Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Przestrzeń publiczna" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Zaadaptowana przestrzeń publiczna – innowacyjne miejsce rozrywki i integracji
    Adapted public space – an innovative place of entertainment and integration
    Autorzy:
    Magdziak, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/970354.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    architektura
    przestrzeń publiczna
    aktywator miejski
    partycypacja
    społeczeństwo obywatelskie
    architecture
    public space
    urban activator
    participation
    civil society
    Opis:
    Celem pracy jest zobrazowanie szeregu możliwości tworzenia lub ożywienia przestrzeni miejskich w celu budowania tożsamości i wizerunku miasta, ale także w celu scalenia fragmentów i wykorzystania potencjału miejskich nieużytków. Istotny jest również aspekt potencjału samych użytkowników przestrzeni – jako inicjatorów, organizatorów i uczestników procesu tworzenia przestrzeni publicznej. W niniejszej pracy, autorka koncentruje uwagę na znaczeniu alternatywnych sposobów adaptacji miejsca oraz tworzenia relacji przestrzennych i społecznych. Cele działań projektowych powinny bowiem wynikać z potrzeb i preferencji różnych grup mieszkańców i wykorzystywać realne zasoby przestrzenne. W artykule poruszono kwestie aktywizowania przestrzeni i mieszkańców poprzez działania architektoniczne, działania kulturalne i akcje partycypacyjne. Celem było ukazanie siły oddziaływania i korzyści płynących z oddolnych inicjatyw społecznych, tymczasowych interwencji przestrzennych oraz działań proekologicznych, jako skutecznych metod odnowy krajobrazu miejskiego w krótkim czasie i po niskich kosztach.
    The purpose of the work is to illustrate a number of ways of creating or revitalizing urban spaces to build the identity and image of the city, but also to integrate the fragments and utilize the potential of urban wasteland. The aspect of space users themselves is also signifi cant – as they are the initiators, organizers and participants in the process of reating public space. In this paper, the author focuses on the importance of alternative ways of adapting space and creating spatial and social relationships. The design goal should be based on the needs and preferences of different groups of people and use real spatial resources. The author discusses issues of activating space and residents through architectural forms, cultural activities and participatory actions. The aim was to show the impact and benefi ts of bottom-up social initiatives, temporary spatial interventions, as well as pro-ecological activities, as effective methods of restoration of urban landscape in a short time and at low cost.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2018, 17, 2; 133-142
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hybrid methodology of multi-sensory research of public space in urban planning
    Hybrydowa metodyka badań wielozmysłowych przestrzeni publicznej w urbanistyce
    Autorzy:
    Jarecka-Bidzińska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1955965.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    multisensory research
    multisensory space
    public space
    Praga-Północ
    badanie multisensoryczne
    przestrzeń wielozmysłowa
    przestrzeń publiczna
    Opis:
    The concept of multi-sensory perception of cities is one of the elements shaping the complete image of the city. It is an aspect as important to the recipient as the urban structure. The study of the multisensory record of public spaces gives a better chance to understand: the identity of the place, the changing dimensions of cultural heritage, local social problems, and even conditions influencing spatial decisions. Multisensory research has an implementation value and can be an important, previously unaccounted for factor, influencing the revitalization program and planning decisions. Therefore, it is so important to analyze the available literature on the subject, conduct scientific observation of the research area, create a proposal for a hybrid research methodology on multi-sensory recording of space and determine their relationship with activities in the field of urban planning. The trial area – selected public spaces of the Praga – Północ district in Warsaw was adopted according to predetermined criteria, the most important of which were: authentic urban tissue, downtown area, architectural and functional diversity of buildings.
    Koncepcja wielozmysłowej percepcji miast jest jednym z elementów kształtujących pełny jego obraz. Stanowi ona aspekt równie ważny dla odbiorcy, jak struktura urbanistyczna. Badanie multisensorycznego zapisu przestrzeni publicznych daje większe szanse zrozumienia: tożsamości miejsca, zmiennych wymiarów dziedzictwa kulturowego, lokalnych problemów społecznych, a nawet uwarunkowań rzutujących na decyzje przestrzenne. Wielozmysłowe badania mają wartość implementacyjną i mogą stanowić istotny, wcześniej nieuwzględniany czynnik, mający wpływ na program rewitalizacji oraz decyzje planistyczne. Dlatego tak ważne jest przeanalizowanie dostępnej literatury przedmiotu, obserwacja naukowa obszaru badawczego, stworzenie propozycji metodyki hybrydowych badań nad wielozmysłowym zapisem przestrzeni oraz określenie ich zależności z działaniami w obszarze urbanistyki. Próbny obszar – wybrane przestrzenie publiczne dzielnicy Pragi – Północ w Warszawie przyjęto według z góry założonych kryteriów, z których najistotniejsze były: autentyczna tkanka urbanistyczna, śródmiejski obszar, różnorodność zabudowy pod względem architektonicznym i funkcjonalnym.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2021, 20, 2; 95-117
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Korytarze rekreacji pieszej i rowerowej jako środek kształtowania nowych przestrzeni publicznych Rzeszowa
    Recreational corridors for pedestrian and cyclists as the means of formation of identity of Rzeszów residents
    Autorzy:
    Piekarski, Maciej
    Prokopska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/390813.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    Rzeszów
    przestrzeń publiczna
    tożsamość miejska
    krajobraz kulturowy
    public space
    urban identity
    cultural landscape
    Opis:
    Tematyka opracowania dotyczy zagadnień selekcji fragmentów struktury miejskiej istotnych dla historii i tradycji Rzeszowa oraz integracji miejsc mniej eksponowanych z obszarem intensywnie eksploatowanej przestrzeni publicznej, w celu wzmocnienia wśród mieszkańców ich poczucia utożsamienia się z miastem. Charakterystycznymi zmianami struktury przestrzennej Rzeszowa są jej rozrost oraz osłabienie zwartości przestrzeni publicznej na historycznym obszarze miasta. Problemem staje się znaczne natężenie ruchu samochodowego. Zanik funkcji publicznych w obrębie centrum jest spowodowany m.in. dostępnością dla samochodów większości ulic w tym obszarze. Jedyną enklawą ruchu wyłącznie pieszego i rowerowego jest strefa obejmująca Rynek, ulice Kościuszki i 3 Maja oraz fragmenty ulic Mickiewicza i Grunwaldzkiej. Drugą taką strefą są tereny rekreacyjne nad rzeką Wisłok. Oba obszary cieszą się popularnością wśród społeczności Rzeszowa, lecz w opinii autorów, nie zaspokajają potrzeb. W pracy przedstawiano pomysł połączenia obu obszarów oraz włączenia do strefy ruchu pieszego i rowerowego innych, aktualnie odseparo-wanych, terenów o historycznym rodowodzie, w tym parków. Istotnym elementem koncepcji są bezkolizyjne skrzyżowania wytyczonych tras z arteriami ruchu samochodowego, z zastosowaniem przejść podziemnych, które dzięki konfiguracji terenu dostępne byłyby za pomocą pochylni, a ich przestrzenie doświetlone światłem słonecznym i dostępne wizualnie z zewnątrz. Proponowane rozwiązania wzmacniają istniejącą infrastrukturę eliminując bariery psychologiczne i funkcjonalne.
    The subject of the paper deals with issues of selection of fragments of urban structure important for the Rzeszów history and tradition and integration of less exposed areas with the area of intensively exploited public space, in order to strengthen the identity of the inhabitants of the city. Characteristic changes in the spatial structure of Rzeszów are the proliferation of public space and its weakening in the historic area of the city, caused by the cutting of streets with significant traffic volume. The lack of public functions within the center is also conditioned by the accessibility for cars of most of the streets in this area. The only enclave of pedestrian and bicycle traffic is the Market Square, Kosciuszko and May 3 streets and parts of Mickiewicz and Grunwaldzka streets. The second zone is the recreation area on the river Wisłok. Both areas are popular among the Rzeszow community, but according to the authors, their capacity does not meet the needs. The paper presents the idea of combining both areas and incorporating into the homogeneous zone of pedestrian and bicycle traffic other, currently separated, areas specific by historical pedigree, including parks. An essential element of the concept are the non-collision crossings of designed roads with the car arterias, with the aid of underground passages, which thanks to the terrain configuration would be accessible by ramps, and their spaces, sunlit and visually visible externally, would not constitute a psychological barrier. Other proposed actions are the elimination or restriction of movement of cars, or the possibility of parking on some streets, correction of tree stand in order to exposition of architectural dominants, etc.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2018, 17, 3; 15-27
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hybrid methodology of multi-sensory research of public space in urban planning
    Hybrydowa metodyka badań wielozmysłowych przestrzeni publicznej w urbanistyce
    Autorzy:
    Jarecka-Bidzińska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1955958.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    multisensory research
    multisensory space
    public space
    Praga-Północ
    badanie multisensoryczne
    przestrzeń wielozmysłowa
    przestrzeń publiczna
    Opis:
    The concept of multi-sensory perception of cities is one of the elements shaping the complete image of the city. It is an aspect as important to the recipient as the urban structure. The study of the multisensory record of public spaces gives a better chance to understand: the identity of the place, the changing dimensions of cultural heritage, local social problems, and even conditions influencing spatial decisions. Multisensory research has an implementation value and can be an important, previously unaccounted for factor, influencing the revitalization program and planning decisions. Therefore, it is so important to analyze the available literature on the subject, conduct scientific observation of the research area, create a proposal for a hybrid research methodology on multi-sensory recording of space and determine their relationship with activities in the field of urban planning. The trial area – selected public spaces of the Praga – Północ district in Warsaw was adopted according to predetermined criteria, the most important of which were: authentic urban tissue, downtown area, architectural and functional diversity of buildings.
    Koncepcja wielozmysłowej percepcji miast jest jednym z elementów kształtujących pełny jego obraz. Stanowi ona aspekt równie ważny dla odbiorcy, jak struktura urbanistyczna. Badanie multisensorycznego zapisu przestrzeni publicznych daje większe szanse zrozumienia: tożsamości miejsca, zmiennych wymiarów dziedzictwa kulturowego, lokalnych problemów społecznych, a nawet uwarunkowań rzutujących na decyzje przestrzenne. Wielozmysłowe badania mają wartość implementacyjną i mogą stanowić istotny, wcześniej nieuwzględniany czynnik, mający wpływ na program rewitalizacji oraz decyzje planistyczne. Dlatego tak ważne jest przeanalizowanie dostępnej literatury przedmiotu, obserwacja naukowa obszaru badawczego, stworzenie propozycji metodyki hybrydowych badań nad wielozmysłowym zapisem przestrzeni oraz określenie ich zależności z działaniami w obszarze urbanistyki. Próbny obszar – wybrane przestrzenie publiczne dzielnicy Pragi – Północ w Warszawie przyjęto według z góry założonych kryteriów, z których najistotniejsze były: autentyczna tkanka urbanistyczna, śródmiejski obszar, różnorodność zabudowy pod względem architektonicznym i funkcjonalnym.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2021, 20, 2; 95-117
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Explicit and implied significance of contemporary public spaces. Part 1. Spaces of attractions
    Oczywiste i dorozumiane znaczenie współczesnych przestrzeni publicznych. Część 1. Przestrzenie atrakcji
    Autorzy:
    Dziubiński, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/390492.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    public space
    proxemics
    have-nothing
    matching
    giving up
    przestrzeń publiczna
    proksemika
    nieposiadanie
    dopasowanie
    rezygnacja
    Opis:
    This text presents considerations encouraged by thoughts and conclusions gained from research on several beach bars and their comparison with other urban public spaces, run in Wrocław from 2018 to 2019. The similarities and differences between the two types of spaces provoke a question about the meaning of what we call „public spaces” today. The question is also asked, somewhat perversely, about the validity of following best practices based on proxemic principles and focused on attracting and retaining people in urban spaces. The paper examines not so much the rules but the purpose, in other words the type of space we receive/can achieve as a result of applying these principles, since people in the urban space (private or public) are only guests, while their choice is reduced to the top-down offer. The above doubt also results from the conclusion regarding the most important feature determining attractiveness of a beach bar space, which in my opinion, is the freedom of behaviour for users. In it we can see deficiencies of the prevailing narrative about our participation in space and, above all, the possibility of choice, or what should be called the limitations of choice – the lack of possession/self-agency. Such a situation, largely conditioned by politics (and economics), reduces public space to the role of a “space of attractions” (curiosities), whose action and participation is based on experiencing – on a direct experience. The clash of these two forces – standardization and individualization, erodes the current model of common spaces based on the historical (nineteenth century) one, whose images are transferred only in the form of empty clichés. Thus, the limitation of choices, the need to fall into line and appearances of a community lead to an escape upwards – enclaves for the chosen ones (omnitopia) and downwards – niches for the rebellious ones (heterotopia), while beach bars represent both ways of escape. Against this background, the purposefulness of expert/ top-down creation of public spaces, carried out in isolation from other essential values and laws, appears problematic.
    W tekście prowadzę rozważania, do których skłoniły mnie wnioski z przeprowadzonych w latach 2018-2019 badań przestrzeni kilkunastu beach barów we Wrocławiu i porównaniu ich z innymi – oficjalnymi, miejskimi przestrzeniami publicznymi. Podobieństwa i różnice obu tych rodzajów przestrzeni prowokują pytanie o sens tego, co nazywamy dzisiaj „przestrzeniami publicznymi”. W tekście stawiam nieco przekorne pytanie o zasadność podążania śladem najlepszych praktyk, opartych na proksemicznych zasadach, skupiających się na przyciąganiu i zatrzymywaniu ludzi w przestrzeniach miasta. Zastanawiają nie tyle same zasady, co cel, a inaczej mówiąc rodzaj przestrzeni jaki otrzymujemy/możemy osiągnąć w wyniku stosowania tych zasad, skoro ludzie w przestrzeni miejskiej (prywatnej czy publicznej) są tylko gośćmi, a ich wybór jest sprowadzany do przygotowanej odgórnie oferty. Powyższa wątpliwość wynika również z konkluzji, dotyczącej najważniejszej cechy, decydującej o atrakcyjności przestrzeni beach barów, jaką moim zdaniem jest swoboda zachowania użytkowników. W niej bowiem widać braki w dominującej opowieści o naszym udziale w przestrzeni i przede wszystkim o możliwości wyboru, czy jak należałoby to nazwać, ograniczoności wyboru – braku posiadania/sprawczości. Taka sytuacja, w dużej mierze uwarunkowana politycznie (i ekonomicznie), sprowadza przestrzeń publiczną do roli „przestrzeni atrakcji” (curiosties), której działanie i uczestnictwo nastawione/oparte jest na przeżywaniu – na bezpośrednich doznaniach jednostek. Zderzenie dwóch sił – standaryzacji i indywidualizacji eroduje obowiązujący, bazujący na historycznym (XIX wiecznym) model przestrzeni wspólnych, których obrazy przenoszone są tylko w postaci pustych klisz. Ograniczenie wyborów, konieczność dopasowanie i pozorność wspólnoty prowadzą do „ucieczki w górę” – enklawy dla wybranych (omnitopia) i w dół – niszy dla zbuntowanych (heterotopia), a beach bary reprezentują obie drogi ucieczki. Na tym tle celowość eksperckiego/odgórnego tworzenia przestrzeni publicznych, realizowanego w oderwaniu od innych, esencjonalnych wartości i praw, jawi się cokolwiek problematycznie.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2020, 19, 1; 63-82
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Percepcja miejsc węzłowych w ujęciu kulturowym. Studium przypadku dzielnic zamieszkałych przez ludność żydowską w Polsce centralnej
    Perception of focal places in the cultural approach. Case study of districts inhabited by Jews in prewar central Poland
    Autorzy:
    Hanzl, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/390041.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    morfologia miasta
    antropologia
    przestrzeń publiczna
    kultura żydowska
    urban morphology
    anthropology
    public space
    Jewish culture
    Opis:
    Sposób postrzegania miejskiej przestrzeni oraz zespół znaczeń, które ta przestrzeń przenosi, pozostaje różny w zależności od grupy odbiorców przekazu. Dla badania znaczeń oraz sposobu funkcjonowania miejskich przestrzeni na styku dwóch kultur zastosowano w niniejszym opracowaniu metodę bazującą na badaniach morfologii miasta oraz antropologii i analiz kultury. Studium przypadku podejmuje temat relacji pomiędzy strukturami urbanistycznymi zasiedlonymi w okresie przed drugą wojną światową przez społeczność żydowską, a aspektami życia codziennego właściwymi dla tej społeczności. Podczas gdy różnorodność stylów życia cechująca społeczność żydów polskich była w owym czasie znaczna, pewne cechy dają się klarownie wyodrębnić, szczególnie w odniesieniu do społeczności zachowującej tradycyjne formy życia społecznego. Cechy te wyraźnie przekładały się na formy struktur, gdzie omawiane grupy społeczne zamieszkiwały. Trzy główne obszary życia społecznego związane z trzema podstawowymi sferami życia były to: sfera życia religijnego, sfera życia domowego, codziennego oraz sfera życia zawodowego. Sfery te wyznaczały charakterystyczny sposób organizacji przestrzeni miejskiej, w szczególności tej o charakterze półprywatnym, zlokalizowanej wewnątrz kwartałów zabudowy. Ta specyficzna forma układu połączeń socjometrycznych wewnątrz i pomiędzy blokami zabudowy daje się wyróżnić niezależnie od formalnego sposobu kształtowania planów miast i miasteczek, które społeczność żydowska zamieszkiwała.
    Perception of urban space differs according to the addressee group. In order to examine meanings assigned to urban structures and ways how space is used by different cultures, the current elaboration uses a method based on analyses of urban morphology, anthropology and cultural studies. The case study refers to relations between forms of neighbourhoods inhabited in the prewar times by Jewish communities and aspects of their everyday lives. While the diversity of lifestyles of the community of Polish Jews was at the time striking, some features may be clearly identifi ed, especially when referring to its traditional faction. These features were clearly refl ected by the forms of urban structures, in the neighbourhoods where Jews lived. Three primary spheres of social life were related to the three essential areas of Jewish life: religious, domestic and professional. These fi elds determined specifi c ways of spatial organisation of urban fabric, especially inside urban blocks. The forms of internal connections inside and between blocks of development may be noticed regardless the formal layout of plans of towns and villages, where Jewish communities lived.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2018, 17, 2; 91-105
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Explicit and implied significance of contemporary public spaces. Pt, Alternative spaces
    Oczywiste i dorozumiane znaczenie współczesnych przestrzeni publicznych. Cz. 2, Przestrzenie alternatywne
    Autorzy:
    Dziubiński, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/390607.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    public space
    control
    experiment
    self-determination
    satisfaction
    community
    przestrzeń publiczna
    kontrola
    eksperyment
    samostanowienie
    satysfakcja
    wspólnota
    Opis:
    This paper is a continuation of deliberations on meaning (sense) of public spaces. It refers to unofficial spaces for informal activities, which could be called informal alternative spaces or maybe even a bit exaggeratedly “spaces-of-resistance”. Their extremely important features include absence of control and lack of rules, which distinguish them from other spaces. The paramount advantage visitors gain from these places is the ability to give the space a meaning of their own, thus changing the users’s position from that of a mere user into the user in possession. It also changes his/her relation to the space which ceases to be only a ‘closed object’. It is brought into use, as it is created and linked only for the time of the actor-user's (own) performance. The experimental character of the game leads to a reinterpretation of the meaning (or even necessity to change it) that the space has. Such an approach breaks with the patterns embedded in a collective imaginarium, which promote safe, comfortable behaviours – an unofficial, alternative space must be created each time from scratch, such space is a process. It is not treated as a product, it becomes space of commitment – it becomes political space, but as such, it is a challenge and thus it is interesting only for few people. By meeting each other and being with others we fulfill our basic psychological need, but simultaneously we enter into different roles in a social game in which our own “win” often counts above all. Our private satisfaction can also be valued by a sense of community, collaboration, having something in common, and this obviously can bring benefits to everyone. However, without a deeper thought practices that seek and provide best possible conditions for staying in space can lead to a certain inertia, which can turn into “algorithmization” in satisfying space users, specialized only in passive satisfaction of thoughtless users.
    W tekście, kontynuując moje rozważania dotyczące sensu przestrzeni publicznych, odnoszę się do nieoficjalnych przestrzeni aktywności, które można nazwać przestrzeniami nieformalnymi, alternatywnymi lub może nawet nieco na wyrost „przestrzeniami oporu”, których niezmiernie istotnymi wyróżniającymi od innych przestrzeni cechami są brak kontroli i brak reguł. Najważniejszą zaletą dla korzystających z tych miejsc jest możliwość nadawania swoich znaczeń przestrzeni, co zmienia ich pozycję z użytkowników na „będących-w-posiadaniu”. Zmianie ulega również ich relacja do przestrzeni, która przestaje być jedynie oddanym do użytkowania „zamkniętym obiektem”. Powstaje i jest związana regułami/relacją jedynie na czas podjętej przez aktorów-użytkowników (ich własnej) gry. Eksperymentalny charakter tej gry skłania do reinterpretacji (a nawet konieczności) zmiany znaczenia przestrzeni. Takie podejście zrywa ze wzorami osadzonymi w zbiorowym imaginarium, które promują bezpieczne, wygodne zachowania – przestrzeń alternatywną, nieoficjalną trzeba tworzyć za każdym razem od nowa, taka przestrzeń jest procesem. Nie jest traktowana jak produkt, staje się miejscem zaangażowania – staje się „polityczna” (ideologiczna), jednak jako taka stanowi pewien kłopot, wyzwanie, a przez to interesuje niewielu. Spotykając się z innymi ludźmi, realizujemy swoją podstawową psychologiczną potrzebę, ale równocześnie wchodzimy w różne role w społecznej grze, w której liczy się często przede wszystkim nasza własna „wygrana”. Nasza prywatna satysfakcja też może być wartościowana przez poczucie wspólnoty, współdziałanie, posiadanie czegoś wspólnego a to oczywiście może przynieść korzyści dla wszystkich. Jednak bez pogłębionej refleksji praktyki poszukujące i zapewniające jak najlepsze warunki do przebywania w przestrzeni mogą doprowadzić do pewnej bezwładności, która z kolei może się przerodzić w „algorytmizację”, wyspecjalizowaną jedynie w biernym zadowalaniu bezrefleksyjnych użytkowników.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2020, 19, 1; 83-102
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miasto jako organizm przyjazny człowiekowi
    City as a human-friendly organism
    Autorzy:
    Prokopska, A.
    Martyka, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/390925.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    przyjazne miasto
    przestrzeń publiczna
    przestrzeń społeczna
    struktura
    tkanka miejska
    friendly city
    structure
    urban fabric
    public space
    Opis:
    Fenomen miasta polega na tym, że jest ono strukturą wielowarstwową. Mówiąc miasto europejskie, ma się przed oczami jego specyficzną tkankę: kompozycję budynków, ulic i placów. Wyraźne granice między strefą prywatną a publiczną, wzajemne relacje między budynkami, które zawsze są otwarte na przestrzeń publiczną – wszystko to tworzy niepowtarzalną atmosferę dobrze skrojonej struktury. Camillo Sitte patrzył na miasto jak na dzieło sztuki. Twierdził, że sztuka budowania miast polega na artystycznej umiejętności komponowania takich elementów, jak place, ulice i budynki. Gordon Cullen, który w swoich szkicach wyraził artystyczne walory krajobrazu miejskiego, również uważał, że sztuka architektury polega na szukaniu relacji pomiędzy poszczególnymi komponentami. Miasta powinny być piękne, ale muszą też być przyjazne człowiekowi. To w miejskich przestrzeniach publicznych ludzie mogą najpełniej zaspokoić swoje aspiracje i potrzeby związane z komfortem fizycznym i psychicznym. Co więcej, otoczenie innych ludzi daje człowiekowi nieocenioną szansę na nawiązywanie różnorodnych kontaktów społecznych, a także zapewnia mu poczucie akceptacji i bezpieczeństwa. Miasto to nie tylko struktura przestrzenna, ale przede wszystkim ludzie i ich zmieniające się w czasie potrzeby. Aby odpowiadać na potrzeby mieszkańców większych i mniejszych miast, istotne staje się traktowanie organizmu miejskiego jako systemu wielu skomplikowanych układów urbanistycznych i architektonicznych przyjaznych człowiekowi. Wiedza o projektowaniu, w tym metodologia projektowania i związana z nią wiedza systemowa, może pomóc w rozwiązywaniu problemów organizacji przestrzeni współczesnych miast. Ważne jest zatem, aby miasta funkcjonowały jak dobrze zaprojektowany organizm.
    The phenomenon of a city rest upon the fact that it is a multi-layered structure. When we take into consideration European city, we have its specific fabric in front of our eyes – its arrangement of buildings, streets and squares. Distinctive border between private area and public one, interaction between buildings which are always open to communal area- all these things create unique atmosphere of perfectly designed structure. Camillo Sitte perceived a city as the work of art. He claimed that the art of the city development rests upon artistic competence of framing such elements as squares, streets and buildings. Gordon Cullen, who in his delineations expressed artistic advantage of urban landscape, stated that the art of architecture is all about searching for individual components. Cities should be both attractive and human-friendly. In public urban areas individuals can indulge their aspirations and needs connected with physical and mental comfort. What is more, presence among other people gives a man invaluable chance to establish different social contacts, and also guarantees sense of acceptance and safety. City means not only the specific structure but mainly the people and their needs changing in time. To answer inhabitants’ needs it is crucial to treat city organism as a system of complicated urban and structural setups, which are human-friendly. The knowledge of designing, including designing methodology and related to this bottom-up knowledge can help in solving the problems with special arrangement of the contemporary cities. It is crucial then to remember that cities should function as perfectly-designed body.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2017, 16, 1; 165-174
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Muzealizacja przestrzeni publicznej jako forma obecności dziedzictwa kulturowego we współczesnym społeczeństwie
    Musealization of public space as a form of the presence of cultural heritage in contemporary world
    Autorzy:
    Kadłuczka, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/390957.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    przestrzeń
    przestrzeń publiczna
    dziedzictwo kulturowe
    muzeum
    ekomuzeum
    muzealizacja
    space
    public space
    cultural heritage
    museum
    ecomuseum
    musealization
    Opis:
    W artykule omówiono nowe zjawisko muzealizacji przestrzeni publicznej, które nie oznacza jedynie dostrzeganego przez socjologów dynamicznie wzrastającego zapotrzebowania społecznego na innowacyjnie i atrakcyjnie kształtowane muzea, czy centra promocji dziedzictwa historycznego, ale także coraz szersza, bezpośrednią – „fizyczną” obecność tego dziedzictwa w życiu współczesnego człowieka. Jest ta obecność generowana poprzez inwestycje realizowane na terenach historycznych, które stają się źródłem coraz większej ilości struktur i artefaktów pochodzących z przeszłości „zasiedlających” przestrzeń publiczną w formie niej lub bardziej udanych ekspozycji rekonstruujących rzeczywistość historyczną.
    The article discusses the new phenomenon of public space musealization, which does not only mean sociologists perceive dynamically growing social demand for innovation and attractively shaped museums, historical heritage centers, but also an ever-wider, direct – „physical” presence of this heritage in the life of contemporary man. This presence is generated by progress and development of investments carried out in historical areas, which become the source of an increasing number of structures and artefacts coming from the past „settling” public space in the form of it or more successful exhibits reconstructing historical reality and presenting knowledge about the past.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2018, 17, 1; 29-40
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Architecture as the art of creating human-friendly places
    Architektura sztuką tworzenia miejsc przyjaznych człowiekowi
    Autorzy:
    Chęć-Małyszek, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1403598.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    architecture
    art
    work of art
    public space
    urban space
    architektura
    sztuka
    dzieło sztuki
    przestrzeń publiczna
    przestrzeń miejska
    Opis:
    The public space of a city plays a special role in the life of every human being, as it meets basic and at the same time most important needs related to safety and comfort of life. It is a combination of an idea and a technique, which for centuries has reflected the changes taking place in people's social and cultural life. While the city is a multi-layered structure with a clearly separated private and public zone, creating mutual relations between the buildings. Camillo Sitte saw the city urban spaces as a work of art, które should be designed in such a way that the inhabitants feel safe and happy, as it is not just a show-off of technical skill, but an artistic undertaking. [1] The art of designing architecture does not exist for itself, but is created for the target audience. It provides a harmony that satisfies human needs and guarantees survival. It is an important factor influencing the development of an individual through the organization of a social living space. Urban spaces are primarily people and their needs that change over time. The first part of the article is devoted to the role of public spaces and the idea of the city as a work of art. The second part, in turn, is an attempt to define architecture as a kind of fine arts, taking into account the role it plays in the social life of Lublin's residents. The article is an attempts to emphasize the importance of architecture in designing a human-friendly environment as an art design that meets social expectations with the use of selected examples urban space of the city of Lublin.
    Przestrzeń publiczna miasta pełni szczególną rolę w życiu, każdego człowieka gdyż, to ona spełnia podstawowe a zarazem najważniejsze potrzeby związane z bezpieczeństwem i komfortem życia. Stanowi połączenie pomysłu i techniki, która od wieków odzwierciedla przemiany zachodzące w życiu społecznym i kulturowym ludzi. Miasto stanowi wielowarstwową strukturę z wyraźnie wydzieloną strefą prywatną i publiczną tworząc wzajemne relacje między budynkami. Camillo Sitte patrzył na miasto jak na dzieło sztuki. Twierdził, że sztuka budowania miast polega na artystycznej umiejętności komponowania poszczególnych elementów architektury. Sztuka projektowania architektury nie istnieje sama dla siebie, lecz tworzona jest dla właściwego jej odbiorcy. Zapewnia harmonię, która zaspokaja ludzkie potrzeby gwarantując przetrwanie. Stanowi istotny czynnik, wpływający na rozwój jednostki po przez organizację społecznej przestrzeni życia. Przestrzenie miejskie to przede wszystkim ludzie i ich zmieniające się w czasie potrzeby. Niniejszy artykuł w sposób szczególny zwraca uwagę na rolę architektury, jako sztuki kształtowania przestrzeni „dla i na” potrzeby ludzi oraz jej oddziaływania. Podjęto w nim próbę naświetlenia znaczenia architektury w projektowaniu środowiska przychylnego człowiekowi, jako sztuki spełniającej oczekiwania społeczne na przykładzie wybranych przestrzeni miasta Lublina.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2021, 20, 1; 59-76
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Place publiczne miast, jako przestrzeń stymulująca potrzeby człowieka
    Public urban places as a space stimulating human needs
    Autorzy:
    Gaweł, Dariusz
    Szafranek, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/390868.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    przestrzeń publiczna
    plac miejski
    organizacja i funkcjonowanie miast
    potrzeby społeczne człowieka
    public space
    square
    organization and functioning of cities
    human social needs
    Opis:
    Artykuł jest próbą zdefiniowania warunków realizacji potrzeb społecznych mieszkańców miast w Polsce, w aspekcie tworzenia przestrzeni publicznej. Autorzy w sposób obrazowy próbują określić warunki powstawania i przeobrażania współczesnej przestrzeni publicznej, kreowanej w znacznym stopniu z uwzględnieniem zmieniających się potrzeb ludzkich. Dobór materiału badawczego polskich miast dokonano w oparciu o ich wielkość, czytelną strukturę urbanistyczną śródmieścia oraz zaawansowanie prac w procesie rewitalizacji. Przekształcenia przestrzenne polskich ośrodków miejskich zarówno tych dużych jak i mniejszych ulegają szybkiej intensyfikacji. Powodem tego stanu są niewątpliwie przekształcenia ekonomiczne i ustrojowe kraju, które w znacznym stopniu wpływają na organizację środowiska zurbanizowanego człowieka. Dokonana analiza badanych przestrzeni publicznych w Polsce odbywa się na podstawie współczesnych trendów miastotwórczych, które przeobrażają istniejące środowiska zbudowane, jak na przykład proces rewitalizacji miast.
    This article is an attempt to define the conditions under which human social needs can be fulfilled through the creation of urban public spaces in Poland. In a vivid way the authors try to determine how the creation and transformation of urban public spaces can best meet human needs. The spatial transformations of Polish urban centers, both large and small, have intensified and are rapidly developing. The reasons for these changes are undoubtedly due to the economic and political developments currently taking place in Poland, which are having a big influence on the organization of urban environments. The analysis undertaken here of research findings on public places takes into account the current trends in the transformation of the built environment of cities such as urban revitalization.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2018, 17, 3; 67-80
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strategiczne węzły miejskie w wielkich miastach Azji Południowo-Wschodniej
    Strategic urban nodes in the big cities of South-East Asia
    Autorzy:
    Gaweł, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/390081.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    węzły strategiczne
    przestrzeń publiczna
    wielkie miasto
    Azja Południowo-Wschodnia
    metropolizacja
    globalizacja
    strategic nodes
    public space
    big cities
    South East Asia
    metropolization
    globalization
    Opis:
    Celem pracy – jest charakterystyka przestrzeni publicznej w ośrodkach Azji Południowo -Wschodniej1 na tle współczesnych problemów rozwoju wielkich miast. Poprzez węzły miejskie autor dokonuje analizy centrum w strategicznych ośrodkach tego regionu. W dzisiejszych czasach tworzenie nowych trendów miastotwórczych uległo ograniczeniu na kontynencie europejskim (tu wiodącym pozostaje – proces rewitalizacji) przenosząc się do Azji i Afryki, gdzie na naszych oczach kreowane są ogromne nowe kwartały i miasta (często w sposób gwałtowny i niezmiernie szybki). Poruszane problemy w artykule odnoszą się do sposobu kształtowania struktury przestrzeni publicznych wielkich miast, obejmującej nowe zjawiska urbanistyczne, które funkcjonują na tle znanych i zdiagnozowanych zjawisk jak metropolizacja czy globalizacja. Strategiczne elementy struktury metropolitarnej wielkich miast azjatyckich są niejednokrotnie przyczynkiem do tworzenia nowych niezależnych dzielnic – regionów wpływających na podziały i fragmentaryzację samej przestrzeni publicznej, a w konsekwencji na wyodrębnienie niezależnych ośrodków.
    This article addresses the problem of shaping public spaces within fastemerging neighborhoods and new buildings in major South-East Asian cities. Nowadays, the creation of new urban trends has been reduced in Europe (where the revitalization process is still leading), moving to Asia where huge new neighborhoods and cities are being created in our eyes (often violently and rapidly). The problems discussed in the article relate both to the way of shaping the structure of public spaces of big cities, including new urban phenomena emerging from the background of known and diagnosed phenomena such as metropolization or globalization. Strategic elements of the metropolitan structure of large Asian cities are often contributing to the creation of new independent districts – regions that affect the division and fragmentation of the public space itself, and consequently the isolation of independent centers.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2018, 17, 2; 171-182
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie przestrzeni w procesie scalania miasta
    The importance of the space in the process of merging the city
    Autorzy:
    Hereć, A.
    Pieczka, M.
    Skoczylas, O.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/389966.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    scalanie miasta
    miejsca spotkań
    partycypacja społeczna
    tożsamość miejsca
    przestrzeń publiczna
    merge the city
    meeting places
    social participation
    identity of the place
    public space
    Opis:
    W procesie scalania miasta integralną rolę stanowi dostrzeżenie rangi przestrzeni wspólnych jako miejsc koncentracji aktywności międzyludzkich. Potrzeba miejsc spotkań jest wynikiem natury człowieka i warunkuje jego percepcję przestrzeni. Środowisko miejskie jest głównie postrzegane przez mieszkańców przez pryzmat formy i charakteru przestrzeni wspólnych. To właśnie przestrzenie wspólne stanowią wizytówkę osiedli, dzielnic, miast tworząc poczucie przywiązania – łączności z danym miejscem. Jakość wnętrz urbanistycznych wpływa na budowanie więzi społecznych a przez to na atrakcyjność środowiska miejskiego. Nieodpowiednie dostosowanie przestrzeni publicznych dezintegruje strukturę miejską, w efekcie utrudnia, a wręcz uniemożliwia identyfikację z danym miejscem. Konfrontacja rzeczywistości z potrzebą zmian niejednokrotnie aktywizuje lokalne społeczności do działań, które przy współpracy z architektem zmieniają przestrzeń (jak w sztokholmskiej dzielnicy Tensta-Piazza Taxingeplan). Działania spajające strukturę miejską przybierają różnorodne formy, jednak najczęściej prowadzą do wytworzenia przestrzeni o charakterze dospołecznym, skłaniającej mieszkańców do integracji.
    An integral part of the process of uniting the city is to notice importance of common places as fields of concentration of interpersonal acting. The need for gathering places is the result of human nature and determines space perception. The urban habitat is perceived by citizens mainly through the form and nature of the common areas. First of all common spaces showcase the settlements, neighborhoods, cities and create a sense of bond - attachment with the place. The quality of urban interiors affects the formation of social ties and thereby the attractiveness of the urban environment. Improper adjustment of public spaces disintegrates urban structure. In effect makes it difficult or even impossible to identify with the place. The confrontation of the reality with the need for change often stimulates local community to action, which change space in collaboration with the architect (as in the Stockholm district Tensta - Piazza Taxingeplan). Actions bonding urban structure can take various forms but most commonly lead to formation a space oriented to users, encouraging residents to integration.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2017, 16, 1; 175-182
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z parteru miasta
    From the ground floor of the city
    Autorzy:
    Seruga, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/391339.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    miejska piesza przestrzeń publiczna
    synergiczna miejska piesza przestrzeń publiczna
    tożsamość miejskich przestrzeni publicznych
    tożsamość architektury
    rewitalizacja miejskich przestrzeni
    kontekst przestrzenny
    percepcja przestrzeni
    synergiczna architektura
    kompozycja przestrzenna
    urban pedestrian public space
    synergic urban pedestrian public space
    identity of urban public spaces
    identity of architecture
    revitalisation of urban spaces
    spatial context
    perception of space
    synergic architecture
    spatial composition
    Opis:
    Niniejszy artykuł został poświęcony kształtowaniu miejskich pieszych przestrzeni publicznych w nowych rewitalizowanych strukturach miejskich miast europejskich początkiem XXI wieku na przykładzie nowego rewitalizowanego centrum Bjørvika Barcode w Oslo. Powstają nowe przestrzenie publiczne kreujące nowy kontekst przestrzenny. Artykuł dotyczy także niektórych aspektów kreacji przestrzeni szczególnie z pozycji pieszych użytkowników „parteru” tych przestrzeni oraz ich percepcji związanej m. in. z kompozycją i estetyką architektury oraz stosunku do otoczenia i natury. Kreacja wnętrz miejskich przestrzeni posiada znaczący wpływ na kształtowanie otaczającej synergicznej architektury i synergicznych pieszych miejskich przestrzeni publicznych, a także tworzy nową tożsamość przestrzenną miejsca i architektury.
    This paper is devoted to the process of shaping of urban pedestrian public spaces in new revitalised urban structures of European cities in the early 21st century upon the example of a new revitalised centre of Bjørvika Barcode in Oslo. New public spaces emerge, creating a new spatial context. The paper also focuses on some aspects of the creation of space, particularly from the perspective of pedestrian users of the ‘ground floor’ of these spaces and the perception thereof connected with – without limitations – composition and aesthetics of architecture, and its relation towards the surrounding area and nature. Creation of urban spaces has a significant effect on the process of shaping of the surrounding synergic architecture and synergic urban pedestrian public spaces, as well as creates a new spatial identity of the place and its architecture.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2017, 16, 1; 119-137
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Contemporary symbols in the space of Baku
    Współczesne symbole w przestrzeni Baku
    Autorzy:
    Kaczmarska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/391025.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    history
    symbols
    form
    Flame Towers
    construction boom
    urban space
    public space
    contemporaneity
    futuristic visions
    Baku
    Azerbaijan
    historia
    symbole
    forma
    wieże ognia
    boom budowlany
    przestrzeń urbanistyczna
    przestrzeń publiczna
    współczesność
    futurystyczne wizje
    Azerbejdżan
    Opis:
    When performing even a cursory analysis of the visual image of contemporary Baku, the capital of Azerbaijan, one simply cannot ignore its ancient history, the political influence of nearby powers and the almost age-old dependence on Soviet Russia. The regaining of independence in 1991, associated with the policy of then-national leader Heydar Aliyev, stimulated the young country’s ambition to open up to the world and organise an international cultural event. The preparation for the Eurovision Song Contest in 2012 initiated another construction boom in the history of Baku, fuelled with petrodollars, and became an occasion to present a new vision of the capital. In the years 2007–2012, numerous new cultural, artistic and sports buildings were constructed and which are now a hallmark and symbol of contemporary Baku. One such building, which creates a new, futuristic city space and is presented in the article, is the Heydar Aliyev Centre, a centre of art and museum designed by Zaha Hadid. The author notes the creative intent, external appearance and structure of the building, as well as new means of expression in creating place-based ambience. Also noted were the use of contemporary art in the creation of attractive utilitarian spaces. Other presented buildings display the ages-old symbols of the ‘Land of Fire’ in a new way and are embedded into the contemporary panorama of the city
    Analizując, nawet pobieżnie, wizualny obraz nowoczesnego Baku, stolicy Azerbejdżanu, nie sposób nie sięgnąć do jego starożytnej historii, politycznych wpływów sąsiednich potęg i prawie wiekowego uzależnienia od Rosji Radzieckiej. Odzyskanie niepodległości w 1991 r. związane z polityką ówczesnego przywódcy narodu Heydara Alijewa wyzwoliło w młodym państwie ambicję otwarcia na świat i budowania nowoczesnej stolicy w różnych wymiarach. Z takimi celami wiązało się dążenie do zorganizowania międzynarodowej imprezy kulturalnej. Przygotowanie Konkursu Eurowizji w 2012 r. uruchomiło kolejny w historii Baku boom budowlany, korzystający z petrodolarów i stało się okazją do prezentacji nowej wizji stolicy. W latach 2007 – 2012, zrealizowano wiele nowych obiektów kultury, sztuki i sportu, które są wizytówką i symbolem współczesnego Baku. Jeden z nich, kreujący nową, futurystyczną przestrzeń miasta przedstawiony w artykule, to niezwykle oryginalny obiekt kultury – centrum sztuki i muzeum Heydara Alijewa projektu Zahy Hadid. Wskazano na zamysł twórczy, wygląd zewnętrzny, konstrukcje obiektu, materiały budowlane i nowe środki wyrazu w kreowaniu nastroju miejsca. Zwrócono uwagę również na wykorzystanie sztuki nowoczesnej w tworzeniu atrakcyjnych przestrzeni użytkowych. Przywołano także inne obiekty prezentujące w nowej odsłonie odwieczne symbole „Ziemi Ognia”, wpisane współcześnie w panoramę miasta.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2020, 19, 2; 121-136
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies