Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "soil protection" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Transformations and mobility of 14C-carbofuran in the soil
Autorzy:
Lewandowska, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/66625.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
lysimeter
soil profile
humic soil
plant protection
leaching
bound residue
mobility
carbofuran
Opis:
The transformations of ¹⁴C-ring-labeled carbofuran and leaching with water in the humus soil were investigated. The experiments were carried out under laboratory conditions using natural profile of arable layer (mini-lysimeters) and in field lysimeter. The tested compound applied on the soil surface was eluted with water in laboratory and sprinkled four-times every 2 weeks in field trial. Carbofuran was mobile in the soil with permeable water. lts residues could reach the ground water as a result of leaching with heavy rains. The both processes, disappearance of extractable residues and formation of bound ones were most intensive in the upper layers of the soil. The using of natural soil profiles (mini-lysimeters) offer an excellent experimental set up for study of crop protection chemicals behaviour in the soil.
Obserwowano przemiany karbofuranu w glebie oraz jego przemieszczanie się w warstwie ornej gleby humusowej pod wpływem wody. W badaniach zastosowano substancję biologicznie aktywną, znakowaną w pierścieniu radionuklidem węgla ¹⁴C. Przeprowadzono doświadczenia w warunkach laboratoryjnych z użyciem fragmentów naturalnego profilu warstwy ornej jako „mini-lizymetrów” oraz w lizymetrze polowym wypełnionym tym samym typem gleby i o wykształconej strukturze warstwy ornej. W obu doświadczeniach, testowany związek w postaci roztworu metanolowo-wodnego mieszaniny standardu znakowanego izotopem ¹⁴C z preparatem „zimnym” (nie znakowanym) zaaplikowano na powierzchnię gleby. W modelu laboratoryjnym karbofuran wypłukiwano wodą w ciągu 7 dni, natomiast w doświadczeniu polowym skażona gleba poddana była działaniu opadów atmosferycznych oraz wykonano 4-krotne deszczowanie w odstępach 2-tygodniowych. Wyniki uzyskane z obu doświadczeń wskazują, że karbofuran przemieszcza się z wodą w głąb profilu glebowego. Można przypuszczać, że w przypadku wystąpienia obfitych opadów deszczu istnieje możliwość skażenia wód gruntowych jego pozostałościami. Stwierdzono również, że karbofuran ulega częściowemu wiązaniu, szczególnie w wierzchnich warstwach gleby. Przypadkowa zbieżność warunków założonych w doświadczeniu laboratoryjnym oraz nadzwyczaj obfite opady deszczu, które wystąpiły podczas doświadczenia w warunkach polowych wykazały, że użyte fragmenty profilu glebowego jako „mini-lizymetry” stanowią dobry materiał do badania zachowania się pestycydów w środowisku, w ekstremalnych warunkach pogodowych.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 1999, 39, 2
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transformations of 2,4-dichlorophenol in the soil
Autorzy:
Lewandowska, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/65596.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
mineralization
transformation
extractable residue
2,4-dichlorophenol
plant protection
soil
Opis:
The experiment was carried out under laboratory conditions on sterile and nonsterile humus soil treated with ¹⁴C-2,4-dichlorophenol (DCP). The disappearance dynamics of extractable residues, and formation of the bound ones, as well as diffusion of radioactive volatile substances to the air were observed during 112 days. The results showed that disappearance of extractable residues of 2,4-DCP and binding to the soil matter run much faster in the presence of soil microorganisms than under abiotic factors. It has been stated that soil microorganisms played an important role as the regulator of free residues level in soil solution, enhanced their mineralization process. Moreover, by participation in binding of 2,4-DCP to soil matrix microorganisms also limited the release of toxic substance into the air.
Badano wpływ mikroflory glebowej na rzeczywistą degradację 2,4-dichlorofenolu (DCP), jak też udział czynników abiotycznych w tym procesie. Doświadczenie w dwóch wariantach przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych, gdzie śledzono zanikanie 2,4-DCP w glebie humusowej. Do gleby naturalnej, uprzednio niczym nie traktowanej (wariant I) oraz poddanej sterylizacji (wariant II), zaaplikowano roztwór metanolowo-wodny związku znakowanego w pierścieniu izotopem węgla ¹⁴C w mieszaninie z preparatem „zimnym”, w ilości odpowiadającej fortyfikacji na poziomie 20 ppm. W okresie 16 tygodni śledzono zanikanie ekstrahowalnych pozostałości 2,4-DCP i powstawanie form związanych oraz oznaczano ilości radioaktywnych związków lotnych, które oddyfundowały z traktowanej gleby. Wyniki badań wykazały, że zanikanie 2,4-DCP w glebie jest wypadkową rzeczywistej degradacji i wiązania jego pozostałości z humusem. Oba procesy postępują pod wpływem czynników biotycznych i abiotycznych. Jednak w obecności naturalnej mikroflory proces zanikania 2,4-DCP był bardziej dynamiczny niż w glebie, w której przez sterylizację wyeliminowano czynnik biologiczny. Można sądzić, że mikroflora pośrednicząc w wiązaniu z materią gleby spełnia rolę naturalnego czynnika obniżającego poziom wolnych pozostałości w roztworze glebowym, przez co ogranicza możliwość ich poboru przez rośliny chronione i następcze. Stwierdzono również, że mikroorganizmy glebowe sprzyjają mineralizacji 2,4-DCP.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2000, 40, 3-4
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Research on possibility of using potato beetle [Leptinotarsa decemlineata Say] as a bioindicator of soil polluted by lead
Autorzy:
Przybylski, Z
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/65097.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
toxic element
mercury
polluted soil
plant protection
environment pollution
bioindicator
cadmium
Leptinotarsa decemlineata
Colorado potato beetle
agroecosystem
lead
Opis:
The bioindicative research conducted in 1998 concerned the soil polluted by lead in the region of Glass Factory in Krosno. Potato beetle larvae descending to soil for pupation were the soil bioindicator. Samples of soil were collected in the distance of 500 to 1,000 m from the factory emitters, and later the lead content was determined in the Chemical Agricultural Station in Rzeszów. The lead level in the 1st pollution zone was 200.0 mg Pb/kg while in the 2nd zone 70.0 mg/kg, and in the soil sample from the control field the level was 12.0 mg/kg. The obtained results of the analysis conducted in the laboratory of the Regional Experimental Station did not show any significant differences between both the beetle mass which emerged from the soil, and their number from the control field and the experimental one.
Badania bioindykacyjne gleby zanieczyszczonej ołowiem, do którego wykorzystano larwy stonki ziemniaczanej schodzące do gleby na przepoczwarczenie, wykonano w 1998 roku. Glebę zawierającą ołów pobrano w rejonie huty szkła koło Krosna w odległości do 500 m i od 500 do 1000 m od emitorów huty. Dla obiektu kontrolnego próby gleby pobrano w ogródku fenologicznym Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Roślin w Rzeszowie. Analizy chemiczne gleby w zakresie zawartości ołowiu wykonała Okręgowa Stacja Chemiczno-Rolnicza w Rzeszowie. Próby gleby pobrane w odległości do 500 m od emitorów zawierały 200,0 mg Pb/kg, od 500 do 1000 m - 70,0 mg/kg, natomiast gleba dla obiektu kontrolnego - 12,0 mg/kg. Otrzymane wyniki badań bioindykacyjnych opracowanych statystycznie nie wykazały istotnych różnic między poszczególnymi obiektami zarówno w masie ciała chrząszczy, które wyszły z gleby po przepoczwarczeniu się larw, jak i ich liczby.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2002, 42, 1
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of the alternative host Strophosoma faber [Herbst] on efficacy of the entomopathogenic nematode Steinernema glaseri in control of Amphimallon solstitiale grubs in the soil
Autorzy:
Kowalska, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/66392.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
pest
alternative host
biological control
plant protection
Amphimallon solstitiale
Steinernema glaseri
host
root
June chafer
soil
nematode
larva
entomopathogenic nematode
grass
Opis:
Larvae of June chafer (Amphimallon solstitiale L.) are important pests of the turf-grass. During a routine field collection of A. solstitiale grubs numerous larvae of a curculionid, Strophosoma faber were frequently observed in the soil. Bath insects shared the same environment in the same season. Since entomopathogenic nematodes are considered as candidates for control of A. solstitiale it was decided to examine the effect of concurent presence of S. faber on the efficacy of S. glaseri. The laboratory test revealed that both insects were infected by S. glaseri. In conclusion, could be support the suggestion that S. faber is probably most susceptible for entomopa-thogenic nematodes and could become the alternative host for them.
Larwy guniaka czerwczyka (Amphimallon solstitiale L.) są szkodnikami terenów trawiastych i przyczyną poważnych szkód ekonomicznych. W trakcie dokonywania cyklicznych zbiorów pędraków tego szkodnika zaobserwowano licznie występujące w glebie larwy ryjkowca Strophosoma faber (Herbst). Oba gatunki zasiedlały w tym samym czasie tę samą niszę ekologiczną. W związku z tym, że nicienie owadobójcze są rozważane jako czynnik biologicznego zwalczania guniaka czerwczyka, szkodnika występującego na zielonych terenach zurbanizowanych, podjęto decyzję o przeprowadzeniu testów laboratoryjnych, w trakcie których oceniono wpływ obecności konkurencyjnego gospodarza na skuteczność zastosowanych nicieni przeciwko innemu szkodnikowi. Stwierdzono, że oba gatunki są infekowane przez nicienie, choć zdecydowanie wyższy poziom śmiertelności zaobserwowano dla larw ryjkowca. Można uznać, że S. faber jest bardziej wrażliwym owadem niż A. solstitiale na infekcje spowodowane przez nicienie owadobójcze. Tym samym może stać się dla nich gospodarzem alternatywnym i rezerwuarem dla następnych pokoleń larw infekcyjnych S. glaseri.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2000, 40, 3-4
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies