- Tytuł:
-
Somaclonal variability in callus culture of Lycopersicon hirsutum f. typicum and Lycopersicon chilense
Zmienność somaklonalna w kulturach kalusowych Lycopersicon hirsutum f. typicum i Lycopersicon chilense - Autorzy:
-
Rzepka-Plevneš, D.
Kulpa, D.
Palka, E.
Wiśniewska, M. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/11541914.pdf
- Data publikacji:
- 2010
- Wydawca:
- Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
- Tematy:
-
tomato
somaclonal variability
callus culture
Lycopersicon hirsutum f.typicum
Lycopersicon chilense
wild species
salinity
plant tolerance
growth regulator
DNA
variability
plant breeding
genetic variability - Opis:
-
The aim of the study was to induce somaclonal variability in the callus culture of L. hirsutum f. typicum and L. chilense and to characterize them in respect to tolerance to salinity. Callus was initiated on the cotyledon fragments grown on the medium supplemented with NAA and BAP. The tolerance of callus to salt was tested on MS media containing NaCl in concentration 25, 50, 75, 100, 200 mM. Callus tolerant to 100 mM NaCl was next regenerated by ten weeks on the media with different doses of growth regulators. After this time genetic differences between selected fragments and control (MS medium containing no growth regulators) were determining using ISSR-PCR method. The results show that NaCl concentration significantly affects the regeneration of callus in L. hirsutum f. typicum and L. chilense. The dose 200 mM NaCl of the medium results, in both species, in callus dying. Comparing the genetic similarity of examined callus samples with the control ones in both species, it may be stated that the differences in their response to NaCl and applied growth regulators were generally in the range 2–30%.
Celem pracy była próba indukowania zmienności somaklonalnej w kulturach kalusowych L. hirsutum f. typicum i L. chilense oraz charakterystyka ich tolerancji na zasolenie. Kalus inicjowano na fragmentach liścieni wyłożonych na pożywkę uzupełnioną NAA i BAP. Tolerancję na zasolenie badano, wykładając fragmenty kalusa na pożywkę uzupełnioną 25, 50, 75, 100, 200 mM NaCl. Kalus uznany za tolerancyjny był regenerowany na pożywkach uzupełnionych różnymi kombinacjami roślinnych regulatorów wzrostu. Następnie metodą ISSR-PCR określono różnice genetyczne pomiędzy wybranymi fragmentami kalusa a kontrolą. Na podstawie otrzymanych wyników badań stwierdzono, że stężenie NaCl w sposób istotny wpływa na regenerację w przypadku obu badanych gatunków. Stężenie 200 mM NaCl powoduje zamieranie tkanki kalusowej. Obserwowana u obu gatunków pomidora na poziomie kalusa tolerancja na zasolenie NaCl jest prawdopodobnie w większości przypadków zmiennością dziedziczną. - Źródło:
-
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2010, 09, 4; 63-73
1644-0692 - Pojawia się w:
- Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł