Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "artistic" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
The Work of Art as a Collection. Violence, death and loss in the art of Luz María Sánchez
Dzieło sztuki jako kolekcja. Przemoc, śmierć i utrata w twórczości Luz Maríi Sánchez
Autorzy:
Kluszczyńsk, Ryszard W. i
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041816.pdf
Data publikacji:
2021-11-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Luz María Sánchez
transdisciplinarity
work/collection
artistic research
multiformity
memory
artistic database
artivism
transdyscyplinarność
dzieło-kolekcja
wielopostaciowość
pamięć
artystyczna baza danych
artywizm
Opis:
In this article, I discuss the art of Luz María Sánchez, proposing to approach it through the conceptual category of what I term a collection or multiform artwork. I characterize the central themes of her work – violence, death and loss – and highlight the most important characteristics of her artworks, which include multiformity, fluidity, transgressiveness, transdisciplinarity, participativeness and interactivity. I likewise focus on her art’s status as artistic research and its structural and material grounding in databases and collections, as well as on its use in the context of the visual arts of sound, ethnographic research, cybercartography, subversivity and found objects. I explain how Sánchez’s art is research-interventionist in nature: she analyses social events, processes and various forms of power, focusing in particular on different forms of violence. Her works emerge from research-analytical activities based on the materials she collects and the databases she builds, which serve as the foundation for the resulting artworks. Sánchez’s political interests are an expression of indignation and concern at the same time; they express both an activist stance and ethical commitment. In her art, she addresses the fate of Mexican society which has been abandoned by state authorities and left to the mercy of drug cartels and gangs. At the same time, she develops her own personal discourse in the works she creates, discreetly telling her own story which is intertwined with the history of contemporary Mexico. Her works/collections depict a landscape after a catastrophe, expressing a sense of hopelessness and loss. At the same time, however, they paradoxically initiate or promote actions and tactics of resistance
Rozważam w tym artykule twórczość Luz Maríi Sánchez. Ujmuję ją przy użyciu proponowanej przez siebie kategorii dzieła sztuki jako kolekcji bądź dzieła wielopostaciowego (multiform artwork). Charakteryzuję centralne dla jej twórczości tematy: przemocy, śmierci i utraty. Wydobywam też najważniejsze właściwości jej dzieł: wielopostaciowość, płynność, transgresyjność, transdyscyplinarność, partycypacyjność i interaktywność, status artistic research, strukturalne i materiałowe ugruntowanie w bazach danych i kolekcjach, jak również posługiwanie się dźwiękiem w kontekście sztuk wizualnych, badania etnograficzne i cyberkartografię, wykorzystanie obiektów znalezionych i subwersywność. Uznaję, że sztuka Sánchez ma charakter badawczo-interwencyjny: analizuje wydarzenia i procesy społeczne oraz formy sprawowania władzy, skupiając się w szczególności na różnych formach przemocy. Jej dzieła wyłaniają się z pracy analitycznej, której efektem są gromadzone materiały i budowane przez artystkę bazy danych, służące jako fundament powstających dzieł. Zainteresowanie polityczne Sánchez jest wyrazem oburzenia i jednocześnie troski, jest postawą aktywistyczną i etycznym zaangażowaniem. W swej sztuce zajmuje się losem meksykańskiego społeczeństwa porzuconego przez władze państwowe, oddanego w ręce narkotykowych karteli i gangów. Jednocześnie rozwija w tworzonych dziełach swój osobisty dyskurs, dyskretnie opowiada własną historię, która splata się z historią współczesnego Meksyku. Jej dzieła-kolekcje ukazują pejzaż po katastrofie, wyrażają poczucie beznadziei, utraty. Zarazem jednak, paradoksalnie, inicjują bądź wspomagają działania sprzeciwu i taktyki oporu
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2021, 23; 279-299
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
For/with. Together
DLA/Z. RAZEM
Autorzy:
Karolak, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593798.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
działania artystyczne i paraartystyczne
zdolność kontaktu z drugim człowiekiem
partnerskie bytowanie w twórczym działaniu
przeżycia w działaniu wspólnotowym
artistic and quasi-artistic activities
interpersonal contact
partner existence in a creative activity
experiences in communal activity
Opis:
The article presents the origins of my concept of workshops and educational-artistic projects aimed at a wide range of public, as the co-participants of artistic creation processes. It depicts projects related to spontaneity triggering and imagination activation of workshops participants. In the further part of the article there are presented instances of activities focused on dreams fulfillment in artistic projects. Issues of getting to know one another better and of greater mutual understanding through creative interaction occurring in artistic activities are significant for the discussion. The subject of activities conducted for over forty years is divided into five groups: spontaneity triggering, imagination activation, dreams fulfillment, creative interactions, and communality. All the presented projects display creations delivering symbolic products of non-utilitarian function. They direct our attention to self-confidence, optimism and achieving emotional well-being.
Artykuł przedstawia rodzenie się mojej koncepcji działań warsztatowych i projektów edukacyjno – artystycznych skierowanych do szerokiego grona odbiorców – współuczestników procesów kreacji artystycznej. Ukazuje projekty związane z wyzwalaniem się spontaniczności i uruchamianiem wyobraźni uczestników warsztatów. Następnie w artykule prezentowane są przykłady działań skoncentrowanych na realizacji marzeń w projektach artystycznych. Ważnym obszarem poruszanych zagadnień są też kwestie lepszego poznania się i pełniejszego wzajemnego zrozumienia międzyludzkiego poprzez interakcję twórczą zachodzącą w działaniach artystycznych. Problematyka działań realizowanych od przeszło czterdziestu lat podzielona została na pięć grup: wyzwalanie spontaniczności, uruchamianie wyobraźni, realizacja marzeń, interakcje twórcze i wspólnotowość. Wszystkie przedstawione projekty prezentują kreacje przynoszące wytwory o charakterze symbolicznym, pozbawione funkcji użytkowej. Kierują uwagę na wiarę w siebie, optymizm i uzyskanie dobrostanu emocjonalnego.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 273-296
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Avant-gardists and primitivism
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593849.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Avant-garde
visual arts
primitivism
Black Africa
artistic affinities
Awangarda
sztuki wizualne
prymitywizm
Czarna Afryka
powinowactwa artystyczne
Opis:
Today, the relations between modern art with primitive art are almost legendary. Contemporary appreciation of non-European artists’ contribution to the development of modern art was reflected, for instance, in the ground-breaking exhibition held in 1984 at the New York Museum of Modern Art (MoMA), titled Primitivism in 20th-century Art: Affinity of the Tribal and the Modern, curated by the influential art critic and director of this institution, William S. Rubin. Even before that, however, reflections on the phenomenon of primitivism had been based on the combined exhibitions of tribal art and modern art, such as a display of Picasso's works combined with African sculptures, organized in Berlin and in Dresden in1913, as well as the presentation of African art at Alfred Stieglitz’s 291 Gallery in New York. Deeper and broader reflection on the importance of the contribution of tribal cultures (including, of course, African culture) to modern art appeared in 1938 in Robert Goldwater's book entitled Primitivism in Modern Art. The avant-gardists’ expectations concerning so-called primitive art varied. Most often, they sought formal inspirations (Cubist painters, modern sculptors Constantin Brancusi, Pablo Gargallo, Alberto Giacometti, Jacques Lipchitz). However, some artists have looked to it for new representations and symbols as well as a source of human creativity. The article concludes with the words of Georges Salles that the art of black Africa has renewed European artistic scene.
Związki sztuki nowoczesnej z prymitywną są już dziś nieomal legendarne. O tym, że obecnie ich wkład w formowanie sztuki nowoczesnej został w pełni doceniony świadczy chociażby przełomowa wystawa w nowojorskim Museum of Modern Art’s (MoMA) z 1984 r. zatytułowana Primitivism’ in 20th-century Art: Affinity of the Tribal and Modern, której kuratorem był wpływowy krytyk sztuki i zarazem dyrektor tejże placówki William S. Rubin. Zasadniczą podstawę do refleksji na temat zjawiska prymitywizmu stanowiły wspólne ekspozycje sztuki plemiennej i sztuki nowoczesnej, podobnie jak widoczne w twórczości awangardowych artystów inspiracje sztuką plemienną (n.p. prezentacja dzieł Picassa zestawionych z afrykańskimi rzeźbami, zorganizowana w Neue Galerie w Berlinie w grudniu 1913 r. i w Dreźnie czy prezentacja sztuki afrykańskiej w nowojorskiej Galerii 291 Alfreda Stieglietza, zorganizowana z inicjatywy Mariusa de Zayasa w 1914 r. pod wymownym tytułem – Statuary in Wood by African Savages: the Root of Modern Art. Poszerzona i pogłębiona refleksja nad doniosłością wkładu kultur plemiennych (w tym oczywiście afrykańskich) w sztukę nowoczesną pojawiła się w 1938 r. w książce Roberta Goldwatera Primitvism in Modern Art. Oczekiwania awangardystów względem tak zwanej sztuki prymitywnej były niejednorodne. Najczęściej uwzględniano inspiracje formalne (malarze kubiści, rzeźbiarze: C. Brancusi, P. Gargallo, A. Giacometti, J. Lipchitza). Twórcy z niemieckiej grupy Die Brücke, poszukiwali nowych wyobrażeń i symboli a zarazem źródła twórczości ludzkiej. Zainteresowanie tym ostatnim zagadnieniem związane było z badaniami nad psychiką człowieka prowadzonymi przez Zygmunta Freuda w końcu XIX w. Inspiracją dla ekspresjonistów była także nagość, której prezentacja nawiązywała do życia w warunkach społeczności plemiennych. Warto dodać, iż sami artyści niejednokrotnie – np. Picasso – zaprzeczali wpływom sztuki z Afryki na ich dzieła. Konkluzją artykułu jest myśl G. Sallesa, iż sztuka z Czarnej Afryki odnowiła tę z Europy.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 153-169
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cognitive Values in New Media Art
Wartości poznawcze w sztuce nowych mediów
Autorzy:
Myoo, Sidey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593995.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
sztuka współczesna
technologia
przekaz
kontekst
poznanie
edukacja
contemporary art
new technology
artistic message
context
art cognition
social education
Opis:
Tematyka artykułu nawiązuje do narracyjnego i eksplikatywnego znaczenia sztuki, mając na uwadze głównie Sztukę Nowych Mediów. Celem jest pokazanie, że artystki/artyści wyraźniej dostrzegają nierzadko słabo widoczne w percepcji społecznej, choć ważne przejawy rzeczywisto¬ści, o których mówią poprzez sztukę, a które to treści najpewniej nie zostałyby zaprezentowane szerszej publiczności, gdyby nie stały się tematem prac artystycznych. Wiąże się to np. z takimi fenomenami, jak powszechne zapośredniczenie do sieci, determinacja wynikająca z codziennego użycia technologii, możliwa inwigilacja człowieka, mediatyzacja wszelkich treści, także wynikają¬ca z rozwoju sieci władza lub manipulacja. Sztuka zatem staje się niezastąpionym i oryginalnym źródłem wiedzy o współczesnych czasach, a gdy operuje oryginalną formą może być perswazyj¬na i przekonująca, może interweniować lub przestrzegać, skłaniać do refleksji, inspirować lub edukować. Tematykę tę przedstawiono na przykładach kilku prac artystycznych, zawierających specyficzne, znaczące treści.
The theme of this paper refers to the research approach which may be framed as the narrative and explanatory aspects of art, but with specific stress on New Media Art. Author’s objective is to show that artists perceive phenomena which in social perspective are frequently neglected despite their importance and which could be surely abandoned in public discourse unless they become the objects of artworks. A few examples may support this claim such as widespread web mediation, determination of artists based on common use of new technologies, and also possible surveillance of individuals, mediation of content as well as emerging authority based on massive web manipulations. Therefore, I would like to stress that art has become an indispensable and original source of knowledge on modern times, and with the use of original form, it may be persuasive and intervene for social change and/or warn against e.g. injustice, in¬cline to reflect, inspire and educate the public. These themes have been analyzed with reference to several artworks which raise specific and meaningful questions.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 99-109
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between Practice and Theory. Comments on the Specificity of Art History and Art Education in Poland and Ukraine
Między praktyką a teorią. Uwagi o edukacji artystycznej i z zakresu historii sztuki w polsce i na Ukrainie
Autorzy:
Gryglewski, Piotr
Chernyshev, Denys
Kashchenko, Oleksandr
Shilo, Alexander
Ivashko, Yuliа
Dmytrenko, Andrii
Ivashko, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041826.pdf
Data publikacji:
2021-11-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
art theory
artistic education
teaching methodology
history of art
Łódź
Kiev
teoria sztuki
edukacja artystyczna
metodologia nauczania
historia sztuki
Kijów
Opis:
Changes taking place in the area of artistic practice happen in parallel with transformations in the social area. Artistic and architectural activity coexists with theoretical reflection in the field of art. Changes of this kind also translate into assumptions that guide research in the area of art history. Contemporary art is characterized by dynamic changes and re-evaluations, in which practice and theory are intertwined. The nature of these phenomena is also a challenge on the level of academic education dealing with the subject of art, architecture and art history. The specificity of the analyzed phenomena makes it necessary to combine theoretical knowledge with broadly understood practice in this process. The aesthetic premises of contemporary art are widely used in the process of artistic education. An example of this can be activities undertaken by the Kiev National University of Construction and Architecture (KNUCA). Successive lecturers at this university have consistently combined theory with creative practice in the educational process. These premises have found application in architectural design that uses plastic elements. The ties between theory and practice are also inherently inscribed in the history of the history of art department at the University of Lodz. It was largely influenced by the specificity of Łódź as an artistic center in which, very early, before World War II, there was an interest in modern art at the level of theory, practice and museology. This attitude was also close to the academic activity of prof. G. Sztabiński who successfully combined in-depth aesthetic and theoretical reflections with the experiences of an artistic practitioner
Przemiany zachodzące w obszarze praktyki artystycznej dokonują się równolegle z przekształceniami w obszarze społecznym. Plastyczna i architektoniczna aktywność współistnieje z refleksją teoretyczną z zakresu sztuki. Zmiany tego rodzaju przekładają się również na założenia jakimi kierują się badania z obszarów historii sztuki. Współczesna sztuka charakteryzuje się dynamicznymi przemianami i przewartościowaniami, w których przeplata się praktyka i teoria. Charakter tych zjawisk jest wyzwaniem również na poziomie edukacji akademickiej podejmującej tematykę sztuki, architektury czy historii sztuki. Specyfika analizowanych zjawisk wpływa na konieczność łączenia w tym procesie wiedzy teoretycznej z szeroko pojmowaną praktyką. Estetyczne założenia sztuki współczesnej są szeroko wykorzystywane w procesie edukacji artystycznej. Przykładem tego mogą być działania podejmowane w ramach Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu Budownictwa i Architektury (KNUCA, Kyiv Civil Engineering Institute). Kolejni wykładowcy tej uczelni konsekwentnie w procesie edukacyjnym łączyli założenia teoretyczne z praktyką twórczą. Założenia te znalazły zastosowanie w projektowaniu architektonicznym, wykorzystującym elementy plastyczne. Związki teorii i praktyki są immanentnie wpisane również w dzieje historii sztuki na Uniwersytecie Łódzkim. Duży wpływ na to miała specyfika łódzkiego ośrodka, w którym bardzo wcześnie, już przed II wojną światową, pojawiło się zainteresowanie sztuka nowoczesną, na poziomie teorii, praktyki i muzealnictwa. Taka postawa była też bliska aktywności akademickiej prof. G. Sztabińskiego, który pogłębione refleksje estetyczno-teoretyczne w udany sposób łączy z doświadczeniami artysty praktyka.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2021, 23; 168-190
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marian Wimmer and his school. The discourse of oblivion
Marian Wimmer i jego szkoła. Dyskurs zapomnienia
Autorzy:
Sumorok, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041812.pdf
Data publikacji:
2021-11-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Higher artistic education – the State Higher School of Visual Arts (PWSSP) in Łódź – Marian Wimmer
wyższe szkolnictwo artystyczne – Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych- Marian Wimmer
Opis:
The article points out Marian Wimmer’s achievements in the field of creating the State Higher School of Visual Arts in Łódź (today’s Strzemiński Academy of Fine Arts). Marian Wimmer was a versatile artist of many interests, active in various fields. He graduated as an architect and followed his vocation as a teacher, art theoretician and organizer of artistic education. He established the so-called film department, later transformed into Lodz Film School, at the State Higher School of Visual Arts (PWSSP) in Łódź (today’s Strzemiński Academy of Fine Arts) and co-organized the faculty of architecture there. Despite his tremendous achieve- ments, activity in many fields and an exceptional personality, he has slipped memory and has been erased from the history of both the film and the art school. It is difficult to reconstruct the beginnings of the PWSST, or the role that Marian Wimmer played there, mostly due to a lack of fully preserved archives. The fact that Wimmer was a member of the PWSSP Curriculum Board, as well as the positions of e.g. deputy head and head that he held, definitely underline his significant contribution to the school’s history. His role in developing the PWSSP was so important that his contemporaries called it Wimmer’s school. This is not about giving up the existing narra- tion, but filling a certain gap in history and thus creating its more comprehensive picture.
Artykuł zwraca uwagę na dokonania Mariana Wimmera w zakresie tworzenia łódzkiej szkoły artystycznej PWSSP (dziś ASP). Marian Wimmer to twórca wszechstronny, o wielu zainteresowaniach, działających w różnych przestrzeniach. Z wykształcenia był architektem, z pasji pedagogiem, teoretykiem sztuki, organizatorem szkolnictwa artystycznego. Założył tzw. wydział filmowy na PWSSP w Łodzi (dziś ASP), przekształcony potem w Szkołę Filmową, współorganizował wydział architektury na PWSSP w Łodzi. Mimo swoich niebywałych osiągnięć, wielotorowej działalności i niezwykłej osobowości wymknął się z pamięci, wymazany został zarówno z dziejów szkoły filmowej, jak i tej artystycznej. Początki kształtowania PWSSP w Łodzi, z uwagi przede wszystkim na brak w pełni zachowanych archiwaliów trudne są dziś do rekonstrukcji, podobnie jak i rola w niej Mariana Wimmera. Z pewnością znaczącą rolę Wimmera w dziejach szkoły podkreśla fakt, że znalazł się w jej Radzie Programowej, a także zajmowane przez niego stanowiska, m.in. wicedyrektora i dyrektora. Jego rola w kształtowaniu szkoły była zaś na tyle duża, że współcześni nazywali ją szkołą Wimmera. Nie chodzi tutaj o porzucenie dotychczasowej narracji, ale wypełnienie luki w historii, stworzenie jej bardziej całościowego obrazu
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2021, 23; 331-345
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aesthetic Participation as a Realisation of Social and Cultural Poiesis
Estetyczna partycypacja jako urzeczywistnienie społeczno-kulturowej poiesis
Autorzy:
Lorenc, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593987.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
artistic participation
participatory aesthetics
relational aesthetics
aesthetic autonomy
proxemic relationships
late modern culture
estetyczny dystans
estetyczne zaangażowanie
relacje proksemiczne
estetyka późnej nowoczesności
estetyka partycypacyjna
Opis:
In this essay, I will attempt to present a model of aesthetics based on a distinctive way of understanding artistic participation, relying on examples from the conceptions of Michel Maffesoli and Nicolas Bourriaud. My characterization does not claim to provide a complete description of the phenomenon in art and in contemporary theoretical approaches. Instead,I will attempt to show that the model, despite its narrow formula, provides a good opportunity to showcase certain shifts that have occurred in contemporary aesthetics due to late modern (especially characteristic of the post-industrial age) processes of de-autonomization. These shifts can be traced in the space of tension between two categories: distance and engagement. I will also show that the shifts open a new way of defining the subject of artistic creation. The subject no longer has an individual or intentional nature, nor yields to a substantialising characterization. The creative force is the self-articulating social life converged in human practices (and, among others – in artistic practices). In a way, Bourriaud and Maffesoli reuse a well-known philosophical template: one in which the poietic power of creation is alternately bestowed upon Nietzsche’s life, Heidegger’s or late Merleau-Ponty’s Being, Dufrenne’s self-creating Nature etc. Bourriaud and Maffesoli, in their conceptions of artistic and aesthetic participation, fall within – and this is my overall conclusion which serves as the guideline for the present analysis – in such a generally understood poietic model.
W niniejszym eseju ukazuję model estetyki oparty na swoistym sposobie rozumienia partycypacji artystycznej opierając się na przykładach dwóch koncepcji: Michela Maffesolego i Nicolasa Bourriauda. Moja charakterystyka nie rości sobie prawa do wyczerpania opisu zjawiska, jakim jest powodzenie kategorii partycypacji w sztuce i we współczesnych ujęciach teoretycznych. Postaram się pokazać, iż opisywany model jest mimo swojej dość wąskiej formuły, dobrą okazją do pokazania pewnych przesunięć, jakie dokonywane są w estetyce współczesnej wskutek późnonowoczesnych (zwłaszcza charakterystycznych dla doby postindustrialnej) procesów jej dezautonomizacji. Przesunięcia te rysują się w polu napięć między dwiema kategoriami: dystansu i zaangażowania. Pokażę również, że przesunięcia te prowadzą do nowego sposobu definiowania podmiotu artystycznej kreacji. Nie ma on charakteru jednostkowego, intencjonalnego, ani tym bardziej nie podlega charakterystyce substancjalizującej. Siłą tworzącą jest samoartykułujące się życie społeczne, ogniskowane w ludzkich praktykach (m.in. w praktyce artystycznej). Bourriaud i Maffesoli powielają w pewien sposób matrycę dobrze znaną filozofii: poietyczną siłą kreacji obdarzane w niej bywa samo życie (Nietzsche), Bycie (Heidegger), Byt (późny Merleau-Ponty), samostwarzajaca się Natura (Dufrenne) itp. Bourriaud i Maffesoli w swojej koncepcji artystycznej i estetycznej partycypacji mieszczą się – to jest najogólniejsza teza, która ukierunkowuje moje analizy – w tak ogólnie rozumianym modelu pojetycznym.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 11-27
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Subversive artistic strategies of the avant-garde and the crisis of modern experience
Autorzy:
Lorenc, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593855.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
neo-avant-garde
crisis of experience
subversion
cultural functionalization
artistic criticality
new materialism
facticity of experience
neoawangarda
kryzys doświadczenia
subwersja
kulturowa funkcjonalizacja
krytycyzm artystyczny
nowa materialność
faktyczność doświadczenia
Opis:
The purpose of this essay is to present several important changes in the sphere of modern experience and the strategies of the neo-avant-garde which correspond to them. Subversive practices of the avant-garde, as well as the neo-avant-garde, are inscribed in the new systems of cultural functionalization, which in many of their manifestations, on the one hand, lead to the loss of art’s critical potential. On the other hand, however, the potency and the staying power of the avant-garde in its new form – despite numerous declarations of its death – lie in its critical re-immersion in contemporary human experience and in preserving the tension between engagement and critical distance characteristic of the experience of late modernity. This, however, requires the reworking of the old formulas of anti-modernist protest and the fragile alliances with postmodernism.
Zamierzeniem niniejszego szkicu jest wskazanie na kilka ważnych dla zmian zachodzących w polu nowoczesnego doświadczenia i odpowiadających im strategii neoawangardy. Awangardowe, jak również neoawangardowe praktyki subwersywne wpisują się w nowe systemy kulturowej funkcjonalizacji, które w ich wielu przejawach prowadzą – z jednej strony – do utraty potencjału krytycznego sztuki. Jednakże z drugiej strony siła oddziaływania i moc przetrwania awangardy w nowej formule, wbrew licznym konstatacjom jej śmierci, po przepracowaniu dawnych formuł jej anty-modernistycznego protestu i kruchych przymierzach z postmodernizmem, tkwi w jej ponownym, krytycznym zanurzeniu się w doświadczeniach współczesnego człowieka. W przechowywaniu przez nią napięcia między zaangażowaniem i krytycznym dystansem cechującego późnonowoczesne doświadczenie.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 17-31
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emigration as an artistic turning point – Ignacy Szczedrowski, Konstanty Kukiewicz and Tadeusz Gorecki at the Imperial Academy of Arts in Saint Petersburg
Emigracja jako artystyczny punkt zwrotny - Ignacy Szczedrowski, Konstanty Kukiewicz i Tadeusz Gorecki w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu
Autorzy:
Świętosławska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593829.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Imperial Academy of Arts in Saint Petersburg
Ignacy Szczedrowski (1815–1870)
Konstanty Kukiewicz (1817/18–1840)
Tadeusz Gorecki (1825–1868)
academic education
artistic emigration
Akademia Sztuk Pięknych w Petersburgu
edukacja akademicka
emigracja artystyczna
Opis:
The article describes a turning point in an individual artistic development as a result of emigration and study abroad. The discussion centers on three artists from Vilnius, who after receiving initial training, left to study at the Imperial Academy of Arts in Saint Petersburg. The decision to leave their home city was forced by the changes in the political situation. In 1832, as a result of the repressions in the aftermath of the November Uprising, the Vilnius University was closed, and so was its school of painting. For each of the artists examined in this article, the years of study at the Saint Petersburg Academy became a turning point in the development of their personal style, though each of them chose a different artistic path: Ignacy Szczedrowski was inspired by the so-called “Venetsianov school of painting”, Konstanty Kukiewicz learned from the old Dutch genre and battle paintings, and Tadeusz Gorecki was influenced by the approved academic doctrine. The purpose of this article is to demonstrate how a stay in Saint Petersburg completely changed the approach of the three painters to art, and left its imprint not only on their artistic achievements, but also on the course of their painting careers and personal lives.
Artykuł podejmuje problematykę zwrotu w indywidualnym rozwoju artystycznym, który jest efektem emigracji i studiów zagranicznych. Podstawą rozważań są sylwetki trzech artystów pochodzących z Wilna, którzy po początkowej nauce w rodzimym środowisku wyjechali na studia do Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Decyzja o opuszczeniu rodzinnego miasta wymuszona została zmianą sytuacji politycznej. W 1832 roku, w wyniku represji po Powstaniu Listopadowym, zamknięto Uniwersytet Wileński wraz ze szkołą malarstwa. Dla każdego z omawianych w artykule artystów lata nauki w Akademii stały się punktem przełomowym w wykrystalizowaniu się indywidualnego stylu malarskiego, choć każdy z nich poszedł inną drogą twórczą: Ignacy Szczedrowski wszedł w krąg tak zwanej „szkoły Wenecjanowa”, Konstanty Kukiewicz odkrył dla siebie dawne holenderskie malarstwo rodzajowo-batalistyczne, zaś Tadeusz Gorecki uległ wpływom powszechnie cenionej doktryny akademickiej. Celem artykułu jest wykazanie w jaki sposób pobyt w Petersburgu całkowicie przekształcił podejście tych trzech malarzy do sztuki, odciskając piętno nie tylko na ich dorobku artystycznym, lecz również przebiegu kariery malarskiej i życiu osobistym.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 321-345
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towards a New Philosophical Functionalisation of the Concept of Art
Ku nowej filozoficznej funkcjonalizacji pojęcia sztuki
Autorzy:
Lorenc, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593790.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Zwroty badawcze w humanistyce
estetyka jako metakrytyka
sztuka jako egzemplaryczne doświadczenie
autonomia sztuki
pozór artystyczny
fikcjonalizacja rzeczywistości
research turns in humanities
aesthetics as metacriticism
art as examplary experience
autonomy of art
artistic appearance
fictionalisation of reality
Opis:
Wyróżniam w nowoczesnym namyśle nad sztuką dwa sposoby funkcjonalizowania tego pojęcia: sposób metakrytyczny i sposób traktowania jej jako egzemplarycznego doświadczenia. W obu przypadkach pojęcie sztuki rozmywa się w tym, co estetyczne, a stawką w grze o jego nową funkcjonalizację w polu współczesnej humanistyki jest uaktualnienie pytania o autonomię sztuki. Twierdzę, że w świetle współczesnych wyzwań płynących ze strony procesów fikcjonalizacji rzeczywistości, tendencje do autonomizacji sztuki i przekraczania jej granic są nierozdzielne. Dobrze zdają z tego sprawę badacze o orientacji fenomenologiczno-hermeneutycznej.
I distinguish two ways of functionalising the concept of art in modern thinking: a metacritical way and a way where it is treated as exemplary experience. In both cases, the concept of art is diffused in the aesthetic, and the stake in the game of its new functionalisation in the field of contemporary humanities is updating of the question of autonomy of art. My claim is that in view of the contemporary challenges posed by the processes of fictionalisation of reality, tendencies towards autonomisation of art and transgression of its boundaries are inseparable from each other. Phenomenological and hermeneutic researches provide a good account of this situation.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 9-18
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies