Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "forest species" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    New records of Lobaria amplissima (Lobariaceae, Ascomycota) in Poland
    Nowe stanowiska Lobaria amplissima (Lobariaceae, Ascomycota) w Polsce
    Autorzy:
    Zalewska, A.
    Bohdan, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/67231.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    new record
    new locality
    fungi
    lichenized fungi
    ancient forest
    forest species
    Lobaria amplissima
    Lobariaceae
    Ascomycota
    Bialowieza Forest
    Polska
    Opis:
    The current knowledge on the occurrence of Lobaria amplissima, a very rare old-growth forest lichen in Poland, is discussed. Both previous and new localities are presented. The Białowieża Forest, from which L. amplissima is reported, is a refuge site of L. amplissima in the lowland forests of Central Europe. The most important data on the ecology and the general distribution of the species are given. Diagnostic characters related to the morphology, anatomy and chemistry of L. amplissima differentiating it from similar species are described.
    Lobaria amplissima jest porostem znanym głównie z Europy, ale posiada również stanowiska w Makaronezji, Azji, Nowej Zelandii, a także w Ameryce Płn. i północnej części Afryki. Typ jej rozmieszczenia w Europie można określić jako oceaniczno-suboceaniczny, od Norwegii po Portugalię. Dalej w kierunku wschodnim występuje głównie w górach, np. w regionie śródziemnomorskim i w Europie Centralnej. Lobaria amplissima rośnie na pniach lub grubych konarach starych drzew liściastych, bezpośrednio na korze lub na epifitycznych mszakach. Rzadziej notowana jest na omszonych kwaśnych skałach. Porost ten jest bardzo wrażliwy na zanieczyszczenia powietrza i przekształcenia zbiorowisk leśnych, spowodowane zabiegami gospodarczymi. Jest on składnikiem ugrupowań epifitycznych ze związku Lobarion i jego występowanie ograniczone jest do najlepiej zachowanych ekosystemów leśnych. Pierwsze stanowisko L. amplissima w Polsce podali Kukwa i in. (2008) w wyniku rewizji okazu zdeponowanego w BSG, zebranego w Puszczy Białowieskiej i znanego wcześniej jako L. virens (Cieśliński i Tobolewski 1988; Cieśliński 2003, 2010). Kolejne stanowiska L. amplissima zostały ostatnio znalezione przez A. Bohdana, w wilgotnych lasach olszowych w obrębie kilku części rezerwatu „Lasy Naturalne Puszczy Białowieskiej” i Białowieskiego Parku Narodowego. Wszystkie notowania pochodzą z kory przewróconych starych jesionów. Plechy zlokalizowane były w podkoronowej części pni i w koronie. W Polsce L. amplissima zarejestrowana została łącznie na 9 stanowiskach w Puszczy Białowieskiej, która jest prawdopodobnie ostatnim refugium tego gatunku na Niżu Środkowo-Europejskim. Omawiany gatunek, podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju Lobaria, jest porostem ściśle chronionym w Polsce. W niedalekiej przyszłości powinien być objęty ochroną strefową, która dodatkowo zabezpieczy potencjalne nowe stanowiska, zwłaszcza jeżeli zostaną znalezione w lasach gospodarczych. L. amplissima powinna być także wprowadzona w miejsce L. virens na krajową czerwoną listę gatunków zagrożonych oraz do zestawienia indykatorów lasów puszczańskich. W pracy przedstawiono jedno dotychczas znane oraz nowe stanowiska L. amplissima, stwierdzone w latach 2010 i 2011. Uzyskane wyniki oraz przegląd danych dotyczących ekologii tego gatunku wskazują, że możliwe jest znalezienie w Polsce nielicznych nowych stanowisk tego rzadkiego porostu, ale tylko w najmniej zniekształconych lasach liściastych, o charakterze puszczańskim. Potencjalne miejsca występowania wydają się być ograniczone do dużych kompleksów leśnych w północno-wschodniej Polsce i w Bieszczadach. Najbardziej prawdopodobnymi forofitami mogą być jesiony w łęgach i olsach, jesiony i dęby w wilgotnych postaciach grądów, buki i jawory w zbiorowiskach leśnych w górach. Przeszukiwane powinny być górne części pni i grube, dolne konary przewróconych drzew. Obserwacje drzew stojących, za pomocą lornetki ornitologicznej, umożliwiają zauważenie tylko dużych (do 20-30 cm średnicy) plech, występujących dość rzadko (Ryc.2). Ze względu na podobieństwo, głównie do Lobaria virens i Flavoparmelia caperata, konieczne są badania laboratoryjne, w tym TLC. Najbardziej istotne cechy diagnostyczne omawianego gatunku to jasnoszara (w stanie suchym) górna powierzchnia plechy (wilgotna – szaro-zielona), z wyraźnymi marszczeniami w części środkowej i drobne, do 2 cm szerokości, karbowano-wcinane, częściowo podwinięte łatki. W materiałach z Polski nie stwierdzono bardzo charakterystycznych, brązowo-czarnych krzaczkowatych cefalodiów, występujących na górnej stronie plechy. Plechy zawierają skrobikulinę, rzadziej pseudocyfellarynę i atranorynę. Górna kora barwi się od KOH intensywnie jasno żółto, charakterystyczne są również reakcje miąższu: K+ ciemno żółty, PD–, C–, KC+ ciemno różowy lub czerwono-różowy.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2012, 47, 1
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Macromycetes of Central European lichen Scots pine forests of the Cladonio-Pinetum Juraszek 1927 type in the "Bory Tucholskie" National Park (NW Poland)
    Autorzy:
    Grzesiak, Barbara
    Kochanowska, Magdalena
    Kochanowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/952596.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    macromycetes
    protected area
    rare species
    pnbt
    natura 2000
    dry midland
    coniferous forest
    Opis:
    Between 2014 and 2016, research was carried out in the “Bory Tucholskie” National Park, with the aim to investigate the diversity of species of macrofungi in Cladonio-Pinetum. The studies recorded 140 taxa of macromycetes, of which the majority was basidiomycete (136). The highest number of taxa of fungi (98) was found in 2016, while the lowest (76) was found in the first year of the study (2014). A total of 90 taxa were found in 2015. Among the identified species of macromycetes, Inonotus obliquus is on the list of protected fungi covered by partial legal protection and 23 reported species are on the “Red list of the macrofungi in Poland”, which is concerned with the protection of the habitat of Cladonio-Pinetum.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2017, 52, 1
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Myxomycetes of the Lipowka reserve in the Niepolomice Old Growth Forest (S Poland)
    Śluzowce rezerwatu Lipówka w Puszczy Niepołomickiej (południowa Polska)
    Autorzy:
    Drozdowicz, A.
    Szolc, P.
    Bochynek, A.
    Salamaga, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/67657.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    myxomycete
    Lipowka Reserve
    Polska
    Niepolomice Forest
    mould
    slime mould
    lignicolous species
    biodiversity
    Opis:
    Fifty eight species and three varieties of slime moulds were collected in the Lipówka reserve in 1999 and 2001. Thirty taxa of slime moulds very rare and rare in Poland were recorded in the reserve, including: Arcyria minuta, A. stipata, Physarum penetrale, P. robustum, and Symphytocarpus flaccidus which are red listed (Drozdowicz et al. 2006).
    Rezerwat Lipówka został utworzony w 1957 roku, dla zachowania starodrzewu Tilio-Carpinetum stachyetosum sylvaticae, Tilio-Carpinetum typicum, Circaeo-Alnetum oraz Carici elongatae-Alnetum. Uroczysko jest położone w północnej części Puszczy Niepołomickiej i zajmuje powierzchnię 25,73 ha (Ryc.1, 2). Na terenie rezerwatu Lipówka badano śluzowce w okresie od lipca do listopada 1999 roku oraz od maja do listopada 2001 roku. Stwierdzono występowanie 61 taksonów (58 gatunków i 3 odmiany) (Tab. 1). Większość śluzowców zanotowano na kłodach zarówno drzew liściastych, jak i iglastych (32 taksony). Na kłodach, pniakach, konarach i drobnych fragmentach martwego drewna drzew liściastych odnotowano 22 taksony, tylko 2 taksony występowały na drewnie drzew iglastych. Gatunki: Diachea leucopodia, Diderma testaceum, Didymium nigripes, Physarum contextum stwierdzono na ściółce. Natomiast zarodnie Diderma effusum zostały znalezione na martwym drewnie dębowym oraz na ściółce. Śluzowce rozwijały się z różną intensywnością, a maksimum pojawów zaznaczyło się w lipcu i sierpniu (Ryc. 4). Odnotowano 29 taksonów bardzo rzadkich i rzadkich na obszarze uroczyska (Ryc. 5), wśród których do gatunków umieszczonych na Czerwonej liście śluzowców rzadkich w Polsce należą: Arcyria minuta, A. stipata, Physarum penetrale, P. robustum oraz Symphytocarpus flaccidus (Drozdowicz et al. 2006). W Polsce jednym z najlepiej opracowanych pod względem bioty Myxomycetes jest rezerwat Łężczok (Stojanowska 1974; Stojanowska, Panek 2002), w którym lasy zajmują 136 ha. Jest to więc znacznie większy obszar niż uroczyska Lipówka, jednakże zaznacza się podobieństwo zbiorowisk leśnych wymienionych terenów. W rezerwacie Łężczok badania nad śluzowcami przeprowadzono w latach 1967-68, 1996-99 oraz w 2001 roku. Mimo opisanych różnic pod względem wielkości obszaru oraz długości okresów prowadzonych badań nad zróżnicowaniem gatunkowym śluzowców, dokonano porównania bioty śluzowców rezerwatów Łężczok i Lipówka (Tab. 2). Lista gatunków wspólnych obejmuje 33 gatunki i 4 odmiany, natomiast tylko na obszarze rezerwatu Łężczok znaleziono 20 gatunki i 1 odmianę, a w uroczysku Lipówka 21gat. i 3 odmiany. Większość gatunków wspólnych, zebranych w obu rezerwatach, należy do szeroko rozpowszechnionych i pospolitych na terenie Polski np. Lycogala epidendrum (Ryc. 3).
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2012, 47, 1
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Macrofungi on three nonnative coniferous species introduced 130 years ago, into Warmia, Poland
    Autorzy:
    Damszel, Marta
    Piętka, Sławomir
    Szczepkowski, Andrzej
    Sierota, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11543392.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    non-native species
    macrofungi
    coniferous species
    macromycete
    Pseudotsuga menziesii
    Pinus strobus
    Thuja plicata
    forest
    Warmia region
    Polska
    Opis:
    In fall 2018 and 2019, we assessed colonization by fungi on Douglas fir trees [Pseudotsuga menziesii (Mirb.) Franco], white pine (Pinus strobus L.), and red cedar (Thuja plicata D. Don.) on selected experimental plots of the former Prussian Experimental Station, where nonnative tree species were introduced from North America over a century ago. The presence of sporocarps on trunks, root collars, and stumps as well as the litter layer in the soil within a radius of 0.5 m around the trunk of the tree was determined. Additionally, the volume of dead wood on the forest floor of the entire plot was assessed. We recorded numerous fungi on trees and stumps as well as in the litter and soil. For the 31 plots in 12 forest districts, we determined 745 sporocarps of 48 taxa, with 335/19 on the wood of P. menziesii trees and stumps, 377/15 on P. strobus, and 33/6 on T. plicata trees. The highest share of trees with various trunk damage levels was found for T. plicata (70.3%) and the lowest for P. menziesii (6.2%). Among the root parasitic fungi, Heterobasidion sp. and Armillaria sp. were found, especially on the collars and stumps of T. plicata and P. strobus; we did not find basidiomata of both pathogens on P. menziesii. The volume of dead wood within the P. menziesii plots averaged 7.1 m3/ha, whereas in T. plicata plots, it was 56.3 m3/ha. We identified 10 taxa that have not been reported in association with P. strobus for Poland (Cylindrobasidium laeve, Dacrymyces sp., Exidia pithya, E. saccharina, Gymnopilus pnetrans, Leptoporus mollis, Mycena sanguinolenta, Tapinella panuoides, Trametes versicolor, and Xylaria hypoxylon) and three taxa (Exidia pithya, Leptoporus mollis, Serpula himantioides) associated with T. plicata.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2020, 55, 2; 55212
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Species diversity and composition of fungal communities in a Scots pine forest affected by the great cormorant colony
    Autorzy:
    Kutorga, E.
    Irsenaite, R.
    Iznova, T.
    Kasparavicius, J.
    Markovskaja, S.
    Motiejunaite, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/67238.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    species diversity
    species composition
    fungi community
    checklist
    Scotch pine
    Pinus sylvestris
    pine forest
    Great Cormorant
    Phalacrocorax carbo
    animal colony
    Opis:
    A Scots pine forest, affected by the great cormorant colony, was studied by plot-based fungal survey method during the years 2010-2012 in Lithuania. Diversity and composition of fungal communities were investigated at five zones that had been influenced by different stages of breeding colony establishment: starting-point and almost abandoned cormorant colony part (zones A and B), active part (zones C and D), and the edge of the colony (zone E). The control zone G in undamaged by cormorants pine stand was assessed too. A total of 257 fungal species of ascomycetes including anamorphic fungi, basidiomycetes and zygomycetes were recorded. Seven species were registered for the first time in Lithuania. Species richness in the examined zones varied, lowest being in zones B (51 species), C (46) and D (73) and almost twice as high in the zones A and E (129 and 120, respectively). The comparison of fungal species compositions of different zones showed that their similarity was rather low (SS: 0.22–0.59). The most obvious changes in the trophic structure of fungal communities in the territory occupied by the bird colony were a strong decrease of mycorrhizal species, the presence of coprophilous fungi on forest litter, and the appearance of host-specialized fungi on alien and non-forest plants that have established in the disturbed forest.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2013, 48, 2
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Studies on ectomycorrhizal basidiomycete in pine forest on the Lithuania-Poland transboundary region
    Autorzy:
    Stankeviciene, D.
    Kasparavicius, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/67304.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    ectomycorrhizal fungi
    fungi
    Basidiomycetes
    pine forest
    Lithuania-Poland transboundary region
    species richness
    sporocarp
    abundance
    Opis:
    The diversity of ectomycorrhizal fungi and sporocarps abundance were investigated in 2003-2005 at nine permanent study plots in a 50-year-old pine forest. Diversity of ectomycorrhizal fungi consist of 53 taxa and the majority of them belonged to the genera Cortinarius, Russula, Amanita and Tricholoma. The most frequent species, whose fruit bodies were found in each study plot, were C. cibarius, L. necator L. rufus, P. involutus, R. aeruginea, T. saponaceumand the most abundant species which made the main part of total sporocarp yield were C. cibarius and P. involutus. The lowest species richness of ectomycorrhizal fungi was in study plots with the densest cover of grasses. Maximum of species over the fruiting period was characteristic for October and for September. It was noticed that some species virtually never occurred together at the same plot (e.g. C. cibarius and H. aurantiaca), meanwhile others occurred together quite frequently (e.g. H. aurantiacaand X. badius).
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2007, 42, 1
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The lichen biota of Pinus sylvestris under the impact of some stand-related factors: a case study from the South-Eastern part of Zerków-Czeszewo Landscape Park (Wielkopolska-Kujawy Lowland)
    Autorzy:
    Zarabska-Bożejewicz, Daria
    Kujawa, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11543413.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    lichenized fungi
    species richness
    pine
    Pinus sylvestris
    coniferous forest
    Zerkow-Czeszewo Landscape Park
    Wielkopolska-Kujawy Lowland
    Opis:
    A lichenological inventory was conducted in the pine stands in the south-eastern region of Żerków-Czeszewo Landscape Park. The aim of this study was to recognize the lichen species diversity on the bark of Pinus sylvestris by considering tree age and forest habitat type. In total, 26 species of lichenized fungi were found on the bark of P. sylvestris. The biota comprises common and widespread species in Poland. Tree age positively and significantly influenced the species richness on the bark of P. sylvestris. The suitability of the pine tree age for lichens evident as alpha diversity seemed to be independent from the habitat of the trees. The age of phorophytes strongly affected the presence of Hypocenomyce scalaris. Mixed fresh coniferous forests were characterized by higher beta- and gamma diversity compared to fresh coniferous forests. There was no correlation between the number of species per tree (alpha diversity) and diversification of species composition in relation to the distance between pines. The findings indicate that maintenance of a variety of phorophytes and age-diversified tree stands can prevent impoverishment of the lichen biota in the south-eastern part of Żerków-Czeszewo Landscape Park.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2021, 56, 1; 562
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The preservation status of the lichen biota in the designed Special Area of Conservation NATURA 2000 "Middle Lyna River Valley - Smolajny"
    Stan zachowania bioty porostów projektowanego Specjalnego Obszaru Ochrony Siedlisk NATURA 2000 "Dolina Środkowej Łyny - Smolajny"
    Autorzy:
    Kubiak, D.
    Czarnota, P.
    Zdunczyk, A.
    Dynowska, M.
    Lesnianski, G.
    Cyganska, A.
    Olszewska, S.
    Sadowska-Des, A.
    Wojdal, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/67803.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    lichen
    lichenized fungi
    species diversity
    forest
    preservation state
    Middle Lyna River Valley-Smolajny area
    Natura 2000 area
    Opis:
    The paper presents the list of 159 taxa, including 151 lichens and 8 saprotrophic or parasitic (lichenicolous) fungi, recorded in the designed Special Area of Conservation NATURA 2000 „Middle Łyna River Valley – Smolajny” (the Forest Division of Wichrowo). The analysed area (2953 ha) covers mostly forest communities, with natural character, associated with the valley of the Łyna river (hillside lime-oak-hornbeam forests, streamside alder-ash forest, riparian black alder forest).
    Praca przedstawia wyniki badań lichenologicznych przeprowadzonych w dniach 6-8 września 2011 r. w ramach sesji terenowej towarzyszącej 25 Zjazdowi Lichenologów Polskich, który odbywał się w Medynach koło Lidzbarka Warmińskiego. Celem sesji było poznanie zasobów gatunkowych porostów położonych na terenie Lasów Wichrowskich (Nadleśnictwo Wichrowo), istniejących lub projektowanych, Specjalnych Obszarów Ochrony Siedlisk (SOOS) Natura 2000. W tej pracy przedstawiono wyniki inwentaryzacji przeprowadzonej na obszarze zaproponowanego do utworzenia SOOS „Dolina Środkowej Łyny – Smolajny”. Obszar o powierzchni 2953 ha obejmuje głównie zbiorowiska leśne, związane z przełomowym odcinkiem rzeki Łyny (grądy typowe, grądy zboczowe, łęgi, olsy). Na analizowanym terenie znaleziono 159 taksonów, w tym 151 gatunków porostów (grzybów zlichenizowanych) oraz 8 gatunków grzybów saprotroficznych lub pasożytniczych (naporostowych). Biota ta obejmuje 19 taksonów objętych w Polsce ochroną oraz 57 zagrożonych w skali kraju wymarciem. Ponadto, stwierdzono gatunki znane dotychczas w kraju z bardzo nielicznych stanowisk, do któ- rych można zaliczyć: Bacidia hemipolia f. pallida, Biatora chrysantha, B. pontica, Biatoridium monasteriense, Fellhaneropsis vezdae, Lecanora farinaria. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że analizowany fragment Lasów Wichrowskich, na tle innych kompleksów leśnych Warmii i Mazur nie objętych dotychczas ochroną rezerwatową, wykazuje ponadprzeciętne wartości lichenologiczne, które zasługują na ochronę.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2014, 49, 1
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The myxobiota of the Łagiewnicki Forest in Łódź (Central Poland)
    Autorzy:
    Salamaga, Agnieszka Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11543453.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    Amoebozoa
    slime molds
    myxomycete diversity
    myxomycete ecological groups
    myxomycete phenology
    red-listed species
    “Las Łagiewnicki” forest reserve
    Opis:
    Herein, the results of studies conducted in the Łagiewnicki Forest in the city of Łódź (central Poland) in 2010–2012 are presented. These were the first long-term observations into myxomycetes in the Łagiewnicki Forest and in central Poland. Investigations were conducted using the route method for the entire forest complex (2010–2012). Additionally, twelve logs were selected in the “Las Łagiewnicki” forest reserve for detailed observations in 2011–2012; these logs belonged to four tree species: Betula pendula Roth, Carpinus betulus L., Quercus sp., and Picea abies (L.) H. Karst. In total, 1,561 specimens were collected and were classified into 96 taxa (91 species and five varieties). Three species (Diderma saundersii, Oligonema flavidum, and Didymium eximium) are new to the biota of Poland, while five (Arcyria stipata, Hemitrichia calyculata, Oligonema schweinitzii, Physarum flavicomum, and Physarum robustum) are included on the red list of rare myxomycetes in Poland. Stemonitopsis amoena is also classified as a rare species; to date, this species has been reported in one locality in Poland. The scale by Stephenson et al. was used to determine the frequency of occurrence of individual taxa; 55 taxa were classified as rare, nine as sporadic, 26 as common, and six as abundant taxa. Three ecological groups of slime molds were identified based on the type of substrate they colonized: lignicolous (54 taxa), foliicolous (seven taxa), and corticolous (two taxa). No preference for the substrate was noticed in a group of 33 taxa that occurred on different substrate types. The phenology of myxomycete occurrence was also analyzed; 49 taxa occurred throughout the entire vegetative season, while only single records of species that were found in specific months were noted. The biota collected in the “Las Łagiewnicki” forest reserve and that in a Łagiewnicki Forest segment outside it (of the same size and the same occurrence of plant communities as in the reserve) in 2011–2012 were also compared.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2021, 56, 1; 561
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies