Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ocular" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Choroby odzwierzęce w okulistyce. Część 2. Zespół larwy wędrującej ocznej
Zoonoses in ophthalmology. Part 2. Ocular larva migrans syndrome
Autorzy:
Borkowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034483.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
toksokaroza
toksokaroza oczna
zespół larwy wędrującej ocznej
ziarniniak
toxocariasis
ocular toxocariasis
ocular larva migrans
granuloma
Opis:
Ocular toxocariasis, or ocular larva migrans syndrome, is a parasitic disease of the eye caused by non-human species of roundworms, usually canine (Toxocara canis), which accidentally migrated into the eyeball. Although this disease is rare, in Poland it is the second infectious cause of posterior uveitis (11.8%). Additional and commercially available research in Poland that can be useful in this disease is of limited value, so the diagnosis should be clinical. This article gathers data from the literature on epidemiology, clinical course, diagnosis and actual principles of ocular toxocariasis treatment described from the point of view of an experienced infectious and parasitic diseases specialist.
Toksokaroza oczna, właściwie zespół larwy wędrującej ocznej, to choroba pasożytnicza oka, której przyczyną są obcogatunkowe larwy glist, najczęściej psiej (Toxocara canis), które przypadkowo zawędrowały do gałki ocznej. Jest to rzadka choroba, ale druga z infekcyjnych przyczyn zapalenia tylnego odcinka błony naczyniowej w Polsce (11,8%). Dostępne komercyjnie w Polsce badania dodatkowe, które możemy zastosować w tej jednostce chorobowej, mają ograniczone znaczenie, więc rozpoznanie powinno być kliniczne. W artykule tym zebrano dane z literatury z uwzględnieniem jej nowych pozycji, na temat epidemiologii, przebiegu klinicznego, rozpoznawania oraz współczesnych zasad leczenia toksokarozy ocznej opisane z punktu widzenia specjalisty chorób zakaźnych i pasożytniczych praktycznie zajmującego się chorobami oczu od ponad 20 lat.
Źródło:
OphthaTherapy; 2020, 7, 1; 40-45
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eye and SARS-CoV-2 in 2022
Oko i SARS-CoV-2 w 2022 r.
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2046653.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
ocular signs
SARS-CoV-2
COVID-19
objawy oczne
Opis:
The ocular symptoms of COVID-19 are rare, however, the most common is conjunctivitis. Retinal changes, including dilated veins, tortuous blood vessels, intraretinal hemorrhages, and cotton balls are much less common. In addition, there may be swelling of the eyelids, their irritation, most often in combination with conjunctival hyperemia. Moreover, COVID-19 infection may be accompanied by different neuro-ophthalmic disorders and, in rare cases, by mucormycosis. Various ocular complications have been reported following vaccination against COVID-19, including facial nerve palsy, abduction nerve palsy, acute macular neuro-retinopathy, superior ocular vein thrombosis, corneal transplant rejection, membrane inflammation vascular eye disease, central serous chorioretinopathy, reactivation of Vogt-Koyanagi-Harada disease and onset of Graves’ disease. Chemical eye injuries in children caused by hand sanitizers have also been reported. Although numerous studies have confirmed the antiviral activity of benzalkonium chloride, its role in this regard requires further research.
Objawy oczne COVID-19 są rzadkie, jednak najczęściej występują jako zapalenie spojówek. Znacznie rzadziej stwierdza się zmiany siatkówkowe, w tym: poszerzone naczynia żylne, kręte naczynia krwionośne, krwotoczki śródsiatkówkowe oraz kłębki waty. Ponadto mogą wystąpić obrzęk powiek oraz ich podrażnienie, najczęściej w połączeniu z przekrwieniem spojówek. Co więcej, zakażeniu COVID-19 mogą towarzyszyć różnego rodzaju zaburzenia neurookulistyczne oraz – w rzadkich przypadkach – mukormykoza. Odnotowano różne powikłania oczne po szczepieniu przeciwko COVID-19, w tym porażenie nerwu twarzowego, porażenie nerwu odwodzącego, ostrą neuroretinopatię plamkową, zakrzepicę żyły ocznej górnej, odrzucenie przeszczepu rogówki, zapalenie błony naczyniowej oka, centralną chorioretinopatię surowiczą, reaktywację choroby Vogta-Koyanagiego-Harady i początek choroby Gravesa-Basedowa. Odnotowano też urazy chemiczne oczu u dzieci spowodowane przez środki dezynfekcyjne do rąk. Chociaż liczne badania potwierdziły aktywność antywirusową chlorku benzalkoniowego, to jego rola w tym zakresie wymaga dalszych badań.
Źródło:
OphthaTherapy; 2021, 8, 4; 284-291
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocular myasthenia – symptoms, diagnostics, treatment
Miastenia oczna – objawy, diagnostyka, leczenie
Autorzy:
Nowowiejska, Emilia
Różycki, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928014.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
diplopia
drooping eyelid
myasthenia gravis
ocular myasthenia gravis
ptosis
Opis:
Myasthenia gravis (MG) is an autoimmune disease in which antibodies are damaging receptors of the neuromuscular junction. One of its main symptoms is ptosis, term that refers to the drooping of the eyelid that may lead to a reduction of the vision field and the compensatory chin-up position. Contrary to sensile (involutional) ptosis, in which surgical treatment is a method of choice, in case of ptosis with myasthenic aetilology, pharmacotherapy is recommended and surgery is relatively contraindicated. Surgical procedures are rarely performed, only in the case of stable ptosis and ineffectiveness of pharmacotherapy. Since the majority of isolated drooping eyelids of a different aetiology can be successfully surgically corrected, ruling out the diagnosis of myasthenia gravis is essential before deciding on appropriate treatment.
Miastenia to choroba autoimmunologiczna, w której przeciwciała uszkadzają receptory w płytce nerwowo-mięśniowej. Jednym z głównych objawów jest opadanie powiek górnych, które wraz z nasileniem choroby w różnym stopniu ograniczają pole widzenia i prowadzą do wyrównawczego ustawienia głowy. W odróżnieniu od opadania powieki górnej (ptozy) na tle inwolucyjnym, w którego przypadku terapią z wyboru jest leczenie chirurgiczne, w miastenicznym opadaniu powiek jest nią terapia farmakologiczna. Operacje są względnie przeciwwskazane, a leczenie chirurgiczne stosuje się w rzadkich przypadkach stabilnej ptozy lub przy braku skuteczności działania leków. Dlatego że izolowaną ptozę o innej etiologii najczęściej możemy skutecznie leczyć chirurgicznie, prawidłowa diagnostyka różnicowa i wykluczenie obecności miastenii są kluczowe przed podjęciem decyzji o wdrożeniu odpowiedniej terapii.
Źródło:
OphthaTherapy; 2020, 7, 4; 288-294
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocular manifestations of COVID-19 infection
Oczne manifestacje infekcji COVID-19
Autorzy:
Pandey, Ada
Gugnowska, Justyna
Kruszyńska, Angelika
Czarnacka, Kinga
Gawlak, Małgorzata
Sajak-Hydzik, Katarzyna
Pawlicka, Ilona
Kozak, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2046666.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
COVID-19
SARS-CoV-2
ocular manifestations of SARS-CoV-2
oczne manifestacje SARS-CoV-2
Opis:
The most common eye disease associated with SARS-CoV-2 infection is conjunctivitis. COVID-19 also predisposes to other manifestations and complications in the organ of vision, often very unusual or not suspected of viral etiology. Since patients infected with SARS-CoV-2 have a higher risk of thromboembolic complications, they may experience such far-reaching consequences as, for example, occlusion of a vein or central retinal artery. The paper presents cases of SARS-CoV-2 infection with ophthalmic symptoms.
Najczęstszą chorobą oczu związaną z zakażeniem SARS-CoV-2 jest zapalenie spojówek. COVID-19 predysponuje również do innych manifestacji i powikłań w narządzie wzroku, nierzadko bardzo nietypowych lub niepodejrzewanych o etiologię wirusową. Ponieważ u pacjentów zakażonych SARS-CoV-2 występuje większe ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych, mogą oni doświadczyć tak daleko idących następstw, jak np. zamknięcie żyły lub tętnicy środkowej siatkówki. W pracy przedstawiono przypadki zakażenia SARS-CoV-2 z objawami okulistycznymi.
Źródło:
OphthaTherapy; 2021, 8, 4; 293-296
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chirurgia plastyczna tęczówki. Część 2. Chirurgia z użyciem implantów tęczówkowych oraz techniki łączone. Opisy przypadków
Iris plastic surgery. Part 2. Surgery with iris implants and combined techniques. A case series report
Autorzy:
Cywiński, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034145.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
implanty tęczówki
sztuczna tęczówka
ubytki tęczówki
uraz oka
zniekształcenie źrenicy
artificial iris
iris implants
pupil deformation
ocular trauma
iris defects
Opis:
The article describes possibilities and indications for surgical correction of iris defects using artificial implants and their combinations with suture techniques in five cases from the author's own material. All patients gave informed consent for medical procedures. Using partial or total implants of the iris, including artificial iris, we can correct almost all iris losses and imperfections. Iris implants should be considered if simple suture of the iris is insufficient in obtaining the intended effect. This article presents five cases of surgical iris reconstrucion both in congential and acquired iridial defects.
Artykuł opisuje możliwości oraz wskazania do chirurgicznej korekcji ubytków tęczówki z użyciem implantów tęczówkowych oraz ich połączeń z techniką szycia tęczówki na przykładzie pięciu przypadków pacjentów z materiału własnego autora. Wszyscy z nich wyrazili świadomą zgodę na przeprowadzone procedury medyczne. Używając implantów tęczówki częściowych oraz całkowitych, a także sztucznej tęczówki, można skorygować praktycznie wszystkie ubytki oraz niedoskonałości tęczówki. Według autora implanty tęczówki powinny być stosowane w korekcji tych ubytków, których nie można uzupełnić z użyciem technik szycia. W niniejszej pracy przedstawiono pięć przypadków chirurgicznej rekonstrukcji zarówno wrodzonych, jak i nabytych defektów tęczówki.
Źródło:
OphthaTherapy; 2020, 7, 1; 59-65
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroby odzwierzęce w okulistyce. Część III – zmiany w przebiegu boreliozy
Zoonoses in ophthalmology: Part III. Changes in the course of Lyme disease
Autorzy:
Borkowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049384.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
Borrelia burgdorferi infection
Lyme borreliosis
Lyme disease
neuroborreliosis
ocular borreliosis
borelioza z Lyme
choroba z Lyme
neuroborelioza
oczna postać boreliozy
Opis:
Borelioza, choroba odkryta w latach 70. XX w., o nie do końca jeszcze wyjaśnionych mechanizmach patofizjologicznych i obrazie klinicznym, wzbudza powszechne zainteresowanie. Liczba rozpoznawanych przypadków boreliozy w Polsce w ciągu ostatniego dziesięciolecia rośnie. Nasz kraj jest endemiczny dla boreliozy, mamy jeden z najwyższych odsetków osób zarażonych w Europie. Borelioza to odzwierzęca choroba wektorowa przenoszona przez kleszcze, powodowana przez krętki Borrelia burgdorferi. Jedną z najmniej znanych, udokumentowanych i rzadko rozpoznawanych postaci jest borelioza oczna. Zmiany mogą powstać zarówno w przednim, jak i w tylnym odcinku oka, zależnie od fazy choroby. We wczesnej fazie, gdy ukąszenie przez kleszcza nastąpiło blisko gałki ocznej, rumień zawierający krętki może „przez ciągłość” objąć powieki lub spojówki oka. W drugiej fazie, gdy krętki rozprzestrzenią się po całym organizmie i z powodu predylekcji do tkanki nerwowej zajmują nerwy czaszkowe, może to dotyczyć także nerwu wzrokowego, rzadziej nerwów okoruchowych oraz siatkówki. Zatem borelioza oka w drugiej fazie jest rodzajem neuroboreliozy. W tej fazie zwykle przebiega z zapaleniem opon i/lub mózgu. Obok wywiadu i obrazu zmian podstawowe znaczenie w rozpoznaniu ocznej boreliozy mają dostępne komercyjnie w Polsce badania serologiczne. W artykule opisano ważny dla zrozumienia tej jednostki chorobowej fazowy przebieg boreliozy. Wyjaśniono przyczyny różnic w przebiegu klinicznym występujące w starym i nowym świecie, opisane z punktu widzenia epidemiologii. Omówiono obraz kliniczny, leczenie i rokowanie w boreliozie ocznej.
Borreliosis is a disease that was discovered in the 1970s, but its pathophysiological mechanisms and clinical course are not yet fully understood. The number of diagnosed Lyme disease cases in Poland has been increasing over the last decade. Poland has seen endemic Lyme disease, with one of the highest rates of infection in Europe. It is a zoonotic, vector-related disease that is transmitted by ticks that are infected with Borrelia burgdorferi spirochetes. One of the least known, poorly documented, and rarely recognized forms of Lyme disease is ocular borreliosis. Ocular alterations can occur in both the anterior and posterior segments of the eye, depending on the phase of the disease. In early stages when the tick bite is close to the eyeball, erythema-containing spirochetes can spread to the eyelids and conjunctiva of the eye per continuum. In the second phase when spirochetes spread throughout the whole body but have a predilection for nerve tissue, they occupy cranial nerves. This may also affect the optic nerve, less often oculomotor nerves and the retina. This phase of ocular borreliosis is associated with neuroborreliosis. In this stage, ocular borreliosis usually coexists with meningitis or encephalitis. In addition to the history and clinical picture of Lyme disease, accurate diagnoses based on commercially available serological tests are fundamentally important in Poland. This article describes three phases of Lyme disease. We explain the reasons for its clinical differences in the old and new worlds from an epidemiological perspective. The clinical picture, treatment, and prognosis of Lyme disease are discussed.
Źródło:
OphthaTherapy; 2020, 7, 2; 96-102
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of thermography in ophthalmology
Rola termografii w okulistyce
Autorzy:
Modrzejewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2046724.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
thermography
thermal imaging camera
ophthalmology
ocular surface temperature
infrared
thermal emission
termografia
kamera termowizyjna
okulistyka
temperatura powierzchni gałki ocznej
podczerwień
termoemisja
Opis:
Thermography is used to assess the extent and intensity of local hyperaemia and tissue metabolism based on the emitted radiation in the infrared range. In ophthalmology, it is used for the diagnosis of ocular inflammatory conditions. Increased ocular surface temperature is observed in tumours such as melanoma and uveal naevus. Reduced temperature as a result of blood flow disorders is detected in patients with vascular occlusion, glaucoma, diabetic retinopathy or AMD. Lower emission of infrared radiation on the ocular surface was observed in dry eye syndrome due to tear film instability and faster tear evaporation. Thermography is a non-invasive, fast and objective technique, and in the future it may complement the diagnostic process of many ophthalmic diseases.
Termografia ma zastosowanie w ocenie rozległości oraz nasilenia lokalnego przekrwienia i metabolizmu tkankowego, wykorzystując zjawisko wysokiej termoemisji. W okulistyce używana jest w diagnostyce stanów zapalnych gałki ocznej. Wzrost temperatury gałki ocznej obserwuje się w guzach nowotworowych takich jak czerniak oraz naczyniak błony naczyniowej. Obniżenie temperatury jako efekt zaburzeń ukrwienia stwierdza się w zatorach naczyniowych, jaskrze, retinopatii cukrzycowej czy AMD. Zaobserwowano niższą emisję promieniowania podczerwonego na powierzchni gałki ocznej w zespole suchego oka, na skutek zaburzonego filmu łzowego i szybszego parowania. Termografia jest metodą nieinwazyjną, szybką oraz obiektywną, która może w przyszłości stanowić uzupełnienie w diagnostyce wielu schorzeń okulistycznych.
Źródło:
OphthaTherapy; 2022, 9, 1; 14-21
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies