Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "plant propagation" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Clonal propagation of Gypsophila aretioides, an ideal rock garden plant species
    Autorzy:
    Samiei, L.
    Pahnekolayi, M.D.
    Karimian, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/12618638.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    Gypsophila aretioides
    clonal propagation
    plant propagation
    plant species
    garden plant
    rock garden
    Opis:
    Gypsophila aretioides, a cushion form evergreen plant, is a high potential wild species ideal for the use in rock garden, or as a ground cover in sunny dry areas. This plant has the competence to be developed as a new ornamental species. The purpose of this experiment was to provide an efficient micropropagation protocol for G. aretioides in order to facilitate the availability of this species for further studies of domestication. The influence of various concentrations of 6-benzylaminopurine (BAP) and thidiazuron (TDZ) was investigated for multiplication stage. TDZ at low concentration of 0.05 mg dm−3 resulted in the maximum shoot (9.7) and leaf (42.3) number. The shoots were best rooted on MS medium containing 0.6 mg dm–3 indolebutyric acid (IBA) with 7.8 roots per shoot. Despite achievement of a successful protocol for in vitro multiplication and root induction of Gypsophila, low survival rate was obtained when rooted explants were exposed to ex vitro conditions. This is an important issue, which requires particular consideration and further studies. The possible reasons contributing to the low acclimatization rate of this species are being discussed.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2019, 18, 1; 39-45
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Efficient in vitro plant regeneration from cultured leaf and petiole explants of Isatis constricta Davis
    Autorzy:
    Özel, Ç.A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11867960.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    Turkey
    Brassicaceae
    Isatis constricta
    plant regeneration
    shoot regeneration
    leaf
    petiole
    in vitro method
    plant propagation
    micropropagation
    Opis:
    Isatis concstricta Davis (an endemic plant of Turkey) suffers from low propagation rates under natural conditions and is threatened due to fast unplanned urbanisation. The study compared the effects of variants of BA + NAA on shoot regeneration on leaf and petiole explants excised from one week old in vitro regenerated seedlings. MS medium containing 1 mg L–1 BA + 1 mg L–1 NAA induced maximum proliferation on petiole and leaf explants with 13.33 and 12.75 shoots per explant repectively. However, leaf explant induced shoots were sturdy and healthier compared to petiole explant induced shoots. These shoots were rooted on MS medium containing 0.5 mg L–1 IBA and the plants were acclimatized in peat moss and sand (v/v). They grew to flowering under ex vitro conditions. This system of regeneration is advantageous for conventional propagation and the results will help in establishment of a powerful and meaningful micropropagation system for I. constricta.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2018, 17, 3; 49-55
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozmnażanie piwoni chińskiej (Paeonia lactiflora Pall.) za pomocą odkładow pionowych
    Autorzy:
    Czekalski, M.
    Jerzy, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11347127.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    odklady pionowe
    Paeonia lactiflora
    rozmnazanie roslin
    rozmnazanie wegetatywne
    piwonia chinska
    rosliny ozdobne
    ornamental plant
    vegetative propagation
    plant propagation
    vertical layer
    Opis:
    Nasady młodych, wyrastających pędów traktowano preparatem Ukorzeniacz B2, stymulującym rozwój korzeni przybyszowych. Następnie wokół pędów usypano kopczyki z mieszanki torfu wysokiego i gleby ogrodowej. W miarę wzrostu pędów kopczyki podwyższano do ostatecznej wysokości 25 cm. Po jednym okresie wegetacyjnym odcięto ukorzenione odkłady z połowy roślin kopczykowanych, a po dwóch okresach wegetacyjnych – z pozostałych roślin. Oceniono jakość ukorzenionych odkładów, a wiosną 1998 i 1999 roku wyrosłe z nich nowe rośliny. Pędy piwonii kopczykowane w ciągu jednego okresu wegetacyjnego ukorzeniły się przeciętnie w 85,2%, a kopczykowane dwa okresy wegetacyjne – w 75%. Lepszą jakością ukorzenienia charakteryzowały się odkłady dwuletnie. Z wszystkich ukorzenionych odkładów, niezależnie od czasu trwania kopczykowania nowe rośliny rozwinęły się u odmian ‘Avelanche’, ‘Lady Dormouth’ i ‘Reine Hortense’. Odmiany te oraz inne, których odkłady ukorzeniły się w przeszło 70%, tj. ‘Baroness Schröder’, ‘La Rosière’, ‘Marechal McMahon’, ‘Monsieur Jules Elie’, ‘Profesor Wóycicki’, ‘Thérèse’ i ‘Ursynów’ można rozmnażać za pomoc odkładów pionowych.
    Bases of young shoots were treated with the Ukorzeniacz B2, preparation stimulating adventitious roots development. Then piles of a mixture of white peat and hortisol were made around the shoots. The shoot growth was accompanied by increasing the height of piles. After one vegetative period the rooted layers were removed off from half of the piled plants, and after two vegetative periods – from the other plants. The quality of the rooted layers was estimated and in spring 1998 and 1999 new plants grew from them. On average 85.2% of Paeonia lactiflora Pall. shoots piled over one vegetative period, and 75% of those piled over two vegetative periods took roots. A higher rooting quality was recorded in two-year layers. Regardless of the piling period, new plants were developed from the all rooted layers in ‘Avelanche’, ‘Lady Dormouth’ and ‘Reine Hortense’ cultivars. These and other cultivars whose layers rooted in over 70% cases, i.e. ‘Baroness Schröder’, ‘La Rosière’, ‘Marechal McMahon’, ‘Monsieur Jules Elie’, ‘Profesor Wóycicki’, ‘Thérèse’ and ‘Ursynów’, can be propagated with vertical layers.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2003, 02, 1; 73-83
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Propagation of Lachenalia cultivars from leaf cuttings
    Autorzy:
    Kopczyńska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/12620438.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    plant cultivation
    ornamental plant
    flowering plant
    Lachenalia
    Namakwa cultivar
    Romaud cultivar
    Ronina cultivar
    Rupert cultivar
    plant cultivar
    plant propagation
    leaf cutting
    Opis:
    Lachenalia is a poorly known genus of ornamental bulbous plants from South Africa with a huge floricultural potential. The paper discusses in vivo multiplication with leaf cuttings of Lachenalia cv. ‘Namakwa’, ‘Romaud’, ‘Ronina’ and ‘Rupert’. Mature leaves were collected from non-flowering donor plants. Each leaf was halved to make proximal and distal leaf cuttings. ‘Ronina’ distal leaf cuttings produced the lowest number of bulblets (5.7 per cutting), while ‘Namakwa’ proximal leaf cuttings turned out the most productive (10.5 bulblets per cutting). The bulblets produced by cv. ‘Namakwa’ distal leaf cuttings were the lightest (0.3 g per bulblet), and those formed on cv. ‘Ronina’ proximal leaf cuttings were the heaviest (0.9 g per bulblet). In general, the weight of individual bulblets ranged from 0.1 to 1.2 g. Irrespective of the cutting type, the leaves of cv. ‘Namakwa’ produced the greatest number of bulblets, and the leaves of ‘Ronina’ yielded the heaviest bulblets. With no dependence on their genotype, proximal leaf cuttings were advantageous in terms of total number of generated bulblets and their quality (weight, diameter).
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2019, 18, 1; 189-195
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Evaluation of antioxidant activity of in vitro propagated medicinal Ceratophyllum demersum L. extracts
    Autorzy:
    Emsen, B.
    Dogan, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11887732.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    plant cultivation
    Ceratophyllaceae
    hornwort
    Ceratophyllum demersum
    plant propagation
    in vitro propagation
    plant regeneration
    plant extract
    antioxidant activity
    methanol extract
    metal chelating
    medicinal use
    reducing power
    Opis:
    Ceratophyllum demersum L. is a medical plant of the family Ceratophyllaceae that has been traditionally used for the treatment of diseases such as ulcer, diarrhoea, wounds and fever since ancient times. This study presents antioxidant activities of water and methanol extracts of in vitro propagated C. demersum. Shoot tip explants of C. demersum for in vitro plant regeneration were cultured on liquid Murashige and Skoog (MS) medium containing 0.25–1.25 mg/L 6-Benzylaminopurine (BAP) and 0.10 mg/L Thidiazuron (TDZ) combinations for eight weeks. Maximum number of plantlets per explant (110.67) was obtained on MS medium supplemented with 0.75 mg/L BAP + 0.10 mg/L TDZ. In order to determine antioxidant activities of C. demersum, antioxidant contents (β-carotene, flavonoid, lycopene and total phenols), metal chelating and reducing power capacities of methanol and water extracts obtained from C. demersum were investigated. It was detected that water extract was more effective in all activities. Total phenols (76.55 μg/mg) in water extract were measured as the highest antioxidant component. Based on the water extracts data, as IC50 value for chelating on ferrous ions was 9.24 mg/mL, EC50 value for reducing power activity was 8.23 mg/mL. It was also determined that the metal chelating and reducing power activities of the both extracts are increased depending on the concentration. Therefore, all these data suggest that both tested extracts of in vitro propagated C. demersum would exert beneficial effects by virtue of their antioxidant properties and may be utilized as a promising source of therapeutics.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2018, 17, 1; 23-33
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    An effective protocol for in vitro germination and seedling development of lentisk (Pistacia lentiscus L.)
    Autorzy:
    Yıldırım, H.
    Çalar, N.
    Onay, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11860763.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    lentisk
    Pistacia lentiscus
    germination
    seed germination
    in vitro germination
    plant propagation
    micropropagation
    seedling development
    genetic transformation
    plant research
    breeding research
    Opis:
    Different nutrient media (MS [Murashige and Skoog 1962]; QL [Quoirin and Lepoivre 1977] and WPM [Lloyd and McCown 1980]); plant growth regulators BA (benzil adenin), GA3 (gibberellic acid), IBA (indole-3-butyric-acid), NAA (naftalen acedic acid); and sucrose concentrations were studied to determine the in vitro culture effects on healthier and faster seedling development from mature lentisk (Pistacia lentiscus L.) seeds. After 28 days of culture, the percentage of germinated seeds was the highest (70%) in the full-strength MS medium. The cytokinin BA was superior to other tested treatments in terms of its ability to promote germination of lentisk seeds. When tested at different concentrations, sucrose gave the best results obtained at concentrations of 1–4%, whereas high concentrations (6 and 8%) mainly decreased germination rate and there was no a regular pattern for elongation of the aerial parts of plants. With this described protocol, on average 76.67% seeds germinated 4 weeks after culture. Developed seedlings were satisfactorily acclimatized in sterilized peat, soil and perlite containing compost, with high percentage survival viability was obtained 9 months after transfer to in vivo conditions (93.33%). The results obtained showed that the enriched full-strength MS medium supplemented with 1 mg L–1 BA and 3% sucrose induced homogeneous and healthy seedling development in a period of 4 to 8 weeks of culture.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2018, 17, 4; 3-13
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Propagation of endemic and endangered Sternbergia lutea with a high ornamental value by bulb chipping and plant growth regulators
    Autorzy:
    Nazari, F.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/12301785.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    Iran
    wild plant
    winter daffodil
    Sternbergia lutea
    endemic plant
    endangered plant
    rare plant
    ornamental plant
    bulbous plant
    plant growth regulator
    plant propagation
    bulb chipping
    bulb
    bulblet
    plant regeneration
    Opis:
    Autumn daffodil (Sternbergia lutea) is a rare and endangered bulbous plant with yellow flowers grown naturally in Iran and unfortunately for different reasons this plant is at the risk of eradication. Natural multiplication rate of S. lutea is low, thus propagation by chipping method is one inexpensive and simple way to overcome this problem. This research was therefore performed to investigate the propagation method in two experiments. In the first experiment, the effects of some plant growth regulators (PGRs) on induction and regeneration of bulblets from bulb chips (propagules) were evaluated. The propagules were prepared by chipping method and treated with indole butyric acid (IBA), gibberellic acid (GA3), benzyl adenine (BA), kinetin (Kin) and cycocel (CCC) at 100 and 200 mg L–1 concentrations for 2 h and then incubated for two months at 20 ±1°C. At the end of incubation, the results showed the highest percentage of concurrent bulblet + root regeneration (CBRR), number and fresh weight of bulblets related to 100 mg L–1 GA3. The highest percentage of only bulblet regeneration (OBR), only root regeneration (ORR) and non-regeneration were obtained at 200 mg L–1 IBA, 100 mg L–1 Kin and control (distillated water: DW) treatments, respectively. In the second experiment, the bulblets that had rooted from each treatment of the first experiment were planted and the produced bulbs were compared. The results indicated that the highest percentage of bulblet sprouting, bulb number and diameter were found at 100 mg L–1 GA3. Therefore, the application of GA3 with mentioned concentration is appropriate for vegetative propagation of this plant by bulb chipping.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2019, 18, 2; 123-131
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Influence of rootstock and grafting method on the grafts success and growth of Cedrus deodara (Roxb. ex Lamb.) ‘Karl Fuchs’ plants
    Autorzy:
    Świerczyński, S.
    Kolasiński, M.
    Urbaniak, M.
    Stachowiak, A.
    Rybus-Zając, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/12309651.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    deodar cedar
    Cedrus deodara
    Karl Fuchs cultivar
    plant cultivar
    Larix decidua
    Pinus armandii
    rootstock
    rootstock influence
    grafting
    grafting method
    graft survival
    plant propagation
    sprout
    bud
    carotenoid content
    chlorophyll content
    chloroplast pigment content
    Opis:
    Experimental studies were conducted in 2015–2017 in the Department of Dendrology, Pomology and Nursery of Poznan University of Life Sciences. The aim of the research was to study the usefulness of three rootstocks: Larix decidua, Pinus armandii, Cedrus deodara and two grafting methods: side grafting and split grafting for propagation purposes of Cedrus deodara ‘Karl Fuchs’. In addition, it was evaluated how the rootstock and the age of cultivar shoots influenced the level of chloroplast pigments in the needles. A higher percentage of grafts success was obtained on Pinus armandii and Cedrus deodara using the side grafting method. Grafted scions of ‘Karl Fuchs’ produced the greatest number of lateral buds and the longest lateral increments of growth on Cedrus deodara root stock. Side grafting significantly improved the percentage of plants that restarted their growth in the second year of cultivation. The largest number of buds on two-year-old shoots were counted on plants grafted on Cedrus deodara using split grafting method. The rootstocks used in this experiment had a slight effect on the content of chloroplast pigments in the needles. Plants grafted on Pinus armandii had the highest level of chlorophyll B, and those grafted on Larix decidua – chlorophyll A/B ratio. The content of chloroplast pigments in the needles depended on the age of shoots. The highest level of chlorophyll A, chlorophyll B and carotenoids was observed when needles were collected from the last year’s growth.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2019, 18, 5; 63-72
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of 6-benzylaminopurine, thidiazuron and the type of explants on in vitro propagation of Yucca elephantipes Regel
    Wpływ 6-benzyloaminopuryny, tidiazuronu i rodzaju eksplantatu na rozmnażanie Yucca elephantipes Regel in vitro
    Autorzy:
    Kozak, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11541939.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    6-benzylaminopurine
    thidiazuron
    explant type
    in vitro propagation
    Yucca elephantipes
    propagation
    ornamental plant
    Agavaceae
    Opis:
    Yucca elephantipes is an important commercial ornamental pot plant, excellent for growing in flats, patios or winter gardens. Traditional vegetative propagation of the most decorative yuccas is complicated due to a very low rate of propagation, so in vitro culture is an alternative method for commercial propagation of these plants. The influence of BA (0.4, 2.2, 4.4, 11.1, 22.2 µM) and TDZ (0.5, 2.3, 4.5, 11.4, 22.7 µM) on shoot multiplication of Yucca elephantipes Regel on Murashige and Skoog (MS) medium was studied. Explants cultured on medium without growth substances were used as a control. The two types of explants used in the experiment: shoot tips and nodal segments of shoots, were obtained from aseptically grown shoot clusters. When comparing regeneration capability of 2 types of Yucca elephantipes explants, it was found that more newly formed shoots and roots were obtained from nodes. The highest formation of shoots was obtained from nodes on MS medium supplemented with 4.5 µM TDZ or 11.1 and 22.2 µM BA (6.5, 6.0, 5.8, respectively). The shoots regenerated from nodes showed best elongation. On the control medium and on the media with the lowest level of BA or TDZ, their average length was 31.0–37.8 mm. The growth regulator-free medium and the media with a low level of BA were the most effective in inducing roots.
    Juka słoniostopa (Yucca elephantipes) jest cenną rośliną pojemnikową do mieszkań, patio, a także do ogrodów zimowych. Tradycyjna metoda rozmnażania wegetatywnego większości gatunków ozdobnych juki jest mało wydajna, stąd zastosowanie metody kultur in vitro stwarza duże możliwości zwiększenia współczynnika mnożenia przy produkcji tych roślin na skalę masową. Badano wpływ BA (0,4; 2,2; 4,4; 11,1; 22,2 µM) i TDZ (0,5; 2,3; 4,5; 11,4; 22,7 µM) na namnażanie pędów Yucca elephantipes Regel na pożywce Murashige’a i Skooga (MS). Eksplantaty rosnące na pożywce bez regulatorów wzrostu stanowiły kontrolę. Pobrano dwa rodzaje eksplantatów: wierzchołki pędów i odcinki węzłowe, które pochodziły z kultur sterylnych. Porównując zdolności regeneracyjne eksplantatów Yucca elephantipes, stwierdzono, że więcej nowych pędów i korzeni regenerowało z odcinków węzłowych. Najlepszą regenerację pędów uzyskano z odcinków węzłowych na pożywkach z dodatkiem 4,5 µM TDZ lub 11,1 i 22,2 µM BA (6,5; 6,0; 5,8, odpowiednio). Pędy uzyskane z węzłów wykazywały lepszy wzrost elongacyjny. Na pożywce kontrolnej oraz w obecności niższych stężeń BA lub TDZ ich średnia długość wynosiła 31,0-37,8 mm. Najsilniejszą indukcję korzeni obserwowano na pożywce kontrolnej oraz przy dodatku BA w niskim stężeniu.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2010, 09, 3; 211-219
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Study on propagation of shrub and pillar roses by hardwood cuttings with auxins preparations
    Ukorzenianie sadzonek zdrewniałych róż parkowych i pnących przy użyciu preparatów zawierających auksyny
    Autorzy:
    Monder, M.J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11543289.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    propagation
    shrub
    rose
    plant cultivar
    hardwood cutting
    auxin
    preparation
    cutting
    rhizogenesis
    rooting stimulant
    Opis:
    All rose cultivars are propagated by asexual methods and the one of them is hardwood cuttings rooting. The aim of the study was to verify the possibility of effective propagation of shrub and pillar roses of different origin by hardwood cuttings. The shoots were collected in autumn. The cuttings were prepared and planted in spring. The rooting were conducted in open field and greenhouse. There were used commercial rooting powders containing IBA or NAA: Ukorzeniacz AB aqua, Ukorzeniacz B aqua, Rhizopon AA 020 XX, Chryzotek beige 004 XX, Ukorzeniacz – korzonek D DS. Of the ten cultivars chosen for the present experiment, only two took root effectively, with good quality rooted cuttings: ‘Excelsa’ (31.2% in open field, 56.5% in greenhouse) and ‘New Dawn’ (18.7% in open field, 14.3% in greenhouse). Using commercial rooting stimulants did not guarantee an increase in the number or in the parameters of growth of the rooted cuttings. The most effective preparation was Chryzotek beige 004 XX for ‘Poppius’ (38.0%) rooted in the open field, and for ‘Kew Rambler’ (23.5%) in the greenhouse.
    Wszystkie odmiany róż uprawnych rozmnażane są wegetatywnie i jednym ze sposobów jest ukorzenianie sadzonek zdrewniałych. Celem badań była weryfikacja możliwości efektywnego rozmnażania parkowych i pnących róż o różnym pochodzeniu przez sadzonki zdrewniałe. Sadzonki pobierano jesienią, przechowywano i sadzono wiosną. Ukorzenianie przeprowadzono na polu doświadczalnym i w szklarni. Użyto komercyjnych preparatów wspomagających ukorzenianie w postaci pudrowej zawierających IBA lub NAA: Ukorzeniacz AB aqua, Ukorzeniacz B aqua, Rhizopon AA 020 XX, Chryzotek beige 004 XX, Ukorzeniacz – korzonek D DS. Spośród 10 ukorzenianych odmian tylko dwie ukorzeniały się efektywnie, a ich sadzonki miały dobrą jakość: ‘Excelsa’ (31.2% w polu, 56.5% w szklarni) i ‘New Dawn’ (18.7% w polu, 14.3% w szklarni). Użycie preparatów komercyjnych wspomagających ukorzenianie nie gwarantowało zwiększenie liczby ukorzenionych sadzonek ani poprawy ich parametrów wzrostu. Najbardziej efektywnym okazał się Chryzotek beige 004 XX dla ‘Poppius’ (38.0%) ukorzenianej w polu i dla ‘Kew Rambler’ (23.5%) w szklarni.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 4; 173-183
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Phenomenon of floral reversion in bolting garlic (Allium sativum L.)
    Autorzy:
    Winiarczyk, K.
    Marciniec, R.
    Tchórzewska, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/12188524.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    plant cultivation
    garlic
    Allium sativum
    vegetative propagation
    inflorescence
    morphological change
    bulb
    flowering
    flowering reversion
    Opis:
    In this study, we present investigations of morphological changes in the inflorescence of bolting Allium sativum L., which forms umbel-like inflorescences with small, inconspicuous flowers, bulbils, and leaf-like membranous bracts. Particular attention was focused on the architecture of a single flower, and the full sequence of developmental events and the differentiation of flower elements and inflorescence were traced. During the several-year long investigations of the garlic species, we observed that all inflorescence elements emerged chaotically, taking a completely random place in the inflorescence receptacle and it was impossible to identify the sequence of formation of the individual inflorescence elements. The absence of regular phyllotaxis and the specific sequence of formation of inflorescence elements are characteristic for inflorescence reversion. Since domesticated garlic has lost the capacity for sexual reproduction, it has probably evolved alternative reproduction modes in its developmental strategy, which is reflected by the formation of numerous bulbils (vegetative buds, topsets) in the inflorescence. This is one of the forms of reproductive strategy of the species, which through domestication progresses from sexual to asexual reproduction.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2018, 17, 2; 123-134
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effects of the application of various substances and grafting methods on the grafting success and growth of black mulberry (Morus nigra L.).
    Wpływ aplikacji różnych substancji i metod szczepienia na powodzenie szczepienia i wzrost morwy czarnej (Morus nigra L.)
    Autorzy:
    Zenginbal, H.
    Esitken, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11543332.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    application effect
    substance
    grafting method
    grafting success
    plant growth
    black mulberry
    Morus nigra
    propagation
    Opis:
    This research was conducted to determine the effects of three grafting methods (chip budding, side and splice grafting) and topical applications on graft scion of IBA (0 and 4000 ppm) and three plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) strains (Bacillus subtilus-OSU142, Bacillus megatorium-M3 and Burkholderia gladia-BA7) on graft success and plant growth in black mulberry sapling production. The experiment was carried out in a randomized complete block design with three replications in Bolu, Turkey in 2014 and 2015. The black mulberry (Morus nigra L.) were used for grafting scions. Twoyear old white mulberry (Morus alba L.) seedling were used for rootstocks. The results showed that in general all of the bacterial strains and IBA had significant effects on all parameters tested in graft scion compared with the control. Application of 4000 ppm IBA and Bacillus megatorium-M3 increased the success graft take rate (74.44 and 72.22%, respectively), graft sprouting rate (61.11 and 60.00%, respectively), graft shoot diameter (6.21 and 5.70 mm, respectively) and graft shoot length (35.50 and 35.31 cm, respectively). Grafting methods had significant effect for all parameters and grafting methods increased the graft success. The best graft take rates (75.33 and 70.67%, respectively), graft sprouting rates (62.67 and 57.33% respectively), graft shoot diameter (5.56 and 5.88 mm, respectively) and graft shoot length (34.14 and 37.86 cm, respectively) were obtained from splice grafting and chip budding methods. In conclusion, the present study showed that 4000 ppm IBA and PGPR strains (especially M3 and OSU142) increased the graft success of black mulberry graft. The PGPR application may be of benefit for grafting in mulberry cultivars, particularly for organic farming. Besides, splice grafting and chip budding were found to be successful to black mulberry plant production.
    Badanie przeprowadzono w celu ustalenia wpływu trzech metod szczepienia (okulizacja na przystawkę, szczepienie boczne i w klin) szczytowej aplikacji IBA (0 i 4000 ppm) i trzech szczepów ryzobakterii (PGPR) wspierających wzrost roślin (Bacillus subtilus-OSU142, Bacillus megatorium-M3 i Burkholderia gladia-BA7) na powodzenie szczepienia i wzrost roślin w produkcji sadzonek morwy czarnej. Doświadczenie przeprowadzono w miejscowości Bolu w Turcji w latach 2014 i 2015 w układzie bloków losowych w trzech powtórzeniach. Czarna morwa (Morus nigra L.) była użyta do cięcia. Dwuletnie sadzonki białej morwy (Morus alba L.) użyto jako podkładki. Wyniki wykazały, że ogólnie wszystkie szczepy bakterii oraz IBA miały istotny wpływ na wszystkie badane parametry cięcia w porównaniu z kontrolą. Użycie 4000 ppm IBA oraz Bacillus megatorium-M3 zwiększało wskaźnik powodzenia szczepień (odpowiednio 74,44 i 72,22%), wskaźnik kiełkowania szczepów (odpowiednio 61,11 i 60,00%), średnicę pędów szczepów (odpowiednio 6,21 i 5,70 mm) oraz długość pędów szczepów (odpowiednio 35.50 i 35.31 cm). Metody szczepień miały istotny wpływ na wszystkie parametry i zwiększały powodzenie szczepienia. Najlepsze wskaźniki powodzenia szczepień osiągnięto w przypadku metod w klin i okulizacji. Podsumowując, badanie wykazało, że 4000 ppm IBA i szczepy PGPR (zwłaszcza M3 i OSU142) zwiększały powodzenie szczepienia czarnej morwy. Zastosowanie PGPR może być korzystne w szczepieniu odmian morwy, zwłaszcza w uprawach organicznych. Poza tym stwierdzono, że szczepienie w klin i okulizacja mogą być z powodzeniem stosowane w szczepieniu morwy czarnej.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 4; 99-109
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Improvement of in vitro propagation and acclimation of Helichrysum arenarium L. Moench
    Optymalizacja procedury mikrorozmnażania in vitro i aklimatyzacja Helichrysum arenarium (L.) Moench
    Autorzy:
    Figas, A.
    Tomaszewska-Sowa, M.
    Sawilska, A.
    Keutgen, A.J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11543284.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    in vitro propagation
    acclimation
    medicinal plant
    Compositae
    Helichrysum arenarium
    yellow everlasting
    phytohormone
    rooting
    in vivo condition
    Opis:
    Explants of apical buds of sandy everlasting Helichrysum arenarium L. Moench sterilized with calcium hypochlorite – Ca(OCl₂) were placed onto Murashige- -Skoog (MS) growth medium enriched with 1 mg∙dm⁻³ KIN (kinetin) in two consecutive passages. To optimize the procedure of in vitro micropropagation, the axillary shoots of Helichrysum arenarium L. Moench were transferred during the third passage onto 9 different combinations of MS medium without plant growth regulators (PGRs-free medium), with different concentrations of KIN (1.0, 3.0, 4.0, 5.0 mg∙dm⁻³) and KIN (1.0, 3.0, 4.0, 5.0 mg∙dm⁻³) with IAA (indole-3-acetic acid) (0.5 mg dm⁻³). The highest mean number of shoots (24.7) was observed on MS medium with 5 mg∙dm⁻³ KIN and 0.5 mg∙dm⁻³ IAA. The achieved branched shoots were rooted and acclimatized. Rhizogenesis was intensified by the presence of growth hormones: 0.5 mg∙dm⁻³ IAA or 0.5 mg∙dm⁻³ IBA (indole-3-butyric acid). At the stage of acclimation of plantlets the application of a water solution of MS salts (25%) for watering the plants increased the efficacy of plant acclimation from 56 to 75%.
    Wysterylizowane za pomocą podchlorynu wapnia – Ca(OCl₂) pąki szczytowe kocanek piaskowych Helichrysum arenarium (L.) Moench wykładano w dwóch kolejnych pasażach na pożywkę MS [Murashige i Skoog 1962] wzbogaconą w 1 mg∙dm⁻³ KIN (kinetyna). W celu optymalizacji procedury mikrorozmnażania w kulturach in vitro w trzecim pasażu pędy boczne inokulowano na 9 wariantów pożywek MS bez regulatorów wzrostu, z dodatkiem KIN (1,0; 3,0; 4,0; 5,0 mg∙dm⁻³) oraz KIN (1,0; 3,0; 4,0; 5,0 mg∙dm⁻³) i kwasu indolilo-3-octowego – IAA (0,5 mg∙dm⁻³). Największą średnią liczbę pędów (24,7) odnotowano na pożywce z dodatkiem 5 mg∙dm⁻³ KIN (kinetyna) i 0,5 mg∙dm⁻³ IAA (kwas indolilo-3 octowy). Uzyskane pędy boczne poddano ukorzenianiu i aklimatyzacji. Proces ryzogenezy intensyfikowała zawartość regulatorów wzrostu 0,5 mg∙dm⁻³ IAA i 0,5 mg∙dm⁻³ IBA (kwas indolilo 3-masłowy). Na etapie aklimatyzacji mikrosadzonek zastosowanie do nawadniania 25% roztworu soli MS spowodowało poprawę efektywności aklimatyzacji roślin z 56 do 75%.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 4; 17-26
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Micropropagation of wild chicory (Cichorium intybus L. var. silvestre Bisch.) from leaf explants
    Mikrorozmnażanie cykorii podróżnik (Cichorium intybus L. var. silvestre Bisch.) z eksplantatów liściowych
    Autorzy:
    Doliński, R.
    Olek, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11542521.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    micropropagation
    wild plant
    chicory
    Cichorium intybus var.silvestre
    leaf explant
    in vitro propagation
    organogenesis
    heritability coefficient
    Opis:
    Cichorium intybus is edible, medicinal and forage plant. The pharmaceutical raw materials were obtained from wild chicory (var. silvestre). Currently, farmers are increasingly assume plantations of wild chicory, and breeders are attempting to produce cultivars for medicinal purposes. In the modern breeding of chicory important feature is the ability to clonal propagation in vitro culture. The aim of our study was to assess capacity of natural population of wild chicory for plant regeneration from leaf explants. In the first was examined the effect of 16 combinations of various concentrations of IAA and 2iP on the regeneration of shoots from leaf explants (0.5 cm2 ). After that, 25 plants were propagated on the medium which was found as optimal. Then, their callus growth and shoots regeneration capacities were compared. Later on, was examined the effect of various IAA concentrations on the rooting of shoots. The majority of the shoots was regenerated from callus but direct organogenesis was also observed (8%). Shoot regeneration was found to be the most efficient on MS medium containing 0.5 mg dm-3 IAA and 4 mg dm-3 2iP – 97% of the explants produced shoots, while the average number of shoots was 15.5. The amount of callus was found to be a highly heritable trait (h2 = 0.83). Lower the heritability coefficients were obtained for the number of shoots per explant (0.55) and the average shoot weight (0.40). The wild chicory shoots rooted easily. The number and weight of roots increased with the increasing concentration of IAA.
    Cichorium intybus jest rośliną jadalną, leczniczą i pastewną. Surowce lecznicze były do niedawna uzyskiwane z roślin cykorii dzikiej (var. silvestre). Obecnie rolnicy coraz częściej zakładają plantacje „dzikiej cykorii”, a hodowcy podejmują próby wytwarzania odmian uprawnych przeznaczonych do celów leczniczych. W nowoczesnej hodowli cykorii ważną cechą jest zdolność do klonalnego rozmnażania w kulturach in vitro. Celem naszych badań była ocena naturalnej populacji dzikiej cykorii pod względem zdolności do regeneracji roślin z eksplantatów liściowych. Oceniono wpływ 16 kombinacji różnych stężeń IAA i 2iP na indukcję kalusa i regenerację pędów z eksplantatów liściowych (0,5 cm-2). Następnie, na pożywce uznanej za optymalną, porównano 25 roślin cykorii pod względem zdolności do tworzenia kalusa i regeneracji pędów. Potem badano wpływ różnych stężeń IAA na ukorzenianie pędów. Regeneracja pędów odbywała się głównie z udziałem kalusa, ale obserwowano też organogenezę bezpośrednią (8%). Największą efektywność regeneracji pędów stwierdzono na pożywce MS zawierającej 0,5 mg dm-3 IAA i 4 mg dm-3 2iP – 97% eksplantatów wytworzyło pędy, ze średnią liczbą 15,5. Cechą wysoko odziedziczalną była ilość kalusa (h2 = 0,83). Niższe współczynniki odziedziczalności otrzymano dla liczby pędów na eksplantacie (0,55) i masy średniego pędu (0,40). Pędy dzikiej cykorii łatwo się ukorzeniały. Liczba korzeni i ich masa rosły wraz ze wzrostem stężeń IAA.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2013, 12, 6; 33-44
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sustainable micropropagation of selected Stevia rebaudiana Bertoni genotypes
    Autorzy:
    Kaplan, B.
    Duraklioglu, S.
    Turgut, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/12691030.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    Turkey
    plant cultivation
    Compositae
    Stevia rebaudiana
    steviol glycoside
    sweetener
    micropropagation
    in vitro propagation
    growth regulator
    genotype
    Gelrite preparation
    Opis:
    Stevia rebaudiana Bertoni is a perennial plant belonging to Asteraceae family and its leaves contain steviol glycosides (SGs) that are 150 to 300 times sweeter than sucrose. The sweeteners obtained from S. rebaudiana can be safely used by diabetics as insulin secretion is not required during digestion of this sweetener. As it has zero calories, it is also used in diet products. Adaptation studies for Stevia conducted in Antalya, Turkey have shown that the stevia plant could easily be cultivated as a perennial. However, the lack of a sustainable vegetative propagation method creates a significant problem for stevia production. In the generatively populations, homogeneity and therefore quality are decreased because of cross-pollination. Stevia, as a self-incompatible and cross-pollinated species, has been shown to have very high genetic diversity. Therefore, development of a sustainable in vitro propagation method to prevent genetic heterogeneity of selected varieties is crucial for stevia cultivation. The aim of this study was to evaluate 2 different gelling agents (plant agar and Gelrite) and 20 different growth regulators combinations. The results demonstrated an approximately 200-fold multiplication rate obtained within 13 weeks using MS medium supplemented with 0.5 mg·dm–3 BAP and 0.25 mg·dm–3 kinetin and solidified with Gelrite. Average stevioside and rebaudioside A contents in in vitro propagated plant samples were found to be 8.1% and 8.6%, respectively.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2019, 18, 6; 47-56
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies