Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Islam – Christianity" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Wspólnoty chrześcijan Smyrny, Efezu i Laodycei żyjące pośród muzułmanów
Christians of Smyrna, Ephesus and Laodicea living among Muslims
Autorzy:
Sokołowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480340.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Apokalipsa św. Jana
chrześcijaństwo w Turcji
dialog międzyreligijny
ekumenizm
islam i chrześcijaństwo
wspólnoty religijne
Apocalypse of St John
Christianity in Turkey
Islam and Christianity
religious communities
interreligious dialogue
ecumenism
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę życia chrześcijan w Turcji na obszarze starożytnych Siedmiu Kościołów opisanych w Apokalipsie św. Jana, tzn. Kościołów funkcjonujących w Smyrnie, Efezie i Laodycei. Zawężenie do tych trzech Kościołów wynika z faktu, że obecnie tylko tam mieszkają chrześcijanie żyjący w formalnych wspólnotach. Miejscowości Sardes, Filadelfia, Pergamon, Tiatyra nie przetrwały próby czasu. Artykuł traktuje o wspólnotach katolickich, protestanckich, a także prawosławnych. Na wstępie ukazano krótką historię relacji chrześcijańsko-muzułmańskich w Turcji oraz kontekst społeczno-religijny. Następnie zaprezentowano Kościoły: ich liderów, specyfikę formacji wiary, aktualne problemy w środowisku muzułmańskim. Materiał źródłowy stanowi owoc rozmów i spotkań z liderami oraz członkami Kościołów.
Apocalypse of St John mentions Seven Churches of Asia as seven major churches of early Christianity. The present article is concerned with the only extant formal Christian (Catholic, Protestant and Orthodox) communities in Smyrna, Ephesus and Laodicea (now in Turkey). The other four (in Sardis, Philadelphia, Pergamum and Thyatira) did not survive. The article opens with a brief overview of the Christian-Muslim relationships in Turkey and its social and religious contexts. After that there is a more detailed presentation of the community leaders, religious formation of members and their present situation among the Muslim majority. The source material is based on the author’s interviews with the leaders and members of the churches.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 1; 175-194
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szatan i jego upadek w chrześcijaństwie i islamie
Satan and His Fall in Christianity and Islam
Autorzy:
Kalinowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480634.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
szatan
chrześcijaństwo
islam
etymologia
Satan
Christianity
Islam
etymology
Opis:
którą możemy odnaleźć w chrześcijaństwie i islamie. W pierwszej części autor omawia naukę dogmatyczną Kościoła Katolickiego dotyczącą szatana (przyczyny upadku tej istoty). W drugiej części autor skupia się na opisie szatana w Koranie (demonologia islamu). Autor przedstawia istoty demoniczne z kultury islamu, które można utożsamiać z biblijnym szatanem. Koran przedstawia dwie wersje upadku największego antagonisty ludzkości. Pierwsza opiera się na wierzeniach przedislamskich; druga wersja jest typowym synkretyzmem wierzeń judeochrześcijańskich i kultury beduińskiej. Autor uważa, iż pojęcie szatana w chrześcijaństwie i islamie ma wspólne korzenie.
The present article tackles upon the etymology of the word Satan on upon the Christian and Islamic studies devoted to him. In the first part, the present author describes the Catholic Church’s dogmatic studies concerning Satan (the reasons of his fall). In the second part, the present author focuses on the descriptions of Satan in Qur’an (the Islamic demonology). There are demonic creatures of the Islamic culture presented that may be identified with the Biblical Satan. Qur’an introduces two versions of the greatest humanity antagonist’s fall: the former is based upon the pre-Islamic beliefs; the latter is a typical syncretism of the Judaic-Christian beliefs and the Bedouin culture. The present author believes that the term and notion of Satan in Christianity and Islam – are of the same origin.
Źródło:
Nurt SVD; 2013, Wydanie specjalne 2013; 139-145
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ polityki i religii na życie społeczno-polityczne w wybranych państwach Afryki Subsaharyjskiej
Autorzy:
Gemechu, Degefe Kebede
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480242.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Afryka
chrześcijaństwo
islam
polityka
rządy
Africa
Christianity
Islam
politics
government
Opis:
Politics and religion and their influence on social and political life in the Sub-Saharan countries
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 2; 371-387
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój chrześcijaństwa na terenie Sudanu i Sudanu Południowego. Geneza dążeń niepodległościowych
Christianity Development in Sudan and South Sudan. The Genesis of the Aspirations to Independence
Autorzy:
Dudek, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480118.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Sudan
Sudan Południowy
chrześcijaństwo
islam
South Sudan
Christianity
Islam
Opis:
Celem artykułu jest analiza poszczególnych etapów rozwoju chrześcijaństwa na terenie dzisiejszego Sudanu i Sudanu Południowego (od VI wieku), jego relacji z islamem i roli, jaką religia ta odegrała w dążeniach niepodległościowych. Sudan Południowy – najmłodsze państwo na kuli ziemskiej – jest specyficznym przykładem korelacji czynników religijno-politycznych i etniczno-narodowych. Splot tych uwarunkowań najpierw wywołał wojnę domową, a potem doprowadził do powstania nowego państwa w wyniku oderwania się chrześcijańskiego południa od islamskiej północnej części kraju. Autorka poświęca wiele uwagi relacjom chrześcijańsko-islamskim, które rywalizują ze sobą nie tylko na płaszczyźnie religijnej, ale wyznaczają granice tożsamości etnicznej plemion pochodzenia arabskiego i tym, których korzenie sięgają na południe od Sahary.
This article aims to analyse the various stages of the development of Christianity in what is now Sudan and South Sudan (from the 6th century), its relationship with Islam and the role that religion has played in the quest for independence. South Sudan – the world’s youngest country – is a specific example of the correlation of religious and political as well as ethnic and minorities factors. A combination of these conditions caused first a civil war and then led to the creation of the new state as a result of a detachment of the Christian South from the Islamic North of the country. The present author devotes much attention to the Christian-Muslim relations, which compete with each other not only in religious terms, but set limits on the ethnic identity of Arab tribes and on those whose roots lie to the south of the Sahara.
Źródło:
Nurt SVD; 2013, 2; 134-149
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Islam wobec judaizmu i chrześcijaństwa – perspektywa Koranu
Judaism and Christianity according to Koran
Autorzy:
Stefaniuk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480530.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
judaizm
chrześcijaństwo
islam
Koran
hadisy
Judaism
Christianity
Islam
Hadiths
Opis:
Stosunek islamu do judaizmu i chrześcijaństwa wynika przede wszystkim z treści tekstów źródłowych tej religii, tj. Koranu i hadisów. Poruszają one wiele kwestii związanych z „tymi, którym Księga została dana wcześniej”. Nie oznacza to jednak, że zagadnienia te stanowią zasadniczy temat Koranu. Odnosząc się do wyznawców judaizmu, Koran wspomina m.in. fakt zawarcia przez Boga przymierza z nimi. Jednocześnie głosi, że Żydzi nie zawsze dotrzymywali „swojej części” owego przymierza. Z kolei chrześcijanie określani są w Koranie jako wspólnota najbliższa muzułmanom. Wiele koranicznych fragmentów odnosi się do chrześcijan z aprobatą, m.in. wychwalając pewnych księży i mnichów. Z drugiej strony Koran utrzymuje, że świat chrześcijański odszedł od podstaw autentycznego Bożego objawienia, dokonując istotnych zmian w wierze oraz praktykach religijnych. Przykładem może być wiara w Jezusa jako Syna Bożego (według islamu: człowieka i proroka), co miałoby być tożsame z odrzuceniem monoteizmu i co na kartach Koranu oceniane jest zdecydowanie negatywnie.
Koran and Hadiths contain numerous references to “those whom the Book had been given earlier”. Koran mentions the covenant made by Jews with God, but states that the former sometimes did not stick to their obligations. Christians, on the other hand, are named as those who are the closest to Muslims. In many places they earn acceptance, even praise, for instance certain monks and priests. Nevertheless, Koran maintains that Christians have distorted God’s revelation and introduced serious changes into their doctrine and practices. The prime example of it is their faith in Jesus as the Son of God, who – according to Koran – was a man like all men, though a great prophet, and duly condemns it as rejection of monotheism.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 1; 139-160
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odkupieni w Jezusie Chrystusie? Soteriologia chrześcijańska wobec wyzwań islamu
Redeemed in Jesus Christ? Christian soteriology in the face of Islam
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480342.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Chrześcijaństwo
Islam
Soteriologia
Zbawienie
grzech pierworodny
Christianity
Soteriology
redemption
original sin
Opis:
W artykule podjęto kwestię islamskiej krytyki chrześcijańskiej soteriologii. W pierwszej części zwrócono uwagę na niewystarczalność soteriocentryzmu (J. Hick), ignorującego głębokie różnice między religiami. Kolejna część prezentuje motywy, jakie skłaniają islam do odrzucenia chrześcijańskiej soteriologii. Są nimi radykalny monoteizm, w którym nie ma miejsca na ideę wcielenia i odkupienia, oraz koncepcja człowieka, wolnego od grzechu pierworodnego i jego skutków. W trzeciej części przedłożenia zaprezentowano krótką apologię chrześcijańskiej nauki o zbawieniu/odkupieniu, zwracając uwagę na wielość modeli soteriologicznych oraz różnorodność interpretacji grzechu pierworodnego. Wyeksponowanie soteriologii Anzelma z Canterbury znalazło uzasadnienie w jego dyskusji z islamem oraz dowartościowaniu ludzkiej wolności. We wnioskach zwrócono uwagę na konieczność współpracy teologii religii z innymi naukami religiologicznymi. Postawiono też pytanie o genezę unitarnego monoteizmu w Koranie (ewentualne wpływy wczesnego, monarchianistycznego chrześcijaństwa w Syrii – Ch. Luxenberg, K.H. Ohlig i inni) oraz o zasadność posługiwania się kategorią „słowa Bożego”, którą ten typ monoteizmu zdaje się wykluczać.
The article presents an overview of the Islamic criticism of the Christian soteriology. It begins with pointing out some deficits in the soteriocentrism (J. Hick), with its glossing over serious differences between religions. Next it presents the motives behind Islam’s objection to the Christian soteriology, such as radical monotheism with its utter rejection of the idea of the incarnation and redemption, and its concept of man, reportedly free from the original sin and its consequences. The third part of the article is a brief apology of the Christian teaching on salvation and redemption. It draws attention to the fact that there is not one but many soteriological models and interpretations of the original sin. The soteriology of Anselm of Canterbury merits particular attention for his discussion with Islam and insistence on human freedom. The article concludes with an appeal to the theology of religion to work closely with other branches of religious studies. It postulates an inquiry into the genesis of the unitarian monotheism in the Qur’an and possible influence of the monarchianism in Syria on its formation (Ch. Luxenberg, K.H. Ohlig, and others). It also questions the legitimacy of referring to it as the Word of God, since this particular type of monotheism seems to exclude it in the first place.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 29-55
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Islam in Slovakia in interreligious dialogue
Islam na Słowacji w dialogu międzyreligijnym
Islam na Slovensku v medzináboženskom dialógu
Autorzy:
Jurko, Jozef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480732.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Islam
Islamic culture
Dialogue
Religion
Muslims
Christianity
kultura islamska
dialog
religia
muzułmanie
chrześcijaństwo
islam
islamská kultúra
dialóg
náboženstvo
moslimovia
kresťanstvo
Opis:
The Austro-Hungarian Empire in 1912 recognized Islam as one of the allowed religions on its territory - and thus also in the area of Slovakia and the Czech Republic. In the Czech Republic the Muslim religious community was recognized in 2004. In Slovakia it has not happened yet. The Koran orders Muslims to follow everything what is given in it and not to change it for anything else in the world, but simultaneously with this orders them to respect Christians, Jewish and other religions in the world. Especially the Christians have to follow the demand to spread Christ and the Gospel everywhere they are, also to numerous groups of immigrants from Muslim countries. The world actually stays before big challenges how to develop constructive ecumenical dialogue with Islam. Muslims and Christians, inspired by common values, are called to work together in the interest of justice, peace and respect of dignity and rights of every man.
W 1912 roku Cesarstwo Austro-Węgierskie uznało islam za jedną z dozwolonych religii na swym terenie, a więc także na terenie Słowacji i Republiki Czeskiej. W Republice Czeskiej muzułmańska wspólnota wyznaniowa została uznana w 2004 roku. W Słowacji to jeszcze nie nastąpiło. Koran nakazuje muzułmanom kierować się wszystkim, co jest w nim podane i nie zamieniać tego na nic, co jest w świecie, lecz jednocześnie nakazuje też darzyć szacunkiem chrześcijan, Żydów i inne religie świata. Szczególnie zaś chrześcijanie mają spełniać żądanie głoszenia wiary w Chrystusa i Ewangelię wszędzie tam, gdzie się znajdują, także licznym grupom imigrantów z krajów muzułmańskich. Świat stoi w obliczu wielkiego wyzwania, jak rozwijać ekumeniczny dialog z islamem. Muzułmanie i chrześcijanie, pod wpływem wspólnych wartości, wezwani są do współpracy w interesie sprawiedliwości, pokoju i szacunku wobec godności i praw każdego człowieka.
V roku 1912 Rakúsko-uhorská monarchia uznala islam, ako jedno z náboženstiev, povolených na celom svojom území – teda aj na území Česka a Slovenska. V Česku bola moslimská náboženská obec registrovaná až v roku 2004. Na Slovensku sa tak doteraz nestalo. Korán moslimom prikazuje, aby nasledovali to, čo je v ňom zoslané a aby to nevymenili za nič iné na svete, ale zároveň im ukladá povinnosť rešpektovať kresťanské, židovské náboženstvo a iné náboženstvá sveta. Práve od kresťanov sa žiada, aby hlásali Krista a evanjelium všade kde sa nachádzajú a aj početným prisťahovalcom z moslimských krajín. Svet aktuálne stojí pred veľkými výzvami ako rozvíjať konštruktívny ekumenický dialóg s islamom. Moslimovia a kresťania, inšpirovaní spoločnými hodnotami sú povolaní spoločnými silami pracovať v záujme spravodlivosti, mieru a rešpektovania dôstojnosti a práv každého človeka.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 1; 222-239
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Musulmans et chrétiens: le dialogue est-il encore possible?
Muslims and Christians – Is dialogue still possible?
Muzułmanie i chrześcijanie: czy dialog jest jeszcze możliwy?
Autorzy:
Milot, Jean-René
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480822.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
islam
christianisme
spiritualité
civilisation
modernité
islamisme
laïcité
Islam,
Christianity
spirituality
modernism
secular state
chrześcijaństwo
duchowość
cywilizacja
modernizm
państwo laickie
Opis:
Les tensions actuelles et les épisodes des Croisades ne doivent pas faire oublier le patrimoine de spiritualité et de civilisation commun aux musulmans et aux chrétiens. Chacun à sa façon, ils ont également dû affronter les défis de la modernité, repenser les rapports entre science et foi, politique et religion. Aux tentatives de moderniser l’islam par la colonisation ont succédé les essais d’islamiser la modernité proposés par divers penseurs musulmans. L’islamisme, qui se présente comme le clonage de la communauté primitive de Médine, est en réalité un métissage de la modernité occidentale et de l’islam contemporain. Ce n’est toutefois pas la seule façon d’islamiser la modernité. Il y a également, entre autres, la vie des millions de musulmans qui vivent en Occident, partagent les valeurs citoyennes et les institutions des États laïcs où ils ont choisi de vivre. C’est là une voie de dialogue inédite qui permet aux musulmans et aux chrétiens de regarder ensemble dans la même direction, d’être motivés par leurs convictions religieuses pour construire une société plus juste, plus respectueuse de la liberté et de l’égalité de toutes les personnes humaines.
Present tensions and incidents from the times of the crusades cannot obscure the common spiritual and civilizational heritage of Muslims and Christians. Every religion has had to face modernism and examine the relationships between science and faith, politics and religion. Some Muslim thinkers have tried to combat the attempts to modernise Islam through colonisation by resorting to the islamization of modernism. Islamism, appealing to the original community in Medina, is in fact a synthesis of western modernism and contemporary Islam. It is not the only form of the islamization of modernism. Millions of Muslims have settled in the West, in countries which promote civil values and secular institutions. In this way history shows the path to the Muslim-Christian dialogue. Coexistence of communities with different religious beliefs may contribute towards building just, free and equal societies.
Aktualne napięcia oraz epizody Wypraw Krzyżowych nie mogą przysłonić wspólnego dziedzictwa duchowego i cywilizacyjnego muzułmanów i chrześcijan. Każda religia, na swój sposób, musiała zmierzyć się z wyzwaniami modernizmu i poddać analizie relacje pomiędzy nauką i wiarą, polityką i religią. Na próby zmodernizowania islamu przez kolonizację niektórzy myśliciele muzułmańscy odpowiedzieli projektem zislamizowana modernizmu. Islamizm, który powołuje się na pierwotną wspólnotę w Medynie, w rzeczywistości jest syntezą zachodniego modernizmu i współczesnego islamu. Nie jest to jedyna forma islamizowania modernizmu. Miliony muzułmanów osiedliły się na Zachodzie, w krajach promujących wartości obywatelskie i instytucje państwa laickiego. W ten sposób historia kreuje drogę dialogu islamsko-chrześcijańskiego. Koegzystencja wspólnot o różnych przekonaniach religijnych może budować społeczeństwo oparte na zasadach sprawiedliwości, wolności i równości wszystkich obywateli.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 1; 96-113
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religie na Bałkanach ze szczególnym uwzględnieniem islamu – szkic historyczny
Religions in the Balkans with a Particular Emphasis on Islam – a Historical Outline
Autorzy:
Ickiewicz-Sawicka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480122.pdf
Data publikacji:
2014-12-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
religia
religia na Bałkanach
chrześcijaństwo
islam
różnorodność religijna
pluralizm kulturowy
religion
religion in the Balkans
Christianity
Islam
religious diversity
cultural pluralism
Opis:
Od czasów dominacji Imperium Osmańskiego na terytoriach bałkańskich (druga połowa XVI wieku), obszar ten stanowi źródło licznych i skomplikowanych konfliktów terytorialnych, narodowych, etnicznych, społecznych, gospodarczych czy politycznych. Analizując złożoną historię owego obszaru nie można się oprzeć także wrażeniu, że źródłem wspomnianych powyżej konfliktów jest w znacznej mierze nietolerancja religijna. Bałkańska mozaika narodów, grup etnicznych czy mniejszości regionalnych składa się w głównej mierze z wyznawców katolicyzmu, prawosławia i islamu. Podział ten nakłada się praktycznie na podział narodowy: Chorwatów, Serbów i Muzułmanów (mieszkańców Bośni i Hercegowiny, wyznających islam). W tym przypadku religia zamiast łączyć i łagodzić obyczaje – wzmacnia i podsyca nienawiść narodową czy etniczną. W niniejszym tekście podjęto próbę przedstawienia pokojowego istnienia tych religii w czasie funkcjonowania Imperium Osmańskiego, przełamując potocznie lansowaną tezę, że Ottomańska Turcja była jedynie źródłem ucisku i dyskryminacji podbitych słowiańskich narodów zamieszkujących Bałkany. Artykuł składa się z dwóch zasadniczych części. Pierwsza zawiera rozważania na temat różnorodności religijnej na Bałkanach w kontekście historycznym, druga – poddaje analizie kwestię obecności islamu i religii muzułmańskiej w tej części Europy.
Since the time of the domination of the Ottoman Empire in the Balkan territories (2nd half of the 16th century), this area has been a source of numerous and complex territorial conflicts, national, ethnic, social, economic, or political in nature. Analysing the multifaceted history of this area, one cannot resist the impression that religious intolerance is largely the source of the conflicts mentioned above. The Balkan mosaic of nations, ethnic groups, or regional minorities consists mainly of the followers of Catholicism, Orthodox Christianity, and Islam. This division practically reflects the national division: Croats, Serbs, and Muslims (the people of Bosnia and Herzegovina who profess Islam). In this case religion, instead of linking and alleviating customs – strengthens and fuels national or ethnic hatred. The present article attempts to describe a peaceful co-existence of these religions during the Ottoman Empire period, breaching the popularly promoted idea that the Ottoman Turkey was the only source of oppression and discrimination of the conquered Slavic peoples inhabiting the Balkans. The article consists of two main parts. The first contains reflections on religious diversity in the Balkans in a historical context, the second – an analysis of the issue of the presence of Islam and the Muslim religion in this part of Europe.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 2; 7-19
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’islam, une religion d’ascendance abrahamique?
Is Islam an Abrahamic Religion?
Islam, religia abrahamowa?
Autorzy:
Younès, Michel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480569.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Islam
Judaïsme
Christianisme
Coran
Hadiths
Thora
Bible
Muhammad
hérésie
islam
judaizm
chrześcijaństwo
Koran
Hadisy
Tora
Biblia,
herezja
Judaism
Christianity
Quran
Torah
heresy
Opis:
La lecture du Coran et des hadiths, paroles attribuées à Muhammad, procure généralement un sentiment contrasté. D’un côté on peut être frappé par la proximité entre ces textes et les traditions juives et chrétiennes. D’un autre côté, on perçoit des différences majeures, voire des traces d’une rupture catégorique. Selon la tradition musulmane, la proximité entre les religions dites révélées provient donc de la finalité inscrite dans le projet divin de création. Ce qui est commun vient de l’unique source divine, transmise fidèlement par Muhammad, la différence provient de l’oubli ou de la déviation. Qu’en est-il de l’approche chrétienne? Quel est le statut théologique de l’islam au regard de la foi chrétienne: est-ce une hérésie chrétienne ou bien une religion intimement liée au dessein salvifique de l’unique Dieu? Cet article examine les différentes positions et évalue leur portée théologique.
Lektura Koranu i Hadisów (słów przypisywanych Mahometowi) prowadzi do sprzecznych wniosków. Z jednej strony uderza analogia pomiędzy przesłaniem tych tekstów a tradycjami judaistyczną i chrześcijańską. Z drugiej zaś zadziwia fakt istotnych różnic, a nawet kategorycznego rozłamu pomiędzy wspomnianymi tradycjami. Według tradycji muzułmańskiej, podobieństwa pomiędzy religiami objawionymi wynikają z Bożego planu stworzenia. Źródłem zbieżności i jednomyślności tych religii jest sam Bóg – o czym wiernie pouczył Mohammed. Różnice pomiędzy religiami wynikają z ludzkich błędów i zaniedbań. Jakie stanowisko reprezentuje w tym względzie chrześcijaństwo? Jaki status przyznaje ono islamowi? Czy jest on chrześcijańską herezją czy też religią ściśle powiązaną z Bożym planem zbawienia? Niniejszy artykuł przeprowadza ewaluację poszczególnych stanowisk i analizę ich teologicznego znaczenia.
Study of the Quran and the Hadiths (sayings attributed to the Islamic prophet Muhammad) may lead to opposite conclusions. On the one hand, they contain striking similarities to the Judaistic and Christian holy texts. On the other hand, however, there are such profound differences that set the other two worlds apart. According to the received Muslim wisdom, the former are part of God’s plan for His creation. The latter are the result of human errors and negligence. Whatever the three religions have in common had come directly from God and was faithfully transmitted by the prophet Muhammad. What is the Christian stance on it? What is Islam in the Christian scheme of things? A christian heresy? Or a true religion, an integral part of God’s plan of salvation? This article provides an assessment of various opinions on the matter and their theological implications.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 275-293
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Islam a przestrzeń geograficzna – refleksja historiozoficzna
Geography of Islam – a historiosophical reflection
Autorzy:
Mikołajec, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480102.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Chrześcijaństwo
Islam
linia Brandta
ład przestrzenny
religie dharmiczne
spatial organisation
Christianity
dharmic religions
Brandt Line
Opis:
Artykuł dotyczy relacji islamu i chrześcijaństwa na płaszczyźnie geograficznej. Rozmieszczenie religii na powierzchni Ziemi nie jest przypadkowe, ale przejawia się tu swoisty ład przestrzenny. Klasycznym mechanizmem tworzenia się takiego ładu jest znana z okresu reformacji zasada Cuius regio, eius religio, która ma znaczenie uniwersalne. Islam ograniczony jest linią Brandta na północy, Saharą na południu oraz zachodnią granicą religii dharmicznych na wschodzie. Zarówno islam, jak i chrześcijaństwo aspirują do miana religii ostatecznych. Islam swe roszczenia realizuje w obrębie swych geograficznych granic, wypierając stamtąd chrześcijaństwo. Równocześnie usiłuje je przekroczyć, co wywołuje ruchy migracyjne między Afryką Północną a Europą. Wiarygodna ekstrapolacja współczesnych trendów zmian proporcji liczby wyznawców poszczególnych religii jest niemożliwa. Nic nie wskazuje na to, że którakolwiek z nich zdobędzie absolutną przewagę nad pozostałymi.
Geography of world religions is not accidental. There is a spatial organisation in their occupation of particular regions. The principle Cuius regio, eius religio has universal application. Both Islam and Christianity claim the status of the final revelation. Islam, restricted by the Brandt Line to the north, the Sahara Desert to the south and dharmic religions to the east, forces Christianity out and crosses its borders, causing migration from North Africa to Europe. It is impossible to extrapolate the present trends in the number of adherents of various religions. There are no indications that any of them is going to outnumber all the others.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 1; 145-158
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrzędy wtajemniczenia chrześcijańskiego i muzułmańskiego drogą do Wewnątrz
Autorzy:
Łaba, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480462.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
homo religiosus
inicjacja
islam
rytuały przejścia w chrześcijaństwie
sakramenty
rytuały przejścia w islamie
wiara
rites of passage in Christianity
sacraments
Islam
rites of passage in Islam
initiation
faith
Opis:
Christian and Muslim initiation rites as the path to the Inside
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 1; 131-150
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les fils d’Abraham à la croisée des chemins de paix
Sons of Abraham – at the crossroads of peace
Synowie Abrahama – skrzyżowanie dróg pokoju
Autorzy:
Poucouta, Paulin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480270.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
christianisme
islam
judaïsme
religions abrahamiques
Isaac
Ismaël
dialogue interreligieux
Christianity
Islam
Judaism
Abrahamic religions
Ishmael
interreligious dialogue
chrześcijaństwo
judaizm
religie Abrahamowe
Izaak
Izrael
dialog międzyreligijny
Opis:
Le dialogue interreligieux est aujourd’hui un véritable défi, particulièrement entre chrétiens et musulmans. Les événements récents semblent donner raison à ceux qui estiment que les religions sont plus sources de violence que d’unité et de paix. Pourtant, chrétiens et musulmans ne cessent de rappeler qu’ils sont tous fils d’Abraham, avec leurs frères les juifs. Sans être une solution miracle, revisiter ensemble notre héritage commun peut nous contraindre ne fût-ce qu’à nous interroger sur les raisons d’intolérances de plus en plus meurtrières. Puissent les figures d’Abraham et de ses deux fils, Ismaël et Isaac, aux destinées différentes mais complémentaires, aider juifs, chrétiens et musulmans à devenir des artisans de réconciliation. Témoins de vérité, de justice et de paix, ils nous feront oublier ces images horribles de massacres qui obscurcissent aujourd’hui nos univers. Alors, ils pourront former ces communautés abrahamiques qui tractent le monde vers la paix.
Interreligious dialogue is fast becoming quite a bit of a challenge, especially for Christians and Muslims. Recent events seem to be confirming the view that religions give rise to violence rather than peace. Nonetheless, Christians and Muslims insist that they - along with their Jewish brothers - are sons of Abraham. Perhaps, yet another analysis of our common heritage will not bring about any miraculous solutions to the existing problems; but it may dispose us to examine the reasons behind ever more bloody intolerance. Perhaps, Abraham and his two sons, Isaac and Ishmael, with their differing though complementary fates, may teach Jews, Christians and Muslims how to be messengers of peace. Those witnesses to the truth, justice and peace will help us to erase from our memories the images of massacres, which so obscure our vision of the world today; they will help the Abrahamic communities to direct the world onto the path of peace.
Dialog międzyreligijny staje się dzisiaj prawdziwym wyzwaniem, zwłaszcza dla chrześcijan i muzułmanów. Ostatnie wydarzenia wydają się potwierdzać tezę tych analityków, którzy uważają, że religie są raczej źródłem przemocy niż pokoju. Tymczasem chrześcijanie i muzułmanie konsekwentnie deklarują, że są - razem z ich braćmi żydami - synami Abrahama. Ponowna analiza naszego wspólnego dziedzictwa być może nie przyniesie cudownego rozwiązania zaistniałych problemów, ale z pewnością skłoni nas do rozpatrzenia przyczyn coraz bardziej krwawej nietolerancji. Być może figury Abrahama i jego dwóch synów, Izmaela i Izaaka (różne, ale dopełniające się przeznaczenia) wskażą żydom, chrześcijanom i muzułmanom, jak stać się zwiastunem pokoju. Owi świadkowie prawdy, sprawiedliwości i pokoju dopomogą nam wymazać z pamięci obraz strasznej masakry, który przyciemnia dzisiaj naszą wizję świata; dopomogą wspólnotom pochodzenia abrahamowego skierować świat na drogę pokoju.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 1; 299-317
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies