Specyfika relacji dziecka z ojcem w pierwszych latach życia z perspektywy teorii przywiązania

Artykuł zawiera przegląd badań dotyczących roli ojca w kształtowaniu się przywiązania dziecka oraz uwarunkowań przywiązania dającego poczucie bezpieczeństwa w odniesieniu do roli każdego z rodziców. Wnioski płynące z badań w obszarze przywiązania wskazują na komplementarne role matki i ojca w rozwoju dziecka. Z jednej strony potwierdzają znaczenie zaangażowania każdego z nich w opiekę i wychowanie począwszy od narodzin, z drugiej dostarczają dowodów na różnice ról i wagę każdej z nich w prawidłowym rozwoju dziecka. Wyniki badań wskazują również na znaczenie współrodzicielstwa w kształtowaniu się poczucia bezpieczeństwa i podstaw zdrowej adaptacji. Porozumienie i wspólne wychowywanie dziecka odgrywają istotną, bezpośrednią i pośrednią, rolę w podnoszeniu jakości opieki nad dzieckiem.

The article contains a review of research findings on the role of the father in shaping of the child’s attachment model and conditions of attachment which give the sense of safety in relations of the role of each of the parents. Conclusions drawn from the research on attachment point to the complementarity of roles of mothers and fathers in children’s development. On one hand, they stress the importance of involvement of both parents in the care and upbringing of the child starting from its birth, and on the other – they bring evidence on the differences between those roles and importance of each of them for an adequate development of the child. The research findings draw also attention to the significance of co-parenting in shaping of the child’s sense of safety and basis for healthy adaptation. Agreement and shared upbringing of the child plays an important role in increasing the quality of child care, both directly and indirectly.