Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kaim, A" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Gradual evolution of the Early Cretaceous marine gastropod Rissoina lineage in Central Poland
Autorzy:
Kaim, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20375.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Buvignieria
gradual evolution
gastropod
Early Cretaceous
Ancient Lake Concept
marine gastropod
Polska
Rissoina
Cretaceous
paleontology
Opis:
The evolutionary changes of the Early Cretaceous (Valanginian) marine gastropod Rissoina (Buvignieria) sp. from Wąwał (central Poland) show a pattern typical of the Ancient Lake Concept. Its morphology is stable during period of unstable conditions and starts to change gradually when the environment becomes stable. The linear character of the evolutionary changes of Rissoina sp. and lack of evolution among co−occuring gastropods suggests that the rate of evolution was controlled by intrinsic factors, not the environment.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2002, 47, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brachiopod - bivalve assemblages of the Middle Triassic Terebratula Beds, Upper Silesia, Poland
Zespoly ramienionogowo-malzowe ze srodkowotriasowych warstw terebratulowych Dolnego Slaska
Autorzy:
Kaim, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22814.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
Punctospirella fragilis
trias
skamienialosci
warstwy terebratulowe
warstwy karchowickie
ramienionogi
Coenothyris vulgaris
Tetractinella trigonella
Strzelce Opolskie
pseudokorbulidy
liliowce
Dolny Slask
paleontologia
malze
Opis:
Five types of brachiopod-bivalve assemblages occur in Terebratula Beds and in the lower part of the Karchowice Beds (Middle Triassic, Muschelkalk) from the Strzelce Opolskie Quarry (Upper Silesia). These are: (1) Brachiopod coquina Assemblage dominated by the terebratulid brachiopod Coenothyris vulgaris; (2) Crumpled/Wavy Limestone Assemblage including bivalves and brachiopods; (3) Bivalve Coquina Assemblage dominated by pseudocorbulid bivalves; (4) Hardground Assemblage dominated by the brachiopod Tetractinella trigonella; and (5) Crinoid Limestone Assemblage dominated by crinoid columnals and the brachiopod Punctospirella fragilis. The distribution of the assemblages correlates with the eustatically-controlled lithological variation in the carbonate- dominated sequence of the Upper Silesian Muschelkalk. The brachiopod coquinas are parautochtonous remnants of terebratulid banks which thrived during the high bioproductivity but low oxygen conditions. Those conditions were caused by the biogenic influx generated from the terrains flooded during the Middle Triassic transgression. During the regressive phase, that resulted in the gradual decrease in bioproductivity and parallel increase in oxygen levels, the terebratulid banks were replaced by pseudocorbulid banks. With the further regression - and thus, the further increase in oxygen level - pseudocorbulid banks were replaced by the assemblages indicative of well-oxygenated oligotrophic environments (Hardground and Crinoid Limestone Assemblages). The observed changes in the faunal composition reflect mainly differences in metabolism and feeding strategy among dominant taxa.
W środkowotriasowych warstwach terebratulowych i w dolnej części warstw karchowickich w kamieniołomie w Strzelcach Opolskich wyróżniono pięć typów zespołów ramienionogowo-małżowych: (1) zespół muszlowców ramienionogowych, zdominowany przez Coenothyris vulgaris; (2) zespół wapieni gruzłowych i falistych, zawieraiący małże i ramienionogi; (3) zespół muszlowców małżowych, zdominowany przez pseudokorbulidy; (4) zespół twardego dna, w którym najliczniejszy jest ramienionóg Tetractinella trigonella; i (5) zespół wapienia krynoidowego, złożony ze szczątków liliowców i skorupek ramienionoga Punctospirella fragilis. Występowanie wymienionych zespołów skamieniałości w badanym profilu jest skorelowane z eustatycznie kontrolowanymi zmianami litologicznymi w węglanowej sekwencji wapienia muszlowego na Górnym Śląsku. Muszlowce ramienionogowe są parautochtonicznymi pozostałościami ławic terebratulowych, które obficie występowały w warunkach wysokiej bioproduktywności i niskiej zawartości tlenu. Takie warunki były prawdopodobnie spowodowane przez napływ składników odżywczych z obszarów zalanych podczas transgresji środkowego triasu. Faza regresywna spowodowała stopniowe zmniejszanie produktywności biologicznej i polepszanie warunków tlenowych. Ławice terebratulowe zostały zastąpione przez ławice pseudokorbulowe. W trakcie postępującej regresji pojawiły się zespoły wskazujące na dobrze natlenione środowiska oligotroficzne (zespół twardego dna i zespół wapienia krynoidowego). Zaobserwowane zmiany faunistyczne odzwierciedlają różnice w metaboliźmie i sposobie odżywiania dominujących gatunków.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 2; 333-359
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Middle Triassic ammonoids from Silesia, Poland
Amonitowate srodkowego triasu Slaska
Autorzy:
Kaim, A
Niedzwiedzki, R
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21372.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
anizyk
Paraceratites binodosus
trias
morza epikontynentalne
balatonity
bulogity
Polska
amonity
Noetlingites
paraceratyty
Slask
Discoptychites
Beneckeia
paleontologia
Basen Germanski
Acrochordiceras
Opis:
A description of new ammonoid specimens (Acrochordiceras aff. damesi, cf. Acrochordiceras sp. indet., Discoptychites cf. dux, ?Paraceratites sp., cf. Balatonites sp. indet., Beneckeia buchi) from the Lower Muschelkalk (Anisian, Middle Triassic) of Silesia (southern Poland) is presented. The detailed stratigraphic position of the new finds is given. The description is supplemented with a list of all species of ammonoids found hitherto in Silesia, which was a southern part of the Germanic Basin during the Anisian. Beneckeia and Noetlingites were typical of epicontinental seas and usually appeared in the early part of transgressions. Other ammonoids entered from the Tethys into the epicontinental sea of the Germanic Basin during the maxima of transgressions. Some of them (balatonitids, paraceratitids, bulogitids, Discoptychites and probably Acrochordiceras) were successful colonizers which established their own populations in the Germanic Basin and evolved towards morphologies typical of epicontinental seas. Other (Beyrichites sp., Paraceratites binodosus, and 'Trachyceras' sp.) are regarded as unsuccessful immigrants or empty shells drifted post-mortem from the Tethys.
W pracy opisano nowe okazy amonitów (Acrochordiceras aff. damesi, cf. Acrochordiceras sp. indet., Discoptychites cf. dux, ?Paraceratites sp., cf. Balatonites sp. indet., Beneckeia buchi) z dolnego wapienia muszlowego (antzyk, środkowy trias) Śląska. W stosunku do poprzednich znalezisk, nowe wyróżniają się dokładnym umiejscowieniem w profilu. Dokonano również przeglądu wszystkich dotychczas znalezionych amonitów z dolnego wapienia muszlowego na Śląsku. W anizyku rejon Śląska znajdował się w południowej części Basenu Germańskiego. Podczas transgresji Basen Germański łączył się poprzez Bramę Śląsko-Morawską z Tetydą. Beneckeia i Noetlingites są rodzajami typowymi dla mórz epikontynentalnych i pojawiają się zwykle we wczesnym etapie takich transgresji. Inne amonitowate pojawiają się w maksimach transgresji. Niektóre z nich (balatonity, paraceratyty, bulogity, Discoptychites i prawdopodobnie również Acrochordiceras) ustanowiły własne populacje w Basenie Germańskim, ewoluując w kierunku morfologii typowych dla mórz epikontynentalnych. Inne (Paraceratites binodosus i 'Trachyceras' sp.) albo nie zdołały zadomowić się w wodach morza epikontynentalnego, albo ich muszle zostały pośmiertnie przyniesione z oceanu przez prądy.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 1; 93-115
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Body size and diversity exemplified by three trilobite clades
Zaleznosc miedzy maksymalna wielkoscia ciala a zroznicowaniem gatunkowym na przykladzie trzech grup trylobitow
Autorzy:
Trammer, J
Kaim, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21530.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
wymieranie gatunkow
masa ciala
skamienialosci
trylobity
paleontologia
zroznicowanie wewnatrzgatunkowe
Opis:
Cope's rule concerns only the radiation phase of a clade, overlooking the phase of the clade decline; thus it is incomplete. Changes of body size during the entire evolutionary history of a clade are exemplified here by three trilobite groups - Ptychopariina, Asaphina and Phacopida. Increasing diversity of the clade is associated with increase in maximum body size during the radiation phase, and decreasing diversity is generally associated with a decrease in maximum body size. Two basic patterns of the maximum body size changes are observed during the decline of the clade. The first one is characterized by a high correlation between diversity and the maximum body size, and indicative of species attrition that is nonselective with respect to the body size. The second one is characterized by a weak correlation between diversity and maximum body size, and typical of selective species attrition in relation to size.
Ewolucyjna historia wymarłej grupy składa się przynajmniej z dwu faz: z fazy radiacji - gdy liczba gatunków się zwiększa, oraz fazy redukcji - kiedy liczba gatunków spada. W fazie radiacji, zgodnie z regułą Cope'a, wraz z rosnącą liczbą gatunków, rośnie też na drodze kladogenetycznej dyfuzji (Gould 1988; McKinney 1990a, b) maksymalna wielkość ciała w grupie (Fig. 2-7), tzn. pojawiają się gatunki obejmujące osobniki o coraz to większych rozmiarach ciała. Natomiast w fazie redukcji zachodzi odwrotny proces: zmniejszającej się liczbie gatunków towarzyszy równoczesny spadek maksymalnej wielkości ciała w grupie (Fig. 2-7). Silna korelacja między liczbą gatunków a maksymalną wielkością ciała w czasie redukcji grupy (Fig. 3, 5) wskazuje, że powodujące redukcję wymieranie odbywało się bez selekcji na wielkość. Słaba korelacja między obiema wielkościami (Fig. 7) jest natomiast przejawem istnienia doboru zależnego od rozmiarów ciała w czasie wymierania.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 1; 1-12
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antiquity of the substrate choice among acmaeid limpets from Late Cretaceous chemosynthesis-based communities
Autorzy:
Jenkins, R G
Kaim, A.
Hikida, Y.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22869.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Hokkaido
Gastropoda
Japan
fossil
Late Cretaceous
Cretaceous
methane-seep site
Bathyacmaea
Serradonta
paleoecology
chemosynthetic community
paleontology
Opis:
Two Campanian methane seep sites in the Nakagawa area of Hokkaido (northern Japan) yield fossils of the limpet genera Serradonta and Bathyacmaea that appear to have had the same substrate preference as do their modern counterparts. Serradonta cf. vestimentifericola was a species having an elongated and strongly compressed shell adapted to living on vestimentiferan tubes, like its modern relatives. Bathyacmaea cf. subnipponica was an acmaeid with a relatively elongated shell but with a more rounded aperture than Serradonta and thus apparently attached to small hard objects other than worm tubes. One Bathyacmaea specimen was found attached in situ to an ataphrid gastropod shell. The restricted present−day distribution of Serradonta possibly reflects its spreading route exclusively through the hot vent and cold seep communities settled by vestimentiferans.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2007, 52, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gastropods from Late Cretaceous Omagari and Yasukawa hydrocarbon seep deposits in the Nakagawa area, Hokkaido, Japan
Autorzy:
Kaim, A
Jenkins, R.G.
Hikida, Y.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20568.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
gastropod
Late Cretaceous
Cretaceous
Omagari
Yasukawa
hydrocarbon seep
deposit
Nakagawa area
Hokkaido
Japan
Gastropoda
Opis:
Sixteen gastropod species from two Campanian (Upper Cretaceous) hydrocarbon seep localities in Hokkaido, Japan are described. Seven species are new: the acmaeid limpet Serradonta omagariensis; three turbinids: Homalopoma abeshinaiensis, Cantrainea yasukawensis, and C. omagariensis; the trochid Margarites sasakii; the seguenzioid Cataegis nakagawensis; and the provannid Provanna nakagawensis. The most common species in the investigated localities are acmaeid limpets (S. omagariensis), tiny turbinids (H. abeshinaiensis, C. yasukawensis, C. omagariensis), and provannids/hokkaidoconchids (P. nakagawensis and Hokkaidoconcha hikidai). The Upper Cretaceous associations described here do not resemble Lower Cretaceous associations known from other regions but are composed of species similar to gastropods from Recent hydrocarbon seeps and hydrothermal vents in the Northwestern Pacific. This strongly suggest that this region possesses a regional pool of gastropods in chemosynthesis−based communities at least since Late Cretaceous time. The only group of gastropods described here which has no Recent counterpart is the Hokkaidoconchidae. A comparison to gastropods from plesiosaur falls and sunken wood of the same age and region strongly suggest that these invertebrate communities do not differ significantly from the coeval hydrocarbon seep communities described herein.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2009, 54, 3; 463-490
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A monospecific assemblage of terebratulide brachiopods in the Upper Cretaceous seep deposits of Omagari, Hokkaido, Japan
Autorzy:
Kaim, A.
Bitner, M.A.
Jenkins, R.G.
Hikida, Y.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22963.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
terebratulid brachiopod
brachiopod
Upper Cretaceous
Cretaceous
seep deposit
Omagari
Hokkaido
Japan
Brachiopoda
Chlidonophoridae
Eucalathis
Campanian
Mesozoic
Opis:
The Campanian (Upper Cretaceous) seep carbonate at Omagari (Hokkaido, Japan) yields a monospecific association of the terebratulide brachiopod Eucalathis methanophila Bitner sp. nov. The association is the only occurrence of brachiopods known from the post−Early Cretaceous history of chemosynthesis−based communities. Unlike many earlier rhynchonellide−dominated hydrocarbon seep associations—which disappeared in Aptian times—this association is composed of chlidonophorid terebratulides. It is hypothesised here that large rhynchonellide brachiopods have been outcompeted from chemosynthesis−based associations by large chemosymbiotic bivalves (especially lucinids) and that this seep association containing numerous terebratulide brachiopods originated as a result of immigration from the background fauna settling in a seep that lacked numerous large bivalves but offered some hard substrates for brachiopod attachment. Some living chlidonophorids are known to settle around seep/vent localities or more generally in deep−water hard−substrate settings. We review occurrences of brachiopods in chemosynthesis−based associations and show that brachiopods immigrated repeatedly to seep/vent environments. Eucalathis methanophila Bitner sp. nov. represents the oldest and single Mesozoic record of the genus. The new species is similar in ornamentation to three living species, Indo−Pacific E. murrayi, eastern Atlantic E. tuberata, and Caribbean E. cubensis but differs in having a higher beak and wider loop. Additionally the studied species is nearly twice as large as E. tuberata.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2010, 55, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chemosynthesis-based associations on Cretaceous plesiosaurid carcasses
Autorzy:
Kaim, A
Kobayashi, Y.
Echizenya, H.
Jenkins, R.G.
Tanabe, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22352.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
chemosynthesis-based association
Cretaceous
paleontology
vertebrate-bone community
Provannidae
chemosynthetic community
Plesiosauridae
plesiosaurid carcass
Japan
Opis:
The objective of this report is to document first Mesozoic occurrences of chemosynthesis−based communities developed on large marine reptile carcasses. Micro−grazing provannid gastropods (typical of chemosynthetic communities) are associated with plesiosaurid skeletons in the Upper Cretaceous deposits of Hokkaido, northern Japan. The cancellous bones of the examined plesiosaurid bones contain a ubiquity of iron sulfides within the bone trabeculae, which provides evidence of anaerobic sulfate reduction of the bone lipids. We also report numerous microborings in the bone trabeculae, which might result from the activity of sulfur−oxidizing bacteria. This finding addresses the hotly debated problem of the emergence and radiation of whale bone faunas. We postulate that vertebrate bone environments in the Northwest Pacific region were settled repeatedly by animals from a regional pool of chemosynthesis−based communities that flourished in the methane seeps and/or hot vents that were present during the Late Cretaceous–Miocene.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2008, 53, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Worldwide distribution of the modiomorphid bivalve genus Caspiconcha in late Mesozoic hydrocarbon seeps
Autorzy:
Jenkins, R.G.
Kaim, A.
Little, C.T.S.
Iba, Y.
Tanabe, K.
Campbell, K.A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20305.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
worldwide
distribution
modiomorphid bivalve
bivalve
Caspiconcha
Late Mesozoic
hydrocarbon seep
cold seep
Bivalvia
Modiomorphidae
Kalenteridae
chemosynthesis-based ecosystem
Opis:
Exceptionally well preserved specimens of the bivalve mollusc Modiola major were collected from a Lower Cretaceous (Barremian) hydrocarbon seep deposit in northern California. This material, together with the type series of M. major, and various other specimens from Upper Jurassic to Lower Cretaceous seep localities in California, is redescribed and referred to the hydrocarbon seep−restricted modiomorphid genus Caspiconcha. We include also a description of Myoconcha americana because some previous reports have incorrectly synonymized Myoconcha americana with Caspiconcha major. In addition, we report Caspiconcha sp. from a Lower Cretaceous (Albian) hydrocarbon seep from Hokkaido, Japan, and we review all currently described species of Caspiconcha, and other species that probably belong to this genus. We demonstrate that Caspiconcha had a widespread distribution in Late Jurassic to Early Cretaceous hydrocarbon seeps, but became rare thereafter, with the last representative occurring in Upper Cretaceous strata of Japan. This macroevolutionary pattern is similar to that observed in the seep−restricted brachiopods. After the decline of Caspiconcha at the end of the Early Cretaceous and its last occurrence in the Campanian, the ecological niche of epifaunal to semi−infaunal seep endemic bivalves was largely vacant and not reoccupied until the Eocene with the appearance of the vesicomyid and bathymodiolin bivalves. The formal placement of M. major into the genus Caspiconcha restricts the fossil record of mytilids at seeps to post−Mesozoic times, and thus there is less discrepancy between the fossil record of chemosynthetic mytilids and their divergence age estimates from molecular data.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2013, 58, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A late Paleocene fauna from shallow-water chemosynthesis-based ecosystems, Spitsbergen, Svalbard
Autorzy:
Hryniewicz, K.
Amano, K.
Bitner, M.A.
Hagstrom, J.
Kiel, S.
Klompmaker, A.A.
Mors, T.
Robins, C.M.
Kaim, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21401.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
We present a systematic study of late Paleocene macrofauna from methane seep carbonates and associated driftwood in the shallow marine Basilika Formation, Spitsbergen, Svalbard. The fauna is composed of 22 taxa, comprising one brachiopod, 14 bivalves, three gastropods, three crustaceans, and one bony fish. The reported fish remains are among the first vertebrate body fossils from the Paleogene of Spitsbergen. One genus is new: the munidid decapod Valamunida Klompmaker and Robins gen. nov. Four new species are described: the terebratulide brachiopod Neoliothyrina nakremi Bitner sp. nov., the protobranch bivalve Yoldiella spitsbergensis Amano sp. nov., the xylophagain bivalve Xylophagella littlei Hryniewicz sp. nov., and the munidid decapod Valamunida haeggi Klompmaker and Robins gen. et sp. nov. New combinations are provided for the mytilid bivalve Inoperna plenicostata, the thyasirid bivalve Rhacothyas spitzbergensis, the ampullinid gastropod Globularia isfjordensis, and the munidid decapod Protomunida spitzbergica. Thirteen taxa are left in open nomenclature. The fauna contains a few last occurrences of Cretaceous survivors into the Paleocene, as well as first occurrences of Cenozoic taxa. It is composed of chemosymbiotic thyasirid bivalves and background species common in the northern Atlantic and Arctic during the Paleocene. Our results provide no evidence for a Paleocene origin of vesicomyid and bathymodiolin bivalves typical for Eocene and younger seep environments; instead, the Paleo cene seeps of the Basilika Formation are more similar to their Late Cretaceous equi valents rich in thyasirids.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2019, 64, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies