Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Papiestwo"" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
The Greek Church in Latin and Venetian Cyprus 1191–1570
Kościół grecki na Cyprze łacińskim i weneckim 1191–1570
Autorzy:
Coureas, Nicholas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057712.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Greeks
Latins
Lusignans
Venetians
monasteries
Bulla Cypria
papacy
clergy
Grecy
łacinnicy
Lusignanowie
Wenecjanie
klasztory
papiestwo
duchowieństwo
Opis:
The Greek Church faced considerable problems following the Latin Conquest of Cyprus and the establishment of the Lusignan dynasty. Much of its property was impounded by the new Latin rulers, in the 1220s its bishoprics were reduced to four, with each bishop subject to a Latin diocesan. Under the provisions of the Bulla Cypria of 1260 it accepted papal primacy and ceased to have its own archbishop following the death of Germanos. Limits were placed on the numbers of monks in Greek monasteries and the refusal of Greek monks to accept the validity of Latin unleavened communion bread resulted in the martyrdom of 13 of them in 1231. Despite this, however, the Greek Church overcame these challenges and even strengthened its position in the later Lusignan and Venetian periods. Several reasons explain its ability to survive and maintain the allegiance of most of the population. The small number of Latins on Cyprus, concentrated mainly in the towns of Nicosia and Famagusta, made them fear absorption into the far more numerous Greeks and so disposed to tolerate a Greek Uniate Church that formally accepted papal primacy. The great distance separating Cyprus from Rome and Avignon together with increasing absenteeism among the Latin clergy from the later fourteenth century onwards made it impossible to enforce papal directives. The growing Ottoman threat from the late fifteenth century onwards likewise made the Venetian authorities on Cyprus reluctant to implement papal rulings that would anger the Greek majority. In addition, the Greek Church of Cyprus maintained contact with the Greek patriarchates of Constantinople, Antioch and Alexandria, all outside the areas under Latin rule, and so was not isolated from the Orthodox Christians subject to the patriarch of Constantinople.
Po łacińskim podboju Cypru i ustanowieniu dynastii Lusignanów Kościół grecki stanął w obliczu poważnych problemów. Duża część jego majątku została skonfiskowana przez nowych łacińskich władców, w latach 20. XII w. liczba jego biskupstw została zredukowana do czterech, a każde z nich podlegało łacińskiemu biskupowi diecezjalnemu. Na mocy postanowień Bulli Cypriańskiej z 1260 r. diecezje przyjęły prymat papieski, a po śmierci Germanosa przestały mieć własnego arcybiskupa. Ograniczono liczbę mnichów w greckich klasztorach, a odmowa przyjęcia przez nich ważności łacińskiego niekwaszonego pieczywa eucharystycznego doprowadziła do męczeńskiej śmierci trzynastu z nich w 1231 r. Mimo to Kościół grecki przezwyciężył te trudności, a nawet wzmocnił swoją pozycję w późniejszym okresie panowania Lusignanów i Wenecjan. W tekście wyjaśniono kilka powodów tej zdolności do przetrwania i utrzymania lojalności większości mieszkańców. Niewielka liczba łacinników na Cyprze, skupionych głównie w miastach Nikozja i Famagusta, sprawiała, że obawiali się oni wchłonięcia przez znacznie liczniejszych Greków i dlatego byli skłonni tolerować grecki Kościół unicki, który formalnie akceptował prymat papieski. Ogromna odległość dzieląca Cypr od Rzymu i Awinionu, wraz z rosnącą absencją wśród łacińskiego kleru od końca XIV w., uniemożliwiała egzekwowanie papieskich dyrektyw. Rosnące zagrożenie osmańskie od końca XV w. również sprawiło, że władze weneckie na Cyprze niechętnie wdrażały papieskie nakazy, które mogłyby rozgniewać grecką większość. Ponadto, Kościół grecki na Cyprze utrzymywał kontakt z greckimi patriarchatami Konstantynopola, Antiochii i Aleksandrii, które znajdowały się poza obszarami pod panowaniem Kościoła łacińskiego, a więc nie był odizolowany od prawosławnych chrześcijan podlegających patriarsze Konstantynopola.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2021, 35, 4; 55-86
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Village of Psimolophou in Cyprus and the Latin Patriarchs of Jerusalem
Wioska Psimolophou na Cyprze i łacińscy patriarchowie Jerozolimy
Autorzy:
Schabel, Christopher David
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057699.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Psimolophou
Cyprus
Latin patriarchs of Jerusalem
tithes
papacy
water rights
Cypr
łacińscy patriarchowie Jerozolimy
dziesięcina
papiestwo
prawa wodne
Opis:
Psimolophou is perhaps the best known village in medieval Cyprus, thanks to a document published by Jean Richard in 1947 that provides extensive and detailed information about the finances and organization of the fief, the people, and their obligations in the early fourteenth century. Less attention has been paid to the unusually well-documented vicissitudes of the fief, an important Templar property that after the dissolution came into the hands of the exiled Latin patriarchs of Jerusalem. The story presented below involves a long struggle over tithes, the diversion of the river going through the fief, and the gradual decline of patriarchal control over Psimolophou. It is told largely using sources discovered by Professor Richard himself in the 65 years following his 1947 publication, and two key documents are printed in an appendix.
Psimolophou jest być może najlepiej poznaną wioską średniowiecznego Cypru dzięki dokumentowi opublikowanemu przez Jeana Richarda w 1947 r., który dostarcza obszernych i szczegółowych informacji na temat finansów i organizacji lenna, ludu i jego obowiązków na początku XIV w. Mniej uwagi poświęcono niezwykle dobrze udokumentowanym perypetiom lenna, ważnej posiadłości templariuszy, która po rozwiązaniu zakonu przeszła w ręce wygnanych łacińskich patriarchów Jerozolimy. Przedstawiona poniżej historia obejmuje długą walkę o dziesięcinę, zmianę kierunku biegu rzeki przepływającej przez lenno oraz stopniowy zanik patriarchalnej kontroli nad Psimolophou. Jest ona opowiedziana w dużej mierze poprzez źródła odkryte przez samego profesora Richarda w ciągu 65 lat po pierwszej publikacji z 1947 r., a dwa najważniejsze dokumenty załączone zostały jako dodatek.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2021, 35, 4; 27-54
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Géraud de Veyrines, Bishop of Paphos, and the Defense of the Kingdom of Armenia in the 1320s
Géraud de Veyrines, biskup Pafos i obrona Królestwa Armenii w 1320
Autorzy:
Schabel, Christopher David
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038399.pdf
Data publikacji:
2020-12-20
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Armenia
Cypr
papiestwo
krucjaty
Géraud de Veyrines
Cyprus
papacy
Crusades
Opis:
The activities of Géraud de Veyrines, papal nuncio and then bishop of Paphos in the 1320s, have been known since 1962, when Jean Richard published Instrumenta Miscellanea in the Vatican Archives on the accounts of his financial dealings as nuncio on Cyprus. These accounts concern his handling of a large fund of 30,000 gold florins for the defense of the Kingdom of Armenia in Cilicia, the raising of clerical tithes and taxes on Cyprus in support of the Kingdoms of Cyprus and Armenia, the legacy of Patriarch Pierre of Jerusalem, and the debts and property of Géraud’s predecessor as bishop of Paphos, Aimery de Nabinaud. This article publishes the remaining Instrumenta Miscellanea pertaining to these accounts—number 1086 and the unpublished portion of number 1045—and updates the history of the Armenian fund in papal letters, many of which Professor Richard only discovered later, while compiling the third volume of the Bullarium Cyprium, published a half-century later, in 2012.
Pierwsze wzmianki o działalności Gérauda de Veyrinesa, nuncjusza papieskiego, a następnie biskupa Pafos w latach dwudziestych XIV wieku, pojawiły się w 1962 roku, kiedy Jean Richard opublikował w Archiwach Watykańskich kursywa: Instrumenta miscellanea – zapis swoich transakcji finansowych jako nuncjusza na Cyprze. Dokument ten stanowi źródło informacji o wykorzystaniu znacznych funduszy w wysokości 30 000 złotych florenów na obronę Królestwa Armenii w Cylicji oraz zbieraniu dziesięcin duchownych i podatków na Cyprze na wsparcie Królestw Cypru i Armenii. Ponadto opisuje on schedę patriarchy Piotra z Jerozolimy oraz wymienia długi i majątek poprzednika Gérauda, wcześniejszego biskupa Pafos, Aimerego de Nabinaud. W niniejszym artykule udostępnione zostaną pozostałe kursywa: Instrumenta miscellanea odnoszące się do tychże ksiąg – dokument nr 1086 i niepublikowana część dokumentu 1045. Przedstawione zostaną tu także nowe fakty dotyczące zapisanej w listach papieskich historii funduszu ormiańskiego. Wiele z tych listów profesor Richard odkrył w późniejszym okresie, podczas opracowywania trzeciego tomu książki Bullarium Cyprium, który ujrzał światło dzienne pół wieku później, w 2012 roku.  
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 30, 3; 81-104
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religious and daily life at the end of the sixteenth century Krakow in light of the “Diary” of Giovanni Paolo Mucante
Życie religijne i codzienne pod koniec XVI w. w Krakowie w świetle „Diariusza” Giovanniego Paola Mucante
Autorzy:
Smołucha, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039046.pdf
Data publikacji:
2018-10-20
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
papacy
Krakow
religious life
daily life
Giovanni Paolo Mucante
Enrico Caetani
papiestwo
życie religijne
życie codzienne
Opis:
The article is based on The Diary of the journey undertaken to Poland in the years 1596-1597 by the papal legate, Cardinal Enrico Caetani. This hitherto unpublished material is a valuable source of information for the early modern Polish history. Its author, the secretary of Cardinal Giovanni Paolo Mucante, was a keen observer of the life of people from all social classes. He also had a sharp eye for the religious ceremonies and the spiritual makeup of the country, both of which he describes with meticulous accuracy. By doing it, he shed a new light on the spiritual and material culture of the inhabitants of the Polish‑Lithunian Commonwealth. The author of the article focuses on that part of The Diary which relates directly to Krakow. This fascinating reading shows the former capital of the Kingdom of Poland as a place less developed in terms of culture and social amenities then contemporary Italian cities, but nonetheless equally original, appealing and beautiful.
Artykuł oparty został na materiałach z niepublikowanego do tej pory, cennego źródła do dziejów nowożytnej Polski – Diariusza podróży papieskiego legata, kardynała Enrico Caetaniego z lat 1596-1597. Jego autorem był sekretarz kardynała Giovanni Paolo Mucante. Zanotował on niezwykle interesujące fakty odnoszące się do życia codziennego, kultury religijnej, duchowej i materialnej mieszkańców dawnych ziem Polski. Autor artykułu dokonał analizy tego materiału i przytoczył wiele opisów Mucantego z okresu pobytu papieskiego poselstwa w Krakowie. Ukazują one dawną stolicę Królestwa Polskiego jako miejsce odstające nieco poziomem cywilizacyjnym od ówczesnych miast włoskich, ale niezwykle oryginalne i piękne.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2018, 23, 4; 29-42
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies