Temat: endometrial - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Diagnostyka histopatologiczna rozrostów błony śluzowej trzonu macicy. Część I
Histopathological diagnosis of endometrial hyperplasia. Part I
Autorzy:: Nasierowska-Guttmejer, Anna
Grajkowska, Wiesława
Bardadin, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030160.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: endometrial hyperplasia
endometrial intraepithelial cancer (EIC)
endometrial intraepithelial neoplasia (EIN)
endometrial precancerous condition
uterine bleeding
krwawienia z jamy macicy
rozrost endometrium
stany przedrakowe endometrium
wewnątrznabłonkowa neoplazja endometrium (ein)
wewnątrznabłonkowy rak endometrium (eic)
Opis:: Bleeding from uterine cavity in peri- or postmenopausal women is usually the first symptom of endometrial hyperplasia. Endometrial cells are very sensitive to estrogen stimulation. Endo- or exogenous estrogen stimulation results in simple endometrial hyperplasia without atypia, hyperplasia with atypia (precancerous condition) to endometrial cancer. The key issue in histopathological diagnosis of endometrial hyperplasia is differentiation between hyperplasia and precancerous condition and frank cancer. Widely used WHO classification of endometrial hyperplasia not always enables selection of relatively homogenous groups of patients with a similar prognosis. Therefore, an alternative clinically useful classification has been developed, distinguishing between benign endometrial hyperplasia justifying hormonal therapy and endometrial intraepithelial neoplasia (EIN), which is a precancerous condition warranting both hormonal and surgical treatment. The product of suppressor gene PTEN is considered a biological marker of precancerous cellular clone. In some cases, to improve objectivism of interpretation of microscopic images, histopathological study may be supplemented by immunohistochemical assay of PTEN expression. From the clinical point of view, an important point is that subdivision of EIN has significant practical implications. It enables sorting out of groups of patients depending on prognosis and risk of development of cancer, and also helps to determine the best treatment modality. An indispensable prerequisite for a correct histopathological diagnosis of endometrial hyperplasia is a close cooperation between pathologists and gynecologists. Clinical data concerning the patient’s age, date of last menses and hormonal status have a significant influence on interpretation of microscopic image of endometrial biopsy.
Krwawienie z jamy macicy u kobiet w okresie okołomenopauzalnym lub pomenopauzalnym jest najczęściej pierwszym objawem rozrostu błony śluzowej trzonu macicy. Komórki nabłonka endometrium cechuje duża wrażliwość na estrogeny. Stymulacja estrogenowa (endo- lub egzogenna) prowadzi do rozrostu prostego endometrium bez atypii, przez rozrost z atypią (stan przedrakowy) do raka endometrioidnego. Punktem krytycznym w diagnostyce histopatologicznej rozrostów endometrium jest odróżnienie hiperplazji od stanu przedrakowego i raka. Ponieważ powszechnie stosowana klasyfikacja WHO rozrostów błony śluzowej trzonu macicy nie zawsze dzieli pacjentki na jednorodne grupy o tym samym rokowaniu, powstała alternatywna klasyfikacja przydatna klinicznie, wyróżniająca łagodny rozrost endometrium, upoważniający do leczenia hormonalnego, i śródnabłonkową neoplazję endometrium (EIN), która jest stanem przedrakowym i może być leczona hormonalnie i operacyjnie. Biomarkerem klonu komórek o charakterze przedrakowym może być produkt genu supresorowego PTEN. W części przypadków, celem obiektywizacji interpretacji obrazu mikroskopowego, badanie histopatologiczne można poszerzyć o immunohistochemiczną ekspresję PTEN. Z klinicznego punktu widzenia istotne jest, iż podział EIN ma implikacje kliniczne. Dzieli on chorych na grupy w zależności od rokowania i ryzyka rozwoju raka oraz determinuje metodę leczenia. Nieodzowny warunek prawidłowej diagnostyki histopatologicznej rozrostów błony śluzowej trzonu macicy stanowi współpraca między patologiem i ginekologiem. Dane kliniczne dotyczące wieku pacjentki, daty ostatniej miesiączki i stanu hormonalnego mają istotny wpływ na interpretację obrazu mikroskopowego biopsji endometrialnej.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 3; 154-160
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Lymphovascular space invasion, a prognostic marker for disease recurrence in patients with early endometrioid endometrial cancer
Inwazja przestrzeni limfatycznej jako wskaźnik prognostyczny wznowy uchorych naendometrioidalnego raka trzonu macicy we wczesnym stopniu zaawansowania
Autorzy:: Hyun Lee, Seung
Park, Jung-Woo
Han, Myeongsuk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1029680.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: endometrial cancer
lymphovascular space invasion
recurrence
Opis:: Aim of the study: To evaluate the clinicopathologic factors of early International Federation of Gynecology and Obstetrics (FIGO) stage I–II endometrioid endometrial cancer in a single institution and to emphasize factors contributing to recurrence. Material and methods: We selected several clinicopathologic factors including age, height, body weight, body mass index, cancer antigen-125, FIGO tumor grade, myometrial invasion, lymphovascular space invasion, estrogen receptor/ progesterone receptor status, and adjuvant radiation therapy or systemic chemotherapy. Univariate and multivariate Cox proportional hazard model and Kaplan–Meier estimates were used for analyzing all clinicopathologic factors related to the risk of disease recurrence. Results: The median age was 55.05 years, and the median follow-up time was 35 months. Eleven patients (11%) showed disease recurrence, 3 patients – distant, and 8 patients – local metastasis. In univariate analysis, tumor grade (P = 0.0045) and lymphovascular space invasion (P = 0.0374) were associated with disease recurrence. Multivariate analysis demonstrated an association between any type of recurrence and lymphovascular space invasion (hazard ratio, HR, 6.308; 95% confidence interval, CI 1.851–11.484). Conclusions: Our study showed that the presence of lymphovascular space invasion is an important factor for disease recurrence in early endometrial cancer. Therefore, adjuvant systemic chemotherapy may be considered in patients with early endometrial cancer with lymphovascular space invasion.
Celem pracy była ocena kliniczno-patologicznych cech endometrioidalnego raka błony śluzowej trzonu macicy w stadium I–II według klasyfikacji Międzynarodowej Federacji Ginekologii i Położnictwa (International Federation of Gynecology and Obstetrics, FIGO) w jednym ośrodku oraz podkreślenie czynników wpływających na wznowę choroby. Materiał i metody: W pracy wybrano kilka kliniczno-patologicznych czynników, takich jak wiek, wzrost, masa ciała, wskaźnik masy ciała, wartość antygenu nowotworowego CA-125, stopień w klasyfikacji FIGO, inwazja myometrium, inwazja przestrzeni limfatycznej, status receptorów estrogenowych/progesteronowych, a także radioterapia lub chemioterapia adiuwantowa. W celu oceny wszystkich cech kliniczno-patologicznych związanych z ryzykiem nawrotu choroby zastosowano jednoi wieloczynnikowy model proporcjonalnego ryzyka Coxa oraz analizę metodą Kaplana–Meiera. Wyniki: Mediana wieku wynosiła 55,05 roku, a mediana czasu obserwacji – 35 miesięcy. Nawrót choroby odnotowano u 11 chorych (11%): przerzuty odległe w 3, a wznowę miejscową w 8 przypadkach. W analizie jednoczynnikowej z nawrotem choroby powiązane były stopień złośliwości guza (P = 0,0045) oraz inwazja przestrzeni limfatycznej (P = 0,0374). Analiza wieloczynnikowa wykazała związek między każdym rodzajem nawrotu a inwazją przestrzeni limfatycznej (współczynnik ryzyka – hazard ratio, HR, 6,308; 95% przedział ufności CI 1,851–11,484). Wnioski: Wyniki niniejszego badania wskazują, że obecność inwazji przestrzeni limfatycznej jest ważnym czynnikiem nawrotu wczesnego raka endometrium. Można zatem rozważyć zastosowanie adiuwantowej chemioterapii u chorych na raka endometrium we wczesnym stopniu zaawansowania z inwazją przestrzeni limfatycznej.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 3; 183-188
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Determinants of pelvic and para-aortic lymph node metastasis in endometrial cancer and its role in tailoring lymphadenectomy
Wyznaczniki przerzutów do węzłów chłonnych miedniczych i okołoaortalnych u pacjentek z rakiem błony śluzowej trzonu macicy i ich rola w ustalaniu zakresu limfadenektomii
Autorzy:: Fakhry, Hussein
Amira, Gamal
Wadie, Doaa
Tawfik Amin, Anwar
Jabir, Murad
Konishi, Ikuo
Shiozawa, Tanri
Sekotory, Ahmed
Elsaba, Tarek M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1029517.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: endometrial neoplasms
incidence
lymph node excision
lymphadenectomy
retrospective studies
Opis:: Background: The International Federation of Gynecology and Obstetrics (FIGO) decided to adopt surgical staging for endometrial cancer including systemic pelvic and para-aortic lymph node dissection in 1988; however, the extent of an optimal lymphadenectomy and which subgroup of patients would benefit are still debatable issues. The purpose of this study was to evaluate the incidence and distribution of pelvic and aortic lymph node metastases in endometrial cancer and to study various clinicopathologic variables affecting lymph node metastasis in endometrial cancer and their role in tailoring lymphadenectomy. Methods: This retrospective study included patients with endometrial cancer that were admitted to the Obstetrics and Gynecology Department of Shinshu University Hospital, Japan, and South Egypt Cancer Institute, Assiut University, Egypt, between June 2005 and May 2014. All patients underwent pelvic lymph node and para-aortic lymph node dissection as part of the primary surgery during the study period. Demographic and clinicopathological data were collected and analyzed in relation to pelvic lymph node and para-aortic lymph node metastasis. Results: Seventy-eight patients (35 patients from Japan and 43 patients from Egypt) with endometrial cancer with FIGO stage I–IV and with all histopathological cell types and tumor grades were included. Pelvic lymph node metastases were significantly correlated with advanced disease (stage III and IV), endometroid carcinoma, myometrial invasion >1/2, adnexal involvement and lymphovascular space invasion. Para-aortic lymph node metastases were significantly correlated with advanced disease (stage III and IV), myometrial invasion >1/2, adnexal involvement and lymphovascular space invasion. Conclusion: Our study concluded that lymphadenectomy in patients with endometrial cancer can be tailored according to risk stratification for lymph node metastasis. So, in low risk patients lymphadenectomy can be omitted to avoid operative complications.
Wstęp: W 1988 roku Międzynarodowa Federacja Ginekologii i Położnictwa (International Federation of Gynecology and Obstetrics, FIGO) zdecydowała o przyjęciu systemu oceny zaawansowania raka błony śluzowej trzonu macicy z uwzględnieniem usunięcia węzłów chłonnych okołoaortalnych i miedniczych. Jednak zakres optymalnego zabiegu limfadenektomii oraz identyfikacja pacjentek mogących odnieść korzyści z takiego postępowania wciąż są przedmiotem dyskusji. Celem badania była ocena częstości występowania i dystrybucji przerzutów do węzłów chłonnych miedniczych i aortalnych u pacjentek z rakiem błony śluzowej trzonu macicy oraz analiza czynników kliniczno-patologicznych mogących predysponować do ich powstania, a także ich roli w ustalaniu zakresu limfadenektomii. Metody: Retrospektywne badanie przeprowadzono wśród pacjentek z rakiem endometrium przyjętych na Oddział Ginekologii i Położnictwa Szpitala Uniwersyteckiego Shinshu w Japonii i Instytutu Leczenia Nowotworów w Południowym Egipcie Uniwersytetu w Assiut w Egipcie w okresie od czerwca 2005 do maja 2014 roku. W badanym okresie węzły chłonne miednicze i okołoaortalne usunięto u wszystkich chorych w ramach pierwotnego leczenia. Dane demograficzne i kliniczno-patologiczne zebrano i oceniono w oparciu o występowanie przerzutów w węzłach chłonnych miedniczych i okołoaortalnych. Wyniki: Do badania włączono 78 pacjentek (35 z Japonii i 43 z Egiptu) z rakiem błony śluzowej trzonu macicy w stadium FIGO I–IV z uwzględnieniem wszystkich podtypów histopatologicznych oraz stopni złośliwości histopatologicznej nowotworu. Wykazano istotną korelację między występowaniem przerzutów w węzłach chłonnych miednicy a zaawansowaniem choroby (stopień III i IV), obecnością zmian endometrioidalnych, inwazją miometrium >1/2, zajęciem przydatków i inwazją przestrzeni limfatycznej. Z kolei występowanie przerzutów w węzłach chłonnych okołoaortalnych było istotnie skorelowane z zaawansowaniem choroby (stopień III i IV), inwazją miometrium >1/2, zajęciem przydatków i inwazją przestrzeni limfatycznej. Wnioski: Badanie wykazało, że zakres limfadenektomii u chorych na raka endometrium można dostosować na podstawie stratyfikacji ryzyka wystąpienia przerzutów w węzłach chłonnych. U pacjentek niskiego ryzyka procedurę tę można pominąć w celu uniknięcia powikłań związanych z zabiegiem.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 4; 239-245
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Rak surowiczy śluzówki trzonu macicy – trudności w postępowaniu diagnostyczno-leczniczym
Uterine papillary serous carcinoma – diagnostic and therapeutic pitfalls
Autorzy:: Adam, Cieminski
Janusz, Emerich
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031074.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: chemioterapia
chemotherapy
dysplazja gruczołowa endometrium
endometrial glandular dysplasia
endometrial papillary serous cancer
leczenie chirurgiczne
pathogenesis
patogeneza
surgical treatment
surowiczy brodawkowaty rak endometrium
Opis:: Uterine papillary serous carcinoma (UPSC) is an extremely malignant tumor associated with a grim prognosis. It accounts for less than 10% of all cases of endometrial cancer. Mean age at presentation is 68 years. Morphological appearance is similar to poorly differentiated serous cancer of the ovary. A characteristic feature is extensive invasion of blood and lymph vessels and rapid intraperitoneal dissemination. Endometrial glandular dysplasia is currently considered a precursor lesion of UPSC. The basic pathogenetic event is mutation of suppressor gene TP53 and overexpression of HER2/neu (human epithelial growth factor receptor 2). UPSC differs morphologically, genetically and clinically from endometrioid cancer. It is usually diagnosed in slender elderly women and is not corre-lated with hormonal risk factors. The serous type, in contrast to endometrioid cancer (EEC) usually developing within atypical proliferative lesion, develops mainly within atrophic endometrium, is characterized by high grade of malignancy (G3) and aggressive clinical course. Metastases within the abdominal cavity and lymph nodes develop rapidly and recurrences are usually distant and multifocal. Every case of endometrial cancer of any grade, with a component of serous cancer, should be treated like serous cancer of the ovary. Properly performed staging includes: hysterectomy with adnexectomy, pelvic and periaortal lymphadenectomy, omentectomy and inspection of the peritoneal cavity, as in the case of ovarian cancer. Adjuvant treatment includes chemotherapy based on platinum and taxane with or without radiotherapy. High frequency of extrauterine serous foci even at early stages of the disease necessitates an aggressive and multimodal therapeutic approach. Unfavorable treatment outcomes in UPSC reported to date, force us to search for novel therapeutic techniques, based mainly on targeted therapies.
Rak błony śluzowej macicy brodawkowaty typu surowiczego (UPSC) to bardzo złośliwy nowotwór związany z poważnym rokowaniem. Stanowi on mniej niż 10% wszystkich przypadków raka endometrium. Średni wiek zachorowania wynosi 68 lat. Obrazem morfologicznym przypomina niskozróżnicowanego surowiczego raka jajnika. Charakteryzuje się znaczną inwazją naczyń krwionośnych i limfatycznych oraz szybkim rozsiewem śródotrzewnowym. Obecnie za zmianę prekursorową raka błony śluzowej trzonu macicy typu surowiczego uznaje się dysplazję gruczołową endometrium. U podstaw jego patogenezy leży mutacja genu supresorowego TP53 i nadekspresja receptora 2. ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu (HER-2/neu). UPSC różni się morfologicznie, genetycznie i klinicznie od raka endometrioidalnego. Diagnozowany jest częściej u szczupłych, starszych kobiet bez związku z czynnikami hormonalnymi. Typ surowiczy, w przeciwieństwie do raka endometrioidalnego (EEC), powstającego najczęściej w przebiegu rozrostu atypowego, rozwija się głównie w obrębie endometrium atroficznego, cechuje się wysokim stopniem złośliwości (G3) i agresywnym przebiegiem klinicznym. Szybko powstają przerzuty w jamie brzusznej i węzłach chłonnych, a wznowy mają charakter odległy i wieloogniskowy. Każdy stopień raka endometrium z komponentą raka surowiczego powinien być leczony jak rak surowiczy jajnika. Właściwie przeprowadzony staging obejmuje: wycięcie macicy z przydatkami, resekcję węzłów chłonnych miedniczych i okołoaortalnych, usunięcie sieci większej oraz ocenę otrzewnej jak w raku jajnika. W leczeniu uzupełniającym stosuje się chemioterapię opartą na schemacie platyna + taksan ± radioterapia. Wysoki odsetek ognisk o utkaniu surowiczym poza macicą we wczesnych stopniach zaawansowania wymusza również agresywne, skojarzone podejście terapeutyczne. Dotychczasowe niekorzystne wyniki leczenia raka surowiczego endometrium wskazują na konieczność poszukiwania nowych metod terapeutycznych opartych głównie na terapii celowanej.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 2; 157-164
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Operacje metodą pochwową w raku błony śluzowej trzonu macicy
Vaginal hysterectomy as a method of treatment of endometrial cancer
Autorzy:: Łapińska-Szumczyk, Sylwia
Emerich, Janusz
Abacjew-Chmyłko, Anna
Kobierski, Juliusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030161.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: endometrial cancer
obesity
transvaginal approach
treatment of endometrial cancer
vaginal hysterectomy
chirurgia przezpochwowa
leczenie raka trzonu macicy
otyłość
przezpochwowe wycięcie macicy
rak trzonu macicy
Opis:: The aim of this paper is to assess transvaginal hysterectomy as a technique of surgical treatment of selected group of patients (n=28) with endometrial cancer, treated at the Department of Gynecology and Oncological Gynecology of Medical University in Gdańsk since 1983 thru 2008. Material and methods: Analysis encompassed the following clinical parameters: patients’ age, number of deliveries, coexisting internal medical diseases, past surgical procedures, body weight and BMI index, histological grade and clinical stage of endometrial cancer, depth of myometrial infiltration and invasion of uterine cervix by the tumor, intra- and postoperative complications. Due to retrospective character of the study, FIGO 1988 classification of endometrial cancer based on surgical-pathomorphological criteria was used throughout the text. Results: The youngest patient was 42, the oldest – 82. Twenty seven women (96.4%) were at postmenopausal age and only one (3.6%) – at premenopausal age. Most patients have had 2 or 3 deliveries. In the study population, the lowest body weight was 72 kg, the highest – 230 kg. Obese and pathologically obese patients predominated, whereby 60.5% of the patients weighted over 100 kg. In this group, 26 patients (92.9%) had a serious internal medical comorbidity and only 2 patients (7.1%) did not report any coexisting disease. In the group of patients operated on by transvaginal approach, the predominating histological type was adenocarcinoma. Over one-half of the patients had low-stage cancer, limited to endometrium only or not exceeding one-half of myometrial layer. In this group, coexisting superficial invasion of uterine cervix was seen in 3 cases and coexisting cervical cancer in 1 case. Conclusion: Selected group of patients with endometrial cancer presented in this paper proves the feasibility of treating this type of malignancy by transvaginal route.
Cel pracy: Celem pracy była próba oceny histerektomii przezpochwowej jako metody leczenia chirurgicznego w wyselekcjonowanej grupie 28 chorych na raka trzonu macicy operowanych metodą pochwową w Klinice Ginekologii i Ginekologii Onkologicznej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 1983-2008. Materiał i metody: Dokonano analizy następujących parametrów klinicznych: wieku chorych, liczby przebytych porodów, współistniejących schorzeń internistycznych, przebytych zabiegów chirurgicznych, wagi oraz współczynnika BMI, postaci histologicznej oraz stopnia klinicznego zaawansowania raka błony śluzowej trzonu macicy, głębokości nacieku mięśniówki macicy oraz zajęcia szyjki macicy przez proces nowotworowy, powikłań śród- i pooperacyjnych. Ze względu na retrospektywny charakter badań w pracy zastosowano chirurgiczno-patomorfologiczną klasyfikację stopnia klinicznego zaawansowania raka błony śluzowej trzonu macicy według FIGO z 1988 roku. Wyniki: Najmłodsza operowana pacjentka miała 42, najstarsza – 82 lata. Dwadzieścia siedem kobiet (96,4%) było w wieku pomenopauzalnym, a tylko 1 chora (3,6%) w wieku przedmenopauzalnym. Większość pacjentek rodziła 2 lub 3 razy. W analizowanej grupie kobiet najniższa waga wynosiła 72 kg, najwyższa – 230 kg. Przeważały pacjentki otyłe i z otyłością patologiczną: 60,5% chorych ważyło ponad 100 kg. W badanej grupie 92,9% (26 chorych) stanowiły kobiety z obciążonym wywiadem internistycznym, jedynie 2 pacjentki (7,1%) nie podały żadnych współistniejących chorób. W grupie chorych operowanych metodą pochwową najczęściej stwierdzanym typem histologicznym był gruczolakorak. U ponad połowy chorych operowanych metodą pochwową odnotowano niewielkie zaawansowanie raka trzonu macicy (zmiana obejmująca jedynie endometrium lub naciek nieprzekraczający połowy mięśniówki macicy). Jednocześnie stwierdzono 3 przypadki współistniejącego powierzchownego naciekania szyjki macicy oraz 1 przypadek współistniejącego raka szyjki macicy. Wnioski: Przedstawiona wyselekcjonowana grupa chorych na raka trzonu macicy stanowi przykład alternatywnego leczenia tego nowotworu drogą pochwową.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 3; 206-216
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Ocena oznaczeń markera TATI – trzustkowego inhibitora trypsyny – u chorych na raka trzonu macicy z niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi
Evaluation of TATI marker assays – the pancreatic trypsin inhibitor – in patients with endometrial cancer with unfavorable predictors
Autorzy:: Kozakiewicz, Barbara
Chądzyńska, Małgorzata
Dmoch-Gajzlerska, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031452.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: markery nowotworowe
markery raka trzonu macicy
tati
psti
negatywne czynniki rokownicze raka trzonu macicy
tumor markers
markers of endometrial cancer
negative predictors of endometrial cancer
Opis:: TATI marker (tumor-associated trypsin inhibitor) is most often assessed in patients with ovarian cancer. This paper presents the role and the usefulness of the marker in the evaluation of the treatment results in patients with endometrial cancer. The study was based on the evaluation of TATI marker level in 305 patients suffering from endometrial cancer treated at the Cancer Center between 1994 and1995 in Warsaw. In each patient the TATI marker level was measured from 3 to 7 times in the blood serum after each stage of the adjuvant treatment and in the initial part of the follow-up period. In order to assess the staging a postoperative protocol in force in 1988 (FIGO) was used and in accordance with this protocol, the patients were qualified for the adjuvant therapy, which consisted of the teletherapy, brachytherapy and hormonal therapy. All patients were observed on an outpatient basis after the treatment. The analysis of TATI marker levels in correlation with the features of cancer were carried out after a 17-year-long follow-up period. TATI marker levels have been evaluated in patients with unfavorable predictors identified in the operation protocol and in the histopathological protocol of the removed tumor. It was found that TATI level in the fourth sampling after the treatment was the most important value. TATI level increase in this assay was significantly correlated with the occurrence of local relapse or distant metastasis. The comparison of the results of patients with and without surgical removal of the lymph nodes has shown a significantly longer disease-free period in patients whose lymph nodes were not removed.
Marker TATI (tumor-associated trypsin inhibitor) najczęściej oceniany jest u chorych na raka jajnika. W pracy przedstawiono jego rolę i przydatność w ocenie wyników leczenia u chorych na raka trzonu macicy. Badanie przeprowadzono na podstawie oceny poziomu markera TATI wśród 305 chorych na raka trzonu macicy leczonych w Centrum Onkologii w latach 1994–1995 w Warszawie. U każdej chorej wykonano od 3 do 7 oznaczeń markera z surowicy krwi po każdym z etapów leczenia uzupełniającego i w początkowym okresie obserwacji po zakończeniu leczenia. W ocenie zaawansowania posługiwano się wówczas obowiązującym protokołem pooperacyjnym FIGO z 1988 roku i zgodnie z nim chore kwalifikowano do leczenia uzupełniającego, na które składały się teleterapia, brachyterapia lub hormonoterapia. Wszystkie chore po leczeniu były obserwowane ambulatoryjnie. Analizę poziomów markera TATI w korelacji z cechami raka przeprowadzono po 17-letnim okresie obserwacji. Oceniono poziomy markera TATI w grupie chorych z niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi stwierdzonymi na podstawie protokołu operacyjnego i histopatologicznego usuniętego guza nowotworowego. Stwierdzono, że poziom TATI w czwartym pobraniu, po ukończeniu leczenia jest najistotniejszą wartością. Wzrost poziomu TATI w tym oznaczeniu znamiennie koreluje z wystąpieniem wznowy lub przerzutów odległych. Porównując wyniki leczenia operacyjnego bez usunięcia węzłów chłonnych i z ich usunięciem, stwierdzono znamiennie dłuższy czas wolny od choroby u chorych, u których nie były usuwane węzły chłonne.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 2; 103-114
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Ocena oznaczeń markera TATI – trzustkowego inhibitora trypsyny – u chorych na raka trzonu macicy z niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi
Evaluation of TATI marker assays – the pancreatic trypsin inhibitor – in patients with endometrial cancer with unfavorable predictors
Autorzy:: Kozakiewicz, Barbara
Chądzyńska, Małgorzata
Dmoch-Gajzlerska, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031502.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: markery nowotworowe
markery raka trzonu macicy
tati
psti
negatywne czynniki rokownicze raka trzonu macicy
tumor markers
markers of endometrial cancer
negative predictors of endometrial cancer
Opis:: TATI marker (tumor-associated trypsin inhibitor) is most often assessed in patients with ovarian cancer. This paper presents the role and the usefulness of the marker in the evaluation of the treatment results in patients with endometrial cancer. The study was based on the evaluation of TATI marker level in 305 patients suffering from endometrial cancer treated at the Cancer Center between 1994 and1995 in Warsaw. In each patient the TATI marker level was measured from 3 to 7 times in the blood serum after each stage of the adjuvant treatment and in the initial part of the follow-up period. In order to assess the staging a postoperative protocol in force in 1988 (FIGO) was used and in accordance with this protocol, the patients were qualified for the adjuvant therapy, which consisted of the teletherapy, brachytherapy and hormonal therapy. All patients were observed on an outpatient basis after the treatment. The analysis of TATI marker levels in correlation with the features of cancer were carried out after a 17-year-long follow-up period. TATI marker levels have been evaluated in patients with unfavorable predictors identified in the operation protocol and in the histopathological protocol of the removed tumor. It was found that TATI level in the fourth sampling after the treatment was the most important value. TATI level increase in this assay was significantly correlated with the occurrence of local relapse or distant metastasis. The comparison of the results of patients with and without surgical removal of the lymph nodes has shown a significantly longer disease-free period in patients whose lymph nodes were not removed.
Marker TATI (tumor-associated trypsin inhibitor) najczęściej oceniany jest u chorych na raka jajnika. W pracy przedstawiono jego rolę i przydatność w ocenie wyników leczenia u chorych na raka trzonu macicy. Badanie przeprowadzono na podstawie oceny poziomu markera TATI wśród 305 chorych na raka trzonu macicy leczonych w Centrum Onkologii w latach 1994–1995 w Warszawie. U każdej chorej wykonano od 3 do 7 oznaczeń markera z surowicy krwi po każdym z etapów leczenia uzupełniającego i w początkowym okresie obserwacji po zakończeniu leczenia. W ocenie zaawansowania posługiwano się wówczas obowiązującym protokołem pooperacyjnym FIGO z 1988 roku i zgodnie z nim chore kwalifikowano do leczenia uzupełniającego, na które składały się teleterapia, brachyterapia lub hormonoterapia. Wszystkie chore po leczeniu były obserwowane ambulatoryjnie. Analizę poziomów markera TATI w korelacji z cechami raka przeprowadzono po 17-letnim okresie obserwacji. Oceniono poziomy markera TATI w grupie chorych z niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi stwierdzonymi na podstawie protokołu operacyjnego i histopatologicznego usuniętego guza nowotworowego. Stwierdzono, że poziom TATI w czwartym pobraniu, po ukończeniu leczenia jest najistotniejszą wartością. Wzrost poziomu TATI w tym oznaczeniu znamiennie koreluje z wystąpieniem wznowy lub przerzutów odległych. Porównując wyniki leczenia operacyjnego bez usunięcia węzłów chłonnych i z ich usunięciem, stwierdzono znamiennie dłuższy czas wolny od choroby u chorych, u których nie były usuwane węzły chłonne.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 2; 103-114
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Rak endometrium typu I i II – nowe spojrzenie na etiologię i przebieg kliniczny
Type I and II endometrial cancer – a new look at the etiology and clinical course
Autorzy:: Markowska, Anna
Pawałowska, Monika
Korcyl, Małgorzata
Markowska, Janina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030431.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: endometrial cancer
molecular background
signaling pathways
podłoże molekularne
rak endometrium
ścieżki sygnałowe
Opis:: Endometrial cancer is the most frequent malignancy of female genital organs in more developed countries. It is a heterogeneous tumor with variable risk factors, precancerous conditions, clinical course and prognosis. The majority of cases are sporadic, however endometrial cancer develops in around 8–12% of women with Lynch syndrome, who are at increased risk of this disease. MLH1, MSH2 and MSH6 mutations are observed with equal frequency. Recent molecular studies on endometrial cancer indicate that the classic division into two types according to Bokhman is insufficient, particularly with respect to type II which is less common, and which includes both serous carcinomas and clear-cell carcinomas. Endometrial intraepithelial carcinoma is considered a precursor lesion for uterine serous carcinoma. In immunohistochemical tests (p53, Ki67, ER and PR) it resembles a precursor lesion for ovarian serous carcinoma, possibly indicating the clonal origin of both carcinomas. It is possible that cells from the foci of endometrial intraepithelial carcinoma migrate to the fallopian tube and lead to the peritoneal spread of the disease. Differential diagnosis of uterine serous carcinoma and ovarian serous carcinoma is difficult; testing ER and PR profiles and evaluation of WT1 expression can prove helpful. In recent years, it has been found that uterine serous carcinoma can be associated with the carrier state of mutated BRCA1. These studies are significant since in carriers of mutated BRCA1, apart from prophylactic adnexectomy, hysterectomy should be considered as well. Another important aspect in such cases is therapy with PARP inhibitors.
Rak endometrium jest najczęstszym nowotworem złośliwym żeńskich narządów płciowych w krajach wysoko rozwiniętych. To heterogenny nowotwór o zróżnicowanych czynnikach ryzyka, stanach przedrakowych, przebiegu klinicznym i rokowaniu. Większość przypadków ma charakter sporadyczny, jednak kobiety z zespołem Lyncha mają rodzinne predyspozycje do powstania tego nowotworu, rozwijającego się u 8–12% z nich. Mutacje w MLH1, MSH2 i MSH6 występują z równą częstością. Najnowsze badania molekularne raka endometrium wskazują, że klasyczny podział według Bokhmana – na dwa typy – jest niewystarczający, zwłaszcza w obrębie rzadszego typu II, w którym stwierdzane są zarówno raki surowicze, jak i jasnokomórkowe. Za zmianę prekursorową raka surowiczego endometrium (uterine serous carcinoma) uznaje się śródnabłonkowego raka surowiczego (endometrial intraepithelial carcinoma). W badaniach immunohistochemicznych (p53, Ki67, ER i PR) wykazuje on podobieństwo do zmiany prekursorowej surowiczego raka jajnika (serous ovarian carcinoma), co może świadczyć o klonalnym pochodzeniu obu raków. Istnieje możliwość, że komórki z ognisk śródnabłonkowego raka surowiczego migrują do jajowodu i prowadzą do śródotrzewnowego rozsiewu choroby. Rozróżnienie raka surowiczego endometrium i surowiczego raka jajnika jest trudne; pomocne są badania profilu ER, PR i ocena ekspresji WT1. W ostatnich latach stwierdzono, iż rak surowiczy endometrium może mieć związek z nosicielstwem zmutowanego BRCA1. Badania te są istotne, gdyż u nosicieli zmutowanego BRCA1 oprócz profilaktycznej adneksektomii powinno się rozważyć również histerektomię. Innym ważnym aspektem byłaby w tych przypadkach terapia przy pomocy inhibitorów PARP.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 1; 5-10
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Przerzuty do skóry oraz kości po leczeniu raka trzonu macicy – opis przypadku i przegląd literatury
Cutaneous and bony metastases after treatment of endometrial cancer – case report and review of the literature
Autorzy:: Gawlak, Maciej
Kowalewska, Magdalena
Krynicki, Ryszard
Dańska-Bidzińska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031189.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: ETV5/ERM
RUNX1/AML1
bony metastasis
cutaneous metastasis
endometrial adenocarcinoma
endometrial cancer
scalp metastasis
gruczolakorak trzonu macicy
przerzut do skalpu
przerzut do kości
przerzut do skóry
rak endometrium
Opis:: In terms of incidence, endometrial cancer is the sixth most common malignancy in women. Endometrial cancer disseminates mainly by the lymphatics to regional lymph nodes. Hematogenous spread usually concerns lungs, liver and bones. Distant metastases are infrequent, usually develop in the lungs and occur in not more than 4.6% of the cases. Cutaneous metastases of endometrial cancer are extremely rare and are associated with a poor prognosis. We present a case of a 47-year-old patient, operated on for endometrial cancer. Histological study of surgical specimens revealed adenocarcinoma of uterine corpus at moderate grade of histological malignancy and at FIGO stage IIB. Four years after surgery, the patient developed metastases to bones and skin, including scalp. The case is a great rarity not only because of aggressive clinical course concomitant with a prognostically favorable histological diagnosis, but also in view of an highly unusual location of metastases. The paper outlines basic processes governing organ-specific location of metastases. Molecular mechanisms of development of metastases of endometrial cancer, particularly distant ones, is still relatively poorly understood. The paper presents evidence supporting the role of products of genes RUNX1/AML1 and ETV5/ERM in increasing the invasiveness of this tumor and development of metastases. Studies performed to date indicate that assessment of level of expression of these genes might help to identify patients at higher risk for a more aggressive clinical course, thereby contributing to the development of more effective treatment protocols.
Pod względem zapadalności kobiet na wszystkie nowotwory rak trzonu macicy znajduje się na szóstym miejscu. Rak endometrium przerzutuje głównie drogą naczyń chłonnych do regionalnych węzłów chłonnych. Szerzące się drogą krwionośną przerzuty odległe najczęściej umiejscawiają się w płucach, wątrobie i kościach. Przerzuty odległe występują niezbyt często, w przeważającej mierze do płuc, dotyczą nie więcej niż 4,6% przypadków. Przerzuty raka trzonu macicy do skóry występują niezmiernie rzadko i wiążą się z bardzo niekorzystnym rokowaniem. W pracy przedstawiono przypadek 47-letniej pacjentki operowanej z powodu raka trzonu macicy. W badaniu histopatologicznym materiału pooperacyjnego stwierdzono obecność gruczolakoraka trzonu macicy o średnim stopniu dojrzałości histologicznej, w stopniu zaawansowania klinicznego FIGO IIB. Po czterech latach od operacji u chorej wystąpiły mnogie przerzuty do kości oraz skóry, w tym skalpu. Opisany przypadek stanowi niezwykłą rzadkość nie tylko ze względu na agresywny przebieg choroby przy zwykle dobrze rokującym rozpoznaniu histopatologicznym, lecz także z uwagi na wyjątkowo spotykane umiejscowienie przerzutów. W niniejszej pracy nakreślono podstawowe procesy warunkujące narządowo swoistą lokalizację przerzutów. Mechanizm tworzenia przerzutów raka endometrium, a szczególnie przerzutów odległych, pod względem molekularnym jest wciąż stosunkowo słabo poznany. W artykule przedstawiono dowody świadczące o wpływie produktów genów RUNX1/AML1 i ETV5/ERM na wzrost inwazyjności tego nowotworu oraz formowanie przerzutów. Dotychczasowe badania pozwalają żywić nadzieję, że w przyszłości ocena poziomu ekspresji tych genów będzie pomocna przy rozpoznaniu pacjentek z wyższym ryzykiem agresywnego przebiegu choroby nowotworowej, a co za tym idzie – w stworzeniu bardziej skutecznych schematów leczenia.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 3; 244-252
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Angiogeneza w złośliwych nowotworach ginekologicznych
Angiogenesis in gynecologic malignancies
Autorzy:: Markowska, Anna
Jaszczyńska-Nowinka, Karolina
Kaysiewicz, Joanna
Makówka, Anna
Markowska, Janina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030307.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: bevacizumab
cervical cancer
endometrial cancer
ovarian cancer
bewacyzumab
rak endometrium
rak jajnika
rak szyjki macicy
Opis:: Angiogenesis is crucial for the development and progression of malignant neoplasms. In terms of molecular mechanisms leading to the development of genital malignancies, the development has contributed to improved survival of patients as a result of antiangiogenic therapy, which is targeted against the vascular endothelial growth factor. Vascular endothelial growth factor is a key promoter of angiogenesis and disease progression. Bevacizumab, a humanized anti-vascular endothelial growth factor monoclonal antibody, has shown single-agent activity in women with recurrent tumors. This article reviews the results of studies using bevacizumab in ovarian cancer, which gave rise to its registration by the European Medicines Agency in 2011 in Poland. In addition, the effects of bevacizumab in recurrent, platinum-resistant ovarian cancer (AURELIA), the drug’s safety profile (ROSIA), other routes of administration (intraperitoneal) as well as an assessment of the efficacy and safety of neoadjuvant bevacizumab (ANTHALYA) were presented. Attention was paid to the location of recurrence after treatment with bevacizumab and escape from antiangiogenic therapy and therapeutic resistance. Bevacizumab combined with chemotherapy in persistent or recurrent cervical cancer improved both – overall survival and time to progression. That has become the baseline for an open-label global safety study (CECILIA) evaluating the efficacy and complications of bevacizumab. The presented study on the use of bevacizumab in the treatment of endometrial cancer shows promising results.
Angiogeneza ma kluczowe znaczenie dla powstawania i progresji nowotworów złośliwych. Postęp w rozumieniu mechanizmów molekularnych prowadzących do rozwoju nowotworów narządu rodnego przyczynił się do poprawy przeżycia chorych dzięki wdrażaniu leczenia antyangiogennego – skierowanego przeciwko naczyniowośródbłonkowemu czynnikowi wzrostu. W artykule dokonano przeglądu wyników badań nad stosowaniem bewacyzumabu w raku jajnika, które dały podstawę do zarejestrowania leku przez European Medicines Agency w 2011 roku. Ponadto przedstawiono efekty przyjmowania bewacyzumabu w nawrotowym platynoopornym raku jajnika (badanie AURELIA), profil bezpieczeństwa leku (ROSIA) oraz inną, dootrzewnową drogę jego podania. Omówiono także badanie ANTHALYA – próbę zastosowania bewacyzumabu w terapii neoadiuwantowej. Zwrócono uwagę zarówno na lokalizację nawrotów po leczeniu bewacyzumabem, jak i na oporność terapeutyczną oraz ucieczkę przed terapią antyangiogenną. Bewacyzumab stosowany w przetrwałym lub nawrotowym raku szyjki macicy wraz z chemioterapią wydłużał nie tylko całkowite przeżycie, lecz także czas do progresji. Dało to podstawę do rozpoczęcia międzynarodowego badania CECILIA, oceniającego efektywność leczenia i powikłania mu towarzyszące. Prezentowane badania nad zastosowaniem bewacyzumabu w leczeniu raka endometrium przynoszą obiecujące wyniki.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 4; 256-262
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Limfadenektomia miednicza i okołoaortalna w przypadku raka endometrium
Pelvic and periaortic lymphadenectomy in the treatment of endometrial cancer
Autorzy:: Opławski, Marcin
Kojs, Zbigniew
Smoczyńska, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031512.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: rak endometrium
leczenie chirurgiczne
usunięcie węzłów chłonnych
powikłania okołooperacyjne
radioterapia
endometrial cancer
surgery
lymphadenectomy
postoperative complications
radiotherapy
Opis:: Treatment of endometrial cancer includes surgery, radiotherapy, chemotherapy, and hormonal therapy. Since early 1990s, a matter of much controversy remains the scope of surgery, particularly in the context of excision of lymph nodes. Currently valid surgical classification of clinical stages entails the need to assess the presence of metastases to pelvic and periaortic nodes (FIGO 2009). Technique of mapping sentinel nodes in endometrial cancer is currently being developed and is inherently complicated due to several routes of lymphatic drainage from the uterus. Excision of lymph nodes should be a part of routine surgical staging, as apart from diagnostic-prognostic value, it is of paramount significance for clinical decision-making process. Planning of adjuvant therapy without such an assessment is imprecise. Intraoperative evaluation of extent of the neoplastic process is much more precise than assessment based on imaging studies or clinical criteria of staging, promoted by some centers. An increasing number of centers consider lymphadenectomy as an indispensable component of endometrial cancer management – according to present-day standards, reliable staging of endometrial cancer requires excision and study of lymph nodes. More extensive procedure is not associated with significant increase of complication rate, while reduces number of patients requiring radiotherapy, affecting favorably the patients’ quality of life. Patients undergoing pelvic and periaortic lymphadenectomy benefit from a longer recurrence-free survival and overall survival. Most frequent complication of these procedures is intraoperative bleeding, thromboembolic events and lymphocele. Favorable effects of a more extensive procedure are seen mainly in centers specialized in gynecologic oncology, where median number of excised pelvic and periaortic lymph nodes is significantly higher.
W leczeniu raka błony śluzowej macicy stosuje się leczenie chirurgiczne, radioterapię, chemioterapię, hormonoterapię. Od początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku kontrowersje wzbudza rozległość operacji, szczególnie w zakresie usuwania węzłów chłonnych. Obecnie obowiązująca chirurgiczna klasyfikacja stopnia zaawansowania tego nowotworu wskazuje na konieczność oceny występowania przerzutów do węzłów chłonnych miednicy oraz węzłów okołoaortalnych (FIGO 2009). Technika oznaczenia węzła wartownika w raku endometrium jest na etapie opracowywania i jest utrudniona z powodu kilku dróg spływu chłonki z macicy. Usuwanie węzłów chłonnych powinno być elementem chirurgicznej oceny zaawansowania tego nowotworu, gdyż poza wartością diagnostyczno-rokowniczą ma także znaczenie decyzyjne. Zaplanowanie terapii uzupełniającej bez takiej oceny jest nieprecyzyjne. Operacyjna ocena rozległości procesu nowotworowego cechuje się znacznie większą dokładnością niż ocena za pomocą badań obrazowych oraz kryteriów klinicznych zaawansowania tego nowotworu, promowanych przez część ośrodków. Zwiększa się liczba placówek uznających usuwanie węzłów chłonnych za niezbędny element leczenia operacyjnego raka endometrium – przy obecnym poziomie wiedzy prawidłowa ocena stopnia zaawansowania raka endometrium wymaga usuwania węzłów chłonnych. Poszerzenie zabiegu nie zwiększa znacznie liczby powikłań, za to zmniejsza częstość stosowania radioterapii, co korzystnie wpływa na jakość życia chorych. W przypadkach, w których usunięto węzły chłonne miednicy mniejszej wraz z węzłami okołoaortalnymi, stwierdzono dłuższy czas wolny od wznowy oraz dłuższe przeżycie. Najczęstsze powikłania takich zabiegów to krwawienie śródoperacyjne, incydenty zakrzepowo-zatorowe, występowanie lymphocele. Korzystne wyniki poszerzenia zabiegu są obserwowane głównie w wyspecjalizowanych ośrodkach ginekologii onkologicznej, w których mediana liczby usuniętych węzłów chłonnych miednicy oraz okołoaortalnych jest zdecydowanie większa.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 2; 151-158
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Zastosowanie przedoperacyjnej brachyterapii z hipertermią w leczeniu raka trzonu macicy – wstępne wyniki własne
Preoperative brachytherapy with hyperthermia in the treatment of endometrial cancer – own preliminary results
Autorzy:: Śpiewankiewicz, Beata
Piotrkowicz, Norbert
Nalewczyńska, Agnieszka
Timorek-Lemieszczuk, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030788.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: brachytherapy
combined treatment
endometrial cancer
hyperthermia
preoperative (neoadjuvant) radiotherapy
brachyterapia
hipertermia
leczenie skojarzone
radioterapia przedoperacyjna
raka trzonu macicy
Opis:: Endometrial cancer became recently the most frequently diagnosed female genital malignancy in highly developed countries. In 2003 in Poland, 3953 new cases were diagnosed (standardized coefficient: 13.00) and 783 women died thereof (standardized coefficient: 2.2). In the treatment of malignant tumors, heat has been used since Antiquity. Beneficial effect of hyperthermia relies on direct cytotoxic effect, manifesting after elevation of tissue temperature to 41-43°C. Studies performed hitherto combined hyperthermia with standard therapeutic modalities – radiotherapy and chemotherapy. The aim of this paper was to assess the effectiveness of treatment, based on determination of degree of destruction of tumor cells as assessed by histological studies, evaluation of toxicity of the treatment, assessment of quality of life one year after completion of treatment protocol and determination of 3-years’ survival rate. To date, the study encompassed 18 patients with the diagnosis of clinical stage I endometrial cancer, based on histological study of scrapings from uterine cavity and cervical canal. In 14 patients, study of material obtained at fractionated curettage of cervical canal and uterine cavity revealed endometrial cancer of the endometrioid type, in 1 – papillary type and in 3 – no histological tumor type could be determined. Surgery was performed 15-85 days (mean: 34.88 days) after completion of brachytherapy combined with hyperthermia. Based on histological study of surgical specimens, in 6 out of 18 patients (33.3%) no tumor tissue could be detected. In 2 cases (11.1%) after surgery a FIGO stage IIIC cancer was diagnosed in view of presence of metastases to inguinal lymph nodes. These patients were referred for adjuvant teleradiotherapy. In the remaining 10 cases (55.5%), FIGO stage I endometrial cancer was diagnosed. Based on the results obtained, the following conclusions were reached: 1) No complications directly associated with neoadjuvant brachytherapy with hyperthermia were noticed in any of our patients. 2) Alterations detected at surgery, purportedly associated with the treatment performed, did not compromise course or scope of surgery. 3) In 1/3 of our patients, examination of surgical specimens failed to reveal malignant tissue.
W ostatnich latach w krajach o wysokim poziomie rozwoju cywilizacyjnego rak trzonu macicy stał się najczęściej rozpoznawanym nowotworem narządów płciowych kobiety. W Polsce w 2003 roku odnotowano 3953 zachorowania na ten nowotwór (współczynnik standaryzowany – 13,00) oraz 783 zgony (współczynnik standaryzowany – 2,2). W terapii nowotworów złośliwych ciepło wykorzystuje się od dawna. Podstawą działania hipertermii jest bezpośredni efekt cytotoksyczny, ujawniający się przy podwyższeniu temperatury do 41-43°C. W przeprowadzanych dotąd badaniach hipertermię łączono ze standardowo stosowanymi metodami leczenia – radioterapią i chemioterapią. Celem pracy była ocena efektywności leczenia, dokonana na podstawie określenia stopnia uszkodzenia nowotworu w oparciu o badanie histologiczne, ocena toksyczności leczenia, ocena jakości życia po roku od zakończenia leczenia oraz ocena 3-letniego przeżycia. Dotychczas do badania włączono 18 chorych, u których rozpoznano raka trzonu macicy w I stopniu klinicznego zaawansowania na podstawie badania histologicznego wyskrobin z jamy macicy i kanału szyjki. U 14 badanych kobiet w materiale uzyskanym po frakcjonowanym wyłyżeczkowaniu kanału szyjki i jamy macicy rozpoznano raka endometrium o typie endometrioidalnym, u jednej typ brodawkowaty, zaś u 3 chorych nie określono postaci histologicznej nowotworu. Zabieg operacyjny wykonywano w odstępie od 15 do 85 dni (średnio 34,88 dnia) od zakończenia brachyterapii skojarzonej z hipertermią. Na podstawie przeprowadzonego badania histologicznego materiału pooperacyjnego u 6 z 18 pacjentek (33,3%) nie stwierdzono utkania nowotworu. W 2 przypadkach (11,1%) pooperacyjnie rozpoznano IIIC stopień klinicznego zaawansowania według FIGO, gdyż wykryto przerzuty raka do węzłów chłonnych biodrowych. Pacjentki te zostały zakwalifikowane do uzupełniającej teleradioterapii. U pozostałych 10 kobiet (55,5%) rozpoznano I stopień zaawansowania według klasyfikacji chirurgiczno-patologicznej FIGO. Na podstawie przeprowadzonych badań wysunięto następujące wstępne wnioski: 1) Bezpośrednio po przedoperacyjnej brachyterapii z hipertermią nie odnotowano u pacjentek powikłań. 2) Śródoperacyjnie obserwowane zmiany, związane z przebytym leczeniem, nie miały wpływu na przebieg zabiegu operacyjnego i jego zakres. 3) U 33,3% chorych w materiale pooperacyjnym nie stwierdzono rozrostu złośliwego.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 1; 21-26
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Kluczowe problemy procesu leczenia raka błony śluzowej trzonu macicy w świetle wspólnych ustaleń ESMO, ESGO i ESTRO z grudnia 2015 roku
Key problems in the treatment of endometrial cancer in the light of ESMO-ESGO-ESTRO Consensus of December 2015
Autorzy:: Kryniewska, Katarzyna
Sznurkowski, Jacek Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1029913.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: adjuvant treatment
endometrial cancer
radiation therapy
recommendations
surgical treatment
leczenie adiuwantowe
leczenie chirurgiczne
radioterapia
rak endometrium
rak trzonu macicy
rekomendacje
Opis:: In December 2015, representatives of the European Society for Medical Oncology (ESMO), the European Society of Gynaecological Oncology (ESGO) and the European Society for Radiotherapy and Oncology (ESTRO) gathered to achieve a consensus on the current diagnostic methods as well as surgical and adjuvant treatment in endometrial cancer. During the conference, a multipage document identifying the key diagnostic and therapeutic problems, containing current findings together with the level of their scientific credibility was developed, followed by presenting expert consensus achieved by voting as well as a summary of evidence supporting each recommendation. The aim of the paper was to summarize the current ESMO, ESGO and ESTRO expert guidelines for a Polish reader in the absence of national recommendations on the diagnosis and treatment of endometrial cancer. The minimum (essential) preoperative management involves: clinical examination, including inguinal examination, speculum examination, bimanual examination, rectal examination, abdominal and transvaginal ultrasound, and, if indicated, transrectal ultrasound as well as risk assessment for Lynch syndrome if no ovariectomy is planned in FIGO stage I patients under the age of 45. A simple hysterectomy with the removal of the adnexa is the primary surgical protocol. Systematic lymphadenectomy involving pelvic and para-aortic lymph nodes should be performed in all patients (regardless of the histopathological type) with apparent FIGO stage IIIA, IIIB and FIGO stage II as well as in non-endometrioid apparent FIGO stage I cancers. In FIGO stage I endometrioid cancer, depending on the histopathological grade and the invasiveness, which is measured by myometrial invasion (MI), patients should be stratified into three preoperative risk groups: low risk – G1/G2 and MI < 50%, where systematic lymphadenectomy is not needed; intermediate risk – G1/G2, MI > 50% or G3, MI < 50%, where lymphadenectomy can be considered; high risk – G3 and MI > 50%, where lymphadenectomy is obligatory. The excision of the greater omentum should be performed only in serous cancer and carcinosarcoma. Stratification of patients for adjuvant treatment is based on pathological features, such as grading, MI, FIGO, lymphovascular space invasion. There is an urgent need to adapt the ESMO-ESGO-ESTRO consensus to Polish conditions as well as to develop national recommendations for the diagnosis and treatment of endometrial cancer.
W grudniu 2015 roku przedstawiciele Europejskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej (European Society for Medical Oncology, ESMO), Europejskiego Towarzystwa Ginekologii Onkologicznej (European Society of Gynaecological Oncology, ESGO) oraz Europejskiego Towarzystwa Radioterapii i Onkologii (European Society for Radiotherapy and Oncology, ESTRO) zebrali się w celu opracowania wspólnego stanowiska dotyczącego aktualnych metod diagnostyki, leczenia operacyjnego i uzupełniającego raka błony śluzowej trzonu macicy. W trakcie konferencji powstał wielostronicowy dokument, w którym zidentyfikowano kluczowe problemy diagnostyczno-terapeutyczne, zamieszczono aktualne wyniki badań wraz z oceną poziomu ich wiarygodności naukowej, a następnie zaprezentowano ustalone w drodze głosowania wspólne stanowisko ekspertów z określeniem siły zaleceń i uzasadnieniem. Celem niniejszej pracy było syntetyczne przedstawienie aktualnych zaleceń ekspertów ESMO, ESGO i ESTRO polskiemu czytelnikowi w sytuacji braku krajowych rekomendacji dotyczących diagnostyki i leczenia raka błony śluzowej trzonu macicy. Minimalne (niezbędne) postępowanie przedoperacyjne obejmuje: badanie kliniczne, w tym ocenę pachwin, badanie we wziernikach, badanie dwuręczne, badanie per rectum, badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej i przezpochwowe, a jeśli są wskazania – badanie ultrasonograficzne transrektalne, jak również ocenę ryzyka zespołu Lyncha, gdy nie planuje się usuwać jajników kobietom z FIGO I przed 45. rokiem życia. Podstawowy protokół operacyjny to proste wycięcie macicy wraz z przydatkami. Limfadenektomia systematyczna obejmująca węzły miedniczne i okołoaortalne powinna zostać wykonana u wszystkich pacjentek (niezależnie od typu histopatologicznego) z prawdopodobnym FIGO IIIA, IIIB i FIGO II oraz w rakach nieendometrioidalnych FIGO I. W raku endometrioidalnym FIGO I, w zależności od stopnia zróżnicowania histopatologicznego (gradingu) i inwazyjności nowotworu, mierzonej głębokością naciekania mięśniówki (myometrial invasion, MI), pacjentki podzielono na trzy przedoperacyjne grupy ryzyka: grupa o niskim ryzyku – G1/G2 i MI < 50%, w której można odstąpić od limfadenektomii systematycznej; grupa o pośrednim ryzyku – G1/G2, MI > 50% lub G3, MI < 50%, w której limfadenektomię można rozważyć; grupa wysokiego ryzyka – G3 i MI > 50%, w której limfadenektomia powinna być wykonywana obligatoryjnie. Wycięcie sieci większej należy wykonać wyłącznie w raku surowiczym i w mięsakoraku. Stratyfikacja chorych do leczenia adiuwantowego opiera się na cechach patologicznych, takich jak grading, MI, FIGO, inwazyjność przestrzeni limfatycznej. Adaptacja ustaleń konsensusu ESMO, ESGO i ESTRO do warunków polskich oraz stworzenie krajowych rekomendacji diagnostyki i leczenia raka endometrium jest pilną potrzebą.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 3; 145-155
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Epidemiologia nowotworów złośliwych narządów płciowych u kobiet w Polsce
Epidemiology of genital malignancies in the females in Poland
Autorzy:: Didkowska, Joanna
Wojciechowska, Urszula
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031087.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: cervical cancer
endometrial cancer
epidemiologia
epidemiology
malignant tumors
nowotwory złośliwe
ovarian cancer
rak jajnika
rak szyjki macicy
rak trzonu macicy
Opis:: Aim of paper: Epidemiological analysis of malignant tumors developing within the female genital system in Polish population. Material and method: Data concerning incidence were obtained in the National Tumor Registry; data on mortality were obtained at the Head Statistical Bureau. Data on mortality in other European countries come from the WHO database (WHO Statistical Information System). Analysis of time trends was based on coefficients standardized with respect to global population. Results: Malignancies of the female genital system account for about 20% of malignant tumors in Polish females. Most common are: endometrial cancer (over 5000 new cases per year), ovarian cancer (about 3500) and cervical cancer (over 3100). Over the past 4 decades, we are witnessing a rapid increase of incidence of endometrial cancer and a trend towards decreasing mortality. A decline in both incidence and mortality is seen in cervical cancer. Ovarian cancer has reached stable coefficients of morbidity and mortality since about two decades. In Poland, 5-year survival indices are worse than mean values reported in most European countries. Conclusions. In the area of female genital malignancies, reduction of incidence is seen only in cervical cancer, while reduction of mortality – both in cervical and in endometrial cancer. Popularization and reorganization of national screening programs designed to early detection of malignant tumors, combined with promulgation of awareness of risk factors of carcinogenesis are fundamental to control the “tumor epidemic”.
Cel pracy: Analiza epidemiologiczna nowotworów złośliwych występujących w obrębie żeńskich narządów płciowych w polskiej populacji. Materiał i metoda: Dane dotyczące zachorowań pochodzą z Krajowego Rejestru Nowotworów, dane dotyczące zgonów pochodzą z Głównego Urzędu Statystycznego. Dane o zgonach w krajach Europy zaczerpnięto z bazy WHO (WHO Statistical Information System). Analizę trendów czasowych oparto na współczynnikach standaryzowanych według populacji świata. Wyniki: Nowotwory żeńskich narządów płciowych stanowią około 1/5 zachorowań na nowotwory wśród kobiet w Polsce. Najczęstszym schorzeniem są nowotwory trzonu macicy (ponad 5000 zachorowań), jajnika (około 3500) i szyjki macicy (ponad 3100). W ciągu ostatnich czterech dekad gwałtownie rosła zachorowalność na nowotwory trzonu macicy przy malejącym trendzie umieralności. Malejąca tendencja zachorowalności i umieralności jest obserwowana w raku szyjki macicy. Rak jajnika mniej więcej od dwóch dekad wykazuje stabilizację wartości współczynników zachorowalności i umieralności. Wskaźniki 5-letnich przeżyć w Polsce są niższe niż średnie obserwowane w krajach europejskich. Wnioski: Pośród nowotworów narządów płciowych kobiecych spadek zachorowalności dotyczy wyłącznie raka szyjki macicy, zaś spadek umieralności – zarówno raka szyjki, jak i trzonu macicy. Popularyzacja lub reorganizacja populacyjnych programów przesiewowych wczesnego wykrywania nowotworów złośliwych w połączeniu z upowszechnianiem wiedzy o czynnikach ryzyka karcinogenezy jest niezbędna do zahamowania „epidemii” nowotworów.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 1; 25-37
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Rozległość limfadenektomii w raku endometrium oraz jej wpływ na utratę krwi i czas trwania zabiegu
The extent of lymphadenectomy in endometrial cancer and its effect on blood loss and procedure duration
Autorzy:: Opławski, Marcin
Bieda, Tomasz
Zarawski, Marcin
Kojs, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030382.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: endometrial cancer
lymphadenectomy
para-aortic lymph nodes
pelvic lymph nodes
surgical treatment
leczenie chirurgiczne
limfadenektomia
rak endometrium
węzły miednicze
węzły okołoaortalne
Opis:: The clinical staging of endometrial cancer is performed based on surgical-pathological criteria. The extent of lymph node dissection represents a clinical problem. The study was performed in order to assess the occurrence of metastases in iliac and para-aortic lymph nodes as well as to compare selected surgical risk factors in the case of extending the surgery with the dissection of these lymph nodes. The control group included 27 patients undergoing hysterectomy with iliac lymph node dissection; the study group included 30 patients after iliac and para-aortic lymph node removal. The incidence of metastases was assessed as well as the duration of procedure and intraoperative blood loss were compared. Metastases to lymph nodes were found in 10 (17.5%) females. Iliac lymph node metastases were detected in four patients (14.8%) in group I. In group II, metastases were detected in six (20%) patients: isolated para-aortic metastases in two patients (6.67%), para-aortic and iliac metastases in four (13.33%) patients. Statistically significant difference (p = 0.0035) was found in the duration of procedures: the median was 102.5 minutes for iliac lymphadenectomy, and 132.5 minutes for iliac/para-aortic lymphadenectomy; the maximum duration of iliac/para-aortic lymphadenectomy was 20 minutes longer. There was no statistically significant difference in blood loss (p = 0.4980). However, significantly higher maximum blood loss volume was noticeable in the study group. It is necessary to adjust the para-aortic lymphadenectomy in endometrial cancer to patient’s health status as well as to make maximum use of preoperative diagnostics. The procedure should be performed by a specialist experienced in gynecologic oncology to minimize the surgical risk. Information on lymph node status is the most important prognostic factor in endometrial cancer, which allows for a proper qualification for adjuvant therapy.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 2; 99-105
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "endometrial" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język