Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "supreme Court" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Submission of the point of law which raises serious doubts in civil proceedings for the resolution by the Supreme Court
Autorzy:
Sekuła-Leleno, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2206897.pdf
Data publikacji:
2023-06-15
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
points of law
Supreme Court
uniformity of the case-law
Opis:
The institution of questions of law, as a result of which the court ruling in the case is bound by the view of the Supreme Court expressed in its resolution, is an exception to the constitutional principle of subordination of judges solely to the Constitution and statues (Article 178(1) of the Constitution of the Republic of Poland). The point of law which raises serious doubts because divergent interpretation of the same provision exist in the case-law could be submitted when in the opinion of the appellate court each of these interpretations can be adopted in view of its significant legal arguments, and neither the position of the jurisprudence nor the doctrine of law explains which interpretation should be chosen. The point of law submitted to the Supreme Court for resolution under Article 390(1) of the Code of Civil Procedure must meet three basic requirements. Firstly, the point of law must be of an abstract nature and concern the interpretation of legal provisions, as it is unacceptable to present to the Supreme Court a question of law simply to get an answer on how to settle the case. Secondly, the point of law needs to concern a legal doubt which needs to be clarified in order to examine the legal remedy; in other words, in order to use the right set forth in Article 390(1) of the CCP, a link must exist between the presented point of law and a decision to be made on the merits of the case, and such link needs to be demonstrated through the juridical consistency of the point of law formulated at the outset and the reasons thereto, and through the proper reference to the facts of the case in such generally defined question of law. Thirdly, the point of law to be resolved needs to concern a legal issue which raises serious doubts; if ordinary doubts arise, the court of second instance needs to settle them on its own. The significance of the issue or the discrepancies in the jurisprudence and literature regarding the ways of its resolutions are not per se independent premises for raising a question of law.
Źródło:
Ius Novum; 2023, 17, 2 ENG; 135-151
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedstawienie do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu zagadnienia prawnego budzącego poważne wątpliwości w postępowaniu cywilnym
Submission of the point of law which raises serious doubts in civil proceedings for the resolution by the Supreme Court
Autorzy:
Sekuła-Leleno, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2200533.pdf
Data publikacji:
2023-05-24
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
zagadnienie prawne
Sąd Najwyższy
jednolitość orzecznictwa
points of law
Supreme Court
uniformity of the case-law
Opis:
Instytucja pytań prawnych, prowadząca do związania sądu orzekającego w danej sprawie poglądem Sądu Najwyższego, zawartym w podjętej uchwale, jest wyjątkiem od konstytucyjnej zasady podległości sędziów tylko Konstytucji oraz ustawom (art. 178 ust. 1 Konstytucji RP). Przedstawienie zagadnienia prawnego budzącego poważne wątpliwości w sytuacji występujących w orzecznictwie różnych wykładni tego samego przepisu będzie uzasadnione wtedy, gdy w ocenie sądu odwoławczego za przyjęciem każdej z tych wykładni przemawiają doniosłe, przedstawione przez ten sąd argumenty prawne, a wyboru właściwej wykładni nie wyjaśnia ani dotychczasowe stanowisko judykatury, ani doktryna prawa. Zagadnienie przedstawione do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu w trybie art. 390 § 1 k.p.c. musi odpowiadać trzem podstawowym wymaganiom. Po pierwsze, zagadnienie to musi mieć charakter abstrakcyjny i dotyczyć wykładni przepisów prawa, niedopuszczalne jest bowiem przedstawienie Sądowi Najwyższemu zagadnienia prawnego sprowadzającego się jedynie do pytania o sposób rozstrzygnięcia sprawy. Po drugie, zagadnienie to musi obejmować wątpliwość prawną, której wyjaśnienie jest niezbędne do rozpoznania środka odwoławczego, co oznacza, że dla skorzystania z uprawnienia przewidzianego w art. 390 § 1 k.p.c. konieczny jest związek między przedstawionym zagadnieniem prawnym a podjęciem decyzji co do istoty sprawy, na istnienie którego musi wskazywać jurydyczna spójność sformułowanego zagadnienia i jego uzasadnienia, a także nawiązanie w ogólnie postawionym pytaniu do stanu faktycznego sprawy. Po trzecie wreszcie, przedmiotem zagadnienia przedstawionego do rozstrzygnięcia musi być kwestia prawna budząca rzeczywiście poważne wątpliwości; w razie powstania zwykłych wątpliwości sąd drugiej instancji obowiązany jest rozwiązywać je we własnym zakresie. Samoistnej przesłanki wystąpienia z pytaniem prawnym nie stanowią natomiast ani waga zawierającego się w nim problemu, ani też rozbieżności w orzecznictwie i piśmiennictwie co do sposobu jego rozwiązania.
The institution of questions of law, as a result of which the court ruling in the case is bound by the view of the Supreme Court expressed in its resolution, is an exception to the constitutional principle of subordination of judges solely to the Constitution and statues (Article 178, paragraph 1 of the Constitution of the Republic of Poland). The point of law which raises serious doubts because divergent interpretation of the same provision exist in the case-law could be submitted when in the opinion of the appellate court each of these interpretations can be adopted in view of its significant legal arguments, and neither the position of the jurisprudence nor the doctrine of law explains which interpretation should be chosen. The point of law submitted to the Supreme Court for resolution under Article 390(1) of the Code of Civil Procedure must meet three basic requirements. Firstly, the point of law must be of an abstract nature and concern the interpretation of legal provisions, as it is unacceptable to present to the Supreme Court a question of law simply to get an answer on how to settle the case. Secondly, the point of law needs to concern a legal doubt which needs to be clarified in order to examine the legal remedy; in other words, in order to use the right set forth in Article 390(1) of the CCP, a link must exist between the presented point of law and a decision to be made on the merits of the case, and such link needs to be demonstrated through the juridical consistency of the point of law formulated at the outset and the reasons thereto, and through the proper reference to the facts of the case in such generally defined question of law. Thirdly, the point of law to be resolved needs to concern a legal issue which raises serious doubts; if ordinary doubts arise, the court of second instance needs to settle them on its own. The significance of the issue or the discrepancies in the jurisprudence and literature regarding the ways of its resolutions are not per se independent premises for raising a question of law.
Źródło:
Ius Novum; 2023, 17, 2; 140-157
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PRZEGLĄD UCHWAŁ IZBY KARNEJ SĄDU NAJWYŻSZEGO W ZAKRESIE POSTĘPOWANIA KARNEGO I POSTĘPOWANIA W SPRAWACH O WYKROCZENIA ZA 2014 R.
REVIEW OF THE RESOLUTIONS OF THE CRIMINAL CHAMBER OF THE SUPREME COURT ON CRIMINAL PROCEDURE ISSUED IN 2014
Autorzy:
A. Stefański, Ryszard A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393237.pdf
Data publikacji:
2016-03-31
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
: ruling
juridical question
Supreme Court
appeal court
resolution
question of law
postanowienie
pytanie prawne
Sąd Najwyższy
sąd odwoławczy
uchwała
zagadnienie prawne
Opis:
The article analyses resolutions and rulings of the Criminal Chamber of the Supreme Court issued with regard to questions of law in the field of criminal procedure law. The article discusses the following issues: parties’ participation in court sessions (Article 339 § 5 of the CPC), participation of an unauthorised person in decision making (Article 439 § 1 point 1 of the CPC), types of appeal court’s decisions (Article 437 § 1 of the CPC), juridical questions (Article 441 of the CPC), re-opening of a trial resulting from a ruling of the European Court of Human Rights (Article 540 § 3 of the CPC), court bench composition at a trial to render a cumulative judgement (Article 573 PRZEGLĄD UCHWAŁ IZBY KARNEJ SĄDU NAJWYŻSZEGO… 167 Ius Novum 1/2016 § 1 of the CPC), temporary arrest of a person wanted for the purposes of prosecution under the EAW (Article 607 § 3 of the CPC), costs of services provided electronically (Article 619 § 1 of the CPC), costs of defence counsel ex officio (§ 19 point 2 of the ordinance of the Minister of Justice of 28 September 2002 on costs of attorneys’ services and costs of free of charge legal assistance ex officio that are incurred by the State Treasury), appeals against decisions changing penalty (Article 50 item 1 and 2 of the Act of 27 September 2013 amending the Criminal Procedure Code and some other laws), municipal police powers to act as public prosecution in petty offences cases (Article 17 § 3 of the Code of Procedure in Petty Offences) and questions of law (Article 60 § 1 and 2 of the Act on the Supreme Court).
Przedmiotem artykułu jest analiza uchwał i postanowień Izby Karnej Sądu Najwyższego wydawanych w związku z przedstawianymi zagadnieniami prawnymi w zakresie prawa karnego procesowego. Zostały omówione takie kwestie jak: udział stron w posiedzeniu sądu (art. 339 § 5 k.p.k.), udział osoby nieuprawnionej w wydaniu orzeczenia (art. 439 §1 pkt 1 k.p.k.), rodzaje orzeczeń sądu odwoławczego (art. 437 § 1 k.p.k.), pytania prawne (art.441 k.p.k.), wznowienie postępowania z powodu rozstrzygnięcia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (art. 540 § 3 k.p.k.), skład sądu na rozprawie w przedmiocie wydania wyroku łącznego (art. 573 § 1 k.p.k.), tymczasowe aresztowanie osoby ściganej ENA (art. 607k § 3 k.p.k.), koszty usługi świadczonej drogą elektroniczną (art. 619 § 1 k.p.k.), koszty obrony z urzędu (§ 19 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu), zażalenia na postanowienia o zamianie kary (art. 50 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw), uprawnienia straży gminnej do występowania w charakterze oskarżyciela publicznego w sprawach o wykroczenia (art. 17 § 3 k.p.w.), pytania abstrakcyjne (art. 60 § 1 i 2 ustawa o Sądzie Najwyższym).
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 1; 132-167
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego, prawa karnego skarbowego i prawa wykroczeń za 2014 r.
Autorzy:
Stefański, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393909.pdf
Data publikacji:
2015-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
decision
question of law
Supreme Court
appeal court
resolution
legal
matter/issue
postanowienie
pytanie prawne
Sąd Najwyższy
sąd odwoławczy
uchwała
zagadnienie prawne
Opis:
Przedmiotem artykułu są uchwały i postanowienia Izby Karnej Sądu Najwyższego zapadłe w wyniku rozstrzygnięcia zagadnień prawnych z prawa karnego materialnego i prawa wykroczeń w 2014 r. Przedmiotem analizy są: zakres przedmiotowy zakazu prowadzenia pojazdów (art. 42 k.k.), zarządzenie wykonania kary, której wykonanie było warunkowo zawieszone (art. 75 § 1 k.k.), odwołanie warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia kary pozbawienia wolności (art.82 § 1 k.k.), kara w wyroku łącznym przy ciągu przestępstw (art. 91 § 3 k.k.), pojęcie groźby bezprawnej w art. 245 § 1 k.k., pokrzywdzony przestępstwem paserstwa (art. 291 § 1 k.k.), idealny zbieg przestępstwa z art. 177 § 1 lub 2 k.k. i wykroczenia z art. 86 Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego... – 187 – 3/2015 I US NOVUM § 1 k.w., zamiana kary orzeczonej za przestępstwo prowadzenia pojazdu innego niż mechaniczny w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego po przekwalifikowaniu go w wykroczenie (art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, Dz.U. z 2013 r., poz. 1247). Powyższe problemy zostały przedstawione na szerokim tle teoretycznym i praktycznym.
The article discusses the resolutions and decisions of the Criminal Chamber of the Supreme Court resulting from the adjudication of legal matters of criminal substantive law and law on petty offences in 2014. The analysis covers the subjective scope of the ban on driving vehicles (Article 42 of the CC), an order to execute penalty that was conditionally suspended (Article 75 § 1 of the CC), revocation of parole (Article 82 § 1 of the CC), penalty in a sentence for a series of crimes (Article 91 § 3 0f the CC), a concept of illegal threat in Article 245 § 1 of the CC, a victim of the crime of receiving of stolen property (Article 291 § 1 of the CC), concurrence of a crime under Article 177 § 1 or 2 of the CC and an offence under Article 86 § 1 of the Petty Offences Code, the change of a penalty for a crime of driving a nonmotor vehicle in a state of insobriety or under the influence of another intoxicating substance after its re-classification into an offence (Article 50 item 2 of the Act of 27 September 2013 amending the Act – Criminal Procedure Code and some other acts, Journal of Laws of 2013, item 1247). The above-mentioned issues are presented from a broad theoretical and practical perspective.
Źródło:
Ius Novum; 2015, 9, 3; 153-189
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grand Jury (Wielka Ława Przysięgłych) a udział czynnika społecznego w postępowaniu karnym na tle sprawy U.S. v. P. Manfort and R. Gates
Autorzy:
Kremens, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361887.pdf
Data publikacji:
2019-03-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Wielka Ława Przysięgłych
Sąd Najwyższy
ławnik
czynnik społeczny
common law
Grand Jury
the Supreme Court
juror
the participation of citizens
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie instytucji Grand Jury (Wielkiej Ławy Przysięgłych) szeroko wykorzystywanej w amerykańskiej procedurze karnej i nieznanej poza tym krajem. W opracowaniu zaprezentowano jej podwójną funkcję, która obejmuje decydowanie o dopuszczalności skargi kierowanej przez prokuratora do sądu oraz podejmowanie działań o charakterze śled- 234 KAROLINA KREMENS IUS NOVUM 1/2019 czym. Przedstawiono argumenty wskazujące, iż pomimo tego, że w swoim założeniu miała pełnić rolę ochronną, przeciwdziałając nadużywaniu władzy przez prokuratora, stała się narzędziem w jego rękach. Do powstania tego artykułu bezpośrednio przyczyniło się skierowanie w dniu 27 października 2017 roku przez grand jury aktu oskarżenia do sądu federalnego przeciwko byłym współpracownikom Donalda Trumpa – Paulowi Manafortowi oraz Richardowi Gatesowi. Jednocześnie jednak celem opracowania jest włączenie się do dyskusji o roli czynnika społecznego w procesie karnym w kontekście procedowanych w chwili obecnej projektów uprawniających ławników do orzekania w postępowaniach przed Sądem Najwyższym.
The article aims at presenting the Grand Jury – a body widely used in American criminal procedure and not known outside of US. The dual function of the grand jury has been described – it’s role to indict the individual when the prosecutor seeks such decision and the investigative powers vested with grand jury. It is argued that the initial role associated with the grand jury, which is protection of suspects from wrongful accusations, has vanished and nowadays the grand jury became a tool in prosecutor’s hands. The recent grand jury indictment issued on 27th of October 2017 to federal court against Paul Manafort and Richard Gates – Donald Trump’s former associates, became a direct reason to write this piece. Nonetheless, this article aims at joining the discussion on the participation of citizens in criminal process. This remains important in the light of proposals introducing adjudication of citizens in cases before the Supreme Court.
Źródło:
Ius Novum; 2019, 13, 1; 212-234
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy zażalenia kasatoryjnego i zakres konicji Sądu Najwyższego w kasatoryjnym postępowaniu zażaleniowym
Autorzy:
Sekuła-Leleno, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393893.pdf
Data publikacji:
2015-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
appeal to the Supreme Court
ruling annulling a sentence and remanding the
case for trial
non-determination of a matter of law of the case
the scope of cognition
of the Supreme Court
zażalenie do Sądu Najwyższego
orzeczenie kasatoryjne
nierozpoznanie istoty sprawy
zakres kognicji Sądu Najwyższego
Opis:
Konglomerat uwarunkowań związanych z umiejscowieniem zażalenia na orzeczenie kasatoryjne sądu drugiej instancji w systemie apelacji pełnej wyznacza zakres kognicji Sądu Najwyższego w postępowaniu wywołanym wniesieniem zażalenia z art. 3941 § 11 k.p.c. Kontrolą Sądu Najwyższego objęta jest wyłącznie prawidłowość wyboru między kasatoryjnym a reformatoryjnym sposobem rozstrzygnięcia przez sąd rozpoznający apelację. Granicą tej kontroli, ocenianą ad casum, jest konieczność dokonania merytorycznej kontroli zaskarżonego orzeczenia.
A conglomeration of conditions connected with the placement of an appeal against the second instance court’s ruling annulling a sentence and remanding the case for trial in the system of appeal cum benecitio novorum determines the scope of the Supreme Court cognition in the hearing initiated by an appeal based on Article 3941 § 11 of the Civil Procedure Code. The Supreme Court only checks the correctness of the choice between the annulment and amendment mode of judgment adopted by the court of appeal. The limit of that check, assessed ad casum, is the necessity to examine the substantive aspects of the ruling appealed against.
Źródło:
Ius Novum; 2015, 9, 3; 106-128
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inadmissibility of police entrapment evidence in the US and German trials in the light of the case-law of the US Supreme Court and the ECTHR
Niedopuszczalność dowodu z prowokacji policyjnej w procesie amerykańskim i niemieckim w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego USA i ETPCz
Autorzy:
Kulesza, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199783.pdf
Data publikacji:
2022-08-01
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
entrapment
fair trial
Germany
USA
European Court of Human Rights
US Supreme Court
prowokacja
prawo do sądu
Niemcy
Europejski Trybunał Praw Człowieka
Sąd Najwyższy USA
Opis:
Celem artykułu jest dokonanie próby porównania standardu amerykańskiego i standardu europejskiego w zakresie niedopuszczalności dowodów z nielegalnej prowokacji policyjnej. Mimo jakościowych różnic pomiędzy systemem common law i systemem civil law (opisywanym tu na przykładzie Niemiec) w obu systemach uznano prowokację policyjną za efektywną metodę zwalczania przestępczości, jednakże przyjęto różne standardy jej stosowania. W procesie amerykańskim, który dopuszcza aktywne formy prowokacji, Sąd Najwyższy USA i większość sądów federalnych przy ocenie zarzutu obrony stosują subiektywny test obrony opartej na zarzucie prowokacji, koncentrujący się na predyspozycjach prowokowanej osoby do popełnienia przestępstwa. Z kolei wypracowany przez orzecznictwo ETPCz (w tym w sprawach niemieckich) standard oceny dopuszczalności dowodów z nielegalnej (przede wszystkim aktywnej) prowokacji opiera się na stosowaniu dwóch testów: materialnego (badającego zarówno predyspozycje prowokowanej osoby, jak i legalność skierowanej wobec niej działań policji) oraz procesowego, polegającego na weryfikacji rzetelności rozpoznawania przez sądy krajowe zarzutu podżegania przez policję do przestępstwa. Podstawowej różnicy między analizowanymi standardami należy szukać w skutkach nielegalnej prowokacji. W systemie amerykańskim stanowi ona kontratyp odpowiedzialności sprawcy za przestępstwo popełnione wskutek prowokacji, zaś standard strasburski dopuszcza sanowanie negatywnych skutków takiego nielegalnego dowodu w postępowaniu sądowym wtedy, gdy Trybunał uznaje, że „proces sądowy oceniany jako całość był rzetelny”, zaś dowód z nielegalnej prowokacji nie był istotny dla skazania oskarżonego.
The aim of this paper is to compare the American and European standards of the inadmissibilityof evidence of unlawful police entrapment. In US criminal procedure, which permits activeforms of entrapment, the US Supreme Court and most federal courts apply a subjective test forthe entrapment defence, focusing on the predisposition of the person provoked to commit thecrime and, less often, an objective test examining the legality of government agents’ actions.The Strasbourg standard (including German cases) is based on two tests: a substantive one(examining both the predisposition of the person being provoked and the legality of the policeactions) and a procedural one, which consists in verifying the reliability of the national courts’recognition of the charge of incitement to commit a crime by the police The basic differencebetween the analysed standards is to be found in the effects of illegal entrapment. In the USsystem, it is a justification to the perpetrator’s responsibility for a crime committed as a resultof entrapment, and the Strasbourg standard allows for sanctioning the negative effects of suchillegal evidence to be convalidated in criminal trial when the Court considers that “the trialas a whole was fair”.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 2; 39-56
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legal nature of the Supreme Court resolutions
Autorzy:
Kwiatkowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338777.pdf
Data publikacji:
2020-12-02
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Sąd Najwyższy
nadzór judykacyjny
nadzór pozainstancyjny
orzeczenie
wyrok
postanowienie
uchwała
Supreme Court
judicial supervision
non-instance-related supervision
judgment
sentence
decision
resolution
Opis:
The article presents the issue of the legal nature of the Supreme Court resolutions. The nature is a matter of argument in the doctrine. There are three diverse viewpoints on this issue. According to one of them, ‘the Supreme Court resolutions are judgments’. Another stance is that ‘the Supreme Court resolutions constitute a separate group; however, they are not court judgments that concern the subject matter of a trial because they do not adjudicate directly on its subject matter’. The third opinion is that ‘the Supreme Court resolutions passed in accordance with Article 441 § 1 CPC and resolving legal issues do not belong to the category of judgments’. The analysis conducted in the article results in a conclusion that the Supreme Court resolutions do not constitute judgments in the precise sense, that are imperative in nature, that adjudicate on the subject matter of a particular trial with regard to both procedural and incidental issues, but they are the Supreme Court’s procedural decisions that resolve a legal issue requiring fundamental interpretation of a statute or resolve a legal issue in a situation when doubts have been raised concerning the interpretation of provisions of law being grounds for issued judgments.
Przedmiotem opracowania jest charakter prawny uchwał Sądu Najwyższego. Charakter ten jest sporny w doktrynie. W tym zakresie występują trzy odmienne stanowiska. Według jednego z nich „uchwały Sądu Najwyższego są orzeczeniami”. Drugie stanowisko przyjmuje, iż „uchwały Sądu Najwyższego stanowią odrębną grupę orzeczeń, nie są jednak orzeczeniami sądu, które dotyczą przedmiotu procesu, ponieważ nie rozstrzygają wprost o jego przedmiocie”. Trzeci kierunek głosi, że „uchwały Sądu Najwyższego, wydawane na podstawie art. 441 § 1 k.p.k., rozstrzygające zagadnienia prawne, nie należą do kategorii orzeczeń”. Przeprowadzone rozważania w niniejszym artykule prowadzą zatem do konkluzji, że uchwały Sądu Najwyższego nie stanowią orzeczeń sensu stricto o charakterze imperatywnym, rozstrzygającym o przedmiocie konkretnego procesu, zarówno co do kwestii procesowej, jak i w kwestii incydentalnej, lecz są decyzją procesową Sądu Najwyższego, rozstrzygającą zagadnienie prawne, wymagające zasadniczej wykładni ustawy lub rozstrzygają zagadnienia prawne w sytuacji, gdy zostały powzięte wątpliwości co do wykładni przepisów prawa będących podstawą wydanego rozstrzygnięcia.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 2; 105-119
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On interaction of the Constitutional Court and the Supreme Court of the Russian Federation to ensure case law integrity
O RELACJACH SĄDU KONSTYTUCYJNEGO I SĄDU NAJWYŻSZEGO W FEDERACJI ROSYJSKIEJ W ZAKRESIE UJEDNOLICANIA PRAKTYKI SĄDOWEJ
Autorzy:
Ostapovič, Igor'
Zaleśny, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391052.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Sąd Konstytucyjny Federacji Rosyjskiej
Sąd Najwyższy Federacji Rosyjskiej
kontrola sądowa
jednolitość orzecznictwa
the Constitutional Court of the Russian Federation
the Supreme Court of the
Russian Federation
judicial control
uniform case law
Opis:
The article discusses the problem of interaction of the Constitutional Court and the Supreme Court of the Russian Federation with respect to case law integrity. The authors present a hypothesis that the merge of the Supreme Arbitration Court and the Supreme Court in the single Supreme Court will improve the interaction between the Constitutional Court and the other courts, including in the field of achieving case law integrity. The uniform case law is considered to be either an essential component and the result of judicial activity or the result of identical qualification of similar cases, and a form of judicial control. The uniform case law should be aimed at promoting the rule of law.
W artykule poddano analizie kwestie interakcji zachodzących między Sądem Konstytucyjnym i Sądem Najwyższym Federacji Rosyjskiej, w kontekście jednolitości orzecznictwa sądów. Autorzy stawiają hipotezę, że ujednoliceniu orzecznictwa sądowego i poprawie współpracy między Sądem Konstytucyjnym i innymi sądami służyłoby połączenie Naczelnego Sądu Arbitrażowego oraz Sądu Najwyższego w Sąd Najwyższy. Dzięki tej zmianie organizacyjnej można byłoby realizować wartość ustrojową w postaci poprawy efektywności działalności sądowej i spójnego rozstrzygania przez sądy w podobnych sprawach. Z kolei jednolitość orzecznictwa sądowego powinna służyć promowaniu rządów prawa.
Źródło:
Ius Novum; 2017, 11, 2; 6-16
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Review of resolutions of the Supreme Court Criminal Chamber concerning criminal procedure law for 2016
PRZEGLĄD UCHWAŁ IZBY KARNEJ SĄDU NAJWYŻSZEGO W ZAKRESIE PRAWA KARNEGO PROCESOWEGO ZA 2016 R.
Autorzy:
Stefański, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1389834.pdf
Data publikacji:
2018-03-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
kontrola operacyjna
obrońca
oświadczenie lustracyjne
pokrzywdzony
prawo łowieckie
przepisy intertemporalne
pytanie prawne
Sąd Najwyższy
skład sądu
tajemnica bankowa
zażalenie
surveillance
defence counsel
lustration declaration
the accused
hunting law
transitional provisions
legal question
Supreme Court
court bench
bank secrecy
complaint
Opis:
Przedmiotem opracowania jest analiza uchwał i postanowień Izby Karnej Sądu Najwyższego podejmowanych w ramach rozstrzygania zagadnień prawnych z zakresu postępowania karnego w 2016 r. Omówione zostały takie zagadnienia jak: pojęcie pokrzywdzonego (art. 59 § 1 k.p.k.), wyznaczenie obrońcy z urzędu na wniosek (art. 80a § 2 k.p.k.), zażalenie na czynność zatrzymania rzeczy a bieg postępowania przygotowawczego (art. 236 § 1 k.p.k.), warunkowe tymczasowe aresztowanie (art. 257 § 2 k.p.k.), zażalenie na postanowienie prokuratora zawierające żądanie udzielenia przez bank informacji stanowiących tajemnicę bankową (art. 301 § 2 k.p.k.), pytania prawne sądów odwoławczych (art. 441 § 1 k.p.k.), prawomocne orzeczenie sądu kończącym postępowanie (art. 521 § 1 k.p.k.), częściowe zasądzenie kosztów w sprawach z oskarżenia publicznego (art. 630 k.p.k.), skarga strony, której prawo do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone na skutek działania lub bezczynności prokuratora nadzorującego postępowanie przygotowawcze (art. 1 ust. 1 ustawy ustawa z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki), wystąpienia z pisemnym wnioskiem do sądu okręgowego o zarządzenie kontroli operacyjnej (art. 19 ust. 1 lub 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji), przepisy właściwe w sprawach dotyczących żądania uchylenia uchwał wykluczających powoda z grona członków koła łowieckiego (art. 33 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1995 r. – prawo łowieckie), przepisy intertemporalne (ustawa z dnia 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw), skład sądu (art. 30 ustawy z dnia 11 marca 2016 r.), skład sądu sprawach zgodności z prawdą oświadczeń lustracyjnych (art. 17 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów), pytania konkretne Sądu Najwyższego (art. 59 ustawa z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym), pytania abstrakcyjne (art. 60 § 1 i 2 ustawy o SN).
The review presents the analysis of resolutions and rulings of the Criminal Chamber of the Supreme Court adopted in the course of solving legal issues concerning criminal procedure in 2016. The following issues are discussed: the concept of the aggrieved (Article 59 §1 CPC), the appointment of a defence counsel on request (Article 80a §2 CPC), a compliant about the seizure of things versus the course of preparatory proceedings (Article 236 §1 CPC), conditional temporary detention (Article 257 §2 CPC), a complaint about a prosecutor’s decision containing a request that a bank provide information constituting bank secrecy (Article 301 §2 CPC), legal questions asked by appellate courts (Article 441 §1 CPC), valid court ruling concluding proceedings (Article 521 §1 CPC), awarding partial costs in cases initiated by public prosecution (Article 630 CPC), a complaint of a party whose right to a hearing without undue delay has been infringed as a result of action or inaction of a prosecutor supervising preparatory proceedings (Article 1(1) Act of 17 June 2004 on complaints about the violation of a party’s right to a hearing in preparatory proceedings conducted or supervised by a prosecutor and in judicial proceedings without undue delay), filing a written motion to a district court to order surveillance (Article 19(1) or (3) Act of 6 April 1990 on the Police), provisions binding in cases concerning requests that a resolution excluding a plaintiff from membership in a hunting organisation be quashed (Article 33(6) Act of 13 October 1995: Hunting law), transitional provisions (Act of 11 March 2016 amending the Act: Criminal Procedure Code and some other acts), a court bench (Article 30 Act of 11 March 2016), a court bench composition in cases concerning truthfulness of lustration declarations (Article 17 Act of 18 October 2006 on revealing information about documents of the state security bodies of 1944–1990 and the content of those documents), specific questions of the Supreme Court (Article 59 Act of 23 November 2002 on the Supreme Court), abstract questions (Article 60 §1 and §2 Act on the Supreme Court).
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 1; 127-160
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Review of resolutions of the Supreme Court Criminal Chamber for 2017 concerning criminal procedure law
Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2017 r.
Autorzy:
Stefański, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359711.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
abolicja
postanowienie
postępowanie dyscyplinarne
radca prawny
Sąd Najwyższy
skarga na wyrok sądu odwoławczego
uchwała
ułaskawienie
właściwość sądu
zagadnienie prawne
zażalenie
abolition
ruling
disciplinary proceedings
attorney-at-law
Supreme Court
complaint about an appeal court’s judgment
resolution
pardon
court competence
prejudicial issue
complaint
Opis:
The article presents resolutions and rulings of the Supreme Court Criminal Chamber adopted as a result of deciding prejudicial issues requiring fundamental interpretation of statutes, raising doubts concerning the interpretation of the provisions which are grounds for a judgment issued or which raised discrepancies in their interpretation. These concern: admissibility of a complaint about a court’s ruling on lack of competence (Article 35 § 3 CPC); the requirements for appeal courts for asking the Supreme Court prejudicial questions concerning issues that need fundamental interpretation of a statute (Article 441 § 1 CPC); the scope of the power of pardon (Article 139 Constitution of the Republic of Poland and Article 560 CPC) and the scope of application of the Criminal Procedure Code in disciplinary proceedings against attorneys-at-law (Article 741 para. 1 Act on attorneys-at-law). Assessing the opinions expressed in those judgments, the author reviews statements made on those issues in the legal doctrine and judicature and adds his own thoughts to the quoted arguments.
Przedmiotem artykułu są uchwały i postanowienia Izby Karnej Sądu Najwyższego, podjęte w wyniku przedstawienia do rozstrzygnięcia zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy, budzących wątpliwości co do wykładni przepisów prawa będących podstawą wydanego rozstrzygnięcia lub które wywołały rozbieżności w ich wykładni. Dotyczyły one: dopuszczalności zażalenia na postanowienie sądu stwierdzające niewłaściwość (art. 35 § 3 k.p.k.); przesłanek występowania do Sądu Najwyższego przez sądy odwoławcze o rozstrzygnięcie zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy (art. 441 § 1 k.p.k.); zakresu prawa łaski (art. 139 Konstytucji RP i 560 k.p.k.) i zakresu stosowania kodeksu postępowania karnego w postępowaniu dyscyplinarnym radców prawnych (art. 741 pkt 1 ustawy o radcach prawnych). Autor, oceniając wyrażone w tych orzeczeniach poglądy, dokonał przeglądu wypowiedzi na te tematy w doktrynie i judykaturze, a przytoczoną argumentację wzbogacił własnymi przemyśleniami.
Źródło:
Ius Novum; 2019, 13, 3; 78-96
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2019 r.
Autorzy:
Stefański, Ryszard A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1336004.pdf
Data publikacji:
2021-07-21
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
dowody
kontrola operacyjna postępowanie karne
pytanie prawne
termin
tożsamość czynu
Sąd Najwyższy
skarga na wyrok sądu odwoławczego
uzupełnienie wyroku
evidence
surveillance
criminal procedure
legal questions
term
identity of an act
Supreme Court
complaint about an appellate court’s judgement
supplement to a sentence
Opis:
Artykuł ma charakter naukowo-badawczy, a jego przedmiotem jest analiza uchwał i postanowień Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2019 rok wydanych w wyniku rozpatrzenia tzw. pytań prawnych. Dotyczyły one tożsamości czynu (art. 14 § 1 k.p.k.), obliczania terminów procesowych (art. 123 § 1 i 2 k.p.k.), dowodów uzyskanych z kontroli operacyjnej (art. 168b k.p.k.), konieczności przeprowadzenia na nowo przewodu w całości (art. 437 § 2 k.p.k.), konkretnych pytań prawnych sądów odwoławczych (art. 441 § 1 k.p.k.), zakresu uzupełnienia uzasadnienia zaskarżonego wyroku (art. 449a k.p.k.), uprawnień Sądu Najwyższego rozpatrującego skargę na wyrok sądu odwoławczego (art. 539a § 3 k.p.k.), konkretnych i abstrakcyjnych pytań prawnych składów Sądu Najwyższego (art. 82 § 1 i art. 83 § 1 ustawy o S N). Podstawowym celem naukowym była ocena zasadności dokonanych przez ten organ interpretacji przepisów regulujących zagadnienia prawne poddane Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia. Głównymi tezami badawczymi było wykazanie, że tak zwana instytucja pytań prawnych kierowanych do Sądu Najwyższego spełnia ważną rolę w zapewnieniu jednolitości orzecznictwa sądów powszechnych i wojskowych, gdyż argumentacja stanowiska tego organu jest pogłębiona. Wyniki badania mają oryginalny charakter, gdyż rozwijają twórczo interpretację zawartą w analizowanych rozstrzygnięciach. Badania mają przede w wszystkim zasięg krajowy. Artykuł ma istotne znaczenie dla nauki, gdyż zawiera pogłębioną analizę dogmatyczną oraz duży ładunek myśli teoretycznej, a także jest przydatny dla praktyki, wzbogacając argumentację Sądu Najwyższego lub przytaczając okoliczności uzasadniające poglądy odmienne.
This scientific research-based article aims to analyse the resolutions and rulings of the SupremeCourt Criminal Chamber concerning criminal procedure law that were issued in 2019 as theresponse to the so-called legal questions. They concerned the identity of an act (Article 14 § 1CCP), the calculation of procedural terms (Article 123 §§ 1 and 2 CCP), the evidence obtained inthe course of surveillance (Article 168b CCP), the necessity of conducting the whole trial fromscratch (Article 437 § 2 CCP), specific legal questions asked by appellate courts (Article 441§ 1 CCP), the scope of supplementing the justification of a sentence appealed against (Article539a § 3 CCP), and specific and abstract legal questions asked by the Supreme Court benches(Article 82 § 1 and Article 83 § 1 Act on the Supreme Court). The basic scientific aim was toassess the validity of the interpretation of the provisions regulating the issues that were subjectto the Supreme Court’s judgement. The main research theses aimed to prove that the so-calledlegal questions asked to the Supreme Court play an important role in ensuring uniformityof common and military courts’ case law, because the Court’s reasoning is deepened. Theresearch findings are original in nature because they creatively develop the interpretationcontained in the analysed judgements. The extent of the research is mainly national. The articleis significant for the doctrine because it presents a deepened dogmatic analysis and a big loadof theoretical thought due to the fact that it is practically useful and enriches the SupremeCourt’s reasoning or presents the circumstances justifying different opinions.
Źródło:
Ius Novum; 2021, 15, 2; 113-140
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd Uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego materialnego za 2014 r.
Autorzy:
A. Stefański, Ryszard A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392476.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
decision
fraud
intercession with the authorities in the settling of a matter in exchange
for a material or personal benefit
money laundering
legal questions
Supreme Court
appellate
court
resolution
mistreatment
felony
postanowienie
oszustwo
płatna protekcja
pranie pieniędzy
pytanie prawne
Sąd Najwyższy
sąd odwoławczy
uchwała
znęcanie się
zbrodnia
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza uchwał i postanowień Izby Karnej Sądu Najwyższego, podejmowanych w ramach rozstrzygania zagadnień prawnych z zakresu prawa karnego materialnego w 2015 r. Zostały omówione: obowiązek naprawienia szkody (art. 46 § 1 k.k.), zbrodnia przeciwko ludzkości w kontekście przedawnienia karalności (art. 105 § 1 k.k.), znęcanie się nad członkami rodziny (art. 207 k.k.), przedmiot ochrony płatnej protekcji (art. 230 § 1 k.k.), znaczenie znamiona przestępstwa oszustwa „niekorzystne rozporządzenie mieniem” (art. 286 § 1 k.k.), zaniechanie pobrania podatku należnego w kontekście oszustwa oraz znamiona „które mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie oraz orzeczenie przepadku” przestępstwa prania pieniędzy (art. 299 § 1 k.k.).
The article presents an analysis of resolutions and decisions of the Supreme Court Criminal Chamber made in the course of solving legal issues within the scope of substantive criminal law in 2015. It discusses: obligation to redress damage (Article 46 § 1 CC), homicide in the context of limitation (Article 105 § 1 CC), mistreatment of family members (Article 207 CC), the issue of intercession with the authorities in the settling of a matter in exchange for a material or personal benefit (Article 230 § 1 CC), the importance of the features of the crime of fraud consisting in “disadvantageously disposing of someone else’s property” (Article 286 § 1 CC), tax waiver in the context of fraud and features “that can prevent or make significantly more difficult determination of the criminal origin or place of deposition, detection or forfeiture” of profits from money laundering (Article 299 § 1 CC).
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 3; 357-378
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego materialnego, prawa karnego wykonawczego, prawa karnego skarbowego i prawa wykroczeń 2017 r.
Autorzy:
Stefański, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361310.pdf
Data publikacji:
2019-03-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
designer drugs
public function
unlawful threat
gambling
aggregate penalty
Supreme Court
resolution
maintenance evasion
attempt
more relevant statute
conditional
release
dopalacze
funkcja publiczna
groźba bezprawna
gry hazardowe
kara
łączna
podatek
Sąd Najwyższy
uchwała
uchylanie się od alimentów
usiłowanie
ustawa
względniejsza
warunkowe zwolnienie
Opis:
W artykule zostały poddane analizie uchwały i postanowienia Izby Karnej Sądu Najwyższego zapadłe w trybie rozstrzygania zagadnień prawnych w zakresie prawa karnego materialnego, prawa karnego wykonawczego, prawa wykroczeń i prawa karnego skarbowego za 2017 r. Przedmiotem rozważań są: pojęcie „przedmiotu nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego”, będącego jednym z elementów usiłowania nieudolnego przestępstwa (art. 13 § 2 k.k.); przesłanki orzekania o warunkowym przedterminowym zwolnieniu z reszty kary pozbawienia wolności (art. 77 § 1 k.k.); znaczenie skazania za przestępstwo popełnione podczas korzystania przez skazanego z zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego bez dozoru, (art. 138 § 1 pkt 8 k.k.w.) w aspekcie negatywnej przesłanki wymierzenia kary łącznej w trybie wyroku łącznego (art. 85 § 3 k.k.); rozumienie groźby karalnej określonej w art. 190 § 1 k.k., stanowiącej jeden z elementów definicji groźby (art. 115 § 12 k.k.); pełnienie funkcji publicznej przez osobę zatrudnioną w samodzielnym publicznym zakładzie opieki zdrowotnej (art. 115 § 19 k.k.); odpowiedzialność za wprowadzanie do obrotu tzw. dopalaczy (art. 165 § 1 pkt 2 k.k.); znaczenie prawnokarne przerw pomiędzy okresami, w których sprawca uporczywie uchyla się od wykonania ciążącego na nim obowiązku opieki przez niełożenie na utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby (art. 209 § 1 k.k.); stosowanie ustawy względniejszej dla sprawcy w razie jej zmiany (art. 4 § 1 k.k.) do orzekania warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności w postępowaniu karnym wykonawczym (art. 152 k.k.w.); wykroczenie spożywania alkoholu w miejscu publicznym (art. 431 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi); przepisy techniczne w sektorze gier hazardowych a odpowiedzialność karno-skarbowa za przestępstwo z art. 107 § 1 k.k.s. (art. 6 ust. 1 i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 612); określenie „w terminie płatności podatku” (art. 28 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych).
The article analyses resolutions and rulings issued by the Criminal Chamber of the Supreme Court resulting from adjudication of legal issues concerning substantive criminal law, penalty execution law, misdemeanour law and fiscal penal law in 2017. The article discusses: the concept of “the object of a prohibited act”, which is one of the elements of an unsuccessful attempt to commit an offence (Article 13 § 2 CC); condition for ruling conditional release of a person sentenced to the penalty of deprivation of liberty from serving the balance of the penalty (Article 77 § 1 CC); the significance of a conviction for a crime committed by a convict released from prison without supervision (Article 138 § 1 (8) PEC) as a negative condition for ruling an aggregate penalty in the form of an aggregate sentence (Article 85 § 3 CC); interpretation of a punishable threat determined in Article 190 § 1 CC constituting one of the elements of the definition of a threat (Article 115 § 12 CC); performing a public function by a person employed in an independent public healthcare institution (Article 115 § 19 CC); liability for trafficking the so-called designer drugs (Article 165 § 1 (2) CC); legal significance of breaks between periods in which a perpetrator persistently evades the duty to take care by not providing maintenance for the next of kin or other persons (Article 209 § 1 CC); in case of change in legislation, application of a more relevant statute to a perpetrator (Article 4 § 1 CC) in order to rule a conditional suspension of the execution of the penalty of deprivation of liberty in a penalty execution proceeding (Article 152 PEC); the misdemeanor of alcohol consumption in a public place (Article 431 (1) Act of 26 October 1982 on upbringing in sobriety and preventing alcoholism); technical regulations in the gambling sector vs. fiscal penal liability for an offence under Article 107 § 1 FPC (Article 6 (1) and Article 14 (1) Act of 19 November 2009 on gambling (Dz.U. of 2015, item 612); the phrase ‘in tax payment term’ (Article 28 (4) Act of 26 July 1991 on personal income tax).
Źródło:
Ius Novum; 2019, 13, 1; 65-88
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2018 rok
Autorzy:
Stefański, Ryszard A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1337401.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
abstrakcyjne pytanie prawne
klauzula wykonalności
kontrola operacyjna
odmowa wszczęcia postępowania przygotowawczego
omyłka pisarska
postępowanie w sprawach o wykroczenia
pytanie prawne
Sąd Najwyższy
skład sądu
spółka jawna
uchylenie wyroku
umorzenie postępowania przygotowawczego
wyrok łączny
zażalenie
abstract legal question
enforcement clause
surveillance
refusal to instigate preparatory proceedings
editorial error
proceedings in petty offence cases
legal question
Supreme Court
court bench composition
general partnership
quashing of a sentence
discontinuation of preparatory proceedings
cumulative sentence
complaint
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza orzeczeń Izby Karnej Sądu Najwyższego, podjętych w 2018 r. w ramach rozstrzygania zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy (art. 441 § 1 k.p.k.), budzących poważne wątpliwości co do wykładni przepisów prawa (art. 82 § 1 u. o SN) lub wywołujących w orzecznictwie sądów rozbieżności w wykładni przepisów prawa, będących podstawą ich orzekania (art. 83 § 1 u. o SN), w zakresie prawa karnego procesowego. Rozstrzygając przedstawione mu zagadnienia, Sąd Najwyższy opowiedział się: za dopuszczalnością sprostowania jako oczywistej omyłki pisarskiej określenia w sposób odmienny cyfrowo i słownie wymiaru kary (art. 105 § 1 k.p.k.); możliwością podejmowania przez prokuratora decyzji w przedmiocie wykorzystania dowodu w postępowaniu karnym, uzyskanego w wyniku kontroli operacyjnej zarządzonej na wniosek uprawnionego organu w stosunku do innego przestępstwa ściganego z urzędu lub przestępstwa skarbowego innego niż przestępstwo objęte zarządzeniem kontroli operacyjnej, ale tylko wtedy gdy do tego innego przestępstwa jest dopuszczalne zarządzenia takiej kontroli (art. 168b k.p.k.); niezaskarżeniem w ówczesnym stanie prawnym ponownego postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego lub o jego umorzeniu (art. 330 § 2 k.p.k.); możliwością uchylenia wyroku uniewinniającego lub umarzającego postępowanie karne i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, związaną z regułą ne peius (art. 454 § 1 k.p.k.); ograniczeniem sądu rozpoznającego skargę na wyrok o uchyleniu wyroku sądu pierwszej instancji i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania do zbadania, czy stwierdzone przez sąd odwoławczy uchybienie daje podstawę do wydania orzeczenia kasatoryjnego (art. 539a § 1 i 3 k.p.k.); dopuszczalnością wydania przez sąd odwoławczy wyroku łącznego raz pierwszy kary łącznej albo orzeczenia jej w innym zakresie niż orzekł sąd pierwszej instancji (art. 568a § 2 k.p.k.); pobraniem w postępowaniu karnym wykonawczym opłaty od wniosku o nadanie klauzuli wykonalności, złożonego przez osobę inną niż wskazana w tytule egzekucyjnym, na którą przeszły uprawnienia po powstaniu tytułu (art. 25 § 1 k.k.w.); niedopuszczalnością zażalenia na zarządzenie o odmowie przyjęcia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku sądu odwoławczego, wydanego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia (art. 109 § 1 k.p.w.); kontynuowaniem postępowania w danej instancji w składzie dotychczasowym w razie jego zmian w wyniku nowelizacji przepisów o składzie sądu (art. 30 ustawy z dnia 27 września 2013 r.); każdy wspólnik spółki jawnej jest obowiązany jest udzielić uprawnionemu organowi informacji, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie (art. 78 ust. 5 p.r.d.). Ponadto organ ten wyjaśnił przesłanki przedstawiania Sądowi Najwyższemu zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni (art. 441 § 1 k.p.k.) oraz wywołujących w orzecznictwie sądów rozbieżności w wykładni przepisów prawa będących podstawą ich orzekania (art. 83 § 1 u. o SN).
The article presents an analysis of the judgments of the Supreme Court Criminal Chamber passed in 2018 as a result of resolving legal issues that require fundamental interpretation of statute (Article 441 § 1 CPC), raising serious doubts concerning the interpretation of the provisions of law (Article 82 § 1 of the Act on the Supreme Court) or causing discrepancies in case law concerning the interpretation of the provisions of law that are grounds for adjudication (Article 83 § 1 of the Act on the Supreme Court) within criminal procedure law. Resolving the legal issues referred to it, the Supreme Court held that: the correction of an obvious editorial error consisting in the different transcription of a penalty amount in words and digits is admissible (Article 105 § 1 CPC); a prosecutor may take a decision to use evidence in criminal proceedings that was obtained as a result of surveillance ordered on an authorised body’s request in relation to another offence prosecuted ex officio or a fiscal offence other than the offence covered by the surveillance order, but only when ordering surveillance is admissible in relation to this offence (Article 168b CPC); a repeated decision on the refusal to instigate preparatory proceedings or on their termination was not subject to an appeal pursuant to the legal circumstances at that time (Article 330 § 2 CPC); the acquittal or discontinuation of criminal proceedings and referring a case for rehearing is possible based on the ne peius rule (Article 454 § 1 CPC); an adjudicating court that hears a complaint about quashing a judgment of the first-instance court and referring a case for rehearing is limited to examining whether the default recognised by an appellate court constitutes grounds for cassation (Article 539a § 1 and § 3 CPC); an appellate court may issue a cumulative sentence for the first time or rule it in an amount different from the one imposed by a court of first instance (Article 568a § 2 CPC); a fee is charged for a motion in penalty enforcement proceedings to append an enforcement clause filed by a person other than the one indicated in an enforcement title to whom the entitlement was transferred after the title occurred (Article 25 § 1 PEC); a complaint about a ruling on refusal to admit a motion to develop in writing and deliver an appellate court’s sentence justification issued in cases concerning petty offences is inadmissible (Article 109 § 1 POPC); proceedings before a given instance court’s same bench are continued in case the provisions on a court bench are amended (Article 30 of the Act of 27 September 2013); every partner of a general partnership is obliged to provide an authorised body with information who was entitled to drive or use their vehicle in a particular period (Article 78 para. 5 LRT). In addition, the Court explained the requirements that must be met in order to ask the Supreme Court legal questions on issues that need fundamental interpretation (Article 441 § 1 CPC) and cause discrepancies in case law concerning the interpretation of the provisions that are grounds for adjudication (Article 83 § 1 of the Act on the Supreme Court).
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 4; 119-154
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies