Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Samowychowanie"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Praca w integralnym wychowaniu
    Autorzy:
    Mółka, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1198476.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-30
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    praca
    wychowawcza wartość pracy
    integralne wychowanie
    samowychowanie
    Opis:
    Artykuł ukazuje pracę jako istotny czynnik w odkrywaniu tożsamości i godności oraz w osiąganiu dojrzałości ludzkiej. Głównym celem jest zwrócenie uwagi na wychowawczą wartość pracy w odniesieniu do procesu samowychowania oraz aktywności społeczno-kulturowej człowieka. Dlatego zostanie zaakcentowane zagadnienie pracy nad sobą oraz pracy na rzecz dobra wspólnego. Na przykładzie społecznika i pedagoga Mieczysława Kuznowicza będziemy starali się wskazać, w jaki sposób pomagać młodzieży w procesie usamodzielnienia i uspołecznienia oraz jak przygotować do wykonywania przez nią rzetelnie i uczciwie pracy i obowiązków. Podkreślimy, że podejście do problematyki pracy powinno również dla współczesnych stanowić ważny element wychowawczy w integralnym rozwoju człowieka oraz twórczym współtworzeniu i funkcjonowaniu społeczeństwa obywatelskiego.
    Źródło:
    Horyzonty Wychowania; 2015, 14, 30; 133-146
    1643-9171
    2391-9485
    Pojawia się w:
    Horyzonty Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oblicza samotności w edukacji. Samotność i odosobnienie wśród zasad wychowania intelektualnego i kształtowania samodzielności poznawczej
    Loneliness in Education. Loneliness and Isolation Among the Rules of Intellectual Upbringing and Shaping Cognitive Independence
    Autorzy:
    Rembierz, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1196696.pdf
    Data publikacji:
    2013-06-30
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    samotność
    odosobnienie
    osamotnienie
    wychowanie i samowychowanie intelektualne
    samodzielność poznawcza
    loneliness
    isolation
    solitude
    upbringing
    self upbringing
    cognitive independence
    Opis:
    Z wielością odcieni znaczeniowych słowa „samotność”, która występuje również w teorii i praktyce edukacyjnej, musi się liczyć refleksja pedagogiczna, dążąc do rozeznania roli samotności i odosobnienia w wychowaniu i samowychowaniu intelektualnym oraz w kształtowaniu samodzielności poznawczej. Posługiwanie się słowem „samotność” w refleksji pedagogicznej, mającej za zadanie doskonalenie teorii i praktyki edukacyjnej, wymaga porządkujących analiz. Trzeba się rozliczyć z rozpowszechnionymi nieporozumieniami w pojmowaniu samotności, której sens redukuje się do niepożądanego stanu osamotnienia i braku relacji z innymi. Na rozumieniu samotności jedynie jako osamotnienia nie można poprzestać, znając dziedzictwo myśli filozoficznej i pedagogicznej, wydobywającej głębszy i egzystencjalnie doniosły sens samotności. Antropologiczno-aksjologiczne rozumienie samotności jako siły oczyszczającej i wyzwalającej jest odmienne od eksponowania bolesnych doznań i przygnębienia, które współcześnie – co widać w dominujących internetowych treściach – przede wszystkim zespala się z samotnością. Dzięki właściwościom przypisanym samotności stanowi ona akt wyzwalania się z więzów społecznych krępujących niezależność myślenia i samodzielność poznawczą. Doświadczanie takiej samotności – jako odosobnienia wypracowanego dzięki samowychowaniu – pozwala kształtować wolność duchową i autonomię intelektualną. Wyuczoną bezradność w obliczu samotności kształtuje edukacja oparta na skrajnym redukcjonizmie („socjologizmie”), w którym człowieka postrzega się tylko jako wypadkową determinujących go sił przyrodnich i społecznych, a jego formowanie traktuje się jako urabianie elementu społeczeństwa. Przyznanie, iż człowiek posiada prawo do samotności, która przybiera postać odosobnienia, jest możliwe, gdy nie redukuje się go do wypadkowej sił przyrodnich i społecznych. Dzięki tej samotności może się kształtować indywidualny świat wewnętrzny, przeciwstawiający się naporowi sił społecznych. Uznanie faktu, że „człowiek uczy się zawsze sam”, eksponuje rolę wychowania i samowychowania intelektualnego, a także doświadczenia samotności i odosobnienia, które kształtują umiejętność samodzielnego uczenia się i umożliwiają samodzielność poznawczą.
    Pedagogical reflection must take into account numerous shades of meaning of the word ‘loneliness’ in both the theory and practice of education if it is to discover the role of loneliness and solitude in intellectual upbringing and self upbringing and in shaping cognitive independence. Using the word ‘loneliness’ in pedagogical reflection aiming at perfecting educational theory and practice requires ordering analyses. It is necessary to deal with common misunderstandings in the perception of loneliness, reduced to undesirable state of solitude and the lack of relations with others. It is not enough to understand loneliness only as solitude, while bearing in mind the heritage of philosophy and pedagogy, which reveal a deeper and existentially vital meaning of loneliness. Anthropological and axiological understanding of loneliness as a purifying and liberating force differs from emphasising painful feelings and dejection, which is contemporary associated with loneliness, as can be seen from comments on the Internet. Thanks to the features attributed to loneliness, it is an act of liberating from social ties constraining independent thinking and cognitive independence. Experiencing such loneliness, understood as solitude arrived at through self upbringing, allows an individual to shape his spiritual freedom and intellectual autonomy. Learned helplessness in the face of loneliness is shaped by education based on extreme reductionism (‘sociologism’) in which a man is perceived only as net force of natural and social forces acting on him, and his shaping is treated as shaping an element of society. Admitting that a man has the right to loneliness in a form of solitude is possible, if he is not reduced to net force of natural and social forces. Thanks to such loneliness, an individual inner world which opposes social forces can be created. Accepting the fact that ‘a person always learns alone’ emphasizes the role of intellectual upbringing and self upbringing as well as experiencing loneliness and solitude, which shape the ability of autonomous learning and lead to cognitive independence.
    Źródło:
    Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 55-75
    1643-9171
    2391-9485
    Pojawia się w:
    Horyzonty Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies