Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "granice;" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
O możliwościach zastosowania kategorii granicy w analizie zjawiska korupcji
On an applicability of the concept of border in studying corruption
Autorzy:
Czepil, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/547117.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Politologii
Tematy:
korupcja
granice
pogranicze
konstruowanie granic
corruption
boundaries
borderland
bordering
Opis:
Od lat 90. XX wieku obserwujemy istotny wzrost zainteresowania kwestią korupcji. To również czas ponownego odkrycia problemu granic i pogranicza jako zagadnień centralnych dla procesów towarzyszących człowiekowi pod koniec stulecia. Globalizacja, kolejna fala demokratyzacji oraz upadek ZSRR to zmiany, który stworzyły nowe, strukturalne warunki dla zjawisk korupcyjnych oraz dla przedefiniowania granic politycznych. Pomimo podobieństwa uwarunkowań inspirujących do systematycznej refleksji nad korupcją i granicami, zarówno badania nad korupcją, jak i badania nad granicami zazwyczaj traktowane są jako odrębne obszary badawcze. Możemy jednak wyodrębnić pewne płaszczyzny, na których badania te spotykają się i zjawisko korupcji jest wyraźnie osadzone w kontekście granic. Ich wspólną cechą wydaje się dominacja takiej narracji w myśleniu o korupcji i granicach, w której związek między korupcją a granicami jest zlokalizowany, zarówno w sensie instytucjonalnym, jak i teoretycznym, na granicy państwowej. W artykule postawiono tezę, według której taka perspektywa w analizie relacji między korupcją a granicami nie wyczerpuje wielorakich związków między tymi zjawiskami, ponieważ zarówno różnorodność form korupcji, jak i wielość sposobów rozumienia pojęcia granicy we współczesnych studiach nad granicami, stwarzają znacznie szerszą perspektywę w badaniu zależności między tymi polimorficznymi kategoriami. Autor przedstawia dwa podejścia w badaniu tych zależności i towarzyszące im pytania badawcze. W pierwszym zjawisko korupcji jest ukonstytuowane na granicach, które są konstruowane w dyskursie publicznym – mogą być zmieniane, negocjowane i kontestowane przez podmioty działające w ramach danego systemu politycznego. Korupcja jest tu rezultatem procesu tworzenia granic. W drugim podejściu korupcja jest zjawiskiem, któremu towarzyszy powstawanie granic, ponieważ może doprowadzić do stworzenia tzw. brudnej wspólnoty, której niewidzialne granice włączają jednych, będąc jednocześnie barierami dla niechcianych outsiderów. Tu społecznie konstruowane i podtrzymywane granice są rezultatem korupcji.
Since the 90s of XXth century we have observed a significant increase of the interest in the issue of corruption, what was reflected in the scientific investigation over the phenomenon. The last decade of the XX century was also the period when the problem of borders and borderlands has been rediscovered as the central to the processes accompanying human kind at the end of the millennium. It must be noticed that both the higher interest in corruption and the interest in borders are determined by the same conditions of the 90s. A globalization, the another wave of democratization and collapse of the Soviet Union have created new, structural opportunities for corruption and redefinition of political borders, the latter being for a long time frozen within the Cold War order. Despite a similarity of the determinants inspiring to more systematic analysis of corruption and borders, both of these phenomena are usually recognized as a separate researched fields. However, there are some ‘meeting points’ where research on these phenomena are intertwined, clearly embedding corruption in the context of borders. It seems that what these research have in common is the domination of a such framework of thinking about corruption and borders where the nexus between corruption and borders is located, both in institutional and theoretical terms, on a state border. The thesis proposed in this article states that the above presented perspective in the analysis of the nexus between corruption and borders does not cover multidimensional relations between these phenomena, because the diversity of forms of corruption and the variety of ways in which borders are understood within the field of border studies, provide much wider perspective for analyzing relations between these polymorphic categories. The author presents two different approaches to studying these relations and proposes some research questions corresponding with each of these approaches. In the first approach a phenomenon of corruption is constituted by boundaries being constructed in public discourse – they can be changed, negotiated and contested by different actors of given political system. Thereby, corruption is a product of bordering process. According to the second approach a corruption is a phenomenon causing construction of borders, because it can lead to the emergence of the dirty togetherness, with its invisible boundaries of inclusion (corrupt insiders) and exclusion (non-corrupt outsiders). In this case the socially constructed and preserved boundaries are products of corruption.
Źródło:
Pogranicze. Polish Borderlands Studies; 2016, 4, 2; 169-191
2545-160X
2353-3781
Pojawia się w:
Pogranicze. Polish Borderlands Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niepewność, korupcja i granice podmiotowości w medykalizującym się świecie z perspektywy teorii władzy Michela Croziera i Erharda Friedberga
Uncertainty, corruption and the boundaries of agency in the medicalised world from the perspective of the theory of power of Michel Crozier and Erhard Friedberg
Autorzy:
Gurtowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/547282.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Politologii
Tematy:
niepewność
korupcja
granice
medykalizacja
podmiotowość
agency
control
corruption
medicalisation
negotiations
power
uncertainty
Opis:
Tekst otwiera rekonstrukcja koncepcji władzy Michela Croziera i Erharda Friedberga. Zdaniem francuskich socjologów ograniczenia instytucjonalne są bardziej korzystne dla niektórych aktorów, a mniej korzystne dla innych. Owa różnica związana jest z różnym zasięgiem kontroli obszarów niepewności. Im większy zakres niepewności kontroluje dany aktor, tym większą ma on władzę. W tym kontekście korupcja pełni funkcję redukującą niepewność wpisaną w dany ład organizacyjny, zaś obszary niepewności w organizacji są jednocześnie czynnikami korupcjogennymi. W drugiej części wywodu scharakteryzowana zostaje medykalizacja, rozumiana jako proces poszerzania granic stosowalności medycyny na kolejne obszary życia społecznego. Jej konsekwencją jest powierzenie kadrze medycznej kontroli nad coraz większymi obszarami niepewności. Polska służba zdrowia, w świetle dostępnych badań, postrzegana jest jako obszar szczególnego nasilenia korupcji. Uważa się także, że w relacjach lekarz-pacjent ten drugi traktowany jest przedmiotowo. Fenomen ten tłumaczy teoria Croziera i Friedberga pokazująca, że korupcja jest konsekwencją dążenia pacjentów do upodmiotowienia się poprzez próbę wpływania na pozostające poza ich kontrolą obszary niepewności.
This paper begins with the conceptualization of corruption from the perspective of the theory of power of Michel Crozier and Erhard Friedberg. It is assumed that both power and corruption depends on the level of uncertainty that one is able to manage and control. Medicalisation is defined as a process of expanding the limits of applicability of medicine on further areas of social life. A medicine increases its level of control of uncertainty in social world thereby decreasing a level of individual patient’s agency. Corruption is thus considered as a means of reduction of the level of uncertainty as a patient is not able to influence this uncertainty by other means.
Źródło:
Pogranicze. Polish Borderlands Studies; 2016, 4, 2; 193-214
2545-160X
2353-3781
Pojawia się w:
Pogranicze. Polish Borderlands Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice strefy Schengen a granice Unii Europejskiej – uwarunkowania normatywne
The borders of the Schengen area and the borders of the European Union - legal conditions
Autorzy:
Szachoń-Pszenny, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/547066.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Politologii
Tematy:
strefa Schengen
Unia Europejska
granice wewnętrzne
granice zewnętrzne
acquis Schengen
obszar bez granic
Schengen area
European Union
internal borders
external borders
Schengen acquis
legal conditions
area without borders
Opis:
Przedmiot artykułu stanowią uwarunkowania prawne definicji granic wewnętrznych i zewnętrznych w Unii Europejskiej i strefie Schengen oraz przełożenie ich na poszczególne rodzaje granic, z uwzględnieniem tych, na których sytuacja ulega zmianom w wyniku specyficznych uwarunkowań prawnych państwa oraz kryzysu migracyjnego. Artykuł wyjaśnia podstawy prawne granic wewnętrznych i zewnętrznych strefy Schengen i UE, rozpoczynając od ich kształtowania się aż do aktualnego statusu w krótkim odniesieniu do ich etymologii prawnej. Celem artykułu jest również określenie granic „obszaru bez granic”, zwłaszcza w kontekście zróżnicowanej sytuacji na granicach wewnętrznych i zewnętrznych. Artykuł obejmuje wyłącznie uwarunkowania normatywne, bez szerszych odniesień do aspektu terytorialnego, ze względu na rozległość tematu oraz ograniczenia tekstowe. Należy postawić tezę, że w wymiarze normatywnym granice UE i strefy Schengen ulegają ujednoliceniu, pomimo różnic w wymiarze terytorialnym. Przepisy unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice podkreślają, że wspólne środki w zakresie przekraczania przez osoby granic wewnętrznych oraz kontroli na granicach zewnętrznych powinny odzwierciedlać acquis Schengen włączony w ramy prawne i instytucjonalne UE.
Legal conditions for the definition of internal and external borders in the European Union and Schengen area are regulated by the provisions of the Schengen Border Code, which is a specific constitution of the Schengen area, being also an integral part of the European Union law. The explanation of the legal basis of the internal and external borders of the Schengen and EU zones requires reaching to their legal etymology, starting from their formation up to their current status in a short reference to the migration crisis. The aim of the article is also to define the boundaries of the „area without borders”, especially in the context of the diverse situation at internal and external borders. The spread of the European Union and the Schengen zone will be determined by means of legal indicators, the most important of which is the free movement of persons and the Area of freedom, security and justice. Full explanation of legal conditions of the borders involves referring to their crossing rules. To this end, it is necessary to distinguish the subjective and objective aspect of crossing internal and external borders based on EU law acts, in particular the amended in 2016 and 2017 provisions of the Schengen Border Code, which is a specific constitution of the Schengen area, which is also an integral part of European Union law. It should be argued that, in the legal dimension, the borders of the EU and the Schengen area are being unified, despite differences in the territorial dimension. Confirmation, already at the beginning, can be found in the revised SBC regulations, according to which a common policy of crossing external borders is a means of creating an area where people can move freely on the basis of treaty provisions. The provisions of the EU Code on the rules governing the movement of persons across borders emphasize that joint measures on crossing internal borders by persons and controls at external borders should reflect the Schengen acquis incorporated into the legal and institutional framework of the EU.
Źródło:
Pogranicze. Polish Borderlands Studies; 2018, 6, 1; 51-75
2545-160X
2353-3781
Pojawia się w:
Pogranicze. Polish Borderlands Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie kontroli granicznych – uwarunkowania zmian oraz ich wpływ na naturę współczesnych granic
Strategies of border control – determinants of changes and their impact on the nature of contemporary political borders
Autorzy:
Trojanowska-Strzęboszewska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/547262.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Politologii
Tematy:
granice
funkcje granic
kontrola graniczna
borderyzacja (graniczenie)
border
functions of border
border control
bordering
rebordering
debordering
Opis:
Celem artykułu jest wskazanie zmian jakim na przestrzeni ostatnich kilku dekad poddawane są strategie kontroli granicznych w Europie, aplikowane przez państwa (indywidualnie bądź w ramach ugrupowań takich jak Unia Europejska) w reakcji na zmieniającą się naturę granic terytorialnych i wyzwania jakim współczesne granice muszą sprostać. W pierwszej kolejności zidentyfikowano kluczowe uniwersalne uwarunkowania tych zmian, które wpływając na naturę i charakter współczesnych granic, silnie oddziałują też na stosowane strategie kontroli granicznych. Wskazano, że obecna dynamika i złożoność charakteru oraz instrumentów kontroli granicznych aplikowanych przez państwa europejskie wynikają przede wszystkim z trzech kluczowych czynników: 1/ przyspieszenia procesów globalizacyjnych i reakcji państw, na te procesy; 2/ intensyfikacji procesów integracji regionalnej (w Europie w szczególności zachodzących w ramach UE); 3/ wzrostu zagrożeń terrorystycznych dla bezpieczeństwa wewnętrznego państw oraz silnego sprzęgnięcia – w retoryce i działaniach politycznych – terroryzmu z problematyką imigracji. Czynniki te mają charakter procesualny; oddziałują na granice państw europejskich równolegle, choć z różnym stopniem intensywności w odniesieniu do poszczególnych państw czy w określonym zakresie czasowym; niekiedy się uzupełniają, a w innych okolicznościach procesy te „konkurują” ze sobą. W efekcie ich oddziaływania strategie kontroli granic mają wieloetapową strukturę i obejmującą instrumenty wykraczające poza działania kontrolne wykonywane bezpośrednio na terytorialnie zdefiniowanych granicach oraz realizowane wyłącznie przez służby kontrolne danego państwa w rzeczywistości realnej. Kontrole graniczne nie są już aktami, ale permanentnymi procesami zdeterytorializowanej kontroli prowadzonej tak w rzeczywistości realnej, jak i wirtualnej.
The aim of the article is to present changes of the border control applied by European states (especially within the European Union) over the last few decades, as their reaction to the redefinition of territorial borders and new challenges in the international order. First of all, the key determinants of these changes were identified, which influenced the nature of contemporary borders and strongly affect the applied border control strategies. The dynamic and complexity of the process are an effect of three factors: 1) the intensification of globalization and reactions of nations states to it, 2) deepening and widening of the regional integration processes (in Europe within the European Union), 3) the increase of terrorist threat (terrorism as an important treat to European security) and the linkage of terrorism with migration. All these factor are dynamic, and influence interstates borders and their functions thought their impact on particular borders are different in scope and time. As a result of their impact, border control strategies have a multi-stage structure (multiplication of controls) and encompass instruments going beyond control activities carried out directly on territorially defined borders (externalization and internalization border controls). In addition, border controls are not only carried out by border guards in physical reality, but we are witnessing the strengthening of the importance of virtual control practices through large electronic databases. Nowadays, border control is no longer a single act, but a permanent process carried out everywhere, in physical and virtual reality. We are living in the world of bordering and it is not important which border you cross, but who you are. Thus, borders are simultaneously open (debordering) for someone and closed (rebordering) for another one.
Źródło:
Pogranicze. Polish Borderlands Studies; 2018, 6, 2; 83-102
2545-160X
2353-3781
Pojawia się w:
Pogranicze. Polish Borderlands Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maritime Boundaries Revisited. De-bordering of the Taiwanese-Japanese Neighborhood in the Context of (Re-)Bordering Tendencies in the Region of East and South China Seas
Autorzy:
Jańczak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927557.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Politologii
Tematy:
granice w Azji Wschodniej
Tajwan
Japonia
deborderyzacja
reborderyzacja
borders in East Asia
Japan
Taiwan
de-bordering
re-bordering
Opis:
Zaprezentowany artykuł opisuje procesy borderyzacji, deborderyzacji i reborderyzacji w Azji Wschodniej, z granicami morskimi i roszczeniami terytorialnymi jako centralnymi elementami analizy. Jej kluczowe pytanie to dlaczego niektóre spory terytorialne dotyczące obszarów morskich ulegają intensyfikacji, podczas gdy inne wyciszeniu w badanym regionie? Autor koncentruje się na państwach wyspiarskich: Japonii i Republice Chińskiej (Tajwanie), analizując ich wzajemne relacje. Osadzone są one w kontekście (morskich) roszczeń terytorialnych i sporów w regionie Morza Wschodniochińskiego i Południowochińskiego, z licznymi aktorami zaangażowanymi w rywalizację o kontrolę przestrzeni i ustalanie nowych granic. W analizie przyjęto założenie, że aby zrozumieć dynamikę procesów deborderyzacji pomiędzy opisywanymi państwami, badanie ich sąsiedztwa musi być umieszczone w kontekście historycznych relacji, struktury interesów oraz pamięci zbiorowej odniesionej do tożsamości terytorialnej. Ponadto, próby zintensyfikowania współpracy transgranicznej muszą być analizowane przy uwzględnieniu zmieniającej się sytuacji geopolitycznej w regionie i rosnącej potęgi Chin. Na poziomie koncepcyjnym artykuł interpretuje badane procesy przy użyciu zarówno neorealistycznego, jak i konstruktywistycznego paradygmatu stosunków międzynarodowych, a także teoretycznych modeli (wciąż tworzącej się) dyscypliny badań nad granicami.
The presented article maps processes of bordering, de-bordering and re-bordering in East Asia with maritime borders and territorial claims as the central elements of the analysis. The key question of the investigation is why some maritime territorial disputes are amplified when other are silenced in the region? The author concentrates on two island states, Japan and the Republic of China (Taiwan), testing de-bordering of their neighborhood. This process is taking place however in the context of (maritime) border claims and disputes in the region of East China Sea and South China Sea, with numerous actors involved in the game of controlling space and setting new borders there. It is assumed that to understand the dynamics of the de-bordering processes between the two states, their neighborhood’s analysis has to be framed by historical developments, interests’ configurations as well as the collective spatial memory/identity component. Moreover, the attempts to intensify cross-border cooperation need to be settled, among others, in the changing geopolitical situation in the region and the growing power of China. Conceptually the paper tries to interpret developments using both neo-realistic and constructivist approach to international relations as well as theoretical models of the (still emerging) field of border studies.
Źródło:
Pogranicze. Polish Borderlands Studies; 2019, 7, 3; 89-108
2545-160X
2353-3781
Pojawia się w:
Pogranicze. Polish Borderlands Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczne uwarunkowania odrębności regionu Śląska Opolskiego
Historical determinants of the Opole Silesia region distinctiveness
Autorzy:
Kisielewicz, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/547195.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Politologii
Tematy:
granice Śląska Opolskiego
pogranicze
zróżnicowanie narodowościowe i etniczno-kulturowe
historia Śląska Opolskiego
Opole Silesia
borderland area
history of Opole Silesia
ethnic and national heterogeneity
Opis:
Śląsk Opolski jest regionem historycznego Górnego Śląska. Są to ziemie położone nad górną Odrą, które w średniowieczu tworzyły księstwo opolsko-raciborskie, w czasie pruskiego panowania rejencję opolską, a po 1922 r. prowincję górnośląską (rejencję opolską). W 1950 r. uzyskał status województwa opolskiego. Jest to terytorium o odrębnych granicach, z ludnością związaną wspólnymi doświadczeniami historycznymi. Pełniło ono stołeczną funkcję w czasach księstwa, rejencji i prowincji górnośląskiej. Nie było stolicą regionu w czasach II wojny światowej i w latach 1945-1950. Śląsk Opolski jest również obszarem pogranicza, przechodzącego w swej historii z jednego organizmu państwowego do drugiego, krzyżowania się wpływów politycznych, wymieszania się ludności. Jest regionem o zróżnicowanej strukturze etniczno-kulturowej i narodowościowej. Śląsk Opolski rozumiany dziś jako obszar znajdujący się w granicach województwa opolskiego, posiada własną historię, kulturę i tradycję, a także strukturę ludnościową, którą od zakończenia II wojny światowej tworzą: większość polska, tzw. ludność napływowa oraz ludność rodzima – mniejszość niemiecka i mniejszość narodowo-etniczna śląska.
Opole Silesia is a historical region of Upper Silesia. It is a land situated by the Upper Odra river. In the Middle Ages this region was the Duchy of Opole and Racibórz. Under the Prussian reign it was Opole regency, and after 1922 the province of Upper Silesia (Opole regency). In 1950 Opole region obtained the status of the Opolskie Voivodeship. It is a territory with distinct borders, with a population bound by the common historical experience. It was always a region with individual, distinct space and administration. This region always been a separate, both spatial and administrative unit. The Opole city was the capital during the Duchy period, the regency and the province of Upper Silesia. Only during the Second World War and in the years 1945-1950 Opole was not the capital city. Opole Silesia is borderland area, passing in its history from one state to another, crossing political influence and blending the population. It is a region of diverse ethno-cultural structure and nationality. Opole Silesia, understood today as an area located within the Opolskie Voivodeship, has its own history, culture and tradition, as well as population structure. Since the end of the Second World War, the population consists of: the Polish majority, the so-called new immigrants, and native population - German minority and ethnic Silesia minority.
Źródło:
Pogranicze. Polish Borderlands Studies; 2015, 3, 1; 7-18
2545-160X
2353-3781
Pojawia się w:
Pogranicze. Polish Borderlands Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies