Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Walking" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Differences in male and female lower extremity joint kinematics during walking
Różnice w kinematyce stawów kończyn dolnych podczas chodu u kobiet i mężczyzn
Autorzy:
Szymańska, Karolina
Domżalski, Marcin
Stolarczyk, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790824.pdf
Data publikacji:
2019-08-28
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
biomechanical analysis
walking
sex differences
analiza biomechaniczna
lokomocja
różnice płciowe
Opis:
Introduction: Men and women are claimed to walk differently- with modern techniques we are able to quantify gait parameters and establish whether those perceived dissimilarities are supported by precise measurements. Creating separate normative values for men and women may help in gait disturbances diagnosis, prevention and therapy. Objectives: We review available studies on normal locomotion in adult men and women, to clarify if there is scientific evidence to create separate normative values of normal gait according to gender. Methods: Potentially relevant articles were identified with an electronic search of PubMed, Web of Science and Science Direct. Combination of keywords ‘gait’, ‘sex’, ‘gender’, ‘men’, ‘women’, ‘male’, ‘female’ were used. Articles were included if they met following criteria: article was written in English, the article contained information about non-pathological subjects, the study analyzed biomechanics of walking, the article compared metrics of both sexes, the study included data for adults. If additional papers were identified from cited references and met the inclusion criteria they were incorporated into the catalog of references. Results: The inclusion criteria was met by 12 articles. After reviewing abstracts and full-text articles 8 were included and 4 were excluded due to not applying common gait biomechanics parameters or studying gait biomechanics for purposes not connected to the review’s topic. Conclusions: There are differences between males’ and females’ gait kinematic values for coronal plane pelvis and hip movement and possibly in sagittal plane ankle movement. Creating separate normative values is recommended.
Wprowadzenie: Sposób chodu kobiet i mężczyzn jest od dawna postrzegany jako różny, jednak stosunkowo niedługo istnieje możliwość wykonania dokładnych pomiarów dających precyzyjne informacje na temat tych różnic. Stworzenie oddzielnych przedziałów norm chodu dla kobiet i mężczyzn mogłoby pomóc w diagnostyce, profilaktyce i terapii zaburzeń lokomocji. Cel: Praca przedstawia przegląd dostępnej literatury na temat chodu zdrowych dorosłych kobiet i mężczyzn, w celu wykazania czy istnieją naukowe podstawy do stworzenia oddzielnych przedziałów wartości norm dla chodu w zależności od płci. Metody: Przeszukano elektroniczne bazy danych PubMed, Web of Science i Science Direct stosując hasła ‚gait’, ‚sex’, ‚gender’, ‚men’, ‚women’, ‚male’, ‚female’. Kryteria włączenia obejmowały: artykuł był dostępny w języku angielskim, artykuł zawierał informacje dotyczące osób zdrowych, w badaniu analizowano biomechanikę chodu, w badaniu porównywano wartości dla obu płci, badanie obejmowało osoby dorosłe. Jeżeli w piśmiennictwie wyszukanych prac pojawiały się artykuły spełniające kryteria włączenia były one dołączane do przeglądu. Wyniki: Kryteria włączenia spełniało 12 prac. Po przejrzeniu abstraktów, a następnie pełnych tekstów pozostawiono 8 prac, 4 wyłączono ze względu na nie stosowanie powszechnych parametrów biomechanicznych lub badanie biomechaniki chodu do celów innych niż temat przeglądu (badanie ortez). Wnioski: Istnieją różnice w parametrach kinematycznych kobiet i mężczyzn podczas chodu dla miednicy i stawu biodrowego w płaszczyźnie czołowej i prawdopodobnie w płaszczyźnie strzałkowej dla stawu skokowego. Zalecane jest stworzenie oddzielnych przedziałów norm dla kobiet i mężczyzn.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2019, 23(3); 39-46
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nordic Walking – a new form of exercise in rehabilitation
Nordic Walking – nowa forma ćwiczeń w rehabilitacji
Autorzy:
Kocur, Piotr
Wilk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935836.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
walking training
Physical activity
cardiac rehabilitation
trening marszowy
aktywność fizyczna
rehabilitacja kardiologiczna
Opis:
Nordic Walking (NW) has become a popular form of physical activity. NW is a form of outdoor physical activity based on marching with use of poles adapted from cross–country skiing. The main goal of using the poles is to involve muscles, which are not used during normal walking. This enables performing high intensity exercises with a relatively low level of perceived exertion. The history, methodology and technique of Nordic Walking were presented in this paper. Moreover, possible role of Nordic Walking in physical rehabilitation, in particular in early cardiac rehabilitation, was discussed. This paper is based on the available data from the literature and on our own experience concerning the application of Nordic Walking in rehabilitation of patients early after a myocardial infarction. This study was performed in patients admitted to the Centre of Cardiac Rehabilitation in Kiekrz. NW is added as an additional training to standard rehabilitation program comprising ergometer endurance training and callisthenics. The literature review focused mainly on the usefulness of Nordic Walking in rehabilitation of various groups of patients, such as the elderly, patients with pain, and patients with neurological or cardiovascular disorders. The available evidence suggests that Nordic Walking is a natural and safe, yet intensive, form of physical activity that can be widely used in physical rehabilitation.
W niniejszej pracy przedstawiono dostępną wiedzę o historii, metodyce i technice, coraz bardziej popularnej formy ćwiczeń ruchowych, znanych jako Nordic Walking (NW). NW jest formą aktywności ruchowej w terenie, której głównym elementem jest marsz., przy wykorzystaniu kijków zaadaptowanych z narciarstwa biegowego. Głównym celem używania kijków jest zaangażowanie mięśni nieużywanych podczas zwykłego marszu, przy zachowaniu wysokiej intensywności ćwiczeń i niskiego, subiektywnie odczuwanego poziomu zmęczenia. Zwrócono uwagę na możliwość zastosowania tej formy aktywności w rehabilitacji ruchowej – w tym wczesnej rehabilitacji kardiologicznej. W pracy wykorzystano informacje zawarte w dostępnej literaturze, a także doświadczenie własne z badań prowadzonych w tej dziedzinie, u pacjentów we wczesnym okresie po zawale mięśnia sercowego. Badania te są wykonywane u pacjentów Ośrodka Rehabilitacji Kardiologicznej w Kiekrzu. NW jest włączany, jako dodatkowy trening, w standardowy program rehabilitacji obejmujący ćwiczenia ogólnousprawniające i trening wytrzymałościowy na cykloergometrze. W przeglądzie piśmiennictwa skupiono się głównie na zastosowaniu Nordic Walking w rehabilitacji. Badania dotyczyły osób starszych, a także pacjentów z zespołami bólowymi, chorobami układu nerwowego i układu krążenia. Wyniki wskazują, że Nordic Walking to naturalna, bezpieczna a jednocześnie intensywna forma ruchu. Może być stosowana w różnych obszarach rehabilitacji.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2006, 10(2); 9-14
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Photogrammetry – principles of operation and application in rehabilitation
Fotogrametria, zasady działania i zastosowanie w rehabilitacji
Autorzy:
Tokarczyk, Regina
Mazur, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1937376.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Photogrammetry
Rehabilitation
Walking
Posture
posture defects
fotogrametria
rehabilitacja
chód
postawa
wady postawy
Opis:
Photogrammetry is a method of measurement of a physical object by means of images. The term comprises registration of electromagnetic radiation in a wide range of wave lengths. Determination of location of a point in a three-dimensional space is the common principle for all methods. Photographs of the same point taken simultaneously from at least two locations constitute the basis of calculations. Photogrammetric methods used in medicine fall into two basic groups: evaluation of movement and assessment of changes on a surface. The presented principle of classification is very simplified. The real complexity of the idea is reflected by a great variety of measurement systems. So far, Moiré’s system assessing the shape of the back has gained greatest popularity in rehabilitation. Methods assessing movement are much less common due to the prices of the equipment, necessity to use large rooms and being time-consuming. Fortunately, there has lately been an improvement in this respect. Depending on the capturing method, information about structure or movement can be obtained. None of the devices using most modern measurement technologies is able to examine both kinds of data simultaneously. The advantage of all photogrammetric systems is a large amount of information obtained; their disadvantage is a difficulty of its interpretation. Usefulness of measurement equipment requires presence of a system of data interpretation as an integral part of this equipment. Progress in rehabilitation depends on one hand on technical features of measurement equipment and, on the other hand, on rehabilitation specialists who will be able to formulate their expectations towards systems of movement measurement being newly developed.
Fotogrametria jest pomiarem obiektu fizycznego przy pomocy obrazów. Pojęcie to obejmuje rejestrację promieniowania elektromagnetycznego w szerokim zakresie długości fal. Wspólna dla wszystkich metod jest zasada wyznaczania połoŜenia punktu w trójwymiarowej przestrzeni. Podstawą do obliczeń są zdjęcia tego samego punktu wykonane jednocześnie przynajmniej z dwóch różnych miejsc. Metody fotogrametryczne, stosowane w medycynie, możemy podzielić na dwie podstawowe grupy: do badania ruchu i do oceny zmian powierzchni. Przedstawiona zasada podziału jest bardzo duŜym uproszczeniem istoty badań fotogrametrycznych. O prawdziwej złoŜoności tematu świadczy wielka różnorodność systemów pomiarowych. Do tej pory największą popularność w rehabilitacji zdobyła metoda mory, oceniająca kształt pleców. Metody oceniające ruch są znacznie mniej popularne, ze względu na cenę urządzeń, potrzebę wykorzystywania dużych pomieszczeń i czasochłonność pomiarów. Na szczęście, także i pod tym względem zachodzą korzystne zmiany. W zależności od sposobu patrzenia uzyskujemy informacje o strukturze lub o ruchu. żadne urządzenie stosujące najnowsze technologie pomiarowe nie jest w stanie zbadać całości. Zaletą wszystkich systemów fotogrametrycznych jest duŜa ilość dostarczanych informacji, wadą – trudność w ich interpretacji. żeby system pomiarowy był uŜyteczny, jego integralną częścią powinien być system interpretacji wyników badań. Postęp w rehabilitacji zależy z jednej strony od technicznych możliwości urządzeń pomiarowych, z drugiej strony od specjalistów rehabilitacji, którzy będą potrafili formułować oczekiwania wobec nowo rozwijanych systemów pomiarowych układu ruchu
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2006, 10(4); 31-38
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies