Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Drogi Polska" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    „Happy Together” - chińskie kino drogi
    „Happy Together” - Chinese Road Movie
    Autorzy:
    Kamrowska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340641.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Wong Kar-wai
    kino Hongkongu
    kino chińskie
    kino drogi
    Hongkong cinema
    Chinese cinema
    road movies
    Opis:
    Autorka podejmuje próbę analizy filmu Happy Together (1997) Wonga Kar-waia w ujęciu kina autorskiego, filmu drogi, motywów kultury chińskiej i argentyńskiej oraz sytuacji politycznej. Na pierwszy plan wysuwa się wątek podróży pary homoseksualnych bohaterów do Buenos Aires, gdzie usiłując uratować swój związek, rozstają się i próbują żyć osobno, jednak ich drogi wciąż się krzyżują. Egzotyczna z perspektywy Hongkongu przestrzeń Argentyny przytłacza pustką i wywołuje alienację, którą każdy z nich próbuje zwalczyć na swój sposób: pracując na bilet powrotny lub zatracając się w nocnym życiu. Mimo że akcja filmu rozgrywa się w Buenos Aires, obecne są liczne motywy wywodzące się z tradycji chińskiej, jak silne więzy z rodziną czy synowska nabożność. W Happy Together odczuwalna jest również atmosfera nieuchronnej klęski, która towarzyszyła mieszkańcom Hongkongu przed 1 lipca 1997 r., kiedy kolonia brytyjska stawała się na powrót częścią Chin.
    The author attempts to analyse the film Happy Together (1997) by Wong Kar-wai in terms of auteur cinema, road movie, motifs of Chinese and Argentinian culture, and the political situation. The focus is on the journey of a pair of homosexual protagonists to Buenos Aires, where they try to save their relationship, but they break up and try to live separately, although their paths still cross. Argentina, that from the perspective of Hong Kong is highly exotic, overwhelms one with emptiness and gives rise to alienation, which each of the characters tries to overcome in their own way: by working and saving for the return ticket home, or by immersing and losing oneself in the night life. Although the film is set in Buenos Aires, there are many motifs derived from Chinese tradition, such as strong family ties or filial piety. Happy Together also has an atmosphere of imminent defeat that accompanied Hong Kong residents before July 1, 1997, when the British colony became once again a part of China.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 107; 157-164
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Migracyjne kino „w drodze”
    Migratory Cinema “On the Road”
    Autorzy:
    Radkiewicz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340639.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    migracja
    kino drogi
    globalizacja
    uchodźcy
    migration
    road movies
    globalization
    refugees
    Opis:
    Filmy pokazujące zjawisko przymusowej migracji z powodów ekonomicznych czy politycznych tworzą rodzaj kina „w drodze” – drodze naznaczonej granicami, strachem, niepewnością oraz niemożnością powrotu. W dokumentalnej lub fabularnej formie zostają w nich zapisane indywidualne historie, motywacje oraz szlaki współczesnych uchodźców, konsekwentnie opisywane przez Michela Agier. W procesie wygnania/ucieczki badaczka dostrzega trzy etapy: rozpadu, uwięzienia i działania, które można odnaleźć także w filmowych realizacjach łączących motyw życia w drodze oraz pobytu w obozach. Francuski antropolog odwołuje się do koncepcji „życia na przemiał” Zygmunta Baumana, spoglądającego na migrację przez pryzmat nowoczesności i globalizacji. Wykorzystanie refleksji obu badaczy pozwala sproblematyzować kino „w drodze” i zinterpretować typowe dla niego narracje, ich bohaterów oraz lokalizacje.
    Films showing the phenomenon of forced migration for economic or political reasons create a kind of “on the road” cinema – a road marked by borders, fear, uncertainty and inability to return. Documentary and fictional films record individual stories, motivations and routes of contemporary refugees, which are consistently described by Michel Agier. In the process of exile/escape, the researcher notices three stages: decay, imprisonment and actions thatcan also be found in film productions combining the motif of life on the road and periods spent in camps. The French anthropologist refers to the concept of “wasted lives” by Zygmunt Bauman, who looks at migration through the prism of modernity and globalization. Using the reflection of both researchers allows to problematise “on the road” cinema and interpret typical narratives, their characters and locations.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 107; 192-205
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Drogi rozwoju filmoznawstwa
    The Paths of Film Studies Development
    Autorzy:
    Helman, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408600.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    filmoznawstwo
    interdyscyplinarność
    historia filmoznawstwa
    film studies
    interdisciplinarity
    history of film studies
    Opis:
    Autorka dokonuje krótkiej rekapitulacji etapów rozwoju refleksji filmoznawczej. Wychodzi z założenia, że przedmiot badań filmoznawstwa ma charakter graniczny, a sama dyscyplina kształtuje się i rozwija na skrzyżowaniu dróg wiodących w różne strony. W całej historii refleksji nad filmem rywalizują ze sobą dwie przeciwstawne tendencje. Jedna z nich upatruje w filmoznawstwie dyscyplinę autonomiczną, wyspecjalizowaną, druga – zintegrowaną, łączącą dorobek licznych dyscyplin na płaszczyźnie możliwie szerokiej. Wszystkie one zmierzały ku wielorako pojmowanej interdyscyplinarności. Partnerstwo filmoznawstwa z innymi dyscyplinami, chęć nadążania za ich rozwojem, tendencje do anektowania wciąż nowych terenów niepoddanych jeszcze eksploracji niosły ze sobą ożywcze impulsy rozwojowe, tworzyły pole napięć, wyznaczały obszary pograniczne, na których nowe nauki rozwijają się najbardziej owocnie. Autorka wyodrębnia i analizuje cztery fazy w rozwoju filmoznawstwa: przednaukową, semiotyczno-strukturalna, antropologiczną (inaczej: kulturową) i medialną.
    The author makes a brief recapitulation of stages of development of film studies thought. She starts with the assumption that the object of study of film studies has a border character, and the discipline itself takes shape and is developed at a crossroads leading into multiple directions. In the entire history of reflection related to film, two competing trends vie for the dominant position. One of them sees film studies as an autonomic, highly specialised discipline, and the other a discipline that integrates the achievements of many other disciplines within a very wide scope. But both move towards the interdisciplinary approach. Partnership of film studies with other disciplines, the desire to keep up with their development, the tendency to constantly annex new, yet unexplored areas invigorated the discipline, and created tensions between various fields and marked the frontier areas, where new sciences develop most fruitfully. The author identifies and analyses four phases of development of film studies: pre-scientific, semiotic-structural, anthropological (also known as cultural) and the media phase.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2014, 85; 15-26
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podróż do emancypacji. O ambiwalentnym znaczeniu motywu drogi na przykładzie tematu rasy w kinie amerykańskim
    Journey to Emancipation. On the Ambivalent Meaning of the Motif of the Road Using the Example of the Theme of Race in American Cinema
    Autorzy:
    Włodek, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340640.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    kino amerykańskie
    kino drogi
    prawa obywatelskie
    relacje rasowe
    rasa
    American cinema
    road movies
    race
    civil rights
    racial relations
    Opis:
    Motyw podróży zalicza się zarówno do najbardziej uniwersalnych w tekstach kultury en bloc, jak i szczególnie chętnie aktualizowanych w kulturze amerykańskiej. Jest w niej chętnie łączony z kategoriami postępu i emancypacji, nie tylko społecznych, ale też indywidualnych. Dlatego w amerykańską drogę często ruszają postaci w jakiś sposób wykluczone bądź nieuprzywilejowane. Oczywistość zestawienia podróży i emancypacji jest jednak problematyczna w kinie głównego nurtu podejmującego temat relacji rasowych od lat 50., przez 80., aż po współczesność. Akurat w tych trzech momentach filmowcy hollywoodzcy ze zwiększoną intensywnością sięgali właśnie po te tematy, wpisując je zarówno w dystynktywne zjawiska filmowe (np. civil rights cinema), jak i w topos podróży.  
    The theme of travel belongs to both the most universal in cultural texts en bloc, and those readily updated in American culture. There it is eagerly combined with categories of progress and emancipation, not only social but also individual. That is why characters in some way excluded or underprivileged often set off on the American road. The obviousness of the juxtaposition of journey and emancipation, however, is problematic in mainstream cinema dealing with the topic of racial relations from the 1950s, through the 1980s to the present day. In those three moments, Hollywood film-makers reached for these themes with greater intensity, placing them within distinctive film phenomena (e.g. civil rights cinema), as well as in travel topos.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 107; 24-36
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Na postmodernistycznej autostradzie. „Urodzeni mordercy” po latach
    On a Postmodern Highway. „Natural Born Killers” Years Later
    Autorzy:
    Birkholc, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340638.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Oliver Stone
    kino amerykańskie
    kino drogi
    fokalizacja
    neotelewizja
    American cinema
    road movies
    focalization
    neo-television
    Opis:
    Artykuł został poświęcony zabiegom narracyjnym zastosowanym przez Olivera Stone’a w Urodzonych mordercach (1994). Autor opisuje, w jaki sposób Stone podważa konwencję tradycyjnego kina drogi oraz schemat podróży inicjacyjnej. Ponadto Birkholc stawia tezę, że pełna intertekstualnych, stylistycznych i gatunkowych nawiązań narracja filmu jest motywowana subiektywnie „wrażliwością” bohaterów, która została ukształtowana przez neotelewizję. Stone posługuje się przy tym bardzo szczególną formą fokalizacji, uwydatniającą medialne zapośredniczenia świadomości postaci i – co za tym idzie – kwestionującą obraz wolnego oraz niezależnego podmiotu. Pełna sprzeczności strategia twórcy, próbującego opisać fundamentalne przemiany kulturowo-społeczne, sprawia, że Urodzeni mordercy są wyjątkowo intrygującym zapisem ambiwalentnego doświadczenia kultury amerykańskiej w dobie neotelewizji.
    The article is devoted to narrative techniques used by Oliver Stone in Natural Born Killers (1994). The author describes how Stone undermines the convention of traditional road cinema and the scheme of initiation journey. In addition, Birkholc argues that the narrative of the film, full of intertextual, stylistic and genre references, is subjectively motivated by the “sensitivity” of the characters, which was shaped by neo-television. Stone uses a very special form of focalization, which is emphasizing the media mediation of the character’s consciousness and – thus –  questioning the image of a free and independent subject. The contradictory strategy of the creator, trying to describe the fundamental cultural and social changes, makes the Natural Born Killers an extremely intriguing record of the ambivalent experience of American culture in the era of neo-television.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 107; 37-50
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diaspora w podróży. Międzypokoleniowa luka, mit wspaniałego powrotu i inne zabiegi mitologizujące w „Wielkiej podróży” Ismaëla Ferroukhiego i „Na krawędzi nieba” Fatiha Akına
    Diaspora on a Journey. Intergenerational Gap, the Myth of a Glorious Return and Other Mythologising Techniques in Ismaël Ferroukhi’s „The Great Journey” and „The Edge of Heaven” by Fatih Akın
    Autorzy:
    Domalewski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340645.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Fatih Akın
    Ismaël Ferroukhi
    kino diasporyczne
    kino drogi
    islam
    diasporic cinema
    road movies
    Opis:
    Artykuł dotyczy dwóch filmów, będących przykładami współczesnego kina diasporycznego, których bohaterowie wywodzą się z krajów o muzułmańskiej tradycji religijnej: z Turcji i z Maroka. Wielka podróż (2004) Ismaëla Ferroukhiego oraz Na krawędzi nieba (2007) Fatiha Akına to obrazy, których tematem jest dystans międzypokoleniowy w rodzinach diasporycznych, a wykorzystana w nich formuła kina drogi obrazuje próbę zbliżenia się bohaterów do siebie dzięki wspólnemu (Wielka podróż) lub osobnemu (Na krawędzi nieba) pokonywaniu dużych przestrzeni. W obu tych filmach pojawia się wprost charakterystyczny dla kina diasporycznego motyw, jakim jest mit wspaniałego powrotu. Oba obrazy przybierają też formę filmowych przypowieści, których wymowa jest zakorzeniona w duchowości i wierzeniach islamu. Niebędące filmami religijnymi w sensie ścisłym, obrazy te dokonują silnej mitologizacji przestrzeni: pozytywnej w przypadku Wielkiej podróży i negatywnej w Na krawędzi nieba.
    The article deals with two films, which are examples of contemporary diasporic cinema, whose characters come from countries with a Muslim religious tradition: from Turkey and Morocco. The Great Journey (2004) by Ismaël Ferroukhi and The Edge of Heaven (2007) by Fatih Akın are films about the intergenerational distance in diaspora families, and the formula of the road cinema used in them illustrates the attempt of the heroes to get closer to themselves thanks to a joint (The Great Journey) or separate (The Edge of Heaven) overcoming large spaces. In both of these films there is a characteristic theme of diasporic cinema, which is the myth of a glorious return. Both films also take the form of film parables whose significance is rooted in Islamic spirituality and beliefs. Whilst the two films are not religious in the strict sense, they strongly mythologise space: in a positive manner in the case of The Great Journey and negative in The Edge of Heaven.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 107; 73-87
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies