Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Comparative law" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    ‘MAKING OUR LAW STUDENTS COMPREHEND FOREIGN LEGAL TERMINOLOGY: THE QUEST FOR IDENTIFYING FUNCTION, CONTEXT, THE SEMAINON AND THE SEMAINOMENON IN THE TEACHING OF COMPARATIVE LAW’
    UCZENIE STUDENTÓW PRAWA ZROZUMIENIA OBCEJ TERMINOLOGII PRAWNEJ: W POSZUKIWANIU IDENTYFIKACJI FUNKCJI, KONTEKSTU, SEMAINONU I SEMAINOMENONU W NAUCZANIU PRAWA PORÓWNAWCZEGO
    Autorzy:
    PLATSAS, Antonios Emmanuel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920060.pdf
    Data publikacji:
    2017-02-08
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    studenci prawa
    funkcja
    kontekst
    semainon
    semainomenon
    prawo porównawcze
    Law students
    function
    context
    comparative law
    Opis:
    This paper will explore the implications in relation to the possibility of making law students comprehend foreign legal terminology. The starting point of our analysis, our hypothesis, will be that the law student is not necessarily equipped with foreign language skills. For this reason the author will attempt to demonstrate that comparative lawyers must familiarise their unfamiliarised (students of law) with familiar domestic[1] terminology where this is possible. If no such familiar concepts can be found, the comparative lawyer should attempt to proceed with ‘translating’ foreign legal concepts by the use of ‘close (functional) terminological equivalents’ in one’s domestic legal language (school of functionalism). If, on the other hand, no parallel legal devices for the foreign legal term are found in one’s domestic jurisdiction, the comparative lawyer should proceed by deploying a contextual approach in his analysis/teaching (school of contextualism). Above all, one is reminded that words are mere conventions. So too legal terms are mere conventions. As a result, it would be neglectful to not state that our students must be assisted in identifying the semainon (σημαίνον) and the semainomenon (σημαινόμενον), that is assisted in identifying the signified and the signifier, when they engage themselves with foreign legal terminology in their comparative law studies. Additionally, as Van Hoecke has argued, apparently disconnected notions, concepts or areas of law may well be relevant to each other (Van Hoecke 2004, 175). Yet, it would be perfectly ‘legitimate’ on certain occasions for one to compare prima facie connected terms such as ‘Interprétation – Interpretation or Construction – Auslegung’ respectively in French, English and German, since these terms are a perfectly valid comparative trio (all words basically refer to the same intellectual activity) (Platsas 2008, 6; quoting Van Hoecke, op. cit., n. 3). All in all, the paper will conclude that the comparative lawyer should be constantly reminded of the difficulties that his/her students might have when dealing with foreign legal terminology, because of one has it that even experienced comparative lawyers can face problems of comprehension when dealing with foreign legal terminology.[1] Cf. Zweigert and Kötz 1998, 35; according to them the comparatist can only reach ideal results, if he ‘eradicates the preconceptions of his native legal system.’
    Artykuł skupi się na założeniu o możliwości nauczenia studentów prawa zrozumienia zagranicznej terminologii prawnej. Punktem wyjścia dla analizy będzie stwierdzenie, że studenci prawa niekoniecznie wykazują właściwe umiejętności w zakresie języków obcych. Autor chce dowieść, że prawnicy w dziedzinie prawa porównawczego muszą zaznajamiać ich podopiecznych z właściwą terminologią własnego kraju wtedy, gdy tylko jest to możliwe. Jeśli brak jest terminologii krajowej, należy zacząć zapoznawać studentów z przełożonymi prawnymi ideami zagranicznymi w drodze wykorzystania ekwiwalentów bliskich (funkcjonalnych). Należy także nadzorować pracę studentów w ustalaniu najpierw  semainonu (σημαίνον) i semainomenonu (σημαινόμενον) by następnie móc przejść do pracy porównawczej. 
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2010, 2, 1; 105-118
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’ANALYSE JURILINGUISTIQUE EN TRADUCTION, EXERCICE DE DROIT COMPARÉ. TRADUIRE LA LETTRE OU «L’ESPRIT DES LOIS»? LE CAS DU CODE NAPOLÉON
    ANALIZA PRAWNOLINGWISTYCZNA W PRZEKŁADZIE A KOMPARATYSTYCZNA PRAKTYKA PRAWNA. TŁUMACZYĆ DOSŁOWNIE CZY W „DUCHU PRAWA”? PRZYKŁAD KODEKSU NAPOLEONA
    Autorzy:
    GÉMAR, Jean-Claude
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/921256.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    traduction
    droit
    droit comparé
    jurilinguistique
    analyse comparative.
    przekład
    prawo
    prawo porównawcze
    juryslingwistyka
    analiza porównawcza.
    translation
    law
    comparative law
    jurilinguistics
    comparative analysis.
    Opis:
    Le texte traduit reflète parfois la tradition d’écriture du droit visé, mais l’équivalence du message juridique, elle, doit être réalisée. La traduction du droit vers une culture juridique différente ne peut se faire sans analyse comparée des droits, dont la connaissance est requise pour réaliser l’équivalence juridique. La forme linguistique du texte cible doit néanmoins correspondre à sa culture. La traduction juridique est alors le point de rencontre entre langues, cultures et droits. Pour advenir, cette rencontre doit reposer sur une connaissance ad hoc des droits en présence. Entre alors en jeu le droit comparé, « compagnon de route » du traducteur, qu’il prépare à l’échange. Pour le réaliser, « il suffit de deux réceptions qui s’entrecroisent» (Carbonnier). Cette opération connaît le succès lorsque concepts et notions se recoupent et que la lettre du droit (le fond) et son expression (la forme) se fondent, illustrant «l’esprit des lois». L’analyse comparative est le moyen d’atteindre ce résultat. Elle est conduite ici sous l’éclairage de la jurilinguistique par l’analyse de termes et notions présentant diverses difficultés de traduction, démontrant la nécessité du droit comparé (I). Une comparaison de traductions du Code Napoléon et d'autres codes civils complètera la quête de l’esprit des lois par la manière dont est rendue la lettre ou l’esprit du texte à traduire (II). Les leçons à tirer s’adressent aux langagiers. Ils trouveront dans la méthode d’analyse comparative de la jurilinguistique matière à perfectionner leurs travaux et, dans les traductions des codes civils, une base de réflexion sur le rôle et la fonction de la traduction.
    Przełożenie prawa na inną kulturę prawną polega na analizie porównawczej przepisów właściwych, których opanowanie jest konieczne do uzyskania ekwiwalencji. Forma tekstu docelowego musi również odpowiadać jego kulturze prawnej. Tłumaczenie prawne jest zatem miejscem spotkań języków, kultur i praw. By było ono efektywne, musi się opierać na wiedzy ad hoc w zakresie obu przepisów. W tym momencie w sukurs przychodzi prawo porównawcze, „towarzysz podróży” tłumacza prawnego i prawniczego, którego przygotowuje do przekładu. Aby to zrozumieć, „wystarczą dwa styczne podejścia” (Carbonnier) – gdy idee i pojęcia nakładają się, a litera prawa (substancja) i wyrażenie prawa (forma) łączą się, pokazując „ducha praw”. Sposobem na osiągnięcie tego celu jest benchmarking, który uwidacznia się w świetle jurysdykcji w drodze analizy terminów i pojęć. Przedstawiają one różne trudności w tłumaczeniu, które dowodzą konieczności odwoływania się do prawa porównawczego (I). Porównanie tłumaczeń Kodeksu cywilnego pozwoli prześledzić poszukiwania jak najlepszego przekładu (II). Wnioski skierowane są do profesjonalistów językowych, którzy w porównawczej analizie prawnej znajdą sposób na udoskonalenie swojej pracy, a w tłumaczeniach Kodeksu cywilnego podstawę do refleksji nad rolą i funkcjami tłumaczenia.
    Translated texts sometimes reflect the targeted legal system’s conventional manner of writing law; however, the equivalence of the legal message must be realized. Translating law into another legal culture goes through a comparative analysis of the laws involved, the command of which is needed to achieve legal equivalence. The form of the target text must nevertheless correspond to its legal culture. Legal translation is then the meeting point of languages, cultures and laws. To succeed, this meeting must be based on an ad hoc knowledge of both laws. Then comparative law enters into play as the legal translator’s “fellow traveler”, whom it equips for the exchange. To realize it, “two intersecting receptions will suffice” (Carbonnier). This operation is successful when concepts and notions overlap and the letter of the law (the substance) and the law’s expression (the form) merge, demonstrating “the spirit of the laws”. Benchmarking is the way to reach this goal. It is conducted here under the light of jurilinguistics via the analysis of terms and concepts presenting various translation difficulties, which demonstrate the necessity of comparative law (I). A comparison of translations of the Napoleonic Code and other civil codes will complete the quest for the spirit of the laws by the way in which the letter or the spirit of the text to be translated is rendered (II). The lessons to be learned are aimed at language professionals, who will find in jurilinguistic comparative analysis a way to perfecting their work and, in the translations of the civil codes, a basis of reflection on the role and functions of translation.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2019, 37, 1; 9-61
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    MIĘDZY PRECYZJĄ A NIEOSTROŚCIĄ – O PROBLEMATYCE PRZEKŁADU NIEMIECKICH I POLSKICH TERMINÓW NIEOKREŚLONYCH
    BETWEEN PRECISION AND VAGUENESS – THE PROBLEMS OF TRANSLATION OF GERMAN AND POLISH LEGAL VAGUE TERMS
    Autorzy:
    KĘSICKA, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920536.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-19
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    pojęcia nieostre
    klauzule generalne
    zwroty szacunkowe
    przekład prawniczy
    komparatystyka prawnicza
    vague legal concepts and terms
    general clauses
    legal translation
    comparative law
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie problemów towarzyszących tłumaczeniu terminów prawnych odnoszących się do pojęć nieostrych w prawie takich jak klauzule generalne i zwroty szacunkowe oraz ocena stopnia osiągnięcia ekwiwalencji semantycznej w przekładzie tychżeterminów. W artykule wskazuje się na źródła i możliwe formy nieokreśloności semantycznej w terminologii specjalistycznej, ze szczególnym uwzględnieniem terminologii prawnej. Prezentację i omówienie przykładów klauzul generalnych i zwrotów szacunkowych poprzedza teoretyczna refleksja nad specyfiką pojęć nieostrych. Przedmiot analizy stanowią klauzule generalne i zwroty szacunkowe szczególnie relewantne dla polskiego i niemieckiego porządkuprawnego. Badanie przeprowadzane jest przy użyciu modelu odwołującego się do zasad praktykowanych w modelach analizy prawno-porównawczej i obejmuje trzy etapy: analizę znaczenia danego pojęcia w porządku prawnym języka A, analizę prawno-porównawcza pojęcia pod kątem podobieństw/różnic między interpretacją pojęcia przez doktrynę w porządku prawnym języka A i B, a następnie analizę ekwiwalentu terminologicznego zaproponowanego w języku B.
    The paper tries to outline the characteristics of vague legal terms and the problem oftheir translation. At the beginning of the article, the author points out some reasons for semanticindeterminacy in technical terminology, with particular focus on the language of the law. Thediscussion of examples is followed by the presentation of some theoretical issues related to vaguelegal terms. On that basis, the author presents examples of vague legal concepts and terms in theGerman and Polish civil law and analyses ways to handle translation problems with the assistanceof legal interpretation and comparative law which were proposed in the translated legal texts andbilingual legal dictionaries. The applied analysis model based on the rules of comparative legalanalysis will be made on the basis of the following steps: semantic analysis of the legal conceptsdefined in the source legal system, comparative legal analysis with a view tosimilarities/differences concerning the interpretation of the legal concepts in both legal systemsand the analysis of terminological equivalence of translation into the target language.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2014, 17, 1; 77-94
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    LEGAL REASONABLENESS AND THE NEED FOR A LINGUISTIC APPROACH IN COMPARATIVE CONSTITUTIONAL LAW
    SŁUSZNOŚĆ PRAWA I POTRZEBA ANALIZY JĘZYKOZNAWCZEJ W KOMPARATYSTYCE PRAWA KONSTYTUCYJNEGO
    Autorzy:
    PENNICINO, Sara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920095.pdf
    Data publikacji:
    2017-02-07
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    słuszność prawa
    podejście językoznawcze
    porównawcze prawo konstytucyjne
    legal reasonableness
    linguistic approach
    comparative constitutional law
    Opis:
    The paper focuses on the concept of reasonableness in several countries, in particular, comparing common and civil law systems. More specifically, it refers to the use of this word in the discourse of the judiciary and especially in the context of constitutional law. In the latter context reasonableness plays a crucial role in conveying values and thus construing “different” constitutionalisms; in fact it enhances the dynamics of the constitutional framework, while leaving the Constitution unaltered. Up to now, constitutional scholarship has devoted attention to the issue of reasonableness as a tool of adjudication (i.e. by including it in the wider framework of scrutiny techniques, such as strict scrutiny versus proportionality). On the contrary, the underlying hypothesis of this paper is that a solid linguistic approach will enhance the understanding of the role reasonableness plays as the quest for minima moralia in constitutional law.
    Artykuł skupia się na koncepcji słuszności prawa w kilkunastu krajach, ze szczególnym uwzględnieniem systemów common law i prawa cywilnego. Odnosi się do zakresu użycia terminu w dyskursie sądowym, szczególnie zaś w kontekście prawa konstytucyjnego. W dalszej treści słuszność odgrywa kluczową rolę w przekazywaniu wartości wzmacniając dynamikę ramy konstytucyjnej samą ustawę pozostawiając w zasadzie nietkniętą. Obecne badania konstytucyjne skupiają się na zagadnieniu słuszności jako narzędzia dla osądów. Główne założenie tego tekstu odnosi się jednak do tego, że zwiększenie zrozumienia dla roli słuszności, którą ona odgrywa w prawie konstytucyjnym jest powiązane z gruntownym podejściem językoznawczym. 
    L‘Autore analizza il concetto di ragionevolezza cosí come utilizzato nei sistemi giuridici di paesi diversi tenendo particolarmente in conto il confronto tra i paesi di tradizione continentale e quelli di common law. Più specificamente si analizza l‘utilizzo del concetto di ragionevolezza nel contesto giuridico e, specialmente, costituzionale. In quest‘ultimo caso, infatti, la ragionevolezza gioca un ruolo cruciale nel veicolare diversi valori e, di conseguenza, dare vita a differenti ―costituzionalismi‖. Infatti, questo concetto favorisce il dinamismo della cornice costituzionale pur mantenendo la Costituzione inalterata. Fino a questo momento la dottrina costituzionalistica ha analizzato il concetto di ragionevolezza come strumento del controllo di costituzionalità (cioè come uno dei possibili strumenti concettuali utilizzati per vagliare la compatibilità di un atto con la costituzione, come per esempio lo strict scrutiny da un lato e la proportionality dall‘altro). Al contrario, la tesi dell‘autore è che un solido contributo da parte della scienza della linguistica favorirebbe la comprensione del ruolo svolto dal concetto di ragionevolezza come minima moralia nel Diritto costituzionale.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2010, 2, 1; 23-38
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    COMPARATIVE LAW AND LEGAL TRANSLATION IN THE SEARCH FOR FUNCTIONAL EQUIVALENTS – INTERTWINED OR SEPARATE DOMAINS?
    PRAWO PORÓWNAWCZE I PRZEKŁAD PRAWNY W POSZUKIWANIU FUNKCJONALNYCH EKWIWALENTÓW – OBSZARY POWIĄZANE CZY ODDZIELNE?
    Autorzy:
    DOCZEKALSKA, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920507.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-19
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    legilingwistyka
    porównawcza
    przekład prawny
    ekwiwalencja
    komparatystyka prawna
    comparative
    law
    legilinguistics
    legal translation
    equivalent
    Opis:
    There are no two identical languages, and there are no two identical legal systems; this is the challenge for both comparative lawyers and legal translators. Legal comparison is necessary to obtain the adequate legal translation, which in turn is applied to give comparative lawyers information about foreign legal systems. Although comparative lawyers and legal translators often face similar quandaries when engaged in the translation of legal terms, they operate within distinct theoretical frameworks and make use of different methodologies. In order to determine whether the functional method developed for comparative legal studies can be a useful tool for legal translators, this paper compares this method with the methodology applied by legal translators to find functional equivalents.
     Przekład prawniczy oraz rezultaty badań komparatystyczno-prawnych są źródłem wiedzy o systemach prawa. Nieodłącznym elementem badań prawno-porównawczych jest przekład tekstów prawnych. Tłumaczenie prawne i prawnicze wymaga porównania pojęć i instytucji należących do źródłowego i docelowego systemu prawnego. Nie ma dwóch identycznych języków, jaki i nie ma dwóch identycznych systemów prawnych. Dlatego zarówno tłumacz tekstów prawnych, jak i komparatysta porównujący systemy prawne poszukują ekwiwalentów funkcjonalnych. Komparatysta odwołuje się do funkcjonalizmu, z którego wywodzi się jedna z najstarszych metod badań komparatystycznych, wciąż uznawana za metodę dominującą. W oparciu o założenie, że wszystkie społeczeństwa zmagają się z podobnymi lub nawet takimi samymi problemami, funkcjonalizm poszukuje w różnych systemach prawnych funkcjonalnych ekwiwalentów, czyli takich instytucji i uregulowań prawnych, których celem jest rozwiązanie podobnego problemu. Czy tłumacz uzna za przydatne ekwiwalenty wskazane przez komparatystę? Czy może posłużyć się tą komparatystyczną metodą? Aby odpowiedzieć na te pytania, w artykule porównuję metody ustalania ekwiwalentów funkcjonalnych stosowane przez komparatystów prawnych i tłumaczy tekstów prawnych.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2013, 16, 1; 63-76
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    KLAUZULA DOTYCZĄCA PRZEDMIOTU UMOWY NAJMU W JĘZYKU KOREAŃSKIM I POLSKIM W ASPEKCIE TRANSLACYJNYM
    KOREAN AND POLISH CLAUSES OF LEASE OBJECTS IN TRANSLATION
    Autorzy:
    WOJTASIK, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920528.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-19
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    klauzula przedmiotu najmu w umowie najmu
    koreańskie prawo cywilne
    polskie prawo cywilne
    aspekt translacyjny
    analiza porównawcza języka prawniczego i prawa
    teksty paralelne
    clause of lease objects in a lease contract
    Korean civil law
    Polish civil law
    aspect of translation
    comparative analysis of language of law
    parallel texts
    Opis:
    Artykuł skupia się na wstępnej analizie porównawczej kluczowych klauzul w umowach cywilnych prawa koreańskiego i polskiego na przykładzie klauzuli przedmiotu umowy najmu. Analiza jest dokonywana w oparciu m.in. o stosowaną w przekładzie prawniczym metodę przekładu pragmatycznego Kierzkowskiej (2002), skoposu Vermeera oraz o teksty paralelne. Właściwą analizę poprzedza krótki wstęp poświęcony systemom prawnym Polski i Korei Południowej, przedstawiony jako kompromis, wypracowany w obliczu konieczności pogodzenia tradycji i sprostania wymogom globalizacji i postępu cywilizacyjnego. Główna część artykułu skupia się na analizie klauzuli przedmiotu najmu w umowie najmu, począwszy od jego wskazania przez opis i charakterystykę specyfiki danego przedmiotu umowy aż po warunki przekazania lub zwrotu tegoż przedmiotu stronie wynajmującej. Artykuł poprzez analizę języka prawnego i prawniczego wykorzystywanego w klauzuli przedmiotu najmu w kontekście translacyjnym stanowi próbę zwrócenia uwagi na wagę osadzenia przekładu w rzeczywistościach prawnych. Uczula także na zagadnienia gramatyczno-leksykalne w przekładzie szczególnie w parze językowej j.polski-j.koreański.
     The article focuses on a preliminary comparative analysis of clauses of lease objects incivil contracts of Korean and Polish law. The research methods include Kierzkowska’s pragmatictranslation model (2002) as well as Vermeer’s model of skopos and the comparison parallel texts.The analysis is preceded by a short introduction on the legal systems of the Republic of Poland andthe Republic of South Korea, presented as a kind of compromise worked out in the need toreconcile tradition and meeting the requirements of globalization along with the progress ofcivilization. The main part of the article analyzes the translation of the lease object clause in thelease contract, starting from its description and characteristics of the contract objects throughpointing out the terms and conditions of transfer or return of the lease object to the tenant. Thearticle aims at pointing presenting the analysis of legal language used in the pertinent contractclause in translation context. It also presents grammatical and lexical issues typical in Polish-Korean translation.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2014, 17, 1; 145-162
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    MISFIRES OF CROSS-CULTURAL LEGAL COMMUNICATION IN THE PERSPECTIVE OF J. AUSTIN AND J. LANGSHAW AUSTIN
    PROCEDURALNE POMYŁKI W INTERKULTUROWEJ KOMUNIKACJI PRAWNICZEJ Z PERSPEKTYWY J. AUSTINA I J. LANGSHAW AUSTINA
    Autorzy:
    KOROLEV, Sergey
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920208.pdf
    Data publikacji:
    2010-06-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    interkulturowa komunikacja
    komunikacja prawnicza
    legilingwistyka
    język prawny
    legal language
    language of the law
    language of legislation
    comparative analysis of legal languages
    legal clauses
    legal norms
    legal rules
    linguistic phenomena of the law
    Opis:
    The article is meant to serve both theory and practice in the cross-roads area where legaltheory meets linguistic philosophy. The legal perspective is represented by the famous commandtheory of John Austin, who is often regarded as the founding father of anglo-american branch oflegal positivism. The linguistic perspective is represented by the speech acts theory elaborated byJohn Langshaw Austin.It is argued that the command theory is only of marginal use for any process of crossculturallegal communication. The reason behind this argument is that the command theory isgrossly reductionist in its nature (―colonel – lieutenant‖) and cannot therefore embrace a trilateralreality of cross-cultural legal communication (speech originator – interpreter – audience). But theimperative theory may be useful if applied to ―misfires‖ of the whole process of legal oraltranslation. By transforming the said trilateral reality to any dichotomy in the sense of the commandtheory, i.e. by bracketing together any two of the said agents and by insulating the third one- weinevitably arrive at some sort of ―misfire‖ or even collapse of the whole procedure. Further thecommon view is challenged that the only source of such ―misfires‖ lies in poor quality ofinterpretation. It is argued that both the speech originator and even somehow inadequate audiencemay share the final failure.The eventual outcome of the article may be described as an attempted synthesis of thespeech acts theory of John Langshaw Austin and sociology of law as elaborated by Germanprofessor Werner Krawietz. The interdisciplinary approach to discussed ―misfires‖ of cross-culturallegal communication resulted in formulating a series of bilateral rules, which are obligatory both for the speech originator and the interpreter if the most unacceptable ―misfires‖ of legal oraltranslation are to be avoided.
    Artykuł ma charakter interdyscyplinarny, gdyż pokazuje punkty styczne pomiędzy teorią prawa a filozofią języka. Perspektywa prawnicza zostaje pokazana z punktu widzenia teorii Johna Austina, który jest często postrzegany, jako twórca anglo-amerykańskiej gałęzi pozytywizmu prawniczego. Z kolei perspektywa językoznawcza została oparta na teorii aktów mowy opracowanej przez Johna Langshaw Austina.Autor uważa, że teoria Johna Austina ma marginalne zastosowanie do komunikacji międzykulturowej, ze względu na jej redukcjonistyczny charakter, który czyni ją nieprzydatną w komunikacji trzypłąszczyznowej (nadawca – tłumacz – odbiorcy). Jednakże autor zwraca uwagę, że teoria może być przydatna, jeżeli zostanie zastosowana do zaburzeń jakie potencjalnie mogą się pojawić w procesie komunikacji. Ponadto, zwraca się uwagę na często błędny stereotypowy pogląd, zgodnie z którym zaburzenia w komunikacji wynikają z jakości pracy wykonanej przez tłumacza. Na jakość przekładu ma bowiem wpływ także nadawca komunikatu, a niekiedy nawet odbiorca.W wyniku przeprowadzonej analizy autor formułuje zasady, pozwalające unikać zaburzeń wkomunikacji, których powninni przestrzegać zarówno nadawca komunikatu, jaki i tłumacz.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2010, 4, 1; 29-38
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    THE RECIPIENTS OF POLISH, GREEK AND CYPRIOT LEGAL NORMS. LINGUISTIC EXPONENTS
    ODBIORCY PRAW POLSKICH, GRECKICH I CYPRYJSKICH. WYKŁADNIKI JĘZYKOWE
    Autorzy:
    GORTYCH-MICHALAK, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920585.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-05
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    język prawny
    język legislacji
    analiza porównawcza języków prawnych
    przepis prawny
    norma prawna
    językoznawcze aspekty praw
    legal language
    language of the law
    language of legislation
    comparative analysis of legal languages
    legal clauses
    legal norms
    legal rules
    linguistic phenomena of the law
    Opis:
    The paper is dedicated to highlighting and indicating linguistic exponents used for needs to express the recipients of legal rules, which are present in Polish, Greek and Cypriot normative acts. The thesis of the investigation is the suspicion of designation or denotation or different relations existing between linguistic exponents referring to the recipients of legal rules and the real recipients of legal rules. Before the empirical investigations are conducted, some characteristics of legal language (statutory language) are given. The statutory language is understood as the language used express and to formulate legal rules. Thus, language of legal rules is an abstract creation as it is the interpreted form of the statutory language. Then a typical legal rule might be seen as an utterance saying: “X (in the circumstances Y) does Z”. The statutory language has a specific character and function, which is to express and to verbalize legal rules, thus considering the typology of legal rules, which is division into general legal rules (lex generalis) and specific legal rules (lex specialis), the linguistic exponents of these rules are presented. They are derived from Polish, Greek and Cypriot normative acts, more specifically, they form the laws. The next step of the investigation is to present the linguistic exponents used to specify the recipients of legal rules. The presentation is based on the relations of designation or denotation or different and the analysed linguistic exponents are given in confrontational aspect. The summaries and conclusions of the whole investigation are discussed in the final remarks of the paper. The final step of the investigation is to propose where and how the results of the performed investigations might be used as the applied linguistic, legal translatology especially seems the appropriate applicable field.
    Celem artykułu jest wyodrębnienie i wskazanie językowych wykładników służących określeniu odbiorców norm prawnych, jakie występują w tekstach polskich, greckich i cypryjskich aktów normatywnych. Stawianą w analizie tezą jest twierdzenie, że występujące w badanych tekstach wykładniki językowe wskazujące adresata normy prawnej, są w relacji denotacji lub desygnacji lub innej do rzeczywistego odbiorcy norm prawnych (bezpośredniego i pośredniego). Punktem wyjścia do dalszych badań jest krótka charakterystyka języka prawnego (język tekstów aktów normatywnych), który jest środkiem wyrazu normy prawnej. Język norm prawnych jest zaś tworem abstrakcyjnym, ponieważ jest interpretowany z języka prawnego. Norma prawna może być sprowadzona do wyrażenia „X (w okolicznościach Y) czyni Z”. Uwzględniając jednak specyfikę języka prawnego i jego roli, w oparciu o podział norm prawnych na normy ogólne (lex generalis) i normy szczególne (lex specialis), wskazano ich wykładniki językowe obecne w polskich, greckich i cypryjskich tekstach aktów normatywnych. W kolejnym etapie badań, z analizowanych tekstów, wyekscerpowano wykładniki językowe będące w relacji desygnacji lub denotacji lub innej w stosunku do odbiorcy normy prawnej i zestawiono je w ujęciu porównawczym. Ostatnim etapem badań jest wskazanie obszarów zastosowania osiągniętych wyników badań, szczególności w obszarze językoznawstwa stosowanego, a dokładnie na obszarze translatologii prawniczej. Podsumowanie badań i wnioski badawcze zostały zawarte w ostatniej części artykułu. W ostatniej części artykułu dyskutowane są możliwe obszary zastosowania wyników badań.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2014, 19, 1; 7-26
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies