Wszystkie pola: Pasternak, A. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Zinc in medicine and treatment
Cynk w medycynie i lecznictwie
Autorzy:: Horecka, A.
Pasternak, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14421.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:: Zinc is an essential and the second most abundant trace element in humans. It is critical for the growth, development and differentiation of cells, as well as for RNA transcription, DNA synthesis, cell division and cell activation. Zinc deficiency affects mainly functions of the immune system, but other consequences include inferior sperm activity, skin lesions, growth retardation, impaired wound healing, anemia and gastrointestinal disorders. Zinc supplementation protects against the hepatotoxic effects of alcohol, enhances the transport of water and electrolytes across the intestinal mucosa and improves immune and anti-inflammatory responses. Zinc is also known as an essential mineral for normal mobilization of vitamin A from the liver to the plasma. Besides, it increases the promoter response to 1,25-dihydroxyvitamin D in osteoblasts. On the other hand, excessive amounts of free zinc in tissues are toxic and accelerated zinc accumulation of zinc is a potent killer of neurons and glial cells. Over 300 signaling molecules and transcription factors contain zinc as a cofactor. Free zinc in immune and tumor cells is regulated by 14 distinct zinc importers (ZIP) and transporters. An elevated amount of zinc transporters LIV-1, a subfamily of ZIP zinc transporters, appears in estrogen receptor–positive breast cancer and has been used as a reliable breast cancer marker. However, the fact that malignant cells are unable to accumulate zinc is an important factor in the development and progression of malignancy of prostate cancer.
Źródło:: Journal of Elementology; 2014, 19, 2
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Selenium in medicine and treatment
Selen w medycynie i lecznictwie
Autorzy:: Fraczek, A.
Pasternak, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14135.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:: Selenium, one of non-metals, has attracted great interest among many researchers over the last years. Properties of selenium were first mentioned back in the 12th century. Selenium exists in two forms, organic and inorganic one. But whatever the form of supplementation, it is an essential micronutrient conditioning many vital functions. Large-scale research has shown that it has many important properties, including antioxidant ones, for living organisms. It is incorporated in many enzymes and proteins. Numerous studies on this element have demonstrated its beneficial effects, mainly on the cardiovascular and nervous systems. It also contributes to reduction in the incidence of many neoplastic diseases. However, despite numerous desirable effects of this element in the human body, it should be remembered that selenium is also a toxic substance with a narrow therapeutic index. Its excessive consumption contributes to the development of a condition called selenosis. The recommended dose of selenium, depending on the patient’s age, ranges from 25 to 70 μg 24 h–1. However, selenium in excess of 700 μg 24 h–1 shows strong toxicity. Therefore, adequate selenium supplementation is crucial. Nonetheless, despite numerous studies on selenium and its biological role, this trace element still raises many unresolved questions.
Źródło:: Journal of Elementology; 2013, 18, 1
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Mercury in medicine and health service
Rtęć w medycynie i lecznictwie
Autorzy:: Osinka, A.
Pasternak, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/15254.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:: People are most often exposed to mercury in water, amalgam dental fillings, vaccines with ethylmercury as a preservative and in methylmercury containing fish. Foetuses and children are most susceptible to toxic mercury, which passes to their organisms through the placenta or with mother’s milk. Distribution of mercury in organs depends on the type of compound absorbed and duration of exposure. Mercury is mainly absorbed through the respiratory system. There are two types of mercury poisoning: acute and chronic. The critical organs for acute poisoning with mercury vapour are the lungs. Acute poisoning develops when large amounts of mercury are inhaled, which may lead to acute bronchitis, bronchiolitis and pneumonia. Chronic exposure to mercury vapour primarily affects the central nervous system. Mercury is considered as a contributing factor in aetiology of numerous disorders, including neurologic, renal, immunological, cardiologic, reproductive or even genetic abnormalities. Studies have demonstrated the correlation between mercury toxicity and pathogenesis of Alzheimer’s or Parkinson’s disease, autism and multiple sclerosis. Mercury may be involved in four processes which lead to genotoxicity: generation of free radicals and oxidative stress, effects on microtubules and on DNA repair mechanisms as well as direct interaction with DNA molecules.
Człowiek najbardziej narażony jest na kontakt z rtęcią zawartą w wodzie, amalgamatach w plombach dentystycznych emitujących pary rtęci, szczepionkach z etylortęcią stosowaną jako środek konserwujący, metylortęcią w rybach. Płód i dzieci są bardziej podatne na toksyczną rtęć. Matki spożywające w swojej diecie toksyczną rtęć mogą narazić na jej działanie swoje potomstwo, ponieważ rtęć może przechodzić przez barierę łożyskową lub z mlekiem matki do organizmu dziecka. Rozmieszczenie rtęci w narządach zależy od rodzaju związku wchłoniętego do organizmu i czasu trwania ekspozycji. Główną drogą wchłaniania tego metalu jest układ oddechowy. Można wyróżnić dwa rodzaje zatruć rtęcią: ostre i przewlekłe. Narządem krytycznym w zatruciach ostrych parami rtęci są płuca. Gdy do organizmu dostaje się duża ilość rtęci drogą oddechową, może rozwinąć się ostre zapalenie oskrzeli, oskrzelików i zapalenie płuc. Natomiast w przypadku przewlekłego narażenia na pary rtęci układem krytycznym jest ośrodkowy układ nerwowy. Ta postać choroby występuje w przypadku długotrwałego narażenia na niskie stężenia par rtęci. Rtęć jest uznana za czynnik przyczynowy różnego rodzaju zaburzeń, w tym neurologicznych, nefrologicznych, immunologicznych, kardiologicznych, rozrodczych, a nawet genetycznych. Badania wykazały korelację między toksycznością rtęci a patogenezą choroby Alzheimera lub choroby Parkinsona, autyzmem i stwardnieniem rozsianym. Rtęć może być zaangażowana w cztery procesy, które prowadzą do genotoksyczności: wytwarzanie wolnych rodników i stresu oksydacyjnego, działanie na mikrotubule, wpływ na mechanizmy naprawy DNA i bezpośrednią interakcję z cząsteczkami DNA.
Źródło:: Journal of Elementology; 2014, 19, 1
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Calcium and phosphorus in medicine and treatment
Wapń i fosfor w medycynie i lecznictwie
Autorzy:: Maziarka, A.
Pasternak, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/15580.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:: Calcium and phosphorus are essential for skeletal mineralization and perform a wide array of other biological functions. Calcium is a prime intracellular signalling molecule. It is also involved in muscle contractions (including the myocardium), digestion and blood coagulation. (T HEOBALD 2005) Phosphorus is an intrinsic constituent of many organic substances such as nucleotides, nucleosides, phosphoamino acids and proteins, phospholipids, phosphoglycans and others (H UANG , M OE 2011). In addition, it plays a critical role in cellular signalling through phosphorylation of proteins and other substances (S HAIKH et al. 2008). The present paper focuses on the role of these two elements in skeletal mineralization, and their use in treatment and medicine. First, it briefly discusses the calcium and phosphorus homeostasis, which occurs in three major organs: kidneys, intestines and bones, and involves an integrated hormonal system which maintains their normal serum levels. Moreover, disorders relevant to their abnormally high levels, hypercalcaemia and hyperphosphataemia, and excessively low levels, hypocalcaemia and hypophosphataemia, are described. Additionally, the physiology and pathology of bone as a prime store of both calcium and phosphorus are presented. Adequate intakes of these nutrients are essential for achieving the peak bone mass (PBM). A negative balance results from age-related bone loss, hence possible osteoporosis. This skeletal disorder is characterized by compromised bone strength, thus predisposing to an increased risk of fractures. One of the pharmacological interventions used in the treatment of osteoporosis is the administration of bisphosphonates. They inhibit the action of osteoclasts, prevent further bone losses and improve it strength (F ERRONE , G ERACI 2007). In the final part of the article, calcium phosphate based-ceramics, such as coralline hydroxyapatite, calcium hydroxyapatite (HAp), tri-calcium phosphate (TCP), bioglass, calcium phosphate cements (CPC) and their clinical applications are described.
Źródło:: Journal of Elementology; 2013, 18, 3
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Nutritional value of żentyca, a traditional Polish sheep whey product - preliminary results
Autorzy:: Kawecka, A.
Pasternak, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1192485.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: sheep
traditional product
whey
żentyca
nutritional value
Opis:: In Poland, whey from the production of traditional mountain cheeses is used to make żentyca, one of several traditional products made from milk from Polish mountain sheep raised in the Polish Carpathian Mountains. Żentyca is produced by heating whey to 90°C, that is the temperature at which the whey proteins coagulate and, by being lighter, they form a tender skin on the surface of liquid heated in the cheese vat. This skin is removed from the surface and with a little of remaining whey it is poured as żentyca into a wooden barrel, where it undergoes fermentation by own natural microflora. Research on this unique product is very rare, so the purpose of our study was to evaluate the nutritional and dietary value of żentyca depending on the production date. The samples were taken in shepherd’s huts located along the “Oscypek Trail”, during the sheep grazing period in the Carpathian Mountains, at the beginning (May) and the end (September) of the period. The tested traditional product was characterized by high mean dry matter content and low pH. The study proved that the month in which żentyca was made had an impact on the product quality. Żentyca made from milk produced at the onset of the grazing period contained more protein, lactose and phosphorus but less fat than the product made in the late grazing period. The production month also had influence on percentages of individual protein fractions, and over 60% of the analysed amino acids had varied shares in the protein depending on the żentyca production date. It was found that żentyca is a product of high nutritional and dietary value which depends on the period of production.
Źródło:: Journal of Elementology; 2020, 25, 4; 1509-1516
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Biochemistry of magnesium
Biochemia magnezu
Autorzy:: Pasternak, K
Kocot, J.
Horecka, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14627.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: magnesium
DNA repair process
enzyme
metabolic cycle
cellular respiration
calcium ion
ion transport
potassium ion
biochemistry
Opis:: Magnesium is essential for biochemical functions of cells. Since Mg2+ has a relatively low ionic radius in proportion to the size of the nucleus (0.86 versus 1.14 f A for Ca2+), it shows exceptional biochemical activity. Due to its physicochemical properties, intracellular magnesium can bind to the nucleus, ribosomes, cell membranes or macromolecules occurring in the cell’s cytosol. It is indispensable for the nucleus to function as a whole and for the maintenance of physical stability as well as aggregation of rybosomes into polysomes able to initiate protein synthesis. Mg2+ can also act as a cofactor for ribonucleic acid enzymes (ribozymes) capable of specifically recognizing and cleaving the target mRNA. As an essential cofactor in NER, BER, MMR processes, Mg2+ is required for the removal of DNA damage. An activator of over 300 different enzymes, magnesium participates in many metabolic processes, such as glycolysis, Krebs cycle, β-oxidation or ion transport across cell membranes. Mg2+ plays a key role in the regulation of functions of mitochondria, including the control of their volume, composition of ions and ATP production.
Magnez jest składnikiem niezbędnym dla zasadniczych funkcji biochemicznych komórki. Ponieważ Mg2+ ma relatywnie mały promień w stosunku do wymiarów jądra (0.86 i 1.14 A odpowiednio dla Mg2+ i Ca2+), wykazuje dużą aktywność biochemiczną. Dzięki właściwościom fizykochemicznym śródkomórkowy Mg2+ może wiązać się z jądrem komórkowym, rybosomami, błonami komórkowymi oraz makromolekułami cytosolu komórki. Magnez jest niezbędny dla funkcjonowania jądra komórkowego jako całości oraz utrzymania fizycznej stabilności i agregacji rybosomów do polisomów zdolnych do biosyntezy białka. Odgrywa on również rolą kofaktora katalitycznych cząsteczek RNA (rybozymów), odpowiedzialnych za specyficzne rozpoznawanie i fragmentację docelowego mRNA. Jako kofaktor w procesach: NER, BER, MMR, przyczynia się do usuwania uszkodzeń DNA. Magnez, będąc aktywatorem ponad 300 różnych enzymów, uczestniczy w przebiegu wielu szlaków metabolicznych, takich jak glikoliza, cykl Krebsa, β-oksydacja czy transport jonów poprzez błony komórkowe. Odgrywa on ponadto bardzo ważną rolę w regulowaniu funkcji mitochondriów, łącznie z regulacją ich wielkości, kompozycją jonów, a także bioenergetyką i regulacją produkcji ATP.
Źródło:: Journal of Elementology; 2010, 15, 3; 601-616
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Plasma and cancerous tissue concentrations of Zn, Cu and Mn in patients undergoing surgical treatment for gastrointestinal cancer
Stężenie Zn, Cu i Mn w osoczu i tkance nowotworowej pacjentów leczonych operacyjnie z powodu nowotworów złośliwych przewodu pokarmowego
Autorzy:: Szewczyk, M.
Pasternak, K.
Andrzejewski, A.
Dabrowski, A.
Wallner, G.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16031.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:: Gastrointestinal cancers have a complex and multifactorial etiology and their immediate cause remains to be discovered. Elements such as zinc, copper or manganese, which are important components of antioxidant enzymes, may affect malignant processes. The objective of this study was to determine zinc, copper and manganese concentrations in the blood, cancerous and healthy control tissue of patients operated on for gastrointestinal malignancies as well as to assess the effect of surgical removal of the tumour on the concentration of these elements. The study included 68 patients who underwent surgery for gastrointestinal cancers. Patients were divided into three groups according to tumour location: group I – oesophageal cancer, group II – gastric cancer and group III – colorectal cancer. Study material consisted of venous blood samples obtained from patients before the surgery and on the seventh day after the surgery; tissue samples were taken during the surgery. The study has demonstrated that the malignant disease process causes changes in trace element status both in plasma and in cancerous tissues. Copper concentrations were elevated both in patients’ plasma and in cancerous tissues, while a decrease was observed in zinc and manganese concentrations in comparison with control tissue. The surgery affected levels of these elements to various degrees corresponding to the location of removed tumour.
Źródło:: Journal of Elementology; 2013, 18, 1
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Influence of the administration of selenium compounds on tissue magnesium concentration in rats
Wplyw podawania zwiazkow selenu na tkankowe stezenie magnezu u szczurow
Autorzy:: Musik, I
Kielczykowska, M.
Hordyjewska, A.
Pasternak, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14911.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: selenium administration
selenium compound
rat
male
animal tissue
tissue
magnesium concentration
sodium selenite
selenium supplementation
Opis:: Magnesium and selenium belong to important bioelements. Magnesium is the second most abundant intracellular macroelement, which takes part in the metabolism of carbohydrates, nucleic acids, protein and lipids. Selenium is an essential microelement, whose deficit has been stated in many different pathological states. Much research on safe and effective selenium supplementation has been performed for the last fifty years but the results still remain unsatisfactory. The aim of our study was to investigate the influence of inorganic sodium selenite Na2SeO3 and two selenoorganic compounds synthetized at our chair on magnesium concentration in tissues of adolescent male Wistar rats. Inorganic selenite was administered as a water solution, whereas organic compounds: 4-(o-tolilo)-selenosemikarbazyd of 2-chlorobenzoic acid of a chain structure (ORG-C) and 3-(o-chlorobenzoylamino)-2-(o-tolylimino)-4- -methyl-4-selenazoline of a ring structure (ORG-R) were suspended in emulsion (oil, arabic gum and water). Selenium compounds were given to rats at a dose of 5⋅10–4 mg Se g–1 b.w. once a day for a period of 10 days. The control group was treated with saline. The administration was performed with use of a stomach tube. In comparison to the control group, selenium supplementation caused decrease in magnesium concentration in kidney and lung tissues, but did not cause any changes in the brain and heart muscle. In the liver and spleen it was only ring selenazoline that affected magnesium concentration, increasing it in the liver and decreasing in the spleen. In the femoral muscle it was only the selenosemicarbazide chain that exerted the significant effect causing a decrease in Mg concentration vs the control group. Selenium supplementation influences the tissue magnesium concentrations depending on tissue and structure of the supplement. Irrespective of the administered compound, it lowered magnesium in kidneys and lungs but caused no changes in the brain and heart muscle. In the liver, spleen and femoral muscle, alterations in the magnesium concentration were dependent on the provided supplement.
Magnez i selen należą do biopierwiastków bardzo ważnych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Magnez jest drugim co do ilości makropierwiastkiem wewnątrzkomórkowym, który odgrywa istotną rolę w metabolizmie węglowodanów, kwasów nukleinowych białek i lipidów. Selen jest niezbędnym mikroelementem, którego deficyt został stwierdzony w różnych stanach patologicznych. Przez ostatnie 50 lat prowadzono rozległe badania nad skuteczną i bezpieczną suplementacją tego pierwiastka, ale uzyskane wyniki nie są do końca satysfakcjonujące. Celem pracy było zbadanie wpływu nieorganicznego selenianu(IV) sodu Na2SeO3 i dwóch organicznych związków selenu o różnej budowie na stężenie magnezu w tkankach młodych samców szczurów rasy Wistar. Nieorganiczny selenian(IV) sodu podawano w postaci wodnego roztworu, natomiast organiczne związki selenu: 4-(o-tolilo)-selenosemikarbazyd kwasu 2-chlorobenzesowego (ORG-C, budowa łańcuchowa) i 3-(2-chlorobenzoiloamino- )-2-(o-toliloimino-)-4-metylo-4-selenazolina (ORG-R, budowa pierścieniowa) w formie emulsji złożonej z oleju, gumy arabskiej i wody. Grupa kontrolna otrzymywała sól fizjologiczną. Związki podawano sondą dożołądkowo w dawce 5⋅10–4 mg Se g–1 m.c. 1 raz dziennie przez okres 10 dni. W porównaniu z grupą kontrolną nieotrzymującą selenu, suplementacja związkami Se wpłynęła na statystyczny spadek stężenia magnezu w tkankach nerki i płuca, natomiast nie spowodowała żadnych zmian w tkance mózgu i mięśnia serca. W tkance wątroby i śledziony jedynie cykliczna selenazolina wpłynęła na stężenie magnezu – w wątrobie zaobserwowano wzrost, a w śledzionie spadek. W tkance mięśnia uda jedynie łańcuchowy selenosemikarbazyd wywarł istotny wpływ, powodując obniżenie stężenia Mg w stosunku do grupy kontrolnej. Suplementacja selenu wpływa na tkankowe stężenie magnezu w sposób zależny od rodzaju tkanki i struktury zastosowanego suplementu. Niezależnie od budowy podawanego związku, zaobserwowano obniżenie stężenia magnezu w tkance nerki i płuca, natomiast nie zauważono żadnych zmian w mózgu i mięśniu serca. W tkankach wątroby, śledziony i mięśnia uda zmiany stężenia magnezu były zależne od rodzaju podawanego związku.
Źródło:: Journal of Elementology; 2010, 15, 3; 539-547
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Magnesium concentration in plasma and tissues of patients undergoing surgery for stomach and large intestine cancer
Stezenie magnezu w osoczu i tkankach pacjentow leczonych operacyjnie z powodu raka zoladka i jelita grubego
Autorzy:: Szewczyk, M
Pasternak, K.
Andrzejewski, A.
Dabrowski, A.
Wallner, G.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/13687.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: human disease
large intestine cancer
stomach cancer
cancer
surgery
surgical treatment
patient
plasma
tissue
magnesium concentration
Opis:: Digestive system neoplasms pose a serious health problem both in Poland and abroad. Neoplasms are frequently considered to be caused by impaired homeostasis in the human body. Development of neoplasms may be linked to disturbances in concentration of elements, including magnesium as a major intracellular cation. The objective of this study was to evaluate the concentration of magnesium in plasma and tissue samples taken from patients suffering from neoplasms of the stomach or the large intestine. The study involved 35 patients, including 20 affected by stomach cancer and 15 suffering from large intestine cancer. The patients were in the age rage of 36-77. The material included blood samples taken from patients before and seven days after surgery, as well as samples of cancerous and healthy tissues. The colorimetric method with a Genesis spectrophotometer was used for determination of magnesium concentration. A statistically significant difference was observed between plasma magnesium concentration in patients affected by stomach cancer and the normal range. Elevated values of magnesium concentration measured on the seventh day after the procedure as compared to the concentration before the procedure was noted, however, the difference was statistically insignificant. No significant differences were observed in magnesium concentration measured before and after the procedure, or in comparison to the normal range in patients with large intestine cancer. Determination of tissue magnesium showed that magnesium concentration was higher in cancerous than in healthy tissue. Obtained results demonstrate that magnesium homeostasis is impaired in patients, which may be important in the pathoghenesis of digestive system neoplasms.
Nowotwory przewodu pokarmowego stanowią istotny problem zdrowotny zarówno w Polsce, jak i na całym świecie. Przyczyny nowotworów często upatruje się w zaburzeniach homeostazy organizmu. Rozwój nowotworów może wiązać się z zaburzeniem stężenia pierwiastków, w tym również magnezu będącego najważniejszym kationem wewnątrzkomórkowym. Celem pracy była ocena stężenia magnezu w osoczu i wycinkach tkanek nowotworowych chorych na raka żołądka i raka jelita grubego. Badania wykonano u 35 pacjentów, w tym u 20 chorych na raka żołądka, oraz 15 chorych na raka jelita grubego. Badani byli w przedziale wiekowym od 36 do 77 lat. Materiał do badań stanowiła krew chorych pobierana przed zabiegiem operacyjnym oraz w 7. dobie po zabiegu, a także wycinki tkanek zmienionych nowotworowo i zdrowych. Stężenie magnezu oznaczano metodą kolorymetryczną z użyciem spektrofotometru firmy Genesis. U chorych na raka żołądka wykazano istotną statystycznie różnicę w stężeniu magnezu w osoczu w porównaniu z normą. Zaobserwowano również wyższe stężenie magnezu w 7. dobie po zabiegu w porównaniu ze stężeniem przed operacją, jednak różnica ta była nieistotna statystycznie. Natomiast w przypadku raka jelita grubego nie wykazano różnic istotnych statystycznie zarówno w stężeniu magnezu przed i po zabiegu, jak i przy porównaniu wyników stężeń magnezu z normą. Badając stężenie magnezu w tkankach, stwierdzono wyższe stężenie magnezu w tkance nowotworowej w porównaniu z tkanką zdrową. Wyniki wskazują na istnienie zaburzeń homeostazy magnezu u chorych, co może mieć znaczenie w patogenezie nowotworów przewodu pokarmowego.
Źródło:: Journal of Elementology; 2009, 14, 3; 563-571
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Magnesium in patients operated due to colorectal or small intestine cancer and receiving Total Parenteral Nutrition (TPN) in postoperative period
Magnez u pacjentów operowanych z powodu nowotworu odbytu lub jelita cienkiego i otrzymujących Całkowite Żywienie Pozajelitowe (CŻP) w okresie pooperacyjnym
Autorzy:: Szpetnar, M.
Matras, P.
Boguszewska-Czubara, A.
Rudzki, S.
Pasternak, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/13685.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:: Magnesium is fundamental to the existence of life. The consequence of altered magnesium homeostasis may be magnesium deficiency. It is well known that magnesium plays a role in tumour biology such as carcinogenesis, angiogenesis and tumour progression. In the field of gastrointestinal cancer surgery of the clinical importance, magnesium has not been specifically studied. Therefore, the aim of our study was to evaluate changes of magnesium concentrations in patients operated due to a small intestine or colorectal cancer parenterally nurtured in comparison with a group of patients submitted to surgical interventions due to gastrointestinal cancer but receiving standard nutrition after the operation. The study group involved 78 patients operated on for gastrointestinal cancer, who were divided into 3 groups: C – patients operated due to different types of alimentary tract cancers who were provided with normal feeding after the operation, I – patients operated due to colorectal cancer who were given TPN after the operation, II – patients operated due to small intestine cancer who were given TPN after the operation. Three measurements were performed in control group (C): the 1st measurement – a day before operation, the 2nd measurement – on the third day after the operation and the 3rd measurement – on the fifth day after the operation. In the group of patients receiving TPN, three measurements were performed as well: the 1st measurement – a day before operation, the 2nd measurement – on the third day after applying TPN and the 3rd measurement – on the fifth day after applying TPN. Our studies revealed that application of TPN, containing magnesium, in patients operated both due to colorectal cancer and small intestine cancer prevented decrease in the blood serum concentration of that element below the reference norm, which occurred in patients receiving standard diet.
Magnez jest pierwiastkiem niezbędnym do życia. Konsekwencją zaburzeń homeostazy magnezu może być jego deficyt. Magnez odgrywa rolę w biologii nowotworów, tj. w karcinogenezie, angiogenezie lub rozwoju guza nowotworowego. Dotychczas nie ma szerokich badań dotyczących znaczenia magnezu w operacjach nowotworów przewodu pokarmowego. Dlatego celem badań było zbadanie zmian stężenia magnezu u pacjentów operowanych z powodu nowotworów odbytnicy lub jelita cienkiego i otrzymujących całkowite żywienie pozajelitowe w okresie pooperacyjnym, w porównaniu z grup¹ pacjentów poddanych interwencji chirurgicznej z powodu nowotworów przewodu pokarmowego, ale otrzymujących po operacji standardową dietę. Badaniem objęto 78 pacjentów operowanych z powodu nowotworów przewodu pokarmowego, których podzielono na 3 grupy: kontrolną (K) – pacjenci operowani z powodu różnych nowotworów przewodu pokarmowego, po operacji otrzymujący normalne żywienie, I – pacjenci operowani z powodu zaawansowanego nowotworu odbytnicy, po operacji otrzymujący CŻP, II – pacjenci operowani z powodu nowotworu jelita cienkiego, po operacji otrzymujący CŻP. W grupie K dokonywano trzech pomiarów w kolejnych okresach: 1. pomiar – doba przed operacją, 2. pomiar – trzecia doba po operacji, 3. pomiar – piąta doba po operacji. W grupach I, II – u pacjentów otrzymujących CŻP– dokonywano również trzech pomiarów: 1. pomiar – doba przed operacją, 2. pomiar – trzecia doba po zastosowaniu CŻP, 3. pomiar – piąta doba po zastosowaniu CŻP. W badaniach wykazano, że podawanie CŻP zawierającego magnez, zarówno chorym operowanym z powodu nowotworów odbytnicy, jak i nowotworów jelita cienkiego, zapobiega obniżeniu stężenia tego pierwiastka w osoczu krwi poniżej norm referencyjnych, tak jak to ma miejsce w przypadku pacjentów otrzymujących standardową dietę.
Źródło:: Journal of Elementology; 2011, 16, 1
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Pasternak, A." wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język