Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Mikolajczak, B." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Impact of Curcuma longa extract on the expression level of brain transporters in in vivo model
Autorzy:
Bukowska, M.
Bogacz, A.
Wolek, M.
Mikolajczak, P.L.
Olbromski, P.
Kaminski, A.
Czerny, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71600.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
Curcuma longa
plant extract
expression level
brain
blood brain barrier
in vivo model
natural substance
synthetic substance
brain disease
treatment
Opis:
Introduction: Blood brain barrier and multidrug resistance phenomenon are subjects of many investigations. Mainly, because of their functions in protecting the central nervous system (CNS) by blocking the delivery of toxic substances to the brain. This special function has some disadvantages, like drug delivery to the brain in neurodegenerative diseases. Objective: The aim of this study was to examine how natural and synthetic substances affect the expression levels of genes (Mdr1a, Mdr1b, Mrp1, Mrp2, Oatp1a4, Oatp1a5 and Oatp1c1) that encode transporters in the blood-brain barrier. Methods: cDNA was synthesized from total RNA isolated from rat hippocampus. The expression level of genes was determined using real-time PCR (RT-PCR) method. Results: Our findings showed that verapamil, as a synthetic substance, caused the greatest reduction of mRNA level of genes studied. The standardized extract of Curcuma longa reduced the expression level for Mrp1 and Mrp2, whereas the increase of mRNA level was observed for Mdr1b, Oatp1a5 and Oatp1c1. Conclusions: These results suggests that herbal extracts may play an important role in overcoming the blood brain barrier during pharmacotherapy
Źródło:
Herba Polonica; 2019, 65, 1
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of Epilobium angustifolium extract on 5alpha-reductase type 2 and MAPK3 kinase gene expression in rats prostates
Wpływ wyciągu z Epilobium angustifolium na ekspresję genów 5alfa-reduktazy typu 2 oraz kinazy MAPK3 w szczurzych prostatach
Autorzy:
Kujawski, R.
Bartkowiak-Wieczorek, J.
Karasiewicz, M.
Bogacz, A.
Mikolajczak, P.L.
Czerny, B.
Mrozikiewicz, P.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72333.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
Epilobium angustifolium
plant extract
5alpha-reductase type 2
Mapk3 gene
kinase
gene expression
rat
prostate
androgen receptor
Opis:
The aim of this study was to investigate the influence of standardized Epilobium angustifolium L. extract [100 mg/kg/day, p.o.] on the expression level of 5α-reductase type 2 (Srd5ar2) mRNA and Mapk3 mRNA a representative of non-genomic xenobiotics signaling pathway. It was shown that plant extract from the E. angustifolium showed a slight tendency to reduce prostate weight in hormonally induced animals (p>0.05) and in testosterone induced animals receiving both, extract and finasteride (p<0.05). Finasteride in rats induced by testosterone caused a smaller decrease in the level of mRNA 5α-steroid reductase 2 (SRd5ar2), than in rats treated with the hormone and studied plant extracts. In general, an increase in the amount of MAPK3 mRNAs in testosterone-induced groups of rats receiving tested plant extract with or without finasteride was observed, while the expression of type 2 5α-steroid reductase decreased (p<0.05). Further experimental studies should be performed in order to understand the molecular basis of interactions, the efficacy and safety of tested plant extracts.
Celem pracy było zbadanie wpływu standaryzowanego ekstraktu z ziela Epilobium angustifolium L. [100 mg/kg/dzień, p.o.] na poziom ekspresji mRNA 5α-reduktazy typu 2 (SRd5ar2) oraz mRNA kinazy MAPK3 – przedstawiciela androgenozależnego, nie-genomowego szlaku sygnalizacji komórkowej. W zastosowanym modelu eksperymentalnym wyciąg z z E. angustifolium wykazał statystycznie nieistotną, niewielką tendencję do zmniejszania masy prostat u zwierząt indukowanych hormonalnie (p>0,05) oraz u szczurów indukowanych testosteronem, otrzymujących zarówno ekstrakt, jak i finasteryd (p<0,05). Finasteryd u szczurów otrzymujących testosteron spowodował mniejsze, aniżeli zakładano, obniżenie poziomu mRNA 5α-reduktazy typu 2 (SRd5ar2), niż u szczurów, którym podano hormon i badany wyciąg (p <0.05). Stwierdziliśmy ponadto, zwiększenie ilości mRNA kinazy MAPK3 u szczurów indukowanych testosteronem otrzymujących badany ekstrakt, wraz z finasterydem lub bez niego, podczas gdy ekspresja reduktazy w tych grupach uległa zwiększeniu (p <0,05). Należy przeprowadzić dalsze badania eksperymentalne w celu zrozumienia molekularnych podstaw oddziaływań, skuteczności i bezpieczeństwa badanych ekstraktów roślinnych.
Źródło:
Herba Polonica; 2013, 59, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SRC kinase mRNA transcription changes in testosterone-induced rat ventral prostate lobes under the influence of Epilobium angustifolium extract
Zmiany liczby transkryptów kinazy SRC w brzusznym płacie prostaty szczurów indukowanych hormonalnie pod wpływem wyciągu z ziela Epilobium angustifolium
Autorzy:
Kujawski, R.
Bartkowiak-Wieczorek, J.
Bogacz, A.
Karasiewicz, M.
Mikolajczak, P.L.
Czerny, B.
Mrozikiewicz, P.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72053.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
Src kinase
mRNA
transcription change
testosterone
rat
ventral prostate lobe
prostate
Epilobium angustifolium
plant extract
Opis:
The aim of this study was to investigate the influence of standardized crude aqueous Epilobium angustifolium L. extract [100 mg/kg/day, p.o.] on the expression level of SRC kinase mRNA - a representatives of non-genomics xenobiotics signaling pathway in prostate ventral lobes of testosterone-induced, castrated rats. We have shown that in all analyzed groups induced by testosterone an elevation of SRC kinase mRNA transcription was observed, in comparison to control animals (not receiving the testosterone), (p<0.05). Finasteride in rats induced by testosterone caused the strongest inhibition of SRC mRNA transcription (p<0.05). In rats receiving testosterone and the plant extract a ca. 90% decrease of mRNA level was observed vs. testosterone-induced animals (p<0.05), while in testosterone-induced animals receiving concomitantly E. angustifolium extract and finasteride the observed reduction reached 87.3% (p<0.05). We did not observed, however, any positive feedback between studied plant extract and finasteride in the inhibitory activity (p<0.05). Further experimental studies should be performed in order to the understanding the molecular basis of interactions, the efficacy and safety of tested plant extract.
Celem pracy było zbadanie wpływu standaryzowanego ekstraktu z ziela Epilobium angustifolium L. [100 mg/kg/dzień, p.o.] na poziom transkrypcji mRNA kinazy SRC - przedstawiciela androgenozależnego, niegenomowego szlaku sygnalizacji komórkowej w brzusznym płacie prostat indukowanych hormonalnie, kastrowanych szczurów. We wszystkich grupach szczurów indukowanych testosteronem zaobserowaliśmy wzrost liczby transkryptów kinazy SRC, w porównaniu do zwierząt kontrolnych (p<0.05). U szczurów indukowanych hormonalnie finasteryd wykazał najsilniejsze właściwości hamujące transkrypcję mRNA (p<0.05). U zwierząt otrzymujących testosteron wraz z wyciągiem z E. angutifolium stwierdziliśmy obniżenie liczby badanych transkryptów o blisko 90%, w porownaniu ze zwierzętami z grupy kontrolnej, indukowanymi testosteronem (p<0.05). U szczurów otrzymujących jednocześnie testosteron i ekstrakt roślinny łącznie z finasterydem redukcja poziomu mRNA kinazy SRC sięgała 87.3% (p<0.05). Nie zaobserwowaliśmy dodatniego sprzężenia w inhibicji transkrypcji badanego mRNA u szczurów otrzymujących badany ekstrakt wraz z finasterydem (p<0.05). Istnieje potrzeba przeprowadzenia dalszych badań zmierzających do wyjaśnienia molekularnego podłoża interakcji, mechanizmu działania oraz skuteczności badanego wciągu roślinnego.
Źródło:
Herba Polonica; 2013, 59, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of pyrrolizidine alkaloids (senecionine and senkirkine) in Tussilago farfara L. plants cultivated in vitro
Zawartość alkaloidów pirolizydynowych (senecjoniny i senkirkiny) w roślinach podbiału pospolitego hodowanego w kulturach in vitro
Autorzy:
Dreger, M.
Krajewska-Patan, A.
Gorska-Paukszta, M.
Pieszak, M.
Opala, B.
Gryszczynska, A.
Adamczak, A.
Mikolajczak, P.M.
Buchwald, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71169.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
alkaloid content
pyrrolizidine alkaloid
senecionine
senkirkine
Tussilago farfara
plant cultivation
in vitro cultivation
Opis:
Tussilago farfara L. (family Asteraceae) is a valuable medicinal plant that has been used as a cough suppressant and as an antibacterial and anti-inflammatory drug. Mucopolysac charides, flavonoids, sterols, phenolic acids and pyrrolizidine alkaloids (PAs) are the main active compounds of coltsfoot. Due to hepatotoxic properties of some pyrrolizidine alkaloids, raw materials that contain PAs should be monitored and determined. The aim of present work was to establish nodal cultures of Tussilago farfara and to determine the content of senecionine and senkirkine in plants propagated in in vitro conditions. Eleven clones of coltsfoot derived from Polish natural populations were established. Rhizome buds were used as explants for the initiation of in vitro cultures on MS (Murashige and Skooge) medium. Every six weeks the shots and leaves were collected and dried. The HPLC method was applied for the identification and determination of senecionine and senkirkine. Content of pyrrolizidine alkaloids varied significantly depending on origin (population). An average sum of alkaloids (senecionine and senkirkine) ranged from 1.23 to 10.47 mg/100g d.w. that corresponds to 0.0013–0.011%, respectively.
Liść podbiału pospolitego (Tussilgo farfara L.) jest cenionym surowcem zielarskim, stosowanym w stanach zapalnych i nieżytach górnych dróg oddechowych oraz jako środek przeciwkaszlowy i przeciwbakteryjny. Za główne substancje aktywne surowca (liście) uważa się przede wszystkim mukopolisacharydy, ponadto podbiał zawiera także flawonoidy, sterole, kwasy fenolowe oraz hepatotoksyczne alkaloidy pirolizydynowe, jak senkirkinę i senecjoninę. Celem pracy było założenie kultur węzłowych podbiału pospolitego oraz określenie zawartości senecjoniny i senkirkiny w namnażanych roślinach. W rezultacie otrzymano 11 klonów podbiału pochodzących z różnych populacji z terenu Polski. Do inicjacji kultur węzłowych użyto pączków bocznych (z kłączy) na pożywce wg Murashige i Skooga (1962) bez dodatku regulatorów wzrostu. Co sześć tygodni zbierano ulistnione pędy otrzymanych roślin, które następnie ważono i suszono w temperaturze pokojowej. Identyfikacji tożsamości i zawartości alkaloidów pirolizydynowych dokonano przy użyciu metody HPLC. Zawartość senkirkiny i senecjoniny wahała się w zależności od populacji. Średnia zawartość sumy alkaloidów (senkirkiny i senecjoniny) wynosiła od 1,23 do 10,47 mg na 100 g suchej masy, co odpowiada zakresowi od 0,0013% do 0,011%.
Źródło:
Herba Polonica; 2012, 58, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impact of Panax ginseng and Ginkgo biloba extracts on expression level of transcriptional factors and xenobiotic-metabolizing cytochrome P450 enzymes
Wpływ ekstraktów z Panax ginseng i Ginkgo biloba na poziom ekspresji czynników transkrypcyjnych i enzymów cytochromu P450 metabolizujących ksenobiotyki
Autorzy:
Bogacz, A.
Karasiewicz, M.
Dziekan, K.
Procyk, D.
Gorska-Paukszta, M.
Kowalska, A.
Mikolajczak, P.L.
Ozarowski, M.
Czerny, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71862.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Introduction: Despite widespread use of Panax ginseng and Ginkgo biloba, the data on the safety as well as herb-drug interactions are very limited. Therefore, we postulate that P. ginseng and G. biloba may modulate the activity and content of cytochrome P450 isozymes involved in the biotransformation of diverse xenobiotic substances. Objective: The aim of our study was to determine the influence of herbal remedies on the expression level of CYP enzymes and transcriptional factors. Methods: Male Wistar rats were given standardized Panax ginseng (30 mg/kg p.o.) or standardized Ginkgo biloba (200 mg/kg p.o.) for 3 and 10 days. The expression in liver tissue was analyzed by realtime PCR method. Results: Our results showed a decrease of CYP3A1 (homologue to human CYP3A4) mRNA level after P. ginseng extract treatment. The CYP2C6 (homologue to human CYP2C9) expression was also reduced. Additionally, after 10 days of the treatment with P. ginseng an increase of CYP1A1 (homologue to human CYP1A1) and CYP1A2 (homologue to human CYP1A2) expression was observed. Moreover, G. biloba extract also caused an increase of expression level for CYP1A1, CYP2C6, CYP3A1 and CYP3A2. Conclusion: Our findings suggest that herbal extracts can modulate the expression of transcriptional factors and CYP enzymes involved in xenobiotic metabolism and chemical carcinogenesis.
Wstęp: Mimo powszechnego stosowania Panax ginseng i Ginkgo biloba dane dotyczące bezpieczeństwa, a także interakcji pomiędzy preparatami roślinnymi a lekami syntetycznymi są bardzo ograniczone. W niniejszych badaniach założono, iż żeń-szeń oraz miłorząb mogą modulować aktywność i zawartość izoenzymów cytochromu P450 biorących udział w biotransformacji różnych substancji ksenobiotycznych. Cel: Określenie wpływu preparatów roślinnych na poziom ekspresji enzymów CYP i ich czynników transkrypcyjnych. Metody: Szczurom rasy Wistar podawano standaryzowany Panax ginseng (30 mg/kg) oraz Ginkgo biloba (200 mg/kg) przez 3 do 10 dni. Ekspresję w tkance wątrobowej analizowano za pomocą metody PCR w czasie rzeczywistym. Wyniki: Uzyskane wyniki wykazały spadek poziomu mRNA CYP3A1 (homolog ludzkiego enzymu CYP3A4) po podaniu ekstraktu z żeń-szenia. Ekspresja genu CYP2C6 (homolog ludzkiego enzymu CYP2C9) również uległa obniżeniu. Dodatkowo, obserwowaliśmy wzrost ekspresji CYP1A1 (homolog ludzkiego enzymu CYP1A1) i CYP1A2 (homolog ludzkiego enzymu CYP1A2) po 10 dniach stosowania P. ginseng. Ponadto, ekstrakt z G. biloba spowodował również wzrost poziomu mRNA CYP1A1, CYP2C6, CYP3A1 i CYP3A2 w modelu in vivo. Wnioski: Badania sugerują, że wyciągi roślinne mogą modulować ekspresję czynników transkrypcyjnych i enzymów CYP uczestniczących w metabolizmie ksenobiotyków i chemicznej karcynogenezie.
Źródło:
Herba Polonica; 2016, 62, 1
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of Camellia sinensis extract on the expression level of transcription factors and cytochrome P450 genes coding phase I drug-metabolizing enzymes
Wpływ ekstraktu z Camellia sinensis na poziom ekspresji czynników transkrypcyjnych i genów cytochromu P450 kodujących enzymy I fazy metabolizmu leków
Autorzy:
Bogacz, A.
Karasiewicz, M.
Bartkowiak-Wieczorek, J.
Ozarowski, M.
Seremak-Mrozikiewicz, A.
Kujawski, R.
Mikolajczak, P.L.
Mrozikiewicz-Rakowska, B.
Bobkiewicz-Kozlowska, T.
Czerny, B.
Grzeskowiak, E.
Mrozikiewicz, P.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71379.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
Camellia sinensis
green tea
plant extract
expression level
gene expression
transcription factor
cytochrome P450
gene coding
drug metabolism
enzyme
Opis:
Green tea (Camellia sinensis) is widely used as a popular beverage and dietary supplement that can significantly reduce the risk of many diseases. Despite the widespread use of green tea, the data regarding the safety as well as herb-drug interactions are limited. Therefore, the aim of our study was to assess the influence of standardized green tea extract (GTE) containing 61% catechins and 0.1% caffeine on the expression level of rat CYP genes and the corresponding transcription factors expression by realtime PCR. The findings showed that GTE resulted in a significant decrease of CYP2C6 expression level by 68% (p<0.001). In case of CYP3A1 and CYP3A2, the mRNA levels were also reduced by extract but in a lesser degree compared to CYP2C6. Simultaneously the significant increase in the mRNA level of CAR, RXR and GR factors was observed by 54% (p<0.05), 79% (p<0.001) and 23% (p<0.05), respectively after 10 days of green tea extract administration. In addition, there was noted a small increase of CYP1A1 expression level by 21% (p>0.05) was noted. No statistically significant differences were observed for CYP1A2 and CYP2D1/2. In the same study we observed an increase in amount of ARNT gene transcript by 27% (p<0.05) in the long-term use. However, green tea extract showed the ability to stimulate HNF-1α both after 3 and 10 days of treatment by 30% (p<0.05) and 80% (p<0.001), respectively. In contrast, no change was observed in the concentration of HNF-4α cDNA. These results suggest that GTE may change the expression of CYP enzymes, especially CYP2C6 (homologue to human CYP2C9) and may participate in clinically significant interactions with drugs metabolized by these enzymes.
Zielona herbata (Camellia sinensis) jest powszechnie stosowana jako napój i suplement diety i może istotnie zmniejszać ryzyko wystąpienia wielu chorób. Pomimo powszechnego 59 Effect of Camellia sinensis extract on the expression level of transcription factors and cytochrome P450 genes coding... Vol. 59 No. 4 2013 zastosowania zielonej herbaty, dane dotyczące bezpieczeństwa jak i interakcji preparatu roślinnego i leku syntetycznego są bardzo ograniczone. Celem badania była ocena wpływu standaryzowanego ekstraktu z zielonej herbaty (GTE) zawierającego 61% katechin i 0,1% kofeiny na poziom ekspresji szczurzych genów CYP i czynników transkrypcyjnych stosując technikę real-time PCR. Wyniki wykazały, że GTE znacznie obniża poziom ekspresji CYP2C6 o 68% (p<0,001). W przypadku CYP3A1 i CYP3A2 poziom mRNA tych genów był również redukowany przez ekstrakt, ale w mniejszym stopniu w porównaniu do CYP2C6. Istotny wzrost w poziomie mRNA obserwowano dla czynników CAR, RXR i GR odpowiednio o 54% (p<0,05), 79% (p<0,001) i 23% (p<0,05) po 10 dniach stosowania ekstraktu. Dodatkowo, zanotowano niewielki wzrost poziomu ekspresji CYP1A1 o 21% (p>0,05). Brak istotnych różnic zaobserwowano dla CYP1A2 i CYP2D1/2. W badaniu wykazano również wzrost ilości transkryptu genu ARNT o 27% (p<0,05) podczas dłuższego stosowania. Ponadto, ekstrakt z zielonej herbaty wykazał zdolność do stymulacji HNF-1α zarówno po 3, jak i 10 dniach trwania eksperymentu odpowiednio o 30% (p<0,05) i 80% (p<0,001). Brak zmian obserwowano w przypadku stężenia cDNA dla HNF-4α. Wyniki te sugerują, że GTE może zmieniać ekspresję enzymów CYP, szczególnie w przypadku CYP2C6 (homolog ludzki CYP2C9) i może uczestniczyć w klinicznie istotnych reakcjach z lekami metabolizowanymi przez te enzymy.
Źródło:
Herba Polonica; 2013, 59, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of salidroside, a neuroactive compound of Rhodiola rosea L., on alcohol tolerance development in rats
Wpływ salidrozydu, neuroaktywnego związku Rhodiola rosea L. na rozwój tolerancji alkoholu u szczurów
Autorzy:
Szulc, M.
Mularczyk, P.
Kujawski, R.
Gryszczynska, A.
Kaminska, E.
Geppert, B.
Baraniak, J.
Kania- Dobrowolska, M.
Ozarowski, M.
Krajewska-Patan, A.
Mikolajczak, P.L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71476.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
salidroside
neuroactive substance
Rhodiola rosea
alcohol tolerance
development
rat
Opis:
In recent years, the search for potential neuroprotective properties of salidroside and its ability to influence the activity of nervous system become the subject of intense studies of many research groups. None of these studies, however, include an attempt to determine the effect of salidroside on the course of alcohol tolerance in vivo. The aim of this study was to investigate the ability of salidroside to inhibit the development of alcohol tolerance in rats, determining whether the effect of its action may occur in a dose-dependent manner, reducing both metabolic and central tolerance without affecting body temperature in control rats. Male Wistar rats were injected daily with ethanol at a dose of 3 g/kg for 9 consecutive days to produce ethanol tolerance. Salidroside in two doses (4.5 mg/kg and 45 mg/kg b.w.) or vehiculum was administered orally. On the 1st, 3rd, 5th and 8th day a hypothermic effect of ethanol was measured, while the loss of righting reflex procedure was performed on the 2nd, 4th, 6th and 7th day. On the 9th day rats were treated with salidroside, sacrificed 1 h after ethanol injections and blood was collected for blood-ethanol concentration measurement. Salidroside at a dose of 45 mg/kg inhibited the development of tolerance to hypothermic and sedative effects of ethanol, whereas insignificant elevation of blood-ethanol concentration was observed. The dose of 4.5 mg/kg b.w. had minimal effect, only small inhibition of tolerance to hypothermic action was observed. Salidroside affected neither body mass growth nor body temperature in non-alcoholic (control) rats.Results of the study indicate that salidroside at a dose of 45 mg/kg inhibited the development of tolerance to the hypothermic effect of ethanol. Observed inhibition of tolerance to the sedative effect of ethanol seems to be associated with salidroside influence on the central nervous system. A comprehensive explanation of the abovementioned observations requires further pharmacological and pharmacodynamic studies.
W ostatnich latach poszukiwanie potencjalnych właściwości neuroprotekcyjnych salidrozydu i jego zdolności do wpływania na aktywność układu nerwowego stało się przedmiotem intensywnych badań wielu grup naukowców. Żadne z tych badań nie obejmowało jednak próby określenia działania tego związku na przebieg tolerancji alkoholowej in vivo. Celem doświadczenia była ocena zdolności salidrozydu do hamowania rozwoju tolerancji na alkohol u szczurów oraz ustalenie czy efekt jego działania może wystąpić w sposób zależny od dawki, czy może znosić tolerancję metaboliczną i centralną bez wpływu na temperaturę ciała u zwierząt. Samcom szczurów szczepu Wistar codziennie podawano etanol w dawce 3 g/kg m.c. i.p. przez 9 kolejnych dni w celu uzyskania tolerancji jego obecności. Salidrozyd w dwóch dawkach (4,5 mg/kg i 45 mg/ kg m.c.) lub vehiculum podawano i.g. W kolejnych dniach mierzono hipotermiczny efekt działania etanolu oraz utratę odruchu utrzymania postawy ciała. Ostatniego dnia po dekapitacji zwierząt pobrano krew w celu pomiaru stężenia we krwi etanolu. Salidrozyd w dawce 45 mg/kg hamował rozwój tolerancji objawiający się hipotermią i uspokajającym działaniem etanolu, podczas gdy obserwowano nieznaczne zwiększenie stężenia etanolu we krwi. Dawka 4,5 mg/kg m.c. wykazała minimalny efekt, obserwowano jedynie niewielkie zahamowanie tolerancji na działanie hipotermiczne. Salidrozyd nie wpływał ani na przyrost masy ciała ani na temperaturę ciała u szczurów nie otrzymujących alkoholu (kontrolnych). W badanym układzie doświadczalnym z wykorzystaniem eksperymentalnego modelu tolerancji potwierdzono hamujący wpływ salidrozydu w dawce 45 mg/kg m.c. na rozwój tego procesu. Hamowanie tolerancji działania sedacyjnego etanolu wydaje się być związane z wpływem salidrozydu na ośrodkowy układ nerwowy. Kompleksowe wyjaśnienie powyższych obserwacji wymaga dalszych badań farmakologicznych i farmakodynamicznych.
Źródło:
Herba Polonica; 2018, 64, 1
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of antioxidant activities of fractionated extracts from seedlings and herb of Chelidonium majus L. using DPPH, ABTS and FRAP methods
Porównanie działania antyoksydacyjnego frakcjonowanych wyciągów z siewek i ziela Chelidonium majus L. przy użyciu metod DPPH, ABTS i FRAP
Autorzy:
Ozarowski, M.
Kujawski, R.
Mikolajczak, P.
Gryszczynska, A.
Pietrowiak, A.
Bialas, W.
Baraniak, J.
Gorska-Paukszta, M.
Buchwald, W.
Kedzia, B.
Krajewska-Patan, A.
Seremak-Mrozikiewicz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72746.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Introduction: Our study is a part of a trend of studies on the antioxidative properties of Chelidonium majus extracts or their fractions suggesting that antioxidant activities may depend on total flavonoid and/or alkaloid contents. Objective: This study focused on the examination of antioxidative activities of full water extract, non-protein fraction and protein fraction of the extract from aerial parts of mature plants and young seedlings. Methods: Total flavonoid and alkaloid contents were evaluated by spectrometric methods. Quantitative determination of chelidonine, coptisine, sanquinarine, berberine was made by HPLCUV. The antioxidative activities were evaluated using (1) 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH), (2) 2,2’-azino-bis (3-ethylbenzothiazoline-6-sulphonic acid) (ABTS) radical scavenging and (3) ferric reducing antioxidant power (FRAP) methods. Results: All concentrations of herb extracts exhibited higher antioxidant capacities than extract from seedlings. Two antioxidant tests (DPPH, FRAP) showed that full water extract from herb had the highest antioxidant activity, while its non-protein fraction and protein fraction showed lower antioxidant activity. It was found that the full water extract from herb contained the highest concentrations of flavonoids and alkaloids when compared with other samples. Conclusion: Our findings suggest that chelidonine and coptisine especially could be responsible for the observed changes in the extract antioxidant activity, because these alkaloids were determined in the highest concentration in full water extract from herb. It cannot be also excluded that the observed variables values between extracts and their fractions from herb or from seedlings may also be the result of interactions between flavonoids and other chemical compounds.
Wstęp: Nasze badania, będąc częścią trendu badawczego skupiającego się na ocenie aktywności antyoksydacyjnej ekstraktów i ich frakcji z Chelidonium majus wskazują, że działanie przeciwutleniające może być zależne od całkowitej zawartości flawonoidów i/lub alkaloidów. Cel: W badaniu skupiono się na ocenie aktywności antyoksydacyjnej ekstraktów z ziela dojrzałych roślin oraz siewek Ch. majus (pełny ekstrakt wodny, jego frakcja bezbiałkowa i frakcja białkowa). Metody: Całkowita zawartość flawonoidów oraz alkaloidów była oznaczana metodami spektrofotometrycznymi. Ilościową zawartość chelidoniny, koptyzyny, sanquinaryny, berberyny określono metodą HPLC-UV. Aktywność antyoksydacyjną oceniano przy użyciu (1) wolnego rodnika DPPH (2,2-difenylo-1-pikrylohydrazyl), (2) ABTS (kwas 2,2’–azynobis-(3-etylobenzotiazolino-6-sulfonowy)) oraz metodą (3) oznaczania zdolności redukowania jonów żelaza (FRAP). Wyniki: Wszystkie stężenia ekstraktów z ziela wykazywały większą pojemność antyoksydacyjną w porównaniu z ekstraktami z siewek. W dwóch testach antyoksydacyjnych (DPPH, FRAP) wykazano, że pełny ekstrakt wodny z ziela wywierał największą aktywność antyoksydacyjną, natomiast frakcje białkowa i bezbiałkowa tego ekstraktu wykazywały niższą aktywność. Pełny ekstrakt wodny z ziela zawierał najwyższe stężenie flawonoidów i alkaloidów w porównaniu z innymi analizowanymi próbkami. Wnioski: Wyniki badań sugerują, że szczególnie chelidonina i koptyzyna mogą być odpowiedzialne za obserwowane zmiany w aktywności antyoksydacyjnej z uwagi na to, że te alkaloidy oznaczono w największym stężeniu w pełnym ekstrakcie wodnym z ziela. Nie można również wykluczyć, że obserwowane różnice w wartościach badanych zmiennych pomiędzy ekstraktami z ziela Ch. majus i otrzymanymi z siewek mogą wynikać z zachodzenia interakcji flawonoidów z innymi związkami chemicznymi.
Źródło:
Herba Polonica; 2016, 62, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of Epilobium angustifolium and Serenoa repens extracts on cytochrome 2D2 and 3A1 expression level in rats
Wpływ ekstraktów z Epilobium angustifolium i Serenoa repens na poziom ekspresji cytohromów 2D2 i 3A1 w modelu szczurzym
Autorzy:
Kujawski, R.
Mrozikiewicz, P.M.
Mikolajczak, P.L.
Kuzio, G.
Bogacz, A
Cichocka, J.
Bartkowiak-Wieczorek, J.
Grzeskowiak, E.
Uzar, I.
Bobkiewicz-Kozlowska, T.
Czerny, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72804.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Benign prostatic hyperplasia (BPH) is a common disease affecting aging males. In recent years, as alternative strategy for the prevention and therapy of BPH, there is an growing interest in usage of plant derived remedies i.e. from Serenoa repens (sabal palm) and some plants from the Epilobium genus. The aim of this study was to investigate the influence of standardized Epilobium angustifolium L. and Serenoa repens extracts on expression level of CYP3A1 and CYP2D2 mRNAs in rats. Testosterone and standardized Epilobium angustifolium or commercial Serenoa repens extracts were given for 21 days to castrated male Wistar rats. The levels of CYP2D2 and CYP3A1 mRNAs expression were analyzed by real-time quantitative PCR using specific target primers. We have observed a slightly increased level of CYP2D2 mRNA in animals treated with testosterone and both plant extracts (by 4.6% in rats receiving Epilobium angustifolium extract and by 25.29% in animals treated with extract from Serenoa repens) and the CYP3A1 mRNA level by 11.02% in rats treated with Serenoa repens extract. In rats receiving E. angustifolium extract a 20.22% decrease of CYP3A1 mRNA expression level was observed. Results from our work showed that standardized plant extracts from Epilobium angustifolium and Serenoa repens have differentially influenced on CYP3A1 and CYP2D2 mRNA expression level in a rat liver.
Łagodny rozrost gruczołu krokowego jest powszechnym schorzeniem występującym u starzejących się mężczyzn. W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie roślinami leczniczymi należącymi do gatunku boczni piłkowanej (Serenoa repens) i rodzaju wierzbownica (Epilobium sp.), które mogą stać się alternatywną strategią profilaktyki i leczenia BPH. Celem pracy było ustalenie wpływu standaryzowanych wyciągów z Epilobium angustifolium i Serenoa repens na ekspresję cytochromów CYP3A1 i 2D2 u szczurów. Kastrowanym samcom szczurów rasy Wistar podawano przez okres 21 dni testosteron i badane, standaryzowane wyciągi roślinne. Zmiany poziomu ekspresji mRNA CYP3A1 i 2D2 mierzono techniką PCR w czasie rzeczywistym z użyciem starterów specyficznych dla cytochromów. Stwierdzono nieznaczne podwyższenie poziomu ekspresji mRNA CYP2D2 u zwierząt otrzymujących testosteron i oba wyciągi roślinne (podwyższenie o 4,6% u szczurów otrzymujących wyciąg z Epilobium angustifolium i o 25,29% u zwierząt otrzymujących wyciąg z Serenoa repens) i wzrost poziomu ekspresji mRNA CYP3A1 o 11,02% u zwierząt otrzymujących wyciąg z Serenoa repens. U szczurów otrzymujących wyciąg z Epilobium angustifolium stwierdzono obniżenie poziomu ekspresji mRNA CYP3A1 o 20,22%. Wyniki naszej pracy wykazały, że standaryzowane wyciągi z Epilobium angustifolium i Serenoa repens w zróżnicowany sposób wpływają na poziom transkrypcji CYP3A1 i CYP2D2 mRNA w wątrobie szczura.
Źródło:
Herba Polonica; 2010, 56, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies