Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "realizm." wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Heidegger kina w optyce heideggerowskiej
Heidegger of the Cinema in the Heideggerian Optics
Autorzy:
Zalewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222564.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Martin Heidegger
Werner Herzog
realizm
Joanna Sarbiewska
realism
Opis:
W książce Ontologia i estetyka filmowych obrazów Wernera Herzoga (2014) autorka, Joanna Sarbiewska, posługuje się trzema strategiami badawczymi. Po pierwsze, bada twórczość niemieckiego reżysera, wykorzystując klucz romantyczno-ekspresjonistyczny, a choć używają go także liczni inni badacze Herzoga, analizy Sarbiewskiej przeprowadzone w tej optyce zawierają wiele pomysłów oryginalnych. Po drugie, dokonania artysty postrzega ona w duchu tzw. realizmu głębokiego czy realizmu istoty, podążając tu niejako tropem Herzogowskiej tzw. Deklaracji z Minnesoty. Wreszcie, po trzecie, Sarbiewska umieszcza filmy Herzoga w polu odniesień do nurtów filozofii współczesnej i te partie jej książki należą do najbardziej innowacyjnych. W poszukiwaniach adekwatnego narzędzia badań nad Herzogiem szczególne znaczenie ma dla Sarbiewskiej myśl Martina Heideggera, z którą dokonania Herzoga bywają niekiedy zestawiane.
In her book Ontologia i estetyka filmowych obrazów Wernera Herzoga [Ontology and Aesthetics of Werner Herzog’s Film Images] (2014) Joanna Sarbiewska makes use of the three research strategies. Firstly, she explores the works of this German director using a romantic-expressionist key, and de- spite its being also used by many other researchers of Herzog’s output, Sarbiewska’s analyses conducted from this perspective contain many original ideas. Secondly, she perceives the artist’s achievements in the spirit of the deep realism or the essential realism, following somehow in the footsteps of Herzog’s so-called Minnesota Declaration. Thirdly, Sarbiewska places Herzog’s films in a set of references to the trends of contemporary philosophy, and those parts of her book belong to the most innovative ones. In search of an appropriate tool to conduct research of Herzog’s output, Martin Heidegger’s thought, with which Herzog’s achievements are sometimes compared, is of special importance to Sarbiewska.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 363-366
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie kino lat 30. jako ślad rzeczywistości. Emancypacja kobiet
Polish Films of the 1930s as a Footprint of Reality: The Emancipation of Women
Autorzy:
Uryniak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342066.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
okres międzywojenny
realizm
emancypacja
interwar period
realism
emancipation
Opis:
W latach 30. XX w., po wstrząsie, jaki wywołał wielki kryzys, realizm ponownie stał się popularną tendencją w polskiej kulturze. Twórczość zespołu literackiego „Przedmieście”, seria reportaży publikowanych na łamach „Wiadomości Literackich” czy powieści środowiskowe zwracały uwagę opinii publicznej na te rejony życia, które do tej pory były spychane na margines. Wychodząc naprzeciw upodobaniom widzów, filmowcy adaptowali tematy z codziennej rzeczywistości, łącząc je z konwencją melodramatu. Jednym z najszerzej dyskutowanych tematów w tym okresie była emancypacja kobiet. Zmiany dokonujące się w tej sferze życia były częstymi elementami polskich filmów lat 30. Analiza związków fabuł z rzeczywistością i tematami obecnymi w debacie publicznej pozwala na przyjrzenie się takim aspektom funkcjonowania ówczesnego społeczeństwa, jak prawodawstwo, stosunki społeczne, sytuacja ekonomiczna i obyczajowość.
In the 1930s, following the upheaval caused by the great depression, realism became a popular trend in Polish culture. The work of the literary group “Przedmieście” [“The Suburb”], a series of reports published in “Wiadomości Literackie” [“Literary News”] or literary novels drew public attention to these areas of life, which until now have been pushed out to the margins. To please the viewers filmmakers adapted themes from everyday life, combining them with the convention of melodrama. One of the most widely discussed topics in this period was the emancipation of women. The changes in this sphere of life frequently featured in Polish films of the 1930s. The analysis of the links between the storylines and reality, and the topics of public debate, permits one to consider such aspects of society of the time as legislation, social relations, the economic situation and customs.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 92; 43-60
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kino zorientowane ku przedmiotom
The Object-oriented Cinema
Autorzy:
Marzec, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340655.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
ontologia zorientowana na przedmiot
realizm spekulatywny
powab
dziwny realizm
kino współczesne
object-oriented ontology
speculative realism
allure
weird realism
contemporary cinema
Opis:
Autor przygląda się świeżemu zjawisku, jakim jest zwrot ku rzeczom w kinie współczesnym. Interpretując filmy Quentina Dupieux oraz Petera Stricklanda, skupia się przede wszystkim na kluczowej w dotarciu do rzeczy samych w sobie kategorii powabu (allure) oraz odróżnia ją od zmysłowego uwodzenia, z którym najczęściej jest mylona. Następnie, odwołując się do teorii witalistycznego materializmu Jane Bennett oraz jej pojęcia siły rzeczy (thing-power), zastanawia się, na czym polega sprawczość przedmiotów i dlaczego tak trudno nam ją sobie wyobrazić. Obecny u Bennett pasywno-aktywny charakter sprawczości rzeczy prezentuje na przykładzie najnowszego filmu Jamesa Benninga Maggie’s Farm (2019). Autor udowadnia, że estetyka oraz retoryka w kinie zorientowanym ku przedmiotom nie są powierzchownymi ozdobnikami, nie pełnią roli ornamentu, lecz pozwalają poszczególnym twórcom filmowym w inny sposób spojrzeć na przedmioty.
The author investigates the recent phenomenon of object-oriented cinema. Interpreting the films of Quentin Dupieux and Peter Strickland, he focuses primarily on the key category of speculative realism that is allure, and distinguishes it from sensual seduction, which is most often confused with. Then, referring to the Jane Bennett theory of vitalist materialism and her concept of thing-power, he asks about the agency of objects and why it is so difficult for us to imagine it. He presents the passive-active nature of agency of Bennett on the example of the latest film by James Benning, Maggie’s Farm (2019). The author proves that aesthetics and rhetoric in object-oriented cinema are not superficial ornaments, but on the contrary allow individual filmmakers to look at objects in a different way.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 110; 80-99
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwznioślające kino peryferii
The Ennobling Cinema of the Peripheries
Autorzy:
Fiuk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340428.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
slow cinema
czas
afekt
nuda
realizm
time
affect
boredom
realism
Opis:
Artykuł jest recenzją pracy Marty Stańczyk pt. Czas w kinie. Doświadczenie temporalne w „slow cinema” (2019). Jego autorka przedstawia strukturę książki i omawia dość szczegółowo jej zawartość, doceniając potencjał kreatywny Stańczyk, zarazem jednak polemizując z nią i odnosząc się krytycznie do niektórych jej założeń. Tekst otwiera odwołanie do słów Theodora W. Adorna określającego film jako drastyczne medium przemysłu kulturalnego. Autorka przyjmuje, że jednym z głównych celów publikacji jest zaprzeczenie tej tezie i wskazanie unikatowości slow cinema na tle (nie tylko) współczesnej produkcji filmowej. Dzieła reprezentujące tę konwencję są bowiem w istocie nie tyle historiami do oglądania, ile stanami do przeżycia – stanami, w których pojawiają się określone reakcje afektywne, takie jak choćby „uwznioślająca” nuda, spowodowana przede wszystkim działaniem czasu. Sam czas w ujęciu Stańczyk okazuje się jednym z najważniejszych parametrów przeżycia kinowego w przypadku slow filmów, a tym samym fundamentem towarzyszącej im koncepcji artystycznej.
The article is a review of the book Czas w kinie. Doświadczenie temporalne w “slow cinema” [Time in Cinema: Temporal Experience in “Slow Cinema”] (2019) by Marta Stańczyk. The reviewer presents the structure of the book and discusses its content in detail. She appreciates Stańczyk’s creative potential, but also argues with some of her assumptions. The review begins with the words by Theodor W. Adorno, who once defined film as a radical medium of the culture industry. The reviewer claims that one of the main purposes of Stańczyk’s book is to contradict this view and to point out the uniqueness of slow cinema against (not only) the contemporary film production, since films representing slow cinema are in fact not so much stories to watch but states to experience. Typical for those states are some affective reactions (for example an “ennobling” boredom) induced by time. Time itself is, in Stańczyk’s view, one of the most important parameters of the cinematic experience in the case of slow cinema, and hence its fundamental artistic concept.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 112; 241-248
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dom jako „materia w procesie” w projektach artystycznych i filmowych
Home as a „Matter in Process” in Films and Artistic Projects
Autorzy:
Radkiewicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340651.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
posthumanizm
materia
podmiot
ekologia
realizm sprawczy
post-human
matter
subjectivity
ecology
agential realism
Opis:
Przedstawiona w artykule analiza motywu domu z perspektywy posthumanistycznej pozwala pokazać uwikłanie bohaterów w liczne intra-akcje, które można interpretować w kategoriach realizmu sprawczego zdefiniowanego przez Karen Barad oraz podmiotowości relacyjnej i mikropolityki opisanych przez Rosi Braidotti, odwołującej się w swoich przemyśleniach do Félixa Guattariego i jego idei trzech ekologii: społeczeństwa, środowiska i psyche. Wybór przykładowych projektów artystycznych oraz filmów polskich (Pora umierać, Dzikie róże, Cicha noc) i zagranicznych (Fukushima, moja miłość, Pod wiatr) pozwala pokazać różne poetyki filmowania domu oraz sposoby budowania narracji ukazujących związki bohaterów z materialnością, przyrodą, środowiskiem społecznym i naturalnym.
The text presents an analysis of selected films, both Polish (Pora umierać, Dzikie róże, Cicha noc) and foreign (Grüße aus Fukushima, Con el viento) and artistic projects which address the issue of home in terms of matter/meaning and intra-activities between human and non-human subjects. The methodology of the analysis is based on post-human theories of Karen Barad and her idea of agential realism, and Rosi Braidotti and her concept of a reconfiguration of the post-human subject and of ethical micro policy. There are also some references to Félix Guattari and the idea of multiple ecologies: social, environmental, and mental.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 110; 62-78
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukryty powab kina z czasów słusznie minionych
The Hidden Lure of Cinema From the Times Rightly Bygone
Autorzy:
Rutkowska, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340622.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino polskie
lata 70.
realizm socjalistyczny
sockonsumpcjonizm
Polish cinema
seventies
socialist realism
soc-consumptionism
Opis:
Recenzja książki Justyny Jaworskiej pt. „Piękne widoki, panowie, stąd macie”. O kinie polskiego sockonsumpcjonizmu (2019), która otrzymała przyznawaną przez miesięcznik „Kino” prestiżową nagrodę im. Bolesława Michałka za lata 2018-2019. Jaworska analizuje filmy zrealizowane na początku lat 70., w epoce Edwarda Gierka, która uchodziła za czas względnego dobrobytu, co obudziło w społeczeństwie polskim dążenie do poprawy sytuacji materialnej. Autorka szuka odzwierciedlenia tych tendencji w filmach uchodzących wówczas za nieudane („słabe” w rozumieniu Vattimo) i sytuujących się poza kanonem dzieł, które zaznaczyły się w świadomości społecznej. Jej analizy dokonywane przez pryzmat obecnych diagnoz kulturowych – jak wskazuje recenzentka – są znakomicie napisane, błyskotliwe i przenikliwe, choć czasami kontrowersyjne. Kluczowym motywem tych filmów jest porażka egzystencjalna będąca udziałem większości bohaterów.
A review of Justyna Jaworska’s book “Piękne widoki, panowie, stąd macie”. O kinie polskiego sockonsumpcjonizmu [“Beautiful Views, Gentlemen, You Have From Here”: About the Cinema of Polish Soc-consumptionism] (2019), which was awarded the Bolesław Michałek Award by the monthly Kino for the period 2018-2019. Jaworska analyzes films made in the early 1970s, in the era of Edward Gierek, which was regarded as a time of relative prosperity that awakened in Polish society the aspirations to improve the material situation. Jaworska looks for a reflection of these trends in films that were considered unsuccessful (and “weak” in Vattimo’s meaning of the word) at the time and found themselves outside the canon of works that were marked in the social consciousness. Her analyses made through the prism of current cultural diagnoses – as the reviewer points out – are brilliant, excellently written and penetrating, although sometimes controversial. The key theme of these films is the existential failure that most of the protagonists have experienced.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 111; 267-273
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektura, urbanistyka i wspólnota – „Byker” Sirkki-Liisy Konttinen
Architecture, Urban Planning and Community – „Byker” by Sirkka-Liisa Konttinen
Autorzy:
Kosińska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341123.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Sirkka-Liisa Konttinen
kolektyw Amber
kino brytyjskie
realizm społeczny
architektura
urbanistyka
wspólnota
Amber collective
British cinema
social realism
architecture
urban planning
community
Opis:
Tekst skupia się na projekcie Byker (1983) Sirkki-Liisy Konttinen – członkini kolektywu Amber z Newcastle dokumentującego życie społeczne środowisk robotniczych w północnej Anglii – który z jednej strony stanowił zapis transformacji osiedla Byker (władze miasta zdecydowały o jego wyburzeniu, a rzędy szeregowców, uznanych za slumsy, miała zastąpić nowoczesna zabudowa autorstwa Ralpha Erskine’a), z drugiej wpisywał się w żywą dyskusję na temat architektury i urbanistyki powojennej Brytanii. Kosińska stara się dowieść, że film Byker, choć nostalgiczny w tonie, jest przede wszystkim – z racji hybrydycznej formy, ale i złożonych chwytów retorycznych – próbą symbolicznego odwrócenia procesu niszczenia i (re)konstrukcji wspólnoty, przywrócenia jej kontroli nad przestrzenią. Autorka wykorzystuje tezy Annabell Honess Roe i teorie przestrzeni jako konstruktu społecznego Henri’ego Lefebvre’a, a wpisując film w kontekst urbanistyczny, sięga też do raportu Petera Malpassa rozbijającego mit sukcesu, jaki towarzyszył przebudowie Byker.
The article focuses on the project Byker (1983) by Sirkka-Liisa Konttinen, a member of the Amber Collective from Newcastle, documenting social life of the working-class communities in Northern England. On the one hand, the film is a record of the transformation of Byker (the city’s authorities decided to demolish the terraced houses, declaring them as slums, and to replace them with a modern development – blocks of flats designed by Ralph Erskine). On the other, it may be treated as a voice in the lively discussion concerning postwar British architecture and urban planning. Kosińska argues that Byker, although quite nostalgic in tone, is above all – because of its hybrid form and also its complex rhetorical devices – trying to symbolically reverse the process of annihilation, to (re)construct the community, and to give the control over the living space back to this community. Kosińska refers to the arguments of Annabell Honess Roe and to the theory of the space as a social product formulated by Henri Lefebvre. She also places the film in the context of urban planning, using the account written by Peter Malpass that destroys the myth of success that accompanied the redevelopment of Byker.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 109; 86-105
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies