Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polska Akademia Nauk." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 485
Tytuł:
Radykalizm powolności
Radicality of Slowness
Autorzy:
Kosińska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342073.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
neomodernizm
slow cinema
Rafał Syska
neomodernism
Opis:
Recenzja książki Rafała Syski Filmowy neomodernizm (2014). Samo pojęcie „neomodernizm”, choć blisko związane z takimi kategoriami opisującymi pewien nurt współczesnego kina artystycznego, jak slow cinema czy contemplative cinema, ma charakter całkowicie autorski. Syska, choć opisuje zjawisko jak najbardziej współczesne, widzi w nim wskrzeszenie ducha modernizmu filmowego z lat 50. i 60. Jego książka z jednej strony ukazuje sieć powiązań między neomodernizmem a modernizmem, z drugiej proponuje wyznaczniki konstytutywne dla twórczości neomodernistów. Częściom publikacji o charakterze ogólnym towarzyszą eseje monograficzne przedstawiające sylwetki poszczególnych twórców.
Book review of Rafał Syska’s Filmowy neomodernizm [Neomodernism in Film] (2014). The very concept of “neomodernism”, though closely associated with categories describing trends in contemporary cinema, such as slow cinema or contemplative cinema, is entirely original in character. Syska, in describing a thoroughly modern phenomenon, sees it as a reincarnation of the spirit of film modernism of 1950s and 1960s. His book on the one hand shows the network of links between neomodernism and modernism, and on the other hand proposes determinants constitutive of the work of neomodernists. The more general parts of the book contains essays depicting profiles of individual artists.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 92; 203-207
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filmowe impresje Andrzeja Własta
Andrzej Włast’s Film Impressions
Autorzy:
Radkiewicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340644.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Andrzej Włast
krytyka filmowa
Polska międzywojenna
film criticism
interwar Poland
Opis:
Felietony filmowe Andrzeja Własta ukazywały się w latach 1923-1924 na łamach czasopisma „Ekran i Scena”, skąd zaczerpnął je do przygotowanego przez siebie zbioru Wojciech Świdziński. W edycji Biblioteki Kwartalnika Filmowego teksty Własta zebrane w omawianym tomie Dziesiąta Muza (impresje). Felietony filmowe z lat 1923-1924 (2017) zyskały staranne opracowanie naukowe i graficzne (fotografie, reklamy), osadzające je w kontekście polskiego życia literackiego i kabaretowego oraz rodzimej krytyki filmowej. Lektura impresji Własta dostarcza materiałów na temat warszawskiego życia filmowego, kinoteatrów jako instytucji, ich publiczności oraz repertuaru. Jest ponadto sposobem na odtworzenie doświadczeń filmowych – tych subiektywnych samego autora, i tych wpisanych w epokę oraz rozwój Dziesiątej Muzy. Włast pisał swoje felietony w błyskotliwy i dowcipny sposób, starając się przy tym uchwycić najważniejsze aspekty kina jako sztuki. Dlatego czytając jego teksty warto potraktować je jako zapis refleksji o charakterze teoretycznym, łączącej krytykę z rozważaniami nad istotą filmowej kreacji, której przykłady odnajdywał w kinie amerykańskim i europejskiej awangardzie.
Andrzej Włast’s column appeared in the years 1923-1924 in the magazine “Ekran i Scena” [“Screen and Stage”], from where Wojciech Świdziński collected them for the volume he edited. In the Library of Kwartalnik Filmowy Book Series, Włast’s texts are included in the discussed volume Dziesiąta Muza (impresje). Felietony filmowe z lat 1923-1924 [The Tenth Muse (Impressions). Essays on Film 1923-1924] (2017) where they gained careful scientific and graphic elaboration (photographs, commercials), embedding them in the context of Polish literary and cabaret life as well as Polish film criticism. The reading of Włast’s impressions provides materials on the subject of Warsaw film culture, cinema theatres as institutions, their audience and repertoire. It is also a way to recreate film experiences – the subjective ones of the author himself, and those inscribed in the era, and the development of the Tenth Muse. Włast wrote his columns in a brilliant and witty way, trying to capture the most important aspects of cinema as an art. When reading his texts, it is worth treating them as a record of a theoretical reflection, combining criticism with reflection on the essence of film creation, examples of which he found in American cinema and European avant-garde.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 107; 258-262
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwa powroty
Two Returns
Autorzy:
Helman, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222575.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Tian Zhuangzhuang
Fei Mu
kino chińskie
Chinese cinema
Opis:
Autorka analizuje Wiosnę w małym miasteczku (2002) Tiana Zhuangzhuanga jako reinterpretację wersji zrealizowanej przez Fei Mu w 1948 r. Ten ostatni film, odrzucony przez władze, pozostawał przez kilka dekad w zapomnieniu. W 2002 r. został ogłoszony najwybitniejszym chińskim filmem stulecia. Autorka upatruje różnic między filmami w fakcie, że Fei Mu realizował film naonczas współczesny, podczas gdy Tian zrobił film historyczny, dążąc do zachowania efektu dystansu. Obaj twórcy posługiwali się strategią „okrężnej drogi” oraz nawiązywali do podobnych założeń formalnych, integrując estetykę starego malarstwa chińskiego z pracą kamery.
The author analyses the Springtime in a Small Town (2002) by Tian Zhuangzhuang as a reinterpretation of a version made by Fei Mu (Spring in a Small Town) in 1948. This latter film which was rejected by the authorities, remained hidden and forgotten for decades. In 2002 it was declared to be the best Chinese film of the century. The author explains the differences between the films by the fact that Fei Mu made a film that was contemporary to himself, while Tian made a historical film, aiming to maintain the effect of distance. Both artists used the “detour” strategy and relied on similar formal solutions, integrating the aesthetics of old Chinese painting with camera work.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 269-286
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Andrzej Kondratiuk. Metafizyka
Andrzej Kondratiuk: Metaphysics
Autorzy:
Kosińska-Krippner, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341614.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Andrzej Kondratiuk
śmierć
pożegnanie
death
farewell
Opis:
Tekst jest swoistym pożegnaniem ze zmarłym 22 czerwca 2016 r. reżyserem Andrzejem Kondratiukiem, który w większości swoich filmów dotykał spraw ostatecznych, choć często czynił to w kuglarski sposób. Autorka zauważa, że pierwiastki metafizyczne, które widzowie odnajdują w filmach, są najczęściej efektem zamierzonych działań twórców, czasem nadinterpretacji odbiorczej. Zdarza się jednak, że to, co irracjonalne, trudne do wyjaśnienia, pojawia się w kontekście danego dzieła filmowego zaskakująco i zupełnie niespodziewanie. Przykładem takiej sytuacji jest nakręcony w 1997 r. Słoneczny zegar, do którego metafizyczny kontekst dopisało życie. W końcowej scenie filmu grany przez Kondratiuka bohater, Andrzej, rozstaje się ze światem, podkreślając, że jest rok 2016.
The article is a farewell to Andrzej Kondratiuk, the film director who died on June 22nd, 2016. Most of his films dealt with ultimate questions, though sometimes in a tongue-in-cheek manner. The author notes that metaphysical elements that viewers may find in films are usually the result of the intentions of the director and sometimes of an over-interpretation on part of the viewer. Sometimes that which is irrational and difficult to interpret, appears in a given film in an unexpected and surprising manner. An example of such a case is the Sundial, made in 1997, where the metaphysical aspect was given by the real life. In the last scene of the film, Andrzej, the character played by Kondratiuk, bids farewell to the world, stressing that the year is 2016.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 96; 114-120
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na czasy kryzysu
For Times of Crisis
Autorzy:
Sitek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341624.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Magdalena Kempna-Pieniążek
neo-noir
noir
Opis:
Sitek recenzuje książkę Magdaleny Kempnej-Pieniążek Neo-noir. Ciemne zwierciadło czasów kryzysu (2015). Stwierdza m.in., że współcześnie nieokreślone i wielopostaciowe kryzysy dotyczą każdego mieszkańca globalnej wioski, a swoistym przepracowaniem tej kwestii na gruncie filmoznawczym jest właśnie książka Magdaleny Kempnej-Pieniążek – pierwsza polskojęzyczna monografia poświęcona zagadnieniu kina neo-noir. Diagnozom autorki wiążącym się z fenomenem kina neo-noir towarzyszy w wywodzie wprowadzenie koniecznych uściśleń definicyjnych, typologicznych i periodyzacyjnych. Autorka zestawia stanowiska, tradycje i ujęcia badawcze, co prowadzi ją do sformułowania kluczowych tez publikacji. Według niej z produkcji neo-noirowych wyłania się odczucie ciągłego zagubienia, które wymusza redefinicję pojęć związanych m.in. z tożsamością, rolami płciowymi, doświadczaniem świata i człowieczeństwem. Typowe recenzenckie uwagi dotyczące tematyki i konstrukcji książki Sitek wzbogaca wysoką oceną jej walorów edytorskich (bogaty materiał ilustracyjny), a także jej dobrego sprofilowania nie tylko pod kątem czytelników reprezentujących środowisko naukowe, ale również zwykłych pasjonatów kina.
Sitek’s review of the book by Magdalena Kempna-Pieniążek Neo-noir. Ciemne zwierciadło czasów kryzysu [Neo-noir. Dark Reflection of the Times of Crisis] (2015). He argues that contemporary undefined and multiform crises touch every inhabitant of the global village, and the book by Magdalena Kempna-Pieniążek, the first Polish monograph devoted to the area of neo-noir cinema, is a film based analysis of this phenomenon. The author’s diagnosis connected to the neo-noir cinema are accompanied by necessary clarifications in terms of definitions, typology and time periods. The author of the book summarizes and compares positions, traditions and possible research approaches to the problem, which leads her to formulate the key theses of the publication. According to her from neo-noir productions there emerges a continuous feeling of confusion, which forces one to redefine terms related to identity, gender roles, perception of the world and humanity. Sitek in his review touches not only on the typical elements of review related to the theme and the structure of the publication, but also on the question of editing. In particular he appreciated the richness of the illustrations and the book’s accessibility not only to the readers representing the scientific community, but also ordinary cinema fans.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 96; 244-249
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wszyscy jesteśmy migrantami
We Are All Migrants
Autorzy:
Fiuk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341699.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Paweł Mościcki
uchodźcy
imigranci
refugrees
imigrants
Opis:
Artykuł jest recenzją książki Pawła Mościckiego Migawki z tradycji uciśnionych (2017), poświęconej sztuce eksperymentalnej oraz alternatywnej, której autorzy i autorki podejmują kwestię migracji i uchodźstwa. Autorka zwraca uwagę na zalety publikacji, odnosząc się zarówno do wyboru tematu, jak i formuły jego przedstawienia, a także wskazując – miejscami szczegółowo – przykłady dzieł filmowych, fotograficznych i poetyckich, o jakich w niej mowa. Jednocześnie podaje w wątpliwość niektóre tropy interpretacyjne, którymi podąża Mościcki, oraz wymienia przykłady europocentrycznego sposobu oglądu kwestii uchodźców, a także dzieł sztuki tworzonych na ich temat, który – jej zdaniem – przyjmuje autor książki oraz niektórzy przywołani przez niego artyści i artystki.
The article is a review of the book by Paweł Mościcki Migawki z tradycji uciśnionych [Images from the Tradition of the Oppressed] (2017), devoted to experimental and alternative art, the authors of which address the issue of migration and refugees. Fiuk draws attention to the merits of the publication, referring both to the choice of the theme and the formula of its presentation, and also points out - in places in detail - examples of film, photographic and poetic works which are mentioned. At the same time, she questions some of the interpretative clues that Mościcki follows, and lists examples of Eurocentric works of art created about refugees and an Eurocentric view of them, which - in her opinion - the author of the book and some artists cited adopt.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 104; 241-246
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perturbacje kinematografii słoweńskiej
Perturbations of Slovenian Cinematography
Autorzy:
Guštin, Maša
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340587.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kinematografia słoweńska
Slovenian Cinematography
Opis:
Słoweńska kinematografia rozwinęła się wyraźnie po 1945 r., kiedy socjalistyczne państwo rozpoczęło budowę struktur nowej kinematografii jugosłowiańskiej, a KC ZKJ decydował o wszystkim, co dotyczyło świata filmowego. W latach 50. i 60. pod skrzydłami studia Triglav Film powstało wiele obrazów, które odniosły sukces i dziś uważane są za klasyki filmu słoweńskiego. Kinematografia słoweńska przeżywała w owym czasie odrodzenie na płaszczyźnie instytucjonalnej: w Lublanie działała Kinoteka, wychodził magazyn filmowy „Ekran”, został otwarty Wydział Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej, powstało Słoweńskie Archiwum Filmowe. W latach 70. w filmach widać krytykę społeczną oraz problematykę jednostki znajdującej się na krawędzi upadku. Lata 80. to ciężki kryzys ekonomiczny i polityczny; pojawiają się także kasety wideo konkurujące z filmami hollywoodzkimi i programami telewizyjnymi. Tym niemniej powstaje wówczas pierwszy „niezależny” film zrealizowany poza głównymi strukturami produkcyjnymi, punkt przełomowy w liberalizacji słoweńskiej kinematografii. Po uzyskaniu niepodległości Republika Słowenii przejmuje odpowiedzialność za subwencjonowanie produkcji filmowej, którą w dużej mierze tworzy nowe pokolenie reżyserów, skupione na problematyce współczesności i okresu transformacji.  
Slovenian cinematography developed clearly after 1945, when the socialist state began building structures of the new Yugoslav cinematography, and the Central Committee of the League of Communists of Yugoslavia decided about everything that concerned the film world. In the 1950s and 1960s, under the wings of the Triglav Film studio, many films were made that were successful and are today considered classics of the Slovenian film. Slovenian cinematography at that time experienced a renaissance on the institutional level: in Ljubljana a film library operated, the film magazine “Ekran” [“Screen”] was published, the Film and Television Directing Department was opened, the Slovenian Film Archive was established. In the 1970s, the films were showing social criticism and the problems of the individual on the brink of collapse. The 1980s was a difficult period characterised by an economic and political crisis; video cassettes that competed with Hollywood films and TV shows also appeared. Nevertheless, the first “independent” film created outside of the main production structures was created, a breakthrough point in the liberalization of Slovenian cinematography. After regaining the independence, the Republic of Slovenia assumes responsibility for subsidizing film production, which is largely created by a new generation of directors focused on the problems of the present and the transformation period.  
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 137-154
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orientalne gwiazdy Hollywood
Oriental Hollywood Stars
Autorzy:
Loska, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342039.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Edward Said
Orient
rasa
stereotyp
race
stereotype
Opis:
Punktem wyjścia artykułu jest hipoteza, że amerykańska kultura popularna wytworzyła na przełomie XIX i XX w. wizerunek Dalekiego Wschodu oparty na stereotypowym wyobrażeniu innych ras i narodów jako stojących niżej w rozwoju cywilizacyjnym oraz całkowicie odmiennych kulturowo. Wychodząc od charakterystyki orientalizmu w ujęciu Edwarda W. Saida, autor skupia się na produkcjach hollywoodzkich powstałych w pierwszej połowie ubiegłego stulecia, zwłaszcza tych z udziałem aktorów pochodzących z krajów azjatyckich: Sessue Hayakawy, Tsuru Aoki, Anny May Wong i Philipa Ahna. W filmach z tego okresu pojawia się obraz Orientu jako potencjalnego zagrożenia dla zachodniego porządku (symbol cielesnych pokus), ale jednocześnie źródło urzekających obrazów oraz egzotyczna sceneria dla opowieści przygodowych.
The starting point of this article is the hypothesis that American popular culture has created in the late 19th and early 20th century the image of the Far East based on stereotypical conception of other races and nations as entirely different culturally and behind the West in terms of development. Starting with Edward W. Said notion of orientalism, the author focuses on Hollywood productions from the first half of the 20th century, in particular those which included actors from Asia: Sessue Hayakawa, Tsuru Aoki, Anna May Wong and Philip Ahn. In the films of this period the Orient is portrayed as a potential threat to the Western order - a symbol of carnal temptations - but at the same time a source of captivating images and exotic setting for adventure stories.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 21-34
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NIC
NOTHING
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342063.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
John Cage
Nam June Paik
znacząca pustka
zen
significant void
Opis:
Artykuł zestawia 4’33’’ (1952) Johna Cage’a i Zen for Film (1964) Nam June Paika – dwa przełomowe utwory amerykańskiej awangardy. Andrzej Pitrus próbuje uchwycić rodzaj dialogu, jaki został nawiązany przez dwóch artystów wprowadzających do swego artystycznego języka elementy aleatoryczne. Autor omawia także kwestie związane z odwołaniem się do „znaczącej pustki”, ta zaś – zgodnie z tradycją zen – stanowi rodzaj przestrzeni, w której słuchacz i widz mogą budować własne sensy i realizować doświadczenia odbiorcze. Obydwie prace niczego odbiorcy nie narzucają: Zen jest wskazówką. Twórcy nie proponują żadnych zamkniętych znaczeń, zadowalając się swoiście rozumianym artystycznym koanem. Ich dzieła nie zawierają NIC, lecz niewątpliwie uruchamiają niekończący się ciąg skojarzeń i zapewne jeszcze długo będą stanowić inspirację dla interpretatorów.
The article summarizes 4’33’’ (1952) by John Cage and Zen for Film (1964) by Nam June Paik – two groundbreaking works of the American avant-garde. Andrzej Pitrus tries to capture the kind of dialogue established between the two artists who introduced into their artistic language aleatoric elements. The author also discusses issues related to the reference to a “significant void”, and this – in the tradition of Zen – is a kind of space where the listener and the viewer may build their own senses and realise the experience of perception. Both works do not impose anything on the viewer – Zen is just a suggestion. The artists do not propose any closed interpretation, and are satisfied by a specifically understood artistic koan. Their works contain NOTHING, yet they trigger an endless string of associations, and are sure to inspire interpreters for a long time to come.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 246-252
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Film jako zdarzenie
Film as an Event
Autorzy:
Gwóźdź, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341058.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Śląsk
Ilona Copik
topografia
krajobraz
Silesia
topography
landscape
Opis:
Monografia Topografie i krajobrazy. Filmowy Śląsk (2017) Ilony Copik oferuje czytelnikowi całościowe ujęcie kwestii „filmowego Śląska” w perspektywie geografii kulturowej regionu. Za przedmiot rozważań autorka obiera filmy „topograficzne”, czyli takie, w których przedstawione na ekranie miejsce jest wypadkową świadomych działań twórczych i ewokuje określoną strategię dotyczącą przestrzeni w rozmaitych kontekstach. Książa Copik przedstawia satysfakcjonujący, bo całościowy, oryginalny i inspirujący, a niejednokrotnie poznawczo wyrafinowany obraz filmowego Śląska. Ukazując żywotność praktyk filmowych związanych z górnośląskimi reprezentacjami ekranowymi, z całą mocą uświadamia, że zajmowanie się kinem śląskim oznacza dotykanie newralgicznych dla wiedzy o kulturze kwestii, podobnie jak zastosowany w pracy splot metod i narzędzi badawczych fortunnie służy rozpoznaniom filmowych topografii i krajobrazów.
Ilona Copik’s monograph Topografie i krajobrazy. Filmowy Śląsk [Topographies and Landscapes. Silesia in Film] (2017) offers the reader a comprehensive approach to the issue of “Silesia on film” in the perspective of the region’s cultural geography. For the object of consideration, the author chooses “topographic” films, i.e. films in which the place depicted on the screen is the resultant of conscious creative activities and evokes a specific strategy regarding space in various contexts. Copik’s book presents a satisfying, comprehensive, original and inspiring, and often cognitively sophisticated, film image of Silesia. By showing the liveliness of film practices related to Upper Silesian film representations, she demonstrates with all her power that dealing with Silesian cinema means touching sensitive cultural issues, just as the combination of methods and research tools used in the work fortunately serves the recognition of film topography and landscapes.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 103; 242-245
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudne rozwijanie niewykorzystanego potencjału
Difficult Development of Unused Potential
Autorzy:
Helman, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341059.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Kamila Żyto
kino noir
noir cinema
Opis:
Recenzja książki Kamili Żyto Film noir i kino braci Coen (2017). Jak pisze Helman, autorka poświęciła pierwszą, stosunkowo obszerną część pracy rozważaniom teoretycznym na temat pojęć noir i neo-noir, wykraczając daleko poza przedstawienie literatury przedmiotu, czyli zdanie sprawy z tego, co na interesujący ją temat napisano wcześniej. W jej ujęciu noir to przede wszystkim kwestia światopoglądu filozoficzno-ideologicznego (także estetycznego), czego dowodzi, odwołując się do takich źródeł inspiracji, jak egzystencjalizm (również w jego wersji amerykańskiej) i psychoanaliza, do których przywiązuje duże znaczenie. Jak zauważa recenzentka, książka składa się z poprzedzonych wstępem dwóch części. Pierwsza jest poświęcona teoretycznym rozważaniom wokół fenomenu noir, druga wybranym filmom braci Coen, udowadniającym wysuniętą w pierwszej części tezę. Po przeczytaniu części pierwszej czytelnik jest już doskonale zaznajomiony z warsztatem i narzędziami, które posłużą Kamili Żyto w części drugiej. Choć „kino braci Coen” to drugi człon tytułu, jest to w istocie główny przedmiot zainteresowań autorki, skądinąd wyraźnie zafascynowanej kinem noir. Przedstawiwszy konstrukcję książki i jej główne założenia, Helman dyskutuje z niektórymi tezami Żyto. Ponadto przybliża czytelnikowi analizy filmów przeprowadzone przez autorkę, a także sygnalizuje, że zakończenie książki przynosi próbę zlokalizowania kina neo-noir i twórczości braci Coen w kontekście paradygmatu modernistycznego.
Book review of Kamila Żyto’s Film noir i kino braci Coen [Film noir and Coen brothers’ cinema] (2017). According to Helman, the author devoted the first, relatively large part of the work to theoretical considerations on the concepts of noir and neo-noir, going far beyond the presentation of the literature on the subject. In her view, noir is primarily a matter of philosophical-ideological (also aesthetic) world-view, which is proved by referring to such sources of inspiration as existentialism (also in its American version) and psychoanalysis, to which she attaches great importance. The book consists of two parts preceded by an introduction. The first one is devoted to theoretical considerations around the noir phenomenon, the second - to the selected films of the Coen brothers. After reading the first part, the reader is already perfectly familiar with the research methods and concepts that will be used by Kamila Żyto in the second part. Although the Coen brothers’ cinema is the second part of the title, it is in fact the main subject of interest of the author, clearly fascinated by the noir cinema. Having presented the design of the book and its main assumptions, Helman discusses some theses of Kamila Żyto. In addition, she introduces the reader to the analysis of films carried out by the author, and also signals that the ending of the book is an attempt to locate the neo-noir cinema and the creativity of the Coen brothers in the context of the modernist paradigm.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 103; 232-236
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologia, ludobójstwo i obrazowanie
Anthropology, Genocide and Imagery
Autorzy:
Singer, André
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342045.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
antropologia
ludobójstwo
Joshua Oppenheimer
anthropology
genocide
Opis:
Wydaje się, że antropologia długo dojrzewała do podjęcia tematu ludobójstwa albo – patrząc na to z drugiej strony – długo ten temat omijała. Przemiany, jakie zaszły w tej dziedzinie w drugiej połowie XX w. i później, wraz z coraz bardziej znaczącym oddziaływaniem antropologii zaangażowanej, zmieniły tę sytuację. André Singer, antropolog i filmowiec, był w ostatnich latach w różnym charakterze zaangażowany w produkcję trzech filmów – Scena zbrodni (reż. Joshua Oppenheimer, 2012), Scena ciszy (reż. Joshua Oppenheimer, 2014) i Ciemności skryją ziemię (reż. André Singer, 2014) – które wykorzystały ruchome obrazy do sportretowania ludobójstw dokonanych w całkiem odmiennych okolicznościach w Europie i Indonezji. W niniejszym tekście, na podstawie materiału zgromadzonego do wspomnianych filmów, Singer zastanawia się, czy paradygmat antropologiczny przyczynia się bądź czy mógłby się przyczynić do lepszego zrozumienia tych fenomenów.
It seems that anthropology needed time to take up the topic of genocide or from another point of view, avoided the subject altogether. Transformations that took part in the discipline during the second half of the 20th century and later on, together with the growing importance of engaged anthropology, changed this. In recent years Andre Singer, an anthropologist and filmmaker, was involved in various capacities in the production of three films: The Act of Killing (dir. Joshua Oppenheimer, 2012), The Look of Silence (dir. Joshua Oppenheimer, 2014) and Night Will Fall (dir. Andre Singer, 2014) – which used moving images to portray genocide carried out in completely different circumstances in Europe and in Indonesia. In this text Singer is looking at whether the anthropological paradigm can contribute to the better understanding of these phenomena.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 214-234
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kobieta, komunistka, filmowiec
Woman, Communist, Filmmaker
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342090.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Monika Talarczyk-Gubała
Wanda Jakubowska
kino kobiet
women's cinema
Opis:
Monika Talarczyk-Gubała zrobiła kolejny krok w kierunku zapełnienia ciągle zbyt licznych białych plam w historii polskiego kina. Bohaterką swojej nowej książki Wanda Jakubowska. Od nowa (2015) uczyniła reżyserkę jednocześnie znaną i nieznaną, stale przypominaną i prawie całkowicie zapomnianą, której filmy są nieustannie oglądane, a zarazem pokrywają się kurzem, ponieważ nikt do nich nie sięga. Książka stanowi esej najwyższej próby. Podejmuje rzadko poruszany temat, proponuje jego oryginalne, autorskie ujęcie, zwłaszcza w perspektywie badań nad polskim kinem – jako przykład kina kobiet ze wszystkimi konsekwencjami tego określenia. Książka jest znakomicie, wręcz błyskotliwie napisana.
Monika Talarczyk-Gubała took another step toward filling still too many gaps in the history of Polish cinema. The protagonist of her new book Wanda Jakubowska. Od nowa [Wanda Jakubowska. Afresh] (2015) is the eponymous film director. Through her book, Talarczyk-Gubała made the film director both familiar and enigmatic, almost completely forgotten, and yet one of which we are constantly reminded. Her films are constantly watched, and yet the film reels are covered in dust, as nobody reaches for them. The book is an essay of the highest order. It takes up a rarely discussed topic, it adopts an original approach in its analysis, especially in view of research on Polish cinema, that is it considers Jakubowska’s work as an example of women’s cinematography, with all the consequences of this label. The book is wonderfully written and reads very well.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 91; 208-215
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przed wschodem słońca
Before Sunrise
Autorzy:
Sitek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520568.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Werner Herzog
film dokumentalny
gnoseologia
romantyzm
documentary
gnoseology
Romanticism
Opis:
Książka Lekcje ciemności. Kino dokumentalne Wernera Herzoga (2020) autorstwa Magdaleny Kempnej-Pieniążek stanowi na pozór przewodnik po kinie dokumentalnym niemieckiego reżysera. W toku lektury publikacja objawia jednak swój pionierski charakter. Recenzent zwraca uwagę na interesującą próbę rozpoznania filmów Herzoga w kluczu romantycznej gnoseologii. Za szczególnie zajmujący uznaje pomysł Kempnej-Pieniążek, by wpisać twórczość reżysera w różne strategie poznania, a spoiwem dla nich uczynić motyw ciemności. Jak zauważa autorka książki, Werner Herzog podczas prowadzonych „lekcji ciemności” stara się odkryć prawdę o rzeczywistości w stanie kryzysu.
On the surface, the book Lekcje ciemności. Kino dokumentalne Wernera Herzoga [Lessons of Darkness: Werner Herzog’s Documentaries] (2020) by Magdalena Kempna-Pieniążek is a guide to the documentary cinema of the German director. Upon closer examination, though, the publication reveals its pioneering character. The reviewer draws attention to the author’s compelling attempt to place Herzog’s films in the context of Romantic gnoseology. He appreciates her idea to analyze the director’s work according to various ways of cognition and bind them together by the theme of darkness. As Kempna-Pieniążek notes, Werner Herzog tries to discover the truth about reality in crisis during his ‘lessons of darkness’.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 114; 218-225
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Domniemana niewinność
Presumed Innocence
Autorzy:
Fiuk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340629.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
era Eisenhowera w amerykańskich filmach i serialach
Eisenhower era in film
Opis:
Artykuł jest recenzją książki Patrycji Włodek pt. Kres niewinności. Obraz i upamiętnienie ery Eisenhowera w amerykańskich filmach i serialach – pomiędzy reprezentacją, nostalgią a krytycznym retro (2018). Fiuk omawia w nim strukturę i metodologię publikacji, przedstawia główne tezy autorki oraz nawiązuje do konkretnych przykładów filmowych, którymi posługuje się ona w swoim wywodzie. Fiuk zwraca także szczególną uwagę na bardzo istotny dla rozważań Włodek kontekst, mianowicie konstruowalność i konwencjonalność kultury, w tym także kultury filmowej, oraz rozmaite – ważne dla samych koncepcji fabularnych omawianych filmów – paradygmaty funkcjonowania produkcji filmowej, m.in. polityczny i technologiczny. Ponadto autorka odnosi się do rozważanych przez Włodek powiązań między twórczością filmową lat 50., epoki reaganizmu i okresu rządów Baracka Obamy, wskazując na odmienne powody, charakter oraz efekty fascynacji erą Eisenhowera w czasach późniejszych.  
The article is a review of the book by Patrycja Włodek entitled Kres niewinności. Obraz i upamiętnienie ery Eisenhowera w amerykańskich filmach i serialach – pomiędzy reprezentacją, nostalgią a krytycznym retro [The End of Innocence. Image and Commemoration of the Eisenhower Era in American Films and TV Series – Between Representation, Nostalgia and Critical Retro] (2018). Fiuk describes the structure and methodology of the publication, presents the main theses of the author and refers to specific film examples, which the author uses in her argument. Fiuk also pays special attention to the context that is very important for Włodek’s analysis, namely the constructibility and conventionality of culture, including film culture, and the various paradigms of the functioning of film production, important for the very concept of the films in question, amongst others political and technological. In addition, the author refers to the links between the film work of the 1950s, the Reagan era and the period of Barack Obama’s government, as analysed by Włodek, pointing to different reasons, character and effects of the fascination with the Eisenhower era in later times.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 297-301
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 485

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies