Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "intertekstualność" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Intertekstualność i gatunkowość jako klucz interpretacyjny filmu. Trzy kolory. Biały Krzysztofa Kieślowskiego
    Intertextuality and genres as an interpretative key to Krzysztof Kieślowski’s Three Colours. White
    Autorzy:
    Fiołek-Lubczyńska, Bogumiła
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/649993.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    film genre
    film study
    intertextuality
    postmodernist features
    polish movie
    Kieślowski
    Opis:
    The article defines notions such as intertextuality and film genre. These notions enable the interpretation of Kieslowski’s Three Colours. White. Its reception from an intertextual-ity perspective shows its affinities with Charlie Chaplin’s productions. The hero of Biały, Karol, is a counterpart of the Chaplinian heroes. Kieślowski merges genre conventions, which is why genre theory offers another interpretative key to Three Colours. White. Its plot’s structure is built on elements of comedy, crime story, as well as drama. Thanks to Kieślowski’s convention manipulations, White shows postmodernist features.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2012, 17, 3; 205-219
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kryminał i romantyzm. Przypadek "Tancerza" Łukasza Orbitowskiego i Jarosława Urbaniuka
    Crime and Romanticism. The case of Lukasz Orbitowski and Jarosław Urbaniuk’s "Tancerz" ("Dancer")
    Autorzy:
    Kurska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/648992.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    intertekstualność
    prze-pisywanie romantyzmu
    powieść kryminalna
    opowieść pop-kulturowa
    intertextuality
    rewriting Romanticism
    crime novel
    pop-cultural story
    Opis:
    This article describes the use of romantic elements in Orbitowski and Urbaniuk’s criminal novel, Tancerz (Dancer). It also shows how the authors of the pop-cultural story enrich the plot, language and poetry thanks by referring to Romanticism. I draw attention to the multiplicity of solutions that, on the one hand, lead to the simplification of meanings, but, on the other, encourage the reader to undertake a literary game that fosters a critical attitude towards the romantic tradition accused of symbolic violence. I show that the reader’s involvement in pop-cultural play based on intertextuality, especially the poetics of rewriting famous romantic texts and equally famous romantic roles, serves in the crime novel to echo old traditions and to undermine the stereotypical notions of Romanticism by scandalizing the portrait of Adam Mickiewicz. Using the iconoclastic tendency, Tancerz (Dancer) favors the process of freeing the reader from the language and fantasies shaped by Romanticism.
    Artykuł rozważa wykorzystanie przez Orbitowskiego i Urbaniuka kontekstu romantycznego w kryminale Tancerz. Próbuję pokazać, w jaki sposób popkulturowo kształtowaną opowieść autorzy wzbogacają w planie fabularnym, językowym i poetyckim dzięki odwołaniom do romantyzmu. Zwracam uwagę na wielość rozwiązań, które z jednej strony prowadzą do uproszczenia znaczeń, z drugiej zaś zachęcają czytelnika do podjęcia literackiej gry, sprzyjającej wypracowaniu krytycznego stosunku do tradycji romantycznej oskarżanej o symboliczną przemoc. Odsłaniam, że zaangażowanie czytelnika w popkulturową zabawę wykorzystującą intertekstualność, zwłaszcza poetykę przepisywania słynnych romantycznych tekstów oraz równie słynnych romantycznych ról, służy w powieści kryminalnej przypominaniu dawnej tradycji, ale przede wszystkim podważaniu stereotypowych wyobrażeń oromantyzmie na rzecz skandalizującego (sensacyjnego) portretu Adama Mickiewicza. Autorzy powieści, posługując się tendencją obrazoburczą w Tancerzu, sprzyjają bowiem procesowi uwalniania czytelnika od języka i fantazji kształtowanych przez romantyzm.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2018, 50, 4; 149-172
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Intertekstualne refleksje Jacka Kaczmarskiego i Gerta Hofmanna o „Ślepcach” Petera Bruegla
    Intertextual deliberations on “The Blind” by Pieter Bruegel, Jacek Kaczmarski and Gert Hofmann
    Autorzy:
    Gajak-Toczek, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/967463.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Gert Hofmann
    modern poetry
    painting
    intertextuality
    Pieter Bruegel (elder)
    poezja współczesna
    malarstwo
    intertekstualność
    jacek kaczmarski
    pieter bruegel (starszy)
    Opis:
    Artykuł Intertekstualne refleksje o „Ślepcach” Pietera Bruegla, Jacka Kaczmarskiego i Gerta Hofmanna ukazuje intelektualne związki między obrazem niderlandzkiego mistrza a wierszem polskiego barda i powieścią niemieckiego prozaika. Płótno szesnastowiecznego malarza zainspirowało twórców XX wieku do podjęcia refleksji nad otaczającym ich światem, celem i sensem życia człowieka, którego losami władają często pycha, duma, nienawiść, żądza panowania nad innymi. Mimo ogromnej siły zła – zdaniem pisarzy – należy jednak podejmować, wciąż na nowo, próby ukierunkowania na kultywowanie pierwiastków stanowiących o dobrej stronie natury ludzkiej, nadających egzystencji każdego z nas ludzki wymiar. Upadając, potykając się, doznając bólu i cierpienia, ślepcy podnoszą się, pokonują swoje własne, fizyczne ograniczenia, pozwalając wierzyć, że takich czynów dokonać mogą wszyscy.
    The article Intertextual deliberations on »The Blind« by Pieter Bruegel, Jacek Kaczmarski and Gert Hofmann indicates intellectual connections between the painting by Dutch master (The Blind Leading the Blind), the poem by Polish bard (The Parable of the Blind) and the novel by German writer (Blindensturz). The canvas by sixteenth century’s painter inspired creators of the 20th century to reflect on the surrounding world, the purpose and the meaning of human life whose fate is ruled by hubris, pride, hate, greed of dominance over other. Despite the immense power of evil – in the opinion of the writers – it is vital to attempt again and again to direct at cultivation of the elements constituting a good side of human nature which imparts human dimension to our existence. Through falling down, tripping, experiencing pain and suffering the blind rise and overcome personal and physical constraints. They let us believe that such deeds can be performed by everyone.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2013, 22, 4
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Jak żywa” to uniwersalny komunał? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a
    Autorzy:
    Dynkowska, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034777.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    intertekstualność
    intersemiotyczność
    prozopopeja
    ekfraza
    apokryf
    sztuka
    Jean-Pierre Assouline
    Auguste-Dominique Ingres
    intertextuality
    intersemiotics
    prosopopoeia
    ekphrasis
    apocryphon
    art
    Jean-Auguste-Dominique Ingres
    Pierre Assouline
    Opis:
    Ekfraza – literacka deskrypcja dzieła sztuki – nie jest, rzecz jasna, wyłącznie dokładnym opisem artefaktu; często dotyczy również tego, czego na obrazie nie ma. W ekfrazach dzieła sztuki ulegają czasem swoistemu „ożywieniu” – narratywizacji namalowanych scen, a także uzupełnieniu ich o przed- i „poakcje” czy też o wyobrażone wypowiedzi przedstawionych postaci. Artykuł dotyczy specyficznej formy takich literackich „ożywień”, czyli tekstów, których autorzy, wykorzystując prozopopeję, oddali głos bohaterom obrazów oraz świadomym swej sztuczności (i eksponującym ją) obrazom-przedmiotom. Ciekawym (i rozbudowanym) przykładem zastosowania prozopopei jest powieść Portret P. Assouline’a. Narrację prowadzi w niej namalowana przez J.A.D. Ingres’a Betty de Rothschild. W artykule omawiam sposób i sens zastosowania tej figury retorycznej w powieści Assouline’a i zastanawiam się nad tym, czy każdy tekst literacki, w którym narratorem (dzięki prozopopei) czyni się postać z obrazu, można nazwać ekfrazą.
    It stands to reason that ekphrasis cannot be limited to the detailed but plain description of the artifact, for it often concerns what is not there in the painting as well. Authors of the ekphrases sometimes “animate” or “revive” a work of art, which manifests itself in narrativization of painted scenes. The process is also frequently supplemented by its continuation or backstory and fictitious utterances of figures depicted in the painting. The paper discusses a specific literary form of that kind of “animation”, that is texts in which characters that can be seen in a painting (or paintings itself) receive the voice through the prosopopoeia and expose their selfawareness of “artificiality”. The precise subject of this study is P. Assouline’s novel Le Portrait which is narrated by baroness Betty de Rothschild, the figure from the J.A.D. Ingres’ painting. In this article, I am focusing on the mode and meaning of prosopopoeia in Assouline’s novel. I am also trying to examine whether every text that is based on the concept of a “speaking” work of art (i.e. in which prosopopoeia is used) can be described as ekphrasis.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2021, 61, 2; 83-99
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od…czytanie „Świata według T. S. Spiveta” Reifa Larsena. Część II: punkty węzłowe dwóch perspektyw interpretacyjnych – liberackiej oraz koncepcji świata jako gry
    The Reading of “The Selected Works of T. S. Spivet” by Reif Larsen. Part II: nodal points of two perspectives of interpretation – the liberary perspective and the concept of the world as a game
    Autorzy:
    Szymor‑Rólczak, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/968003.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    The Selected Works of T. S. Spivet
    text as a game
    intertextuality
    intersemantics
    Reif Larsen
    reif larsen
    świat według t. s. spiveta
    katarzyna prajzner
    tekst jako gra
    intertekstualność
    intersematyczność
    Opis:
    In the second part of the paper devoted to the multidimensional analysis and interpretation of the novel by Reif Larsen, I present another perspective of interpretation – the category of the description of narrative texts related to the concept of the text as a game, manifesting a strong feedback relationship with the theory of liberature. I argue that both these approaches applied to a certain group of artistic operations complement each other perfectly, providing a more comprehensive, multi‑faceted explanation of a literary text. The part that comprises the analysis and interpretation of verbal and non‑verbal elements of the novel by R. Larsen is preceded by the exploration of the paradigm of the text as a game, indicating definitional heterogeneity in this regard.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 34, 4
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies