Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Duda, T." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Applicability of different kinds of yeast biomass to lead removal from water
Możliwość wykorzystania różnych typów biomasy drożdży do usuwania ołowiu z wody
Autorzy:
Duda-Chodak, A.
Tarko, T.
Milotta, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1188062.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
lead
toxicity
biosorption
waste treatment
yeasts
waste yeast
Langmuir isotherm
Opis:
Celem pracy była ocena możliwości wykorzystania biomasy drożdżowej do usuwania ołowiu z roztworów wodnych. Materiał badawczy stanowiły: drożdże piekarskie (BY), odpadowe drożdże browarnicze (WBY) oraz drożdże paszowe (FY), stanowiące łatwo dostępny odpad produkcyjny. Ilość biomasy drożdży (BY, WBY, FY) odpowiadającą 0,1 g suchej substancji zawieszano w 100 cm3 roztworu ołowiu (stężenie 200, 500 lub 1000 mg dm—3) i przeprowadzano biosorpcję przez 20, 40, 60, 90, 120, 240 i 300 minut. Stężenie ołowiu pozostałego w roztworze mierzono metodą adsorpcyjnej spektrometrii atomowej. Wielkość ładunku ołowiu usuniętego przez biomasę drożdży wyliczano na podstawie równania równowagi masowej biosorbenta, a wyniki dopasowywano do izotermy Langmuira. Testowane drożdże usuwały z roztworu ponad 90% ołowiu w ciągu 20 min procesu. Jednakże jedynie zastosowanie BY umożliwiało obniżenie poziomu Pb poniżej 1 mg dm—3 z roztworów o wyjściowym stężeniu 200 i 500 mg Pb dm—3. Wartość qmax oraz współczynnik powinowactwa b, wyznaczone dla drożdży piekarskich po 300 min biosorpcji, wynosify odpowiednio 1250 mg Pb g—1 s.s. i 0,363. Największą wydajność usuwania Pb wykazano stosując drożdże piekarskie (BY), gdy wyjściowe stężenie ołowiu wynosiło 500 mg dm—3. Stężenie równowagowe metalu po 300 min sorpcji wynosiło 0,66 mg dm—3, co odpowiada usunięciu przez biomasę drożdży piekarskich 99,86% ołowiu z roztworu.
Źródło:
Journal of Elementology; 2012, 17, 1; 7-18
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Applicability of different kinds of yeast biomass to lead removal from water
Możliwość wykorzystania różnych typów biomasy drożdży do usuwania ołowiu z wody
Autorzy:
Duda-Chodak, A.
Tarko, T.
Milotta, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14389.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
The aim of the study was to assess the possibility of using different yeast biomasses for lead removal from aqueous solution. The material for the study comprised baker’s yeast (BY), spent waste brewer’s yeast (WBY), and fodder yeast (FY), which can be easily obtained as production waste. An amount of each yeast biomass (BY, FY, or WBY) that equals 0.1 g of dry weight was suspended in 100 cm3 of lead solution (concentration of 200, 500, or 1000 mg dm–3) and biosorption was carried out for 20, 40, 60, 90, 120, 240, and 300 minutes. The concentration of lead remaining in solution was determined using atomic absorption spectroscopy. The lead uptake by yeast biomass was calculated using the mass balance equation for the biosorbent and the results were fitted to the Langmuir isotherm model. The yeast biomasses were able to remove more than 90% of lead present in solution within 20 minutes. With BY biomass, it was possible to reduce the lead level below 1 mg dm–3 from the initial lead solutions of 200 and 500 mg Pb dm–3. The value of qmax and affinity parameter b, calculated for BY after 300 minutes of biosorption, were very high (1,250 mg Pb g–1 d.w. and 0.363, respectively). The best efficiency was achieved for BY when the initial concentration of lead was 500 mg dm–3. The final concentration of the metal (after 300 minutes of sorption) was 0.66 mg dm–3, which means that 99.86% of lead was removed from the solution by the biomass of baker’s yeasts.
Celem pracy była ocena możliwości wykorzystania biomasy drożdżowej do usuwania ołowiu z roztworów wodnych. Materiał badawczy stanowiły: drożdże piekarskie (BY), odpadowe drożdże browarnicze (WBY) oraz drożdże paszowe (FY), stanowiące łatwo dostępny odpad produkcyjny. Ilość biomasy drożdży (BY, WBY, FY) odpowiadającą 0,1 g suchej substancji zawieszano w 100 cm3 roztworu ołowiu (stężenie 200, 500 lub 1000 mg dm—3) i przeprowadzano biosorpcję przez 20, 40, 60, 90, 120, 240 i 300 minut. Stężenie ołowiu pozostałego w roztworze mierzono metodą adsorpcyjnej spektrometrii atomowej. Wielkość ładunku ołowiu usuniętego przez biomasę drożdży wyliczano na podstawie równania równowagi masowej biosorbenta, a wyniki dopasowywano do izotermy Langmuira. Testowane drożdże usuwały z roztworu ponad 90% ołowiu w ciągu 20 min procesu. Jednakże jedynie zastosowanie BY umożliwiało obniżenie poziomu Pb poniżej 1 mg dm—3 z roztworów o wyjściowym stężeniu 200 i 500 mg Pb dm—3. Wartość qmax oraz współczynnik powinowactwa b, wyznaczone dla drożdży piekarskich po 300 min biosorpcji, wynosify odpowiednio 1250 mg Pb g—1 s.s. i 0,363. Największą wydajność usuwania Pb wykazano stosując drożdże piekarskie (BY), gdy wyjściowe stężenie ołowiu wynosiło 500 mg dm—3. Stężenie równowagowe metalu po 300 min sorpcji wynosiło 0,66 mg dm—3, co odpowiada usunięciu przez biomasę drożdży piekarskich 99,86% ołowiu z roztworu.
Źródło:
Journal of Elementology; 2012, 17, 1
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies