Temat: Bialowieza - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Gloiodon strigosus (Swartz: Fr.) P. Karst. (Bondarzewiaceae) in Poland
Gloiodon strigosus (Swartz: Fr.) P. Karst. (Bondarzewiaceae) w Polsce
Autorzy:: Bujakiewicz, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/67604.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:: Gloiodon strigosus
Bondarzewiaceae
Polska
extinct species
Bialowieza National Park
distribution
ecology
locality
Opis:: Gloiodon strigosus (Swartz: Fr.)P. Karst. recognized as an extinct species in Poland, has been recently found in the Białowieża National Park. Iconography and synonyms are given and the distribution and ecology is discussed
Przedstawiono opis stanowiska, synonimikę i ikonografię Gloiodon strigosus, gatunku uważanego za wymarły w Polsce. Podano też uwagi dotyczące ekologii i chorologii gatunku. Gloiodon strigosusjest gatunkiem wskaźnikowym dobrze zachowanych borealnych lasów łęgowych.
Źródło:: Acta Mycologica; 2007, 42, 1
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:: Acta Mycologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: New records of Lobaria amplissima (Lobariaceae, Ascomycota) in Poland
Nowe stanowiska Lobaria amplissima (Lobariaceae, Ascomycota) w Polsce
Autorzy:: Zalewska, A.
Bohdan, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/67231.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:: new record
new locality
fungi
lichenized fungi
ancient forest
forest species
Lobaria amplissima
Lobariaceae
Ascomycota
Bialowieza Forest
Polska
Opis:: The current knowledge on the occurrence of Lobaria amplissima, a very rare old-growth forest lichen in Poland, is discussed. Both previous and new localities are presented. The Białowieża Forest, from which L. amplissima is reported, is a refuge site of L. amplissima in the lowland forests of Central Europe. The most important data on the ecology and the general distribution of the species are given. Diagnostic characters related to the morphology, anatomy and chemistry of L. amplissima differentiating it from similar species are described.
Lobaria amplissima jest porostem znanym głównie z Europy, ale posiada również stanowiska w Makaronezji, Azji, Nowej Zelandii, a także w Ameryce Płn. i północnej części Afryki. Typ jej rozmieszczenia w Europie można określić jako oceaniczno-suboceaniczny, od Norwegii po Portugalię. Dalej w kierunku wschodnim występuje głównie w górach, np. w regionie śródziemnomorskim i w Europie Centralnej. Lobaria amplissima rośnie na pniach lub grubych konarach starych drzew liściastych, bezpośrednio na korze lub na epifitycznych mszakach. Rzadziej notowana jest na omszonych kwaśnych skałach. Porost ten jest bardzo wrażliwy na zanieczyszczenia powietrza i przekształcenia zbiorowisk leśnych, spowodowane zabiegami gospodarczymi. Jest on składnikiem ugrupowań epifitycznych ze związku Lobarion i jego występowanie ograniczone jest do najlepiej zachowanych ekosystemów leśnych. Pierwsze stanowisko L. amplissima w Polsce podali Kukwa i in. (2008) w wyniku rewizji okazu zdeponowanego w BSG, zebranego w Puszczy Białowieskiej i znanego wcześniej jako L. virens (Cieśliński i Tobolewski 1988; Cieśliński 2003, 2010). Kolejne stanowiska L. amplissima zostały ostatnio znalezione przez A. Bohdana, w wilgotnych lasach olszowych w obrębie kilku części rezerwatu „Lasy Naturalne Puszczy Białowieskiej” i Białowieskiego Parku Narodowego. Wszystkie notowania pochodzą z kory przewróconych starych jesionów. Plechy zlokalizowane były w podkoronowej części pni i w koronie. W Polsce L. amplissima zarejestrowana została łącznie na 9 stanowiskach w Puszczy Białowieskiej, która jest prawdopodobnie ostatnim refugium tego gatunku na Niżu Środkowo-Europejskim. Omawiany gatunek, podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju Lobaria, jest porostem ściśle chronionym w Polsce. W niedalekiej przyszłości powinien być objęty ochroną strefową, która dodatkowo zabezpieczy potencjalne nowe stanowiska, zwłaszcza jeżeli zostaną znalezione w lasach gospodarczych. L. amplissima powinna być także wprowadzona w miejsce L. virens na krajową czerwoną listę gatunków zagrożonych oraz do zestawienia indykatorów lasów puszczańskich. W pracy przedstawiono jedno dotychczas znane oraz nowe stanowiska L. amplissima, stwierdzone w latach 2010 i 2011. Uzyskane wyniki oraz przegląd danych dotyczących ekologii tego gatunku wskazują, że możliwe jest znalezienie w Polsce nielicznych nowych stanowisk tego rzadkiego porostu, ale tylko w najmniej zniekształconych lasach liściastych, o charakterze puszczańskim. Potencjalne miejsca występowania wydają się być ograniczone do dużych kompleksów leśnych w północno-wschodniej Polsce i w Bieszczadach. Najbardziej prawdopodobnymi forofitami mogą być jesiony w łęgach i olsach, jesiony i dęby w wilgotnych postaciach grądów, buki i jawory w zbiorowiskach leśnych w górach. Przeszukiwane powinny być górne części pni i grube, dolne konary przewróconych drzew. Obserwacje drzew stojących, za pomocą lornetki ornitologicznej, umożliwiają zauważenie tylko dużych (do 20-30 cm średnicy) plech, występujących dość rzadko (Ryc.2). Ze względu na podobieństwo, głównie do Lobaria virens i Flavoparmelia caperata, konieczne są badania laboratoryjne, w tym TLC. Najbardziej istotne cechy diagnostyczne omawianego gatunku to jasnoszara (w stanie suchym) górna powierzchnia plechy (wilgotna – szaro-zielona), z wyraźnymi marszczeniami w części środkowej i drobne, do 2 cm szerokości, karbowano-wcinane, częściowo podwinięte łatki. W materiałach z Polski nie stwierdzono bardzo charakterystycznych, brązowo-czarnych krzaczkowatych cefalodiów, występujących na górnej stronie plechy. Plechy zawierają skrobikulinę, rzadziej pseudocyfellarynę i atranorynę. Górna kora barwi się od KOH intensywnie jasno żółto, charakterystyczne są również reakcje miąższu: K+ ciemno żółty, PD–, C–, KC+ ciemno różowy lub czerwono-różowy.
Źródło:: Acta Mycologica; 2012, 47, 1
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:: Acta Mycologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: 18th Congress of European Mycologists Bioblitz 2019 – Naturalists Contribute to the Knowledge of Mycobiota and Lichenobiota of Białowieza Primeval Forest
Autorzy:: Gorczak, Michał
Siedlecki, Igor
Błocka, Zuzanna
Cullen, Maria
Daniele, Inita
Fox, Howard
Harder, Christoffer
Kinnunen, Juha
Kochanowski, Michał
Krisai-Greilhuber, Irmgard
Majchrowska, Maria
Meiere, Diana
Oberhofer, Martina
Schigel, Dmitry
Senn-Irlet, Beatrice
Wiktorowicz, Dorota
Wrzosek, Marta
Pawłowska, Julia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11543370.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:: conference
fungal diversity
lichen diversity
endangered species
new species
Bryocentria brongniartii
Tremella coppinsii
Tremella hypocenomycis
Zevadia peroccidentalis
Bialowieza National Park
Opis:: A total of 561 records of 233 species of fungi are reported from the Polish part of Białowieża Forest as a result of a short-term inventory that was conducted during the 18th Congress of European Mycologists (September 18–29, 2019). Four species new to Poland (Bryocentria brongniartii, Tremella coppinsii, T. hypocenomycis, and Zevadia peroccidentalis), and eight species new to Białowieża Primeval Forest (Hypomyces chrysostomus, Hypomyces rosellus, Lachnellula resinaria, Peniophora lycii, Phellinus viticola, Phlebia subochracea, Pronectria anisospora, and Typhula quisquiliaris) were recorded.
Źródło:: Acta Mycologica; 2020, 55, 2; 55211
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:: Acta Mycologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Bialowieza" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język