Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "-to" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Tajemnica przedsiębiorcy a tajemnica przedsiębiorstwa w sprawach z zakresu dostępu do informacji publicznej
Autorzy:
Szustakiewicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1335896.pdf
Data publikacji:
2021-07-21
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
tajemnica przedsiębiorstwa
tajemnica przedsiębiorcy
dostęp do informacji publicznej
decyzja o odmowie udostępnienia informacji publicznej
trade secret
entrepreneur’s secret
access to public information
decision to refuse access to public information
Opis:
Jedną z przesłanek, na podstawie której można odmówić udostępnienia informacji publicznej, jest tajemnica przedsiębiorcy. Orzecznictwo sądów administracyjnych określa, że na tajemnicę przedsiębiorcy składają się łącznie dwa elementy: materialny – na przykład szczegółowy opis sposobu wykonania usługi, jej koszt, warunki techniczne przedsięwzięcia, oraz formalny – wola utajnienia danych informacji.
An entrepreneur’s secret is one of the grounds on which access to public information canbe refused. Administrative courts’ case law stipulates that two elements jointly constitutean entrepreneur’s secret: a tangible one, e.g. a detailed description of the method of serviceprovision, its price and technical conditions of an undertaking, and a formal one, i.e. the willto make some information data secret.
Źródło:
Ius Novum; 2021, 15, 2; 41-50
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formal defence in disciplinary proceedings against legal counsels
Autorzy:
Dąbrowski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364029.pdf
Data publikacji:
2018-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
prawo do obrony
postępowanie dyscyplinarne
: right to defence
disciplinary proceedings
Opis:
The article discusses formal aspects of a suspected legal counsel’s right to defence and pinpoints the great vagueness of this issue. That is why, the author begins his discussion with the analysis of the essence of formal aspects of the right to defence and accepted rules of interpretation of provisions referring to other regulations. Next, using theoretical instruments created earlier, the author describes a suspected legal counsel’s basic rights, in particular, the right to have his own counsel for the defence, a translator’s assistance, and the right to claim a refund of incurred costs of defence. As a result, the author proves that current regulations, although they meet the requirements of the Constitution, should be changed. In his opinion, describing the substantial elements of the basic procedural guarantees with the use of the phrase “should be applied by analogy” makes those guarantees doubtful.
Niniejsza praca – poddając analizie formalne oblicze obrony obwinionego radcy prawnego – dostrzega szeroką niedookreśloność przedmiotowego zagadnienia. Z tego powodu zawarte w niej rozważania rozpoczyna przedstawienie istoty formalnego aspektu obrony oraz przyjętych zasad wykładni przepisów odsyłających. Korzystając z wytworzonych w ten sposób instrumentów teoretycznoprawnych, autor obejmuje dalszą refleksją kwestie uprawnień obwinionego do pomocy obrońcy, tłumacza czy żądania zwrotu kosztów obrony. Poczynione z tej perspektywy przemyślenia prowadzą go zaś do przekonania, iż – mimo zachowania przez obecną regulację wymogów konstytucyjnych – konieczne są określone zmiany legislacyjne. Zdaniem autora pozostawienie istotnych zagadnień kształtu podstawowych gwarancji procesowych nieostrej formule odpowiedniego stosowania wzbudza uzasadnione wątpliwości.
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 3; 70-86
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Allowing a minor to stay in circumstances dangerous for health (Article 106 MC)
Autorzy:
Kosonoga-Zygmunt, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1363889.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
dopuszczenie do przebywania w niebezpieczeństwie
obowiązek opieki
obowiązek nadzoru
małoletni do lat siedmiu
inna osoba niezdolna rozpoznać lub obronić
się przed niebezpieczeństwem
okoliczności niebezpieczne dla zdrowia człowieka
allowing to stay in dangerous circumstances
obligation to take care
obligation
to supervise
minor under the age of seven
another person unable to recognise or defend
him/herself against danger
circumstances dangerous for human health
Opis:
The article presents the issue of a misdemeanour of allowing a minor under the age of seven or another person incapable of recognising or defending him/herself against danger to stay in circumstances dangerous for human health classified in Article 106 MC. In order to provide full characteristics of the discussed type of misdemeanour, a classical pattern based on the traditional division of statutory features of the type of prohibited act has been adopted. The author discusses such issues as statutory penalties for this misdemeanour and concurrence of provisions. The article also draws special attention to issues raising doctrinal controversies, including inter alia: approach to the object of protection, the consequential nature of this misdemeanour type, the scope and sources of the obligation to take care and supervise or the issue of the area in which the misdemeanour under Article 106 MC is concurrent with selected types of misdemeanours and offences.
Przedmiotem artykułu jest problematyka stypizowanego w art. 106 k.w. wykroczenia dopuszczenia do przebywania w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia człowieka osoby małoletniej do lat siedmiu albo innej osoby niezdolnej rozpoznać lub obronić się przed takim niebezpieczeństwem. Dla pełnej charakterystyki omawianego typu wykroczenia przyjęto klasyczny układ oparty na tradycyjnym podziale ustawowych znamion typu czynu zabronionego. Odniesiono się do takich zagadnień, jak zagrożenie karne oraz zbieg przepisów. W opracowaniu zwrócono szczególną uwagę na kwestie wywołujące rozbieżności doktrynalne, w tym m.in.: ujęcie przedmiotu ochrony, skutkowy charakter omawianego typu wykroczenia, zakres i źródła obowiązku opieki lub nadzoru czy zagadnienie obszaru stycznego wykroczenia z art. 106 k.w. z wybranymi typami wykroczeń oraz przestępstw.
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 4; 63-81
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The involvement of consuls and consular officers in evidence gathering under articles 177 § 1b(2), 586 § 1, and article 177 § 1 in conjunction with articles 582 § 1 and 581 § 1 of the polish Code of Criminal Procedure
Autorzy:
Sowiński, Piotr Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806658.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
consular officers
consular secrecy
consular immunity
declining to give evidence
criminal proceedings
interrogation
witness
defendant
expert witness
Opis:
This article explores the involvement of members from both Polish and foreign consular posts in the process of taking evidence in criminal proceedings. Specifically, it examines the participation of Polish consular officers in the interrogation of witnesses and defendants, as outlined in Article 177 § 1b(2) of the Polish Code of Criminal Procedure. Additionally, the article discusses interrogation of these parties by consuls acting on behalf of Polish courts. Governed by both Polish and international law, this process is situated within the realm of international criminal proceedings and consular law. The article also delves into the right to decline to give evidence, a privilege granted to members of consular posts based on their official functions. In this context, we introduce the concept of ‘consular secrecy’, which can be likened to professional secrecy or secrecy associated with the official roles of certain individuals.
Źródło:
Ius Novum; 2023, 17, 4 ENG; 40-59
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Breaking a car window to rescue a child or animal locked inside: a dogmatic analysis of the legal grounds for excluding criminal liability
Autorzy:
Wala, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2197778.pdf
Data publikacji:
2023-04-26
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
state of superior necessity
necessary defence
countertype
danger
assault
intense excesses
extensive excesses
child
animal
damage to property
Opis:
The purpose of the article is to analyse possible grounds, within the criminal sphere, for legalisation of behaviour involving damage to someone else’s property motivated by the desire to save a child or an animal left in a locked warming car. It is quite common to treat this type of event as one matching the features of the state of superior necessity. However, such an approach may raise some doubts of a dogmatic nature. From the point of view of the statutory shape of the existing countertypes, one can look for the possibility of assuming in such cases (when the owner of the damaged property and the perpetrator of leaving a living creature in such conditions is the same person) the occurrence of an assault justifying, after meeting all the required conditions in the form of directness, lawlessness and reality, taking teps within the right to necessary defence. The adoption of such a concept has its own tangible practical significance, as it makes it unnecessary to refer to the principle of subsidiarity and proportionality, which guarantees broader protection from criminal liability for those who damage other people’s property in order to take out a living creature left in a locked car in a situation of danger to its life or health.
Źródło:
Ius Novum; 2023, 17, 1 ENG; 24-38
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Założenia modelu zbierania i udostępniania danych telekomunikacyjnych
Autorzy:
Rogalski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391174.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
telecommunications data
data retention
billing
access to telecommunications data
dane telekomunikacyjne
retencja danych
billingi
dostęp do danych telekomunikacyjnych
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki prac zespołu realizującego projekt badawczy nr 2015/17/B/ HS5/00472 pt. Gromadzenie i udostępnianie danych telekomunikacyjnych finansowany przez Narodowe Centrum Nauki. Celem prowadzonych badań w ramach tego projektu badawczego było dokonanie analizy istniejących rozwiązań prawnych w zakresie gromadzenia i udostępniania danych telekomunikacyjnych wynikających z przepisów kodeksu postępowania karnego, ustaw regulujących działalność tzw. uprawnionych podmiotów i przepisów prawa telekomunikacyjnego. W szczególności przeprowadzane analizy miały udzielić odpowiedzi na pytanie, czy obowiązujące uregulowania prawne w zakresie gromadzenia i udostępniania danych telekomunikacyjnych są właściwe, czy też pozwalają na pozyskiwanie tych danych nieadekwatnie do celów, jakim służą, zarówno pod względem ilościowym, jak i zakresu. Efektem tych prac było stworzenie modelu zbierania i udostępniania danych telekomunikacyjnych.
The article presents the findings of the research project no. 2015/17/B/HS5/00472 entitled “Telecommunications data retention and disclosure” financed by the National Science Centre. The research aim was to analyse the existing legal solutions in the field of telecommunications data retention and disclosure under the regulations of the Criminal Procedure Code, Acts regulating the activities of the so-called authorized entities and the regulations of the communications law. The conducted analyses were to answer the question whether the legal regulations in force in the field of data retention and disclosure are appropriate or if they allow for obtaining data inadequately to the aims they serve, with respect to both the quantity and the scope. The research resulted in the development of a model of telecommunications data retention and disclosure.
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 4; 66-82
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zawieszenie biegu przedawnienia w prawie cywilnym w świetle noweli z grudnia 2021 r.
Suspension of the limitation period in civil law in the light of the amendment of December, 2021
Autorzy:
Buczkowski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179102.pdf
Data publikacji:
2022-11-06
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
przedawnienie
zawieszenie biegu przedawnienia
mediacja
zawezwanie do próby ugodowej
Limitation
suspension of limitation period
mediation
invitation to settlement attempt
Opis:
Celem niniejszego artykułu było przeprowadzenie analizy oraz oceny trafności i kompletnościrozwiązań wprowadzonych do przepisów Kodeksu cywilnego na mocy noweli z dnia2 grudnia 2021 r. w zakresie dotyczącym skutków wszczęcia mediacji oraz złożenia wnioskuo zawezwanie do próby ugodowej dla biegu terminu przedawnienia roszczeń. W tekściezaprezentowano wiodące przed zmianą ustawy poglądy nauki i judykatury w odniesieniudo omawianych zagadnień, które stanowiły podstawę dla dalszych rozważań dotyczącychzmienionego prawa. Przeprowadzona z wykorzystaniem metody formalno-dogmatycznej analizapozwoliła na potwierdzenie hipotezy o trafności i kompletności rozwiązania zagadnieniaskutku zawezwania do próby ugodowej w postaci zawieszenia biegu przedawnienia.Wprowadzona do przepisów Kodeksu cywilnego norma prawna jest wyczerpująca i pozwalana precyzyjne ustalenie okresu, o jaki zawieszeniu ulega bieg terminu przedawnienia. Przeciwnywniosek płynie z analizy rozwiązania zagadnienia skutków złożenia wniosku o mediację. W tymwypadku przewidziana przez ustawodawcę regulacja nie daje dostatecznej odpowiedzi na pytanie,w jakiej chwili rozpoczyna, a w jakiej kończy się okres zawieszenia biegu przedawnienia. Tymsamym brak jest precyzyjnej regulacji, która rozwiewałaby wątpliwości co to tego, jakie konkretneokoliczności stanowią wyznacznik granicznych momentów zawieszenia biegu przedawnienia.
The purpose of this study was to analyse and assess the accuracy and completeness of the solutionsintroduced to the provisions of the Civil Code under the amendment of December 2, 2021 in thescope regarding the effects of mediation and submitting an invitation to a settlement attempt forthe running of the limitation period for claims. The paper presents the leading views of scienceand judicature presented before the amendment which formed a basis for further considerationsregarding the amended law. The analysis carried out with the use of the formal-dogmatic methodmade it possible to confirm the hypothesis about the accuracy and completeness of the amendmentin regard with the issue concerning invitation to a settlement attempt.The legal norm introduced into the provisions of the Civil Code is exhaustive and allowsa precise determination of the period for which the limitation period is suspended. Theopposite conclusion can be drawn from the analysis of the solution to the issue of the effectsof submitting a request for mediation. In this case, the regulation provided for by the legislatordoes not provide a sufficient answer to the question of when the period of suspension of thelimitation period commences and ends. Thus, there is no precise regulation that would dispeldoubts as to what specific circumstances determine the suspension of the limitation period.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 3; 91-109
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagrożenia dla prawa do prywatności jednostki w związku z przetwarzaniem danych osobowych w celu zapobiegania i zwalczania przestę
Autorzy:
Mróz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1340496.pdf
Data publikacji:
2020-12-02
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
prawo do prywatności
dane osobowe
przestępczość
współpraca policyjna i sądowa
right to privacy
personal data
crime
police and judicial cooperation
Opis:
Artykuł zawiera analizę regulacji dotyczącej ochrony danych osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości z perspektywy rozwiązań zawartych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia postępowań przygotowawczych, wykrywania i ścigania czynów zabronionych i wykonywania kar, w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylającej decyzję ramową Rady 2008/977/WSiSW (Dz.Urz. UE L 119, s. 89), z uwzględnieniem swobód obywatelskich. Unijna regulacja ochrony danych osobowych w obszarze współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych rodzi pytanie o zakres dopuszczalnej ingerencji organów państwa w prawo do prywatności (right to privacy). W niniejszym artykule autorka dokonuje oceny nowych założeń zapewniających transparentność przetwarzania danych przez policję i instytucje zwalczające przestępczość z punktu widzenia gwarancji poufności związanych z przetwarzaniem danych w postępowaniach prowadzonych przez właściwe w tym zakresie organy.
The article contains an analysis of the regulation concerning the protection of personal data processed in relation to the prevention and combating of crime from the perspective of solutions contained in Directive 2016/680 of the European Parliament and of the Council of 27 April 2016 on the protection of natural persons with regard to the processing of personal data by competent authorities for the purposes of the prevention, investigation, detection or prosecution of criminal offences or the execution of criminal penalties, on the free movement of such data, and repealing Council Framework Decision 2008/977/JHA (OJ L 119, p. 89), taking into account civil liberties. The EU regulation of personal data protection in the area of police and judicial cooperation in criminal matters raises the question of the scope of permissible interference of state authorities in the right to privacy. In this article, the author assesses the new assumptions ensuring transparency of data processing by the police and institutions fighting crime from the point of view of confidentiality guarantees related to data processing in proceedings conducted by competent authorities in this area.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 1; 82-97
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Right to complain about excessive lenght of proceedings and to claim compensation
PRAWO DO ZASKARŻENIA PRZEWLEKŁOŚCI POSTĘPOWANIA I OTRZYMANIA ODPOWIEDNIEJ SUMY PIENIĘŻNEJ
Autorzy:
Czerniak, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1390116.pdf
Data publikacji:
2017-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
right to a hearing without unjustified delay
criminal proceedings
complaint about
lengthiness of proceedings
right to an effective remedy for the violation of rights and freedoms
prawo do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki
postępowanie
karne
skarga na przewlekłość postępowania
prawo do skutecznego środka ochrony praw
i wolności
Opis:
The aim of the article is to identify the causes of defective functioning of the Act on complaints about violation of the right to a hearing without unjustified delay in preparatory proceedings conducted or supervised by a prosecutor and in court proceedings (hereinafter: ACLP). It also examines whether the legislator has adequate measures to implement the recommendations of the ECtHR laid down in the judgment of 7 July 2015 in the case Rutkowski and others v. Poland and make it an effective remedy for the violation of the rights and freedoms in the meaning of the Article 13 ECHR. Leaving aside the assessment of lengthiness of proceedings, the article analyses two issues which are essential for the complainant: accessibility to a complaint about the excessive length of proceedings and the possibility of being awarded an appropriate amount of money laid down in Article 12(4) ACLP. Before the court examines a complaint on its merits, a complainant should know when and on what grounds he can lodge a complaint, and under what conditions he may receive a compensation for excessive length of the proceedings. Due to the fact that the legislator did not lay down the criteria that a court should take into account when hearing a complaint about excessive length of proceedings, it is necessary to examine national case law and find out what factors affect the amount of compensation under Article 12(4) ACLP, and whether these are consistent with the ECtHR case law. In conclusion, it is emphasised that defective functioning of ACLP in the judicial practice mainly results from the inappropriate interpretation of the provisions by courts. An amendment to ACLP can partly help the legislator implement the recommendations of the ECtHR. However, a change in courts’ approach to a complaint about lengthiness of proceedings and consideration of the ECtHR case law are crucial for proper functioning of a complaint about lengthiness of proceedings.
Celem artykułu jest ustalenie przyczyn wadliwego funkcjonowania u.s.p.p. oraz zbadanie, czy a jeżeli tak, to jakimi środkami dysponuje ustawodawca, które umożliwią wykonanie zaleceń ETPC wynikających z wyroku z 7 dnia lipca 2015 r. w sprawie Rutkowski i inni p. Polsce i sprawią, że będzie ona skutecznym środkiem ochrony praw i wolności w rozumieniu art. 13 EKPC. Pozostawiając poza zakresem rozważań kryteria oceny przewlekłości postępowania, analizie poddano dwa zagadnienia mające zasadnicze znaczenie z perspektywy skarżącego – kwestię dostępu do omawianego środka zaskarżenia oraz możliwości otrzymania przez niego odpowiedniej sumy pieniężnej określonej w art. 12 ust. 4 u.s.p.p. Zanim skarga zostanie merytorycznie rozpoznana, skarżący musi wiedzieć, kiedy i na jakich zasadach, może on wystąpić z omawianym środkiem zaskarżenia, a także pod jakimi warunkami może otrzymać rekompensatę z tytułu przewlekłości. Z uwagi na fakt, że ustawodawca nie sformułował kryteriów, które powinien wziąć pod uwagę sąd rozpoznający skargę na przewlekłość, analizując orzecznictwo, zbadano, jakie czynniki mają wpływ na wysokość sumy z art. 12 ust. 4 u.s.p.p. i czy są zbieżne z orzecznictwem ETPC. W konkluzji podkreślono, że niewłaściwe funkcjonowanie u.s.p.p. w praktyce wymiaru sprawiedliwości w zasadniczej części jest konsekwencją wadliwej interpretacji przepisów ustawy przez sądy. Ustawodawca poprzez nowelizację u.s.p.p. jedynie częściowo może zrealizować zalecenia ETPC, a decydujące znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania skargi na przewlekłość ma zmiana podejścia judykatury do omawianego środka zaskarżenia oraz w większym stopniu uwzględnianie orzecznictwa strasburskiego.
Źródło:
Ius Novum; 2017, 11, 4; 119-141
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Petryfikacja składu sądu w przepisach intertemporalnych: uwagi na tle postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 29 listopada 2016 r., I KZP 9/16
PETRIFICATION OF A COURT BENCH COMPOSITION IN THE TRANSITIONAL PROVISIONS: COMMENTS IN THE LIGHT OF THE SUPREME COURT RULING OF 29 NOVEMBER 2016, I KZP 9/16
Autorzy:
Jasiński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1390252.pdf
Data publikacji:
2017-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
petryfikacja składu sądu
przepisy intertemporalne
nowelizacja kodeksu
postępowania karnego
petrification of a court bench
transitional provisions
amendments to the Criminal
Procedure Code
Opis:
The article discusses the temporal aspect of a court bench petrification regulated in the transitional provisions of the Act of 27 September 2013 amending the Criminal Procedure Code and some other acts. The direct reason for discussing the issue is the Supreme Court’s stand presented in its judgement of 29 November 2016 (I KZP 9/16, OSNKW 2016, No. 12, item 85). It assumes that petrification of a court bench takes place at the moment of initiating the proceedings of a given instance. It is necessary to note, however, that the issue solved by the Supreme Court raises doubts in judicial decisions as well as jurisprudence. The author draws attention to them and reconstructs arguments for and against the Supreme Court’s opinion. In conclusion, he states that the linguistic and systemic interpretation of the provision of Article 30 of the Act of 27 September 2013 amending the Criminal Procedure Code and some other acts does not unanimously support the opinion on petrification of a court bench at the moment of initiating the proceedings of a given instance, and the results of the purpose-related interpretation are quite the contrary. Thus, it should be assumed that the moment appropriate for petrification of a court bench is its establishment in accordance with the provisions of the Criminal Procedure Code. The analysis and conclusions presented are not applicable only to the context indicated by the above-mentioned amending act but also, due to the way in which a court bench petrification is constructed in the amending acts, including the Act of 11 March 2016 amending the Act: Criminal Procedure Code and some other acts, have universal significance for the discussed issue.
W artykule omówiono aspekt temporalny petryfikacji składu sądu uregulowanej w przepisach intertemporalnych ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw. Bezpośrednim powodem poruszenia tej kwestii jest stanowisko zajęte przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 29 listopada 2016 r. (I KZP 9/16, OSNKW 2016, nr 12, poz. 85). Przyjęto w nim, że petryfikacja składu sądu następuje w chwili wszczęcia postępowania w danej instancji. Należy jednak zauważyć, że rozstrzygana przez Sąd Najwyższy problematyka budzi w orzecznictwie i doktrynie wątpliwości. Autor wskazuje na nie oraz rekonstruuje argumenty przemawiające za i przeciwko stanowisku Sądu Najwyższego. W konkluzji stwierdza, że za poglądem o petryfikacji składu sądu od chwili wszczęcia postępowania w danej instancji nie przemawiają jednoznacznie wyniki wykładni językowej oraz systemowej przepisu art. 30 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, natomiast sprzeciwiają się jej wyniki wykładni celowościowej. Tym samym należy przyjąć, że momentem początkowym utrwalenia składu sądu jest jego wyznaczenie zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania karnego. Przeprowadzona analiza oraz sformułowane wnioski nie dotyczą wyłącznie kontekstu wskazanej powyżej ustawy nowelizującej, ale, ze względu na sposób konstruowania petryfikacji składu sądu w ustawach nowelizujących, w tym ustawie z dnia 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, mają uniwersalne znaczenie dla poruszanej problematyki.
Źródło:
Ius Novum; 2017, 11, 3; 21-36
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Principle of transparency in procurement proceedings versus protection of the right to privacy
Zasada jawności w postępowaniu o udzielenie zamówienia a ochrona prawa do prywatności
Autorzy:
Dzierżanowski, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359828.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
zamówienia publiczne
jawność
prawo do prywatności
dane osobowe
niekaralność
public procurement
transparency
right to privacy
personal data
no criminal record/no conviction
Opis:
Transparency of public procurement proceedings is to safeguard the compliance with the principles of equal treatment, fair competition and proportionality, and eliminate the risk of arbitrariness of a buyer’s decisions. However, it is necessary to determine whether transparency covering the obligation to disclose information about people listed in contractors’ offers is not in conflict with the right to privacy, which is guaranteed by Article 7 of the Constitution of the Republic of Poland. The principle of transparency cannot lead to the infringement of another interest protected by the constitutional provision. It must also be implemented in accordance with the provisions of Regulation (EU) 2016/697. This means that personal data processed (made available) in public procurement proceedings must be protected. While disclosing the data concerning their qualifications, functions and no criminal record does not infringe the rights and freedoms of data subjects, the provision of information about conviction and a penalty adjudicated without a court’s ruling concerning making this information public would constitute a non-judicial sanction. The principle of transparency cannot result in sanctions that are not laid down in a sentence. It also cannot lead to discouraging persons from taking part in public procurement proceedings and, as a result, limiting competition. Therefore, it is necessary to protect information concerning the fact of conviction and a penalty imposed on persons whose data are listed in public procurement offers. At the same time, the data must be available to competitors of a contractor who provides the data of those people in an offer so that they can verify whether those persons’ conviction should or should not constitute grounds for excluding from a tender process and protect their right to receive an order. However, the legislator has not provided a safeguard so that, after the disclosure to competitors, the data will not be available to a wide circle of people and used for the purpose that is in conflict with statute.
Jawność postępowania o udzielenie zamówienia publicznego ma gwarantować respektowanie zasad równego traktowania, uczciwej konkurencji, proporcjonalności oraz wyłączać ryzyko arbitralności rozstrzygnięć zamawiającego. Rozstrzygnięcia wymaga jednak kwestia, czy jawność obejmująca obowiązek ujawniania informacji o osobach zamieszczanych w ofertach wykonawców nie stoi w konflikcie z prawem do prywatności, którego respektowania wymaga art. 7 Konstytucji RP. Zasada jawności nie może prowadzić do naruszenia innego dobra chronionego przepisem konstytucji. Musi być także wykonywana w zgodzie z przepisami rozporządzenia 2016/697 UE. Oznacza to, że dane osobowe przetwarzane (udostępniane) w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego muszą być chronione. O ile nie godzi w prawa i wolności osób, których dane są przetwarzane, ujawnianie danych o ich kwalifikacjach, pełnionej funkcji i niekaralności, to podanie informacji o fakcie skazania i orzeczonej karze bez orzeczenia sądu o podaniu takiej informacji do wiadomości publicznej byłoby sankcją nieorzeczoną przez sąd. Zasada jawności nie może prowadzić do powstawania sankcji niewskazanej w wyroku skazującym. Nie może także prowadzić do odstręczania od udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia i w konsekwencji ograniczania konkurencji. Konieczna jest więc ochrona informacji o fakcie i rodzaju orzeczonej kary wobec osób, których dane podaje się w ofertach w przetargu publicznym. Jednocześnie dane te muszą być dostępne dla konkurentów wykonawcy, który dane tych osób podaje w ofercie, aby mogli zweryfikować, czy karalność tych osób nie powinna być podstawą wykluczenia z przetargu i chronić swe prawo do uzyskania zamówienia. Ustawodawca nie zapewnił jednak, że dane te po ujawnieniu konkurentom nie będą dostępne dla zbyt szerokiego kręgu osób i wykorzystywane w celu niezgodnym z ustawą.
Źródło:
Ius Novum; 2019, 13, 3; 210-222
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłuchanie małoletniego w świetle nowelizacji kodeksu postępowania karnego
Autorzy:
Łakomy, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393178.pdf
Data publikacji:
2016-03-31
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
minor
interrogation of a minor
right to defence
secondary victimization of a minor
małoletni
przesłuchanie małoletniego
prawo do obrony
wtórna wiktymizacja
małoletniego
Opis:
Przesłuchanie małoletniego w charakterze świadka w toku postępowania karnego jest czynnością procesową o charakterze szczególnym. Właściwe przeprowadzenie przesłuchania wymaga nie tylko gruntownej znajomości taktyki procesowej, ale niezwykle ważne jest również posiadanie przez prowadzącego postępowanie wiedzy z zakresu psychologii. W prezentowanym artykule omówiono przesłanki stosowania art. 185a k.p.k. i art. 185b k.p.k. w praktyce, z wyeksponowaniem zalet procesowych regulacji. W rozważaniach uwzględniono również kwestie odnoszące się do nadal istniejących niedoskonałości normatywnych omawianych przepisów, w szczególności w zakresie pogodzenia prawa do obrony oskarżonego z groźbą wtórnej wiktymizacji małoletniego pokrzywdzonego w toku procesu. Publikacja obejmuje także rozważania dotyczące roli psychologa w czynności przesłuchania małoletniego.
Interrogation of a minor as a witness in a criminal proceeding is a procedural act of a specific nature. The proper conduct of the interviewing process requires not only a profound knowledge of the procedural tactics but it is extremely important for the investigator to have the knowledge of psychology. The article tries to discuss the reasons for the application of Article 185a and Article 185b of the Criminal Procedure Code in practice, exposing the advantages of procedural regulations. The discussion also covers issues concerning the shortcomings of the above-mentioned provisions that still exist, particularly in the area of reconciling the accused person’s right to defence with the threat of secondary victimization of a minor victim in the course of a trial. The publication also includes a discussion of the role of a psychologist in the interrogation of a minor.
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 1; 41-49
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Right to privacy in the March Constitution of Poland of 1921 and its bills
Autorzy:
Skowyra, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364292.pdf
Data publikacji:
2018-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
prawo do prywatności
prawo cywilne
Konsytuacja marcowa
dobra osobiste
prawa człowieka
right to privacy
civil law
March Constitution
personality rights
human rights
Opis:
At present, the right to privacy is one of fundamental human rights. In the Polish legal system, its value is emphasised by the circumstance that it was laid down expressis verbis in the Constitution that is currently in force. This situation is a unique novelty since the right to privacy was not directly expressed in the previous Polish basic laws. However, this does not mean that the legislator did not envisage any regulations related to the matter of privacy. Indeed, this norm can be derived from the guarantees indicated in the content of the March Constitution. The article presents the development of the right to privacy in the March Constitution and its bills.
Współcześnie prawo do prywatności jest jednym z podstawowych praw człowieka. W systemie prawa polskiego jego znaczenie podkreśla okoliczność, iż zostało wyrażone expressis verbis w obowiązującej Konstytucji. Sytuacja ta stanowi swoiste novum, gdyż w poprzednio obowiązujących w Polsce ustawach zasadniczych prawo do prywatności nie było wyrażane w sposób bezpośredni. Nie oznacza to jednak, iż ustrojodawca nie przewidywał regulacji odnoszących się do materii prywatności. Przedmiotową normę można bowiem wywodzić już z gwarancji wskazanych w treści Konstytucji marcowej. Niniejszy artykuł prezentuje ukształtowanie prawa do prywatności w Konsytuacji marcowej i jej projektach.
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 3; 182-193
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Complaint on a bailiffs omission to take action: selected comments de lege lata and de lege ferenda
SKARGA NA ZANIECHANIE PRZEZ KOMORNIKA DOKONANIA CZYNNOŚCI – WYBRANE UWAGI DE LEGE LATA I DE LEGE FERENDA
Autorzy:
Derlatka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1389804.pdf
Data publikacji:
2018-03-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Keywords: bailiff’s action
omission
inaction
enforcement
judicial supervision
refusal to take
action
czynności komornika
zaniechanie
bezczynność
egzekucja
nadzór judykacyjny
odmowa dokonania czynności
Opis:
Skarga na czynności komornika stanowi podstawowy środek zaskarżenia w postępowaniu egzekucyjnym. Z art. 767 §1 k.p.c. wynika, iż de lege lata przysługuje ona nie tylko na „czynności” komornika, lecz także na „zaniechanie” tego organu egzekucyjnego. Pod pojęciem czynności należy rozumieć także odmowę dokonania czynności przez komornika. Skarga nie przysługuje jednak w przypadku bezczynności komornika. Bezczynność rozumiana jest jako opieszałość i zaniedbanie komornika w realizacji obowiązków wynikających z art. 45a ustawy o komornikach sądowych i egzekucji. Prowadzi ona do przewlekłości postępowania egzekucyjnego. De lege ferenda bezczynność komornika nie powinna podlegać zaskarżeniu w drodze skargi z art. 767 §1 zd. 2 k.p.c. Tym samym dążenia do zrównania zakresu znaczeniowego pojęć „zaniechanie” oraz „bezczynność” nie zasługują na aprobatę. Stanowisko to należy podtrzymać, mimo iż niejednokrotnie w ocenie wierzyciela skutki zaniechania i bezczynności komornika są takie same. Z dużą ostrożnością należy też podejść do postulatów rezygnacji ze skargi na zaniechanie komornika. Efektywność egzekucji wspierają bowiem dokonane w ostatnim czasie zmiany ograniczające zakres dopuszczalności przedmiotowej tej skargi w odniesieniu do aktywnego, nie zaś pasywnego, zachowania komornika.
A complaint about a bailiff’s action is a fundamental appeal measure in the executive proceedings. Pursuant to Article 767 §1 of the Code of Civil Procedure, it is granted de lege lata not only with respect to a bailiff’s action, but also with regard to this executive body’s omission to take action. The term “action” should also be understood as a bailiff’s refusal to take action. A complaint is not admissible, however, in the case of a bailiff’s inaction. Inaction is understood as a bailiff’s excessive delay and negligence in the fulfilment of obligations under Article 45a of the Act on court bailiffs and enforcement procedure. It leads to excessive lengthiness of executive proceedings. A bailiff’s inaction should not be de lege ferenda subject to complaint under Article 767 §1 sentence 2 CCP. Thus, the pursuit of equating the semantic scopes of the terms “omission” and “inaction” does not deserve approval. This attitude should be upheld, despite the fact that a creditor often believes the effects of a bailiff’s omission and inaction are the same. It is also very important to treat with great caution the proposals to abandon a complaint about the bailiff’s omission. The effectiveness of enforcement is supported by the recently introduced changes limiting the scope of admissibility of a complaint in relation to active, not passive, bailiff’s conduct.
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 1; 62-82
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Protecting conscientious objection as the "hard core" of human dignity
Ochrona sprzeciwu sumienia jako „twardego rdzenia” godności człowieka
Autorzy:
Skwarzyński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361019.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
sprzeciw sumienia
godność człowieka
prawo człowieka do wolności sumienia i religii
conscientious objection
human dignity
human right to freedom of conscience and religion
Opis:
The article is an analysis of legal and axiological source of conscientious objection. The study was based on the European and national system of human rights protection. Freedom of conscientious objection is recognized by both Article 9(1) of the European Convention on Human Rights and Article 10(2) of the Charter of Fundamental Rights of the European Union. The problem of conscientious objection is the subject of the analysis of the doctrine in connection with the judgment of the Polish Constitutional Tribunal of 7 October 2015 in case K 12/14, which concerned the doctor’s conscience clause. The conscientious objection protects the hard core of dignity and its essence. The human right to freedom of conscience and religion is one of the closest, if not the closest, to dignity of the human being. The author also points out the scope of the human right to conscientious objection and claims that it should have a subsidiary character, be limited to justified cases, as well as seek to protect the interests stipulated in the systems of natural law or positive law.
Artykuł jest analizą źródła normatywnego i aksjologicznego dla sprzeciwu sumienia. Badanie opierało się na europejskim i krajowym systemie ochrony praw człowieka. Prawo do sprzeciwu sumienia uznaje zarówno art. 9 ust. 1 Europejskiej Konwencji Praw, jak i art. 10 ust. 2 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej. Problem sprzeciwu sumienia jest obecnie przedmiotem analizy doktryny w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 października 2015 r., w sprawie sygn. akt K 12/14, który dotyczył klauzuli sumienia lekarza. Sprzeciw sumienia chroni „rdzeń” godności człowieka i jej istotę. Prawo człowieka do wolności sumienia i wyznania jest jednym z najbliższych, jeśli nie najbliższym, istoty godności ludzkiej. Autor wskazuje również na zakres prawa człowieka do sprzeciwu sumienia i twierdzi, że powinien on mieć charakter pomocniczy, subsydiarny, ograniczony do uzasadnionych przypadków, a także dążyć do ochrony interesów określonych w systemach prawa naturalnego lub w prawie pozytywnym.
Źródło:
Ius Novum; 2019, 13, 2; 270-291
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies