Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "K.J." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Investigation of influence of internal architecture on mechanical properties of 3D printed scaffolds for bone tissue engineering
Autorzy:
Ostrowska, B.
Święszkowski, W.
Kurzydlowski, K.J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285974.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
scaffolds
internal architecture
polycaprolactone
Opis:
The aim of the study was to investigate the influence of internal architecture of 3D printed scaffolds on their mechanical properties. The polycaprolactone scaffolds with four different geometries produced by rapid prototyping were tested in this study. The 3D samples were manufactured with different internal architecture. The scaffolds were plotted using a 330 ym dispensing needle, layer by layer with lay-down pattern of the fibers: 00/450/900, 0P/60°/120°, 00/900/1800 and 00/600/1200 with shifted layers. Scanning electron mic¬roscopy analyses and mechanical properties examinations were performed. The mechanical test showed that the highest Young's modulus was obtained for the samples with 0P/6CP/12CP lay-down pattern, especially after layers shifting. The SEM analyzes didn't show any defects or layers delamination in the scaffolds. All the samples were characterized by appropriate 3D architecture and good layers connections. The obtained results confirmed the hypothesis that scaffolds with 00/60°/120l0 lay-down pattern of the fibers and with shifted layers have the highest mechanically properties of the investigated samples and therefore, show high potential to be used in bone tissue engineering application.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, no. 116-117 spec. iss.; 8-9
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of internal architecture on mechanical properties of polycaprolactone scaffolds for tissue regeneration
Autorzy:
Ostrowska, B.
Święszkowski, W.
Kurzydłowski, K.J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285988.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
scaffolds
tissue regeneration
biomaterials
Opis:
The aim of the study was to investigate the influence of internal architecture of 3D printed scaffolds on their mechanical properties. The polycaprolactone scaffolds with six different internal architectures fabricated by rapid prototyping method were tested in this study. The scaffolds were plotted using a 330 μm dispensing needle, layer by layer with lay-down pattern of the fibers: 00/150/300; 00/300/600; 00/450/900, 00/600/1200, 00/750/1500 and 00/900/1800. Morphological analyses and mechanical properties examinations were performed. The obtained scaffolds had structures with high open porosity (50-60%) and interconnected pores ranging from 380 to 400 μm. The different lay-down pattern and the angle deposition of successive fiber layers resulted in different internal architecture and pore shape of the constructs, what was confirmed by scanning electron microscopy and microtomography analyzes. The geometries 00/900/1800 and 00/600/1200 were characterized with the most regular shape of pores between all analyzed architectures. The pores for 00/150/300 and 00/300/600 were not regular and arranged as a ladder-like helicoid structures. The lay-down pattern of the fibers affected significantly the mechanical properties of the scaffolds. The Young’s modulus (E) of the scaffolds was increasing with increase of the angle deposition between successive layers. The scaffolds were also subjected to cyclic loading and again geometry and mechanical properties were under investigation. For all type of scaffolds the differences of mechanical properties after dynamic compression have been noticed. The geometries 00/900/1800 and 00/600/1200 exhibited the highest Young’s Modulus after dynamic compression according to the rest of analyzed samples. According to the conducted research there is a clear correlation between internal architecture of polymeric scaffolds and their mechanical properties.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2014, 17, no. 128-129; 8-9
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Engineering of dextran-based matrices for soft tissue regeneration
Autorzy:
Szafulera, K. J.
Wach, R. A.
Ulański, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284345.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
tissue regeneration
dextran
polysaccharides
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2018, 21, 148; 77
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Silanizacja jako metoda poprawy adhezji powłok PLLA do gwoździ śródszpikowych – badania wstępne
Silanization as a method for improving PLLA coating adhesion to the intramedullary nails - preliminary studies
Autorzy:
Choińska, E.
Sobiecki, J. R.
Święszkowski, W.
Kurzydłowski, K.J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285258.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
silanizacja
adhezja
gwoździe śródszpikowe
silanization
adhesion
intramedullary nails
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2010, 13, no. 96-98; 88-92
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fabrication of custom designed spinal disc replacement for veterinary applications
Autorzy:
Chmielewska, A.
Wysocki, B.
Szlązak, K.
Sterna, J.
Kurzydłowski, K. J.
Święszkowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284355.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
spinal disc replacement
biomaterials
veterinary medicine
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2017, 20, no. 143 spec. iss.; 40
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe hybrydowe powłoki DLC-polimer jako potencjalne powłoki przeciwzużyciowe na implanty stawu biodrowego typu „resurfacing”
New DLC-polymer hybrid coatings as a potential anti-wear coatings for resurfacing hip implants
Autorzy:
Choińska, E.
Spychalski, M. M.
Ciupiński, Ł.
Święszkowski, W.
Tiainen, V.-M.
Kurzydłowski, K. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286159.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
polimery hybrydowe
implanty
staw biodrowy
hybrid polymers
implants
hip joint
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 66-68
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bioszkło nowej generacji jako składnik kompozytu z hydroksyapatytem
New generation bioglass as a component of hydroxyapatite composite
Autorzy:
Kokoszka, J.
Onyszkiewicz, A.
Szymańska, K.
Bramowska, K. J.
Cholewa-Kowalska, K.
Ślósarczyk, A.
Łączka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284794.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło nowej generacji
kompozyt hydroksyapatyt
sztuczne osocze
SBF
fosforany wapnia
new generation bioglass
hydroxyapatite composite
simulation body fluid
calcium phosphate
Opis:
Celem badań było wytworzenie kompozytu hydroksyapatyt - bioszkło nowej generacji. Badaniom poddano kompozyty o różnej zawartości bioszkła S2: 2,5%, 5%, 10%, 25% oraz 50%, w których resztę składu procentowego stanowił hydroksyapatyt. Otrzymane próbki zostały scharakteryzowane ze względu na skład fazowy, a w celu oceny bioaktywności przeprowadzono badania in vitro w sztucznym osoczu (SBF). Wykorzystując scanningową mikroskopię elektronową oceniono stan powierzchni materiałów po 7 i 14 dniach inkubacji w sztucznym osoczu (SBF).
The aim of this study was to fabricate a new generation bio-glass / hydroxyapatite composite. Bioceramic composites were synthesized by sintering the powders of hydroxyapatite (HAp) mixed directly with an additive of 2.5, 5, 10, 25 and 50 wt. % bio-glass, at different temperatures ranging from 700 to 1300°C. The obtained materials were characterised with respect to phase composition and SBF test for estimation of their bioactive properties was carried out. The surfaces of composites were investigated as a function of soaking time in simulated body fluid (SBF) after 7 and 14 days, using SEM/EDAX analysis.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, 73; 18-20
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synthesis and characterization of novel chitosan nanocomposite hydrogels for drug delivery and bone tissue engineering
Autorzy:
Pazdan, K.
Pielichowska, K.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285119.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
nanocomposites
tissue engineering
hydrogels
Opis:
Biodegradable materials for drug delivery and bone tissue engineering are currently intensively developing and improving, but there are still a lot of problems to solve related with bioactivity, biocompatibility, release profile etc. Osteosarcoma is an aggressive malignant neoplasm arising from primitive transformed cells of mesenchymal origin that exhibit osteoblastic differentiation and produce malignant osteoid. It is the most common histological form of primary bone cancer [1,2]. Treatment is most destinations and made up for: intensive multidrug short induction chemotherapy, amputation or tumor resection within the limits of normal tissue and in the last phase again chemotherapy. This kind of neoplasm is most recently detected in young male till 25 age, therefore improving methods of treatment is so important. Chitosan is a natural-based polymer obtained by alkaline deacetylation of chitin received from powdered shrimp shells was purchased from Acros Organics. Its main advantages are non-toxic, non-immunogenic, non-carcinogenic degradation products, biocompatible, bioactive and biodegradable. These properties cause chitosan a very good candidate for novel hydrogel drug delivery systems. Chitosan easily forms hydrogel particles and entraps biomolecules through a number of mechanisms, including chemical crosslinking, ionic crosslinking, and ionic complexation [3,4]. A possible alternative of chitosan by the chemical modification also has been useful for the association of bioactive molecules to polymer and controlling the drug release profile. There are few methods of modification, or example.: copolimerization, grafting, chemical and ionic crosslinking, polyelectrolyte complexes, etc [5]. Previous studies demonstrated that chitosan could promote the proliferation and osteogenesis but only with moderate swelling ratio of composite, too high ability of entrapment water solutions are not recommended. There are a lot of advantages in chitosan properties that can be used in research work to obtain the material of the best expected properties. Laponite® (LA) is a plate-like synthetic clay hectoritetype belongs to a family of phyllosolicates type 2:1 [6]. Its structure represent empirical formula: Na0.7+[Si8Mg5.5Li0.3 O20(OH)4]0.7-. The plates size is about 25 nm x 0,92 nm. LA has a large surface area, anionic surface charges and exchangeable Na+ cations in hydrated interlayers. Presence of sodium cations causes better adsorption properties for cationic drug molecules. Moreover, the exfoliated LA particles may act as multifunctional crosslinkers in forming the nanocomposite hydrogels, and the polymer chains were anchored to the particles and entangled to form a network [7]. Used synthetic clay has got the same type structure and but better sorption properties to montmorillonite but it has got serious advantage - as a synthetic compound shows low heavy metal content. The initial results indicate that the incorporation of clay improved the swelling behavior in contrast to the pure chitosan beads. There also had been revealed significant disproportion of viscosity received hydrogels according to different type of LA or different concentration. Increasing content causes telling rise of viscosity, especially reported in higher content of used crosslinker. The aim of research is to develop a bioactive system biopolymer/layered silicate intelligent nanocomposite based on chitosan and synthetic clay by a cross-linking reaction using sodium tripolyphosphate as the gel factor. The resultant composite were characterized by Fourier transform infrared spectroscopy, scanning electronic microscope and X-ray diffraction analysis. The bioactivity in physiological pH solution (SBF pH=7.40) [8], drug encapsulation efficiency and controlled release behaviour were also investigated by using the model drug to reveal the effects of introduced LA.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, no. 122-123 spec. iss.; 1-2
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synteza i charakterystyka hydrożelowych nanokompozytów chitozan/laponit dla inżynierii tkanki kostnej
Synthesis and characterization of hydrogel chitosan/laponite nanocomposites for bone tissue engineering
Autorzy:
Pazdan, K.
Pielichowska, K.
Gryń, K.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286171.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
chitozan
Laponite®
rusztowanie
regeneracja tkanki kostnej
chitosan
scaffold
bone tissue regeneration
Opis:
Celem przeprowadzonych badań było uzyskanie nowego wielofunkcyjnego biomateriału do regeneracji tkanki kostnej, spełniającego wymagania stawiane przez nowe trendy w medycynie regeneracyjnej. Biorąc pod uwagę wymagania związane ze zgodnością biologiczną oraz minimalną szkodliwością implantu dla organizmu ludzkiego, z grupy dostępnych naturalnych i syntetycznych polimerów jako najbardziej obiecujący wybrany został chitozan. Chitozan jest coraz częściej używanym polimerem w zastosowaniach medycznych, takich jak: opatrunki, systemy dostarczania leku, system dostarczania genów, podłoża do regeneracji kości i tkanek miękkich, itp. Istotną zaletą chitozanu jest jego zdolność do tworzenia fazy hydrożelowej i ta właściwość jest wykorzystywana przez naukowców do uzyskiwania nowych biomateriałów. Obecnie hydrożele są używane w zastosowaniach sensorycznych wykorzystujących sygnały temperaturowe, pH, siły jonowej, jonowe czy przyłożonego zewnętrznego pola magnetycznego do wywołania oczekiwanej odpowiedzi. W niniejszej pracy został zastosowany syntetyczny nanokrzemian warstwowy pod nazwą handlową Laponite® XLS zamiast powszechnie stosowanych organicznych środków sieciujących często szkodliwych dla pacjenta. Uzyskane próbki zostały scharakteryzowane za pomocą różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC), spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FT-IR), dyfrakcji rentgenowskiej oraz testu nasiąkliwości. Do wstępnego określenia bioaktywności materiałów zastosowano test w warunkach in vitro zaproponowany przez Kokubo. Uzyskane dane poddane ocenie i szczegółowej analizie dały pozytywne i obiecujące wyniki.
The aim of the study was to obtain novel multifunctional biomaterials for bone tissue regeneration fulfilling the requirements imposed by new trends in regenerative medicine. Taking into account that implant has to be biocompatible and less harmful to humans, from a group of available natural and synthetic polymers chitosan was chosen as one of the most promising biomaterials. Chitosan is more and more commonly used in medicine for wound dressings, drug delivery systems, gene delivery systems, scaffolds for bone and soft tissue regeneration etc. Important advantage of chitosan is its ability to create hydrogel phases and this property is used by scientists to obtain novel biomaterials. Nowadays hydrogels are commonly used in sensing applications using temperature, pH, ions, ionic strength or external magnetic field mechanisms to trigger the desired response. Having regarded patient care, synthetic nanoclay (trade name Laponite® XLS) was applied instead of commonly used organic cross--linkers. Obtained specimens were characterized by differential scanning calorimetry (DSC), Fourier Transform Infrared Spectroscopy (FT-IR), X-ray diffraction and water soaking test. The in vitro test proposed by Kokubo was performed to determine bioactivity of the materials. Obtained data were analyzed in detail and provided positive and promising information.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2014, 17, 126; 31-39
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza wytrzymałościowa i odkształceniowa biomateriałów gradientowych przeznaczonych na implanty
Strength and strain analysis of gradient biomaterials assigned for medical implants
Autorzy:
Migacz, K.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285478.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
implanty
biomateriały
gradient
implants
biomaterials
Opis:
W pracy autorzy przedstawiają analizę wytrzymałościową i odkształceniową kompozytów gradientowych z kontrolowaną zmianą modułu Younga w warunkach symulowanego środowiska biologicznego. Zaprojektowane przy pomocy MES pięciowarstwowe kompozyty z PSU/CF 1D z gradientem otrzymanym poprzez zmianę udziału procentowego włókien (10, 15, 20, 30, 40%) po wstępnych testach wytrzymałościowych i odkształceniowych zostały umieszczone w płynie Ringera pod działaniem stałego obciążenia siłą P=1200N przez okres 56 dni. Co 14 dni wykonywano pomiary ultradźwiękowe, po okresie inkubacji próbki poddano badaniom wytrzymałościowym do 5000 N. Wyniki pomiarów wykazują przydatność materiału gradientowego PSU/CF 1D jako implantów dokręgosłupowych ze względu na ich dobrze dopasowany moduł Younga i odkształcalność do naturalnego krążka międzykręgowego człowieka. W kolejnym etapie badań zostanie wykonana analiza zmęczeniowa materiałów w celu określenia ich trwałości.
In this article strength and strain analysis of gradient composites with controlled change of Young’s modulus in simulated biological environment was presented. Polysulfon/carbon fibers (PSU/CF) 1D composites with gradient of the content of PSU to CF (10, 15, 20, 30, 40 wt% of CF), built up of 5 layers were designed by using FEM. After preliminary strength and strain tests they were incubated in Ringer’s under the static load P=1200 N solution for 56 days. Ultrasonic measurements were made every 14 days. After incubation samples mechanical strength was tested with the load up to 5000 N. The obtained results show suitability of PSU/CF 1D gradient material for spine implants because of well – matched Young’s modulus and deformability to natural human intervertebral disc. As a next step of the research fatigue testing analysis will be done, in order to obtain materials’ durability.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 176-179
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projektowanie biomateriałów gradientowych o założonych modułach Younga i ich analiza eksperymentalna
Plans of gradient biomaterials with assumpted Young’s modulus and their analysis
Autorzy:
Chłopek, J.
Migacz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285512.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biomateriały gradientowe
kompozyty
moduł Younga
gradient biomaterials
composites
Young's modul
Opis:
Autorzy artykułu przedstawiają zaprojektowany model materiału gradientowego do zastosowań medycznych, z kontrolowaną, stopniową zmianą modułu Younga w jego budowie. Po zaprojektowaniu materiału została określona jego mapa rozkładu naprężeń przy pomocy programu komputerowego NEi Nastran for Windows wykorzystującego metodę elementów skończonych (MES). Do badań eksperymentalnych zostały wykonane próbki z polisulfonu (PSU) wzmocnionego jednokierunkowym włóknem węglowym długim (CF 1D). Wykonany kompozyt o gradientowej budowie wykazuje przydatność jako materiał o dopasowanym module Younga z wartościami podawanymi przez innych autorów dla kości gąbczastej i pierścienia włóknistego krążka międzykręgowego.
The authors of this paper describe designed (introduce) designed model of gradient materials for medical application. This material has monitoring progressive changes of Young's modulus in its structure. After material's designed it was defined its map of stress distribution by using program NEi Nastran for Windows with MES. Samples for investigation were made from polysulfone (PSU) with one-dimensional carbon fibers (1D). Composite with gradient structure shows usability as material with Young's modulus adapted with values obtained by another authors for spongy bone and fibroform ring of intervertebral disc.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 12-15
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena odlewów stopu niklu w kontekście ich przydatności po zastosowaniu protetycznego złomu poprodukcyjnego
Evaluation of nickel alloy castings in the context of their relevance to the use of post-production scrap application
Autorzy:
Beer-Lech, K.
Pałka, K.
Borowicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285296.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
stopy niklu
biomateriały
złom poprodukcyjny
mikrostruktura
metody odlewania
nickel alloys
biomaterials
post-production scrap
microstructure
casting methods
Opis:
Trwałość i użyteczność metalowych podbudów stomatologicznych protez częściowych w środowisku organizmu ludzkiego, a w szczególności w warunkach obciążeń biomechanicznych występujących podczas żucia jest uwarunkowana ich jakością uzyskaną w procesie odlewania. Na jakość metalowych podbudów protez może mieć wpływ zarówno metoda odlewania jak i korzystanie w procesie odlewania z dodatku tzw. złomu poprodukcyjnego. Złom ten stanowić mogą metale lub ich stopy, które były już raz użyte w procesie odlewania, jak również pozostałości po obróbce protetycznej. Ze względów ekonomicznych większość laboratoriów protetycznych wykorzystuje złom poprodukcyjny jako część wsadu do kolejnego procesu odlewania protez jednak procedura ta może powodować zmianę właściwości mikrostrukturalnych i mechanicznych uzyskanych odlewów i wpływać na końcową jakość wytworzonych protez, skutkując również obniżeniem przyczepności ceramiki dentystycznej. Wyniki prezentowane w literaturze dla różnych badanych stopów nie są jednoznaczne. Celem pracy była ocena jakościowa odlewów oraz analiza zmian mikrostruktury i składu chemicznego odlewów wykonanych ze stopu NiCrMo stosowanego do wytwarzania metalowych podbudów koron i mostów protetycznych z dodatkiem złomu poprodukcyjnego oraz dwóch metod odlewania protez. Jako próbki do badań zastosowano jednokrotne przetopy stopu niklu o zawartości odpowiednio: 100, 50, 0% stopu fabrycznego oraz odśrodkową i próżniowo-ciśnieniową metodę odlewania. Wykonano badania mikrostrukturalne otrzymanych odlewów wraz z ich oceną jakościową i ilościową. Dla wszystkich badanych próbek stwierdzono obecność porów. Określono udział procentowy wydzieleń występujących w stopach oraz ich skład chemiczny. Stwierdzono, że stop odlewany metodą próżniowo- ciśnieniową charakteryzuje się większym udziałem wydzieleń niż stop odlewany za pomocą metody odśrodkowej.
Durability and serviceability of metal substructures of partial dentures in the environment of the human body, especially in the conditions of biomechanical loads encountered during chewing, is determined by the quality achieved in the casting process. The quality of the metal denture frameworks can affect both: the casting method and using of post-production scrap in the casting process. Prosthetic post-production scrap may be: metals or their alloys that were once already used in the casting process, as well as the remnants of the prosthetic treatment. For economic reasons, the majority of dental laboratories use post-production scrap as part of the batch to the next casting process, however, this practice may change microstructure and mechanical properties of the castings and affect the quality of the final prosthesis resulting also in the reduction of adhesion of dental ceramics. The results presented in the scientific literature for various tested alloys are ambiguous. The aim of this study was to analyze the changes in the microstructure and chemical composition of castings made from NiCrMo alloy (used to manufacture the substructures of ceramic faced prosthetic crowns and bridges) applying post-production scrap and two methods of casting. As the test samples the disposable castings of Ni alloy was used, containing respectively 100, 50, 0% of new alloy. The microstructure research, including quality and quantity analysis, was performed. For all tested samples the occurrence of pores was observed. The percentage ratio of precipitates, formed in the alloys and their chemical composition was determined. It was found that the alloy cast using vacuum pressure method has a greater share of the precipitates than alloy castings using a centrifugal method.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, 121; 13-18
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powierzchnia implantu tytanowego piaskowanego hydroksyapatytem
Titanium implant surface after hydroxyapatite sandblasting
Autorzy:
Koper, J. K.
Majchrowski, R.
Jakubowicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284168.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
tytan
hydroksyapatyt
piaskowanie
implant
titanium
hydroxyapatite
sandblasting
Opis:
Praca podejmuje tematykę modyfikacji powierzchni tytanu, stosowanego jako biomateriał w implantach tkanek twardych. Tytan pomimo doskonałych właściwości użytkowych, w zastosowaniach implantacyjnych wymaga przygotowania powierzchni o określonej morfologii, parametrach oraz biozgodności. Celem niniejszej pracy było porównanie komercyjnie stosowanych powierzchni tytanu, poddanych procesowi piaskowania proszkiem HA/TCP (HA - hyroksyapatyt, TCP - fosforan trójwapniowy), w zastosowaniach implantacyjnych. Proces piaskowania miał na celu zwiększenie chropowatości powierzchni i jednocześnie zmianę jej składu chemicznego tak, aby sprzyjała wzrostowi i proliferacji komórek kostnych oraz była bardziej biozgodna. W badaniach wykorzystano polerowaną powierzchnię Ti 99,6% piaskowaną nieużywanym (świeżym) proszkiem oraz proszkiem używanym (po zakończonym cyklu produkcyjnym, tzn. wypiaskowaniu 300 elementów/implantów dentystycznych). Uzyskane w ten sposób próbki zbadano z wykorzystaniem mikroskopii SEM oraz profilometru optycznego, w celu określenia morfologii i geometrii powierzchni. Wyznaczono 11 parametrów 2D/3D, charakteryzujących powierzchnię i jej przydatność w implantach. Odporność korozyjną zbadano w płynie Ringera. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że na powierzchni piaskowanej nieużywanym proszkiem HA występuje większa liczba trwale umocowanych w niej cząstek HA, w porównaniu do powierzchni piaskowanej proszkiem używanym. Powierzchnia taka charakteryzuje się korzystniejszymi parametrami geometrycznymi przy niewielkim spadku odporności korozyjnej, w porównaniu do niepiaskowanej powierzchni Ti 99,6%. Implant piaskowany nieużywanym proszkiem HA, w którym proszki HA są wbite w powierzchnię, posiada potencjalnie lepszą powierzchnię do zajścia procesów osteointegracji i trwałego połączenia z tkanką kostną.
In this work we describe surface modification process of titanium, which is used in hard tissue implant applications. Titanium, although has excellent and useful properties, in the implant applications requires preparation a respective surface morphology. The aim of this work was to compare Ti 99.6% surfaces, used in implant applications, after HA/TCP (HA - hydroxyapatite, TCP - tricalcium phosphate) powder sandblasting. The aim of sandblasting is to increase the surface roughness, together with changing its chemical composition. So, after the treatment the sandblasted surface should enhance cells growth and proliferation and should be more biocompatible, respective for medical applications. For the sandblasting of the polished Ti surfaces we have used one fresh/new hydroxyapatite powder (first time used) and the second one used before in the implant production (after 300 sandblasting series of dental implants). The morphology and geometrical properties of surfa¬ce were investigated using SEM and optical profiler, respectively. Taking into account surface topography and usefulness in implants, the 11 2D/3D surface geometrical and hybrid parameters were determined. The corrosion potentiodynamic tests were done in Ringer solution. We have found that in the surface, sandblasted with fresh HA particles, were embedded more HA inclusions, and the surface is very rough in comparison to surface sandblasted with old HA particles. The corrosion resistance was slightly worse for sandblasted surfaces in comparison to mechanically polished one. Implants sandblasted with using of fresh HA (with embedded and strongly bonded with titanium HA particles) give potentially better surface for osseointegration process and stable bonding with the bone tissue.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, 119; 33-39
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rusztowania hydroksyapatytowe do zastosowań medycznych wykonane metodą „Robocasting - wstępne testy
Hydroxyapatite scaffolds by „Robocasting for medical applications - preliminary tests
Autorzy:
Gryń, K.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284572.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
rusztowania
hydroksyapatyt
metoda robocasting
hydroxyapatite
hydroxyapatite scaffolds
Robocasting
Opis:
Celem prowadzonych badań było wstępne przebadanie i opisanie własności fizycznych, mechanicznych i biologicznych porowatych rusztowań hydroksyapatytowych wykonanych metodą „Robocasting". Badaniom poddano próbki o różnych wariantach geometrii strukturalnej przy zachowaniu tych samych wymiarów zewnętrznych. Wydrukowano trzy rodzaje próbek: siatka gęsta, siatka rzadka, materiał lity. Własności wytrzymałościowe wyznaczono w próbie trójpunktowego zginania. Stwierdzono, że w porównaniu z kością naturalną własności wytrzymałościowe próbek są niższe i pogarszają wraz ze wzrostem makroporowatości. Złożoną mikro i makro strukturę wydrukowanych i spieczonych próbek pokazano na zdjęciach wykonanych przy użyciu mikroskopu skaningowego (SEM). Nie stwierdzono defektów o innej niż osnowa mikrostrukturze. Materiał po spiekaniu był jednorodny w całej objętości (nawet w miejscach połączenia warstw). Wykonano testy w środowisku SBF (simulated body fluid). Po 8 dniach inkubacji zaobserwowano na powierzchni próbek pojawienie się kalafiorowatych struktur apatytowych, a dodatkowo po 14 dniach narosły kryształy chlorkowe. Po przeprowadzonych analizach stwierdzono, że mimo niskich własności wytrzymałościowych drukowane struktury przestrzenne mogą służyć do zastosowań medycznych. Wystarczająca sztywność, odpowiednia porowatość a także biozgodność pozwala na ich zastosowanie jako rusztowań dla komórek - skafoldów. Dodatkową zaletą metody „Robocasting" jest możliwość wykonywania obiektów o dowolnych kształtach, dzięki czemu idealne dopasowanie implantu np.: do ubytku, który ma być wypełniony, nie nastręcza trudności. Dalsze badania będą nastawione na testy odpowiedzi komórkowej (in vitro i in vivo) w celu dokonania pełnego opisu materiału.
The purpose of this preliminary research was to investigate and describe mechanical properties, micro and macro structure and the behavior in immersion solution of 3D hydroxyapatite structures manufactured by "Robocasting". Three different macrostructures were printed and taken under investigation: fine grid, coarse grid and bulk material. It was observed that mechanical properties of such samples in comparison with natural bone are lower and deteriorate with porosity (the bigger macroporosity the lower mechanical properties). For structural analysis of printed and sintered samples scanning electron microscope (SEM) pictures were taken. No defects, bonding or other imperfection in the macrostructure were found. Material was fully homogenous even in layer-to-layer contact areas. Biological activity was tested in simulated body fluid (SBF). After 8 days of incubation SEM pictures revealed apatite structures formed on the samples' surface. Some chloride crystals were observed after 14 days. Analyses show that low mechanical properties are not decisive and do not exclude such structures from medical applications. Sufficient stiffness, appropriate porosity and biocompatibility allow to use them as scaffolds for bone cells growth. Another big advantage of "Robocasting" is an arbitrary shape of manufactured samples. It gives an opportunity to create scaffold (implant) perfectly fitted e.g. to fill the bone tissue defects. That is why consecutive research will be focused on more accurate tests (in vitro and in vivo) to fully describe of manufactured structures.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 76
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skafoldy hydroksyapatytowe i kompozytowe wytwarzane metodą robocasting
Development of hydroxyapatite and hydroxyapatite/polymer composite scaffolds by robocasting
Autorzy:
Gryń, K.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284578.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
skafoldy kompozytowe
skafoldy hydroksyapatytowe
metoda robocasting
composite scaffolds
hydroxyapatite scaffolds
Robocasting
Opis:
W celu poprawy własności mechanicznych implantów kostnych a także chęci odtworzenia rozwiązań wypracowanych przez naturę stale prowadzi się poszukiwania nowych materiałów i technologii wytwórczych. W artykule przedstawiono badania nad rusztowaniami hydroksyapatytowymi (HA) i kompozytowymi o kontrolowanej porowatości wykonanymi metodą Robocasting. Celem badań było wytworzenie materiału bazującego na rusztowaniach HA naśladującego strukturalnie naturalną kość, która zbudowana jest z dwóch głównych składników: organicznej macierzy, składającej się głównie z jednorodnie zorientowanych włókien kolagenowych stanowiących ok. 30wt% i porowatego szkieletu mineralnego zbudowanego z fosforanów wapnia (HA) – ok.70wt%. Dzięki takiej budowie kość jest lekka i sztywna a jednocześnie zachowuje elastyczność w pewnym zakresie. To stanowi o jej naturalnej odporności na obciążenia dynamiczne. Porowate rusztowania bioceramiczne, w dużo większym stopniu niż bioceramika gęsta, podatne są na uszkodzenia związane z obciążeniami dynamicznymi. Ich kruchość stanowi poważny problem i znacząco ogranicza stosowanie takich materiałów. Z tego powodu poszukuje się sposobów polepszających ich własności wytrzymałościowe. Opierając się na zasadach biomimetyzmu zdecydowano o wykonaniu kompozytu ceramiczno-polimerowego.
The quest for a better bone implant and mimicing the nature led to a new material preparation. This article presents further research on Robocasting and controlled porosity bioceramic scaffolds. The aim was to fabricate a compo-site material based on hydroxyapatie scaffold. Because natural bone consists of two main compounds: mineral matrix (hydroxyapatite ≈70%) and organic part (mostly collagen fibrils ≈30%). It was decided to strengthen pure HA robocasted scaffolds with the poly-lactide L-glicolide (PGLA 85/15) which is resorbable polymer widely used in medical applications. HA scaffolds were embedded in PGLA. Newly produced composites were tested and results were compared with pure HA scaffolds. Structural and mechanical testing was conducted. It was observed that HA/PGLA composite has much higher values of Fmax and σ when compared with pure HA. Important fact which has to be highlighted is that after compressive test pure HA samples turned into rubble whereas HA/PGLA stayed coherent and kept their shape.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 201-204
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies