Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Qt" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Wybrane nieprawidłowości, które mogą być przyczyną omdleń kardiogennych u dzieci i młodzieży. Przydatne informacje dla lekarza rodzinnego i pediatry
Selected problems that may be the cause of cardiogenic syncope in children and adolescents. Useful information for family doctor and paediatrician
Autorzy:
Morka, Aleksandra
Nowakowska, Ewa
Szydłowski, Lesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033354.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cardiac arrhythmias
prolonged QT interval
sudden cardiac death
syncope
omdlenie
arytmia serca
wydłużony odstęp qt
nagły zgon sercowy
Opis:
Children with syncope are common patients in paediatric and family doctor clinics as well as emergency departments. The current guidelines of the European Society of Cardiology (2009) distinguish between three types of syncope: reflex, orthostatic hypotension and cardiac syncope. The essence of any syncope is the reduction of cerebral blood flow, loss of consciousness and a subsequent fall. The most common and the mildest form of syncope is reflex syncope, usually preceded by prodromal symptoms, while the rarest but also the most dangerous form is cardiac syncope. Cardiac syncopes are generally organic in origin and it is usually possible to determine their cause. In some cases it is possible to treat the cause of cardiac syncopes. They differ from reflex syncopes in the mechanism of origin: they usually do not have prodromal symptoms, and sometimes the first symptom of an ongoing disease can be syncope and even sudden cardiac death. Cardiac syncope affects patients with cardiac arrhythmias – tachy- or bradyarrhythmias, patients who suffer from malfunction of a previously implanted pacemaker, patients with defects that cause disturbed outflow from the right or the left ventricle, patients with defects and diseases of the heart muscle and/or coronary vessels as well as abnormalities causing impediment to the flow of blood within the heart or vessels (e.g. tumours). Some of these diseases such as, for example, hypertrophic cardiomyopathy or long QT syndrome are genetic abnormalities. In cardiac syncope, as in other types of syncope it is important to obtain a detailed family history and perform specialised tests. In recent years tilt tests have been increasingly less used and emphasis has been put on a very detailed diagnosis of cardiac arrhythmias as a potential cause of syncope and sudden cardiac death. Every patient with a suspected cardiac syncope should be referred to a specialist centre for detailed diagnosis.
Dzieci z omdleniami są częstymi pacjentami w poradni pediatry i lekarza rodzinnego oraz na oddziałach ratunkowych. Według wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego z 2009 roku obecnie wyróżnia się trzy typy omdleń: odruchowe, ortostatyczne oraz kardiogenne. Istotą każdego omdlenia jest zmniejszenie przepływu mózgowego, utrata świadomości, a następnie upadek. Najczęstszą i najłagodniejszą postacią są omdlenia odruchowe, poprzedzone zazwyczaj objawami prodromalnymi, natomiast najrzadszą, ale zarazem najniebezpieczniejszą formą – omdlenia kardiogenne. Te ostatnie na ogół mają podłoże organiczne i zwykle udaje się wykryć ich przyczynę; w niektórych przypadkach możliwe jest leczenie. Różnią się one od omdleń odruchowych sposobem powstawania – zwykle nie mają objawów prodromalnych, czasami pierwszą oznaką toczącej się choroby jest omdlenie, a nawet nagły zgon sercowy. W grupie tej znajdują się chorzy z zaburzeniami rytmu serca o typie tachy- lub bradyarytmii, pacjenci, u których występuje nieprawidłowa praca wcześniej wszczepionego układu stymulującego serce, osoby z wadami powodującymi utrudnienie odpływu z prawej lub lewej komory serca, z wadami oraz chorobami mięśnia sercowego lub/i naczyń wieńcowych, jak również z nieprawidłowościami powodującymi utrudnienie przepływu krwi wewnątrz serca albo naczyń (np. guzami). Niektóre nieprawidłowości mają podłoże genetyczne, np. kardiomiopatia przerostowa czy zespół wydłużonego odstępu QT. W omdleniach kardiogennych, podobnie jak w innych typach omdleń, niezbędne jest zebranie szczegółowego wywiadu, a także wykonanie badań specjalistycznych. W ostatnich latach coraz rzadziej wykonuje się testy pionizacyjne, natomiast kładzie się nacisk na bardzo szczegółową diagnostykę arytmii serca jako potencjalnego źródła wystąpienia omdleń i nagłego zgonu sercowego. Każdy chory z podejrzeniem omdlenia o podłożu kardiogennym powinien zostać skierowany do ośrodka specjalistycznego na szczegółową diagnostykę.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 4; 360-375
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wydłużony odstęp QT w spoczynkowym elektrokardiogramie – i co dalej? Punkt widzenia kardiologa sportowego Część 2. Od testów prowokacyjnych do prewencji zdarzeń sercowych
Long QT interval in resting electrocardiogram – and what next? Sports cardiologist’s point of view Part 2. From provocative tests to prevention of cardiac events
Autorzy:
Krenc, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033381.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
prolonged QT interval
provocation testing
risk stratification
sports participation
wydłużony odstęp qt
próby prowokacyjne
stratyfikacja zagrożenia
kwalifikacja do spor
Opis:
Resting electrocardiogram is a basic diagnostic tool used to identify myocardial diseases caused by a genetic defect of ion channels that results in bioelectric instability of cardiomyocytes and the risk of a complex induction of life-threatening ventricular arrhythmia. Long QT syndrome is the most common genetic ion channel disease affecting the general population. Congenital long QT syndrome is a heterogeneous group of ion channel genetic diseases, which manifest as a prolongation of QT interval on resting electrocardiogram. Some of the patients with long QT syndrome show QTc interval within the normal range, which is associated with the risk of false negative diagnosis. The use of function or pharmacological tests in patients with nondiagnostic QTc interval, but with a justified suspicion of long QT syndrome may provoke manifestation of phenotypic features of channelopathies. Prevention of cardiac events in patients with long QT syndrome involves, among others, the use of beta blockers. Implantation of a cardioverter-defibrillator is recommended in patients who developed cardiac arrest, and left cervicothoracic sympathectomy is also recommended in some cases. In terms of everyday functioning, patients with long QT syndrome should avoid drugs that prolong QT interval and have their electrolyte abnormalities corrected. Participation of long QT syndrome patients in competitive sports is still a matter of debate among the experts. The second part of the study, which is devoted to the prolonged QT interval on the electrocardiogram, focuses on provocation tests (both function and pharmacological tests) used in the diagnostics of long QT syndrome. Methods of risk stratification for sudden cardiac events in patients diagnosed with long QT syndrome, current possibilities associated with prevention and treatment as well as recommendations related to sports participation are also discussed.
Elektrokardiografia spoczynkowa stanowi podstawowe narzędzie diagnostyczne w identyfikacji chorób mięśnia sercowego, których podłożem jest defekt genetyczny kanałów jonowych, prowadzący do niestabilności bioelektrycznej kardiomiocytów i ryzyka indukcji złożonej, zagrażającej życiu, arytmii komorowej. Wśród genetycznie uwarunkowanych chorób kanałów jonowych w populacji ogólnej najczęściej występuje zespół wydłużonego odstępu QT. Wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT jest heterogenną, genetycznie uwarunkowaną grupą chorób kanałów jonowych, objawiającą się w elektrokardiografii spoczynkowej wydłużeniem odstępu QT. U części pacjentów z zespołem wydłużonego odstępu QT odstęp QTc mieści się w granicach wartości prawidłowych, co stwarza ryzyko stawiania fałszywie ujemnych diagnoz. Zastosowanie u pacjentów z niediagnostycznym odstępem QTc, ale jednocześnie przy uzasadnionym podejrzeniu zespołu wydłużonego odstępu QT, prób czynnościowych lub testów farmakologicznych może sprowokować ujawnienie się fenotypowych cech kanałopatii. W profilaktyce zdarzeń sercowych u chorych z zespołem wydłużonego odstępu QT znalazły zastosowanie m.in. beta-blokery. U osób, u których doszło do zatrzymania krążenia, zaleca się wszczepienie kardiowertera-defibrylatora serca, a w niektórych przypadkach przeprowadzenie lewostronnej szyjno-piersiowej sympatektomii. W zakresie codziennego funkcjonowania pacjenci z zespołem wydłużonego odstępu QT powinni unikać leków wydłużających czas trwania odstępu QT oraz wyrównywać zaburzenia elektrolitowe. Udział w sporcie wyczynowym chorych z zespołem wydłużonego odstępu QT stanowi wciąż przedmiot dyskusji ekspertów. Celem drugiej części opracowania poświęconego wydłużonemu odstępowi QT w elektrokardiografii jest przedstawienie testów prowokacyjnych (czynnościowych i farmakologicznych) stosowanych w diagnostyce zespołu wydłużonego odstępu QT. Omówione zostaną także sposoby stratyfikacji zagrożenia nagłymi zdarzeniami sercowymi u osób z rozpoznanym zespołem wydłużonego odstępu QT, aktualne możliwości działań prewencyjno-leczniczych oraz zalecenia dotyczące kwalifikacji do aktywności fizycznej.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 4; 376-384
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wydłużony odstęp QT w spoczynkowym elektrokardiogramie - i co dalej? Punkt widzenia kardiologa sportowego. Część 1. Od elektrofizjologii do diagnostyki
Long QT interval in resting electrocardiogram - and what next? Sports cardiologists point of view. Part 1. From electrophysiology to diagnostics
Autorzy:
Krenc, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033447.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
congenital and acquired causes
diagnostics
prolonged QT interval
resting electrocardiogram
wydłużony odstęp qt
spoczynkowy elektrokardiogram
przyczyny wrodzone i nabyte
diagnostyka
Opis:
Electrocardiography is the most common and available cardiovascular diagnostic procedure and an important tool in everyday clinical practice of a family physician. Electrocardiogram interpretation is therefore an invaluable clinical skill. Resting 12-lead electrocardiogram allows to detect asymptomatic patients, especially athletes, with life-threatening heart diseases in order to protect them from sudden cardiac death. The vast majority of sudden cardiac deaths in young athletes (under 35 years of age) are due to hypertrophic cardiomyopathy and arrhythmogenic right ventricular cardiomyopathy. Three to four per cent of young athletes who die suddenly have no evidence of structural heart disease and the cause of their cardiac arrest is a primary electrical heart disease such as inherited cardiac ion channel defects (channelopathies), including long QT syndrome. Long QT syndrome is a leading cause of sudden death in the young. It is characterised by prolongation of the QT interval and by the occurrence of syncope, due to torsade de pointes ventricular tachycardia, cardiac arrest and sudden death. Although these life-threatening cardiac events are usually associated with physical effort or emotional stress, they may also occur during rest or sleep. The diagnosis of long QT syndrome is mainly based on the QTc measurement. When using a prolonged QTc to diagnose long QT syndrome, it is necessary to exclude secondary causes of QTc prolongation that can occur with drugs, acquired cardiac conditions or electrolyte imbalance. Preventive measures for cardiac events include, i.a., pharmacotherapy (β-blockers) and electrotherapy (implantation of implantable cardioverter-defibrillator). The aim of this paper is to provide family doctors with some practical guidance useful in the interpretation of a resting electrocardiogram with prolonged QT interval. Genetic and acquired causes of prolonged QT interval, diagnostic criteria for congenital long QT syndrome are discussed as well.
Elektrokardiografia jest najbardziej powszechną i dostępną metodą diagnostyczną układu sercowo-naczyniowego oraz ważnym narzędziem w codziennej praktyce lekarza rodzinnego. Interpretacja elektrokardiogramu stanowi więc niezwykle wartościową umiejętność. Na podstawie spoczynkowego elektrokardiogramu możliwa jest wczesna identyfikacja wśród pacjentów asymptomatycznych (a zwłaszcza sportowców) stanów chorobowych serca stanowiących potencjalne ryzyko nagłej śmierci. Poza kardiomiopatiami (kardiomiopatią przerostową i arytmogenną kardiomiopatią prawej komory), będącymi najczęstszą przyczyną nagłej śmierci sercowej u sportowców poniżej 35. roku życia, ważną grupą są także choroby kanałów jonowych, odpowiadające za około 3–4% nagłych zgonów sercowych. Wśród nich istotne miejsce zajmuje wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT. Jest to genetycznie uwarunkowana kanałopatia, która charakteryzuje się występowaniem w spoczynkowym elektrokardiogramie wydłużonego odstępu QT – klinicznie objawia się nagłymi zdarzeniami sercowymi (omdleniami w mechanizmie częstoskurczu komorowego typu torsade de pointes, zatrzymaniem krążenia, nagłą śmiercią). Zdarzenia te najczęściej wyzwala wysiłek fizyczny lub sytuacja stresowa. W niektórych przypadkach mogą pojawiać się także podczas odpoczynku lub snu. Rozpoznanie zespołu wydłużonego odstępu QT opiera się przede wszystkim na stwierdzeniu wydłużenia czasu trwania skorygowanego odstępu QTc poza granice wartości referencyjnych i jednoczesnym wykluczeniu wtórnych przyczyn tego zjawiska, takich jak stosowanie leków, nabyte choroby serca czy zaburzenia elektrolitowe. Wśród działań prewencyjnych podejmowanych w celu zapobiegania nagłym zdarzeniom sercowym znalazły się m.in. farmakoterapia (leki blokujące receptory β-adrenergiczne) oraz elektroterapia (wszczepienie kardiowertera-defibrylatora). Celem niniejszej pracy jest dostarczenie lekarzom rodzinnym praktycznych wskazówek pomocnych w interpretacji elektrokardiogramów spoczynkowych z zarejestrowanym wydłużonym odstępem QT. W pierwszej części opracowania zostały szczegółowo omówione m.in. wrodzone i nabyte przyczyny wydłużenia odstępu QT oraz aktualne kryteria diagnostyczne wrodzonego zespołu wydłużonego QT.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 3; 244-252
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies