Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Gluchowski, E." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Crinoid assemblages in the Polish Givetian and Frasnian
Autorzy:
Gluchowski, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20713.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Gory Swietokrzyskie
fauna liliowcowa
taksony
region slasko-krakowski
faza rafowa
skamienialosci
Polska
zywet
fran
paleontologia
faza platformowa
dewon
Opis:
Givetian and Frasnian crinoid faunas of the Holy Cross Mts and Silesia-Cracow Region are arranged in fourteen assemblages. Their diversity decreases generally from northern to southern regions reflecting crinoid habitat differentiation during either platform or reef phases of facies development. Distributional patterns are superimposed on a six-step general succession of the faunas which was mainly controlled by environmental changes related to eustatic cycles. Nine crinoid species have been identified by calyces, thirteen species are based on stems attributed to calyx genera, and forty-eight kinds of columnals, probably representing distinct species, are classified within artificial supraspecific units. Of them thirteen are new: Anthinocrinus brevicostatus sp. n., Asperocrinus brevispinosus sp. n., Calleocrinus bicostatus sp. n., Calleocrinus kielcensis sp. n., Exaesiodiscus compositus sp. n., Kasachstanocrinus tenuis sp. n., Laudonomphalus pinguicostatus sp. n., Noctuicrinus? varius sp. n., Ricebocrinus parvus sp. n., Schyschcatocrinus delicatus sp. n., Schyschcatocrinus multiformis sp. n., Stenocrinus raricostatus sp. n., and Urushicrinus perbellus sp. n.
Na podstawie kolekcji pochodzących z 40 stanowisk opisano faunę liliowców z żywetu i franu Gór Świętokrzyskich i regionu śląsko-krakowskiego. Spośród 70 wyróżnionych taksonów tylko 9 zidentyfikowano w oparciu o kielichy, a 13 innych reprezentowanych jedynie przez fragmenty łodyg przypisano do rodzajów uprzednio zdefiniowanych kielichami. Pozostałe typy łodyg, prawdopodobnie reprezentujące odrębne gatunki, sklasyfikowano w obrębie sztucznych jednostek kategorii ponadgatunkowych. Wśród nich opisano 13 nowych gatunków: Anthinocrinus brevicostatus sp. n., Asperocrinus brevispinosus sp. n., Calleocrinus bicostatus sp. n., Calleocrinus kielcensis sp. n., Exaesiodiscus compositus sp. n., Kasachstanocrinus tenuis sp. n., Laudonomphalus pinguicostatus sp. n., Noctuicrinus? varius sp. n., Ricebocrinus parvus sp. n., Schyschcatocrinus delicatus sp. n., Schyschcatocrinus multiformis sp. n., Stenocrinus raricostatus sp. n. i Urushicrinus perbellus sp. n. Fauna liliowcowa reprezentowana jest przez 14 zespołów liliowcowych wyróżnionych na podstawie analizy podobieństw taksonomicznych 60 prób i określonych nazwami dominujących taksonów: Anthinocrinus (Ab), Amurocrinus (Ai), Calleocrinus (Ck), Glyphidocrinus (G), Calleocrinus-Schyschcatocrinus (CkSm), Kasachstanocrinus-Marettocrinus (KtMa), Marettocrinus-Facetocrinus (MkFq), Schyschcatocrinus-Floricrinus (SdF), Schyschcatocrinus-Stenocrinus (SdSr), Schyschcatocrinus-Tjeecrinus (SdTi), Schyschcatocrinus (Smd), Schyschcatocrinus-Marettocrinus (SmMk), Stenocrinus-Noctuicrinus? (SrNv) i Tantalocrinus-Gilbertsocrinus (TsGv). Paleogeograficzne rozprzestrzenienie i skład taksonomiczny zespołów liliowcowych odzwierciedlają zróżnicowanie środowisk liliowcowych. Mniejsze taksonomiczne zróżnicowanie faun liliowcowych w południowej części obszaru świętokrzyskiego, wskazuje na mniej korzystne dla liliowców warunki środowiskowe w obrębie platformy stromatoporoidowo-koralowcowej, zwłaszcza w fazie platformowej rozwoju facjalnego. W czasie fazy rafowej następuje zmiana charakteru i pewne ujednolicenie składu taksonomicznego faun liliowcowych na całym obszarze. Jednak ich zróżnicowanie taksonomiczne jest generalnie mniejsze niż w fazie platformowej co świadczy o niekorzystnych zmianach w środowiskach liliowcowych. Istotne zmiany taksonomicznego zróżnicowania faun liliowcowych powodowane zasadniczymi zmianami środowiskowymi pozostają w ścisłym związku z ponadregionalnymi wydarzeniami eustatycznymi. Wśród liliowców z żywetu i franu obszaru świętokrzyskiego zaznacza się następstwo sześciu faun liliowcowych, których rozwój wyraźnie wiąże się z kolejnymi cyklami transgresywno-regresywnymi: G. vetulus/N. ?varius (If - faza transgresywna), A. imatschensis (If - faza regresywna), A. brevicostatus (IIа), T. simplex (IIb), C. kielcensis (IIc) i T. insectus (IId).
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1993, 38, 1-2; 35-92
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Crinoids from the Famennian of the Holy Cross Mountains, Poland
Autorzy:
Gluchowski, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21839.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Famennian
Polska
skeletal element
recovery
extinction
crinoid
Holy Cross Mountains
paleontology
Crinoidea
Opis:
Disarticulated crinoid columnals and pluricolumnals from the Famennian of the Holy Cross area were analysed. Sixteen crinoid taxa were distinguished, only one of which is based on stems attributed to a calyx−based genus, and the others are classified within artificial supraspecific units. Two of these are new: Schyschcatocrinus levis sp. nov. and Cosmocrinus polonicussp. nov. The described crinoid fauna shows distinct extinction−recovery temporal pattern: the Frasnian–Famennian crisis affected 50% of stem−based families and 70% of late Frasnian stem−based genera. The succession of crinoid faunas represented by three faunal intervals has been identified and correlated to standard conodont zones: FIa, Palmatolepis triangularis Zone (relic “Frasnian” crinoid assemblage Schyschcatocrinus delicatus–Calleocrinus kielcensis), FIb, Pa. crepida to Pa. marginifera zones (crinoid assemblage Calleocrinus kielcensis–Schyschcatocrinus levis) and FIc, Pa. trachytera to S. praesulcata zones (crinoid assemblage Cosmocrinus polonicus–Acbastaucrinus affectatus). The succession was controlled mostly by eustatic factors.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2002, 47, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On microstructures of columnaIs of some Paleozoic crinoids
O mikrostrukturze członów łodyg liliowców z osadów paleozoicznych Polski
Autorzy:
Gluchowski, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21935.pdf
Data publikacji:
1982
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Scanning electron microscope was used to study columnals of crinoids of Pisocrinus (?) costatus (Shevchenko), Schyschcatocrinus sp., Cyclocaudiculus gracilis Głuchowski, Rhysocamax cristata Moore et Jeffords and Platycrinites minor Głuchowski from Silurian, Devonian and Carboniferous deposits of Poland. The presence of microstructures, interpreted as stereom α and stereom β have been confirmed and the occurrence of what is known as “large” microstructures on the lateral surface of the columnals of Schyschcatocrinus sp. have been stated. Three types within the “large” microstructures have been distinguished, the first of them marked by a close spacing of round, oval or elongated pores, the second — with round, less closely spaced pores and the third — having irregular, labyrinthic furrows and depressions.
Elementy szkieletowe liliowców paleozoicznych stosunkowo rzadko zachowują swoją pierwotną sieciową strukturą w postaci przestrzennego układu kalcytowych beleczek i pręcików (stereom). Gdy szczątki te zostaną pogrzebane w materiale gwarantującym ich bardzo dobry stan zachowania, można przy pomocy odpowiedniego preparowania struktury te obserwować wykorzystując skanningowy mikroskop elektronowy (SEM). Dla pięciu gatunków: Pisocrinus (?) costatus (Schevtschenko), Schyschcatocrinus sp., Cyclocaudiculus gracilis Głuchowski, Rhysocamax cristata Moore et Jeffords i Platycrinites minor Głuchowski z osadów syluru, dewonu i karbonu wykazano istnienie mikrostruktur interpretowanych jako stereom α i stereom β (pl. 27; pl. 28; tablica 1). Mikrostruktura ta była wcześniej obserwowana na materiale współczesnym i pochodzącym z mezozoiku i kenozoiku. Ponadto po raz pierwszy stwierdzono i opisano tzw. „duże” mikrostruktury na powierzchni bocznej Schyschcatocrinus sp. Podzielono je na trzy grupy różniące się między sobą budową (pl. 29). Typ pierwszy charakteryzuje się gęstym ułożeniem okrągłych, owalnych lub wydłużonych porów, typ drugi charakteryzuje się rzadszym rozmieszczeniem porów okrągłych, natomiast typ trzeci stanowią nieregularne, labiryntycznie biegnące bruzdy.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1982, 27, 1-4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epibionts on upper Eifelian crinoid columnals from the Holy Cross Mountains, Poland
Autorzy:
Gluchowski, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23527.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Eifelian
Polska
host species
crinoid
Holy Cross Mountains
crinoid host
Upper Eifelian
paleontology
host selectivity
epibiont
Opis:
Most of 378 upper Eifelian crinoid columnals collected from the lower part of Skały Beds in the Holy Cross Mountains display traces of borings produced by endobionts, but only approximately 20% of them show traces of epibionts. These infested crinoids are represented by 5 stem−based species: Tantalocrinus scutellus, Schyschcatocrinus creber, Gilbertsocrinus vetulus, Pentagonostipes petaloides, and Cycloocetocrinussp. They were fouled by 19 species of suspension−feeding epibionts, including saccamminid foraminiferans, rugose and tabulate corals, cyrtinitid and productid brachiopods, “ctenostome bryozoans”, “cyclostome bryozoans”, cystoporate bryozoans, and rhabdomesid? bryozoans, crinoids, and organisms of uncertain affinities. The majority of these epibionts were opportunistic commensals colonizing living crinoids, and only some utilized dead crinoids as hard substrate for attachment. At least some of these epibionts seem to have settled selectively on particular crinoid host species.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2005, 50, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Crinoid and ostracod succesion within the Early-Middle Frasnian interval in the Wietrznia quarry, Holy Cross Mountains, Poland
Autorzy:
Gluchowski, E
Casier, J.G.
Olempska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20148.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
paleontology
crinoid succession
ostracod succesion
Early-Middle Frasnian
Frasnian
Wietrznia quarry
Holy Cross Mountains
Polska
Crinoidea
Ostracoda
Palmatolepis transitans
Palmatolepis punctata
Opis:
Early–Middle Frasnian ostracods and crinoids from Wietrznia in the Northern Kielce subregion of the Holy Cross area were analyzed. Twenty three ostracod species assigned to thirteen named genera, as well as eighteen crinoid species including the representatives of fifteen stem−based taxa were distinguished. For most of the species open nomenclature is applied. The composition of ostracod assemblage changes from moderately diverse in the lower part of the Palmatolepis transitans Zone to poorly diverse in its higher part. Lack of ostracods in the uppermost part of the Pa. transitans Zone and in the Palmatolepis punctata Zone is noted. The crinoid distribution pattern comprises the interval of relatively high diversity, interrupted in the uppermost part of the Pa. transitans Zone, and the interval of temporary recovery in the lower Pa. punctata Zone. Such distribution patterns point to deterioration of environmental conditions across the Early–Middle Frasnian transition, coinciding with a large−scale C−isotopic perturbation superimposed on intermittent, two−step eustatic sea level rise. On the other hand, impoverished, surviving crinoid faunas and absence of ostracods in the Pa. punctata Zone indicate the overall long−term deterioration of life conditions through the major C−isotope anomaly time span. However, this may also result from synsedimentary tectonic pulses, causing block movements and large−scale resedimentation phenomena on the northern slope of the Dyminy Reef during the basal Middle Frasnian sea level rise.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2006, 51, 4; 695-706
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies