Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ligas, M." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Empirical tests of performance of some M – estimators
Praktyczne porównanie kilku M – estymatorów
Autorzy:
Banaś, M.
Ligas, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/145326.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
estymatory
wielomiany ortogonalne
estymacja jądrowa
M-estimation
iteratively reweighted least squares
tuning constant
outliers
network adjustment
Opis:
The paper presents an empirical comparison of performance of three well known M – estimators (i.e. Huber, Tukey and Hampel’s M – estimators) and also some new ones. The new M – estimators were motivated by weighting functions applied in orthogonal polynomials theory, kernel density estimation as well as one derived from Wigner semicircle probability distribution. M – estimators were used to detect outlying observations in contaminated datasets. Calculations were performed using iteratively reweighted least-squares (IRLS). Since the residual variance (used in covariance matrices construction) is not a robust measure of scale the tests employed also robust measures i.e. interquartile range and normalized median absolute deviation. The methods were tested on a simple leveling network in a large number of variants showing bad and good sides of M – estimation. The new M – estimators have been equipped with theoretical tubing constants to obtain 95% efficiency with respect to the standard normal distribution. The need for data – dependent tuning constants rather than those established theoretically is also pointed out.
W artykule przedstawiono empiryczne porównanie trzech dobrze znanych M – estymatorów (Huber’a, Tukey’a oraz Hampel’a) jak również kilku nowych. Nowe estymatory motywowane były funkcjami wagowymi wykorzystywanymi w teorii wielomianów ortogonalnych, estymacji jądrowej oraz jeden motywowany przez funkcję gęstości „półokręgu” Wigner’a. Każdy z estymatorów został użyty do wykrywania obserwacji odstających w skażonych zbiorach danych. Obliczenia wykonano za pomocą „reważonej” metody najmniejszych kwadratów. Ze względu na fakt, iż wariancja resztowa (używana w konstrukcji macierzy kowariancyjnych) nie jest odpornym estymatorem skali, w testach wykorzystano również odporne miary takie jak: rozstęp ćwiartkowy oraz znormalizowane odchylenie medianowe. Testy wykonano na prostej sieci niwelacyjnej w dużej ilości wariantów ukazujących dobre i złe strony M – estymacji. Nowe estymatory zostały wyposażone w teoretyczne stałe odcinania zapewniające 95% efektywność względem standaryzowanego rozkładu normalnego. Kwestia rozwijania metod bazujących na stałych odcinania pochodzących z danych została również pokrótce poruszona.
Źródło:
Geodesy and Cartography; 2014, 63, 2; 127-146
2080-6736
2300-2581
Pojawia się w:
Geodesy and Cartography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kriging approach for local height transformations
Zastosowanie metody krigingu do lokalnej transformacji wysokości
Autorzy:
Ligas, M.
Kulczycki, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/145483.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
lokalna transformacja wysokości
kriging
metody geostatyczne
polynomial regression
height transformation
Opis:
In the paper a transformation between two height datums (Kronstadt’60 and Kronstadt’86, the latter being a part of the present National Spatial Reference System in Poland) with the use of geostatistical method - kriging is presented. As the height differences between the two datums reveal visible trend a natural decision is to use the kind of kriging method that takes into account nonstationarity in the average behavior of the spatial process (height differences between the two datums). Hence, two methods were applied: hybrid technique (a method combining Trend Surface Analysis with ordinary kriging on least squares residuals) and universal kriging. The background of the two methods has been presented. The two methods were compared with respect to the prediction capabilities in a process of crossvalidation and additionally they were compared to the results obtained by applying a polynomial regression transformation model. The results obtained within this study prove that the structure hidden in the residual part of the model and used in kriging methods may improve prediction capabilities of the transformation model.
W artykule przedstawiono lokalną transformację między dwoma układami wysokości (Kronsztadt’60 oraz Kronsztadt’86, ostatni z nich będący obecnie częścią Państwowego Systemu Odniesień Przestrzennych w Polsce) z wykorzystaniem metod geostatystycznych - kriging. Ze względu na fakt, iż różnice wysokości między dwoma układami na punktach dostosowania wykazywały silny trend pod uwagę wzięto tylko te metody, które uwzględniają tego typu niestacjonarność procesu. Zastosowano dwie metody: hybrydową (Analiza Trendu Powierzchniowego z interpolacją reszt do modelu za pomocą krigingu zwyczajnego) oraz kriging uniwersalny. Przedstawiono rys teoretyczny obydwu metod. Dokonano porównania wyżej wymienionych metod pod względem ich zdolności predykcyjnych w procesie kroswalidacji modeli a zarazem otrzymane wyniki skonfrontowano z wynikami otrzymanymi z regresji wielomianowej. Otrzymane wyniki dowodzą, iż struktura ukryta w rezydualnej części modelu używana przez kriging może podnieść zdolności predykcyjne modelu transformacji.
Źródło:
Geodesy and Cartography; 2014, 63, 1; 25-37
2080-6736
2300-2581
Pojawia się w:
Geodesy and Cartography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conversion between Cartesian and geodetic coordinates on a rotational ellipsoid by solving a system of nonlinear equations
Transformacja współrzędnych kartezjańskich na geodezyjne na elipsoidzie obrotowej poprzez rozwiązanie układu równań nieliniowych
Autorzy:
Ligas, M.
Banasik, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/145430.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
szerokość geodezyjna
wysokość geodezyjna
metoda Fukushimy
metoda Bowringa
Cartesian and geodetic coordinates
rotational ellipsoid
Newton's method
coordinate transformation
Opis:
A new method to transform from Cartesian to geodetic coordinates is presented. It is based on the solution of a system of nonlinear equations with respect to the coordinates of the point projected onto the ellipsoid along the normal. Newton's method and a modification of Newton's method were applied to give third-order convergence. The method developed was compared to some well known iterative techniques. All methods were tested on three ellipsoidal height ranges: namely, (-10 - 10 km) (terrestrial), (20 - 1000 km), and (1000 - 36000 km) (satellite). One iteration of the presented method, implemented with the third-order convergence modified Newton's method, is necessary to obtain a satisfactory level of accuracy for the geodetic latitude […] and height […] km, i.e. less than a millimetre) for all the heights tested. The method is slightly slower than the method of Fukushima (2006) and Fukushima's (1999) fast implementation of Bowring's (1976) method.
Artykuł przedstawia nowa metodę transformacji miedzy współrzędnymi kartezjanskimi a współrzędnymi geodezyjnymi na elipsoidzie obrotowej. Metoda polega na rozwiązaniu nieliniowego układu równań, w którym niewiadomymi są współrzędne punktu leżącego na powierzchni elipsoidy a będącego rzutem punktu znajdującego się poza elipsoida wzdłuż normalnej. Tak wyznaczone współrzędne punktu na elipsoidzie są podstawa do obliczenia szerokości i wysokości geodezyjnej. Do rozwiązania układu równań zastosowano metodę Newtona oraz zmodyfikowaną metodę Newtona charakteryzującą się zbieżnością trzeciego rzędu. Nowa metoda została porównana z kilkoma dobrze znanymi rozwiązaniami iteracyjnymi. Wszystkie metody były testowane na trzech zakresach wysokości elipsoidalnych: -10 - 10 km (ziemski), 20 - 1000 km, 1000 - 36000 km (satelitarny). Zastosowanie zmodyfikowanej metody Newtona powoduje, iż jedna iteracja nowej metody wystarczy aby osiągnąć zadowalający poziom dokładności zarówno dla szerokości geodezyjnej, jak i wysokości. Prezentowana metoda jest nieco wolniejsza niż metoda Fukushimy (2006) oraz od szybkiej implementacji metody Bowringa (Fukushima, 1999).
Źródło:
Geodesy and Cartography; 2011, 60, 2; 145-159
2080-6736
2300-2581
Pojawia się w:
Geodesy and Cartography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Local height transformation through polynomial regression
Lokalna transformacja wysokości przy użyciu regresji wielomianowej
Autorzy:
Ligas, M.
Banasik, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/145531.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
transformacja wysokości
regresja wielomianowa
przedziały ufności
walidacja krzyżowa
height transformation
polynomial regression
confidence intervals
cross-validation
Opis:
The paper presents results of the transformation between two height systems Kronstadt’60 and Kronstadt’86 within the area of Krakow’s district, the latter system being nowadays a part of National Spatial Reference System in Poland. The transformation between the two height systems was carried out based on the well known and frequently applied in geodesy polynomial regression. Despite the fact it is well known and frequently applied it is rather seldom broader tested against the optimal degree of a polynomial function, goodness of fit and its predictive capabilities. In this study some statistical tests, measures and techniques helpful in analyzing a polynomial transformation function (and not only) have been used.
W artykule przedstawiono wyniki transformacji wysokości miedzy układami Kronsztadt’60 i Kronsztadt’ 86 na obszarze powiatu krakowskiego. Ostatni z wymienionych układów jest obecnie częścią obowiązującego w Polsce Państwowego Systemu Odniesień Przestrzennych. Transformacja miedzy wymienionymi układami wysokości została wykonana w oparciu o dobrze znana i często stosowana w geodezji regresje wielomianowa. Mimo jej powszechności w zastosowaniach rzadziej można spotkać w literaturze jej szersza analizę pod względem optymalnego stopnia wielomianu, jakości dopasowania oraz zdolności predykcyjnych. W niniejszym opracowaniu wykorzystano różne metody w celu uzyskania statystycznej pewności co do poprawności i praktycznej użyteczności opisywanego modelu.
Źródło:
Geodesy and Cartography; 2012, 61, 1; 3-17
2080-6736
2300-2581
Pojawia się w:
Geodesy and Cartography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies