Middle Triassic ammonoids from Silesia, Poland

A description of new ammonoid specimens (Acrochordiceras aff. damesi, cf. Acrochordiceras sp. indet., Discoptychites cf. dux, ?Paraceratites sp., cf. Balatonites sp. indet., Beneckeia buchi) from the Lower Muschelkalk (Anisian, Middle Triassic) of Silesia (southern Poland) is presented. The detailed stratigraphic position of the new finds is given. The description is supplemented with a list of all species of ammonoids found hitherto in Silesia, which was a southern part of the Germanic Basin during the Anisian. Beneckeia and Noetlingites were typical of epicontinental seas and usually appeared in the early part of transgressions. Other ammonoids entered from the Tethys into the epicontinental sea of the Germanic Basin during the maxima of transgressions. Some of them (balatonitids, paraceratitids, bulogitids, Discoptychites and probably Acrochordiceras) were successful colonizers which established their own populations in the Germanic Basin and evolved towards morphologies typical of epicontinental seas. Other (Beyrichites sp., Paraceratites binodosus, and 'Trachyceras' sp.) are regarded as unsuccessful immigrants or empty shells drifted post-mortem from the Tethys.

W pracy opisano nowe okazy amonitów (Acrochordiceras aff. damesi, cf. Acrochordiceras sp. indet., Discoptychites cf. dux, ?Paraceratites sp., cf. Balatonites sp. indet., Beneckeia buchi) z dolnego wapienia muszlowego (antzyk, środkowy trias) Śląska. W stosunku do poprzednich znalezisk, nowe wyróżniają się dokładnym umiejscowieniem w profilu. Dokonano również przeglądu wszystkich dotychczas znalezionych amonitów z dolnego wapienia muszlowego na Śląsku. W anizyku rejon Śląska znajdował się w południowej części Basenu Germańskiego. Podczas transgresji Basen Germański łączył się poprzez Bramę Śląsko-Morawską z Tetydą. Beneckeia i Noetlingites są rodzajami typowymi dla mórz epikontynentalnych i pojawiają się zwykle we wczesnym etapie takich transgresji. Inne amonitowate pojawiają się w maksimach transgresji. Niektóre z nich (balatonity, paraceratyty, bulogity, Discoptychites i prawdopodobnie również Acrochordiceras) ustanowiły własne populacje w Basenie Germańskim, ewoluując w kierunku morfologii typowych dla mórz epikontynentalnych. Inne (Paraceratites binodosus i 'Trachyceras' sp.) albo nie zdołały zadomowić się w wodach morza epikontynentalnego, albo ich muszle zostały pośmiertnie przyniesione z oceanu przez prądy.