Wszystkie pola: Kulczycki, Z. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Upper Devonian fishes from the Holy Cross Mountains (Poland)
Ryby górno - dewońskie z gór Świętokrzyskich (Placodermi, Elasmobranchii)
Ryby iz verkhnego devona Sventokrzhiskikh gor
Autorzy:: Kulczycki, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20105.pdf
Data publikacji:: 1957
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:: The present paper deals with fossil fish remains (Placodermi, Elasmobranchii) from the Upper Devonian of the Holy Cross Mountains. The following new forms have been described: Malerosteus gorizdroae n. gen.,n.sp.; Tomaiosteus grossi n. gen., n. sp .: Dinichthys denisoni n.sp.; D.ceterus n.sp.; Titanichthys kozlowskii n.sp., Deveonema obrucevi n.gen.,n.sp.;Operchallosteus vialowi n. gen .n. sp.; Alienacanthus malkowskii n.gen.,n.sp.; Sentacanthus żelichowskae n.gen.,n.sp.The presence of Dinichthys pusrutosus, D.cf.tuberculatus, Pachyosteus bulia.Halonema radiatum, Anomalichthys ingens, Plourdosteus sp., Oxyosteus sp., Stenosteus? sp., Ctenacanthus sp., as well as of some detached teeth of Cladodus and Dittodus, has been recorded. On the base of the investigated material the author agrees with the opinions postulating that in Brachythoraci there has occured the disappearance of dentine and its substitution by osseous tissue. In the brachythoracids this process had taken place at a considerably earlier evolutionary stage than in the Crossopterygii and the Dipnoi and it had. moreover. progressed farther, having affected the jaw denticles too. The structure of the parasphenoid in genus Pachyosteus, problems relating to the position of the gill slit, and changes in the outline of bones during ontogeny are discussed and some cursory remarks on the systematics of Brachythoraci are given. The final chapter contains notes on the stratigraphic distribution and geographical range of the described brachythoracid forms.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1957, 02, 4
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Porolepis (Crossopterygii) from the Lower Devonian of the Holy Cross Mountains
Porolepis (Crossopterygii) z dolnego dewonu gór Świętokrzyskiech
Porolepis (Crossopterygii) iz nizhnego devona Sventokrzhiskikh gor
Autorzy:: Kulczycki, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22959.pdf
Data publikacji:: 1960
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:: On the basis of the here described remains a new interpretation is given of the structure of the anterior part of the head in Porolepis. The writer postulates also the lack of direct relationship between holoptychioids (Porolepiformes) and tetrapods.
Wyniki badania szczątków Porolepis z dolnego dewonu Gór Świętokrzyskich opisanych w tej pracy prowadzą do wniosku, ze pod względem budowy ethmospheoideum rodzaj ten wykazuje daleko idące podobieństwo z rodzajem Eusthenopteron . Wyraża się ono: 1) w homologii zagłębień (fovam ) na brzusznej powierzchni okolicy nosowej ; 2) w obecności u obu form synchondrotycznego połączenia między processus apicalis palatoquadrati i okolicą nosową ethmosphenoideum; 3) w braku nosowego odcinka jamy czaszkowej; 4) w takim samym przebiegu, sposobie rozgałęziania się i stopniu rozwoju nerwów N.ophthalmicus profundus, N. maxillaris, r . palatinus VII, r. buccalis VII i towarzyszących im naczyń. Ethmosphenoideum rodzaju Porolepis różni się od odpowiedniego elementu u Eusthenopteron: a) niewielkimi rozmiarami i b) znacznym oddaleniem od siebie jam nosowych, a w związku z tym c) dużą szerokością przegrody międzynosowej ; d) małymi choanami; e) zachowaniem stosunkowo długiego tylnego kanału nosowego i brakiem podziału jego na kanały wtórne; f) brakiem, lub słabym stopniem rozwoju wyrostka proc. intermedius; g) zachowaniem tylnego otworu nosowego zewnętrznego; h) obecnością w jamie nosowej grzebienia związanego z przebiegiem kanału podoczodołowego; i) silnym rozwojem jam przyśrodkowych; j) niekompletnym skostnieniem ściany oczodołowo-nosowej w miejscu wniknięcia N. profundus; k) dużą szerokością i ogólnymi kształtami basisphenoideum (oraz tylnej części parasphenoideum): 1) zachowaniem się -v. cerebralis anterior. Cechy a, b, c, a także f oraz k; które należy uważać za pierwotne, spotyka się również u Osteolepidae. Punkty d, e, l dotyczą cech prymitywnych, właściwych zapewne wszystkim przodkom Rhipidistia i zachowanych przez Porolepis i bliskie mu formy, a utraconych przez Osteolepidae i Rhizodontidae. Wreszcie punkt i odnosi się do swoistej specjalizacji Porolepis i jemu podobnych. Przyjmując powyższą ocenę różnic i biorąc pod uwagę znaczne podobieństwo (punkty 1- 4) między Porolepis i Eusthenopteron - autor stoi na stanowisku naturalności szczepu Rhipidistia. Obecność u Porolepis grzebienia homologicznego z crista rostro-caudalis i podniebiennego wyrostka Seydela, charakterystycznych dla płazów ogoniastych, a nie występujących u innych kręgowców czworonożnych, okazała się co najmniej problematyczna. Jednocześnie z przyjęciem nowej interpretacji szczegółów morfologicznych rodzaju Porolepis, oznaczonych nazwami crista rostro-caudalis, processus palatalis Seydeli i cavum internasale, oraz ze stwierdzeniem podobnego zachowania się nerwów i naczyń u Porolepis i Osteolepioidei ( = Osteolepiformes Jarvik, 1942; Berg, 1950; Bertin & Arambourg, w Grasse, 1958), znikają rzekome podobieństwa między Holoptychioidei ( = Porolepiformes Jarvik , 1942; Bertin & Arambourg, 1958 ; = Holoptychiiformes, Berg, 1950) i Urodela . W konsekwencji, przypuszczenie o polifiletycznym pochodzeniu płazów - o ile nie powinno być całkowicie odrzucone - musi ulec znacznemu ograniczeniu przez uznanie, że przodkowie czworonogów wywodzą się nie z dwóch odrębnych rzędów, lecz co najwyżej z członków jednej rodziny ryb kwastopłetwych, a mianowicie z Rhizodontidae. Co się tyczy nieparzystej kości skórnej podstawy czaszki - parasphenoideum, to znajdujący się na niej rowek otwiera się z tylu za wyrostkiem processus basipterygoideus, czyli do jamy spirakularnej. Jeżeli więc związek tego rowka ze szczelinami skrzelowymi jest rzeczą istotna, musi być uznany za spirakularny i w konsekwencji stwierdzić musimy, że parasphenoideum u Crossopterygii, Palaeoniscidae i Placodermi (a przynajmniej u Brachythoraci) znajduje się na jednym i tym samym stadium rozwojowym rozpatrywanego elementu.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1960, 05, 1
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Kulczycki, Z." wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Autor

Typ dokumentu

Język