Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ideology" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Ideologie (i) przyjemności
Ideologies of/and Pleasure
Autorzy:
Kempna-Pieniążek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341057.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Andrzej Gwóźdź
kino niemieckie
ideologia
przyjemność
German cinema
ideology
pleasure
Opis:
Najnowszy tom wrocławskiej serii Niemcy – Media – Kultura wpisuje się w formowany od niedawna nowy, wielowymiarowy obraz dziejów kina niemieckiego, nie stanowi jednak typowego wykładu historycznofilmowego. Autorka recenzji zwraca uwagę na liczne zalety książki Andrzeja Gwoździa Zaklinanie rzeczywistości. Filmy niemieckie i ich historie 1933-1949 (2018), przede wszystkim na to, że łączy ona w sobie walory interesującej lektury ze skrupulatnym rekonstruowaniem pejzażu audiowizualnego Niemiec lat 1933-1949. Najważniejszy kontekst tego pejzażu stanowią rozmaite ideologie, dlatego też jednym z dominujących wątków monografii jest motyw kina jako narzędzia walki, podporządkowanego różnym instytucjom. Drugim spoiwem filmów analizowanych w książce jest natomiast zasada przyjemnościowa, realizowana zarówno przez kino Trzeciej Rzeszy, jak i przez kinematografie powojennych stref okupacyjnych. Na uwagę zasługuje również trzecia część tomu, oferująca zbiór precyzyjnie zredagowanych pism z omawianej epoki.
The latest volume of the Wrocław series Germany - Media - Culture fits in with the new, multifaceted picture of the history of German cinema that has been formed recently, but it is not a typical presentation of film history. The author of the review draws attention to the numerous merits of the book by Andrzej Gwóźdź Zaklinanie rzeczywistości. Filmy niemieckie i ich historie 1933-1949 [Enchantment of Reality. German Films and their Histories 1933-1949] (2018). Above all, it combines the qualities of an interesting reading with the meticulous reconstruction of the audiovisual landscape of Germany of the years 1933-1949. The most important context of this landscape are various ideologies, which is why one of the dominant themes of the monograph is the theme of cinema as a weapon of war, subordinated to various institutions. The second common theme in the films analysed in the book is the pleasure principle, implemented both by the cinema of the Third Reich and by cinematographies of the post-war occupation zones. The third part of the volume, offering a collection of precisely edited writings from the discussed era, is also noteworthy.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 104; 247-252
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie obchodów jubileuszu trzydziestolecia kinematografii Polski Ludowej (1975)
The Meaning of 30th Jubilee Celebration of the Polish People’s Republic Cinematography (1975)
Autorzy:
Szczutkowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341162.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
PRL
Edward Gierek
ideologia
propaganda
Polish People’s Republic
ideology
Opis:
Obchody 30-lecia kinematografii PRL, odpowiadające partyjno-rządowym rytuałom Polski Ludowej, miały wieloraki sens. Poza samą ideą upamiętnienia aktu upaństwowienia kinematografii polskiej dekretem Rady Ministrów O utworzeniu przedsiębiorstwa państwowego Film Polski z 13 listopada 1945 r. oczywiste było ich znaczenie polityczne. Dla władz PRL jubileusz stanowił jedną z okazji, aby podkreślić wkład PZPR w osiągnięcia polskiej kultury i nakłonić do współpracy jak największą liczbę twórców. W związku z tym kluczowe miejsce w programie obchodów zajmowały spotkania władz z filmowcami. W dniu 4 listopada 1975 r. I Sekretarz KC PZPR Edward Gierek wysokimi odznaczeniami państwowymi uhonorował 60 twórców. Uroczystości rocznicowe służyły wspólnocie socjalistycznej za bodźce rozwijające filmowe związki. Z tej okazji do Polski przybył przewodniczący Państwowego Komitetu Kinematografii Rady Ministrów ZSRR Filip Jermasz, dyrektor generalny kinematografii czechosłowackiej Jiří Purš oraz wiceminister kultury NRD Hans Starke. Obchodom towarzyszyła kampania propagandowa w mediach.
Celebrations of the 30th anniversary of the cinematography of the Polish People’s Republic, that were part of the party-state rituals of the Socialist Poland, had multiple meanings. In addition to the very idea of commemorating the act of nationalizing Polish cinematography by a decree of the Council of Ministers, On the establishment of the state-owned Polish Film [Film Polski] enterprise from November 13, 1945 it had obvious political dimension. For the authorities of the Polish People’s Republic, the jubilee was one of the occasions to emphasize the PZPR’s contribution to the achievements of Polish culture and to induce as many artists as possible to cooperate. Therefore, a key place in the celebration were the meetings authorities held with the filmmakers. On November 4, 1975, the First Secretary of the Central Committee of the PZPR Edward Gierek honoured 60 artists with high state decorations. Anniversary celebrations served the socialist community as stimuli developing film relationships. On this occasion, the chairman of the State Committee of Cinematography of the Council of Ministers of the USSR Filip Jermasz, general director of Czechoslovak cinematography Jiri Purs and the deputy minister of culture of the GDR Hans Starke visited Poland. The celebrations were accompanied by a propaganda campaign in the media.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 100; 44-54
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura zdeformowanych sensów
The Culture of Deformed Meanings
Autorzy:
Helman, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222574.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Małgorzata Flig
mit
ideologia
kultura sowiecka
myth
ideology
Soviet culture
Opis:
W recenzji książki Małgorzaty Flig Mitotwórcza funkcja kina i literatury w kulturze stalinowskiej lat 30. XX (2014) autorka położyła nacisk na sposób, w jaki został przedstawiony związek mitu i ideologii. To zagadnienie sporne i kontrowersyjne w literaturze przedmiotu. Flig ukazała je w sposób nader przekonywający, wychodząc z założenia, że kultura sowiecka nie została zdominowana przez jedną ideologię. Konsekwentnie analizowała zatem jej relacje z mitem już znajdującym się w obiegu i rozpoznawanym jako common sense. Recenzentka podkreśliła też interesujące powiązanie wzorca hagiograficznego z modelem dyskursu socrealistycznego oraz analizę prób kształtowania rzeczywistości przez narzucanie języka władzy.
Helman in her review of Małgorzata Flig’s book entitled Mitotwórcza funkcja kina i literatury w kulturze stalinowskiej lat 30. XX wieku [Myth-Making Function of Cinema and Literature in the Culture of the Stalinist Era of the 1930s] (2014) focuses on the way in which the relationship between myth and ideology is presented. This is a contentious and controversial issue in the literature on the subject. Flig presents it in a very convincing manner, starting from the premise that Soviet culture was not dominated by a single ideology. Consequently she analysed its relationship with the myth already present in the shared consciousness of the society and recognised as common sense. The reviewer also points out the interesting connection between the hagiographic pattern and the model of the socialist realistic discourse, as well as the analysis of the way reality was shaped by imposing the language of power.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 357-362
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formy wernakularności. Folklor muzyczny w polskiej komedii filmowej (1953-1980)
Forms of the Vernacular: Traditional Folk Music in Polish Film Comedies (1953-1980)
Autorzy:
Siwoń, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342085.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
muzyka ludowa
kino polskie
komedia
ideologia
folk music
Polish cinema
comedy
ideology
Opis:
Wernakularność – rozumiana jako rodzimość, potoczność – to pojęcie, które pozwala ujrzeć polską komedię filmową jako zjawisko lokalne, na wielu poziomach związane z aktualnymi przemianami kultury. Rolą komedii od zawsze było komentowanie bieżących zdarzeń z życia politycznego oraz społecznego, jednak w okresie Polski Ludowej związek ten stał się wyraźnie ambiwalentny. W sytuacji państwowego mecenatu gatunek komedii nie tylko był nośnikiem funkcji ludycznych, lecz także został uwikłany w bieżący dyskurs ideologiczny. Problem ten dotyczy szczególnie obecności muzyki ludowej i folkowego idiomu na ścieżkach dźwiękowych. Od Przygody na Mariensztacie (1953) aż po Misia (1980) występy zespołów takich jak „Mazowsze” były kojarzone z oficjalnymi uroczystościami. Jednocześnie można interpretować powracanie muzyki ludowej w filmach z tego okresu jako wyraz tęsknoty za autentycznością, być może bezpowrotnie utraconą w wyniku umasowienia, modernizacji  i przeobrażeń kultury narodowej.
The vernacular, understood as something native and colloquial, is a concept which permits to see Polish comedies as a local phenomenon, on many levels associated with current cultural changes. The role of a comedy has always been to comment on current political and social affairs, however during the socialist era this role became distinctly ambivalent. In the context of a state patronage the comedy not only had the ludic function but was also involved in the current ideological discourse. This problem in particular applies to the presence of folk music and the folk idiom on film soundtracks. Starting with the Adventure in Marienstadt (1953) up to the Teddy Bear (1980) performances of folk groups such as “Mazowsze” was associated with official ceremonies. At the same time, one can interpret the appearance of folk music in films from this period as an expression of longing for authenticity, perhaps irretrievably lost as a result of massification, modernisation and transformation of national culture.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 91; 80-92
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psychologiczny balecik w konkretnym układzie sił. O polskiej recepcji „Wozu do Wiednia” Karela Kachyni
Psychological Ballet in a Specific Configuration of Power: On the Polish Reception of the “Carriage to Vienna” by Karel Kachyňa
Autorzy:
Szymański, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341703.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Karel Kachyňa
Jan Prochazka
kino czechosłowackie
socjalizm
ideologia
propaganda
Czechoslovak cinema
socialism
ideology
Opis:
Wóz do Wiednia (Kočár do Vídně) – arcydzieło kina czechosłowackiego z 1966 r., wyreżyserowane przez Karela Kachynię na podstawie scenariusza Jana Procházki – wzbudził w Polsce w latach 1966-1967 wyjątkowo skrajne opinie. Zastrzeżenia wobec rozgrywającego się w ostatnich dniach II wojny światowej filmu ogniskowały się wokół trzech wątków: zgorszenia związkiem miłosnym Czeszki i żołnierza wrogiej armii, sprzeciwu wobec nieheroicznego sposobu ukazania partyzantów oraz oburzenia na pozytywną postać „sympatycznego Niemca”. Krytycy Wozu do Wiednia formułowali swoje zarzuty niespotykanie ostrym i napastliwym językiem, wykorzystując bogaty repertuar środków stylistycznych i retorycznych nowomowy komunistycznej. Zdaniem Szymańskiego retoryka moralnego oburzenia i intelektualnej niezgody na przesłanie filmu była podszyta w recenzjach dyskursem ideologicznym, zgodnym z ówczesną polityką Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, a wykorzystującym przede wszystkim tzw. straszak niemiecki, resentyment czeski oraz zarzuty rewizjonizmu wobec Czechosłowacji szukającej „socjalizmu z ludzką twarzą”. Wszystkie te elementy dyskursu zostały w 1968 r. wykorzystane w Polsce do legitymizacji ostatecznej rozprawy z Praską Wiosną i użycia do tego wojsk Układu Warszawskiego. W związku z tym Szymański widzi w recepcji Wozu do Wiednia z jednej strony wyprzedzające bieg wypadków testowanie – w skali mikro i na drugorzędnym froncie krytyki artystycznej – środków późniejszej antyczechosłowackiej akcji propagandowej, z drugiej zaś – symptom, wcześniejszego niż dotąd sądzono, przejścia codziennej PRL-owskiej indoktrynacji ideologicznej w stadium metodycznej i umyślnej kampanii propagandowej skierowanej przeciwko Czechosłowacji.
Carriage to Vienna (Kočár do Vídně) - a masterpiece of the Czechoslovak cinema from 1966, directed by Karel Kachyňa and based on the script by Jan Prochazka - aroused extremely divergent opinions in Poland in the years 1966-1967. Objections to the film taking place in the last days of the Second World War focused on three themes: scandal in response to the romantic relationship between a Czech girl and a soldier of a hostile army, opposition to the non-heroic way of showing guerrillas and outrage at the positive figure of a “nice German”. The critics of the Carriage to Vienna formulated their accusations with an unusually sharp and aggressive language, using the extensive repertoire of stylistic and rhetorical means of the communist language. According to Szymański, the rhetoric of moral indignation and intellectual disagreement with the message of the film present in the reviews was underlined with an ideological discourse, consistent with the policy of the Polish United Workers’ Party, which used primarily the so called German deterrent, Czech resentment and accusations of revisionism towards Czechoslovakia seeking “socialism with a human face”. All these elements of the discourse had been used in Poland, in 1968, in order to legitimize the final showdown with the Prague Spring and the use of Warsaw Pact troops. Therefore Szymański sees in the reception of the Carriage to Vienna, on the one hand, the testing (prior to the course of events) - on the micro scale and on the secondary front of artistic criticism - of the means of the later anti-Czech propaganda action, and on the other - a symptom, earlier than previously thought, of the daily ideological indoctrination of the Polish People’s Republic at the stage of methodical and intentional propaganda campaign directed against Czechoslovakia.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 275-299
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amerykański film animowany w wojennej potrzebie
American Animated Films in Service of the War Effort
Autorzy:
Mróz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342051.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
animacja
ideologia
propaganda
II wojna światowa
tożsamość narodowa
animation
ideology
World War 2
national identity
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie roli, jaką po ataku na bazę Pearl Harbor odegrał amerykański film animowany. Autor nakreśla, w jaki sposób sztuka, która była tworzona według formuły popularnego kina rozrywkowego, przekształciła się w machinę do budowania patriotycznego ducha, przekazywania informacji dla społeczeństwa czy instrukcji dla wojska. W trakcie analizy wyróżnione zostały te elementy filmu rysunkowego, które tworzą propagandowy przekaz. Autor podkreśla dużą rolę animowanej postaci, symboliki narodowej, a także sposobu ukazywania wroga. Wskazuje również, w jaki sposób wraz ze zmianą sytuacji na froncie przekształcano przekaz propagandowy. Oddana została także atmosfera pracy w amerykańskim przemyśle animowanym oraz udział pozafilmowych środków propagandy. Opisowi i analizie tych zmian towarzyszy próba określenia narodotwórczej i ideologicznej roli filmu animowanego w początkowym okresie udziału Stanów Zjednoczonych w II wojnie światowej.
The aim of the article is to show the role played by American animated film after the attack on Pearl Harbour. The author describes how an art form, which was created according to the formulae of popular entertainment cinema, was transformed into a method aimed at producing patriotic spirit, transmission of information for society at large and instructions for the army. In the course of the analysis the elements of animated films that are part of the propaganda message are given special attention. The author emphasises the role of animated characters, national symbolism, and the way the enemy is portrayed. He also points to the way in which, depending on the situation on the frontline, the message is adapted. The author also reconstructs the working atmosphere in the American animation industry and the elements of propaganda not based on film. Description and analysis of these changes are accompanied by an attempt to determine nation-making and ideological role of animated film in the early period of USA participation in World War 2.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 53-66
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amerykańskie przedmieścia w cieniu wielkiego miasta
American Suburbs in the Long Shadow of the Big City
Autorzy:
Włodek, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341126.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino amerykańskie
przedmieścia
urbanistyka
terytorium symboliczne
ideologia
kapitalizm
American cinema
suburbs
urban planning
symbolic territory
ideology
capitalism
Opis:
Przedmieścia to Rosja, tylko że z pieniędzmi – ten żart przytoczony przez Williama H. Whyte’a w słynnej książce The Organization Man wskazuje na co najmniej ambiwalentny status dzielnic podmiejskich, obecny także w reprezentacjach kulturowych. Z jednej strony suburbia pozostają faktem urbanistycznym, z drugiej – niemal od razu stały się przestrzenią w równym stopniu namacalną, jak i symboliczną oraz mityczną, mikrokosmosem całego społeczeństwa oraz zideologizowaną metonimią znacznie szerszych pojęć kluczowych dla powojennej Ameryki, takich jak naród, kapitalizm, bezpieczeństwo, pax Americana. W swym tekście autorka koncentruje się na mechanizmach oraz przyczynach wytwarzania przez kino przedmieść jako terytorium symbolicznego, stawiając pytanie o to, skąd w amerykańskim imaginarium wzięły się suburbia i poszukując jej w kolejnych epokach reprezentacji, od okresu powojennego po współczesność, w wymiarze synchronicznym i diachronicznym.
Suburbs are “a Russia, only with money” – the joke quoted by William H. Whyte in The Organization Man points to the ambivalent status of suburban districts, noticeable also in their cultural representations. On the one hand, suburbia are simply a way of spatial planning, on the other – this particular space has always been as tangible as symbolic and mythical. They serve as a microcosm and metonymy of ideas crucial for post-war America, such as nation, capitalism, security, pax Americana. The article focuses on the mechanisms and reasons (considered both synchronically and diachronically) for the very existence of the movie-made American suburbia seen as symbolic territories.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 109; 121-136
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies