Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "National Museum" wg kryterium: Temat


Tytuł:
PIOTR PIOTROWSKI (1952 – 2015)
Autorzy:
Marcin, Szeląg,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433542.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Piotr Piotrowski
art historian
critical museum
National Museum in Poznań
National Museum in Warsaw
Opis:
Professor Piotr Piotrowski passed away on 3rd May 2015. Above all, he was a world-class art historian, an author of dozens of books and hundreds of articles, a university lecturer, an intellectual engaged in public debates, and an academic teacher shaping the scientific attitudes of the most prominent art historians from the middle and younger generations in Poland and abroad. His personal achievement also included important achievements in the fields of museum studies and museology which place him among the most original Polish museum professionals at the turn of the 21st century. This memory is mainly devoted to the museum activity of Piotr Piotrowski. It recalls his achievements as a curator in the Gallery of Contemporary Art of the National Museum in Poznań, and highlights the intellectual legacy of his achievements in museology in the concept of the „critical museum” and the belief in the importance of the institution of the museum in public debate.
Profesor Piotr Piotrowski zmarł 3 maja 2015 roku. Był przede wszystkim światowej klasy historykiem sztuki, autorem kilkunastu książek i kilkuset artykułów, wykładowcą uniwersyteckim, zaangażowanym w debaty publiczne intelektualistą, nauczycielem akademickim kształtującym postawy naukowe najwybitniejszych historyków sztuki średniego i młodszego pokolenia w Polsce i za granicą. W swoim dorobku zawodowym miał również niebagatelne osiągnięcia w dziedzinie muzealnictwa i muzeologii, które sytuują Go w gronie najbardziej oryginalnych muzealników polskich przełomu XX i XXI wieku. Wspomnienie poświęcone jest głównie muzealnej aktywności Piotra Piotrowskiego. Przypomina Jego osiągnięcia na stanowisku kuratora Galerii Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Poznaniu oraz zwraca uwagę na spuściznę intelektualną jego dorobku muzeologicznego w postaci koncepcji muzeum krytycznego i przekonania o ważnym miejscu instytucji muzeum w debacie publicznej.
Źródło:
Muzealnictwo; 2015, 56
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„ROCZNIK MUZEUM NARODOWEGO W WARSZAWIE. NOWA SERIA”, NR 1(37), 2012, SS. 366, IL.; NR 2(38), 2013, SS. 524, IL.
„JOURNAL OF THE NATIONAL MUSEUM IN WARSAW. NEW SERIES”, NO 1(37), 2012, PP. 366. IL.; NO 2(38), 2013, PP. 524, IL.
Autorzy:
Piotr, Borusowski,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432843.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
National Museum in Warsaw
Museums
Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie / Journal of the National Museum in Warsaw
Bulletin du Musée National de Varsovie
journals
Opis:
The 2nd issue of „Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie. Nowa Seria / Journal of the National Museum in Warsaw. New Series” was published in 2013. The journal is a continuation of the long-lasting tradition dating back to the beginnings of the museum in its current building and a combination of the best features of the former journals: “Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie” (“Journal of the National Museum in Warsaw”) and “Bulletin du Musée National de Varsovie”. The new journal is designed for art historians, conservators and other scientists who want to present their research related to the collection of the National Museum in Warsaw, conservation issues or the problems of modern museums.
W 2013 r. ukazał się drugi numer „Rocznika Muzeum Narodowego w Warszawie. Nowa Seria / Journal of the National Museum in Warsaw. New Series”. Czasopismo kontynuuje bogatą tradycję sięgającą początków istnienia muzeum w jego obecnym gmachu, łączy najlepsze cechy swoich dawnych periodyków: „Rocznika Muzeum Narodowego w Warszawie” i „Bulletin du Musée National de Varsovie”. Łamy nowego czasopismo otwarte są dla historyków sztuki, konserwatorów i przedstawicieli innych dyscyplin naukowych, którzy chcieliby opublikować badania związane z kolekcją Muzeum Narodowego w Warszawie, zagadnieniami konserwatorskimi czy problemami współczesnego muzealnictwa.
Źródło:
Muzealnictwo; 2014, 55; 234-237
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Forgotten hero: Jan Morawiński (1907–1949). Part two
Autorzy:
Olkowski, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27784252.pdf
Data publikacji:
2022-08-04
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Jan Morawiński
National Museum in Warsaw
restitution
Polish Military Mission
Wilanów Museum
Opis:
Having been discharged from hospital in January 1945, Jan Morawiński became a curator at a new Branch of the National Museum in Warsaw. His main task was guardianship of the collection and Palace’s preservation. On 13 January 1946, Morawiński left for Berlin’s Polish Military Mission as a specialist in restituting Polish cultural assets from Germany. Morawiński’s scope of activities covered first of all the issues of the restitution of Polish cultural assets, acquisition of Polonica from German collections, and purchase of art works. In the course of his mission he operated mainly within the British occupation zone in Germany. The Polish claims submitted by Morawiński to the British were related mainly to the Grasleben depository and the bells amassed in Hamburg. After months-long efforts, he succeeded in leaving for Hamburg in order to ascertain the presence of about a thousand bells of Polish provenance there. Furthermore, Morawiński operated within the Soviet occupation zone. In Saxony’s Nossen he discovered nine paintings which had come from Cracow. One of his greatest successes was to win the permission of the English to recover the archival resources originally from Gdansk, Elbląg, Szczecin, and Toruń. With the financing provided by the Ministry of Culture and Art he purchased, among others, the painting by Teodor Lubieniecki Family in the Park Background, a cup of Augustus II (1698), and two etchings featuring John III Sobieski. Having finished his Berlin assignment, he became head of the Polish Military Mission in the French occupation zone in Germany. In May 1949, he returned to Poland to become a Cultural Counselor at Poland’s Embassy in Rome. Morawiński died suddenly in Warsaw on 13 December 1949.
Źródło:
Muzealnictwo; 2022, 63; 95-105
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Catalogues of engravings – Italian ones from the National Museum in Wrocław and French Ones from the National Museum in Szczecin
Katalogi grafiki – włoskiej z Muzeum Narodowego we Wrocławiu i francuskiej z Muzeum Narodowego w Szczecinie
Autorzy:
Guze, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433440.pdf
Data publikacji:
2018-06-26
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
French engravings
Italian engravings
National Museum in Szczecin
National Museum in Wrocław
catalogues of collections
grafika francuska
grafika włoska
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Muzeum Narodowe we Wrocławiu
katalogi zbiorów
Opis:
At the turn of 2017 and 2018, with the date 2017 printed in the colophon, two catalogues of engravings’ collections were published: old Italian prints from the collection of the National Museum in Wrocław, and French prints from the National Museum in Szczecin. The collection of Wrocław contains groups of artworks by the best Italian engravers from the Renaissance to the 18th century, and a small representation of the 19th century. An introduction to the catalogue gives the history, the scope and the contents of the collection as well as the brief history of the engraving art on the Apennine Peninsula. The catalogue itself is glossed, giving references to the latest research, preceded by biographical notes of encyclopaedic character. This well illustrated and thoroughly edited catalogue, organised in a user-friendly alphabetical order, is a compendium useful not only for art historians. The catalogue published by the National Museum in Szczecin has the same title as the exhibition of French engravings from its collection. It is a combination of both the exhibition and the collection catalogue. Hence its specific layout corresponding rather with the narration of an exhibition than a catalogue’s criteria. Both the encyclopaedic profiles of artists and the following glosses are accompanied by selected bibliography; its full version together with extensive academic references can be found at the end of the volume. The collection of over 600 prints has been divided not in alphabetical or chronological order but in accordance with an academic hierarchy of subjects. Engravings for art reproduction purposes prevail in Szczecin collection although original works of famous artists are also included. The publication of both catalogues allows us to learn more about the engravings in Polish public collections, i.e. the ones of national museum in Szczecin and Wrocław. It also gives the history of Polish collections after 1945, affected by the previous losses of the World War II. Undoubtedly, the sign of the times and the presence of Poland in the united Europe is the publication of the Italian engravings’ collection from Wrocław, which was kept before in the Academy of Arts in Berlin. Great care has been taken to prepare both catalogues in terms of their typography, although the illustrations in the French engravings’ catalogue would be of more benefit if were somewhat larger.
Na przełomie 2017 i 2018 r., ale z datą w stopce wydawniczej – 2017, ukazały się dwa katalogi zbiorów rycin: dawnej grafiki włoskiej ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu i grafiki francuskiej z Muzeum Narodowego w Szczecinie. W zbiorze wrocławskim znajdują się zespoły prac najznakomitszych rytowników włoskich od renesansu po XVIII w., z niewielką prezentacją wieku XIX. We wstępie opisane zostały dzieje i zasoby kolekcji oraz podany zwięzły zarys historii sztuki graficznej na Półwyspie Apenińskim. Sam katalog w glosach odwołuje się do aktualnego stanu badań, które poprzedzono encyklopedyczną notą biograficzną. Starannie opracowany i dobrze ilustrowany katalog grafiki włoskiej, w łatwym do korzystania układzie alfabetycznym, stanowi kompendium przydatne nie tylko historykom sztuki. Publikacja szczecińska nosi taki sam tytuł, jak ekspozycja grafiki francuskiej ze zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie i łączy cechy katalogu wystawy i zbiorów. Stąd jej specyficzny układ bardziej odpowiadający narracji wystawy, aniżeli kryteriom katalogu. Glosy, jak i poprzedzające je encyklopedyczne biogramy artystów opatrzone zostały skróconą bibliografią, której rozwinięcie znajduje się w rozbudowanym aparacie naukowym na końcu tomu. Zbiór ponad 600 rycin został podzielony nie wg alfabetu czy chronologicznie ale zgodnie z akademicką hierarchią tematów. W zbiorze muzeum szczecińskiego grafika reprodukcyjna przeważa nad autorską, choć obejmuje on także prace artystów znanych. Wydanie drukiem obydwu katalogów poszerza wydatnie wiedzę na temat zasobów grafiki w polskich zbiorach publicznych – muzeach narodowych w Szczecinie i Wrocławiu. Ukazuje zarazem dzieje polskiego kolekcjonerstwa po 1945 r., po wcześniejszych stratach podczas drugiej wojny światowej. Niewątpliwym znakiem czasu i obecności Polski w zjednoczonej Europie jest publikacja kolekcji grafiki włoskiej, która trafiła do Wrocławia z Akademii Sztuki w Berlinie. Oba katalogi wydano bardzo staranie pod względem typograficznym, choć może ilustracje w katalogu grafiki francuskiej zyskałyby na powiększeniu formatu.
Źródło:
Muzealnictwo; 2018, 59; 93-97
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A forgotten hero: Jan Morawiński (1907–1949)
Zapomniany bohater – Jan Morawiński (1907–1949)
Autorzy:
Olkowski, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932766.pdf
Data publikacji:
2021-09-09
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Jan Morawiński
National Museum in Warsaw
Wilanów collection
Royal Castle in Warsaw
plunder of art works
Opis:
Notes of a Curator at the National Museum published in 1970 in the second volume of the book Struggle for Cultural Goods is the only generally available testimony to saving the Wilanów historic monuments by Jan Morawiński, a forgotten hero from the times of WW II. Additionally priceless because of Morawiński documenting the looting of 137 paintings belonging to the pre-WW II Branicki collection at Wilanów. The above-mentioned Notes were published by the Państwowy Instytut Wydawniczy after the manuscript kept in the private archive of the author’s daughter Agnieszka Morawińska. The notes, however, resemble pieces of paper torn from a notebook in which an earlier chapter is missing. The missing chapter does exist, yet for unknown reasons was omitted in the two-volume Struggle for Cultural Goods. Warsaw 1939–1945 edited by Prof. Stanisław Lorentz. The present paper is based on Morawiński’s hand-written testimony, supported by archival sources and recollections of his colleagues from the National Museum in Warsaw (MNW). From August 1939 to August 1944, Jan Morawiński, together with others, was involved in saving precious museum exhibits in the Museum building, but also throughout Warsaw. He was involved in packing the historic monuments into crates which were to help them survive the toughest times, and he helped to put out fires at the Museum, risking his own life. Moreover, he rescued the Royal Castle collections during the hardest bombing of Warsaw, transporting them to the storages in Warsaw’s Jerozolimskie Avenue. For his dedication he was awarded the Virtuti Militari Cross of the 5th class by Gen. Juliusz Rómmel. After Warsaw’s surrender, he was assigned Head of MNW’s storerooms and inventories: when Director Lorentz was absent, he acted as his deputy. In the first period of the Nazi occupation he courageously faced German officials. Furthermore, he headed the clandestine action of inventorying and documenting German destructions and plundering. The knowledge amassed in this way was extremely helpful in the restitution of the looted historic monuments, not only museum ones. He also contributed to documenting the destruction of the Warsaw Castle. Imprisoned by the Nazis, he went through Gestapo’s hands at Daniłowiczowska Street in Warsaw. Later on, he became manager of the Museum of Old Warsaw in the Old Town, at the same time acting as a guardian of the Wilanów collection. Following the defeat of the Warsaw Uprising, he participated in the so-called Pruszków Action in whose course he was badly injured.
Źródło:
Muzealnictwo; 2021, 62; 220-226
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Exposing Wyspiański
Eksponowanie wyspiańskiego
Autorzy:
Haduch, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432785.pdf
Data publikacji:
2020-08-04
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Stanisław Wyspiański
National Museum in Cracow
display
architecture
art
Muzeum Narodowe w Krakowie
ekspozycja
architektura
sztuka
Opis:
The purpose of the paper is to show the designer’s perspective on the story and a broader context of the creation of a monograph exhibition dedicated to the oeuvre of Stanisław Wyspiański at the National Museum in Cracow. Composed of two parts: ‘Wyspiański’ and ‘Wyspiański. Unknown’, the Exhibition held between 28 November 2017 and 5 May 2019 was the largest to-date presentation of the works of the versatile artist, while from the point of view of its arrangement, it served as an attempt at finding adequate contemporary expression means to show the multiple and varied character of his oeuvre. A wide range of inspirations are presented: beginning with carefully selected motifs derived from Wyspiański’s art, up to indirect echoing of the activity of some selected artists, mainly affiliated with minimal art. That temporary implementation is thus not analyzed merely in the local context, but also a broader, global one, taking into account carefully selected pieces of world art and architecture, while the paper itself can be regarded as a completion and perpetuation of the no longer existing Exhibition.
Celem artykułu jest ukazanie – z perspektywy projektanta – historii i szerszego kontekstu powstania wystawy monograficznej twórczości Stanisława Wyspiańskiego w Muzeum Narodowym w Krakowie. Ekspozycja złożona z dwóch głównych części: „Wyspiański” oraz „Wyspiański. Nieznany”, trwająca między 28.11.2017 a 05.05.2019 r., była największą dotychczasową prezentacją prac tego wszechstronnego artysty, a od strony aranżacyjnej była próbą znalezienia współczesnych środków wyrazu, adekwatnych do ukazania wielości i różnorodności jego twórczości. Artykuł prezentuje szerokie spektrum inspiracji – począwszy od starannie wyselekcjonowanych wątków zaczerpniętych ze sztuki Wyspiańskiego, aż po pośrednie nawiązania do działań wybranych artystów, głównie związanych z nurtem minimal art. Ta tymczasowa realizacja jest zatem analizowana nie tylko w kontekście lokalnym, ale też szerszym – globalnym, z uwzględnieniem precyzyjnie dobranych dzieł sztuki i architektury światowej. Prezentowany materiał może stać się punktem wyjścia dla dalszych opracowań dotyczących kształtowania przestrzeni ekspozycyjnych, a sam artykuł może być traktowany jako uzupełnienie i utrwalenie nieistniejącej już wystawy.
Źródło:
Muzealnictwo; 2020, 61; 154-163
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZWIĄZEK MUZEÓW W POLSCE W LATACH 1914–1939
THE MUSEUM ASSOCIATION IN POLAND 1914–1939
Autorzy:
Agnieszka, Murawska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433006.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
The Museum Association in Poland
Museums
Museology
National Museum Council
Związek Muzeów w Polsce
muzealnictwo
Muzea
Państwowa Rada Muzealna
Opis:
The article presents basic information on the activity and changes of the organisation associating museums and their professionals in inter-war Poland. It recalls the personalities who influenced the development of museology, their opinions and the positions they held. It presents the organisation’s aims and tasks, as well as the problems which museum professionals had to face when rebuilding the Polish state after 123 years of occupation. 1914 marked the beginning of the organisation and foundation of the Polish Museum Professionals’ Delegation as a representation of Polish museums originating in the three partitions: Austrian, Russian and Prussian. In 1930 the name was changed to the Museum Association in Poland, and it was preserved until the end of the organisation’s existence in 1951. The 1930s saw a substantial development of organisations associating museums of various kinds: historical, artistic, natural, the Polish Geographical Society, specialist and ethnic.In 1939, the Association included 110 museums out of 125 in the country. The Museum Association in Poland co-authored legislative proposals related to museology, debated various general problems such as the role of museums in the state and society, relations with state authorities and local governments, the financing and development of museums, their aims and tasks, the level of museum offer as well as on training and paying museum professionals. Representatives of the Museum Association in Poland played a significant role in the National Museum Council, a consultative governmental body. One of the Museum Association’s achievements was the publication in 1947 of the Muzealnictwo handbook, as well as issuing periodicalsdevoted to museum matters.
Artykuł przybliża podstawowe informacje na temat działalności i przemian organizacji skupiającej muzea i muzealników w II Rzeczypospolitej. Wspomina osobistości, które miały wpływ na rozwój muzealnictwa, ich poglądy i zajmowane stanowiska. Przedstawia cele i zadania organizacji, a także główne problemy, z którymi muzealnicy musieli się zmierzyć w dobie odbudowy polskiego państwa po 123 latach zaborów. Początek organizacji przypada na rok 1914 i powstanie Delegacji Muzeologów Polskich, jako reprezentacji polskich muzeów z trzech zaborów: austriackiego, rosyjskiego i pruskiego. W 1930 r. dokonano zmiany nazwy na Związek Muzeów w Polsce (ZMwP), która przetrwała do końca istnienia organizacji, tj. do 1951 roku. W latach 30. XX w. nastąpił znaczący rozwój organizacji skupiającej muzea różnych typów: historyczne, artystyczne, przyrodnicze, Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, specjalistyczne oraz mniejszości narodowych. W 1939 r. do Związku należało 110 muzeów (na 125 ogółem). Związek Muzeów w Polsce współtworzył projekty legislacyjne związane z muzealnictwem, debatował nad rozwiązywaniem różnorakich problemów ogólnych – rolą muzeów w państwie i społeczeństwie, stosunków z władzami państwowymi i samorządami, finansowaniem i rozwojem muzeów, celów oraz zadań muzeów, a także poziomem oferty muzealnej oraz kształceniem i wynagradzaniem muzealników. Znacząca była rola przedstawicieli ZMwP w Państwowej Radzie Muzealnej, ciele opiniodawczym dla rządu. Osiągnięciem ZMwP było opracowanie podręcznika pt. Muzealnictwo, wydanego już w 1947 r. oraz wydawanie periodyków poświęconych sprawom muzealnictwa.
Źródło:
Muzealnictwo; 2015, 56; 115-125
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WALKA O TZW. REWINDYKACJĘ WILEŃSKICH DÓBR KULTURY PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ
STRUGGLE FOR THE SO-CALLED RECLAMATION OF CULTURAL GOODS IN VILNIUS AFTER WORLD WAR II
Autorzy:
Roman, Olkowski,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432799.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Wilno
rewindykacja
Muzeum Narodowe w Warszawie
Maria Rzeuska
muzealia
zbiory wileńskie
Vilnius
reclamation
National Museum in Warsaw
museum exhibits
Vilnius collections
Opis:
The article describes the so-called requisition campaign carried out in Vilnius city and region and Kaunas, Lithuania, the aim of which was to recover the cultural heritage which was supposed to stay abroad as a result of the change of borders after World War II for the Polish State and its citizens People connected with the Cultural Department established by the Polish Committee of National Liberation in 1944 at the Office of the Chief Plenipotentiary for Evacuation in the Lithuanian Soviet Socialist Republic. The Cultural Department carried out this activity under the Agreement between the Polish Committee of National Liberation and the Government of the Lithuanian Soviet Socialist Republic regarding the evacuation of Polish citizens from Soviet Lithuania and Lithuanian citizens from Poland concerning the mutual repatriation of peoples. The article aims to recall the private collections and most important cultural institutions in Vilnius from the period before 1939 which failed to be transported from Vilnius to Poland, despite the great efforts of many people. However, regardless of the result, the actions described and those who conducted them deserve to be recalled and mentioned in the subject-matter literature.
Tematem artykułu są działania tzw. akcji rewindykacyjnej prowadzone na terenie Wilna, Wileńszczyzny i tzw. Litwy Kowieńskiej, których celem było uratowanie dla Państwa Polskiego i jego obywateli dorobku kulturalnego, mającego pozostać poza obszarem kraju na skutek zmiany granic po II wojnie światowej. Ratowaniem zabytków, archiwów i bibliotek zajmowały się osoby związane z Wydziałem Kultury utworzonym przez Rząd PKWN w 1944 r. przy Urzędzie Głównego Pełnomocnika do Spraw Ewakuacji w Litewskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej. Wydział Kultury prowadził działalność w następstwie podpisania Układu pomiędzy Polskim Komitetem Wyzwolenia Narodowego a Rządem Litewskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej dotyczącego ewakuacji obywateli polskich z terytorium Litewskiej SSR i ludności litewskiej z terytorium Polski, mówiącego o wzajemnej repatriacji ludności. Zamiarem artykułu jest przywołanie kolekcji prywatnych i najważniejszych instytucji kulturalnych Wilna sprzed 1939 r., których mimo ogromnego wysiłku wielu osób, w większości nie udało się przewieść z Wilna do Polski. Jednak – niezależnie od wyników – opisane działania i przeprowadzające je osoby zasługują na ich przypomnienie i utrwalenie w literaturze przedmiotu.
Źródło:
Muzealnictwo; 2017, 58; 195-207
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witold Dobrowolski (1939–2019)
Autorzy:
Żelazowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933265.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Witold Dobrowolski
National Museum in Warsaw
Etruscology
Greek vases
Antiquity tradition
Muzeum Narodowe w Warszawie
etruskologia
wazy greckie
tradycja antyku
Opis:
The recollections of Prof. W. Dobrowolski focus mainly on his activity at the National Museum in Warsaw (1960–2011) and his scholarly accomplishments. The creator of modern Etruscology in Poland in the 1960s, he contributed greatly to promoting knowledge of Etruscan civilization among Polish society. He won his international fame with the documentation of Etruscan tombs and their painterly decoration in the modern period. Furthermore, W. Dobrowolski was an unquestioned expert in Greek pottery, particularly from the Vilnius and Gołuchów collections kept at the National Museum in Warsaw, and was capable of applying his deepened iconographic analyses to museum displays. His passion being Greek art as a universal and topical model for artistic and esthetical values, he was greatly committed to promoting ancient art in Poland as an organizer of several dozen exhibitions at local museums, author of numerous encyclopaedic entries and chapters in art history textbooks. Moreover, he authored and curated some big and important exhibitions at the National Museum in Warsaw, where he also had a significant impact on the permanent Ancient Art Gallery which existed until 2011. Dobrowolski’s studies in Polish collecting of ancient historical pieces in the 18th and 19th centuries paved him the way to important analyses of the presence of the Antiquity in European and Polish culture that were the academic focus in the last period of his life.
Wspomnienie o prof. W. Dobrowolskim analizuje głównie jego działalność w Muzeum Narodowym w Warszawie (1960–2011) i osiągnięcia naukowe. Był twórcą współczesnej etruskologii w Polsce w latach 60. XX w., wydatnie przyczyniając się do upowszechnienia w polskim społeczeństwie wiedzy o cywilizacji etruskiej. Sławę międzynarodową przyniosły mu studia nad dokumentacją grobowców etruskich i ich dekoracji malarskiej w czasach nowożytnych. W. Dobrowolski był też niekwestionowanym ekspertem w zakresie greckiej ceramiki, szczególnie z kolekcji wilanowskiej i gołuchowskiej przechowywanej w Muzeum Narodowym w Warszawie, a swoje pogłębione analizy ikonograficzne umiał także przenosić do muzealnej ekspozycji. Pasjonowała go sztuka grecka jako uniwersalny i ciągle aktualny wzorzec wartości artystycznych i estetycznych, dlatego też z dużym zaangażowaniem zajmował się popularyzacją sztuki antycznej w Polsce jako organizator kilkudziesięciu wystaw w lokalnych muzeach, autor wielu haseł w encyklopediach i rozdziałów w podręcznikach historii sztuki. Był też autorem i kuratorem kilku dużych i ważnych wystaw w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym też bardzo mocno odcisnął swoje piętno przy aranżowaniu stałej ekspozycji Galerii Sztuki Starożytnej istniejącej do 2011 roku. Studia nad polskim kolekcjonerstwem zabytków antycznych w XVIII i XIX w. utorowały mu drogę do ważnych analiz obecności tradycji antyku w kulturze europejskiej i polskiej, które szczególnie go zajmowały w ostatnim okresie życia.
Źródło:
Muzealnictwo; 2020, 61; 90-95
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From the studies on ‘degenerate art’ twenty years after the Washington conference. Szczecin’s case (Museum Der Stadt Stettin)
Ze studiów nad „sztuką zwyrodniałą” dwadzieścia lat po konferencji waszyngtońskiej. Przypadek Szczecina (Museum Der Stadt Stettin)
Autorzy:
Kacprzak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433340.pdf
Data publikacji:
2019-07-11
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
‘Entartete Kunst’
‘degenerate art’
Museum der Stadt Stettin
City Museum in Stettin
National Museum in Szczecin
provenance studies of museum exhibits
Washington Conference
„Entartete Kunst”
„sztuka zwyrodniała”
Muzeum Miejskie w Szczecinie
Muzeum Narodowe w Szczecinie
badania proweniencyjne muzealiów
Konferencja Waszyngtońska
Opis:
On 5 August 1937, fulfilling the orders of the Chairman of the Reich Chamber of Fine Arts (Reichskammer der bildenden Künste), a confiscation committee showed up at the City Museum in Stettin, and demanded to be presented by the Director of the institution the Museum’s collection in view of ‘degenerate art’. While ‘hunting’ for the Avant-garde and ‘purging museums’, the Nazis confiscated works that represented, e.g. Expressionism, Cubism, Bauhaus Constructivism, pieces manifesting the aesthetics of the New Objectivity, as well as other socially and politically ‘suspicious’ art works from the late Belle Époque, WWI, German Revolution of 1918–1919, or from Weimer Republic Modernism of the 1920s and 30s. The infamous Munich ‘Entartete Kunst’ Exhibition turned into a travelling propaganda display, presented in different variants at different venues. A three-week show (11 Jan.–5 Feb. 1939) was also held in Stettin, in the Landeshaus building (today housing the Municipality of Szczecin). Provenance studies: biographies of the existing works, often relocated, destroyed, or considered to have been lost, constitute an interesting input into the challenging chapter on German and European Avant-garde, Szczecin museology, and on Pomerania art collections. Side by side with the artists, it was museologists and art dealers who cocreated this Pomeranian history of art. The Szczecin State Archive contains a set of files related to ‘degenerate art’, revealing the mechanisms and the course of the ‘museum purge’ at the Stettin Stadtmuseum. The archival records of the National Museum in Szczecin feature fragments of inventory ledgers as well as books of acquisitions, which provide a particularly precious source of knowledge. The published catalogue of the works of ‘degenerate art’ from the Museum’s collections covering 1081 items has been created on the grounds of the above-mentioned archival records, for the first time juxtaposed, and cross-checked. The mutually matching traces of information from Polish and German archives constitute a good departure point for further more thorough studies.
Zgodnie z poleceniem prezesa Izby Sztuk Pięknych Rzeszy (Reichskammer der bildenden Künste), 5 sierpnia 1937 r. w Muzeum Miejskim w Szczecinie zjawiła się komisja konfiskacyjna, która poleciła dyrektorowi instytucji przedstawić sobie zbiory muzealne do sprawdzenia pod kątem dzieł „sztuki zwyrodniałej”. Podczas „polowania” na awangardę i akcji „oczyszczania muzeów” łupem nazistów padły dzieła obejmujące m.in. ekspresjonizm, kubizm, bauhausowski konstruktywizm, reprezentujące estetykę Nowej Rzeczowości oraz inne społecznie i politycznie „podejrzane” dzieła ze schyłku belle époque, okresu Wielkiej Wojny, rewolucji listopadowej czy moderny Republiki Weimarskiej lat 20. i 30. Słynna monachijska wystawa „Entartete Kunst” przekształciła się w propagandową, wędrowną ekspozycję, prezentowaną w rozmaitych wariantach w różnych miejscach. Trzytygodniowy pokaz (11.01–5.02.1939) odbył się także w Stettinie, w gmachu Landeshausu (obecnie Urzędu Miasta Szczecina). Studia proweniencyjne – biografie dzieł istniejących, często przemieszczonych, zniszczonych lub uznanych za zaginione – stanowią interesujący przyczynek do trudnego rozdziału historii niemieckiej i europejskiej awangardy, szczecińskiego muzealnictwa oraz pomorskich zbiorów sztuki. Obok artystów tę pomorską historię współtworzyli muzealnicy i marszandzi. W Archiwum Państwowym w Szczecinie zachował się zespół akt dotyczący „sztuki zwyrodniałej”, ujawniający mechanizmy działania oraz przebieg akcji „oczyszczania muzeów” w odniesieniu do dzieł ze zbiorów szczecińskiego Stadtmuseum. W zasobach archiwalnych Muzeum Narodowego w Szczecinie fragmentarycznie zachowały się dawne księgi inwentarzowe oraz księgi wpływów, które stanowią szczególnie cenne źródło wiedzy. Opublikowany katalog dzieł „sztuki zwyrodniałej” ze zbiorów tego muzeum, obejmujący 1081 pozycji katalogowych, powstał na podstawie – po raz pierwszy zestawionych ze sobą i „krzyżowo” zweryfikowanych – archiwaliów wspomnianych już polskich i niemieckich zasobów. Wzajemnie dopełniające się ślady informacji z polskich i niemieckich archiwów stanowią punkt wyjścia do dalszych szczegółowych studiów.
Źródło:
Muzealnictwo; 2019, 60; 126-142
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
IRENA JAKIMOWICZ: AN IDEAL MUSEOLOGIST
IRENA JAKIMOWICZ – MUZEALNICZKA DOSKONAŁA
Autorzy:
Żakiewicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433280.pdf
Data publikacji:
2020-06-26
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Irena Jakimowicz (1922–1999)
contemporary graphic arts
contemporary drawing
studies in Witkacy
National Museum in Warsaw
Cabinet of Prints and Contemporary Drawings
museology
monograph exhibitions of contemporary artists
Opis:
Having studied history of art on clandestine Warsaw University courses run in 1943–1944, Irena Jakimowicz (1922–1999) graduated in 1951. In 1945–1991, she worked at the National Museum in Warsaw, initially in the Educational Department, from 1953 in the Polish Graphic Arts Department, out of which in 1958 she selected works executed after 1914, turning them into the Department of Graphic Arts and Contemporary Drawings which she headed as curator. Until early 1982, the Department formed part of the Gallery of Contemporary Art, yet it subsequently gained autonomy as the Cabinet of Graphic Arts and Contemporary Drawings curated by Irena Jakimowicz. Jakimowicz mounted some dozens exhibitions, mainly monographic ones of Polish contemporary artists, e.g. Bronisław Wojciech Linke (1963), Zygmunt Waliszewski (1964), Feliks Topolski (1965), Wacław Wąsowicz (1969), Tadeusz Kulisiewicz (1971), Konstanty Brandel (1977), Henryk Gotlib (1980), Stanisław Ignacy Witkiewicz (1989/1990). All the exhibitions were accompanied by reasoned catalgoues. Furthermore, Jakimowicz authored several cross-sectional, such as ‘Within the Circle of the Rembrandt Tradition’ (1956), ‘From Young Poland to Today’ (1959), ‘Polish Contemporary Graphic Arts 1900–1960’ (1960), ‘The Formists’ (1985), ‘Five Centuries of Polish Prints’ (1997). In 1970, she defended her doctoral dissertation dedicated to the collector Tomasz Zieliński. Moreover, she authored many papers, reviews, and books, e.g. Witkacy – Chwistek – Strzemiński (1976), Witkacy Malarz [Witkacy the Painter] (1985), Jerzy Mierzejewski (1996). She was a wonderful Boss: demanding, but strict with herself, too. Attentive to her employees’ development, she could appreciate and use their abilities to their own benefit and to the benefit of their institution. Those who had the privilege and pleasure of cooperating with her, recall her with admiration saying what a likeable person she was.
Źródło:
Muzealnictwo; 2020, 61; 110-116
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Curatorship praxises towards ‘displaced assets’ in post-1989 museum projects: two exhibitions at Warsaw’s Xawery Dunikowski Museum
Praktyki kuratorskie wobec „dóbr przemieszczonych” w projektach muzealnych po 1989 roku. Dwie wystawy w Muzeum im. Xawerego Dunikowskiego W Warszawie*
Autorzy:
Toniak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432904.pdf
Data publikacji:
2020-08-26
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
‘displaced assets’
provenance research of museum exhibits
Xawery Dunikowski Museum of Sculpture at the Królikarnia Palace in Warsaw
National Museum in Warsaw
Regained Territories
Museum of Warmia and Masuria in Olsztyn
Dylewo/Döhlau
„dobra przemieszczone”
badania proweniencji muzealiów
Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni w Warszawie
Muzeum Narodowe w Warszawie
Ziemie Odzyskane
Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie
Opis:
Two exhibitions at the Xawery Dunikowski Museum of Sculpture at the Królikarnia Palace, branch of the National Museum in Warsaw: the ‘Inventorying’ Display-Research Project, which was a kind of a public inventory of the sculpture collection (2012) and the Exhibition ‘The Estate. Sculptures from the collection of the Von Rose family and films and photographs from the archive of Zofia Chomętowska’ (2015) are case studies serving the Author to analyse curatorship practices with respect to the collections whose major part is composed of ‘displaced assets’, first of all from the so-called ‘Regained Territories’. In the words of the Chief Curator at the Królikarnia Museum since 2011 and the Exhibitions’ Curator Agnieszka Tarasiuk: it is a troublesome collection testifying to a difficult heritage and not yielding to conservation. The paper’s methodological basis is the museum exhibits’ provenance research conducted by R. Olkowski, L.M. Kamińska, and M. Romanowska-Zadrożna, while its context is found in the programme assumptions of the Strategy for the Operations and Development of the National Museum in Warsaw 2010–2020 worked out by the former National Museum’s Director Piotr Piotrowski. One of its priorities is to clarify the origins of the collections of unknown provenance, and settling accounts with their former owners. Furthermore, the question related to constructing museum’s genealogy and the memory of history of the period immediately following WWII in the new socio-political situation in Poland after 1989 is posed. The position for dealing with collections’ provenance research introduced by P. Piotrowski was liquidated following the Director’s dismissal in 2012. The paper forms part of a bigger whole.
Autorka, na przykładzie dwóch wystaw w Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni, oddziale Muzeum Narodowego w Warszawie: projektu wystawienniczo-badawczego „Skontrum”, który stanowił rodzaj publicznej inwentaryzacji kolekcji rzeźby (2012) i ekspozycji „Majątek. Rzeźby z kolekcji rodziny von Rose oraz filmy i fotografie z archiwum Zofii Chomętowskiej” (2015) jako case study, analizuje praktyki kuratorskie muzeum wobec zbiorów, których znaczną część stanowią „dobra przemieszczone”, przede wszystkim z tzw. Ziem Odzyskanych. Słowami głównej kuratorki Muzeum w Królikarni od 2011 r. i kuratorki wystaw – Agnieszki Tarasiuk – jest to zbiór kłopotliwy, świadczący o trudnym dziedzictwie i nie poddający się konserwacji. Podstawą metodologiczną artykułu są badania proweniencyjne muzealiów prowadzone przez R. Olkowskiego, L.M. Kamińską i M. Romanowską-Zadrożną, a kontekstem założenia programowe Strategii Działalności i Rozwoju Muzeum Narodowego w Warszawie 2010–2020, przygotowane przez byłego dyrektora MNW Piotra Piotrowskiego. Jednym z jego priorytetów było wyjaśnienie pochodzenia zbiorów o nieznanej proweniencji i rozliczenie się z ich dawnymi właścicielami. Tekst stawia pytanie o konstruowanie genealogii muzeum i pamięci tużpowojennej historii w nowej sytuacji społeczno-politycznej w Polsce po 1989 roku. Utworzone przez P. Piotrowskiego stanowisko ds. badania proweniencji zbiorów zostało po dymisji dyrektora w 2012 r. zlikwidowane. Artykuł stanowi fragment większej całości.
Źródło:
Muzealnictwo; 2020, 61; 208-218
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KORPUS DARU FELIKSA JASIEŃSKIEGO – DWA PIERWSZE TOMY
THE COLLECTION OF FELIKS JASIEŃSKI’S DONATION – THE FIRST TWO VOLUMES
Autorzy:
F, de Rosset, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433587.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
kolekcjonerstwo
zbiory
malarstwo
sztuka nowoczesna
sztuka polska
sztuka japońska
drzeworyt japoński
Kraków
Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie
Muzeum Narodowe w Krakowie
collecting
collections
painting
modern art
Polish art
Japanese art
Japanese woodcut
European engraving
Cracow
Zachęta Society of Fine Arts in Warsaw
National Museum in Cracow
Opis:
These are the first two volumes out of the ten planned by the National Museum in Cracow, which together will constitute the publication of the body of work donated to the museum by Feliks “Manggha” Jasieński. One volume presents the collector’s creative biography and the history of his various collections. There are also attempts to interpret the nature of the content of his collections, mainly woodcuts and other Japanese objects, as well as modern Polish art, paintings, engravings (together with a set of European engravings) and decorative arts. The second volume is the first part of a monumental catalogue of the collection which covers drawings, watercolours and pastels by Polish artists. The subsequent eight volumes are envisaged to cover particular parts of this extensive collection (of Polish, European and Eastern paintings, drawings, sculpture, engravings and decorative arts). This enormous undertaking marks the 100th anniversary of Jasieński’s donation (1920–2020), and, as Zofia Gułubiew put it, is intended to visualise and fix the extent and variety of the collection in the public’s awareness. The publishing project by the National Museum in Cracow is extremely valuable, and it should be hoped that it will succeed as intended.
Są to dwa pierwsze tomy, podjętej z inicjatywy Muzeum Narodowego w Krakowie (MNK) idei 10-tomowej publikacji – korpusu podarowanej muzeum kolekcji Feliksa „Mangghi” Jasieńskiego. W jednej z tych pozycji zaprezentowana została twórcza biografia zbieracza oraz historia jego różnorodnej kolekcji. Jest w niej także próba interpretacji charakteru zawartości zbiorów, przede wszystkim drzeworytów i innych przedmiotów japońskich, a także sztuki nowoczesnej polskiej, malarstwa, grafiki (wraz z zespołem grafik europejskich), zdobnictwa. Druga stanowi 1. część monumentalnego katalogu kolekcji, która obejmuje rysunki, akwarele i pastele autorstwa artystów polskich. W następnej kolejności przewidziano jeszcze 8 tomów będących katalogami poszczególnych partii tych bogatych zbiorów (malarstwa, rysunku i rzeźby oraz grafiki i rzemiosła artystycznego – polskiego i europejskiego oraz wschodniego). To kolosalne przedsięwzięcie podjęto, aby uczcić setną rocznicę darowizny Jasieńskiego (1920–2020) oraz wedle słów Zofii Gołubiew unaocznić i utrwalić w powszechnej świadomości rozmiar i różnorodność ofiarowanego zbioru. Projekt wydawniczy MNK jest niezwykle wartościowy i należy mieć nadzieję, że z sukcesem zostanie zrealizowany wedle zamierzeń.
Źródło:
Muzealnictwo; 2017, 58; 138-142
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The poet of art – Janusz Wałek
Poeta sztuki – Janusz Wałek
Autorzy:
Gołubiew, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933148.pdf
Data publikacji:
2018-10-05
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Janusz Wałek
museology
history of art
Czartoryskis’ Collection
National Museum in Krakow
European Painting Department
Lady with an Ermine by Leonardo da Vinci
creativity
imagination
poetry
muzealnictwo
historia sztuki
Kolekcja Czartoryskich
Muzeum Narodowe w Krakowie
Dział Malarstwa Europejskiego
Dama z gronostajem Leonarda da Vinci
kreatywność
wyobraźnia
poezja
Opis:
On the 8th of July 2018 died Janusz Wałek, art historian, museologist, pedagogue, born in 1941 in Bobowa. He graduated from the Jagiellonian University, the history of art faculty. In 1968, he started working in the Czartoryskis’ Museum – Branch of the National Museum in Krakow, where some time after he became a head of the European Painting Department for many years. He was a lecturer at the Fine Arts Academy, the National Academy of Theatre Arts and the Jagiellonian University in Krakow. He wrote two books and numerous articles about art. He was also a poet, the winner of the Main Prize in the 1997 edition of the General Polish Poetry Competition. He was a student of Marek Rostworowski, they worked together on a number of publicly acclaimed exhibitions: “Romanticism and Romanticity in Polish Art of the 19th and 20th centuries”, “The Poles’ Own Portrait”, “Jews – Polish”. Many exhibitions and artistic shows were prepared by him alone, inter alia “The Vast Theatre of Stanisław Wyspiański”, presentations of artworks by great artists: Goya, Rafael, Titian, El Greco. He also created a few scenarios of permanent exhibitions from the Czartoryskis’ Collection – in Krakow and in Niepołomice – being a great expert on this collection. “Europeum” – European Culture Centre was organised according to the programme written by him. He specialised mostly, although not exclusively, in art and culture of the Renaissance. Janusz Wałek is presented herein as a museologist who was fully devoted to art, characterised by: creativity, broad perception of art and culture, unconventional approach to museum undertakings, unusual sensitivity and imagination. What the author of the article found worth emphasising is that J. Wałek talked and wrote about art not only as a scholar, but first of all as a poet, with beauty and zest of the language he used.
8 lipca 2018 r. zmarł Janusz Wałek, historyk sztuki, muzealnik, pedagog, urodzony w 1941 r.w Bobowej. Ukończył historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1968 r. pracował w Muzeum Czartoryskich – Oddziale Muzeum Narodowego w Krakowie, gdzie z czasem został wieloletnim kierownikiem Działu Malarstwa Europejskiego. Był wykładowcą w ASP, w PWST i na UJ w Krakowie. Jest autorem licznych tekstów o sztuce oraz dwóch książek. Był też poetą, zdobywcą w 1997 r. Głównej Nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim. Był uczniem Marka Rostworowskiego, współpracował z nim przy słynnych wystawach: „Romantyzm i Romantyczność w sztuce polskiej XIX i XX wieku”, „Polaków portret własny”, „Żydzi – Polscy”. Sam był autorem wielu ekspozycji i pokazów artystycznych, m.in. „Stanisława Wyspiańskiego teatr ogromny”, pokazów dzieł wielkich artystów: Goi, Rafaela i Tycjana oraz El Greca. Był też twórcą kilku scenariuszy wystaw stałych ze zbiorów Czartoryskich – w Krakowie i w Niepołomicach – jako wielki znawca tej kolekcji. Opracował scenariusz i program „Ośrodka kultury europejskiej. Europeum”. Był znawcą przede wszystkim, choć nie tylko, sztuki i kultury renesansu. Autorka przedstawia Janusza Wałka jako muzealnika bez reszty oddanego sztuce, uwypuklając cechy go charakteryzujące: kreatywność, szerokość postrzegania spraw sztuki i kultury, nietypowe i niekonwencjonalne podchodzenie do muzealnych zadań, wielką wrażliwość i wyobraźnię. Podkreśla też, że J. Wałek mówił i pisał o sztuce nie tylko ze znawstwem ale i ze swadą, a przede wszystkim pięknie, jak poeta.
Źródło:
Muzealnictwo; 2018, 59; 215-218
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Carl Friedrich Schulz’s painting re-discovered at The Museum of Post and Telecommunication in Wroclaw
Autorzy:
Suma, Tomasz
Matyschok-Nyckowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27688349.pdf
Data publikacji:
2023-08-02
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Carl Friedrich Schulz
landscape painting
German painting
museum collection
national heritage
Wroclaw
Opis:
The story of a painting by Carl Friedrich Schulz (1796–1866) from the collection of the Museum of Post and Telecommunication in Wroclaw is discussed. The work has not as yet been presented to the public; neither has it been the object of researchers’ interest. Until the moment when this paper was written it had remained unstudied as for its provenance and had not featured in any catalogue of artworks of Polish artistic collections. The paper is thus the first presentation of Schulz’s painting being the result of the investigation of Museum’s curators aiming at identifying the provenance and attribution of the previously unknown work.
Źródło:
Muzealnictwo; 2023, 64; 80-85
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies