Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Miąso, Janusz" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Koherentna dydaktyka dwuwymiarowa – personalistyczna i zmediatyzowana – pedagogiczną szansą i nadzieją teraźniejszości i przyszłości
Autorzy:
Miąso, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31803997.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
two-dimensional didactics
personalism
new media
dydaktyka dwuwymiarowa
personalizm
technologia
Opis:
Wprowadzenie: Dydaktyka to subdyscyplina pedagogiczna, a także ciągłe poszukiwanie konstruktywniejszego i skuteczniejszego procesu nauczania – uczenia się, aby lepiej i skuteczniej prowadzić siebie nawzajem – nauczyciel ucznia i równocześnie uczeń nauczyciela. Aktualna sytuacja popandemiczna i zarazem potężna ekspansja nowych mediów, w tym także edukacyjnych, mobilizuje do koniecznych poszukiwań, jak konstruktywnie korzystać z mediów w dydaktyce, aby to była konstruktywna koegzystencja. Widzimy, że nowe media odegrały bardzo pozytywną rolę w trakcie pandemii, bo gdyby ich nie było, to pewnie dydaktyka stałaby się tylko autoedukacją albo brakiem edukacji, ale równocześnie jeszcze bardziej poczuliśmy bezcenną wartość realnych kontaktów i realnej edukacji. Cel badań: Dla prawdziwie skutecznej dydaktyki XXI wieku konieczny jest bezcenny kontakt interpersonalny, to najważniejsze dla motywacji, dla pragnienia wspólnego skutecznego uczenia się, ale też ten proces będzie wspierany medialnie, bo mediatyzacja to aktualnie jeden z najmocniejszych procesów i poszukiwanie konstruktywnej koherencji personalizmu i mediatyzacji jest głównym problemem badawczym i celem badań. Stan wiedzy: Badania w tym obszarze prowadzone są przez wielu wybitnych badaczy (Carr, Pinker, Spitzer, Dijk, Fukuyama, Gergen, Melosik, Baron-Polańczyk, Morbitzer), ale wymagają ciągłego prowadzenie i intensyfikacji, bo czasy są niezwykle ekspansywne i dynamiczne. Podsumowanie: Konieczne jest ciągłe i ekspansywne modelowanie dydaktyczne, aby koherencja personalistyczno-zmediatyzowana była jak najowocniejsza dla człowieka i społeczeństwa, do czego potrzeba wielkiego wysiłku badawczego i dydaktycznego.
Introduction: Didactics is a pedagogical subdiscipline as well as the constant search for a more constructive and effective teaching process - learning in order to better and more effectively guide each other - teacher - student and at the same time student - teacher. The current popandemic situation and, at the same time, a powerful expansion of new media, including educational media, mobilize for the necessary research, how to constructively use the media in didactics to make it a constructive coexistence. We can see that the new media played a very positive role during the pandemic, because if they did not exist, teaching would probably only become self-education or a lack of education, but at the same time we felt even more the priceless value of real contacts and real education. Research Aim: For truly effective 21st century didactics, invaluable interpersonal contact is necessary, this is the most important for motivation, for the desire to learn effectively together, but this process will also be supported by the media, because mediatization is currently one of the strongest processes and the search for constructive coherence of personalism and mediatization this is the main research problem and research goal. Evidence-based Facts: Research in this area is carried out by many eminent researchers (Carr, Pinker, Spitzer, Dijk, Fukuyama, Gergen, Melosik, Baron-Polańczyk, Morbitzer), but they require constant guidance and intensification, because the times are extremely expansive and dynamic. Summary: To sum up, it should be stated that there is a need for continuous and even more expansive didactic modeling so that this personalistic-mediatized coherence would be as fruitful as possible for man and society, and here a great research and didactic effort is needed.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2022, 41, 4; 77-89
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkoła immersyjna medialnie – szanse i zagrożenia
Autorzy:
Miąso, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606423.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
school, immersion, media
szkoła, immersja, media
Opis:
Stanisław Dylak claims significantly: “The school itself has never been under such pressure from the environment that it is experiencing nowadays”, since nowadays media environment has been trying to introduce a well-planned education as well as to inspire and trigger immense socialization in terms of span and effectiveness. Never before have pupils had such “space” as they do today, the media space, digital space where they can spend their time, make friends, have fun with friends from the furthest places in the world. The school used to provide just an ersatz of that (Dylak 2013, p. 12). Therefore, the question about the future of the school is the one that is exploding today with great impetus. In my opinion, the school is and will be essential mainly because of a real socializing process that is performed via real interactions among pupils and with their teachers. At the same time, I am convinced that the school will be slightly different, it will be an interactive school in which we will observe professionalizing and intensification of interpersonal communication as well as interactive didactics which enables a very dynamic education process in good atmosphere, using the pupil’s potential and with a wise use of media. A path leading to such a school is not easy as there are as many opportunities as difficulties and threats on the road but “it is the living we must follow, and leave the former life beneath…” (Adam Asnyk, transl. Jarosław Zawadzki).
Dzisiejsze środowisko medialne podejmuje planową edukację oraz inspiruje i uwalnia olbrzymią swym zasięgiem i skutecznością socjalizację. Nigdy dotąd uczniowie nie mieli takiej „przestrzeni” jak obecnie, przestrzeni medialnej, cyfrowej, gdzie mogą spędzać czas, nawiązywać znajomości, bawić się z przyjaciółmi z najodleglejszych miejsc świata; kiedyś namiastkę tego zapewniała szkoła (Dylak 2013, s. 12). Dlatego ogromną siłę ma obecnie pytanie o model szkoły przyszłości. Moim zdaniem szkoła jest i będzie konieczna, głównie ze względu na proces realnego uspołecznienia, który dokonuje się przede wszystkim przez realne kontakty uczniów ze sobą, z nauczycielami, ale równocześnie jestem przekonany, że będzie to musiała być szkoła już trochę inna, szkoła interaktywna, gdzie nastąpi profesjonalizacja i intensyfikacja komunikacji interpersonalnej, a także dydaktyki interaktywnej, w której następuje bardzo dynamiczny, w dobrej atmosferze, z wykorzystaniem potencjału ucznia proces nauczania–uczenia się, także z mądrym wykorzystaniem mediów. Droga do takiej szkoły nie jest łatwa, albowiem ile szans, tyle trudności i zagrożeń, jednak jak mawiał klasyk Adam Asnyk, „trzeba z żywymi naprzód iść, bo życie sięgać nowe”.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2016, 35, 1
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Promocja i intensyfikacja komunikacji interpersonalnej bezpośredniej rodzic – dziecko, nauczyciel – uczeń w świecie technokracji i osaczania kapitałem materialnym
Autorzy:
Miąso, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1993157.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
child
interpersonal communication
material capital
parent
technocracy
dziecko
kapitał materialny
komunikacja interpersonalna
rodzic
technokracja
Opis:
Reizacja człowieka (łac. res – rzecz), szczególnie dziecka, czyli osaczanie na ogromną skalę światem materialnym, w tym szczególnie gadżetami medialnymi, to aktualnie jeden z największych problemów psychologicznych i pedagogicznych i zarazem jedno z największych wyzwań. Świat rzeczy to także piękny świat, dziś także świat multimediów, które bardzo pomagają w codziennym życiu, szczególnie w kontekście pandemii, ale równocześnie wszystko to wymaga wielkiej mądrości, aby nie zniszczyć świata bezcennych relacji międzyludzkich, interpersonalnych – międzyosobowych, bezpośrednich, face to face, bliskości, które są szczególnie ważne i bezcenne dla prawidłowego rozwoju dziecka i każdego człowieka, zawsze i wszędzie.Celem niniejszych badań jest zwrócenie uwagi na powyższy problem i szczególna mobilizacja do promowania i wzmacniania super ważnych i bezwzględnie koniecznych relacji interpersonalnych bezpośrednich, których zauważa się poważny deficyt. W tej kwestii wydaje się, że iż badania są ciągle konieczne. Wielu nauczycieli z moich osobistych rozmów i wywiadów potwierdza potężny deficyt wiedzy o komunikacji interpersonalnej wśród rodziców a także trudność z jej asymilacją w życiu codziennym, z powodu między innymi tempa życia i przeniesienia komunikacji w komunikację zapośredniczoną medialnie. Promowanie i permanentny trening komunikacji interpersonalnej od najmłodszych lat przez rodziców i nauczycieli z dziećmi i uczniami, a także między sobą to nadzieja na uratowanie esencji człowieczeństwa i społeczeństwa.
The realization of a human (Latin res - a thing), especially of a child, that is encircling the material world on a large scale, especially media gadgets, is currently one of the greatest psychological and pedagogical problems and one of the greatest challenges.The world of things is also a beautiful world, today also the world of multimedia, which help a lot in everyday life, especially in the context of a pandemic, but at the same time, all this requires great wisdom not to destroy the world of priceless interpersonal relationships - interpersonal, direct, face to face, closeness that are especially important and invaluable for the proper development of a child and every human being, always and everywhere.The aim of this research is to draw attention to the above problem and to mobilize in particular to promote and strengthen super-important and absolutely necessary direct interpersonal relations, in which there is a serious deficit. In this regard, it seems that research is still necessary. Many teachers from my personal conversations and interviews confirm a huge deficit of knowledge about interpersonal communication among parents as well as the difficulty of assimilating it in everyday life, due to, among other things, the pace of life and the transfer of communication into media-mediated communication. The promotion and permanent training of interpersonal communication from an early age by parents and teachers with children and students, as well as with each other, is a hope for saving the essence of humanity and society.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2021, 40, 1; 41-53
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies