Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Mikołajewska, Emilia." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Allergy in patients treated with kinesiology taping: A case report
Alergia u pacjenta po terapii metodą kinesiotapingu – opis przypadku
Autorzy:
Mikołajewska, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1957151.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Rehabilitation
Kinesiology Taping
Allergy
rehabilitacja
kinesiotaping
alergia
Opis:
Kinesiology taping is currently regarded as an independent or supporting method in rehabilitation, orthopaedics and sport medicine. The idea of the method lies in the effect of elastic tape applied according to the kinesiolgy taping rules. Kinesio tape, made from cotton and acrylic, has parameters (thickness, weight, extensibility, etc.) very similar to those of human skin. Glue used in kinesio tex tape is hypoallergenic. Evidence of allergy during kinesiology taping treatment (heat, rash etc.) in clinical practice is rare, there is a lack of articles in this area. The aim of the present article is to familiarize one with an interesting case of allergy during kinesiology taping treatment and to speculate on the potential implications of this possibility in kinesio taping treatment for clinical practice. Further study is recommended to determine the source(s) of the allergy. The case presented case could constitute evidence that during kinesio taping treatment apart from the possibility of allergy to the kinesiology tape itself there is equally possible: allergy to substances used for skin preparation before kinesio tape application, allergy to a combination of substances used to produce the glue on the kinesio tape and substances used in skin preparation prior to application. This is a very important area of research, because an allergy can cause severe cutaneous lesions and wounds. In patients with paralysis or a coma acute allergies can lead to serious wounds and even bedsores.
Kinesiotaping jest obecnie uważany za samodzielną lub uzupełniającą metodę w rehabilitacji, ortopedii i medycynie sportowej. Historia kinesiotapingu sięga wczesnych lat 70-tych XX w. Techniki kinesiotapingu oraz plaster używany w tej metodzie zostały opracowane ponad 25 lat temu w Japonii przez chiropraktyka Kenzo Kase. Idea metody leży w oddziaływaniu specjalnego plastra zaaplikowanego zgodnie z zasadami kinesiotapingu. Plaster ten, wykonany z bawełny i akrylu, ma parametry (grubość, wagę, rozciągliwość itp.) bardzo zbliżone do ludzkiej skóry. Klej wykorzystywany w plastrach do kinesiotapingu uważany jest za hipoalergiczny. Artykuł przedstawia interesujący przypadek alergii podczas terapii metodą kinesiotapingu. Świadectwa dotyczące alergii podczas terapii metodą kinesiotapingu w praktyce klinicznej są rzadkie, brak jest publikacji w tym zakresie. Istnieje konieczność zwrócenia szczególnej uwagi na reakcję skóry na kombinację substancji używanych do produkcji kleju stosowanego w plastrach i środków używanych do przygotowania skóry do aplikacji kinesiotapingu. Niezbędne są dalsze badanie w celu określenia możliwego źródła (źródeł) alergii. Przedstawiony opis przypadku może być świadectwem, że podczas terapii metodą kinesiotapingu oprócz możliwości alergii na używane w niej plastry możliwe są również: alergia na substancje używane do przygotowania skóry przed aplikacją plastra oraz alergia na kombinację substancji używanych do produkcji kleju do plastrów do kinesiotapingu oraz substancji używanych do przygotowania skóry przed aplikacją plastra. Stanowi to bardzo ważny obszar badań, ponieważ alergia może powodować poważne uszkodzenia skóry i rany. U pacjentów z porażeniem lub w śpiączce ostre alergie mogą doprowadzić do poważnych ran, a nawet odleżyn.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2010, 14(4); 33-38
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of the patient – physical therapist relationship on the outcomes of physical therapy: a narrative review of the literature
Wpływ relacji pacjent-fizjoterapeuta na efekty usprawniania – narracyjny przegląd literatury
Autorzy:
Mikołajewska, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963077.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Rehabilitation
physical therapy
patient/physical therapist relationship
therapeutic alliance
working alliance
collaborative bound
rehabilitacja
fizjoterapia
współpraca pacjent-fizjoterapeuta
Opis:
Background: A holistic (biopsychosocial) model, widely accepted in contemporary medicine, provides a taking into account of both the physical, psychological and social aspects of a patient’s needs. Holistic rehabilitation approaches attempt to address both physical, cognitive and emotional disorders and problems. The relationship between the patient and physical therapists can be a key part of physical therapy and can be related to the outcome of physical therapy.Objective: Assessment of the influence of the patient-physical therapist relationship to the outcomes in physical therapy by a synthesizing of the published literature.Method: A rigorous search of four major databases was conducted using specified keywords and explicit inclusion and exclusion criteria.Representative literature was synthesized to indicate the scope and weight of current evidence. Conclusion: The relationship between the patient and physical therapists can have a positive influence on rehabilitation outcomes. More research is needed to determine important factors influencing a patient-physical therapists relationship, the strength of this association and guidances to clinical practice, especially within a multidisciplinary therapeutic team. Moreover there is urgent need to develop reliable instruments to measure these parameters in physical therapy settings. Because of the rapid development of telerehabilitation, the possible opportunities and dangers of a distance relationship should be assessed. The results of further research in this area can change contemporary therapy models and approaches within physical therapy, in particular those within outpatient, longterm and neurological rehabilitation.
Wstęp: Holistyczny (biopsychospołeczny) model, powszechnie akceptowany we wpółczesnej medycynie, wymaga uwzględnienia fizycznych, psychicznych, jak i społecznych potrzeb pacjenta. Rehabilitacja holistyczna próbuje odnosić się do fizycznych, poznawczych oraz emocjonalnych zaburzeń i problemów. Relacja pacjent-fizjoterapeuta może wpływać na wyniki fizjoterapii. Cel: Ocena wpływu relacji pacjent-fizjoterapeuta na efekty usprawniania poprzez syntezę dotychczas opublikowanej literatury. Metoda: Przeprowadzono przegląd piśmiennictwa recenzowanych badań indeksowanych w głównych bazach danych używając wyspecyfikowanych słów kluczowych oraz jednoznacznych kryteriów uwzględnienia i pominięcia. Dokonano syntezy reprezentatywnych pozycji piśmiennictwa w celu przedstawienia zakresu tematycznego oraz wagi aktualnych dowodów naukowych. Wnioski: Związek pomiędzy pacjentem a fizjoterapeutą może mieć pozytywny wpływ na wyniki rehabilitacji. Niezbędne są dalsze badania mające określić czynniki determinujące relację pacjent-fizjoterapeuta, jej siłę oraz wskazówki do praktyki klinicznej. Co więcej, istnieje pilna potrzeba opracowania wiarygodnych narzędzi pomiaru tych parametrów, ocenianych w warunkach miejsca pracy fizjoterapeuty. W związku z szybkim rozwojem telerehabilitacji zbadane powinny być także możliwe korzyści i zagrożenia w przypadku związków na odległość. Wyniki dalszych badań mogą zmienić obecne modele i podejścia stosowane w fizjoterapii, szczególnie w przypadku ambulatoryjnej i długotrwałej rehabilitacji neurologicznej.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2011, 15(3); 35-38
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spinocerebellar ataxia – gait re-education results: A case study
Ataksja rdzeniowo-móżdżkowa – wyniki reedukacji chodu – opis przypadku
Autorzy:
Mikołajewska, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963448.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
spinocerebellar ataxia
SCA
ehabilitation
physiotherapy
rehabilitacja
fizjoterapia
ataksja rdzeniowo-móżdżkowa
Opis:
Introduction: The aim of this study is to familiarize the reader with a disease known in neurology as spinocerebellar ataxia, the way and effects of gait re-education in patients with spinocerebellar ataxia. Spinocerebellar ataxias (SCAs) belong to the neurodegenerative disorders of the central nervous system (CNS), as genetic autosomal dominant disorders. The variety of gene types and phenotypes makes proper diagnosis and successful therapy difficult, this including rehabilitation. The few publications available and the limited applicability of foreign research makes it appear worthwhile to illustrate ways in which patients with this syndrome may benefit from rehabilitation.Material and methods: The research was conducted on a fifty-seven year old woman with diagnosed spinocerebellar ataxia type SCA1. Spatio-temporal gait parameters were assessed twice: before the commencement of rehabilitation and after six weeks of rehabilitation in order to assess the effectiveness of the therapy.Results: The patient, following appropriate gait re-education, achieved recovery in the area of gait quality within a short time.Conclusions: The presented form of rehabilitation was in this case effective.
Wstęp: Celem niniejszej pracy jest przedstawienie wyników reedukacji chodu u pacjentki z rozpoznaną ataksją rdzeniowo-móżdżkową. Ataksje rdzeniowo-móżdżkowe należą do chorób zwyrodnieniowych ośrodkowego układu nerwowego, o podłożu genetycznym, autosomalnie dominujących. Znaczne zróżnicowanie genotypów i fenotypów utrudnia zarówno diagnozę, jak i prowadzenie efektywnej terapii, w tym rehabilitacji. Mała liczba doniesień dotycząca tego zagadnienia oraz ograniczona przydatność badań zagranicznych sprawia, że wydaje się celowe szersze przedstawienie sposobu rehabilitacji pacjentów z tym zespołem. Materiał i metody: Materiał badawczy stanowiła 57-letnia kobieta ze zdiagnozowaną ataksją rdzeniowo-móżdżkową typu SCA1. Przed rozpoczęciem usprawniania dokonano analizy parametrów chodu (metodą własną). Po sześciu tygodniach terapii, w celu oceny poprawy, powtórzono ww. badania oraz porównano wyniki przed i po terapii. Wyniki: Pacjentka, po reedukacji chodu, osiągnęła w krótkim czasie poprawę w zakresie jakości chodu. Wnioski: Właściwie wdrożone postępowanie rehabilitacyjne było skuteczne u badanej pacjentki
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2012, 16(3); 16-21
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies