Temat: forage - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Effect of foliar fertilization with magnesium sulfate and supplemental L-ascorbic acid on dry matter yield and chemical composition of cv. Egida timothy grass
Autorzy:: Radkowski, A.
Radkowska, I.
Rapacz, M.
Wolski, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1190180.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: timothy grass
yield
L-ascorbic acid
magnesium sulfate
forage quality
Opis:: In 2011-2013, a field experiment was conducted at the Plant Breeding Station in Polanowice near Krakow (220 m above sea level), on degraded Chernozem developed from loess. The field experiment was set up in a randomized block design with three replications. The experimental material used in this study was cv. Egida timothy grass. The aim of the study has been to test whether L-ascorbic acid supplementing for foliar fertilization with magnesium sulfate enhances magnesium absorption by plants and what effects it has on yielding and dry matter composition of timothy grass cut and used as forage. Three levels of L-ascorbic acid fertilization were applied (10, 20 and 30 g ha-1) with and without magnesium sulfate 7-hydrate. The plants were sprayed until wet, using 300 dm3 liquid per hectare. Spraying was performed 6-8 days from the onset of growth for the first harvest, and a week after cutting for the other harvests. Statistically significant improvement in yielding and forage quality was observed for the combined magnesium/ ascorbic acid fertilization. Fertilization with these two nutrients caused an increase in the total dry matter yield of timothy grass cv. Egida (together from 3 cuts), with differences reaching as much as 26% depending on the year (in the variant of combined magnesium sulfate and ascorbic acid application at 30 g ha-1). Another benefit of ascorbate application was an increase in forage quality (the content of crude protein, crude fat, water soluble carbohydrates and macronutrients). Best effects in terms of yielding and forage quality were obtained after a combined application of magnesium sulfate and ascorbic acid (30 g ha-1). Combined fertilization with magnesium sulfate and ascorbic acid tended to produce a stronger effect after periods of dry weather, which is discussed in the study.
Źródło:: Journal of Elementology; 2017, 22, 2; 545-558
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Yields and quality of green forage from red clover di- and tetraploid forms
Plony i jakosc zielonki di- i tetraploidalnych form koniczyny czerwonej
Autorzy:: Zuk-Golaszewska, K
Purwin, C.
Pysera, B.
Wierzbowska, J.
Golaszewski, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/15138.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: yield
quality
green forage
red clover
diploid form
tetraploid form
macronutrient concentration
nutritive value
chemical composition
green matter
Opis:: The purpose of the study has been to determine the yield, chemical composition and nutritive value of green forage from di- and tetraploid forms of red clover grown in different seed density regimes. The yield of green forage was analysed in the first year of full use, in 2003 and 2004, having cut the plants in the early inflorescence phase (1st cut). In green forage samples, the following were determined: basic chemical composition, concentration of water soluble carbohydrates (WSC), fibre fractions (NDF, ADF and ADL) and macronutrients (P, K, Mg, Ca, Na). The nutritive value of green forage was expressed according to the INRA 1988 system. The yield of green matter from the tetraploid cultivars Bona and Jubilatka was higher than from the diploid cultivars Krynia and Parada. The cultivar Bona distinguished itself by its highest average yield of green matter, dry matter, total protein and net energy. The dry matter content was the most variable green forage quality characteristic. In both years, green forage from the diploid cultivars contained more dry matter than the one made from the tetraploid varieties. At the same time, seed density did not have any significant influence on the differentiation of green forage yields. Green forage from the two diploid cultivars was characterised by a similar energy and protein value and a better fill unit value (better potential intake by ruminants). The concentrations of phorphorus, potassium and calcium in green forage from the diploid forms were slightly higher compared to the tetraploid forms, unlike the level of magnesium, which was slightly lower. Irrespectively of the polidy level, the concentration of macronutrients, except phosphorus, was higher in the first year of the study. Considering the nutritional requirements of animals, green forage from the analysed red clover cultivars was characterised by an inadequate level of magnesium, deficient amount of sodium and an improper Ca:P ratio. The results suggest that diploid forms of red clover can potentially generate a higher nutrititive value than tetraploid ones.
Celem badań było określenie plonowania oraz składu chemicznego i wartości pokarmowej zielonki di- i tetraploidalnych odmian koniczyny czerwonej uprawianej z zastosowaniem różnej gęstości siewu nasion. Plon zielonki analizowano w pierwszym roku pełnego użytkowania w latach 2003 i 2004, po skoszeniu roślin w fazie początku kwitnienia (I pokos). W próbach zielonki oznaczono podstawowy skład chemiczny, zawartość cukrów rozpuszczalnych w wodzie (WSC), frakcje włókna (NDF, ADF i ADL) i makroelementy (P, K, Mg, Ca, Na). Wartość pokarmową zielonki wyrażono według systemu INRA 1988. Plon zielonej masy odmian tetraploidalnych Bona i Jubilatka był wyższy niż odmian diploidalnych Krynia i Parada. Wyróżniała się odmian Bona, dla której stwierdzono najwyższy średni plon zielonej masy, suchej masy, białka ogólnego i energii netto. Cechą jakościową zielonki o największej zmienności była zawartość suchej masy. W obu latach użytkowania zielonka odmian diploidalnych miała wyższą zawartość suchej masy niż zielonka odmian tetraploidalnych. Jednocześnie gęstość siewu nasion nie miała istotnego wpływu na zróżnicowanie plonów zielonki. W przypadku zielonki odmian diploidalnych stwierdzono zbliżoną wartość energetyczną i białkową oraz korzystniejszą wartość wypełnieniową (większa możliwością pobrania przez przeżuwacze). Poziom fosforu, potasu i wapnia w zielonkach odmian diploidalnych był nieznacznie wyższy, a magnezu niższy w porównaniu z odmianami tetraploidalnymi. Niezależnie od poziomu ploidalności odmian koncentracja makroelementów, z wyjątkiem fosforu, była wyższa w pierwszym roku badań. Uwzględniając wymagania pokarmowe zwierząt, zielonka badanych odmian koniczyny miała odpowiedni poziom magnezu, niedoborową ilość sodu oraz niewłaściwy stosunek Ca:P. Uzyskane wyniki wskazują, że odmiany diploidalne koniczyny czerwonej mają możliwości osiągania wyższej wartości pokarmowej niż odmiany tetraploidalne.
Źródło:: Journal of Elementology; 2010, 15, 4; 757-770
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "forage" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język