Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Sztuka, A." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Jeśli italską nocą podróżny
    If on an Italian Night a Traveller
    Autorzy:
    Drabarczyk vel Grabarczyk, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32084016.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    podróż
    Italo Calvino
    pejzaż
    wulkanizm
    morze
    góry
    migracja
    travel
    landscape
    volcanism
    sea
    mountains
    migration
    Opis:
    Kameralna wystawa Qfwfq. Opowieści artystów w ruchu we Włoskim Instytucie Kultury, zorganizowana na stulecie urodzin Itala Calvina, przypomina, że dawne obrazy Włoch nabierają nowych znaczeń, pewne figury myślenia o Italii ulegają erozji, kruszą się i osypują, inne trzeba odczytać na nowo. Autor artykułu przygląda kilku wybranym, współtworzącym materię wystawy wątkom, w których redefinicji podlega italski pejzaż – w jego „żywiołowych”, „kosmikomicznych” odsłonach, wpisujących się w imaginarium wzniosłości: obrazach gór, wulkanów i mórz. Ujawnia się w nich bowiem współczesne doświadczenie podróży, napotykamy w nich przy tym szczególny ruch – wędrówkę sensów. Na wędrówkę tę autor patrzy, wczytując się w myśli zaczerpnięte z książek Itala Calvina.
    The small-scale Qfwfq. Opowieści artystów w ruchu (Qfwfq. Storie di artisti in movimento / Stories of Artists in Motion) exhibition held at the Italian Culture Institute, organised to mark the hundredth anniversary of the birth of Italo Calvino, reminds that old images of Italy assume new meanings and certain figures of thinking about Italy succumb to erosion and crumble while others have to be deciphered anew. The author examines several select motifs cocreating the substance of the exhibition, which redefine the Italian landscape in its “exuberant”, “cosmicomics” editions inscribed into the imaginarium of loftiness: images of mountains, volcanoes, and seas. The latter disclose the contemporary experience of travelling, and we encounter in them a particular motion – a journey of the senses, examined by the author while delving into reflections borrowed from books by Italo Calvino.
    Źródło:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 342, 3; 167-174
    1230-6142
    2956-9214
    Pojawia się w:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Boloński umarell. Kilka scen z życia miasta
    Bolognese umarell. A few scenes from the life of the city
    Autorzy:
    Michalska, Klementyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32084572.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    umarell
    Bolonia
    miasto
    starość
    komizm
    Bologna
    city
    old age
    comicality
    Opis:
    Celem artykułu jest antropologiczna analiza znaczenia popularnego symbolu Bolonii – postaci umarella, emeryta, którego pasją jest obserwowanie placów budowy. Ściśle związany z życiem miasta umarell, podobnie jak dziewiętnastowieczny flâneur, rozpatrywany może być jako symbol swojej epoki. Jest to postać komiczna, co sygnalizuje łamanie przez nią norm dotyczących m.in. zachowania starszych ludzi w przestrzeni publicznej. Problem wieku umarella nabiera szczególnej wagi w dobie starzenia się europejskich społeczeństw. Umarell może być interpretowany jako reprezentant świata przeszłości, ale też symbolizować bierne uczestnictwo w rewolucji technologicznej.
    The aim of the article is an anthropological analysis of the meaning of a popular symbol of Bologna - the figure of umarell, a retiree whose passion is observing construction sites. Closely connected with the life of the city, umarell, like the 19th-century flâneur, can be considered a symbol of his era. This is a comic character, which signals his violation of norms regarding, among others, behavior of older people in public space. The problem of umarell's age becomes particularly important in the era of aging European societies. Umarell can be interpreted as a representative of the world of the past, but also symbolize passive participation in the technological revolution.
    Źródło:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 342, 3; 49-53
    1230-6142
    2956-9214
    Pojawia się w:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Isola del Giglio. Pejzaż z katastrofą w tle
    Isola del Giglio. Landscape with a Catastrophe in the Background
    Autorzy:
    Czaja, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32084574.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Włochy
    wrak
    katastrofa
    Isola del Giglio
    Italy
    shipwreck
    catastrophy
    Opis:
    W piątek, trzynastego stycznia 2012 roku, luksusowy statek wycieczkowy rozbił się u wybrzeży toskańskiej wyspy Isola del Giglio, 32 osoby zginęły, 64 zostały ranne. W pierwszej części tekstu autor rekonstruuje detalicznie zasadnicze dyskursy medialne oplatające tę katastrofę na Morzu Tyrreńskim. W drugiej, zastanawia się nad konsekwencjami tej katastrofy dla miejscowego pejzażu. Wrak statku zalegał wody przybrzeżne przez dwa i pół roku, po czym został odholowany do portu w Genui. Pozostaje pytanie: czy pejzaż pamięta? Czy ta katastrofa, mimo że skutki jej są już niewidoczne, pozostanie nadal jako nieusuwalna część miejscowego pejzażu.
    On Friday, 13 February 2012, a luxury cruise ship crashed along the shore of the island of Isola del Giglio (Tuscany). 32 persons perished and 64 were wounded. First, the author reconstrues in detail fundamental media discourses dealing with the Tyrrhenian Sea shipwreck. In the second part of the text he ponders on the consequences of the tragedy for the local landscape. The ship’s wreckage was left in the shore waters for two and a half years and only then was hauled away to the port of Genoa. Two questions remain: will the landscape remember? Will the catastrophe, despite the fact that its consequences are no longer invisible, still stay as an indelible fragment of the landscape?
    Źródło:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 342, 3; 147-154
    1230-6142
    2956-9214
    Pojawia się w:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wdzięczność niewdzięczna. Wdzięczność jako kolejny fenomen pierwiastkowy antroposfery
    The ungrateful gratitude. Gratitude as a new primary phenomenon of the anthroposphere
    Autorzy:
    Klinger, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343472.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    zobowiązanie
    zasługa
    wdzięczność
    dziękczynienie
    zbawienie
    gratitude
    gratefulness
    obligation
    merit
    salvation
    Opis:
    Wychodząc od pewnych inspiracji źródłowych wespół z Zbigniewem Benedyktowiczem, podjęty będzie problem wdzięczności, jako bądź uwarunkowanej moralnie lub religijnie, bądź raczej „niewdzięcznej” - w znaczeniu uwolnionej od wszelkiej aksjologii. Z analizy znanych w kulturze „przypadków” objawia się wdzięczność, jako cud, rewolta na polu religii i sfery antroposa, zarazem jako jej „pierwiastek” z grupy obejmującej i zbawienie i radość.
    Starting from some inspirations together with Zbigniew Benedyktowicz, will be addressed the problem of gratitude, as either morally or religiously conditioned, or rather "ungrateful" - in the sense freed from all axiology. The analysis of cases known in culture reveals gratitude as a miracle, a revolt in the field of religion and in the sphere of anthropos, at the same time as its "element" from the group embracing both salvation and joy.
    Źródło:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 340, 1-2; 37-42
    1230-6142
    2956-9214
    Pojawia się w:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Od skrzywdzenia do wdzięczności”. Trauma jako zasób ruchów nurtu pro-life
    “From Hurt to Gratitude”. Trauma as a Resource of the “Pro-life” Movements
    Autorzy:
    Zimniak-Hałajko, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343485.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    pro-life
    wdzięczność
    antropologia
    gratitude
    anthropology
    Opis:
    W artykule podejmuję temat relacji ruchów szeroko rozumianego nurtu „pro-life” i kultury terapeutycznej. W pierwszej części tekstu przyglądam się praktykom komunikacyjnym organizacji „pro-life” i „pro-choice”, z jakimi kontaktują się kobiety w nieplanowanej ciąży. Następnie omawiam koncepcje „traumy” i „stygmy”, które stanowią zaplecze teoretyczne podejmowanych przez działaczy i działaczki obu opcji światopoglądowych interwencji o charakterze konsolacyjnym i wzmacniającym. W kolejnej części tekstu prezentuję trzy inicjatywy nurtu „pro-life”, kierujące swą ofertę do osób z doświadczeniem aborcji: rekolekcje, program „Powrót i odnowa” oraz terapię NEST. Szczególną uwagę zwracam na potencjał redefinicji pojęć i sytuacji społecznych, jaki mogą mieć te inicjatywy. W podsumowaniu analizuję społeczne funkcje narracji o stracie oraz świadectwa, a także sposób, w jaki pojęcie wdzięczności pomaga rozszerzyć zakres terminu „pro-life”.
    In the article I discuss the relationship between the broadly understood “pro-life” movements and therapeutic culture. In the first part of the text, I look at the communication practices of “pro-life” and “pro-choice” organisations that women in unplanned pregnancy come into contact with. Then I discuss the concepts of “trauma” and “stigma”, which provide the theoretical background to the consolatory and empowering interventions undertaken by activists of both worldview options. In the next part of the text I present three initiatives of the “pro-life” trend, addressing their offer to people with abortion experience: retreats, the “Return and renewal” program, and NEST therapy. Particular attention is paid to the potential of these initiatives to redefine concepts and social situations. In conclusion, I examine the social functions of the narrative of loss and testimony, as well as how the concept of gratitude helps to broaden the scope of the term “pro-life”.
    Źródło:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 340, 1-2; 178-194
    1230-6142
    2956-9214
    Pojawia się w:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od pieśni Anitry do taranteli. Rekontekstualizacja jako metoda twórcza
    From Anitra’s Song to the Tarantella. Recontextualization as a Creative Method
    Autorzy:
    Partyga, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343477.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Henrik Ibsen
    tarantella
    tarantism
    drama
    dance
    tarantela
    tarantyzm
    taniec w literaturze
    analiza brulionów
    dramat XIX wieku
    Opis:
    Przedmiotem badawczej refleksji podjętej w artykule są dwie wersje ostatniej sceny z drugiego aktu Domu lalki Henrika Ibsena. Analiza porównawcza pochodzącego z lata 1879 szkicu, w którym Nora Helmer śpiewała i tańczyła pieśń Anitry z Peera Gynta, i opublikowanego wariantu, w którym tańczy tarantelę, ma pokazać zakres i charakter autorskich zmian. Jako jeden z kontekstów tych zmian zaprezentowano także syntetycznie pracę Vilhelma Bergsøe na temat tarantyzmu (1865), najprawdopodobniej znaną Ibsenowi. Analizę motywu taranteli oparto na współczesnych badaniach nad tarantelą i tarantyzmem. W artykule postawiono tezę, że Ibsen zachował wszystkie sensy zawarte w wersji brulionowej, lecz rozdystrybuował je w inny sposób w tekście dramatu, a jednocześnie – poprzez zmianę motywu muzyczno-tanecznego – powiększył liczbę interferujących ze sobą kontekstów. Znaczącym zmianom uległy również relacje między postaciami dramatu. Rezygnacja z egzotyzacji i wprowadzenie taranteli jako motywu bardziej otwartego na performatywne dookreślenia i mniej ustabilizowanego semantycznie niż pieśń Anitry przyczyniła się do znacznego poszerzenia możliwości interpretacyjnych.
    The topic of the research reflections broached in this article involves two versions of the closing scene from the second act of A Doll’s House by Henrik Ibsen. A comparative analysis originating from a sketch from 1879, in which Nora Helmer sang and danced Anitra’s song from Peer Gynt, and a published variant in which she dances the tarantella, intends to demonstrate the character of changes introduced by the author. A synthetic work by Vilhelm Bergsøe about tarantism (1865), with which Ibsen was most probably familiar, is also presented as one of the contexts of such changes. An analysis of the tarantella motif is based on contemporary studies on the tarantella and tarantism. The article proposes the thesis that Ibsen preserved all meanings contained in the rough version but redistributed them in a different manner in the text of the drama; at the same time, by changing the music-dance motif he increased the number of mutually interfering contexts. Significant changes also affected relations between the dramatis personae. Resignation from exoticization and the introduction of the tarantella as a motif more open to performative clarification and semantically less stabilised than Anitra’s song contributed to a considerable expansion of interpretation possibilities.
    Źródło:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 340, 1-2; 432-440
    1230-6142
    2956-9214
    Pojawia się w:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mapa Ukrainy w środowisku wizualnym. Co kryje obraz?
    The Map of Ukraine in a Visual Environment. What is Behind the Image?
    Autorzy:
    Herashchenko, Olesia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32084365.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    otoczenie wizualne
    nostalgia
    archiwum wizualne
    autoterapia
    tożsamość zbiorowa
    visual environment
    visual archive
    autotherapy
    collective identity
    Opis:
    This article discusses the phenomenon of appearance of the contour of Ukrainian map as of 1991 in visual environment in dynamic (2000-2023), as the image metamorphosed in social meaning from kitsch to iconic and seems to have a strong massification effect in Ukraine. In the conditions that the country finds itself now, being in the midst of global social, political, safety turmoil, to bolster interpretations of this process now appears to be important, as it has a potential to influence behavior patterns and events interpretation in the foggy future. As the author introduces the possible causes for this particular image to gain such meaning over last year(s), she tackles the matters of emergence of a collective identityand scrutinizes a dominant narrative behind the phenomena, while staying within the theoretic framework of three themes for reasoning: visual archive, autotherapy and nostalgia.  Through the time, after the invasion in 2014, the map of Ukraine image appearance densed in a way that its contour became unavailable for “discussion”.  Despite the harshest conditions, under which this attitude condensed, the map contour of Ukraine has become a landscape on the common cognitive map, which seems to define Ukrainians now and to preserve its topicality and impact for generations to come.
    Niniejszy artykuł omawia zjawisko pojawienia się konturu ukraińskiej mapy z 1991 roku w dynamicznym środowisku wizualnym (2000–2023), ponieważ obraz ten przeszedł metamorfozę w znaczeniu społecznym od kiczu do ikony i wydaje się mieć silny efekt umasowienia na Ukrainie. W warunkach, w jakich kraj znajduje się obecnie, będąc w środku globalnego zamieszania społecznego, politycznego i bezpieczeństwa, wzmocnienie interpretacji tego procesu wydaje się teraz ważne, ponieważ może potencjalnie wpłynąć na wzorce zachowań i interpretację wydarzeń w mglistej przyszłości. Przedstawiając możliwe przyczyny, dla których ten konkretny obraz zyskał takie znaczenie w ciągu ostatniego roku (lat), autorka zajmuje się kwestiami wyłaniania się zbiorowej tożsamości i analizuje dominującą narrację stojącą za tym zjawiskiem, pozostając w teoretycznych ramach trzech tematów: archiwum wizualnego, autoterapii i nostalgii.  Z biegiem czasu, po inwazji w 2014 roku, obraz mapy Ukrainy zagęścił się w taki sposób, że jej kontur stał się niedostępny do „dyskusji”.  Pomimo trudnych warunków, w których ta postawa uległa kondensacji, kontur mapy Ukrainy stał się krajobrazem na wspólnej mapie poznawczej, który wydaje się definiować Ukraińców teraz i zachować swoją aktualność i wpływ na przyszłe pokolenia.
    Źródło:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 343, 4; 85-97
    1230-6142
    2956-9214
    Pojawia się w:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czego nauczyło mnie ciało o byciu badaczką Ukrainy z Ukrainy w czasach rosyjskiej agresji
    What My Body Taught Me About Being a Ukrainian Scholar Dealing with Ukraine in Times of Russia’s War of Aggression
    Autorzy:
    Tsymbalyuk, Darya
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32084272.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Ukraina
    kolonializm
    wojna
    ciało
    Ukraine
    colonialism
    body
    war
    Opis:
    W niniejszym tekście badam związek rosyjskiego kolonializmu i kolonialności z wiedzą i tworzeniem wiedzy oraz zastanawiam się, co to znaczy być naukowczynią z Ukrainy, zajmującą się Ukrainą w zachodniej instytucji akademickiej w czasie wojny Rosji z Ukrainą. Krytykując hierarchie produkcji wiedzy, wzywam do ponownego uwzględnienia „wiedzy, która pochodzi z cierpienia”, zgodnie z teorią bell hooks (1994). Zwracam się ku wiedzy o cierpieniu, angażując się w autoetnografię i skupiając się na sposobach, w jakie wojna wpłynęła na moje ciało: od zmieniającego się stosunku do języka rosyjskiego po świadomość mechanizmów, poprzez które moje ciało jest tokenizowane przez instytucje akademickie. Na koniec stwierdzam, że moje ciało nauczyło mnie wycofywania się jako praktyki dekolonialnego oporu i odpowiedzi na rosyjski kolonializm.
    In this text I examine the relationship of Russian colonialism and coloniality towards knowledge and knowledge-making, and question what it means to be a scholar from Ukraine, dealing with Ukraine, and located in a Western academic institution at the time of Russia’s war against Ukraine. While criticising hierarchies of knowledge production I call for recentering “knowledge that comes from suffering”, as theorised by bell hooks (1994). I turn to knowledge of suffering by engaging in autoethnography and focusing on ways in which the war has affected my body: from my changing relation to the Russian language to an awareness of mechanisms through which my body is being tokenized by academic institutions. Finally, I argue that my body taught me disengagement as a practice of decolonial resistance and a response to Russian colonialism.
    Źródło:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 343, 4; 22-28
    1230-6142
    2956-9214
    Pojawia się w:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies