Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Triticum aestivum" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Przydatność źródeł światła zbudowanych w oparciu o diody charakteryzujące się widmem ciągłym światła białego wzbogaconym o pasmo niebieskie w hodowli zbóż
The usefulness of light sources based on diodes characterized by a continuous spectrum of white light enriched with a blue band in cereal breeding
Autorzy:
Stefański, Piotr
Siedlarz, Patrycja
Matysik, Przemysław
Nita, Zygmunt
Rybka, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199412.pdf
Data publikacji:
2019-04-01
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
Triticum aestivum
Hordeum vulgare
Avena sativa
szklarnia
LED
greenhouse
Opis:
Nowoczesna hodowla zbóż odbywa się pod wielka presją czasu. Dlatego też do przyspieszenia procesów hodowlanych używa się szklarni, które w naszej szerokości geograficznej wymagają doświetlania. Pomysł zastosowania źródeł światła z wbudowanymi diodami LED w szklarniach staje się powszechny w ogrodnictwie ze względu na właściwości fizyczne LED, które pozwalają na zmniejszenie zużycia energii oraz na precyzyjne dostosowanie widma światła do wymagań uprawianych roślin. Zastosowanie oświetlaczy LED w procesach hodowli zbóż jest nowością. W artykule zaprezentowano wyniki uzyskane przy użyciu źródła światła LED, zbudowanego w oparciu o diody emitujące białe światło, w porównaniu z oświetlaczem sodowym i światłem dziennym. Wykazano, że oświetlacz LED może być wykorzystywany do oświetlania szklarni w procesach hodowli zbóż. Przyrosty siewek oraz terminy kłoszenia były porównywalne pomiędzy roślinami uprawianymi pod lampami: HPS oraz LED i jednocześnie akceptowalnie większe niż parametry uzyskane dla roślin uprawianych w letnim świetle dziennym.
Modern cereal crops breeding takes place under great pressure of time. Therefore, greenhouses are used to accelerate the breeding process which, in our latitude, requires lighting. The idea of using LEDs in greenhouses is becoming popular in horticulture due to LEDs physical properties, which allow on reduction of electricity consumption and on precise adjustment of the light spectrum to the requirements of cultivated plants. The usage of LED lightings in cereal breeding is a novelty. This article presents results obtained using the LED illuminator, based on white light emitting diodes in comparison to the high pressure sodium lamp (HPS) and a daylight. It has been shown that the LED illuminator can be used as a light source in greenhouses designed for cereals breeding. The seedlings elongation growth and number of days to heading were comparable between plants grown under HPS and LEDs and were greater in acceptable rate than results obtained for plants grown under summer daylight.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2018, 284; 21-31
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowoczesne fenotypy zbóż do uprawy na obszarach zagrożonych suszą
Modern phenotypes of cereals for growing in areas endangered with drought
Autorzy:
Rybka, Krystyna
Nita, Zygmunt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198719.pdf
Data publikacji:
2014-09-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
fenomika
hodowla
plon
pszenica
Triticum aestivum
breeding
phenomics
wheat
yield
Opis:
Rosnące zapotrzebowanie na żywność jak również uwarunkowania ekonomiczne stawiają przed hodowlą wymaganie ciągłego podnoszenia produktywności odmian wprowadzanych do uprawy. Zielona rewolucja zaowocowała wprowadzeniem form karłowatych i na półwiecze zdeterminowała mechanizmy podnoszenia plonowania przez zwiększanie indeksu plonowania (HI), które wraz z wysoką kulturą rolną pozwoliły na osiągnięcie plonów pszenicy wyższych niż 10 t/ha. Osiągnięto optymalną wielkość HI (dla pszenicy ≈ 0,64), tak więc potencjał plonowania związany z tym parametrem został wyczerpany i w związku z tym pojawiło się pytanie jakie fenotypy zbóż zagwarantują dalszy wzrost plonów w nadchodzących dekadach, dla których prognozowane jest zjawisko pogłębiającej się suszy glebowej. W artykule przedstawiono wyniki modelowania ideotypów pszenicy wygenerowanych w ośrodku badawczo-hodowlanym w Rothamsted (UK) przy użyciu mechanistycznego modelu Sirius rozszerzonego o algorytm ewolucyjny (GA-SA) i prognozy klimatyczne (HadCM3). Zarysowano biochemiczne i fizjologiczne uwarunkowania odporności roślin na suszę oraz poruszono zagadnienie efektywnego wykorzystania wody przez rośliny uprawne.
The increasing food demand and economic conditions force constant increase of crop yield. Green revolution introduced dwarf forms and for five decades determined mechanisms of yield growth by increasing harvest index (HI) which, combined with advances in agricultural practices, resulted in wheat grain yield greater than 10 t/ha. The optimal HI level was reached (≈ 0.64 for wheat) thus exhausting yield potential related to this parameter. This initiated a search for new crop phenotypes which would guarantee continuing yield increase in the future decades in the prospect of increasing soil drought. In this article, the results of wheat ideotypes simulation generated by mechanistic Sirius model enhanced by evolutionary algorithm (GA-SA) and climate scenarios (HadCM3) are presented. They are discussed in the context of selection priorities in crop breeding in Poland. The biochemical and physiological factors determining plant drought resistance and efficient water use by cereal crops are also presented.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2014, 273; 55-72
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza podobieństwa genetycznego odmian orkiszu (Triticum aestivum ssp. spelta L.) za pomocą markerów RAPD
Assessment of genetic similarity of spelt (Triticum aestivum ssp. spelta L.) cultivars based on RAPD markers
Autorzy:
Okoń, Sylwia
Paczos-Grzęda, Edyta
Kraska, Piotr
Kwiecińska-Poppe, Ewa
Pałys, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42797575.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
podobieństwo genetyczne
RAPD
Triticum aestivum ssp. spelta L.
genetic similarity
Opis:
W pracy przedstawiono analizę podobieństwa genetycznego 8 odmian pszenicy orkisz (Triticum aestivum ssp. spelta L.) za pomocą markerów RAPD. Dla 17 wyselekcjonowanych starterów uzyskano 175 produktów, z których 80 było polimorficznych, zaś 7 specyficznych dla pojedynczych obiektów. Średnie podobieństwo genetyczne określone pomiędzy parami wszystkich badanych form wyniosło 0,868. Na podstawie matryc indeksów podobieństwa genetycznego wykonano analizę skupień metodą średnich połączeń UPGMA. Na podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzić, że analizowane odmiany orkiszu charakteryzowały się wysokim podobieństwem genetycznym.
The paper contains an analysis of genetic similarity of 8 Triticum aestivum ssp. spelta cultivars done using RAPD markers. Seventeen selected primers produced 175 fragments, out of which 80 were polymorphic and 7 were genotype-specific. RAPD-based genetic similarity was estimated to be between 8.851 and 0.913. The mean genetic similarity was calculated at 0.868. Genetic similarity matrix was applied for cluster analysis through UPGMA method. The data obtained indicate that the analyzed spelt cultivars are characterized by high similarity.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 252; 35-41
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie markerów molekularnych i fenotypowych do identyfikacji genów odporności pszenicy na łamliwość źdźbła powodowaną przez Oculimacula yallundae i O. acuformis
Use of molecular and phenotypic markers to identify wheat eyespot resistance genes caused by Oculimacula yallundae and O. acuformis
Autorzy:
Majka, Maciej
Gawłowska, Magdalena
Twardawska, Adriana
Korbas, Marek
Danielewicz, Jakub
Góral, Tomasz
Ługowska, Bogusława
Belter, Jolanta
Witkowski, Edward
Drzazga, Tadeusz
Matysik, Przemysław
Woźna-Pawlak, Urszula
Wiśniewska, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199911.pdf
Data publikacji:
2020-02-12
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
geny odporności
łamliwość źdźbła
Pch1
Pch2
Triticum aestivum
resistance genes
eyespot
Opis:
Łamliwość źdźbła to jedna z ważniejszych chorób pszenicy uprawnej (Triticum aestivum L.) powodowana przez dwa grzyby patogeniczne Oculimacula yallundae i Oculimacula acuformis. Istnieje kilka źródeł odporności na ten patogen, lecz jak dotąd tylko dwa geny Pch1 i Pch2 zostały przniesione do pszenicy uprawnej i warunkują odporność. Wybranie najkorzystniejszych markerów molekularnych dla określenia obecności genów odporności na łamliwość źdźbła u pszenicy może poprawić skuteczność i dokładność przy wyborze genotypów odpornych na tę chorobę. Celem pracy było określenie efektywności markerów molekularnych i markera izoenzymatycznego dla genów Pch1 i Pch2 oraz wytypowanie genotypów pszenicy ozimej o podwyższonej odporności w odniesieniu do porażenia roślin w testach inokulacyjnych przeprowadzonych w fazie siewki oraz rośliny dojrzałej. Materiał badawczy stanowiło 159 linii hodowlanych pszenicy ozimej oraz pięć odmian kontrolnych: Artist, Kilimanjaro, Kometa, Patras i Rendezvous. Do identyfikacji genów odporności wykorzystano pięć markerów, trzy do identyfikacji genu Pch1 (EpD1b, XustSSR2001-7DL, Xorw1) oraz dwa dla genu Pch2 (Xcfa2040, Xwmc525). Biorąc pod uwagę analizę molekularną genów, wyniki inokulacji siewek oraz wyniki porażenia źdźbeł dojrzałych roślin, stwierdzono brak objawów porażenia źdźbeł u linii/odmian pszenicy ozimej, u których zidentyfikowano oba geny Pch1 i Pch2. Stwierdzono u nich również najniższe porażenie siewek. Najwyższy procent porażonych źdźbeł odnotowano u genotypów, gdzie nie stwierdzono genów Pch1 i Pch2. U tych genotypów zaobserwowano również najwyższe porażenie w teście siewkowym. Wykazano, że obecność genów Pch1 i Pch2 lub ich brak nie wpływała istotnie na plon ziarna oraz na masę tysiąca ziarniaków (MTZ). U genotypów z genami Pch1 i Pch2 stwierdzono nieznacznie wyższe wartości dla obu parametrów technologicznych.  
Eyespot is one of the most important diseases of wheat (Triticum aestivum L.), caused by two pathogenic fungi Oculimacula yallundae and Oculimacula acuformis. There are several sources of resistance to this pathogen, but so far only two genes Pch1 and Pch2 have been transferred to wheat and confer the resistance. The selection of the most favorable genetic markers for determining the presence of eyespot resistance genes may improve the efficiency and accuracy in the selection of wheat genotypes resistant for this disease. The aim of the work was to determine the effectiveness of molecular markers and protein marker for Pch1 and Pch2 genes and to select genotypes of winter wheat with increased resistance in relation to plant infection in inoculation tests carried out at the seedling and adult plant stage. Plant material consist of 159 breeding lines of winter wheat and five control varieties: Artist, Kilimanjaro, Kometa, Patras and Rendezvous. To identify resistant genes, five molecular markers were used. Three for Pch1 gene (EpD1b, XustSSR2001-7DL, Xorw1) and two for Pch2 gene (Xcfa2040, Xwmc525). Considering the molecular analysis of genes, results of seedlings inoculation and the results of plant stem infestation, it was found that there were no infection symptoms of stalks in the winter wheat lines and/or varieties, in which both Pch1 and Pch2 genes were identified. In these lines/varieties, the lowest infection of seedlings was also observed. The highest percentage of infected sheaths was identified in genotypes where Pch1 and Pch2 genes were not found. The highest seedling infection was also observed for these genotypes. It was shown that the presence of Pch1 and Pch2 genes or their absence did not significantly affect the grain yield and the thousands kernels weight (TKW). Genotypes with the Pch1 and Pch2 genes showed slightly higher values for both technological parameters.  
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2020, 288; 3-14
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie genów z gatunków diploidalnych, tetraploidalnych i heksaploidalnych pszenicy Triticum L. w odmianach pszenicy heksaploidalnej Triticum aestivum L.
Using genes of diploid, tetraploid and hexaploid species of wheat Triticum L. in the varieties of hexaploid wheat Triticum aestivum L.
Autorzy:
Pilch, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198170.pdf
Data publikacji:
2011-12-29
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
gatunki diploidalne, tetraploidalne, heksaploidalne pszenicy
geny obce
introgresje genów
odmiany pszenicy Triticum aestivum L.
rodzina Poaceae (Triticeae)
rodzaj Triticum L.
alien genes
diploid, tetraploid, hexaploid species of wheat,
family Poaceae (Triticeae)
gene introgression
genus Triticum L.
varieties of wheat Triticum aestivum L.
Opis:
W pracy dokonano przeglądu literatury w zakresie wykorzystania gatunków diploidalnych, tetraploidalnych i heksaploidalnych rodzaju Triticum L. w ulepszaniu odmian pszenicy Triticum aestivum L. Przedstawiono źródła korzystnych cech i dokonane introgresje 87 genów w odmianach pszenicy zwyczajnej, oraz podano lokalizację chromosomową. W genomie A, B i D odmian T. aestivum L. wprowadzono odpowiednio 36, 35 i 11 obcych genów. Introgresje te doprowadziły do ulepszenia cech pszenicy T. aestivum L., głównie odporności na patogeny zbożowe. Najwiecej genów obcych (23) warunkuje odporność na mączniaka prawdziwego Erysiphe graminis DC. f. sp. tritici Em. (syn. Blumeria graminis (DC.) E.O. Speer f. sp. tritici Em.), 16 genów nadaje odporność na rdzę brunatną Puccinia recondita Rob. ex Desm. f. sp. tritici, 13 genów — odporność na na rdzę źdźbłową (Puccinia graminis Pers. f. sp. tritici), 10 genów — odporność na rdzę żółtą Puccinia striiformis f.sp. tritici, 3 geny — odporność na uszkodzenia kłosów przez Fusarium graminearum Schwabe. (Gibberella zeae (Schw.) Petch). Wprowadzono także 12 genów odporności na pryszczarka heskiego (syn. muszka heska) Mayetiola destructor Say (syn. Phytophaga destructor Say) (Diptera :Cecidomyiidae), 7 genów wysokiej zawartości białka w ziarnie i 3 geny wysokiej zawartości Zn, Fe, Mn w ziarnie. Geny obce pochodziły z gatunków: T. monococcum L., T. boeoticum Boiss., T. urartu Tum, T. tauschii (Coss.) Schmal., T. speltoides Taush., T. carthlicum Nevski, T. dicoccoides Schweinf., T. turgidum L., T. macha Dek., T. ventricosa Taush., T. dicoccoides Schweinf., T. durum Desf., T. timopheevii Zhuk, T. comosa Sibth et Sm., T. spelta L. W pracy posługiwano się oryginalnym nazewnictwem gatunków, genów, jak i patogenów występujących w źródłowych pracach.
The paper is a review of the publications on using the diploid, tetraploid and hexaploid species of the genus Triticum L. in improvement of wheat varieties Triticum aestivum L. The sources of profitable characters and introgressions of 87 alien genes in the varieties of common wheat are presented together with their chromosome localization. The A, B and D genomes of wheat T. aestivum L. were improved by 36, 35 and 11 alien genes , respectively, which mostly affected resistance to the pathogens of wheat. Majority of the introgressed genes (23) determined the resistance to powdery mildew Erysiphe graminis DC. f.sp. tritici Em.(syn. Blumeria graminis (DC.) E.O. Speer f.sp. tritici Em.), 16 genes determined the resistance to leaf/brown rust Puccinia recondita Rob. ex Desm. f. sp. tritici, 13 genes — the resistance to stem /black rust Puccinia graminis Pers. f. sp. tritici Eriks and E. Henn, 10 genes were responsible for the resistance to yellow/stripe rust Puccinia striiformis f.sp. tritici Westend, and 3 genes determined the resistance to the blotch of spike caused by Fusarium graminearum Schwabe. (Gibberella zeae (Schw.) Petch). Also, 12 genes of the resistance to hessian fly Mayetiola destructor Say (syn. Phytophaga destructor Say) (Diptera: Cecidomyiidae) and 7 quality genes, as high protein content and high content of Zn, Fe, Mn in grain were introgressed to T. aestivum L. These genes were transferred from the following species: T. monococcum L., T. boeoticum Boiss., T. urartu Tum., T. tauschii (Coss.) Schmal., T. speltoides Taush., T. carthlicum Nevski, T. dicoccoides Schweinf., T. turgidum L., T. macha Dek., T. ventricosa Taush., T. dicoccoides Schweinf., T. durum Desf., T. timopheevii Zhuk., T. comosa Sibth et Sm., and T. spelta L. In the paper, the original names of the species, genes, diseases and pathogenes were used, as encountered in the source papers.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2011, 262; 3-24
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmienność i współzależność niektórych cech w mieszańcach Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka
Variability and interrelationship of some traits in Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka hybrids
Autorzy:
Prażak, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42796575.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
Aegilops kotschyi Boiss.
Triticum aestivum L.
cechy ilościowe
zawartość białka
zmienność
współzależność
protein content
quantitative traits
variability
interrelationship
Opis:
Celem badań była ocena zmienności i współzależności niektórych cech ilościowych w ziarnie mieszańców F2–F5 Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka. Mieszańce F2–F5 porównano z pszenicą odmiany Rusałka. Analizowano następujące cechy: liczbę pędów produk¬cyjnych, długość pędu głównego, średnicę 2-go od dołu międzywęźla, długość osadki kłosowej, liczbę kłosków w kłosie głównym, zbitość kłosa głównego, liczbę ziarniaków w kłosie głównym, masę ziarniaków z kłosa głównego, płodność kłosa głównego (liczba ziarniaków przypadających na 1 kłosek) i masę tysiąca ziarniaków oraz zawartość białka ogółem. Mieszańce F2 Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka charakteryzowały się niską płodnością oraz niektórymi cechami kozieńców, np. cienkimi źdźbłami, łamliwymi osadkami kłosowymi, twardymi plewami. W kolejnych pokoleniach fenotypy mieszańców przypominały coraz bardziej pszenicę. Wynikało to być może ze stopniowej eliminacji chromosomów Aegilops kotschyi Boiss. przez chromosomy pszenicy. Wartość współczynnika zmienności (CV%) analizowanych cech ilościowych mieszańców F2–F5 była zróżnicowana i wahała się od 13,87% do 243,58%, a u pszenicy Rusałka od 5,74% do 35,33%. Kłosy mieszańców różniły się zbitością, ościstością, kształtem i długością osadki kłosowej. Niektóre z nich wyróżniały się bardzo długimi (1,75 dcm) lub rozdwojonymi osadkami kłosowymi. W mieszańcach odnotowano istotne dodatnie korelacje pomiędzy długością osadki kłosowej a liczbą kłosków z kłosa głównego, liczbą i masą ziarniaków w kłosie głównym, płodnością i masą tysiąca ziarniaków (MTZ) oraz ujemną korelację pomiędzy długością osadki kłosowej a zbitością kłosa. Mieszańce Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka charakteryzowały się znacznie wyższą zawartością białka ogółem w ziarnie (18,3–24,3%) od pszenicy odmiany Rusałka (14,2–15,7%).
The investigations was undertaken to analyze the variability and interrelationship of some quantitative traits and total protein content in kernels of Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka F2–F5 hybrids. The F2–F5 hybrids were compared with Rusałka cultivar. The following characters were analyzed: productive shoots number, length of main shoot, diameter of the 2nd bottom internode, length of spike rachis, number of spikelets in main spike, main spike density, kernel number and weight per main spike, fertility (number of kernels per 1 spikelet) of main spike and weight of 1000 kernels. The Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka F2 hybrids were characterized by low fertility and some Aegilops characters, such as thin shoots, brittle spike rachis and indurate glumes. Proceeding advantage of wheat phenotypes in successive generations of Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka hybrids was noted. Aegilops kotschyi Boiss. chromosomes were probably eliminated by wheat chromosomes in hybrid genome. In Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka hybrids the values of variability coefficients (CV%) for the quantitative traits analyzed were differentiated and ranged from 13.87% to 243.58%, and in wheat cv. Rusałka from 5.74% to 35.33%. The spikes of Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka hybrids differed in density, awning, shape and length of spike rachis. Some of them were distinctive for very long (1.75 dcm) or forked spike rachis. In Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka hybrids significant positive correlations were found between the length of spike rachis in main spike and the number of spikelets, the number of kernels per main spike, the weight of kernels per main spike, the fertility, the weight of 1000 kernels as well as significant negative correlation between the length of spike rachis and the spike density. Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka hybrids were characterized by much higher total protein content in kernels (18.3–24.3%) than Rusałka cultivar (14.2–15.7%).
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 252; 43-59
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ różnych oświetlaczy LED na indeks kiełkowania ziarna pszenicy uzyskanego w etapie szklarniowym procesu hodowlanego SSD
The effect of different LED illuminators on the germination index of wheat grains obtained in the greenhouse stage of the SSD breeding process
Autorzy:
Siedlarz, Patrycja
Stefański, Piotr
Matysik, Przemysław
Nita, Zygmunt
Rybka, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199332.pdf
Data publikacji:
2018-08-29
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
diody emitujące światło
GI
indeks kiełkowania
LED
Triticum aestivum L.
uprawa szklarniowa
germination index
greenhouse cultivation
light emitting diodes
Opis:
W procesie hodowli zbóż metodą SSD (ang.: Single Seed Descent) w celu skrócenia cykli hodowlanych często zbierane są niedojrzałe ziarniaki. Celem prowadzonych badań było sprawdzenie czy na kiełkowanie ziarniaków zebranych w 23 dniu po kwitnieniu, z roślin uprawianych w szklarni, wpływają widma światła generowane przez: 1) różne lampy diodowe stosowane w czasie uprawy zbóż w szklarni oraz 2) różne oświetlacze monochromatyczne stosowane w czasie suszenia nasion. Materiał do badań stanowiły dwie odmiany pszenicy jarej: Harenda i Tybalt. Rośliny uprawiano w zacienionej szklarni o kontrolowanych warunkach temperatury (22 ± 3°C) i wilgotności (80% ± 5%) a jako oświetlaczy używano: wysokoprężnej lampy sodowej HPS (kontrola) i dwóch typów oświetlaczy LED-owych: zbudowanego w oparciu o diody niebieskie i czerwone oraz oświetlacza zbudowanego w oparciu o białe diody. Kłosy zbierano w 23 dniu po kwitnieniu, zgodnie z metodyką stosowaną w procesach hodowlanych. Wyłuskane ziarniaki umieszczano pod monochromatycznymi źródłami światła (niebieskiego, zielonego i czerwonego), poddawano suszeniu przez okres 10 dni w temperaturze 25°C, a następnie kiełkowano. Zliczano indeks kiełkowania (GI), całkowitą liczbę skiełkowanych ziarniaków oraz liczbę ziarniaków, które nie wytworzyły kiełka i zostały porażone chorobami grzybowymi w czasie trwania doświadczenia. Stwierdzono, że oświetlanie ziarniaków w czasie suszenia poprawiało indeks kiełkowania i wpłynęło na wzrost liczby skiełkowanych nasion, przy czym światło zielone indukowało najbardziej równomierne kiełkowanie (≥ 70%), niezależnie od rodzaju oświetlania stosowanego w czasie wzrostu roślin, natomiast światło niebieskie (Royal Blue) najsilniej wpływało na dynamikę kiełkowania wyrażaną przez indeks kiełkowania a efekt był zależny od oświetlacza użytego do wzrostu roślin. Oświetlacz LED zbudowany w oparciu o niebieskie i czerwone diody użyty w trakcie wzrostu roślin w połączeniu ze światłem niebieskim użytym w trakcie suszenia ziarna pozwolił uzyskać najlepsze wyniki GI u obu badanych odmian pszenicy. Uzyskane rezultaty upoważniają do stwierdzenia, iż możliwe jest znalezienie oświetlaczy LED lepszych niż standardowe lampy HPS dla potrzeb hodowli zbóż oraz że doświetlanie ziarniaków w trakcie suszenia poprawia ich kiełkowanie. Potrzebna jest standaryzacja procedur.
During the SSD (Single Seed Descent) process of cereal breeding unripe kernels are often collected to shorten breeding cycles. Present studies were undertaken to check whether the germination of kernels harvested on the 23rd day after pollination from plants grown in a greenhouse is influenced: 1) by different light spectra used during cereal cultivation in the greenhouse and 2) by different single light bands used during seed drying. The materials for studies consisted of 2 spring wheat cultivars: Harenda and Tybalt. The plants were grown in a shadowed greenhouse with controlled temperature (22 ± 3°C) and humidity (80% ± 5%) and illuminated by HPS lamp (control) and two types of LED illuminators: based on blue and red LEDs and based on white LEDs. The ears were harvested on 23rd day after flowering, according to the methodology used in field experiments. The threshed kernels were placed under monochromatic light sources (blue, green and red), dried for a period of 10 days at 25°C and then germinated. The germination index (GI), the total number of germinated kernels and the number of kernels that did not germinate and became infected by fungal diseases during the experiment, were counted. It was found that lightening of seeds during drying improved the germination index and total number of germinated seeds. The green light induced the most uniform germination (≥ 70%) independently from the light used during wheat growth, while the blue light (Royal Blue) improved germination of seeds taken from plants cultivated under LED illuminator based on blue and red diodes. Obtained results confirmed that it was possible to find LED illuminator better than standard HPS lamp for cereal cultivation and that lightening of the kernels during drying improved their germination. Standardization of procedures would be needed.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2017, 282; 3-15
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcja pszenicy zwyczajnej ozimej na dolistne nawożenie
The reaction of winter wheat to foliar fertilization
Autorzy:
Jarecki, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199403.pdf
Data publikacji:
2021-09-29
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
Triticum aestivum L.
makroelementy
mikroelementy
komponenty plonu
plon
skład chemiczny ziarna
nawożenie
macroelements
microelements
yield components
yield
chemical composition
fertilizer
Opis:
Celem trzyletniego doświadczenia polowego była ocena reakcji pszenicy ozimej, odmiany RGT Kilimanjaro na zróżnicowane nawożenie dolistne. Doświadczenie założono w układzie losowanych bloków na polach Podkarpackiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Boguchwale. Badanym czynnikiem były zróżnicowane warianty nawożenia dolistnego: (B) – dwukrotny oprysk YaraVita Zboże oraz (C) – dwukrotny oprysk YaraVita Zboże, jednokrotny YaraVita Kombiphos i jednokrotny YaraVita Thiotrac, które porównano do kontroli (A). Wykazano, że zmienne warunki pogodowe w latach badań wpłynęły modyfikująco na uzyskane plony. W 2017 r. zebrano ponad 9 t⸱ha-1 ziarna, natomiast w latach 2018 i 2019 odpowiednio o 2,0 i 0,92 t⸱ha-1 mniej. Po zastosowaniu nawożenia dolistnego w wariancie C i B uzyskano istotnie wyższe plony w porównaniu do kontroli, odpowiednio o 0,72 t⸱ha-1 i 0,44 t⸱ha-1. Czterokrotne nawożenie dolistne (wariant C) wpłynęło na istotny wzrost MTZ oraz indeksów zieloności liści (SPAD) i powierzchni liści (LAI) w porównaniu do kontroli. W przypadku przewodności szparkowej liści (Gs) dowiedziono, że zastosowane nawożenie w wariancie C skutkowało zmniejszeniem odczytów w odniesieniu do kontroli. Użyte nawozy dolistne w wariancie C wpłynęły także na istotny wzrost zawartości w ziarnie białka ogólnego a spadek włókna w odniesieniu do kontroli. W przypadku wariantu B uzyskane różnice były nieistotne. W uprawie pszenicy ozimej należy zatem zalecać intensywniejszy wariant nawożenia dolistnego.
The aim of the three-year field experiment was to evaluate the reaction of winter wheat, RGT Kilimanjaro cultivar to different foliar fertilization. The experiment was set up in a randomized blocks in the fields of the Podkarpackie Agricultural Advisory Center in Boguchwała. The tested factor consisted of various variants of foliar fertilization: B – two-time spraying of YaraVita Grain and C – two-time spraying of YaraVita Grain, one-time YaraVita Kombiphos and one-time YaraVita Thiotrac, which were compared to the control (A). It was shown that the variable weather conditions in the years of the research had a modifying effect on the yields obtained. In 2017, more than 9 t⸱ha-1 grain was harvested, while in 2018 and 2019, by 2.0 and 0.92 t⸱ha-1 less, respectively. After applying foliar fertilization in variants C and B, the yields were significantly higher compared to the control, by 0.72 t⸱ha-1 and 0.44 t⸱ha-1, respectively. Four-fold foliar fertilization (variant C) significantly increased WTG and indices of Soil Plant Analysis System (SPAD) and leaf area index (LAI) compared to the control. In the case of the stomatal conductivity of leaves (Gs), it was proved that the applied fertilization in variant C resulted in a decrease in readings in relation to the control. The foliar fertilizers used in variant C significantly increased the content of total protein in the grain and the decrease in fiber compared to the control. In the case of variant B, the obtained differences were insignificant. Therefore, in the cultivation of winter wheat, a more intensive variant of foliar fertilization should be recommended.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2021, 294; 73-81
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielowymiarowe wydzielanie fenotypowo podobnych grup obiektów w kolekcji roboczej pszenicy ozimej (Triticum aestivum L.)
Multivariate distinguishing of phenotypically similar groups of genotypes in a winter wheat (Triticum aestivum L.) working germplasm collection
Autorzy:
Ukalska, Joanna
Ukalski, Krzysztof
Śmiałowski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42830396.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
analiza zmiennych kanonicznych
analiza skupień
Triticum aestivum L.
wielowymiarowa analiza wariancji
zasoby genowe
zróżnicowanie fenotypowe
canonical variable analysis
cluster analysis
germplasm collection
multivariate analysis of variance
phenotypic diversity
Opis:
Przedmiotem badań była część kolekcji roboczej form pszenicy ozimej zgromadzona i prowadzona przez wiele lat dla potrzeb hodowli przez Zakład Roślin Zbożowych IHAR w Krakowie. Wyniki prezentowane w pracy dotyczą 51 obiektów występujących w kolekcji w latach 1999–2002. Pod uwagę wzięto 14 cech opisujących strukturę plonu, odporność na najważniejsze choroby oraz właściwości technologiczne. Celem pracy było wydzielenie grup form podobnych pod względem wszystkich badanych cech jednocześnie, a następnie analiza zróżnicowania wielocechowego wydzielonych grup genotypów. Podział na grupy wykonano za pomocą hierarchicznej analizy skupień metodą Warda w oparciu o wartości statystyki pseudo t2, wskazujące na możliwość wyodrębnienia w kolekcji 3, 5 lub 8 grup form podobnych wielocechowo. Dla każdej możliwości podziału na grupy wykonano jednoczynnikową, wielowymiarową analizę wariancji, a następnie analizę zmiennych kanonicznych. Na podstawie uzyskanych wyników dokonano ostatecznie podziału kolekcji na 5 grup. Liczebności grup wyniosły od 4 do 22 obiektów. Pierwsze trzy zmienne kanoniczne wyjaśniły łącznie 82% całkowitej zmienności wydzielonych grup. Cechami najsilniej różnicującymi badaną kolekcję były: wysokość roślin, wyleganie, MTZ, masa i liczba ziaren z kłosa, liczba dni do kłoszenia, podatność na mączniaka prawdziwego oraz zawartość białka.
The investigations were conducted on part of winter wheat working collection from the Plant Breeding and Acclimatization Institute, the Department of Cereals Crops in Cracow. Fifty-one genotypes (cultivars and clones) were evaluated in the years 1999–2002. Yield structure traits and susceptibility to the most important winter wheat diseases were assessed. The aim of the study was to classify the genotypes into homogeneous groups (clusters), identify the traits having the highest discriminative power in separating these groups, and characterize the genotypic diversity of the distinguished clusters for the examined traits. Hierarchical cluster analysis was carried out using Ward’s procedure and squared Euclidean distance. The final number of groups (clusters) was obtained on the basis of the pseudo t2 statistic which indicating a possibility to classify the genotypes in 3, 5 or 8 groups. For each division the MANOVA and Canonical Variable Analysis (CVA) were carried out on the basis of Mahalanobis distance. Finally, the genotypes were classified into five homogeneous groups, which including 4 to 22 objects. The three first canonical variables accounted for 82% of the total variation between groups. The following traits were found to have the highest discriminative power: plant height, lodging score, 1000-grain weight, weight per spike, number of grains per spike, number of days to heading, powdery mildew score and protein content.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 253; 21-30
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cechy morfologiczne i płodność mieszańców niektórych gatunków rodzaju Aegilops sp. z pszenicą heksaploidalną Triticum aestivum L.
Morphological traits and fertility of hybrids of some Aegilops species with hexaploid wheat Triticum aestivum L.
Autorzy:
Prażak, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198201.pdf
Data publikacji:
2012-03-29
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
Aegilops biuncialis
Aegilops columnaris
Aegilops cylindrica
Aegilops triaristata
Aegilops variabilis (peregrina)
Aegilops crassa
Triticum aestivum
cechy morfologiczne pędu i kłosa
mieszańce F1
płodność
F1 hybrids
fertility
morphological traits of tiller and spike
Opis:
W warunkach polowych wykonano krzyżowania między gatunkami Aegilops biuncialis Vis., Ae. columnaris Zhuk., Ae. cylindrica Host., Ae. triaristata Willd. 4x, Ae. variabilis (peregrina) Eig, Ae. crassa Boiss. 6x a odmianami Triticum aestivum L. (Begra, Legenda, Rusałka, Zyta). Celem krzyżowań było poszerzenie zmienności genetycznej pszenicy zwyczajnej. Z uzyskanych 18-dniowych mieszańcowych ziarniaków F1 w warunkach in vitro izolowano zarodki i podkiełkowy¬wano je na pożywce MS z dodatkiem 10 mg dcm-3 IAA (kwas β-indolilo-3-octowy) i 0,04 mg dcm-3 kinetyny. Po 4 tygodniach rośliny mieszańcowe, które rozwinęły się z zarodków, przesadzono do doniczek, a następnie w połowie września wysadzono je na polu doświadczalnym. Na wiosnę po ruszeniu wegetacji rośliny mieszańcowe kolchicynowano. W fazie dojrzałości pełnej na roślinach mieszańcowych F1 dokonano pomiarów następujących cech biometrycznych — krzewienia ogólnego, długości pędu głównego, średnicy drugiego od dołu międzywęźla, długości osadki kłosowej kłosa głównego, zbitości kłosa głównego (liczba kłosków na 1 dcm osadki kłosowej) i płodności kłosa głównego (liczba ziarniaków na 1 kłosek). Większość mieszańców F1 charakteryzowały się silnym krzewieniem, podobnym do dzikich gatunków rodzicielskich (33,5–124,0 źdźbeł), zbliżoną do pszenic długością pędu głównego (87,0–98,0 cm) i osadki kłosowej (0,7–1,3 dcm), pośrednią średnicą 2. od dołu międzywęźla (2,2–3,7 mm) i zbitością kłosa głównego (10,4–14,9) oraz istotnie niższą płodnością (0,0–1,3). Wśród nich najwyższą płodnością wyróżnił się mieszaniec T. aestivum L. cv. Zyta × Ae. cylindrica Host. Uzyskanie mieszańców F1 Aegilops sp. z T. aestivum L. jest pierwszym etapem umożliwiającym wyselekcjonowanie roślin o wysokiej zawartości białka i mikroelementów (żelaza i cynku) w ziarnie oraz tolerancyjnych na suszę i choroby grzybowe.
In the field conditions crosses were carried out between Aegilops biuncialis Vis., Ae. columnaris Zhuk., Ae. cylindrica Host., Ae. triaristata Willd. 4x, Ae. variabilis (peregrina) Eig, Ae. crassa Boiss. 6x and Triticum aestivum L. (cvs. Begra, Legenda, Rusałka, Zyta). The aim of the crosses was to broaden genetic diversity of common wheat. The 18-day-old F1 hybrid embryos isolated from kernels were grown in vitro on the MS nutrient medium supplemented with 10 mg dcm-3 IAA (β-indolyl-3-acetic acid) and 0.04 mg dcm-3 kinetin. After 4 weeks hybrids plants, which developed from isolated embryos, were transferred into pots. Next, in half of September they were planted in experimental field. In spring at the start of vegetation period the hybrid plants were treated with colchicine. In laboratory investigations, fully mature F1 hybrid plants were analyzed for biometrical traits such as total tillering, length of main tiller, diameter of the second internode from the plant base, spike rachis length, main spike compactness (number of spikelets per 1 dcm of the spike rachis), main spike fertility (number of grains per 1 spikelet). Tillering of most hybrids was strong and similar as in the Aegilops species (33.5–124.0 tillers), length of main tiller (87.0–98.0 cm) and spike rachis (0.7–1.3 dcm) were similar to the wheat cultivars. Hybrids had intermediate diameter of the second internode (2.2–3.7 mm) and spike compactness (10.4–14.9) and significantly lower fertility (0.0–1.3) in comparison to parental forms. The fertility of T. aestivum L. cv. Zyta × Ae. cylindrica Host. hybrid was outstanding. Obtaining F1 Aegilops sp. with T. aestivum L. hybrids is the first step allowing to select plants showing high content of protein and microelements (iron and zinc) in kernels and tolerance to drought and fungal diseases.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2012, 263; 3-17
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies