Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the 60s" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Rozwój sztuki operatorskiej w latach 60. i w pierwszej połowie lat 70. Europa, USA, Polska
    The Development of the Art of Cinematography in the 1960s and in the First Half of the 1970s. Europe, USA, Poland
    Autorzy:
    Maron, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340626.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    sztuka operatorska
    technologia filmowa
    art of cinematography
    technology of film
    Opis:
    W artykule podjęty został problem wzajemnej zależności rozwoju technologii filmowej i przemian estetycznych w filmie artystycznym w okresie tzw. kina modernistycznego, w latach 60. i w pierwszej połowie lat 70. XX w. W pierwszej części artykułu przedstawiona została rola operatorów francuskich (m.in. Raoul Coutard), angielskich (m.in. Walter Lassally), włoskich (m.in. Carlo di Palma, Vittorio Storaro) i amerykańskich (m.in. Haskel Wexler, Adam Holender) w powstawaniu nowatorskich efektów ekranowych. Druga cześć artykułu dotyczy rozwoju technologii i sztuki operatorskiej w Polsce. Przypomniane zostały m.in. przełomowe dokonania Jerzego Wójcika w zakresie filmu czarno-białego oraz przemiany zachodzące w filmie polskim na przełomie lat 60. i 70., związane z wykorzystaniem przez polskich autorów zdjęć filmowych, zwłaszcza Zygmunta Samosiuka i Witolda Sobocińskiego, artystycznych możliwości taśmy barwnej Kodaka. Połowa lat 70., mimo trudnej sytuacji ekonomicznej polskiej kinematografii, jawi się jako okres nowych tendencji i możliwości filmu polskiego związanych z wysoką świadomością artystyczną polskich operatorów, przyswajaniem przez nich zmian technologicznych, a także z nowymi, neoawangardowymi trendami pojawiającymi się w tym okresie w sztuce polskiej (Warsztat Formy Filmowej).
    The article addresses the problem of the mutual dependence of the development of film technology and aesthetic changes in the artistic film during the so-called modernist cinema, in the 1960s and in the first half of the 1970s. In the first part of the article the role of French (including Raoul Coutard), English (including Walter Lassally), Italian (including Carlo di Palma, Vittorio Storaro) and American cinematographers (including Haskel Wexler, Adam Holender) in the creation of innovative screen effects is presented. The second part of the article deals with the development of technology and the art of cinematography in Poland. We are reminded of, among others, Jerzy Wójcik’s ground breaking achievements in the field of black and white film and the changes taking place in the Polish film at the turn of the 1960s and 1970s, related to the use of artistic possibilities of Kodak colour tape by Polish cinematographers, especially Zygmunt Samosiuk and Witold Sobociński. Mid-1970s, despite the difficult economic situation of Polish cinema, appears as a period of new tendencies and possibilities of Polish film connected with high artistic consciousness of Polish cinematographers, absorption of technological changes, as well as new, neo-avant-garde trends appearing in this period in Polish art (Film Form Workshop).
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 261-273
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Filmy reżyserek generacji lat 60. i 70. wobec kina Krzysztofa Kieślowskiego
    Films of Women Film Directors of the 1960s and 1970s Generation in Relation to the Work of Krzysztof Kieślowski
    Autorzy:
    Podsiadło, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341062.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Krzysztof Kieślowski
    Małgorzata Szumowska
    Iwona Siekierzyńska
    Ewa Stankiewicz
    Opis:
    Artykuł traktuje o dialogu między kinem reżyserek filmowych należących do generacji twórców urodzonych w latach 60. i 70. a kinem Krzysztofa Kieślowskiego. Filmy Małgorzaty Szumowskiej, Iwony Siekierzyńskiej i Ewy Stankiewicz – dzięki nawiązaniom do dzieł twórcy, który był jednym z filarów Kina Moralnego Niepokoju, czyli ostatniej wyrazistej filmowej formacji pokoleniowej – odwołują się do rozpoznawalnego przez publiczność idiomu kina autorskiego. Odniesienia te potwierdzają status przywoływanych dzieł w funkcji autorytetu bądź co najmniej podkreślają wagę, jaką odegrały one w przeszłości. Na tym tle zastanawiający jest brak bezpośrednich nawiązań reżyserek filmowych do utworów ich kinowych poprzedniczek.
    The article deals with the dialogue between the cinema of women film directors be- longing to the generation of artists born in the 1960s and 1970s and the cinema of Krzysztof Kieślowski. The films by Małgorzata Szumowska, Iwona Siekierzyńska and Ewa Stankiewicz - thanks to references to the work of Kieślowski, which was one of the pillars of the Cinema of Moral Anxiety, that is the last easily recognizable film gene- ration formation - appeal to the idiom of the author’s cinema that is recognizable by the audience. These references confirm the status of the referenced works as a source of authority, or at least emphasize the importance they played in the past. Against this background, the lack of direct references of the film directors to the works of their cine- matic female predecessors is puzzling.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2018, 103; 91-104
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kino mocnego uderzenia. Polska muzyka rockowa w polskim filmie dokumentalnym lat 60. i 70.
    The Cinema of "Big Beat": Polish Rock Music in Polish Documentary Films of the 1960s and 1970s
    Autorzy:
    Pławuszewski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342078.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    kino polskie
    film dokumentalny
    polski rock
    Polish cinema
    documentary
    Polish rock music
    Opis:
    Polska muzyka rockowa to, rzecz jasna, przede wszystkim konkretni artyści i ich dźwiękowo-tekstowa twórczość (której początki datuje się na przełom lat 50. i 60.). Ta trwająca już ponad półwiecze historia ma jednak wartego wspomnienia sekundanta – jest nim kino dokumentalne. Artykuł prezentuje przejawy tego muzyczno-filmowego spotkania w latach 60. i 70., kiedy polski bigbit rozwijał się, przybierał coraz ambitniejsze formy, ale też przeżywał okresy kryzysu. Film dokumentalny pewne aspekty tych zjawisk zapisał na taśmie – zarówno w postaci reportaży Polskiej Kroniki Filmowej, jak i krótkometrażowych produkcji (wyróżniają się tu Mocne uderzenie. Opus II Andrzeja Trzosa i Krzysztofa Szmagiera oraz Sukces Marka Piwowskiego). Choć materiał badawczy nie jest obfity ilościowo, to przyjrzenie mu się z perspektywy analityczno-historycznej prowadzi do wielu ciekawych odkryć, będących też koniecznym punktem wyjścia dla namysłu nad kolejnymi dekadami styku polskiego rocka i dokumentu.
    Polish rock music of course means certain artists and their work in text and sound (dating back to the turn of the 1950s and 1960s). Polish Rock, now over half a century old, has a worthy companion in documentary film. The article presents the meeting points of Rock and film during the 1960s and 1970s, when Polish rock music was developing, taking on most ambitious forms, but when it also experienced moments of crisis. Some aspects of this were recorded in documentaries - both in the form of the Polish newsreel and short documentaries (especially Big Beat. Opus II by Andrzej Trzos and Krzysztof Szmagier and Success by Marek Piwowski). Although research material is not abundant in quantity, its analysis taking into account its historical context leads to many interesting discoveries, which are a necessary starting point for further reflection on successive decades of coexistence of Polish rock music and the documentary.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2015, 91; 105-120
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Brytyjczycy o Polakach, czyli jak pisano o polskim kinie w brytyjskim piśmie „Sight & Sound” w latach 50. i 60
    The British About the Poles, or Polish Cinema in British Reviews From „Sight & Sound” of the 1950s and 1960s
    Autorzy:
    Kosińska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342012.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Sight & Sound
    Bolesław Michałek
    kino polskie
    prasa zagraniczna
    Polish cinema
    foreign press
    Opis:
    Kino polskie zaczęło pojawiać się w brytyjskiej prasie filmowej („Sight & Sound”) mniej więcej od połowy lat 50. Pierwsze wzmianki o polskich filmach można znaleźć wcześniej (wspomina się na przykład o Ostatnim etapie Wandy Jakubowskiej), ale dopiero Kanał oraz Popiół i diament otwierają brytyjskich krytyków na polską kinematografię. Podczas pokazów dokumentów w ramach Free Cinema pojawiają się filmy z „czarnej serii”, a Lindsay Anderson kieruje osobiste słowa do redaktorów „Filmu”. W 1967 r. Anderson realizuje w Polsce film Raz, dwa, trzy ze studentami warszawskiej szkoły teatralnej. Jak przedstawiali polskie kino polscy publicyści (np. Bolesław Michałek) pisujący do brytyjskich pism? W jaki sposób brytyjscy krytycy postrzegali to kino i czy widzieli w nas sprzymierzeńców w swojej ideowej walce o film? Co o polskim kinie może nam powiedzieć przegląd brytyjskiej prasy filmowej? Artykuł jest próbą odpowiedzi na te pytania.
    Polish cinema began to appear in the British film press (“Sight & Sound”) roughly from the mid-1950s. The first mentions of Polish films can be found earlier (for example The Final Stage by Wanda Jakubowska), but it is the Canal and Ashes and Diamonds by Andrzej Wajda that open up British critics to Polish cinematography. During the showing of documentary films at the Free Cinema, films from the “black series” are presented, and Lindsay Anderson directs comments towards the editorial team of the “Film”. In 1967 Anderson makes The Singing Lesson in Poland together with students from the Warsaw National Drama School. How did the Polish journalists (e.g. Bolesław Michałek) writing for the British press present Polish cinema? How did the British critics perceive this cinema and did they see us as allies in the ideological battle for film? What can a review of British film journals tell us about Polish cinema? The article attempts to answer these questions.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2016, 95; 184-203
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie kino lat 30. jako ślad rzeczywistości. Emancypacja kobiet
    Polish Films of the 1930s as a Footprint of Reality: The Emancipation of Women
    Autorzy:
    Uryniak, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342066.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    okres międzywojenny
    realizm
    emancypacja
    interwar period
    realism
    emancipation
    Opis:
    W latach 30. XX w., po wstrząsie, jaki wywołał wielki kryzys, realizm ponownie stał się popularną tendencją w polskiej kulturze. Twórczość zespołu literackiego „Przedmieście”, seria reportaży publikowanych na łamach „Wiadomości Literackich” czy powieści środowiskowe zwracały uwagę opinii publicznej na te rejony życia, które do tej pory były spychane na margines. Wychodząc naprzeciw upodobaniom widzów, filmowcy adaptowali tematy z codziennej rzeczywistości, łącząc je z konwencją melodramatu. Jednym z najszerzej dyskutowanych tematów w tym okresie była emancypacja kobiet. Zmiany dokonujące się w tej sferze życia były częstymi elementami polskich filmów lat 30. Analiza związków fabuł z rzeczywistością i tematami obecnymi w debacie publicznej pozwala na przyjrzenie się takim aspektom funkcjonowania ówczesnego społeczeństwa, jak prawodawstwo, stosunki społeczne, sytuacja ekonomiczna i obyczajowość.
    In the 1930s, following the upheaval caused by the great depression, realism became a popular trend in Polish culture. The work of the literary group “Przedmieście” [“The Suburb”], a series of reports published in “Wiadomości Literackie” [“Literary News”] or literary novels drew public attention to these areas of life, which until now have been pushed out to the margins. To please the viewers filmmakers adapted themes from everyday life, combining them with the convention of melodrama. One of the most widely discussed topics in this period was the emancipation of women. The changes in this sphere of life frequently featured in Polish films of the 1930s. The analysis of the links between the storylines and reality, and the topics of public debate, permits one to consider such aspects of society of the time as legislation, social relations, the economic situation and customs.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2015, 92; 43-60
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Długie ujęcie naszego miasta z tamtego wzgórza”, czyli o władzy spojrzenia w brytyjskich filmach realizmu społecznego lat 60. i 80.
    “That Long Shot of Our Town From That Hill”, or about the Authority of the Look in British Social Realism Films of the 1960s and 1980s
    Autorzy:
    Kosińska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341424.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    filmy zlewu kuchennego
    Mike Leigh
    Alan Clarke
    kino brytyjskie
    kitchen sink cinema
    British cinema
    Opis:
    W 1984 r. Andrew Higson opublikował artykuł poświęcony przestrzeni, pejzażowi i spektaklowi w brytyjskich „filmach zlewu kuchennego” (kitchen sink cinema) lat 60. Analizując kwestię władzy spojrzenia w kontekście klasowości, Higson wskazał na pewien bardzo wyrazisty i emblematyczny typ ujęcia, które uporczywie powraca w tych niemal wszystkich nowofalowych filmach: „długie ujęcie naszego miasta z tamtego wzgórza”. Ten rodzaj ujęcia – ukazującego postaci spoglądające na swe miasto z pobliskiego wzgórza – wydaje się dość kontrowersyjny w kategoriach klasowych, jako że problematyzuje kwestię tego, kto spogląda na kogo, a zatem – kto jest kreatorem obrazu postaci i ich świata. Czy władza spojrzenia przynależy do postaci z klasy robotniczej, czy może do twórców filmowych (i najprawdopodobniej widzów) z klasy średniej? Kosińska kwestionuje ustalenia Higsona, proponując swój własny punkt widzenia i poddając analizie paralelne „długie ujęcia naszego miasta z tamtego wzgórza” z filmów Mike’a Leigh oraz Alana Clarke’a z lat 80.
    In 1984 Andrew Higson published an article concerning space, landscape and spectacle in British ‘Kitchen Sink’ cinema of the 1960s. Discussing the matter of authority of the look in the context of class, Higson singled out one very expressive and emblematic shot, insistently recurring in almost all these New Wave films: That Long Shot of Our Town from that Hill. This kind of shot - showing characters looking at their town from the nearby hill - seems to be rather controversial in class terms as it problematizes the question of who is looking at whom and, therefore, who is creating the image of the characters and their world. Does the authority of the look belong to the working class characters, or to the middle class filmmakers (and, most likely, viewers)? Kosińska questions Higson’s views by offering her own standpoint and analysing parallel Long Shots of Our Town from that Hill as expressed in 1980s films by Mike Leigh and Alan Clarke.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2017, 97-98; 181-199
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Minority Views: “Liberator”, American Cinema, and the 1960s African American Film Criticism
    Spojrzenie mniejszości. „Liberator”, kino amerykańskie i afroamerykańska krytyka filmowa lat 60. XX w
    Autorzy:
    Smoliński, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806665.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    czasopismo „Liberator”
    kino afroamerykańskie
    ruch praw obywatelskich
    ruch Black Arts
    czarny radykalizm
    czarna prasa
    “Liberator” magazine
    African American cinema
    civil rights movement
    Black Arts movement
    black radicalism
    black press
    Opis:
    The article reconstructs the discourse of film criticism in Liberator – a radical African American magazine published between 1961 and 1971. Employing Pierre Bourdieu’s theory of the cultural field, the author situates Liberator within the context of the 1960s, civil rights movement, and Black Arts movement, and analyses the magazine’s role in film culture of the era, as well as the links between the magazine and important black filmmakers and film writers. Four aspects of Liberator’s film criticism are explored: cultural memory of past representations, criticism of genre filmmaking, the need for cinematic realism, and the possibility of creating a distinct black cinema. The case study of the critic Clayton Riley’s career presents an author who wanted to continue his radical criticism in the mainstream press (The New York Times). Liberator’s legacy is framed as essential in understanding the tradition of African American film criticism.
    Artykuł stanowi rekonstrukcję dyskursu krytyki filmowej w „Liberatorze” – radykalnym czasopiśmie afroamerykańskim wydawanym w latach 1961-1971. Posługując się teorią pola kulturowego Pierre’a Bourdieu, autor sytuuje „Liberatora” w kontekście lat 60., ruchu praw obywatelskich i ruchu Black Arts, a także analizuje rolę tego pisma w kulturze filmowej epoki oraz związki między magazynem a ważnymi czarnymi filmowcami i autorami tekstów o kinie. Omawia przy tym cztery aspekty publicystyki filmowej „Liberatora”: pamięć kulturową o dawnych reprezentacjach, krytykę kina gatunkowego, potrzebę realizmu filmowego oraz możliwość stworzenia odrębnego kina afroamerykańskiego. Autor skupia się także na przedstawieniu kariery krytyka Claytona Rileya, który chciał kontynuować radykalną publicystykę w prasie głównego nurtu („The New York Times”). Spuścizna „Liberatora” została przedstawiona jako kluczowa dla zrozumienia tradycji afroamerykańskiej krytyki filmowej.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2022, 120; 144-163
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jak być kochaną. Kulturowe zapośredniczenie traumy wojennej w filmach z lat 60.
    How to Be Loved? Cultural Mediation of War Trauma in Films from the 1960s
    Autorzy:
    Łysak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340617.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    wojna
    trauma
    kino polskie
    Wojciech Jerzy Has
    war
    Polish cinema
    Opis:
    Teoria traumy pojawiła się w latach 90. jako wyraz rozczarowania tekstową orientacją dekonstrukcji i poststrukturalizmu. Jej celem było zwrócenie teorii ku światu. Jednakże w latach 60. polscy filmowcy z zapałem przedstawiali traumy wojenne, jak też ich echa. Przyłożenie narzędzi teoretycznych teorii traumy do trzech filmów: Dziś w nocy umrze miasto Jana Rybkowskiego (1961), Jak być kochaną Wojciecha Jerzego Hasa (1962) i Pasażerki Andrzeja Munka i Witold Lesiewicza (1963) ma trzy cele: ocenę poziomu rozumienia efektów wojennych stresorów traumatycznych w latach 60., odróżnienie uznawanych form przeżycia/śmierci od psychologicznego zranienia, które nie jest godne upamiętniania, a także potraktowanie kulturowych przedstawień traumy jako symptomów szerszych procesów kulturowych i społecznych.
    The theory of trauma appeared in the 1990s as an expression of disappointment with the textual orientation of deconstruction and post-structuralism. Its aim was to turn the theory towards the world. However, in the 1960s, Polish filmmakers were enthusiastic about war traumas as well as their echoes. Applying theoretical tools of trauma theory to three films: Tonight, the City Will Die by Jan Rybkowski (1961), How to Be Loved by Wojciech Jerzy Has (1962) and the Passenger by Andrzej Munk and Witold Lesiewicz (1963) will have three goals: an assessment of the level of understanding of the effects of war traumatic stressors in the 1960s, the distinction of recognized forms of survival/death from psychological wounds, which is not worth commemorating, and also treating cultural representations of trauma as symptoms of wider cultural and social processes.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 6-22
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies