Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "arable" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Influence of Distance from Black Locust (Robinia pseudoacacia) Shelterbelts on Dehydrogenase Activity in Arable Soils
    Wpływ odległości od zadrzewien robinii akacjowej (Robinia pseudoacacia) na aktywność dehydrogenazy w glebach uprawnych
    Autorzy:
    Mazurek, R.
    Józefowska, A.
    Piotrowska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/389359.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    aktywność dehydrogenazy
    Robinia akacjowa
    gleby uprawne
    dehydrogenase activity
    black locust
    arable soils
    Opis:
    Biological activity of soils can be measured on the base of their dehydrogenase activity, mainly influenced by soil organic carbon content. The aim of the paper was to evaluate the effect of distance from shelterbelts plantet with black locust trees on level of dehydrogenase activity in arable soils of Proszowice Plateau derived from loess. Soil samples were taken from area of 20 × 24 m with different soil type (brown soil proper, from layer of 0–25 cm of arable soil. Sixty mixed soil samples were collected from area in growing distance (up to 24 m) from shelterbelt. The highest dehydrogenase activity was measured in samples taken up to 2 m from black locust trees. Dehydrogenase activity amounted 12.48 cm3H kg–1 h–1 in these zone. Level of measured activity was the lowest in zone 12–14 m (2.91 cm3H kg–1 20 h–1). It were state statistical differences between dehydrogenase activity in zone 0–2 m and in the rest zones. Level of dehydrogenase activity was strongly influence by organic carbon content and C/N ratio.
    Celem pracy było określenie wpływu odległości od zadrzewień złożonych z robinii akacjowej na poziom aktywności dehydrogenazy w glebach uprawnych Płaskowyżu Proszowickiego wytworzonych z lessu. Próbki glebowe zostały pobrane z mikropoletka o wymiarach 20 × 24 m, z warstwy 0–25 cm z gleby brunatnej właściwej użytkowanej jako grunt orny. Ogółem pobrano 60 próbek zbiorczych w rosnącej odległości (do 24 m) od zadrzewień. Najwyższą aktywnością dehydrogenazy charakteryzowały się gleby pobrane w odległości do 2 m od zadrzewień. W strefie tej aktywność dehydrogenazy wynosiła 12,48 cm3 H kg–1 24 h–1. W strefach położonych dalej od zadrzewień aktywność dehydrogenzy stopniowo malała, przyjmując wartości najniższe w strefie 12–14 m od zadrzewień – 2,91 cm3 H kg–1 24 h–1. Stwierdzono statystycznie istotne różnice pomiędzy aktywnością dehydrogenazy w strefie 0–2 m a aktywnością oznaczoną w pozostałych strefach. Poziom aktywności dehydrogenazy był związany z zawartością węgla organicznego oraz stosunkiem C/N.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 3; 385-390
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of Land Use on Lead and Nickel Content and Distribution in Rendzina and Rusty Soil Profiles
    Wpływ sposobu użytkowania na zawartość i rozmieszczenie ołowiu i niklu w profilach rędzin i gleb rdzawych
    Autorzy:
    Wójcikowska-Kapusta, A.
    Niemczuk, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/387857.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    rędziny
    gleby rdzawe
    ołów
    nikiel
    potas
    rendzina
    rusty soil
    lead
    nickel
    forest
    arable land
    Opis:
    The objective of the present researches was to analyze a content and distribution of lead (Pb) and nickel (Ni) in the proflles of variously utilized rendzinas and rusty soils (forest, arabie soils). The nwestigations were carried out in the Lublin Upland (rendzinas) and the Sandomierz Basin (rusty soils). Within each soil type, 10 profiles were sampled (5 profiles from arable and 5 from forest soils). Beside the basic properties, there was established a total Pb and Ni content in the concentrated acid mixture HNO3 and HCIO4 (1:1). The samples were also examined for the determination of lead and nickel soluble in 1 mol HCl - dm-3. The elements were determined using the AAS technique, FAAS method. A lead content in rendzina soils ranged between 21.0 and 54.5 mg o kg-1, whereas in rusty soils from 3 up to 32.0 mg o kg-1. Lead soluble in l mol hydrochloric acid accounted for 33.1-59.6 % in rendzinas, while in rusty soils - from 3.9 up to 59.4 %. A total Ni level in Rendzinas was found within 22.0 and 46.1 mg o kg-1, whereas in rusty soils 0.5-5.0 mg o kg-1. Hydrochloric acid-soluble forms of nickel constituted 11.4-34.0 % of its total content in rendzina soils while between O and 42.8 % in rusty soils. Bom, rendzinas and rusty soils displayed the highest lead content in the humus horizons and a steady quantity decrease with the depth. The changes observed in a nickel content were not so pronounced, but in majority of profiles a lower Ni content was shown in the parent material as compared with humus horizons. Land use has not affected significantly a content of both analyzed elements in the soil horizons under study.
    Celem przeprowadzonych badań była analiza zawartości i rozmieszczenia ołowiu i niklu w profilach rędzin i gleb rdzawych różnie użytkowanych (las, pole uprawne). Badania przeprowadzono na Wyżynie Lubelskiej (rędziny) i w Kotlinie Sandomierskiej (gleby rdzawe). Z każdego typu gleb pobrano próbki z 10 profili (po 5 profili gleb uprawnych i po 5 profili gleb leśnych). Oprócz podstawowych właściwości oznaczono całkowitą zawartość ołowiu i niklu po mineralizacji gleby w mieszaninie stężonych kwasów HNO3 i HC1O4 (1:1). W pobranych próbkach oznaczono również formy ołowiu i niklu rozpuszczalne w 1 mol o dm-3 HCl. Pierwiastki te oznaczono techniką ASA metodą FAAS. Zawartość ołowiu w rędzinach zawierała się w przedziale 21,0-55,9 mg o kg-1, a w glebach rdzawych od 3 do 32,0 mg o kg-1. Ołów rozpuszczalny w 1-molowym kwasie solnym stanowił od 33,1 do 59,6 % \v rędzinach i od 3,9 do 59,4 % w glebach rdzawych. Całkowita zawartość niklu w rędzinach wahała się od 22,0 do 46,5 mg o kg-1, a w glebach rdzawych od 0,5-5,0 mg o kg-1. Formy niklu rozpuszczalne w kwasie solnym stanowiły w rędzinach od 11,4 do 34,0% całkowitej zawartości, a w glebach rdzawych od 0 do 42,8 %. Zarówno rędziny, jak i gleby rdzawe charakteryzowały się największą zawartością ołowiu w poziomach próchnicznych i jego ilości systematycznie zmniejszała się wraz z głębokością. Zmiany w zawartości niklu nie były tak jednoznaczne, chociaż w większości profili obserwowano mniejszą zawartość tego pierwiastka w skale macierzystej niż w poziomach próchnicznych. Sposób użytkowania nie miał istotnego wpływu na zawartość obu analizowanych pierwiastków w profilach badanych gleb.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2010, 17, 4-5; 519-527
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Content of Heavy Metals in the Top Layer of Soils with Triticale Growing Thereon in One-Crop Systems
    Zawartość metali ciężkich w wierzchniej warstwie gleby w uprawie pszenżyta w monokulturach zbożowych
    Autorzy:
    Ścigalska, B.
    Łabuz, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/389431.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    metale ciężkie
    pszenżyto
    warstwa orna
    monokultura
    heavy metals
    triticale
    arable layer
    and one-crop system
    Opis:
    The research was carried out in the period from 2002 to 2008 on the basis of a strict field experiment located at the Experimental Station of the Department of Soil and Plant Cultivation, University of Agriculture in Krakow, in the locality of Mydlniki near Krakow. A two-factor experiment was set up using a method of random sub-blocks, in 4 repetitions, on a typical, good wheat complex soil of a slightly acid reaction (pHCl = 5.7). Two triticale species were grown: Woltario winter triticale and Matejko spring triticale, using three crop sequences: Norfolk crop rotation, two species, one-crop system with the addition of oats, and one species, one-crop system with the addition of triticale. The objective of the research was to assess the heavy metal contamination level (Cr, Zn, Pb, Cu, Cd, Ni, and Mn) of the top soil layer (0–20 cm) when triticale was grown thereon using a one-crop system method in comparison with the cultivation of triticale using crop rotation. In the soil material, the following was determined: pH, organic matter, and total content of heavy metals. The research experiments showed that the analyzed soil on which triticale was grown during a period of 6 years using a one-crop system was characterized by an averagely higher content of Cr, Zn, Pb, Cu, Ni, and Mn compared with the crop rotation system, and by a higher content of Cd. In the objects, where a two species, one-crop system was applied with oats as a forecrop for triticale, it was reported that the content of Cr, Zn, Pb, Fe, and Ni tended to decrease whereas the Cu content to increase. Except for Cu, the highest increase in the content of heavy metals in the soil was reported for the one species, one-crop system used to grow this cereal.
    Badania realizowano w latach 2002–2008 na bazie ścisłego doświadczenia polowego, zlokalizowanego w Stacji Doświadczalnej Katedry Ogólnej Uprawy Roli i Rooelin Uniwersytetu Rolniczego w Mydlikach koło Krakowa. Dwuczynnikowe doświadczenie założono metodą losowych podbloków, w 4 powtórzeniach, na glebie brunatnej właściwej, kompleksu pszennego dobrego o odczynie lekko kwaoenym (pHKCl = 5,7). Uprawiano dwie odmiany pszenżyta – ozimą Woltario i jarą – Matejko w trzech wariantach następstwa roślin: płodozmian Norfolk, monokultura zbożowa 2-gatunkowa z udziałem owsa i monokultura 1-gatunkowa z udziałem pszenżyta. Celem badań była ocena stopnia zanieczyszczenia wierzchniej warstwy gleby (0–20 cm) Cr, Zn, Pb, Cd, Cu, Fe, Ni i Mn w uprawie pszenżyta w monokulturach zbożowych w porównaniu z uprawą tego zboża w płodozmianie. W materiale glebowym oznaczono: pH, materię organiczną oraz całkowitą zawartość metali ciężkich. Wyniki badań wykazały, że gleba spod uprawy w 6-letniej monokulturze zbożowej pszenżyta charakteryzowała się średnio wyższą w porównaniu z płodozmianem zawartością Cr, Zn, Pb, Cu, Ni i Mn oraz podwyższoną zawartością Cd. W monokulturze 2-gatunkowej w obiektach, gdzie przedplonem dla pszenżyta był owies, obserwowano tendencję do spadku zawartości Cr, Zn, Pb, Fe, Ni i wzrostu zawartości Cu. Natomiast w 1-gatunkowej monokulturze tego zboża zanotowano największy wzrost zawartości metali ciężkich w glebie – z wyjątkiem Cu.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 3; 461-467
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Assessment of Chemical Degradation of Selected Soil Properties as Induced by Copper, Zinc and Hydrogen
    Ocena chemicznej degradacji wybranych właściwości gleb pod wpływem miedzi, cynku i wodoru
    Autorzy:
    Diatta, J.
    Skubiszewska, A.
    Witczak, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/388753.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    cynk
    protony wodorowe
    kationy alkaliczne
    gleby uprawne
    degradacja chemiczna
    copper
    zinc
    hydrogen cations
    alkaline cations
    arable soils
    chemical degradation
    Opis:
    The concept of this study was based on the evaluation of the impact of copper (Cu), zinc (Zn) and hydrogen protons (H+) on selected chemical characteristics of two arabie soils: light loamy sand (No. 1) and silty soil (No. 2). The targeted chemical alterations of the soils concerned pH changes, water soluble forms of Cu and Zn and displaced alkaline cations as induced by Cu, Zn and H incorporation. Preliminarily, the amounts of exchangeable alkaline cations (ExAC = Ca + Mg + K + Na) were extracted by using l M CH3COONH4, pH 7.0 and these amounts were used for calculating amounts of Cu, Zn and H to be incorporated as follows: copper as CuSO4 o 5H2O, zinc as ZnSO4 o 7H2O and hydrogen in the form of HCl at spiking rates corresponding to 0, 5, 10, 30, 60, 100, 150, 200, 300, 400, 500 and 1000 % of ExAC. Treatments were incubated for 16 weeks at 18 Celsjus degree and kept at 75-85 % WHC (water holding capacity). Copper, zinc and hydrogen effects on soil chemical properties can be first observed throughout pH changes, which were more pronounced for H treatments as compared with Cu and Zn ones. The amounts of water extractable Ca (ie displaced) at Cu and Zn spiking rates of 1000 % ExAC are 25 and 21 times higher, respectively, for the soil No. l (light loamy sand), whereas for the soil No. 2 (silty soil), 44 and 38 times higher, as compared with the control treatment. The impact of H is intermediate and represents 24 and 35 times, for the soils No. l and No. 2, respectively. Results reported in the paper drive specific attention on the destructive effects of Cu, Zn and H, separately. The joint impact of these metals along with protons is the córę of agroenvirontnental concem. The chemical degradation established on the basis of water extractable alkaline cations (WEAC) follows the range: H > Cu > Zn.
    Koncepcja przedstawionych badań dotyczy oceny oddziaływania miedzi (Cu), cynku (Zn) i protonów (jonów wodorowych H+) na wybrane właściwości chemiczne dwóch gleb uprawnych: piaskugliniastego lekkiego (gleba Nr 1) i iłu pylastego (gleba Nr 2). Badane zmiany dotyczyły pH, wodorozpuszczalnych form Cu, Zn oraz kationów alkalicznych wypartych z koloidów glebowych pod wpywem wniesienia do obu gleb jonów Cu, Zn i H. Wymienne kationy alkaliczne (ExAC = Ca + Mg + K + Na] ekstrahowano uprzednio przy użyciu roztworu 1 M CH3COONH4 przy pH 7.0, a uzyskane dane służyły do obliczenia ilości Cu, Zn i H do wniesienia do gleb w postaci: miedź jako CuS0-4 o 5H2O, cynk - ZnSO4 o 7H2O i wodór w formie HCl. Dawki tych jonów odpowiadaty O, 5, 10, 30, 60, 100, 150, 200, 300, 400, 500 i 1000 % ExAC. Obiekty inkubowano przez 16 tygodni w temperaturze 18 °C oraz 75-85 % PPW (Polowej Pojemności Wodnej). Oddziaływania jonów Cu, Zn i H na chemiczne właściwości gleb ujawniły się najpierw poprzez zmiany odczynu, które były znaczące dla obiektów z jonem wodoru w porównaniu z obiektami z Cu i Zn. Wodnorozpuszczalne ilości Ca (tzn. wyparte) przy dawkach Cu i Zn wynoszących 1000 % ExAC są odpowiednio 25 i 21 razy większe dla gleby Nr 1 (piasku gliniastym lekkim), podczas gdy dla gleby Nr 2 (iłu pylastego), odpowiednio 44 i 38 w porównaniu z obiektem kontrolnym. Oddziaływanie jest natomiast pośrednie, czyli 24 i 35 większe, odpowiednio dla gleby Nr 1 i Nr 2. Wyniki przedstawione w pracy zwracają szczególną uwagę na destrukcyjne działania jonów Cu, Zn i H stosowanych oddzielinie. Łączne oddziaływanie obu metali wraz z protonami wywołuje negatywne skutki w ekosystemach poddanych antropopresji. Szereg degradacji chemicznej oparty na ilościach wodnorozpuszczalnych kationów licznych (WEAC) kształtował się następująco: H > Cu > Zn.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 5/6; 532-540
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Degradation Processes in Differently Used Lśss Soils of Southern Poland
    Procesy degradacji w różnie użytkowanych glebach lessowych południowej Polski
    Autorzy:
    Ciarkowska, K.
    Sołek-Podwika, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/388260.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    ekosystemy orne
    ekosystemy łąkowe
    ekosystemy lasów liściastych
    gleby lessowe
    agregatowanie
    porowatość
    arable
    meadow
    forest
    loess soils
    aggregation
    porosity
    micromophometric analyses
    Opis:
    The processes of soil degradation present a serious threat to ecosystem sustainability. The objectives of the work were: to estimate differences in microstructures of loess soils of agro-, meadow and deciduous forest ecosystems, and to evaluate the extent to which image analysis could be applied to measure changes in this property. The arable soil was characterized by a lower value of macroporosity and the image area occupied by organic matter aggregates while meadow soil with a high amount of organic matter and neutral soil reaction presented the highest share of large excrements attributed to earthworms. Results of this work confirm opinions that deep tillage compaction can reduce the biomass and diversity of most soil organisms while hay crops improves soil fertility and helps maintaining biodiversity. The image analysis protocols developed to quantify the soil features mostly affected by the way of soil use, resulted effectively in bringing out differences between those properties in analyzed soils.
    Procesy degradacji stanowią duże zagrożenie dla stabilności ekosystemów. Celami pracy było: ustalenie różnic w mikrostrukturze gleb lessowych ekosystemów uprawnych, łąkowych i lasów liściastych oraz określenie w jakim stopniu analiza obrazu może być stosowana do określania zmian tej właoeciwości. Gleba orna charakteryzowała się najniższą mikroporowatością i powierzchnią obrazu zajmowaną przez agregaty materii organicznej pochodzenia zwierzęcego, podczas gdy w glebie łąki, w której oznaczono dużą zawartość materii organicznej i obojętny odczyn, występował również największy udział dużych ekskrementów przypisywanych dżdżownicom. Rezultaty tej pracy potwierdzają opinie, że orka powodująca kompakcję gleby może redukować biomasę i różnorodność organizmów glebowych, podczas gdy użytkowanie łąkowe pomaga w utrzymaniu bioróżnorodności. Metody analizy obrazu stosowane do określania jakości właściwości gleb, modyfikowanych głównie poprzez sposób użytkowania okazały się skuteczne dla określenia różnic w tych właściwościach między analizowanymi glebami.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2010, 17, 12; 1563-1570
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies