Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "trilobite" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Ontogeny of a new cyrtosymboline trilobite from the Famennian of Morocco
Autorzy:
Loresey-Aubril, R
Feist, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20463.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
trilobite
cyrtosymboline trilobite
Famennian
Trilobita
ontogenesis
Proetoidea
Cyrtosymbolinae
protaspis
remains
Morocco
paleontology
Opis:
Abundant trilobite remains were recovered from late mid−Famennian marlstones from various sites in Eastern Tafilalet, southeast Morocco. All belong to a single taxon previously identified as Cyrtosymbole (Waribole) prima. This taxon is designated the type species of Osmolskabole gen. nov. A redefinition of this species, including the description of newly discovered, disarticulated exuviae both in limestone and silicified state of preservation, is given. In particular, silicified sclerites of various sizes allow the first complete growth series of a cyrtosymboline proetid to be presented. The close morphological resemblance of its protaspid stages to known proetoid larvae emphasizes the homogeneity of the early ontogeny in this superfamily. The Famennian proetoid anaprotaspis is also of comparable size to that of other Devonian proetoid larvae. However, their size−range is much less than that observed in Carboniferous larvae. This suggests that the survival of proetoid trilobites at the Frasnian−Famennian Kellwasser crisis did not result from a modification of the developmental strategy, as it might have been the case at the terminal Devonian extinction event. Moreover, O. prima possesses a plectrum from the metaprotaspid to the mid meraspid periods. This implies that the natant hypostomal condition is not steadily acquired early in the ontogeny of the Proetida. Thus we preclude the use of this character in the diagnosis of this order.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2005, 50, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Enrolment in a Middle Ordovician agnostoid trilobite
Autorzy:
Bruton, D L
Nakrem, H.A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22605.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
trilobite
Trilobita
preservation
Agnostida
Middle Ordovician
Virginia
Ordovician
agnostoid trilobite
Edinburg Formation
life habit
Trinodus elspethi
paleontology
Opis:
Study of silicified material of Trinodus elspethi, from the Edinburg Formation, Virginia, USA, shows there is no gliding of distal parts of segments but an articulating furrow and opposing flange with prongs, acting as apodemes for muscle attachment, allowed cephalon and thorax to move as a single unit. Articulation between thorax and pygidium was more rigid with prongs from the thorax articulating in sockets on the pygidium. Support is given to the view that agnostoids lived partially enrolled with cephalon and pygidium gaping. They are unique in lacking an articulating half−ring between cephalon and thorax and the hinge joint is modified medially to provide an opening for what is interpreted as an exhalatory organ through which water passed during feeding and swimming. Peculiarities of the thorax are connected with the presence of only two thoracic segments articulating as a unit with distal tips directed anteriorly rather than posteriorly. Otherwise articulating half rings are present in the rest of the thorax and pygidium and lack of articulating facets is not unique. It is concluded that agnostoids can be shown to be trilobites.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2005, 50, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upper Cambrian trilobite biostratigraphy and taphonomy at Kakeled on Kinnekulle, Vastergotland, Sweden
Autorzy:
Terfelt, F
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20589.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
depositional environment
trilobite
Trilobita
Sweden
Upper Cambrian
biostratigraphy
Cambrian
paleontology
Opis:
A section through the Upper Cambrian black shales and limestones at Kakeled on Kinnekulle, Västergötland, Sweden, extends from the lower–middle part of the Agnostus pisiformis Zone into the Peltura scarabaeoides Zone. Fossils are usually preserved only in the stinkstones, but in the A. pisiformis Zone trilobites can be found also in the shales. Lithologically, the stinkstones can be subdivided into primary coquinoid limestone, which include the majority of the fossils, and early diagenetically formed limestone. The orientation of cephala and pygidia of A. pisiformis were measured on four shale surfaces and one stinkstone surface. The majority of the shields were deposited with the convex side up and showed a preferred orientation, suggesting that their positions were affected by currents. Above the A. pisiformis Zone the section comprises the Olenus/Homagnostus obesus Zone (0.30 m), the upper part of the Parabolina spinulosa Zone (0.05 m), the Peltura minor Zone (1.15 m), and the Peltura scarabaeoides Zone (2.50 m). The Leptoplastus and Protopeltura praecursor zones are missing. The Olenus/H. obesus Zone is represented only by the O. gibbosus and O. wahlenbergi subzones, whereas the O. truncatus, O. attenuatus, O. dentatus, and O. scanicus subzones are missing.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2003, 48, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Revision of the late Ordovician trilobite Holotrachelus punctillosus [Tornquist, 1884] from Dalarna, Sweden
Autorzy:
Suzuki, Y
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20129.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
trilobite
Cheiruridae
Trilobita
Sphaerexochinae
late Ordovician
Sweden
Proetida
Ordovician
Holotrachelus
Boda Limestone
Holotrachelus punctillosus
Opis:
Holotrachelus punctillosus from the Boda Limestone (Ashgill, Upper Ordovician) of Sweden is redescribed. The systematic position of this problematic species is discussed. Its distinctive morphology appears to be the result of an adaptation towards illaenid life habits. The pygidial morphology, with the extra-fulcral field developed as segmental pleural spines, makes an assignment possible to only four Ordovician groups, namely the Remopleuridioidea, Odontopleuroidea, Lichoidea and Cheiruroidea. Of these, the former three are so different that a direct affiliation is out of the question. Similarities with the Cheiruroidea are the more persuasive, particularly after a misinterpretation of the facial suture is corrected and some other problems are sorted out. It is suggested that the Holotrachelinae are placed within the Cheiruridae, where it may have special affinities to the Sphaerexochinae.
W pracy przedstawiono redeskrypcję trylobita Holotrachelus punctillosus, pochodzącego ze szwedzkich wapieni Boda (aszgil, górny ordowik) i omówiono pozycję systematyczną tego problematycznego gatunku. Jego charakterystyczna morfologia wydaje sie być związana z przystosowaniem do trybu zycia typowego dla Illaenidae. Morfologia pygidium, z polem pozawidełkowym rozwiniętym w postaci członowanych kolców pleuralnych, umożliwia zaliczenie holotrachelusa do jednej z czterech ordowickich nadrodzin: Remopleuridioidea, Odontopleuroidea, Lichoidea lub Cheiruroidea. Holotrachelus wykazuje najwieksze podobieństwo do Cheiruroidea, zwłaszcza po skorygowaniu mylnej interpretacji szwu policzkowego. Autor sugeruje, że Holotrachelinae należy umieścić w obrębie Cheiruridae, przy czym najbliższe pokrewieństwa mogą je łączyć ze Sphaerexochinae.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The type species of Cyrtosymbole and the oldest [Famennian] cyrtosymboline trilobites
Autorzy:
Feist, R
Lerosey-Aubril, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22254.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
cyrtosymboline trilobite
trilobite
Famennian
Trilobita
Cyrtosymbole
ontogenesis
Cyrtosymbolinae
Proetidae
Devonian
Dechenella escoti
paleontology
Opis:
The hitherto poorly known type species of Cyrtosymbole, i.e., Dechenella escoti, is redescribed on the basis of an abundant new material recovered from the early Famennian Lower Griotte Limestone Formation at La Tourière, near Cabrières, southern France. It includes sclerites (hypostome, librigenae, thoracic segments and external surface of the pygidium) that previously were either unknown, or represented by poorly preserved and incomplete specimens, together with a full suite of post−protaspid growth stages. The latter has revealed that certain characters, in particular the preglabellar region and postocular facial sutures, show marked changes between the early and late holaspid stages. In the past, some species have been based on immature specimens; for example the lectotype of C. escoti is an early holaspis, and the characters that it displays have been regarded as diagnostic of the genus. For confident specific assignments in cyrtosymboline trilobites it is important, therefore, to have to hand sufficient material, including late holaspids. A revised diagnosis of Cyrtosymbole is given, and only those species that share diagnostic adult characters with C. escoti are assigned to it. Insights into early growth development exemplified by C. escoti and allies corroborate the attribution of the Cyrtosymbolinae to the Proetidae.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2005, 50, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Systematic relationships of the blind phacopine trilobite Trimerocephalus, with a new species from Causses-et-Veyran, Montagne Noire
Autorzy:
Cronier, C
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22111.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Montagne Noire
Famennian
trilobite
Upper Devonian
Trilobita
Phacopinae
Trimerocephalus
new species
France
paleontology
Opis:
The paper describes a new species of blind trilobite from the lower Fammenian of Concours−le−Haut at Causses−et−Veyran, Montagne Noire (France). Trimerocephalus (Trifoliops) nigritus subgen. et sp. nov. is assigned to a new subgenus together with Tr. (Trif.) trifolius (Osmólska, 1958). This grouping is supported by the results of phylogenetic analysis of thirteen species attributed to the Fammenian genus Trimerocephalus McCoy, 1849; of 16 previously known species attributed to this genus, only 12 were represented by data of quality sufficient to be included in the analysis, using 23 morphological characters. The Frasnian phacopine Acuticryphops acuticeps (Kayser, 1889) is used as the outgroup. The three most parsimonious trees have a length of 51 steps and a consistency index of 0.82. The new subgenus Trifoliops forms a clade together with Trimerocephalus? steinachensis (Richter and Richter, 1926), supported by an exclusive synapomorphy: widening of the cephalic antero−lateral border. Tr.? steinachensis seems to be more closely related to Tr. (Trif.) trifolius (sharing two synapomorphies) and may represent a more derived taxon (possibly deserving a separate subgeneric status). The remanig Trimerocephalus species are not formally assigned to subgeneric taxa, pending further studies (their relationships are shown in cladograms). The results do not confirm the classification suggested by Chlupač (1966) for Trimerocephalus.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2003, 48, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Red Devonian trilobites with green eyes from Morocco and the silicification of the trilobite exoskeleton
Autorzy:
Klug, C
Schulz, H.
De Baets, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22483.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
trilobite
silicification
diagenesis
Trilobita
Morocco
paleontology
mud mound
taphonomy
exoskeleton
transgression
Devonian
Opis:
Latest Emsian (Early Devonian) sediments at the famous mud−moundand trilobite−locality Hamar Laghdad (Tafilalt, Morocco) yielded some red−coloured remains of phacopid trilobites. Closer examination revealed that the eyes of these phacopids are often greenish in colour. EDX−analyses showed that the lenses retained their original calcitic composition, possibly greenish due to Feand Mn−impurities, while most of the exoskeleton was silicified. The silicified parts contain elevated concentrations of iron which causes the red colour. This phenomenon is explained by the porosity of the exoskeleton in contrast to the homogeneous and massive construction of the lenses and their Mg−content. These incompletely silicified trilobites enabled a reconstruction of the silicification process in trilobites. Their diagenetic alteration probably occurred as a result of events associated with the Cretaceous transgression.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2009, 54, 1; 117-123
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New genus of dimeropygid trilobites from the earliest Ordovician of Laurentia
Autorzy:
Adrain, J.M.
Westrop, S.R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21221.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Dimeropygidae
Hystricuridae
Ordovician
silicified fossil
Trilobita
dimeropygid trilobite
new genus
paleontology
trilobite
fossil
Ibexian
locality
stratigraphy
ecology
systematics
Opis:
The new genus Tulepyge includes a type species, T. tulensis nov., from the Barn Canyon Member of the House Formation, western Utah, USA, and T. paucituberculata from the Broom Point Member of the Green Point Formation, western Newfoundland, Canada. Both species are earliest Ordovician in age, with occurrence immediately above the Cambrian–Ordovician boundary. Together with the hystricurid taxon Millardicurus, the new genus is likely to serve as an indicator fossil for the Cambrian–Ordovician boundary in Laurentia, as it is already known from different biofacies on opposite margins of the continent. Tulepyge is not closely comparable with contemporaneous taxa assigned to Hystricuridae but in its dorsally convex and coarsely tuberculate exoskeleton it resembles taxa which have been referred to Dimeropygidae, most of which are considerably younger in age.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2006, 51, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trilobite faunal dynamics on the Devonian continental shelves of the Ardenne Massif and Boulonnais (France, Belgium)
Autorzy:
Bignon, A.
Cronier, C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21493.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Trilobita
trilobite
fauna dynamics
fauna succession
Devonian
continental shelf
Ardenne Massif
Boulonnais region
France
Belgium
Opis:
During the Devonian the sedimentation on the continental shelves of Ardenne Massif and Boulonnais has changed from a mixed siliciclastic-carbonate ramp (Eifelian), through a carbonate barrier reef (Givetian) and then to a detritic influx with local mud-mounds (Frasnian). Here we analysed the faunistic dynamics of the trilobite associations through the changing environment. We used multivariate analyses (clustering and ordering) to discriminate the trilobite associations within 67 different samples. Three previously known communities and one new were recognised: the Eifelian Mixed association, the Givetian Dechenella association and the two Frasnian Bradocryphaeus and Scutellum-Goldius associations. These trilobite faunas present a progressive ecological specialisation. The Mixed association occurs both in the ramp or carbonated (local reef developed on the ramp) facies without any significant difference in its composition. The Dechenella fauna occurs preferentially close to barrier reefs, but can also survive during short periods of detrital input. The two Frasnian communities show a strong relationship with their environment. The Scutellum-Goldius association is only found in reef systems, whereas the Bradocryphaeus flourishes exclusively in lateral facies.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2015, 60, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On the trilobite family Staurocephalidae
O rodzinie Trylobitów Staurocephalidae
O semejjstve Trilobitov Staurocephalidae
Autorzy:
Kielan, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22170.pdf
Data publikacji:
1957
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
The ventral cephalic sutures of the genus Staurocephalus Barrande, 1846, are described and are shown to be eu-ptychopariid type, the rostral plate being extremely large. The origin of this structure in Staurocephalus is discussed. The similarities between Staurocephalus and Oedicybele Whittington, 1938, are pointed out and the two genera are taken to constitute a separate family - the Staurocephalidae. Staurocephalus clavifrons Angelin , Staurocephalus sp.a, Staurocephalus sp.b, Staurocephalus sp.c, and Oedicybele kingi Whittington are described.
Stanowisko systematyczne rodzaju Staurocephalus Barrande, 1846, było wielokrotnie dyskutowane i rodzaj ten był zaliczany bądź do rodziny Cheiruridae bądź do Encrinuridae. Dowody przemawiające za wydzieleniem tego rodzaju z Cheiruiridae były omawiane m. in. p rzez Reeda (1898), Kinga (1920), Warburg (1925 ), Opika (1937) oraz Prantla i Pribyla (1947), przy czym ci ostatni autorzy utworzyli dla niego podrodzinę Staurocephalinae w obrębie Encrinuridae. Należy podkreślić, że King (1920), na podstawie studiów nad budową hypostomu staurocefalusa, wypowiedział pogląd, że trudno jest znaleźć rodzinę o podobnej budowie hypostomu. Hypostom staurocefalusa jest odległy zarówno od typu cheiruridowego, jak i enkrinuridowego. Budowa hypostomu staurocefalusa potwierdza, zdaniem Kinga , pogląd, że rodzaj ten powinien być wydzielony z Cheiruridae, lecz, z drugiej strony . nie przemawia za włączeniem go do Encrinuridae. Przeprowadzając studia nad fauną trylobitów górno-ordowickich (głównie z poziomu ze Staurocephalus clavifrons) z Gór Świętokrzyskich - miejscowości Wólka i Brzezinki (Kielan, 1955 i 1956) oraz porównując tę faunę z trylobitami górno-ordowickimi Skandynawii i Wielkiej Brytanii. miałam do dyspozycji wiele dość dobrze zachowanych okazów rodzaju Staurocephalus. Zapoznanie się z jego morfologią doprowadziło mnie do wniosku potwierdzającego pogląd Kinga, że Staurocephalus winien być wykluczony również z rodziny Encrinuridae. Dowodów na to, poza budowa hypostomu, dostarcza morfologia pygidium oraz przebieg wentralnych szwów twarzowych i kształt rostrum u tego rodzaju. Cechą diagnostyczną rodziny Encrinuridae jest budowa pygidium. Wszystkie inne cechy charakteryzujące tę rodzinę, podawane przez Schmidta (1881), Hupe (1953) i inny autorów, występują również u pewnych przedstawicieli Pliomeridae i Cheiruridae i dlatego nie mogą być traktowane jako par excellence charakterystyczne dla Encrinuridae. Pygidium Encrinuridae charakteryzuje się dużą liczbą segmnentów rachialnych i stosunkowo znacznie mniejsza liczba segmentów pleuralnych . Małe pygidium staurocefalusa, z 3 pierścieniami na rachis i 3 pleurami wydłużonymi w kolce, jest zupełnie odmienne od pygidium charakterystycznego dla Encrinuridae. Zbadanie dobrze zachowanych cefalonow S.clavifrons z Gór Świętokrzyskich oraz S.cf. murchisoni z Anglii wykazało. że rostrum staurocefalusa jest niezmiernie duże, złożone z dwóch części . Jego część przednia jest wypukła i stanowi bezpośrednie przedłużenie wzdętego przedniego płata glabelli ; część tylna jest mniejsza, drobno granulowana i ma kształt trapezoidalny (fig. 1 i 3). Ten typ rostrum jest zupełnie odmienny od rostrów u przedstawicieli Encrinuridae, gdzie jest one małe, jednolite i zazwyczaj bardzo wąskie, i stanowi dalszy fakt przemawiający za wydzieleniem staurocefalusa z tej rodziny. W górnym ordowiku i w sylurze rodzaj Staurocephalus wykazuje szerokie rozprzestrzenienie geograficzne. Ze środkowego ordowiku nie był on dotychczas wzmiankowany. W pracy niniejszej opisany jest najstarszy znany Staurocephalus, oznaczony jako Staurocephalus sp, a, pochodzący z warstw środkowego ordowiku , poziom z Dicranograptus clingani, z Norwegii. Gatunek ten różni się od górno-ordowickich i sylurskich przedstawicieli rodzaju Staurocephalus głównie mniej wzdętym przednim płatem glabelli odmiennym wykształceniem trzeciej bruzdy bocznej (fig . 4; pl. IV,fig . 3). Wentralne szwy twarzowe i spodnia strona cefalonu nie zachowały się u tego gatunku. Studia nad budową rostrum i przebiegiem wentralnych szwów twarzowych u S. clavifrons i S. cf . murchisoni pozwalają wyobrazić sobie jak wyglądało wykształcenie tych elementów u przypuszczalnego przodka staurocefalusa. Wydaje się prawdopodobne, że w związku z wzdęciem przodniego płata glabelli, w toku ewolucji rodzaju Staurocephalus, pierwotny, otoczony ząbkami brzeg cefalonu został przesunięty pod spód wzdętego płata. W takiej pozycji znajduje się on u S. clavifrons i S. cf.murchisoni (fig. 1 i 3; pl. I , fig . 1 c; pl. II , fig. 2 b). Szew rostralny natomiast przesunął się z pierwotnego brzegu cefalonu - na obecny jego brzeg, gdyż tylko w tym położeniu może on być funkcjonalny w czasie linienia. W związku z tym płytka rostralna znacznie się powiększyła i składa się z dwóch części : pierwotnego rostrum,stanowiącego obecnie tylną , subtrapezoidalną część rostrum u S.clavifrons i S. cf.murchisoni, oraz z części przedniej, stanowiącej bezpośrednie przedłużenie wzdętego przedniego płata , należącej pierwotnie do glabelli. Rodzaj Oedicybele Whittington, 1938, znany był dotychczas tylko z kranidiow, w związku z czym jego stanowisko systematyczne było niejasne. (Rodzaj Jemtella Thorslund, 1940, traktowany jest tutaj jako synonim Oedicybele) . Miałam do dyspozycji szereg całych okazów Oedicybele kingi Whittington z górnego ordowiku Gór Świętokrzyskich i Szwecji (fig. 5; pl. V i VI). Porównanie całych pancerzy rodzajów Oedicybele i Stauroeephalus wykazało (fig. 2 i 5), że podobieństwa między tymi rodzajami są znaczne. U obu rodzajów glabella składa się z wąskiej, tylnej części z 3 parami bruzd bocznych i bardzo wypukłego płata przedniego. Toraks u Staurocephalus ma 10 segmentów, a u Oedicybele - 11, lecz kształt pleur jest u obu rodzajów podobny. Wreszcie oba rodzaje charakteryzują uderzajaco podobne małe pygidia, o 3 segmentach rachialnych (niekiedy 4 u Staurocephalus) i 3 pleurach, wyciągniętych w skierowane ku tyłowi kolce. Przebieg wentralnych szwów twarzowych i kształt rostrum jest u Oedicybele niekompletnie znany, istnieje jednak pewne prawdopodobieństwo, że rodzaj ten ma również duże i szerokie rostrum. Opierając się na wyżej podanych faktach, rodzaje Staurocephalus i Oedicybele zostały w niniejszej pracy wydzielone zarówno z Cheiruridae, jak i z Encrinuridae, i umieszczone razem w odrębnej rodzinie Staurocephalidae.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1957, 02, 2-3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intraspecific variability in paradoxidid trilobites from the Purujosa trilobite assemblage (middle Cambrian, northeast Spain)
Autorzy:
Esteve, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21248.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Eccaparadoxides? pradoanus and Eccaparadoxides mediterraneus are both widespread trilobite species described from the middle Cambrian of the Mediterranean region. Analysis based on a pooled sample of 500 specimens demonstrates that many of the characters that have been used to define these species show continuous variations, some of which are related to ontogeny. In addition, morphometric analyses of metric characters show that the two species cannot be distinguished on the basis of these characters either. Many of the characters studied herein are widely used in definitions and descriptions of other paradoxidid species, which suggests that the taxonomic classification of other paradoxidids may be oversplit.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2014, 59, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upper Cambrian trilobite ichnocoenosis from Wielka Wisniowka (Holy Cross Mountains, Poland)
Górnokambryjska ichnocenoza trylobitowa z Wielkiej Wiśniówki w Górach Świetokrzyskich
Verkhne-kembrijjskijj trilobitovyjj ikhnocenoz iz Vel'kojj Vis'njuvki v Sventokrzhiskikh Gorakh (Pol'sha)
Autorzy:
Radwanski, A.
Roniewicz, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21862.pdf
Data publikacji:
1963
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
paleontology
Cambrian
Upper Cambrian
trilobite
ichnocoenosis
fauna community
deposit
Wisniowka Wielka village
Holy Cross Mountains
Polska
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1963, 08, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new Cambrian catillicephalid trilobite from the Shallow Bay Formation of western Newfoundland, Canada
Autorzy:
Westrop, Stephen R.
Dengler, Alyce A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216209.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Cambrian
Trilobita
Catillicephala
Laurentia
North America
Opis:
Species of Catillicephala are known from sites around the mid-Cambrian margin of Laurentian North America, including Vermont, Quebec, Newfoundland and North Greenland. Catillicephala cifellii sp. nov. is from the Downes Point Member of the Shallow Bay Formation (Cow Head Group) in western Newfoundland. It occurs in three shelf margin-derived boulders in debris flow conglomerates that accumulated in a continental slope setting. The associated trilobites and agnostoid arthropods, including Ptychagnostus aculeatus and Megagnostus glandiformis, indicate a correlation with the Lejopyge laevigata Zone. As such, C. cifellii is among the oldest representatives of the genus, and is early Guzhangian in age.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2022, 67, 1; 27-33
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trilobites from the latest Frasnian Kellwasser crisis in North Africa [Mrirt, Central Moroccan Meseta]
Autorzy:
Feist, R
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20541.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
trilobite
fauna
Frasnian
Trilobita
location
Kellwasser crisis
biogeography
Africa
Morocco
paleontology
Opis:
Latest Frasnian trilobites are recorded for the first time from North Africa. They occur in oxygenated limestones between the Lower and Upper Kellwasser horizons at Bou Ounabdou near Mrirt, central Moroccan Meseta. The faunas are very close to the contemporaneous associations in European sections both by their taxonomic composition and by patterns of evolutionary behavior towards eye reduction. Two new taxa are described: Gondwanaspis mrirtensis gen. et sp. nov., which is the last known representative of the Odontopleuridae before its extinction at the base of the Upper Kellwasser horizon, and Pteroparia ziegleri maroccanica subsp. nov., a geographical variant of the nominal subspecies from Sessacker in the Rhenish Slate Mountains.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2002, 47, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new middle Cambrian trilobite with a specialized cephalon from Shandong Province, North China
Autorzy:
Sun, Z.
Zeng, H.
Zhao, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082242.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Trilobita
Ptychopariida
ontogeny
specialization
Miaolingian
Paleozoic
Longgang
Asia
Opis:
Trilobites achieved their maximum generic diversity in the Cambrian, but the peak of morphological disparity of their cranidia occurred in the Middle to Late Ordovician. Early to middle Cambrian trilobites with a specialized cephalon are rare, especially among the ptychoparioids, a group of libristomates featuring the so-called “generalized” bauplan. Here we describe an unusual ptychopariid trilobite Phantaspis auritus gen. et sp. nov. from the middle Cambrian (Miaolingian, Wuliuan) Mantou Formation in the Shandong Province, North China. This new taxon is characterized by a cephalon with an extended anterior area of double-lobate shape resembling a pair of rabbit ears in later ontogenetic stages; a unique type of cephalic specialization that has not been reported from other trilobites. Such a peculiar cephalon as in Phantaspis provides new insights into the variations of cephalic morphology in middle Cambrian trilobites, and may represent a heuristic example of ecological specialization to predation or an improved discoidal enrollment.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2020, 65, 4; 709-718
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies