Temat: acid soil - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Remediation of soil contaminated with cadmium
Autorzy:: Zaborowska, M.
Kucharski, J.
Wyszkowska, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/958240.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: soil contamination
cadmium
alkaline phosphatase
acid phosphatase
soil microorganism
soil remediation
Opis:: The search for the best solutions to restore soil balance is essential for attaining a stable and sustainable agricultural development worldwide. This research, which makes a contribution to these investigations, focuses on four substances (two innovative ones: basalt flour, brown algal extract, and two classic soil improvers: finely ground barley straw and compost) which can potentially alleviate the inhibitory effect of Cd2+ on the soil environment. The following were analyzed: the activity of acid phosphatase and alkaline phosphatase, counts of Pseudomonas sp., cellulolytic bacteria, copiotrophic bacteria and copiotrophic spore-forming bacteria, and the yield of spring barley. Cadmium (Cd2+) was applied as CdCl2 · 2.5H2O in the following doses: 0, 4, 40, 80, 120, 160, and 200 mg Cd2+ kg-1 of soil. For a more complete assessment of the soil, its biochemical properties and the counts of microorganisms were scrutinized with the following indices: RS – soil resistance, R:S – rhizosphere effect and EF – fertilization effect of the contamination alleviating substances. It was found that alkaline phosphatase is more sensitive to cadmium contamination of the soil than acid phosphatase. Cadmium did not exert any inhibitory effect on the number of microorganisms present or the yield of spring barley. Cellulolytic bacteria were the least sensitive to stress associated with the accumulation of high cadmium doses in the soil, whereas copiotrophic bacteria were the most sensitive microorganisms to the above stressor. The ability of cadmium-polluted soil to restore homeostasis depended on the type of a soil improver and the level of soil contamination. Negative consequences of cadmium pollution were effectively mitigated by straw, but less so by brown algal extract and basalt flour.
Źródło:: Journal of Elementology; 2015, 20, 3
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Effect of herbicides on the course of ammonification in soil
Wplyw herbicydow na przebieg procesu amonifikacji w glebie
Autorzy:: Kucharski, J
Bacmaga, M.
Wyszkowska, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14644.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: ammonification process
soil
soil pollution
amino acid
herbicide
Opis:: A laboratory experiment has been performed to determine the effect of soil pollution with the herbicides: Harpun 500 SC, Faworyt 300 SL, Akord 180 OF and Mocarz 75 WG on the course of ammonification. The soil material for the experiment consisted of loamy sand of pH 6.5. The experiment comprised five replications. Soil samples in particular objects were polluted with the herbicides at rates corresponding to the dose recommended by the manufacturer: 0 – control, 1 – a dose recommended by the producer, and the rates 50-, 100-, 150- and 200-fold higher than the recommended dose. Next, nitrogen was introduced to soil in the form of L-aspartic acid, DL-alanine, L-arginine and urea in the amounts of 0 and 300 mg N kg-1 soil. Having been thoroughly mixed with the additional substances, the soil was brought to moisture equal 60% capillary water capacity and incubated for 12, 24, 36 and 48 hours at 25oC. The study has demonstrated that the course of ammonification depended on the type and rate of a herbicide added to soil, type of an organic compound undergoing ammonification and duration of the trial. L-arginine was ammonified most rapidly, while ammonification of L-aspartic acid lasted the longest. Among the tested herbicides, the strongest inhibitory effect on ammonification process was produced by Mocarz 75 WG, which continued to exert negative influence on mineralisation of organic substances for 36 hours. The other preparations did not have such a considerable effect on the quantities of ammonified nitrogen.
W doświadczeniu laboratoryjnym określono wpływ zanieczyszczenia gleby herbicydami: Harpun 500 SC, Faworyt 300 SL, Akord 180 OF i Mocarz 75 WG na przebieg procesu amonifikacji. Materiałem glebowym użytym w badaniach był piasek gliniasty o pH 6,5. Doświadczenie przeprowadzono w pięciu powtórzeniach. Próbki glebowe w odpowiednich obiektach zanieczyszczono herbicydami w dawkach wyrażonych jako wielokrotność dawki zalecanej przez producenta: 0 – kontrola, 1 – dawka zalecana przez producenta, dawki 50-, 100-, 150- i 200-krotnie większa od zalecanej przez producenta. Następnie do gleby wprowadzono azot w postaci kwasu L-asparaginowego, DL-alaniny, L-argininy i mocznika w ilości 0 i 300 mg N⋅kg-1 gleby. Po dokładnym wymieszaniu glebę doprowadzono do wilgotności 60% kapilarnej pojemności wodnej i w takim stanie inkubowano próbki glebowe przez 12, 24, 36 i 48 h w temp. 25°C. Wykazano, że przebieg procesu amonifikacji determinowany był rodzajem i dawką herbicydu, rodzajem amonifikowanego związku organicznego i czasem trwania doświadczenia. Najszybciej amonifikacji ulegała L-arginina, natomiast najwolniej kwas L-asparaginowy. Największy inhibicyjny wpływ na proces amonifikacji spośród wszystkich testowanych środków chwastobójczych wywierał Mocarz 75 WG. Jego negatywne oddziaływanie na mineralizację związków organicznych utrzymywało się przez 36 h. Pozostałe preparaty nie wpływały tak jednoznacznie na ilość zamonifikowanego azotu.
Źródło:: Journal of Elementology; 2009, 14, 3; 477-487
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Effect of soil salinity on activity of antioxidant enzymes and content of ascorbic acid and phenols in bean [Phaseolus vulgaris L.] plants
Wplyw zasolenia gleby na aktywnosc enzymow antyoksydacyjnych oraz zawartosc kwasu askorbinowego i fenoli w roslinach fasoli [Phaseolus vulgaris L.]
Autorzy:: Telesinski, A
Nowak, J.
Smolik, B.
Dubowska, A.
Skrzypiec, N.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16065.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: antioxidative enzyme
oxidative stress
chloride concentration
bean
Phaseolus vulgaris
flavonoids
bean plant
biochemical parameter
growing plant
ascorbic acid
soil
salinity
phenol
Opis:: Soil salinity is the one of the most important abiotic factors influencing the growth, development and yields of crops. However, it is difficult to determine exact concentrations of salt which cause soil salinity. Salinity threshold levels depend on a crop species, variety, developmental stage and environmental factors. This paper presents the results of an experiment on the effect of different soil concentrations of NaCl soil on several oxidation stress parameters, such as catalase and peoxidase activity, content of ascorbic acid, phenols and flavonoids in bean plants. A laboratory pot experiment was carried out on samples of light silty loam containing 1.2% of humus. Pots were filled with 1 kg soil samples each, to which NaCl solution was added in doses 10, 30 and 50 mM kg-1. Each pot was seeded with 7 seeds of cv. Aura bean. The plants grown in soil without NaCl were the control. On days 14, 21 and 28 green parts of plants were collected for determinations of catalase and peroxidase activity by colorometry as well as the content and flavonoids, phenols, ascorbic acid and chloride concentration by Mohr’s method. The results show that chloride concentration in bean plants increased at higher of NaCl concentration in soil. The activity of the antyoxidative enzymes such as catalase and peroxidase in bean plants, on sampling days, was higher as the chloride concentration in plants increased. Non-enzymatic antioxidants: flavonoids, phenols and ascorbic acid content during the experiment showed different changes with relation to the chloride content, but in all the trials ascorbic acid content was significantly positively correlated whereas the content of phenols was significantly negatively correlated with the chloride content in plant tissues.
Jednym z ważniejszych abiotycznych czynników wpływających na wzrost, rozwój i produktywność roślin jest zasolenie podłoża. Trudno jest jednak określić, w przypadku jakiego stężenia soli mówi się o zasoleniu podłoża. Graniczna jego wartość jest uzależniona od gatunku, a w nawet odmiany, etapu rozwoju rośliny oraz od wielu towarzyszących czynników środowiska. W pracy zaprezentowano wyniki doświadczeń mających na celu określenie, w jaki sposób dodatek do gleby NaCl o różnych stężeniach oddziałuje na wybrane parametry stresu oksydacyjnego: aktywność katalazy i peroksydazy oraz zawartość kwasu askorbinowego, fenoli i flawonoidów w roślinach fasoli. Doświadczenie wazonowe w warunkach laboratoryjnych przeprowadzono na próbkach gliny pylastej lekkiej o zawartości próchnicy 1,2%. Glebę podzielono na 1 kg naważki, którymi, po wcześniejszym dodaniu wodnych roztworów NaCl w dawkach 10, 30 i 50 mM kg-1, napełniono wazony. Do każdego wazonu wysiano po 7 nasion fasoli odmiany Aura. Próbę kontrolną stanowiły rośliny rosnące w glebie bez dodatku soli. W 14., 21. i 28. dniu doświadczenia pobrano zielone części roślin i oznaczono w nich kolorymetrycznie aktywność katalazy i peroksydazy oraz zawartość flawonoidów, fenoli i kwasu askorbinowego, a także zawartość chlorków miareczkową metodą Mohra. Stwierdzono, że zawartość chlorków w roślinach fasoli wzrastała wraz ze zwiększaniem stężenia NaCl w podłożu. Aktywność enzymów antyoksydacyjnych: katalazy i peroksydazy w roślinach fasoli, w poszczególnych terminach pomiarów, wzrastała wraz ze zwiększaniem się w nich ilości chlorków. Zawartość nieenzymatycznych antyutleniaczy w roślinach fasoli: kwasu askorbinowego, flawonoidów i fenoli wykazywała w trakcie trwania doświadczenia zmienne zależności w stosunku do ilości w nich chlorków, jednakże w całym doświadczeniu zawartość kwasu askorbinowego była istotnie dodatnio, a fenoli istotnie ujemnie skorelowana z ilością chlorków w tkankach roślinnych.
Źródło:: Journal of Elementology; 2008, 13, 3
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: A carryover effect of the chelating agents EDTA and EDDS applied to soils on the uptake of copper and iron by maize in the second year of a pot experiment
Następczy wpływ substancji chelatujących EDTA i EDDS na pobranie miedzi i żelaza przez kukurydzę w drugim roku doświadczenia wazonowego
Autorzy:: Karczewska, A.
Galka, B.
Kocan, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14051.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: biodegradable agent
EDDS agent
chelating agent
ethylene diamine tetra acetic acid
soil
phytoextraction
copper
iron
pot experiment
maize
second year
copper uptake
iron uptake
Opis:: A pot experiment was established in 2006 to examine whether induced phytoextraction can remove copper from soils polluted with emissions from copper smelters. Two soils tested in the experiment were sand and loam in texture, and contained 620 and 510 mg⋅kg-1 Cu, respectively. Maize was used as a testing plant. Two chelating agents: EDTA and biodagradable EDDS were introduced into the soils at the rates of 0.2; 0.5 and 1.0 mmol⋅kg-1 to intensify the process of Cu phytoextraction. The results that have been already published indicated that application of both chelators caused increase in Cu uptake by plants in 2006, although the concentrations of Cu in biomass were far below those required for effective phytoextraction. Additionally, both chelators caused intensive leaching of metals from soils. This paper focuses on the carryover effects observed in the subsequent year, 2007, certainly caused by the application of chelators. EDTA, particularly when applied at the highest rate, caused considerable deterioration of plant growth, reduction of plant yields and increased uptake of Cu by plants grown in both soils. The plants showed unquestionable effects of copper phytotoxicity. In the plots where EDDS was applied, a small decrease in yield was observed in the case of plants grown on sandy soil, whereas in plants grown on loamy soil a significant increase in plant yields and decrease in Cu concentrations in shoot biomass occurred compared with the control plots. Cu and Fe concentrations in plant shoots were positively correlated with each other, and the plants with the highest concentrations of Cu also contained the highest concentrations of Fe. Application of the chelating agents, particularly EDTA, in 2006 caused a long-lasting increase of Cu and Fe solubility in soil, and plant uptake of those elements in 2007 correlated positively with soil concentrations of soluble metal forms, extracted with 1 mol⋅dm-3 NH4NO3 and 0.01 mol⋅dm-3 CaCl2.
W doświadczeniu wazonowym założonym w 2006 r., z zastosowaniem metody indukowanej fitoekstrakcji do usuwania Cu z gleb zanieczyszczonych emisjami hut miedzi, testowano 2 gleby: piaszczystą i gliniastą, zawierające odpowiednio 620 i 510 mg⋅kg-1 miedzi. Rośliną testową była kukurydza. W celu zintensyfikowania fitoekstrakcji w 2006 r. wprowadzono do gleby 3 różne dawki (0,2; 0,5 i 1,0 mmol⋅kg-1) substancji kompleksujących: EDTA i łatwo biodegradowalnego EDDS. Opublikowane już wyniki wskazują, że w 2006 r. oba chelatory spowodowały wzrost pobrania Cu przez kukurydzę, jednak zawartość Cu w biomasie była daleko niższa od wymaganej dla skutecznej fitoekstrakcji. Dodatkowo oba odczynniki spowodowały intensywne wymywanie metali z gleb. W niniejszej pracy przedstawiono następcze efekty zastosowania substancji chelatujących do gleb w kolejnym roku doświadczenia, 2007. Zastosowane środki wpłynęły na plonowanie kukurydzy w roku następnym. EDTA, szczególnie w najwyższej dawce, spowodował na obu glebach pogorszenie wzrostu roślin i zmniejszenie plonu, wzrost koncentracji Cu w biomasie oraz silne objawy toksyczności Cu u kukurydzy. W wariantach z EDDS na glebie piaszczystej stwierdzono nieznaczne obniżenie wielkości plonu kukurydzy, a na glebie pyłowo-gliniastej – wzrost plonu roślin i zmniejszenie koncentracji Cu w częściach nadziemnych w porównaniu z wariantami kontrolnymi. Stężenia Cu i Fe w biomasie wykazywały wzajemną dodatnią korelację, a rośliny w wariantach o najwyższej koncentracji Cu zawierały też najwyższe stężenia Fe w biomasie. Zastosowane w 2006 r. chelatory, szczególnie EDTA, spowodowały długotrwały wzrost rozpuszczalności Cu i Fe w glebie. Pobranie obu pierwiastków z gleby przez rośliny w 2007 r. było dodatnio skorelowane z zawartością w glebie łatwo rozpuszczalnych form tych pierwiastków, ekstrahowanych roztworami 1 mol⋅dm-3 NH4NO3 i 0,01 mol⋅dm-3 CaCl2.
Źródło:: Journal of Elementology; 2009, 14, 4
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "acid soil" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język