Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stowarzyszenie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Diaspora krymskotatarska w Turcji i jej rola w kultywowaniu pamięci narodowej
Crimean Tatar Diaspora in Turkey and Its Role in Cultivating National Memory
Autorzy:
Zając, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480698.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
diaspora tatarska
Fundacja Krymska Emel (Emel Vakfı)
Stowarzyszenie Krymskie (Kırım Derneği)
Tatarzy krymscy
Crimean Tatars
Tatar diaspora
Crimean Association (Kırım Derneği)
Emel Foundation (Emel Vakfı).
Opis:
Pierwsza część artykułu omawia historię emigracji Tatarów krymskich na ziemie osmańskie od rosyjskiej aneksji Krymu w 1783 roku do przejęcia półwyspu przez bolszewików. Przedstawiono w niej okoliczności największych fal emigracji i uchodźstwa pomiędzy Krymem, Dobrudżą i Anatolią. W drugiej części zaprezentowano stowarzyszenia Tatarów krymskich, żyjących na terenie państwa osmańskiego i późniejszej Republiki Turcji, konsolidujące krymskich emigrantów w okresie międzywojennym aż po czasy najnowsze. W nowej sytuacji geopolitycznej krymskotatarska diaspora w Turcji podejmuje następujące zadania: kultywowanie tradycji narodowych, edukacja, działalność wydawnicza, pomoc finansowa Tatarom na emigracji. W tej części pracy przedstawiono dwie największe instytucje diaspory Tatarów krymskich w Turcji – Stowarzyszenie Krymskie (Kırım Derneği) oraz Fundację Krymską Emel (Emel Kırım Vakfı).
The first part of the article discusses the history of emigration of the Crimean Tatars to the Ottoman lands from the Russian annexation of Crimea in 1783 to the takeover of the peninsula by Bolsheviks. The circumstances of the biggest waves of emigration and refugee between Crimea, Dobrogea and Anatolia are presented here. The second part presents associations of Crimean Tatars living in the Ottoman state and the later Republic of Turkey – student unions (1909) and others – consolidating Crimean emigrants in the interwar period, up to the newest times. In the new geopolitical situation, the Crimean Tatar diaspora in Turkey undertook the following initiatives: fostering of national traditions, education, publishing activities and financial assistance to Tatars in exile. This part of the work presents the two largest institutions of the Crimean Tatar diaspora in Turkey: the Crimean Association (Kırım Derneği) and the Emel Foundation (Emel Kırım Vakfı).
Źródło:
Nurt SVD; 2019, 2; 93-107
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność Stowarzyszenia Droga w latach 1987-2019
Activities of the Droga Association in the Years 1987-2019
Autorzy:
Węcławik, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52158094.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Edward Konkol
Stowarzyszenie Droga
terapia uzależnień
duszpasterstwo bezdomnych
duszpasterstwo wykluczonych
wolontariat w Białymstoku.
Droga Association
addiction therapy
pastoral care of the homeless
pastoral care of the excluded
volunteering in Białystok
Opis:
Autor przypomina profetyczne fakty zapisane w ponad 30-letniej historii Stowarzyszenia Droga, założonego w Białymstoku przez charyzmatycznego ks. Edwarda Konkola ze Zgromadzenia Księży Werbistów (SVD). Ten wysoki mężczyzna o tubalnym głosie pozyskał sobie miano „księdza-instytucji”, a jego Stowarzyszenie – najbardziej rozpoznawalnej marki Podlasia. Wywiad-rzeka z ks. Konkolem oraz wspomnienia bliskich współpracowników Założyciela Stowarzyszenia stanowią „bazą danych” niniejszego tekstu – ale nie wyczerpują bogatej historii białostockiej instytucji. Na początku „drogi” było spotkanie ks. Edwarda z bezdomnym w warszawskim kanale, potem: białostockie meliny, detoks w pustostanie, Nasz Dom, Ośrodek ETAP, Dom Powrotu, Odbudowa Rodziny, Ośrodek w Jastarni. Z pomocą wiernych współpracowników ks. Konkol zainicjował wieloaspektowy program pomocy terapeutyczno-duchowej bezdomnym, uzależnionym oraz dzieciom z ubogich rodzin. Dnia 12 grudnia minęła pierwsza rocznica śmierci ks. Edwarda Konkola – jego opus vitæ trwa.
The author recalls the prophetic facts recorded in the more than 30-year history of the Droga Association, founded in Białystok by the charismatic Fr. Edward Konkol from the Society of the Divine Word Missionaries (SVD). This tall man with a booming voice gained the name of a “priest-institution”, and his Association – the most recognizable brand of Podlasie. An extended interview with Fr. Konkol and the memories of close associates of the Founder of the Association constitute the “database” of this text – but they do not exhaust the rich history of the Białystok institution. At the beginning of the “way” there was a meeting of Fr. Edward with a homeless man in a Warsaw sewer, then: Bialystok dens, detox in a vacant lot, Our Home, ETAP Centre, House of Return, Reconstruction of the Family, Center in Jastarnia. With the help of faithful associates, Fr. Konkol initiated a multifaceted program of therapeutic and spiritual help for homeless, addicted and children from poor families. On December 12, the first anniversary of Fr. Edward Konkol’s death passed – his opus vitæ continues.
Źródło:
Nurt SVD; 2022, 2; 8-36
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szyici w Polsce na tle tatarskiej tradycji i polskich organizacji muzułmańskich
Shiites in Poland against Tatar traditions and Polish Muslim organizations
Autorzy:
Berger, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480142.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Tatarzy w Polsce
islam w Polsce
szyici
sufizm
Stowarzyszenie Jedności Muzułmańskiej
Muzułmański Związek Religijny
Instytut Muzułmański
Tatars in Poland
Islam in Poland
Shi’a
Sufism
Islamic Unity Society
the Muslim Religious Union
Muslim Institute
Opis:
Wielowiekowa tradycja osadnictwa tatarskiego na ziemiach polskich sprawiła, że w powszechnym odczuciu „polski islam” to jedynie Tatarzy. Utrzymanie własnej religii, praktyka religijna, sakramenty oraz imponujące tradycje wojskowe utwierdzały Tatarów w poczuciu własnej odrębności. Ta odrębność stała się z czasem powodem zazdrości o własną tradycję i nieufności w stosunku do innych muzułmanów w Polsce. A tych, szczególnie po przemianach ustrojowych, zaczęło przybywać w sposób znaczący. Zaktywizowali się imigranci z „krajów muzułmańskich”, ujawnił się ruch suficki. Jak w tym wszystkim odnalazła się islamska mniejszość szyicka? Skupieni w Stowarzyszeniu Jedności Muzułmańskiej szyici – Polacy, nie oderwali się od własnych, polskich korzeni. Założony przy SJM Instytut Muzułmański, aspirujący do roli nieoficjalnej placówki naukowej i duża aktywność liderów Stowarzyszenia, otwartych na dialog międzyreligijny, doprowadziły do tego, że stało się SJM jednym ze znaczących islamskich związków wyznaniowych. Z początkiem nowego wieku uległy także poprawie relacje pomiędzy muzułmańskimi organizacjami religijnymi, które w wielu aspektach wcześniej, odnosiły się do siebie z dużą rezerwą.
Centuries-old traditions of Tatar settlement on Polish soil resulted in a common opinion that “Polish Islam” consists only of Tatars. Maintenance of their own religion, religious practice, the sacraments and the impressive military traditions of Tatars strengthened a sense of their own distinct identity. This distinction became over time the envy of their own tradition and mistrust in relation to other Muslims in Poland. And those “others”, especially after the change of political system, started to grow significantly. Immigrants from “Muslim countries” became more active and the Sufi movement appeared. How all this affected an Islamic Shiite minority? United in the Association of Muslim Shiites – Poles have not broken off from their own Polish roots. Founded by SJM Muslim Institute, aspiring to the role of unofficial research institution and high activity of the leaders of the Association, open to interreligious dialogue, they all led to the SJM becoming one of the major Islamic religious organizations. The beginning of the new century saw an improvement of relations among Muslim religious organizations, which in many respects earlier, related to each other with great reserve.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 134-153
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie tłumaczenia Koranu
Polish translations of the Koran
Autorzy:
Czachorowski, Musa Çaxarxan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150807.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Centrum Badań Kitabistycznych
Koran
Muzułmański Związek Religijny
nowe przekłady
Polska
przekłady Świętej Księgi islamu
rękopis z Czombrowa
Stowarzyszenie Jedności Muzułmańskiej
Tatarzy
tefsir
tłumaczenie polskie Jana Taraka Murzy Buczackiego
Polish Tatars
Kitabist Research Centre
Quran
translations of the Holy Book of Islam
Polish translation of Jan Tarak Murza Buczacki
manuscript from Czambrów
Muslim Religious Union in the Republic of Poland
Association of Muslim Unity
new translations
Opis:
Przez wiele lat uważano, że autorem najstarszego tłumaczenia Koranu na język polski, które ukazało się drukiem w 1858 roku, jest Tatar Jan Murza Tarak Buczacki. Naukowcy z Centrum Badań Kitabistycznych w Toruniu ustalili, iż jest to dzieło dwóch Polaków: Dionizego Chlewińskiego oraz Ignacego Domeyki. Niedawno wśród dokumentów rodzinnych, ocalonych z dworu na Nowogródczyźnie, odnaleziony został manuskrypt z polskim tłumaczeniem 26 sur Koranu. Prawdopodobnie pochodzi z 20. lat XIX wieku i stanowił podstawę wydania z roku 1858. Następny przekład Koranu na język polski, dokonany przez Józefa Bielawskiego, został wydrukowany dopiero w 1986 roku. W późniejszych latach opublikowano jeszcze dwa tłumaczenia – tzw. Koran Ahmadijji oraz Koran Surdela. W październiku 2018 roku ukazał się przekład Świętej Księgi islamu, którego autorem jest polski Tatar Musa Çaxarxan Czachorowski z Muzułmańskiego Związku Religijnego w Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast w maju 2021 roku pojawiło się tłumaczenie Rafała Bergera z szyickiego Stowarzyszenia Jedności Muzułmańskiej.
For many years it was believed that the author of the oldest translation of the Koran into Polish, which appeared in print in 1858, was Tatar Jan Murza Tarak Buczacki. Scientists from the Center for Kitabistics in Toruń have determined that it is the work of two Poles: Dionizy Chlewiński and Ignacy Domeyko. Recently, a manuscript with a Polish translation of twenty-six suras of the Koran was found among family documents saved from the manor house in the Nowogródek region. It probably dates from the 1820s and was the basis for the 1858 edition. The next translation of the Koran into Polish, made by Józef Bielawski, was not printed until 1986. In later years, two more translations were published, the so-called Ahmadiyya Koran and the Surdel Koran. In October 2018, a translation of the Holy Book of Islam was published, authored by the Polish Tatar Musa Czachorowski from the Muslim Religious Union in the Republic of Poland, and in May 2021, a translation by Rafał Berger from the Shiite Association of Muslim Unity.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 2; 138-158
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies