Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wierzbicka, B" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Wpływ wybranych czynników na zawartość witaminy C w warzywach
The effect of some factors on the vitamin C content in vegetables
Autorzy:
Wierzbicka, B.
Kuskowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11347062.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
zabiegi agrotechniczne
zawartosc witaminy C
witamina C
warzywa
agrotechnical treatment
vegetable
vitamin C
vitamin C content
Opis:
Badania zawartości witaminy C przeprowadzono na materiale roślinnym pochodzącym z upraw doświadczalnych Katedry Ogrodnictwa UWM w Olsztynie w latach 1998-2000. W doświadczeniu uwzględniono wpływ różnych czynników: gatunek, odmiana, okres uprawy, miejsce i metoda uprawy, nawożenie dolistne oraz czas składowania na akumulację kwasu L-askorbinowego w częściach jadalnych warzyw. Zbadano 20 gatunków warzyw pochodzących z uprawy polowej i z nieogrzewnego tunelu foliowego. Poziom składnika określano metod Tillmansa [Pijanowski i in. 1964]. W warzywach zróżnicowana zawartość witaminy C zależała głównie od analizowanego gatunku. Najwyższym poziomem składnika – ponad 100 mg·100 g⁻¹ charakteryzowały się jagody papryki, natomiast poniżej 6 mg witaminy C w 100 g świeżej masy nagromadziły korzenie skorzonery i salsefii, nasiona soi oraz owoce ogórka w roku 1998. Nie wykazano regularnych prawidłowości w zmianach zawartości witaminy C w owocach ogórka i liściach sałaty w kolejnych latach, w zależności od stosowanych metod uprawy polowej. Wykazano natomiast wpływ odmiany i warunków przechowywania na zawartość tego składnika w główkach kapusty. Poziom kwasu L-askorbinowego kształtował si od 33,4 mg·100 g⁻¹ w odmianie ‘Kamienna Głowa’ do 48,4 mg·100 g⁻¹ w kapuście ‘Litewska’. Straty witaminy C po 60 dniach składowania w nieodpowiednich warunkach wynosiły od 12,9 do 52,8%. Wykazano również istotny wpływ terminu letniego siewu na ilość witaminy C w korzeniach dwóch odmian rzodkwi, gdzie odmiana ‘Murzynka’ charakteryzowała się wyższą zawartością składnika. Uzyskano również dodatni wpływ nawożenia dolistnego na zawartość witaminy C w korzeniach buraka ćwikłowego.
The study into vitamin C content were performed on plants grown in the Department of Horticulture in University of Warmia and Mazury in Olsztyn in 1998–2000. A field experiment was conducted to study the effect of different factors such as species, cultivar, date and site of growing, growing method, foliar nutrition, time of storage on the accumulation of L-ascorbic acid in edible parts of vegetables. Twenty vegetable species grown in fields and in unheated plastic tunnels were studied. The content of the acid was estimated by the Tillmans method [Pijanowski et al. 1964]. The analyses showed a widely varied content of vitamin C in vegetable crops and the levels depended mainly on the species. Paprika berries had the highest content – over 100 mg·100 g⁻¹ . The lowest content of vitamin C was found in scorzonera, salsify, soybeans and cucumber with below 6 mg per 100 mg of fresh mass in 1998. The effect of different cultivation methods on cucumber and lettuce leaves showed no regularities in vitamin C content changes in particular years of the experiment. However, the effect of cabbage cultivar and storage conditions on vitamin C content in cabbage was noted. The L-ascorbic acid content was 33.4 mg·100 g⁻¹ in ‘Kamienna Głowa’ and 48.4 mg·100 g⁻¹ in ‘Litewska’ cabbage. The losses in vitamin C during after 60 days of inadequate storage were from 12.9 to 52.8%. The effect of summer planting date on the content of vitamin C was also shown in two radish cultivars, where ‘Murzynka’ radish was characterised by a higher vitamin C content. The foliar nutrition gave positive results and increased the vitamin C content in redbeet.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2002, 01, 2; 49-57
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ hydrożeli na zawartość niektórych składników sałaty masłowej uprawianej w nieogrzewanym tunelu foliowym
The effect of hydrogels on the concentration of some components in lettuce cv. Charlene grown in an unheated film tunnel
Autorzy:
Wierzbicka, B.
Majkowska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11347075.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
uprawa roslin pod oslonami
tunele foliowe
zawartosc azotanow
zawartosc witaminy C
zawartosc cukrow
sucha masa
hydrozele
salata maslowa
warzywa
butter lettuce
dry mass
foil tunnel
hydrogel
nitrate content
sugar content
vegetable
vitamin C content
plastic tunnel cultivation
Opis:
W produkcji ogrodniczej poszukuje się składu podłoża, które zapewnia utrzymanie w środowisku korzeni optymalnych właściwości fizycznych, głównie powietrznych i wodnych. W celu modyfikacji podłoża można stosować dodatki syntetyczne zwane hydrożelami lub sorbentami. Wprowadzane do gleby poprawiają warunki wzrostu i rozwoju roślin. Współdziałając z odpowiednimi warunkami klimatyczno-glebowymi posiadają możliwość oddziaływania na skład chemiczny warzyw. W badaniach przeprowadzonych w latach 2000–2001 oceniano wpływ wprowadzenia do ziemi inspektowej różnego rodzaju sorbentów oraz terminu uprawy na zawartość niektórych składników w liściach sałaty masłowej odmiany ‘Charlene’ uprawianej w tunelu foliowym. Zastosowano następujące sorbenty: Ekosorb potasowy, Akryżel sodowy, Akryżel potasowy, Akryżel sodowo-potasowy. Drugim czynnikiem doświadczenia był termin uprawy sałaty – wiosenny (kwiecień–maj) oraz jesienny (wrzesień–październik). W wyniku przeprowadzonych dwuletnich badań stwierdzono istotne oddziaływanie obu czynników na poziom zawartości niektórych składników w liściach sałaty głowiastej masłowej odmiany ‘Charlene’. Zawartość kwasu L-askorbinowego była uzależniona od zastosowanego sorbentu. W pierwszym roku badań gromadzeniu witaminy C sprzyjał Akryżel sodowo-potasowy (14,2 mg%), a w drugim Akryżel sodowy (12,5 mg%). Rośliny rosnące w okresie wiosennym nagromadziły więcej cukrów ogółem w 2000 roku o 1,51%, a w 2001 o 0,68% w porównaniu z terminem jesiennym. Sałata uprawiana w terminie jesiennym charakteryzowała się wysokim poziomem azotanów – średnio 2944,3 mg N-NO₃·kg św.m⁻¹.
In horticultural production substrates have been sought that would ensure the optimum physical conditions (including aerobic and aquatic) in the root environment. The soil substrate can be modified with synthetic supplements called hydrogels or sorbents. When introduced to the soil, they improve the growth and development of plants, and by interacting with the climatic and soil conditions, they can improve the chemical composition of the vegetables. Research conducted in 2000–2001 aimed at the evaluation of the effect of different type sorbents introduced into the soil and the cultivation date on the concentration of some components in the Charlene lettuce cultivated in a film tunnel. Lettuce was grown in the presence of the following sorbents: potassium Ecosorb, sodium Acrygel, potassium Acrygel and sodium-potassium Acrygel during two terms: spring (April–May) and autumn (September–October). Based on the results of the two-year experiment, a significant effect of both experimental factors on the concentration of some components in the leaves of Charlene lettuce was observed. The concentration of L-ascorbic acid was determined by the type of sorbent used. In the first year of the experiment, the sodium-potassium Acrygel (14.2 mg%) was used to enhance the accumulation of vitamin C. In the second year, the sodium Acrygel (12.5 mg%) enhanced the accumulation of vitamin C. The spring plants accumulated higher levels of total sugars (in 2000 – 1.51% more, in 2001 0.68% more) in comparison to the autumn plants. The lettuce grown in the autumn had high concentrations of nitrates, averaging 2944.3 mg N-NO₃ ·kg fresh mass⁻¹.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2002, 01, 2; 59-68
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The yield and nutritive value of selected carrot cultivars with orange- and purple-colored storage roots
Plonowanie i wartość odżywcza wybranych odmian marchwi o pomarańczowym i purpurowym zabarwieniu korzeni spichrzowych
Autorzy:
Majkowska-Gadomska, J.
Wierzbicka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11541852.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
vegetable
plant cultivation
plant cultivar
carrot
yield
nutritional value
orange-coloured root
purple-coloured root
root
Daucus carota ssp.sativus var.sativus
Daucus carota ssp.sativus var.atrorubens
macroelement
total sugar
sugar
L-ascorbic acid
Opis:
The aim of an experiment conducted in 2006–2008 was to determine the effect of soil fertilization with Crop Care on the yield and chemical composition of carrot cultivars with orange- and purple-colored storage roots. The yield and chemical composition of three carrot cultivars: ‘Florida F1’ with orange-colored roots, ‘Deep Purple F1‘ with purple-colored roots and ‘Purple Haze F1‘ with roots that have a purple cortex and an orange core were compared in this study. Plants were grown in control soil with sufficient quantities of nutrients to support the development of carrot roots as well as in soil additionally fertilized with Crop Care. The results of the study showed that carrots of cv. ‘Florida F1’ produced a much higher total yield and marketable yield than carrots of cv. ‘Deep Purple F1’ and ‘Purple Haze F1’. Additional fertilization significantly increased the marketable yield of the carrots. The edible parts of purple root cultivars were characterized by a higher content of dry matter, L-ascorbic acid and total carbohydrates. The application of the Crop Care fertilizer significantly increased the dry matter content of carrots. Roots of cv. ‘Deep Purple F1’ contained the highest levels of N, K and Mg, while cv. Florida F1 was most abundant in Ca and Na.
Przedstawione wyniki dotyczą porównania plonowania i składu chemicznego trzech odmian marchwi o korzeniu pomarańczowym – ‘Florida F1’, purpurowym – ‘Deep Purple F1’ oraz o korze purpurowej i rdzeniu pomarańczowym – ‘Purple Haze F1’. Rośliny uprawiano na glebie kontrolnej zawierającej niezbędną ilość składników potrzebną do prawidłowego rozwoju korzeni spichrzowych marchwi oraz na glebie dodatkowo nawożonej nawozem Crop Care. Wykazano, że marchew odmiany ‘Florida F1’ osiągnęła istotnie większy plon ogółem i handlowy w porównaniu z plonem roślin odmian ‘Deep Purple F1’ oraz ‘Purple Haze F1’. Dodatkowe nawożenie wpłynęło istotnie na zwiększanie plonu handlowego korzeni. Odmiany marchwi o korzeniach purpurowych charakteryzowały się większą zasobnością części jadalnej w suchą masę, kwas L-askorbinowy oraz cukry ogółem. Dodatkowe nawożenie nawozem Crop Care spowodowały istotne zwiększenie zawartości suchej masy. Analizując zawartość składników mineralnych, wykazano, że odmiana ‘Deep Purple F1’ zawierała w korzeniach spichrzowych najwięcej N, K, Mg, natomiast ‘Florida F1’ Ca oraz Na.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2010, 09, 4; 75-84
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of biological control of the carrot fly (Psila rosae) on the yield and quality of carrot (Daucus carota L.) storage roots
Wpływ ekologicznych metod ochrony roślin przed połyśnicą marchwianką (Psila rosae) na wielkość i jakość plonu korzeni spichrzowych marchwi (Daucus carota L.)
Autorzy:
Wierzbicka, B.
Majkowska-Gadomska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542376.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Non-chemical methods of agrophage control have gained increasing popularity recently, and particular attention has been paid to enhancing biodiversity in agrocenoses. Intercropping, i.e. growing of two or more crops (onions, carrots, dill, beans, Lacy phacelia, mustard) simultaneously in the same field, reduces pest infestations. The rationale behind intercropping is that different crops planted together act as attractants for beneficial insects (hoverflies, ladybirds) and effectively disorientate the pests (aphids, carrot flies) which are then unable to find host plants. This study was conducted in the Experimental Garden of the University of Warmia and Mazury in Olsztyn, in the growing seasons of 2009–2010. The experiment was established on brown soil of quality class IV b, and ridges were prepared in line with the generally observed standards of organic farming. The first experimental factor were six carrot cultivars differing with respect to the growth and development period: ‘Deep Purple F1’, ‘Florida F1’, ‘Interceptor F1’, ‘Joba’, ‘Kazan F1’ and ‘Purple Haze F1’. The second experimental factor were three methods of carrot fly biocontrol, compared in the following treatments: control – unprotected plants, the application of the biocontrol agent Bioczos BR containing paraffin-coated garlic pulp (10 g cubes), carrots intercropped with dill cv. ‘Szmaragd’ and carrots intercropped with Welsh onions cv. ‘Parade’. Carrot-dill and carrot-Welsh onion intercropping effectively reduced damage to carrot roots caused by carrot fly larvae. The applied biological control methods had a significant effect on carrot yield. The application of Bioczos BR and carrot-Welsh onion intercropping had a beneficial influence on the total and marketable yield of carrot storage roots. Carrot-dill intercropping resulted in a significant yield decrease. The content of dry matter, total sugars and L-ascorbic acid in carrot roots was affected by the cultivar and the cultivar × biocontrol method interaction. Higher concentrations of dry matter and L-ascorbic acid were noted in carrot cultivars with purple-colored roots, ‘Deep Purple F1’ and ‘Purple Haze F1’. The average nitrate content of carrot storage roots did not exceed the maximum permissible levels set out in the Regulation of the Minister of Health.
We współczesnej ochronie roślin w coraz większym stopniu powraca się do metod niechemicznego zwalczania agrofagów. Dużą uwagę zwraca się na wzbogacenie bioróżnorodności agrocenoz. Zastosowanie współrzędnej uprawy różnych gatunków roślin, np. cebula, marchew, koper ogrodowy, fasola, facelia lub gorczyca, ogranicza liczebność szkodników. Metoda ta wprowadza dezorientację wizualną (mszyce), zapachową (połyśnica marchwianka) lub przywabia organizmy pożyteczne (bzygowate, biedronkowate). Doświadczenie założono w Ogrodzie Dydaktyczno-Doświadczalnym Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, w sezonie wegetacyjnym 2009–2010. Przeprowadzono je na glebie brunatnej, klasy IV b, na redlinach, które przygotowano zgodnie z wymaganiami ekologicznej uprawy. Pierwszym czynnikiem badań było 6 odmian marchwi o zróżnicowanym okresie wegetacji: ‘Deep Purple F1 ’, ‘Florida F1 ’, ‘Interceptor F1 ’, ‘Joba’, ‘Kazan F1 ’, ‘Purple Haze F1 ’. Drugi czynnik stanowiła proekologiczna ochrona marchwi, w której porównywano następujące metody: obiekt kontrolny – rośliny niechronione, ekologiczna ochrona biopreparatem Bioczos BR, zawierającym miazgę czosnkową w otoczce parafinowej w opakowaniu jednostkowym (kostce) 10 g, współrzędna uprawa marchwi z koprem ogrodowym odmiany ‘Szmaragd’ oraz współrzędna uprawa marchwi z cebulą siedmiolatką odmiany ‘Parade’. Współrzędna uprawa marchwi z koprem ogrodowym i z rozsadą cebuli siedmiolatki skutecznie ograniczała uszkodzenia korzeni spichrzowych przez larwy połyśnicy marchwianki. Zastosowane metody ochrony roślin różnicowały istotnie plon ogółem i handlowy marchwi. Wykazano korzystny wpływ Bioczosu BR i współrzędnej uprawy marchwi z cebulą siedmiolatką na plon ogółem i handlowy korzeni spichrzowych. Istotne zmniejszenie plonu uzyskano z uprawy współrzędnej marchwi z koprem ogrodowym. Zawartość suchej masy, cukrów ogółem i kwasu L-askorbinowego zależała od odmiany oraz jej współdziałania z metodą ochrony roślin. Większą zawartością suchej masy i kwasu L-askorbinowego charakteryzowały się korzenie odmian o zabarwieniu purpurowym ‘Deep Purple F1’ i ‘Purple Haze F1’. Zawartość azotanów (V) w korzeniach badanych odmian marchwi kształtowała się poniżej dopuszczalnych norm wyznaczonych przez Ministra Zdrowia.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2012, 11, 2; 29-39
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Concentrations of some bionutrients in parthenocarpic cucumber fruits in forced cultivation
Zawartość wybranych biopierwiastków w owocach ogórka partenokarpicznego z uprawy przyspieszonej
Autorzy:
Wierzbicka, B.
Majkowska-Gadomska, J.
Nowak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11541657.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
Marinda F1 cucumber
micronutrient
fruit
vegetable
dry matter
bionutrient concentration
forced cultivation
macronutrient
parthenocarpic cucumber
Opis:
Cumbers of a parthenocarpic variety Marinda F₁ were grown in the field under protective shields, i.e. a perforated PE sheet and PP needled cloth (17 g·m⁻²), during the years 2001–2003. Unshielded plots served as the control treatment. It was found that the concentrations of nitrogen, calcium and iron increased significantly in cucumber plants grown under PP needled cloth. The edible parts of cucumbers were characterized by widened K : Ca, K : (Mg+Ca) and K : Mg ratios, as well as by favorable Ca : Mg ratios.
W latach 2001–2003 przeprowadzono badania nad uprawą ogórka partenokarpicznego odmiany ‘Marinda F₁’ uprawianego w polu pod osłonami z folii PE perforowanej oraz włókniny PP 17 g·m⁻². Kontrolę stanowił obiekt, w którym nie osłaniano roślin. W wyniku przeprowadzonych badań wykazano istotne zwiększenie poziomu zawartości wapnia oraz żelaza w owocach ogórka z uprawy roślin pod włókniną PP. Części jadalne roślin charakteryzowały się rozszerzonym, na korzyść potasu, stosunkiem K : Ca, K : (Mg+Ca) i K : Mg oraz korzystną dla organizmu ludzkiego proporcją wapnia do magnezu.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2007, 06, 1; 3-8
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nitrate content of the edible parts of vegetables and spice plants
Zawartość azotanów w częściach jadalnych warzyw i roślin przyprawowych
Autorzy:
Majkowska-Gadomska, J.
Arcichowska, K.
Wierzbicka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11541784.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
basil
carrot
chilli pepper
cultivation method
edible part
fertilization
marjoram
nitrate content
plant cultivation
spice plant
tomato
vegetable
Opis:
The objective of a study conducted in the years 2007–2008 was to determine the nitrate content of the edible parts of vegetables and spice plants. The analyzed materials consisted of the following species: tomatoes, carrots, sweet basil and marjoram grown in the field, and tomatoes and chili peppers grown in a plastic tunnel. The experiment comprised different cultivation methods, sowing and planting dates, and fertilization levels. Among the analyzed cultivars of field-grown tomatoes, increased nitrate concentrations were observed in the fruits of cv. Złoty Ożarowski. Similar results were noted when eight tomato cultivars were grown in an unheated plastic tunnel. The fruits of cv. Bawole Serce had the lowest nitrate content, compared with the remaining tomato cultivars. Supplemental fertilization of tomato plants grown under cover significantly contributed to nitrate accumulation. The fruits of chili peppers grown in a plastic tunnel had a very low nitrate content. As regards marjoram, the highest nitrate concentrations were reported for the second date of sowing. The average nitrate content of carrot storage roots did not exceed the maximum permissible levels. Supplemental fertilization contributed to an insignificant increase in the N-NO3 content of carrot roots.
Badania przeprowadzone w latach 2007–2008 dotyczyły zawartości azotanów w częściach jadalnych warzyw i roślin przyprawowych. Obejmowały następujące gatunki: z uprawy polowej: pomidor, marchew, bazylię pospolitą, majeranek ogrodowy, natomiast z uprawy w tunelu foliowym: pomidor i paprykę ostrą. W uprawie warzyw i roślin przyprawowych stosowano zróżnicowane metody i terminy uprawy oraz nawożenie. Spośród analizowanych odmian pomidora polowego zwiększony poziom azotanów stwierdzono w owocach odmiany Złoty Ożarowski. Podobny efekt uzyskano uprawiając 8 odmian pomidora w nieogrzewanym tunelu foliowym. Owoce odmiany Bawole Serce zawierały najmniej azotanów w odniesieniu do pozostałych odmian. Dodatkowe nawożenie zastosowane w uprawie pomidora pod osłonami istotnie sprzyjało zwiększonemu gromadzeniu azotanów. Owoce papryki ostrej z uprawy w tunelu foliowym charakteryzowały się bardzo małą ilością azotanów. W przypadku uprawy majeranku ogrodowego wykazano największą zawartość azotanów w zielu pochodzącym z drugiego terminu siewu. W korzeniach spichrzowych marchwi średnie zawartości azotanów nie przekroczyły dopuszczalnej normy. Zastosowanie w uprawie marchwi dodatkowego nawożenia wykazywało jedynie tendencje w zwiększeniu zawartości N-NO3 w korzeniach marchwi.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2009, 08, 3; 25-35
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies