Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "tureckie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    The Concept of the millet in Turkish dictionaries: Its alteration and the impact on Ottoman Macedonia
    Autorzy:
    Pandevska, Maria
    Mitrova, Makedonka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/910150.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-26
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    słowniki tureckie
    glosariusze tureckie
    Imperium Osmańskie
    millet
    naród
    osmańskie Bałkany
    osmańska Macedonia
    Ottoman Empire
    nation
    Ottoman Balkan
    Ottoman Macedonia
    Turkish dictionaries/glossaries
    Opis:
    In the 19th century the dictionaries/glossaries represent the first brace which connected different cultures and languages, thus also linking the Orient with the Occident and vice versa. In this context the research is focused on the Turkish dictionaries/glossaries, which for a long time actually represented one of the basic media of transmitting the new Western ideas in the East, and in our case, in the Ottoman Empire. Through the short comparative analyses of these dictionaries/glossaries and their authors (from the 19th century and early 20th century) we follow the change of the cognitive concept of the term millet with the term nation. The case study is focused on Ottoman Macedonia and on the political implications caused by this change of the meaning of the Ottoman term millet.
    Znaczenie pojęcia millet w słownikach tureckich: jego zmiana i wpływ na  osmańską Macedonię W XIX wieku słowniki/glosariusze stanowiły pierwszą klamrę, która łączyła różne kultury i języki, łącząc w ten sposób także Orient z Zachodem i vice versa. W tym kontekście badania koncentrują się na tureckich słownikach / glosariuszach, które przez długi czas faktycznie stanowiły jeden z podstawowych środków przekazu nowych zachodnich idei na Wschodzie, a w naszym przypadku w Imperium Osmańskim. Poprzez krótkie analizy porównawcze tych słowników/glosariuszy i ich autorów (z XIX i początku XX wieku) śledzimy przemiany koncepcji znaczeniowej pojęcia millet w kierunku pojęcia naród. Studium przypadku koncentruje się na osmańskiej Macedonii i politycznych implikacjach spowodowanych tą zmianą znaczenia osmańskiego terminu millet. 
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2019, 26, 1; 171-192
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Węgrzy a ludy tureckie przed Osmanami
    Hungarians and the Turkic people before Ottomans
    Autorzy:
    Grzesik, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32315646.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    The Hungarians
    Turkic people
    Hungarian medieval chronicle writing
    the people of a Great Steppe
    Węgrzy
    ludy tureckie
    średniowieczne dziejopisarstwo węgierskie
    ludy Wielkiego Stepu
    Opis:
    Ugrofińscy Węgrzy nawiązali kontakt z ludami z tureckiej grupy językowej najpóźniej w dzisiejszej Baszkirii stanowiącej ich praojczyznę, legendarne Wielkie albo Wschodnie Węgry, o których pamiętali średniowieczni kronikarze. Ludy tureckie były mieszkańcami Wielkiego Stepu, stąd określenie Turków stało się synonimem koczowników. W źródłach bizantyńskich pod mianem Turków występują Węgrzy. Wraz z odłamem bułgarskich Onogurów, zapisanych w źródłach arabskich jako s.k.l, a znanych później jako Szeklerzy, w latach 30. IX w. osiedlili się w okolicach Morza Azowskiego, dostając się pod polityczną podległość Chazarów. O tym, że Węgrów powszechnie utożsamiano z Turkami, świadczy określenie ich przez słowiańskich sąsiadów mianem Onogurów, czyli *Ągrów, skąd wzięła się łacińska nazwa Hungari albo polska Węgrów. Jak się wydaje, węgierski związek plemienny wędrujący najpierw nad stepy meotydzkie, później zaś migrujący do Kotliny Karpackiej, był wieloetniczny z dużym udziałem ludności tureckojęzycznej (Szeklerzy, chazarscy Kabarzy), która stopniowo uległa madziaryzacji, pozostawiając Węgrom elementy świadomości historycznej (pamięć o Attyli, którą Szymon z Kézy erudycyjnie przekształcił w historię o pokrewieństwie huńsko-węgierskim). Jednak stworzone przez nich w Kotlinie Karpackiej państwo zachowało charakter wieloetniczny, co dopiero w czasie rozwoju nowożytnych nacjonalizmów zaczęło stwarzać problemy, które przyczyniły się do rozpadu państwa w 1918 r.
    The Finno-Ugric Hungarians made contact with people from the Turkish language group not later as in present-day Bashkiria. It was their original homeland, which was mentioned as the Great or Eastern Hungary by the medieval chroniclers. The Turkic people lived on the Great Steppe in that time, therefore the name of the Turks was a synonym of the nomads. However, in the Byzantine sources it were the Hungarians who were called The Turks. They settled in the region of the Azov Sea together with a branch of the Bulgarian Onogurs, noted in the Arabian sources as s.k.l, and later known as the Szeklers. They got under the political dependency of the Khazars. The Slavic name of the Hungarians *Ągri, from which the Latin name of the Hungari and the Polish Węgrzy was derived, descended from the name of the Onogurs. It seems that the Hungarian tribal commonwealth, which originally wandered to the Maeotidian Steppes and afterwards migrated to the Carpathian Basin, was multiethnical, with great participation of the Turkic population (such as the Szeklers and the Kabars). This people was Magyarized, but left elements of the own historical consciousness to the Hungarians, such as the memory of Attila, which was the basis of the eruditional story of the Hunnic-Hungarian identity by Simon of Kéza. Nevertheless, the Hungarian state preserved its multiethnical character, which generated problems only in the 19th century, a period of growth of the modern nationalisms, which resulted in the disintegration of the state in 1918.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 91-99
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Georgi Mamarczew – bohater walk o wyzwolenie Bułgarii pierwszej połowy XIX wieku
    Georgi Mamarchev – the hero of the fight for the liberation of Bulgaria in the first half of the 19th century
    Autorzy:
    Rusin, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/910250.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Georgi Mamarchev
    Russian-Turkish wars
    Velchova zavera
    history of Bulgaria
    Bulgarian National Revival
    Georgi Mamarczew
    wojny rosyjsko-tureckie
    Wełczowa zawera
    historia Bułgarii
    bułgarskie odrodzenie narodowe
    Opis:
    Artykuł omawia meandry życia jednego z najważniejszych bułgarskich bojowników o wolność pierwszej połowy XIX wieku Georgiego Stojkowa Mamarczewa (1786–1846). Autor nie rekonstruuje pełnej biografii tej postaci, skupiając się na kwestii udziału Mamarczewa jako ochotnika w wojnach rosyjsko-tureckich toczonych w latach 1806–1812 oraz 1828–1829, a także wydarzeń związanych z przygotowywanym powstaniem w okręgu tyrnowskim w 1835 roku (tzw. Wełczowej zawery). Zdaniem autora, dzięki swojemu konsekwentnemu zaangażowaniu w działania zbrojne przeciwko Imperium Osmańskiemu można uznać Mamarczewa za jednego z pierwszych, a zarazem najważniejszych „zawodowych” bojowników o wolność w epoce Bułgarskiego Odrodzenia Narodowego (1762–1878). W kolejnych dekadach ten sposób walki o wyzwolenie ziem bułgarskich z pod władzy tureckiej zaprezentował w pełni jego siostrzeniec Georgi S. Rakowski.
    The aim of the article is to show the selected forms of political and military activity of Georgi Stoikov Mamarchev (1786-1846), the iconic Bulgarian national fighter. The main attention is dedicated to G. Mamarchev’s involvement in Russian-Turkish wars (1806-1812; 1828-1829) and the uprising in the Turnovo region in 1835 (the so-called Velchova zavera). Thanks to G. Mamarchev’s activity against Ottoman Empire, during the Bulgarian National Revival period (1762-1878) he was regarded as one the first and most influential Bulgarian freedom fighter. In the following decades he was showed in the context of political activity of his nephew Georgi S. Rakovski (1821–1867).
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2020, 27, 1; 81-96
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies