Somaclonal variability in callus culture of Lycopersicon hirsutum f. typicum and Lycopersicon chilense Zmienność somaklonalna w kulturach kalusowych Lycopersicon hirsutum f. typicum i Lycopersicon chilense
The aim of the study was to induce somaclonal variability in the callus culture of L. hirsutum f. typicum and L. chilense and to characterize them in respect to tolerance to salinity. Callus was initiated on the cotyledon fragments grown on the medium supplemented with NAA and BAP. The tolerance of callus to salt was tested on MS media containing NaCl in concentration 25, 50, 75, 100, 200 mM. Callus tolerant to 100 mM NaCl was next regenerated by ten weeks on the media with different doses of growth regulators. After this time genetic differences between selected fragments and control (MS medium containing no growth regulators) were determining using ISSR-PCR method. The results show that NaCl concentration significantly affects the regeneration of callus in L. hirsutum f. typicum and L. chilense. The dose 200 mM NaCl of the medium results, in both species, in callus dying. Comparing the genetic similarity of examined callus samples with the control ones in both species, it may be stated that the differences in their response to NaCl and applied growth regulators were generally in the range 2–30%.
Celem pracy była próba indukowania zmienności somaklonalnej w kulturach kalusowych L. hirsutum f. typicum i L. chilense oraz charakterystyka ich tolerancji na zasolenie. Kalus inicjowano na fragmentach liścieni wyłożonych na pożywkę uzupełnioną NAA i BAP. Tolerancję na zasolenie badano, wykładając fragmenty kalusa na pożywkę uzupełnioną 25, 50, 75, 100, 200 mM NaCl. Kalus uznany za tolerancyjny był regenerowany na pożywkach uzupełnionych różnymi kombinacjami roślinnych regulatorów wzrostu. Następnie metodą ISSR-PCR określono różnice genetyczne pomiędzy wybranymi fragmentami kalusa a kontrolą. Na podstawie otrzymanych wyników badań stwierdzono, że stężenie NaCl w sposób istotny wpływa na regenerację w przypadku obu badanych gatunków. Stężenie 200 mM NaCl powoduje zamieranie tkanki kalusowej. Obserwowana u obu gatunków pomidora na poziomie kalusa tolerancja na zasolenie NaCl jest prawdopodobnie w większości przypadków zmiennością dziedziczną.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00