Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ziemie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Museums of the lost “german east”. The conditions of operating and the evolution of exhibitions in the Polish-German context
    Muzea utraconego „niemieckiego wschodu”. Warunki działania i ewolucja wystaw w kontekście polsko-niemieckim
    Autorzy:
    Sacha, Magdalena Izabella
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1932990.pdf
    Data publikacji:
    2018-05-31
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    “German East”
    eastern German museums
    paragraph 96 of the Federal Expellee Law (1953)
    Recovered Territories
    „niemiecki Wschód”
    muzea wschodnioniemieckie
    paragraf 96. Ustawy o wypędzonych (1953)
    Ziemie Odzyskane
    Opis:
    In the article, the so-called eastern German museums and the way they operate is discussed in view of a document ratified by Bundestag in 2016. The document concerned the further action plan for implementing the provisions of paragraph 96 of the Federal Expellee Law of 1953, popularly referred to as a “cultural paragraph”. The term “German East” bears reference to the historic territories of German settlement prior to 1945, whose heritage is a focus of attention for museums as well as science and culture institutions in contemporary Germany. Those eastern German museums have been reviewed herein, whose interest lies, inter alia, in territories presently belonging to Poland: the East Prussian State Museum (Ostpreuβisches Landesmuseum) in Lüneburg, the West Prussian State Museum (Westpreuβisches Landesmuseum) in Warendorf, the State Museum of Pomerania (Pommersches Landesmuseum) in Greifswald, the Silesian Museum (Schlesisches Museum) in Görlitz.
    Artykuł omawia tzw. muzea wschodnio -niemieckie oraz ich funkcjonowanie w świetle dokumentu przyjętego w 2016 r. przez Bundestag. Dokument dotyczył dalszego rozwoju działań przy realizacji paragrafu 96. Ustawy o wypędzonych z 1953 r., zwanego potocznie paragrafem kulturowym. Pojęcie „niemieckiego Wschodu” odnosi się do historycznych terenów osadnictwa niemieckiego przed 1945 r., których dziedzictwo jest tematem pracy placówek muzealnych, instytucji naukowych i upowszechniających kulturę we współczesnych Niemczech. W przeglądzie omówiono bliżej muzea wschodnioniemieckie, których obszarem zainteresowania są m.in. tereny obecnie należące do Polski: Krajowe Muzeum Prus Wschodnich (Ostpreuβisches Landesmuseum) w Lüneburgu, Krajowe Muzeum Prus Zachodnich (Westpreuβisches Landesmuseum) w Warendorfie, Krajowe Muzeum Pomorskie ( Pommersches Landesmuseum) w Gryfii, Muzeum Śląskie (Schlesisches Museum) w Görlitz.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2018, 59; 68-78
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Invisible destiny? Borderlands and borderlanders as the topic of museum displays after 1989
    Los niewidoczny? Kresy i kresowianie jako temat ekspozycji muzealnych po 1989 roku
    Autorzy:
    Sacha, Magdalena Izabella
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1932835.pdf
    Data publikacji:
    2019-08-07
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    art of exhibition
    participatory exhibition
    Borderlands
    Borderlanders
    expatriation
    Western and Northern Territories
    museums of the ‘German East’
    wystawiennictwo
    wystawa partycypacyjna
    Kresy
    Kresowianie
    ekspatriacja
    post-trauma
    Ziemie Zachodnie i Północne
    muzea „niemieckiego Wschodu”
    Opis:
    The question of presenting the heritage of the Borderlands and the life of its inhabitants in Polish museums after 1989 is tackled. The main focus of interest are displays perceived as: 1) visual and public form of knowledge transfer; 2) the way of overcoming the trauma of losing one’s native land; 3) tools for creating collective identity and 4) effects of the participation of Borderland circles in creating the display. The goal of the study is an overview of contemporary exhibitions dedicated to the Eastern Borderlands, and the experience of their loss as the result of WW II. Since the residents of the Borderlands were relocated to the ‘former German’ territories, the overview centres on the displays from the Western and Northern Territories. Apart from the local and national aspects, what matters is also the international dimension related to museum presentations of the ‘lost land’ and the fate of migrants. Therefore, the activity of Polish institutions is initially shown in the European context, through recalling the legal framework and working conditions of so called East German museums commemorating the ‘German East’ lost by Germany. The question of the reasons for the disproportion in the presentation of the topic between Poland and Germany is posed, while the to-date achievements of Polish museologists are presented.
    Artykuł poświęcony jest kwestii prezentacji dziedzictwa Kresów i losów Kresowian w muzeach polskich po 1989 roku. Głównym punktem zainteresowania są ekspozycje rozumiane jako: 1) wizualna i publiczna forma transferu wiedzy; 2) sposób przepracowania traumy utraty ziem rodzinnych; 3) narzędzie kreowania tożsamości zbiorowej oraz 4) efekt partycypacji środowisk kresowych w kreowaniu wystaw. Celem opracowania jest dokonanie przeglądowej prezentacji współczesnych wystaw poświęconych Kresom i doświadczeniu ich utraty na skutek II wojny światowej. Z uwagi na fakt, że mieszkańców Kresów przesiedlano na ziemie „poniemieckie”, przegląd skupia się na ekspozycjach z terenów Ziem Zachodnich i Północnych. Oprócz aspektu lokalnego i narodowego istotny jest aspekt międzynarodowy, dotyczący muzealnych prezentacji „ziem utraconych” i losów uchodźców. Dlatego też działalność instytucji polskich ukazana jest wstępnie w kontekście europejskim, poprzez przywołanie ram prawnych i warunków pracy tzw. muzeów wschodnioniemieckich, upamiętniających utracony przez Niemcy „niemiecki Wschód”. Artykuł stawia pytania o przyczyny nierównowagi w prezentacji tego tematu pomiędzy Polską a Niemcami i prezentuje dotychczasowe dokonania polskich muzealników.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2019, 60; 174-188
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Polish Committee’s of National Liberation policy towards museums
    Polityka muzealna Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego
    Autorzy:
    Hanula, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433097.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-22
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego
    Resort Kultury PKWN
    Wydziały Kultury Urzędów Wojewódzkich
    działalność muzealna
    ziemie wyzwolone
    reforma rolna
    konfiskata majątków
    Polish Committee of National Liberation
    Culture Department of the PKWN
    Culture Divisions of Regional Offices
    museums’ activity
    liberated territories
    land reform
    confiscation of private properties
    Opis:
    Po II wojnie światowej w Polsce muzealnictwo miało podlegać i służyć polityce państwa. Nowa władza miała za zadanie kształtować i kreować świadomość obywateli zgodnie z ideologią stalinizmu. 21 lipca 1944 r. w Moskwie, pod patronatem Józefa Stalina, powołany został Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego (PKWN). Od 1 sierpnia 1944 r. jego siedziba, w tym również Resortu Kultury i Sztuki, znajdowała się w Lublinie. Artykuł porusza kwestie kształtowania się muzealnictwa w okresie od 21 lipca 1944 r. do końca grudnia 1944 r. na tzw. ziemiach wyzwolonych. W tym okresie rozpoczęto tworzenie nowych placówek (np. Muzeum na Majdanku), jak i wznawiano działalność instytucji istniejących przed II wojną światową, takich jak Muzeum Lubelskie czy Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej. Muzea w 1944 r. borykały się z wieloma problemami, były to m.in. zniszczenia wojenne, grabieże dokonywane przez stacjonujące na tych ziemiach wojsko ludowe, braki finansowe, czy niedobory kadrowe. Problemy z zatrudnianiem fachowców muzealników wynikały głównie z ówczesnej polityki PKWN, który w instytucjach kultury obsadzał na stanowiskach przeważnie pracowników zajmujących się działalnością propagandową. Nie bez znaczenia dla kwestii muzealnictwa była zapoczątkowana w 1944 r. reforma rolna, podczas której z rozparcelowywanych majątków ziemskich konfiskowano dzieła sztuki przekazując je m.in. do muzeów. Działania te były uzasadnione jedynie ideologicznie, ale – w ocenie historycznej – pozostały niesprawiedliwymi, wątpliwymi moralnie szykanami wobec grup społeczeństwa postrzeganych jako „obszarnicy”. Materiałami źródłowymi przy postawaniu artykułu były sprawozdania PKWN oraz Wydziałów Kultury Urzędów Wojewódzkich (lubelskiego, rzeszowskiego, białostockiego i warszawskiego), znajdujące się w Archiwum Akt Nowych w Warszawie.
    After World War II museums in Poland were bound to serve political purposes. The aim of new government was to shape citizens’ awareness according to the Stalinist ideology. 21 July 1944, the Polish Committee of National Liberation (further PKWN) was created in Moscow under the patronage of Joseph Stalin. From 1 August 1944, it was located in Lublin together with its Arts and Culture Department. The period from 21 July 1944 to the end of December 1944 on the so-called liberated territories is discussed herein in the context of museums’ formation. It was the time when new institutions were created (e.g. Museum of Majdanek Concentration Camp) and those existing prior to WWII were re-established, such as the Lublin Museum or the National Museum of Przemyśl. In 1944, museums were facing many problems, inter alia, war damages, plunder by the People’s Army that quartered here, financial difficulties, personnel shortage. The lack of professionals in museums was the result of the PKWN strategy at the time, which first of all required propaganda specialists in culture institutions. The land reform initiated in 1944 affected museums to some extent; they were receiving works of art which had been confiscated from parcelled out landed properties. The only reason for it was the ideological one, however – from the historical point of view – they are regarded as unjust and immoral persecution and harassment against groups of society held by the communists in contempt, i.e. landowners. Sources on which the article has been based: reports of the PKWN and Culture Divisions of Regional Offices (Lublin, Rzeszów, Białystok, and Warsaw), which are in the possession of the Archives of Modern History Records (Archiwum Akt Nowych) in Warsaw.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2018, 59; 86-92
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Curatorship praxises towards ‘displaced assets’ in post-1989 museum projects: two exhibitions at Warsaw’s Xawery Dunikowski Museum
    Praktyki kuratorskie wobec „dóbr przemieszczonych” w projektach muzealnych po 1989 roku. Dwie wystawy w Muzeum im. Xawerego Dunikowskiego W Warszawie*
    Autorzy:
    Toniak, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/432904.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-26
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    ‘displaced assets’
    provenance research of museum exhibits
    Xawery Dunikowski Museum of Sculpture at the Królikarnia Palace in Warsaw
    National Museum in Warsaw
    Regained Territories
    Museum of Warmia and Masuria in Olsztyn
    Dylewo/Döhlau
    „dobra przemieszczone”
    badania proweniencji muzealiów
    Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni w Warszawie
    Muzeum Narodowe w Warszawie
    Ziemie Odzyskane
    Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie
    Opis:
    Two exhibitions at the Xawery Dunikowski Museum of Sculpture at the Królikarnia Palace, branch of the National Museum in Warsaw: the ‘Inventorying’ Display-Research Project, which was a kind of a public inventory of the sculpture collection (2012) and the Exhibition ‘The Estate. Sculptures from the collection of the Von Rose family and films and photographs from the archive of Zofia Chomętowska’ (2015) are case studies serving the Author to analyse curatorship practices with respect to the collections whose major part is composed of ‘displaced assets’, first of all from the so-called ‘Regained Territories’. In the words of the Chief Curator at the Królikarnia Museum since 2011 and the Exhibitions’ Curator Agnieszka Tarasiuk: it is a troublesome collection testifying to a difficult heritage and not yielding to conservation. The paper’s methodological basis is the museum exhibits’ provenance research conducted by R. Olkowski, L.M. Kamińska, and M. Romanowska-Zadrożna, while its context is found in the programme assumptions of the Strategy for the Operations and Development of the National Museum in Warsaw 2010–2020 worked out by the former National Museum’s Director Piotr Piotrowski. One of its priorities is to clarify the origins of the collections of unknown provenance, and settling accounts with their former owners. Furthermore, the question related to constructing museum’s genealogy and the memory of history of the period immediately following WWII in the new socio-political situation in Poland after 1989 is posed. The position for dealing with collections’ provenance research introduced by P. Piotrowski was liquidated following the Director’s dismissal in 2012. The paper forms part of a bigger whole.
    Autorka, na przykładzie dwóch wystaw w Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni, oddziale Muzeum Narodowego w Warszawie: projektu wystawienniczo-badawczego „Skontrum”, który stanowił rodzaj publicznej inwentaryzacji kolekcji rzeźby (2012) i ekspozycji „Majątek. Rzeźby z kolekcji rodziny von Rose oraz filmy i fotografie z archiwum Zofii Chomętowskiej” (2015) jako case study, analizuje praktyki kuratorskie muzeum wobec zbiorów, których znaczną część stanowią „dobra przemieszczone”, przede wszystkim z tzw. Ziem Odzyskanych. Słowami głównej kuratorki Muzeum w Królikarni od 2011 r. i kuratorki wystaw – Agnieszki Tarasiuk – jest to zbiór kłopotliwy, świadczący o trudnym dziedzictwie i nie poddający się konserwacji. Podstawą metodologiczną artykułu są badania proweniencyjne muzealiów prowadzone przez R. Olkowskiego, L.M. Kamińską i M. Romanowską-Zadrożną, a kontekstem założenia programowe Strategii Działalności i Rozwoju Muzeum Narodowego w Warszawie 2010–2020, przygotowane przez byłego dyrektora MNW Piotra Piotrowskiego. Jednym z jego priorytetów było wyjaśnienie pochodzenia zbiorów o nieznanej proweniencji i rozliczenie się z ich dawnymi właścicielami. Tekst stawia pytanie o konstruowanie genealogii muzeum i pamięci tużpowojennej historii w nowej sytuacji społeczno-politycznej w Polsce po 1989 roku. Utworzone przez P. Piotrowskiego stanowisko ds. badania proweniencji zbiorów zostało po dymisji dyrektora w 2012 r. zlikwidowane. Artykuł stanowi fragment większej całości.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2020, 61; 208-218
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies