Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kości" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Surgical complications of intra-articular calcaneal fracture treatment
Powikłania leczenia operacyjnego złamań stawowych kości piętowej
Autorzy:
Golec, Piotr
Tomaszewski, Krzysztof
Nowak, Sebastian
Dudkiewicz, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798752.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
intra-articular calcaneal fractures
complications
złamania stawowe kości piętowej
powikłania
Opis:
Introduction: The authors present complications following surgical treatment of intra-articular calcaneus fractures, in regards to the surgical technique employed, based on their own clinical material. Materials and methods: The techniques analyzed included the Westhues’ technique and its modifi cation with additional bone stabilization by Kirschner wires and the percutaneous stabilization by Rapala. The research material covered the years from 1990 to 2012 and consists of 82 operated patients - 68 men (83%) and 14 women (17%). Analyzed calcaneus fractures were divided using the Essex-Lopresti classifi cation. Results: The authors of the article indicate that the most frequently registered complications of surgical treatment of intra-articular calcaneus fractures in early observation were thromboembolic complications and local infl ammatory reactions of the skin at the point of incision and placing the stabilizing material. During the long-term follow-up, the post-thrombotic syndrome and algodystrophic disorders were the most common. Conclusions: Factors contributing to the occurrence of the complications registered were fracture morphology, fixation of bone fragments by an excessive number of stabilizing materials and prolonged immobilization of the operated limb. Cite this article as: Golec P., Tomaszewski K.A., Nowak S., Dudkiewicz Z. Surgical complications of intra-articular calcaneal fracture treatment. Med Rehabil 2016; 20(2): 25-30.
Wstęp: Autorzy pracy prezentują zarejestrowane w materiale własnym powikłania leczenia operacyjnego złamań stawowych kości piętowej z wykorzystaniem różnego rodzaju materiałów zespalających. Materiały i metody: Analizowanymi technikami operacyjnymi były zespolenie Westhuesa oraz jego modyfikacja z dodatkową stabilizacją odłamów kostnych drutami Kirschnera, a także przezskórna stabilizacja sposobem Rąpały. Materiał badań obejmuje lata od 1990 do 2012 roku, a stanowi go 82 operowanych, w tym 68 mężczyzn (83%) i 14 kobiet (17%). Analizowane złamania kości piętowej klasyfi kowano w oparciu o podział Essex-Lopresti. Wyniki: Autorzy pracy zwracają uwagę, że najczęściej rejestrowanymi powikłaniami leczenia operacyjnego złamań stawowych kości piętowej w obserwacji wczesnej są powikłania zakrzepowo-zatorowe oraz miejscowy odczyn zapalny skóry w miejscu wprowadzenia do kości materiału zespalającego, a w obserwacji odległej zespół pozakrzepowy i zaburzenia algodystrofi czne. Wnioski: Czynnikami sprzyjającymi występowaniu tych powikłań jest morfologia samego złamania, zespolenie odłamów kostnych nadmierną liczbą elementów materiału zespalającego oraz długotrwałe unieruchomienie kończyny operowanej.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2016, 20(2); 25-30
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Degree of mineralisation of bones in children with idiopathic scoliosis. Do these children show a reduced bone mineral density?
Stopień mineralizacji kości dzieci ze skoliozą idiopatyczną. Czy występuje u nich obniżona gęstość mineralna kości?
Autorzy:
Deja, Agata
Nowacka-Pikuła, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798804.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Scoliosis
bone mineral density
Osteoporosis
Densitometry
skolioza
gęstość mineralna kości
osteoporoza
densytometria
Opis:
Introduction: Idiopathic scoliosis constitutes a serious clinical problem due to the risk of progression, trunk deformation and possible respiratory disorders. The relation between the bone mineral density (BMD) and the risk of scoliosis developing in children is still unclear. However, confirmation of such a relation could result in both modifications of the current treatment and an earlier rehabilitation in children with decreased bone mineral density. Aim: The aim of the study was to assess the BMD in children with idiopathic scoliosis, in accordance with the guidelines of the International Society of Clinical Densitometry (ISCD). Materials and methods: a total of 57 children with idiopathic scoliosis aged 5.5 to 18.0 years took part in the study. Anteroposterior (AP) radiographs were taken to determine the Cobb angles. Also, the trunk axial rotation angles according to Bunnell were evaluated using Adam’s test with a scoliometer. The densitometric examinations of the L1-L4 spine were performed using a densitometer, based on Dual-energy X-ray absorptiometry (DEXA). Results: Among the 57 patients with scoliosis, a Z-score equal or below – 2.0 SD occurred in 5 of the examined children (9%). a statistically significant correlation between the BMD and the spine angle, and between the Z-score value and the spine angle, was not observed. Conclusions: Our study indicates that a decreased bone mineral density is not observed in the population of children with scoliosis. The densitometric examination of the children with scoliosis is difficult to interpret, due to their continuous skeletal grow and the great differences in bone size between individuals of the same age, as well as rotations of the analysed vertebrae, and the limited growth due to scoliosis.
Wstęp: Skolioza idiopatyczna jest trójpłaszczyznową deformacją kręgosłupa o nieznanej etiologii. Stanowi ona u dzieci poważny problem kliniczny z uwagi na możliwość jej progresji, deformacji tułowia oraz możliwych zaburzeń oddychania. Wciąż nie jest do końca jasny związek między mineralizacją kości a ryzykiem rozwoju skoliozy u dzieci. Potwierdzenie takiej korelacji mogłoby przyczynić się zarówno do zmiany dotychczasowego leczenia, jak również do wczesnej interwencji rehabilitacyjnej dzieci z obniżoną gęstością kości. Cel pracy: Celem pracy była ocena gęstości mineralnej kości u dzieci ze skoliozą idiopatyczną, zgodnie z wytycznymi Międzynarodowego Towarzystwa Densytometrii Klinicznej (ISCD). Materiał i metody: 57 dzieci ze skoliozą idiopatyczną w wieku od 5,5 do 18 lat. Kąt skoliozy wyznaczano na zdjęciu rtg kręgosłupa metodą Cobba. Kąt rotacji tułowia wg Bunnella oceniano w teście Adamsa za pomocą skoliometru. Badania densytometryczne kręgosłupa L1-L4 wykonano za pomocą densytometru, opartego o metodę absorpcjometrii promieniowania rentgenowskiego o podwójnej energii (DEXA). Wyniki: Spośród 57 pacjentów ze skoliozą Z-score równy lub poniżej – 2,0 SD występował u 5 badanych dzieci (9%). Nie zaobserwowano statystycznie istotnej korelacji między gęstością mineralną kości a skrzywieniem kręgosłupa, jak również między wartością Z-score a skrzywieniem kręgosłupa. Wnioski: Nasze badania wskazują, że u dzieci ze skoliozą nie obserwuje się obniżonej gęstości mineralnej kości. Badanie densytometryczne u dzieci ze skoliozą jest trudne do interpretacji, ponieważ obok czynników związanych z ciągłym procesem rośnięcia szkieletu i dużymi różnicami międzyosobniczymi w rozmiarze kości u dzieci w tym samym wieku, na wynik wpływają też czynniki związane ze skoliozą, tj. rotacja kręgu w miejscu pomiaru oraz deficyt wzrostu związany ze skrzywieniem kręgosłupa.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2015, 19(2); 5-9
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Long-term results and physiotherapeutic determination in operative treatment of intra-articular calcaneal fractures
Czynnościowe wyniki odległe oraz uwarunkowania fi zjoterapeutyczne leczenia operacyjnego złamań stawowych kości piętowej
Autorzy:
Golec, Piotr
Tomaszewski, Krzysztof
Nowak, Sebastian
Dudkiewicz, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798760.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
intra-articular
calcaneal fractures
complications
physiotherapy
złamania stawowe kości piętowej
powikłania
fi zjoterapia
Opis:
The authors present their own observations of the surgical treatment of articular calcaneal fractures using a minimally invasive percutaneous fixation in combination with the unifi ed self-developed physiotherapy program. The analyzed techniques include the Westhues’ technique and its modifi cation with additional stabilization of the bone fragments with Kirschner wires, as well as transdermal stabilization by Rąpała. The research material comprises 82 patients with intraarticular fractures - 68 men (83%) and 14 women (17%) treated surgically between 1990 and 2012. The analyzed calcaneus fractures were divided by Essex–Lopresti scale and evaluation of functional outcome at follow-up was based on the Creighton–Nebraska criteria. Men with the “tongue type” fracture treated using the Westhues’ technique had good functional outcomes in 12 cases (17.6%) and acceptable in 7 cases (10.3%). Women with the “tongue type” fracture treated using the Westhues’ technique had good functional outcomes in 2 cases (14.3%) and in one case, poor (7.1%). After analysis of the material, the authors claim that minimally invasive techniques are not really minimally invasive, taking the observed complications into consideration in most of the patients, which lead to the poor functional outcome at long term follow-ups. Cite this article as: Golec P., Tomaszewski K.A., Nowak S., Dudkiewicz Z. Long-term results and physiotherapeutic determination in operative treatment of intra-articular calcaneal fractures. . Med Rehabil 2016; 20(1): 5-11.
Wstęp: Autorzy pracy prezentują obserwacje własne z zakresu operacyjnego leczenia złamań stawowych kości piętowej z zastosowaniem przezskórnych zespoleń małoinwazyjnych w skojarzeniu ze zunifikowanym autorskim programem fi zjoterapii. Materiały i metody: Są nimi zespolenie Westhuesa oraz jego modyfikacja z dodatkową stabilizacją odłamów kostnych drutami Kirschnera, a także przezskórna stabilizacja sposobem Rąpały. Materiał badań obejmuje lata 1990- 2012, a stanowi go 82 operowanych, w tym 68 mężczyzn (83%) i 14 kobiet (17%). Analizowane złamania kości piętowej klasyfikowano stosując podział Essex-Lopresti, a do oceny wyników czynnościowych w obserwacji odległej posłużono się kryteriami Creighton-Nebraska. Wyniki: Wśród mężczyzn z rozpoznanym złamaniem typu „języka”, u których zastosowano zespolenie odłamów kostnych sposobem Westhuesa, wyniki dobre odnotowano u 12 operowanych, czyli u 17,6%, oraz wyniki zadowalające u pozostałych 7, czyli u 10,3%. W grupie kobiet leczonych z powodu złamań stawowych kości piętowej typu „języka” sposobem Westhuesa odnotowano wyniki dobre u 2 operowanych, czyli u 14,3%, oraz wynik zły u jednej z nich, co stanowi 7,1%. Wnioski: Na podstawie analizy zebranego materiału autorzy pracy skłaniają się do stwierdzenia, że wymienione zespolenia odłamów kostnych są jedynie z pozoru małoinwazyjne, a powikłane zwłaszcza powikłaniami skojarzonymi u większości operowanych prowadzą w obserwacji odległej do niekorzystnych wyników czynnościowych.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2016, 20(1); 5-11
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected life quality variables of women treated surgically due to intertrochanteric femur fractures in the aspect of nursing and rehabilitation standards
Wybrane zmienne jakości życia kobiet operowanych z powodu złamań okołokrętarzowych kości udowej w aspekcie standardów pielęgniarskich i rehabilitacyjnych
Autorzy:
Kamińska, Małgorzata
Golec, Joanna
Czechowska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790986.pdf
Data publikacji:
2018-01-28
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
intertrochanteric femur fractures
quality of life
nursing and rehabilitation standards
złamania okołokrętarzowe kości udowej
jakość życia
Opis:
Introduction: The aim of presented study was to evaluate selected quality of life indicators for women treated surgically due to intertrochanteric femur fractures in terms of implementation of physiotherapeutic and nursing standards. Clinical Hospital in Krakow (5WSK) within the period from January 2015 to December 2016. At that time, 145 women with intertrochanteric femur fracture were admitted to the hospital. The age of the patients ranged between 58 and 92 years, with an average of 83.6 years. The following questionnaires and score scales were used to assess the quality of life: Short Pfeiffer Mental Status Questionnaire (SPMSQ), Instrumental Activities of Daily Living (IADL) scale, SF-36 Quality of Life Questionnaire, Barthel scale, HOOS scale, Geriatric Depression Scale (GDS) by Yesavage, the author’s questionnaire on rehabilitation care problems related to urinary tract infections, bed sores, pneumonia, gastrointestinal disorders, gastrointestinal infections and thromboembolic complications as well as survival rate. Results and conclusions: 1. The quality of life of women operated because of intertrochanteric femoral fractures using an intramedullary Gamma nail had deteriorated in both short and long-term observation. 2. Maintenance and individualization of nursing standards and rehabilitation in women treated surgically due to intertrochanteric femoral fractures had a positive effect on the overall process of their treatment. 3.The level of physical activity declared by women operated due to intertrochanteric femur fracture prior to the occurrence of these fractures, has a signifi cant effect on their functional results in short and long-term observation. The higher the level of physical activity of these patients before the fracture, the more favourable was the functional outcome. 4. The level of mood and self-acceptance of the disease in women treated surgically for this fracture had signifi cant impact on the process of their nursing as well as rehabilitation, and on functional status in short and long-term follow-up. The higher the level of mood and self-acceptance of the disease in these women, the better the process of their nursing, rehabilitation and the functional outcome.
Wstęp: Celem prezentowanych badań jest ocena wybranych wskaźników jakości życia kobiet leczonych operacyjnie z powodu złamań okołokrętarzowych kości udowej w aspekcie realizacji standardów opieki fizjoterapeutycznej i pielęgniarskiej. Materiał i metody: Badania zostały zrealizowane w Klinice Chirurgii Urazowej i Ortopedii 5 Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką SP ZOZ w Krakowie (5WSK) w okresie od stycznia 2015 roku do grudnia 2016 roku. W tym czasie do Kliniki przyjęto 145 kobiet ze złamaniem okołokrętarzowym kości udowej. Wiek poszkodowanych mieścił się w przedziale 58 do 92 roku życia ze średnią 83,6 lat. Do oceny jakości życia zastosowano następujące kwestionariusze i skale ocen: Krótki Kwestionariusz Stanu Psychicznego według Pfeiffera (SPMSQ), Skala oceny złożonych czynności życia codziennego IADL, Kwestionariusz oceny jakości życia SF-36, Skala Barthel, Skala HOOS, Krótka skala depresji Yesavage (GDS), Kwestionariusz autorski dotyczący problemów pielęgnacyjnych rehabilitacyjnych związanych z wystąpieniem zakażeń dróg moczowych, odleżyn, zapalenia płuc, zaburzeń żołądkowo-jelitowych i zakażeń układu pokarmowego oraz powikłań zakrzepowo-zatorowych, Wskaźnik przeżywalności. Wyniki i wnioski: 1. Jakość życia kobiet operowanych z powodu złamań okołokrętarzowych kości udowej z zastosowaniem śródszpikowego gwoździa Gamma, zarówno we wczesnym jak i odległym okresie obserwacji klinicznej ulega pogorszeniu. 2. Przestrzeganie i indywidualizacja standardów postępowania pielęgnacyjnego i rehabilitacyjnego u kobiet leczonych operacyjnie z powodu złamań okołokrętarzowych kości udowej, wpływa korzystnie na przebieg całego procesu ich leczenia. 3. Deklarowany przez kobiety operowane z powodu złamań okołokrętarzowych kości udowej poziom aktywności fizycznej mający miejsce przed wystąpieniem tych złamań, ma istotny wpływ na uzyskane przez nie wyniki funkcjonalne w obserwacji wczesnej i odległej. Im wyższy poziom aktywności fi zycznej tych chorych przed wystąpieniem przedmiotowych złamań, tym korzystniejsze wyniki funkcjonalne. 4. Poziom nastroju i samoakceptacji choroby u kobiet leczonych operacyjnie z powodu złamań okołokrętarzowych kości udowej, ma istotny wpływ na proces ich pielęgnacji i rehabilitacji oraz na stan funkcjonalny w obserwacji wczesnej i odległej. Im wyższy poziom nastroju i samoakceptacji choroby u tych kobiet, tym korzystniejszy przebieg procesu ich pielęgnacji i rehabilitacji, a także stan funkcjonalny.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2017, 21(3); 4-13
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quality of life after distal radius fractures
Jakość życia po złamaniach dalszego końca kości promieniowej
Autorzy:
Marchewka, Jakub
Marchewka, Wojciech
Golec, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790618.pdf
Data publikacji:
2021-05-02
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
distal radius fracture
SF-36
IOF QLQ
quality of life
złamanie dalszego końca kości promieniowej
jakość życia
Opis:
Introduction: Distal radius fractures (DRFs) are among the most commonly seen types of fractures worldwide. Numerous studies suggested that surgical treatment of DRFs results in better quality of life. Objectives: The aim of this study was to assess long-term quality of life after operative and nonoperative treatment of distal radius fractures among adults. Material and methods: We retrospectively studied 207 patients with isolated DRF (mean age 64 ±17.9 years, women comprised 150 (72.5%), men 57 (27.5%). There were no significant differences in sex, age, hand dominancy, energy of trauma, AO type fracture and comorbidities between patients treated operatively (n=101) and nonoperatively (n=106). After 3.9 ±1.6 years (mean ±SD) quality of life assessment was conducted using Short Form Health Survey (SF-36) and International Osteoporosis Foundation Quality of Life Questionnaire (IOF QLQ). Functional outcomes were evaluated using Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH) and Patient Rated Wrist Evaluation (PRWE) questionnaires. Results: Quality of life in operatively treated distal radius fracture patients was better than amongst those treated nonsurgically. However, after subdivision of cohorts we observed no such differences regardless of treatment method in patients aged ≥ 50 years. SF-36 and IOF QLQ scores were correlated with DASH and PRWE results. Conclusions: Quality of life questionnaires are useful tools for determining outcomes after distal radius fractures. Operative treatment may not always be superior to nonoperative management especially in patients aged 50 years or above with distal radius fractures.
Wstęp: Złamania dalszego końca kości promieniowej (DKKP) są jednymi z najczęściej spotykanych złamań w skali świata. Liczne badania sugerują, że operacyjne leczenie złamań DKKP jest powiązane z lepszą jakością życia. Cele: Celem pracy była ocena długoterminowej jakości życia po operacyjnym i nieoperacyjnym leczeniu złamań dalszego końca kości promieniowej u osób dorosłych. Materiał imetody: W retrospektywnym badaniu oceniono 207 pacjentów z izolowanym złamaniem DKKP (średni wiek 64 ±17,9 lat, 150 kobiet (72,5%) i 57 mężczyzn (27,5%). Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w zakresie płci, wieku, kończyny dominującej, energii urazu, typu złamania wg AO i chorobach współistniejących między pacjentami leczonymi operacyjnie (n = 101) i nieoperacyjnie (n = 106). Po 3,9 ±1,6 roku (średnia ± odchylenie standardowe) dokonano oceny jakości życia za pomocą narzędzia Short Form Health Survey (SF-36) oraz International Osteoporosis Foundation Quality of Life Questionnaire (IOF QLQ) Wyniki czynnościowe oceniano za pomocą kwestionariuszy Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH) oraz Patient Rated Wrist Evaluation (PRWE). Wyniki: Jakość życia pacjentów z złamaniami dalszego końca kości promieniowej leczonymi operacyjnie była lepsza niż w grupie leczonej nieoperacyjnie. Jednak u pacjentów w wieku 50 lat nie zaobserwowano istotnych statystycznie różnic w jakości życia niezależnie od metody leczenia. Wyniki SF-36 i IOF QLQ były skorelowane z wynikami DASH i PRWE. Wnioski: Kwestionariusze jakości życia są użytecznymi narzędziami do określania wyników leczenia po złamaniach dalszego końca kości promieniowej. Leczenie operacyjne nie zawsze skutkuje lepszą jakością życia niż postępowanie nieoperacyjne, zwłaszcza u pacjentów w wieku 50 lat i starszych ze złamaniami dalszego końca kości promieniowej.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2021, 25(1); 13-18
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quality of life after distal radius fractures
Jakość życia po złamaniach dalszego końca kości promieniowej
Autorzy:
Marchewka, Jakub
Marchewka, Wojciech
Golec, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790625.pdf
Data publikacji:
2021-05-02
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
złamanie dalszego końca kości promieniowej
SF-36
IOF QLQ
jakość życia
distal radius fracture
quality of life
Opis:
Wstęp: Złamania dalszego końca kości promieniowej (DKKP) są jednymi z najczęściej spotykanych złamań w skali świata. Liczne badania sugerują, że operacyjne leczenie złamań DKKP jest powiązane z lepszą jakością życia. Cele: Celem pracy była ocena długoterminowej jakości życia po operacyjnym i nieoperacyjnym leczeniu złamań dalszego końca kości promieniowej u osób dorosłych. Materiał i metody: W retrospektywnym badaniu oceniono 207 pacjentów z izolowanym złamaniem DKKP (średni wiek 64 ±17,9 lat, 150 kobiet (72,5%) i 57 mężczyzn (27,5%). Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w zakresie płci, wieku, kończyny dominującej, energii urazu, typu złamania wg AO i chorobach współistniejących między pacjentami leczonymi operacyjnie (n = 101) i nieoperacyjnie (n = 106). Po 3,9 ±1,6 roku (średnia ± odchylenie standardowe) dokonano oceny jakości życia za pomocą narzędzia Short Form Health Survey (SF-36) oraz International Osteoporosis Foundation Quality of Life Questionnaire (IOF QLQ) Wyniki czynnościowe oceniano za pomocą kwestionariuszy Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH) oraz Patient Rated Wrist Evaluation (PRWE). Wyniki: Jakość życia pacjentów z złamaniami dalszego końca kości promieniowej leczonymi operacyjnie była lepsza niż w grupie leczonej nieoperacyjnie. Jednak u pacjentów w wieku ≥ 50 lat nie zaobserwowano istotnych statystycznie różnic w jakości życia niezależnie od metody leczenia. Wyniki SF-36 i IOF QLQ były skorelowane z wynikami DASH i PRWE. Wnioski: Kwestionariusze jakości życia są użytecznymi narzędziami do określania wyników leczenia po złamaniach dalszego końca kości promieniowej. Leczenie operacyjne nie zawsze skutkuje lepszą jakością życia niż postępowanie nieoperacyjne, zwłaszcza u pacjentów w wieku 50 lat i starszych ze złamaniami dalszego końca kości promieniowej.
Introduction: Distal radius fractures (DRFs) are among the most commonly seen types of fractures worldwide. Numerous studies suggested that surgical treatment of DRFs results in better quality of life. Objectives: The aim of this study was to assess long-term quality of life after operative and nonoperative treatment of distal radius fractures among adults. Material and methods: We retrospectively studied 207 patients with isolated DRF (mean age 64 ±17.9 years, women comprised 150 (72.5%), men 57 (27.5%). There were no significant differences in sex, age, hand dominancy, energy of trauma, AO type fracture and comorbidities between patients treated operatively (n=101) and nonoperatively (n=106). After 3.9 ±1.6 years (mean ±SD) quality of life assessment was conducted using Short Form Health Survey (SF-36) and International Osteoporosis Foundation Quality of Life Questionnaire (IOF QLQ). Functional outcomes were evaluated using Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH) and Patient Rated Wrist Evaluation (PRWE) questionnaires. Results: Quality of life in operatively treated distal radius fracture patients was better than amongst those treated nonsurgically. However, after subdivision of cohorts we observed no such differences regardless of treatment method in patients aged 50 years. SF-36 and IOF QLQ scores were correlated with DASH and PRWE results. Conclusions: Quality of life questionnaires are useful tools for determining outcomes after distal radius fractures. Operative treatment may not always be superior to nonoperative management especially in patients aged 50 years or above with distal radius fractures.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2021, 25(1); 13-18
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Static and dynamic examination of a locking plate in various setups for the stabilization of bone shaft fractures, including periprosthetic
Badanie statyczne i dynamiczne płytki blokowanej w różnych konfiguracjach stabilizacji złamań trzonów kości, w tym okołoprotezowych
Autorzy:
Marczyński, Wojciech
Sobolewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790656.pdf
Data publikacji:
2021-03-28
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
złamania okołoprotezowe
płyty blokowane
biomechanika zespoleń złamań kości
periprosthetic fractures
locking plate
biomechanics of bone fracture fixations
Opis:
Wstęp: Protezoplastyki stawu biodrowego i kolanowego, zwane niegdyś „złotym standardem” w leczeniu zniszczeń chrząstki stawowej, po okresie ich upowszechnienia, z czasem zmieniają swoje oblicze ze względu na występujące powikłania. Liczba powikłań jest wprost proporcjonalna do liczby zakładanych protez. Sytuacja taka dotyczy licznych protezoplastyk również innych stawów. Ponieważ brak jest zgodności tkankowej między metalem protezy a tkanką kostną, stanowi to negatywny element biologiczny, utrudniający zrost złamania. Cel pracy: Stanowi odpowiedź na następujące pytania: 1. Jaka jest sprężystość zespolenia płytą blokowaną w zależności od liczby wkrętów w obu odłamach, przy diastazie międzyodłamowej? 2. Jaka jest sprężystość zespolenia płytą blokowaną w zależności od liczby wkrętów w obu odłamach, przy nacisku odłam na odłam? 3. Jaka jest różnica sprężystości zespolenia z zastosowaniem „cable system” na odłamie z protezą? 4. Określenie wpływu różnych konfiguracji stabilizacji wkrętami płytki blokowanej, na miejsce szpary złamania na modelu doświadczalnym statycznym i dynamicznym; 5. Czy można uzyskać sprężystość stabilizacji stymulującej zrost kostny w zespoleniu płytowym i kiedy? Materiał i metody: Badanie wykonano w laboratorium badawczym firmy ChM. Przedmiot badania stanowiła płytka prosta blokowana firmy ChM 5,0 ChLP płytka wąska kompresyjna z ograniczonym kontaktem 15otw.L-238. Do mocowania płytki użyto wkręty blokowane 3,5 firmy ChM: 5,0ChLP wkręt samogwintujący 3,5x18T oraz 5,0ChLP wkręt samogwintujący 3,5x36T. Badanie przeprowadzono w warunkach stycznych i dynamicznych. Wyniki i wnioski: 1.Sprężystość zespolenia płytą blokowaną przy diastazie międzyodłamowej jest odwrotnie proporcjonalna do liczby wkrętów (ugięcie płyty), 2. Sprężystość zespolenia płytą blokowaną przy nacisku odłam na odłam jest odwrotnie proporcjonalna do liczby wkrętów (nacisk odłam-odłam), 3. Zastosowanie „cable system” na odłamie z protezą oraz wkrętu derotacyjnego optymalizuje sprężystość zespolenia i wydaje się optymalnym (w złamaniach okołoprotezowych), 4. Badania na modelu doświadczalnym statycznym i dynamicznym wykazały, że zespoleniem przesztywniowym/nieprzydatnym klinicznie, jest zastosowanie wkrętów we wszystkich otworach płyty, 5. sprężystość stabilizacji stymulującej zrost kostny można uzyskać w zespoleniu płytowym wspomaganym przez „cable system”.
Introduction: Hip and knee arthroplasty, formerly known as the “gold standard” in the treatment of articular cartilage damage, after a period of being highly popular, are changing the way they are perceived over time due to their related complications. The number of complications is directly proportional to the number of prostheses placed. This is the case of numerus arthroplasty surgeries, also involving other joints. Since there is no tissue compatibility between the metal prosthesis and the bone tissue, the former represents a negative biological element that hinders the healing of the fracture. Objective of the study: The study aims at addressing the following questions: 1. What is the elasticity of the fixation with a locking plate depending on the number of screws in both fragments, in the case of interfractural diastasis?, 2. What is the elasticity of the fixation with a locking plate depending on the number of screws in both fragments, in the case of fracture-on-fracture compression?, 3. What is the difference in elasticity of the fixation using the cable system on a fracture with prosthesis?, 4. Determining the influence of different stabilization setups with the locking plate screws on the spacing of the fracture on the static and dynamic experimental model, 5. Is it possible to achieve elasticity of the stabilization stimulating bone union in a plate-based fixation, and when? Material and methods: The study was performed in the research laboratory of ChM. The subject of the study was the ChM 5.0 ChLP straight narrow compression locking plate with limited contact L-238, holes-15. The plate was mounted using ChM 3.5 locking screws: 5.0 ChLP 3.5 x 18T self-tapping screw and 5.0 ChLP 3.5 x 36T self-tapping screw. The test was carried out under static and dynamic conditions. Results and Conclusions: 1. The elasticity of the fixation with a locking plate at the interfractural diastasis is inversely proportional to the number of screws (plate deflection), 2. The elasticity of the fixation with a locking plate at the fracture-on-fracture compression is inversely proportional to the number of screws (fracture-on-fracture compression), 3. Application of the “cable system” on the fracture with prosthesis and the derotation screw optimizes the elasticity of the fixation and seems to be an optimal solution (in periprosthetic fractures), 4. Studies on the experimental static and dynamic model demonstrated that placing screws in all the openings of the plate is a restrained/clinically useless fixation. 5. The elasticity of the stabilization stimulating bone union can be obtained in the plate fixation supported by the “cable system”.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2020, 24(4); 25-37
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Static and dynamic examination of a locking plate in various setups for the stabilization of bone shaft fractures, including periprosthetic
Badanie statyczne i dynamiczne płytki blokowanej w różnych konfi guracjach stabilizacji złamań trzonów kości, w tym okołoprotezowych
Autorzy:
Marczyński, Wojciech
Sobolewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790696.pdf
Data publikacji:
2021-03-28
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
periprosthetic fractures
locking plate
biomechanics of bone fracture fixations
złamania okołoprotezowe
płyty blokowane
biomechanika zespoleń złamań kości
Opis:
Introduction: Hip and knee arthroplasty, formerly known as the “gold standard” in the treatment of articular cartilage damage, after a period of being highly popular, are changing the way they are perceived over time due to their related complications. The number of complications is directly proportional to the number of prostheses placed. This is the case of numerus arthroplasty surgeries, also involving other joints. Since there is no tissue compatibility between the metal prosthesis and the bone tissue, the former represents a negative biological element that hinders the healing of the fracture. Objective of the study: The study aims at addressing the following questions: 1. What is the elasticity of the fixation with a locking plate depending on the number of screws in both fragments, in the case of interfractural diastasis?, 2. What is the elasticity of the fixation with a locking plate depending on the number of screws in both fragments, in the case of fracture-on-fracture compression? 3. What is the difference in elasticity of the fixation using the cable system on a fracture with prosthesis?, 4. Determining the influence of different stabilization setups with the locking plate screws on the spacing of the fracture on the static and dynamic experimental model, 5. Is it possible to achieve elasticity of the stabilization stimulating bone union in a plate-based fixation, and when? Material and methods: The study was performed in the research laboratory of ChM. The subject of the study was the ChM 5.0 ChLP straight narrow compression locking plate with limited contact L-238, holes-15. The plate was mounted using ChM 3.5 locking screws: 5.0 ChLP 3.5 x 18T self-tapping screw and 5.0 ChLP 3.5 x 36T self-tapping screw. The test was carried out under static and dynamic conditions. Results and Conclusions: 1. The elasticity of the fixation with a locking plate at the interfractural diastasis is inversely proportional to the number of screws (plate deflection), 2. The elasticity of the fixation with a locking plate at the fracture-on-fracture compression is inversely proportional to the number of screws (fracture-on-fracture compression), 3. Application of the “cable system” on the fracture with prosthesis and the derotation screw optimizes the elasticity of the fixation and seems to be an optimal solution (in periprosthetic fractures), 4. Studies on the experimental static and dynamic model demonstrated that placing screws in all the openings of the plate is a restrained/clinically useless fixation. 5. The elasticity of the stabilization stimulating bone union can be obtained in the plate fixation supported by the "cable system".
Wstęp: Protezoplastyki stawu biodrowego i kolanowego, zwane niegdyś „złotym standardem” w leczeniu zniszczeń chrząstki stawowej, po okresie ich upowszechnienia, z czasem zmieniają swoje oblicze ze względu na występujące powikłania. Liczba powikłań jest wprost proporcjonalna do liczby zakładanych protez. Sytuacja taka dotyczy licznych protezoplastyk również innych stawów. Ponieważ brak jest zgodności tkankowej między metalem protezy a tkanką kostną, stanowi to negatywny element biologiczny, utrudniający zrost złamania. Cel pracy: Stanowi odpowiedź na następujące pytania: 1. Jaka jest sprężystość zespolenia płytą blokowaną w zależności od liczby wkrętów w obu odłamach, przy diastazie międzyodłamowej? 2. Jaka jest sprężystość zespolenia płytą blokowaną w zależności od liczby wkrętów w obu odłamach, przy nacisku odłam na odłam? 3. Jaka jest różnica sprężystości zespolenia z zastosowaniem „cable system” na odłamie z protezą? 4. Określenie wpływu różnych konfiguracji stabilizacji wkrętami płytki blokowanej, na miejsce szpary złamania na modelu doświadczalnym statycznym i dynamicznym; 5. Czy można uzyskać sprężystość stabilizacji stymulującej zrost kostny w zespoleniu płytowym i kiedy? Materiał i metody: Badanie wykonano w laboratorium badawczym firmy ChM. Przedmiot badania stanowiła płytka prosta blokowana firmy ChM 5,0 ChLP płytka wąska kompresyjna z ograniczonym kontaktem 15otw.L-238. Do mocowania płytki użyto wkręty blokowane 3,5 firmy ChM: 5,0ChLP wkręt samogwintujący 3,5x18T oraz 5,0ChLP wkręt samogwintujący 3,5x36T. Badanie przeprowadzono w warunkach stycznych i dynamicznych. Wyniki i wnioski: 1.Sprężystość zespolenia płytą blokowaną przy diastazie międzyodłamowej jest odwrotnie proporcjonalna do liczby wkrętów (ugięcie płyty), 2. Sprężystość zespolenia płytą blokowaną przy nacisku odłam na odłam jest odwrotnie proporcjonalna do liczby wkrętów (nacisk odłam-odłam), 3. Zastosowanie „cable system” na odłamie z protezą oraz wkrętu derotacyjnego optymalizuje sprężystość zespolenia i wydaje się optymalnym (w złamaniach okołoprotezowych), 4. Badania na modelu doświadczalnym statycznym i dynamicznym wykazały, że zespoleniem przesztywniowym/nieprzydatnym klinicznie, jest zastosowanie wkrętów we wszystkich otworach płyty, 5. sprężystość stabilizacji stymulującej zrost kostny można uzyskać w zespoleniu płytowym wspomaganym przez „cable system”.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2020, 24(4); 25-37
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies