Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Attachment" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Specyfika relacji dziecka z ojcem w pierwszych latach życia z perspektywy teorii przywiązania
    Specificity of the father-child relationship in the first years from the perspective of the attachment theory
    Autorzy:
    Czub, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499212.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    przywiązanie
    jakość relacji przywiązania wrażliwość opiekuńcza
    współrodzicielstwo
    attachment
    quality of attachment
    carer’s sensitivity
    co-parenting
    Opis:
    Artykuł zawiera przegląd badań dotyczących roli ojca w kształtowaniu się przywiązania dziecka oraz uwarunkowań przywiązania dającego poczucie bezpieczeństwa w odniesieniu do roli każdego z rodziców. Wnioski płynące z badań w obszarze przywiązania wskazują na komplementarne role matki i ojca w rozwoju dziecka. Z jednej strony potwierdzają znaczenie zaangażowania każdego z nich w opiekę i wychowanie począwszy od narodzin, z drugiej dostarczają dowodów na różnice ról i wagę każdej z nich w prawidłowym rozwoju dziecka. Wyniki badań wskazują również na znaczenie współrodzicielstwa w kształtowaniu się poczucia bezpieczeństwa i podstaw zdrowej adaptacji. Porozumienie i wspólne wychowywanie dziecka odgrywają istotną, bezpośrednią i pośrednią, rolę w podnoszeniu jakości opieki nad dzieckiem.
    The article contains a review of research findings on the role of the father in shaping of the child’s attachment model and conditions of attachment which give the sense of safety in relations of the role of each of the parents. Conclusions drawn from the research on attachment point to the complementarity of roles of mothers and fathers in children’s development. On one hand, they stress the importance of involvement of both parents in the care and upbringing of the child starting from its birth, and on the other – they bring evidence on the differences between those roles and importance of each of them for an adequate development of the child. The research findings draw also attention to the significance of co-parenting in shaping of the child’s sense of safety and basis for healthy adaptation. Agreement and shared upbringing of the child plays an important role in increasing the quality of child care, both directly and indirectly.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2014, 13, 3; 74-93
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mamo, tato – mów do mnie! Wczesna komunikacja jako stymulacja rozwoju małego dziecka
    Mum, dad – talk to me! Early communication as a stimulation of development of a infant
    Autorzy:
    Wichot, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/498941.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    wczesna komunikacja, przywiązanie, rozmowa, czytanie, śpiewanie
    early communication, attachment, talking, reading, singing
    Opis:
    Nierozerwalnym elementem funkcjonowania człowieka, który pozwala na organizację życia społecznego, jest proces komunikacji. Na efektywne komunikowanie się i realizowanie swoich potrzeb wpływa jakość komunikacji, której zalążek tworzy się na samym początku życia człowieka. Celem niniejszego artykułu jest wskazanie i podkreślenie roli komunikacji z dzieckiem od samego urodzenia. Zawarto w nim przegląd najnowszych badań, a wyniki ujęto w praktyczne zastosowania.
    The indispensable element of human functioning, which allows the organization of social life, is the process of communication. Effective communication and fulfillment of person needs will be affected by the quality of communication, which will be created at the very beginning of human life. The purpose of this article is to highlight and emphasize the role of communication with a child from birth. A review of the latest research on this topic has been made and the results are presented in practical applications.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2016, 15, 4; 9-22
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Intrapersonalne korelaty agresywności u młodych ludzi – uwarunkowania podejmowania roli agresora lub ofiary
    Intrapersonal Correlates of Aggression in Adolescents: determinants of undertaking the role of the perpetrator and the victim
    Autorzy:
    Farnicka, Marzanna
    Grzegorzewska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499197.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    agresja, wrogość, cechy charakteru, style przywiązania
    aggression, hostility, temperamental characteristics, attachment styles
    Opis:
    Agresja młodych ludzi zarówno jako zjawisko społeczne, jak i problem psychologiczny jest przedmiotem wielu analiz teoretycznych i badań naukowych. Zazwyczaj ich celem jest określenie konsekwencji zachowań agresywnych, zwłaszcza w postaci rozwoju zachowań przestępczych. Wciąż brakuje jednak opracowań empirycznych dotyczących związku zachowań agresywnych polskiej młodzieży z czynnikami intrapersonalnymi. Głównym celem prezentowanych badań było określenie związku między przywiązaniem, temperamentem, agresywnością a zachowaniami agresywnymi młodych ludzi. W badaniach przyjęto wielowymiarowy model agresji Andersona i Bushmana. Do pomiaru wykorzystano Skalę do badania agresywności Bussa-Perry’ego, Inwentarz przywiązania do rodziców i rówieśników Armsdena i Greenberga, Skalę temperamentu Bussa i Plomina oraz Kwestionariusz Mini DIA Österman i Björkqvista. Grupę badaną stanowiło 120 osób w wieku 16–19 lat. Na podstawie badań można stwierdzić, że dominującą cechą temperamentu u osób z wysokim poziomem agresywności jest gniew. Ponadto znaleziono zależności wskazujące, że wysoki poziom zaufania i wysoki poziom alienacji w relacji z matką ma związek z komponentem agresywności – złością. Natomiast podejmowanie zachowań agresywnych zależy od przeważającego wymiaru agresywności: częstość podejmowanych zachowań typu sprawca wzrasta wraz z ogólnym poziomem agresywności oraz częstością jej przejawiania w postaci agresji fizycznej i werbalnej, natomiast częstość podejmowania zachowań typu ofiara wzrasta wraz z odczuwanym poziomem złości i wrogości.
    Youthful aggression, perceived both as a social phenomenon and a psychological issue, is the subject matter of numerous theoretical analyses and scientific studies. Usually, their aim is to determine the consequences of aggressive behaviour, especially the development of criminal behaviour. However, empirical studies devoted to the relations between aggressive behaviour of Polish youth and intrapersonal factors are still lacking. The main aim of theresearch presented in this paper was to determine the relationship between attachment, temperament, aggressiveness and aggressive behaviour among young people. For research purposes, the multidimensional aggression model developed by Anderson and Bushman was used. Measurements were carried out with the Buss-Perry Aggressiveness Scale, the Parent and Peer Attachment Inventoryby Armsden and Greenberg, the Buss and Plomin Temperament Scale and the Mini DIA Questionnaire (Österman and Björkqvist). The studied group consisted of 120 young persons aged between 16 and 19. The research results support the conclusion that the dominant temperamental component of persons characterized by a high level of aggressiveness is anger. Also, correlations were found indicating that a high level of trust and a high level of alienation in the relationship with the mother are connected with anger as an aggressiveness component. The actually undertaken aggressive behaviour depends on the prevailing aggressiveness dimension: the frequency of perpetrator-type behaviour increases along with the general aggressiveness level and the frequency of its manifestation in the form of physical and verbal aggression, while the frequency of victim-type behaviour increases along with the experienced level of anger and hostility.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2016, 15, 2; 147-170
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karmienie piersią jako czynnik chroniący dzieci przed krzywdzeniem
    Breastfeeding – a protective intervention for child maltreatment
    Autorzy:
    Baranowska, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499280.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    Karmienie piersią, oksytocyna, przemoc wobec dziecka, przywiązanie
    breastfeeding, oxytocin, child maltreatment, attachment
    Opis:
    Przemoc wyrządza ogromne szkody, szczególnie gdy dotyczy okresu wczesnodziecięcego.Noworodek czy niemowlę zależne od matki, posługujące się płaczem jako główną formą komunikacji, staje się często obiektem jej agresji. Naturalnym elementem tworzenia więzi w diadzie matka–dziecko jest karmienie piersią. Przynosząc ukojenie matce, łagodząc jej reakcje na stres, karmienie naturalne zaspakaja podstawowe potrzeby dziecka i tworzy mu bezpieczną przestrzeń do rozwoju zarówno fizycznego, jak i psychicznego. Karmienie piersią stanowi element wzmacniający kompetencje matki i jest czynnikiem chroniącym dziecko przed krzywdzeniem rodzicielskim.
    Violence is extremely damaging, especially early. A newborn baby or mother, using crying as a form, communicates with other things. The natural element of bonding in a mother diad-baby is breastfeeding. Bringing a mother’s relief, soothing her stress response, physical feeding satisfies the basic physical and mental needs. Breastfeeding is an element that strengthens the competence of the mother and is a factor in protecting the child from parental harm.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2016, 15, 4; 44-64
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zaburzenia więzi jako efekt wczesnodziecięcego krzywdzenia dziecka
    Autorzy:
    Szczepaniak, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499169.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    interakcja rodzic–dziecko, style przywiązania, trauma, zaburzenie
    parent–child interaction, pattern of attachment, trauma, disorder
    Opis:
    Attachment disorder as an effect of early childhood abuse
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2016, 15, 3; 74-90
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola rodziców w etiologii przestępczości seksualnej
    Parent’s role in the etiology of sexual offending
    Autorzy:
    Szymańska-Pytlińska, Marta
    Szumski, Filip
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499294.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    przywiązanie
    postawy rodzicielskie
    gwałciciele
    sprawcy wykorzystania seksualnego dziecka
    przestępczość seksualna
    attachment
    parental attitudes
    rapists
    child molesters
    sexual offending
    Opis:
    Cel: Celem badania było ustalenie, czy i w jaki sposób styl przywiązania i postawy rodzicielskie mają znaczenie w powstawaniu przestępczości seksualnej. Zakładano występowanie: 1) związków między dominującym stylem przywiązania i typem popełnionego przestępstwa, 2) różnic między gwałcicielami i sprawcami wykorzystania seksualnego dziecka w nasileniu postaw rodzicielskich (ojców i matek sprawców), 3) różnic w nasileniu postaw rodzicielskich (matek i ojców) sprawców wykorzystania seksualnego dziecka w zależności od posiadanego przez nich stylu przywiązania, 4) różnic w nasileniu postaw rodzicielskich (matek i ojców) gwałcicieli w zależności od ich stylu przywiązania. Metody: Przebadano dwie grupy sprawców płci męskiej: gwałcicieli i osoby dopuszczające się czynności seksualnej z małoletnim poniżej 15 r.ż. osadzonych w zakładach karnych w Polsce. Grupy liczyły odpowiednio 48 i 69 osób. Pomiaru zmiennej styl przywiązania dokonano za pomocą narzędzia Experiences in Close Relationship Inventory opracowanego przez Brennan, Clark i Shavera. Zmienną postawy rodzicielskie zmierzono wykorzystując Kwestionariusz retrospektywnej oceny postaw rodziców autorstwa Plopy. Wyniki: Obie grupy różniły się w zakresie postawy akceptacji-odrzucenia i niekonsekwencji matki. Sprawcy wykorzystania seksualnego dziecka różnili się między sobą istotnie w zakresie postaw rodzicielskich w zależności od ich dominującego stylu przywiązania. Ogólna tendencja pokazywała różnice między sprawcami o bezpiecznym i pozabezpieczanymi stylami przywiązania w zakresie postaw: niekonsekwentnej ojca i matki oraz wymagającej matki. Wnioski: Przyjęte założenia o tym, że rodzice odgrywają pewną rolę w etiologii przestępczości seksualnej zostały potwierdzone częściowo. Styl przywiązania do opiekuna oraz postawy rodzicielskie matek i ojców sprawców mają znaczenie w etiologii przestępczości seksualnej. Charakter tego zjawiska jest złożony i nie da się go wyjaśniać włączając w plan badawczy pojedyncze czynniki.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2014, 13, 1; 121-141
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przywiązanie w okresie niemowlęcym i stres rodzicielski a problemy emocjonalne i zaburzenia zachowania u dzieci w wieku 3 lat
    Infant Attachment, Parenting Stress, and Child Emotional and Behavioral Problems at Age 3 Years
    Autorzy:
    Tharner, Anne
    Luijk, Maartje P. C. M.
    van IJzendoorn, Marinus H.
    Bakermans-Kranenberg, Marian J.
    Jaddoe, Vincent W. V.
    Hofman, Albert
    Verhulst, Frank C.
    Tiemeier, Henning
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499015.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    style przywiązania, zaburzenia emocjonalne, zaburzenia behawioralne, stres rodzicielski, badanie Pokolenie R
    attachment classification, emotional problems, behavior problems, parenting stress
    Opis:
    Cel. Analiza wpływu typu przywiązania w okresie niemowlęcym oraz stresu rodzicielskiego na problemy emocjonalne i zaburzenia zachowania u małych dzieci. Plan badania. Badana próba obejmowała 606 diad niemowlę–matka, które wzięły udział w populacyjnym badaniu kohortowym, przeprowadzonym w Holandii. Przywiązanie (więź dziecko–matka) oceniano przy użyciu procedury sytuacji obcej (Strange Situation), gdy dzieci miały 14 miesięcy. Kiedy dzieci osiągnęły wiek 18 miesięcy, zmierzono poziom stresu rodzicielskiego przy użyciu holenderskiej wersji Skali stresu rodzicielskiego (Parenting Stress Index). Wreszcie, gdy dzieci miały 3 lata, ich matki i ojcowie wypełniali Listę zachowań dziecięcych (Child Behavior Checklist). Wyniki. Przywiązanie w okresie niemowlęcym osłabiało wpływ stresu rodzicielskiego na problemy emocjonalne i zaburzenia zachowania u dzieci. Stres rodzicielski był powiązany z wyższym poziomem zachowań agresywnych i zaburzeń uwagi u dzieci z pozabezpiecznym stylem przywiązania, ale nie u tych z bezpiecznym stylem. Ponadto wyższy poziom stresu rodzicielskiego wiązał się z większą liczbą problematycznych zachowań wycofanych u dzieci z pozabezpiecznym stylem przywiązania, zwłaszcza tych z ambiwalentnym stylem i przywiązaniem zdezorganizowanym. Wnioski. U dzieci z pozabezpiecznym stylem wyższy poziom stresu rodzicielskiego jest powiązany z większą częstością występowania problematycznych zachowań wycofanych (zaburzeń internalizacyjnych) oraz zachowań agresywnych i zaburzeń uwagi (zaburzeń eksternalizacyjnych). Bezpieczny styl przywiązania w okresie niemowlęcym jest buforem osłabiającym wpływ stresu rodzicielskiego na problemy emocjonalne i zaburzenia zachowania u dzieci.
    Objective. To examine the role of infant attachment classification and parenting stress for toddler emotional and behavior problems. Design. Participants were 606 infant– mother dyads who took part in a population-based cohort study in the Netherlands. Infant–mother attachment classification was assessed using the Strange Situation Procedure when the children were 14 months old. At 18 months, parenting stress was measured with the Dutch version of the Parenting Stress Index. When the children were 3 years old, both mothers and fathers completed the Child Behavior Checklist. Results. Infant attachment moderated the effect of parenting stress on child emotional and behavior problems. Parenting stress was related to more aggression and attention problem behaviors in insecurely attached children, but not in securely attached children. Moreover, higher parenting stress was associated with more withdrawal problem behaviors in insecurely attached children, in particular in insecure-resistant and in disorganized children. Conclusion. In the presence of an insecure attachment relationship, more parenting stress is related to more (internalizing) withdrawal problem behavior and to more (externalizing) aggression and attention problems. Attachment security in infancy buffers the influence of parenting stress on child emotional and behavior problems.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2016, 15, 3; 40-73
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przywiązanie a mózg – wzorce przywiązania u dorosłych a reakcje ciała migdałowatego i reakcje behawioralne na płacz niemowlęcy
    Attachment in the brain: adult attachment representations predict amygdala and behavioral responses to infant crying
    Autorzy:
    Riem, Madelon M. E.
    Bakermans-Kranenburg, J.
    van IJzendoorn, Marinus H.
    Out, Dorothée
    Rombouts, Serge A. R. B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499360.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    przywiązanie u dorosłych, aai, płacz niemowlęcia, ciało migdałowate, czynnościowy rezonans magnetyczny (fmri)
    adult attachment, aai, infant crying, amygdala, fmri
    Opis:
    Ostatnie badania wykazały, że reprezentacje (wzorce) przywiązania u dorosłych wpływająna ich reakcje neuronalne, emocjonalne i behawioralne na płacz niemowlęcy, tym samym potwierdzając trafność narzędzia Berkeley Adult Attachment Interview (wywiadu mierzącego style przywiązania u dorosłych) przy użyciu neuroobrazowania metodą czynnościowego rezonansu magnetycznego. W niniejszym badaniu analizowano aktywację ciała migdałowatego, poczucie rozdrażnienia oraz użycie nadmiernej siły (której wskaźnikiem była siła chwytu mierzona dynamometrem) podczas ekspozycji na płacz niemowlęcy i zakodowane dźwięki kontrolne u 21 bezdzietnych kobiet. U badanych z pozabezpiecznym wzorcem przywiązania aktywacja ciała migdałowatego w reakcji na płacz niemowlęcia była silniejsza niż u badanych z przywiązaniem bezpiecznym. Ponadto słysząc płacz dziecka, kobiety z pozabezpiecznym wzorcem przywiązania odczuwały silniejsze rozdrażnienie i były skłonniejsze do używania nadmiernej siły niż badane z bezpiecznymi reprezentacjami przywiązania. Nadaktywność ciała migdałowatego może być jednym z mechanizmów leżących u podstaw negatywnych emocji doświadczanych przez osoby z przywiązaniem pozabezpiecznym w reakcji na płacz niemowlęcy. Może też wyjaśniać, dlaczego rodzice z pozabezpiecznym modelem przywiązania reagują na sygnały wysyłane przez dziecko w sposób niespójny albo odrzucają zachowania przywiązaniowe swoich dzieci.
    Current research found that adult attachment representations influence neural, emotional, and behavioral responses to infant crying, thus validating the Berkeley Adult Attachment Interview with functional Magnetic Resonance Imaging. This study examined amygdala activation, feelings of irritation, and the use of excessive force as indicated by grip strength using a handgrip dynamometer during exposure to infant crying and scrambled control sounds in 21 women without children. Individuals with insecure attachment representations showed heightened amygdala activation when exposed to infant crying compared to individuals with secure attachment representations. In addition, insecure individuals experienced more irritation during infant crying and used more excessive force than individuals with a secure representation. Amygdala hyperactivity might be one of the mechanisms underlying the experience of negative emotions during exposure to infant crying in insecure individuals and might explain why insecure parents respond inconsistently to infant signals or reject their infants’ attachment behavior.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2016, 15, 3; 9-39
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ochrona zdrowia psychicznego niemowląt i małych dziećmi: model interwencji i współpracy służb społecznych
    IMPROVING OUTCOMES FOR BABIES AND TODDLERS IN CHILD WELFARE: A MODEL FOR INFANT MENTAL HEALTH INTERVENTION AND COLLABORATION
    Autorzy:
    Chinitz, Susan
    Guzman, Hazel
    Amstutz, Ellen
    Kohchi, Joaniko
    Alkon, Miriam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/498995.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    psychoterapia relacji dziecko–rodzic
    zdrowie psychiczne niemowląt i małych dzieci
    piecza zastępcza
    zakłócenia przywiązania
    zerwanie więzi
    wyniki działania systemu
    opieki nad dzieckiem
    toksyczny stres
    child-parent psychotherapy
    infant mental health
    foster care
    attachment
    disruption
    child welfare outcomes
    toxic stres
    Opis:
    Dzieci w wieku poniżej 3 lat stanowią istotną i powiększającą się część wszystkich dzieci umieszczonych w pieczy zastępczej. U bardzo małych dzieci, które trafiają do systemu opieki nad dzieckiem, dochodzi do zaburzenia lub zerwania ważnych więzi, niezbędnych w tej decydującej, formatywnej fazie rozwoju mózgu. W połączeniu z innymi traumatycznymi zdarzeniami naraża to dzieci na ogromne ryzyko wystąpienia długotrwałych – utrzymujących się przez całe życie – negatywnych skutków. Tym niepokojącym konsekwencjom można jednak przeciwdziałać. Niemowlęta, które rozdzielono z rodziną biologiczną, wymagają intensywnych, relacyjnych interwencji wspierających rozwój bezpiecznego przywiązania do głównego opiekuna i zapewniających holistyczną odpowiedź na potrzeby rozwojowe dziecka. Osoby podejmujące decyzje w systemie wsparcia i opieki nad dzieckiem powinny dysponować wiedzą o rozwoju mózgu u niemowląt oraz małych dzieci, a także znać indywidualne potrzeby i sytuację każdego dziecka. W niniejszym artykule opisano model obejmujący te elementy, opracowany i przetestowany w nowojorskiej dzielnicy Bronx – jednym z najuboższych okręgów miejskich w USA, odznaczającym się wysokim wskaźnikiem umieszczeń dzieci w pieczy zastępczej. W projekcie jako główne narzędzie interwencji wykorzystano opartą na dowodach empirycznych metodę psychoterapii relacji dziecko–rodzic (child–parent psychotherapy, CPP). Położono w nim również nacisk na współpracę i wymianę informacji – inicjowane oraz koordynowane przez klinicystę CPP – z sędziami, pracownikami systemu opieki nad dzieckiem, prawnikami oraz przedstawicielami innych służb świadczących usługi socjalne i usługi w zakresie ochrony zdrowia psychicznego. Takie podejście pomaga w opracowywaniu indywidualnych planów działania, uwzględniających poziom rozwoju dziecka i doniosłą rolę relacji, oraz sprzyja podejmowaniu decyzji zapewniających stałość środowiska opiekuńczego. Przedstawiony model oceniono przy użyciu narzędzi (miar) psychospołecznych zastosowanych przed rozpoczęciem interwencji i po jej zakończeniu, a także innych danych dotyczących efektów programu. Otrzymane wyniki wskazują na poprawę interakcji wychowawczych, korzystne efekty działania systemu opieki nad dzieckiem (wyższe wskaźniki powrotów dzieci do rodziców biologicznych, spadek liczby ponownych umieszczeń w pieczy zastępczej) oraz poprawę bezpieczeństwa i wzrost dobrostanu dzieci. Rezultaty przedstawionego badania wskazują również na potrzebę dostosowania praktyk w dziedzinie wsparcia i opieki społecznej nad dziećmi do aktualnej wiedzy naukowej dotyczącej rozwoju mózgu w pierwszych latach życia, a także przyjęcia szczególnego podejścia uwzględniającego wyjątkowe potrzeby niemowląt.
    Children under three comprise a sizable and growing proportion of foster care placements. Very young children who enter the child welfare system experience disruptions of critical attachments that are essential to this formative stage of brain development, as well as other traumatic events, leaving them at great risk for lifelong impairments. To reverse these concerning outcomes, babies who have been removed from their homes require intensive, relationship-based interventions that promote secure attachment to a primary caregiver and holistic attention the child’s developmental needs. Child welfare decision-makers must be informed of infant brain development and knowledgeable about the particular needs and circumstances of each child. This article describes a model with these features that has been developed and tested in the Bronx, New York, one of the nation’s poorest urban counties with high rates of foster care. The Project utilizes evidence-based Child-Parent Psychotherapy (CPP) as its core intervention, and emphasizes collaboration and information sharing– driven by the CPP clinician– with judges, child welfare workers, attorneys and other social service and mental health providers, thereby encouraging developmentally and relationally informed case planning and permanency decisions. The model is evaluated using pre and post treatment psychosocial measures and program outcome data. Results indicate improvement in parenting interactions, positive child welfare outcomes (including increased rates of reunification, fewer returns to foster care), and improved safety and well-being. Results highlight the need for child welfare practices to be more closely aligned with the current science of infant brain development, and to incorporate a specialized approach to address the unique needs of infants.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2018, 17, 4; 143-166
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies